यक्षप्रश्न

[rajsharma]

"ठीक आहे " अशोक माणिकला म्हणाला - "आम्ही विचार करून तुम्हाला उद्या भेटतो." "टेक युवर ओन टाईम..." माणिक अतिशय मानभावीपणे म्हणाली - "अगदी 'उद्याच' भेटायला हवे असे नाही..."

अशोक मनोहरचा हात धरून टेबलवरून शांतपणे उठला. "माणिक, तू हे शेवटचे वाक्य म्हणायला नको होतंस..." त्याने मनातल्या मनात प्रतिज्ञा केली "आज ना उद्या तुला 'तुझ्याच मर्जीने' जर का मी माझ्या अंगाखाली' नाही घेतले तर नावाचा अशोक नाही."

आता त्याला न चिडता व अतिशय शांतपणे विचार करून आपला 'गेम' खेळायचा होता... आणि हो... कारण यावेळी गाठ एका 'मातब्बर खेळाडूशी' होती. त्याअगोदर त्याला आपली 'Strategy' मनोहरच्या गळी उतरवायची होती व तीही त्याच्या लक्षात येणार नाही या पद्धतीने !!

"भोक्कात बे अशोक... गधीच्या गांडीत जाऊ दे ह्या भोसडीच्यांना..." 'सीसीडी'तून बाहेर निघताक्षणीच मनोहर शुद्ध ‘वर्हाडी'त म्हणाला. "यार मनोहर..." अशोक म्हणाला व त्याने एक पॉज घेतला कारण त्याला 'समजावण्याची हीच वेळ आहे हे त्याच्या लक्षात आले. "आपण पहिले 'उमरखय्याम' मध्ये २-२ पेग मारुया व नंतर यावर विचार करूया... कारण माझे डोके काम देईनासे झालेय..." "२-२ कशाला? होऊन जाऊदे 'लंबी' इनिंग... चल अंबाझरीच्या बांधावरच बस..." असे म्हणन त्याने व्हिस्कीचा एक फल. पाण्याच्या २-३ बाटल्या व 'चखणा' घेतला व ते दोघं अंबाझरीच्या बांधावर आले. २ पेग होईपर्यंत अशोकने मनोहरला मनातील 'भडास' काढू दिली व तिसऱ्या पेगला - "मनोहर, मी काय म्हणतो ते शांतपणे ऐक..." असे गंभीरपणे म्हणताच मनोहरही सरसावून बसला.

"हे बघ..." अशोक म्हणाला - "त्या दोघीही जे म्हणतात ते अगदी खरे आहे पण आपणही सुरवातीपासून आपापल्या प्रकरणात' सिन्सियर आहोत ना ? खरे की नाही?" "म्हणजे ? यात काही शंका ?" मनोहर म्हणाला "उलट आपण जेंव्हा पहिल्यांदा त्या दोघींना 'सिग्रल' मागितला तेंव्हाच त्यांनी आपली 'गाडी थांबवायला हवी होती... पण त्यांनी तसे केले नाही, उलट त्यांनी आपल्याला 'प्रोत्साहन'च दिले व आज मात्र त्या दोघीही 'मुकरल्यात'... खरं की नाही ?" "बिलकुल बरोब्बर..." मनोहर म्हणाला - "मादरचोद...!! त्याची आपल्याबरोबर लग्न करायची लायकीही नाही..."

"इथेच चुकतोस तू..." अशोक म्हणाला व त्याने पुन्हा मुद्दाम एक लांबलचक पॉज घेतला, जेणेकरून मनोहरच्या मनाची accept करण्याची तयारी होईल "कारण जर का आपण या दोघींना नकार दिला तर आपल्यासाठी Choice फारच Limited उरतो...Whereas त्या दोघींसाठी कमीतकमी शंभर मुलं 'लाईनीत उभे राहतील... आणि ते ही प्रत्येकी' बरं का!!" मनोहर क्षणभर शांत राहिला व नंतर म्हणाला "हो यार, दोघीही अगदी 'कडक माल' आहेत व त्यांना 'घ्यायला' कोणीही तयार होईल... अगदी 'सलमान खान'ही...!!" सलमानखान हा मनोहरचा 'रोल मॉडेल' होता. "अबे गांडू..." मनोहरची गाडी रुळावर येतेय हे पाहून अशोक आपली 'एक्साईटमेंट' लपवत म्हणाला

[rajsharma]

"तुझा 'सलमान'ही 'कन्फ्युज' होईल त्या दोघींपैकी कोणाला 'घ्यावे म्हणून....!!??" "खरंय तू म्हणतो ते..." मनोहरने आता पूर्णपणे शरणागती पत्करली "आणि आपल्यासाठी 'लाईन' लावायची म्हटली तर दहा मुलीही जेमतेम उभ्या राहतील... आणि त्याही चांगल्या 'माल' असतीलच याची 'ग्यारंटी नाही."

"म्हणूनच मी तुला 'सीसीडी'त शांत केले..." अशोक म्हणाला "व म्हणालो की माणिक काय म्हणते ते ऐकूया तरी !!" "Thanks यार !!" मनोहर म्हणाला "नाहीतर मी काहीतरी Unreasonable वागलो असतो तर आपल्या दोघांचाही 'पत्ता कट झाला' असता ना !!" "आणि सर्वात महत्वाचे म्हणजे..." अशोक म्हणाला "आपले 'प्रेम' कुण्या 'दुसऱ्या कडे जात नाहीये... ते 'आपल्या घरीच' आहे." "हो यार..." मनोहरने दुजोरा दिला "नाहीतर या मुलींचे काय !! आईबापाने म्हटले तर कोणाच्याही गळ्यात माळ घालतील... भलेही तो 'गधा' का असेना !! बेबकूफ साल्या..." त्याचा सात्विक संताप पुन्हा उफाळून आला. त्याला चुचकारण्यात अशोकचा अर्धा तास व एक पेग खर्च झाला व नंतर 'स्वापिंग'ची 'आयडिया' त्याच्या 'गळी उतरवण्यात' अजून अर्धा तास व एक पेग !!

"आता मात्र तू शांत राहायला शिक राजा..." अशोकने त्याला निर्वाणीचा इशारा देत म्हटले "कमीतकमी 'लग्नापर्यंत तरी..." "बरोबर म्हणतोस तू..." मनोहर म्हणाला - "लग्नानंतर पाहून घेऊ दोघींना...जातात कुठे साल्या मादरxx...त्यांच्या मायची Xx..."

मनोहरला 'चढलेली पाहून अशोकने 'सेशन आवरते घेतले... पण लग्नानंतरही मनोहरची 'काळजी घ्यावी लागणार आहे हे त्याला समजून चुकले होते. दुसऱ्याच दिवशी सायंकाळी 'सीसीडी'मध्ये अशोक व मनोहरने माणिक व शीलाला "तुमचे म्हणणे मान्य आहे..." असे सांगून त्यांच्याबरोबर 'तह केला...!!
लग्न झाले... ‘सुहागरात' झाली व दोघांचाही 'हनिमून'ही बरोबरच झाला... आणि तो ही झकास !! पण अशोक माणिकला मुळीच विसरला नव्हता... ईव्हन 'सुहागरात'ला शीलाला पहिल्यांदा झवतांना त्याच्या मनात 'माणिक'च होती... 'हनिमूनलाही दोन्ही जोडपी बरोबर असतांना त्याने अतिशय काळजीपूर्वक राहून 'वर्तमान'काळावर भूतकाळाची सावलीदेखील पडू दिली नाही.

पहिला एक-दीड महिना अशोकने मनोहरला अगदी 'फ्री' सोडून दिले कारण त्याच्या कुठल्याही वागण्याने आपली 'Strategy'

ओपन होऊ नये याची काळजी घेणे आवश्यक होते. पण दोन महिन्यानंतर जेंव्हा अशोकने त्या दोघांना आपल्या घरी पहिल्यांदा 'डिनर'ला बोलावले व मनोहरसोबत २-२ पेग व्हिस्की प्याला तेंव्हाच मनोहर 'फितूर' झाल्याचे त्याच्या लक्षात आले. तिसऱ्या
पेगला अशोकने त्याला पुन्हा 'गियर' मध्ये घेण्याचा प्रयत्न करताच दोघांच्याही बायका तिथे आल्या व त्यांच्या येण्याने ते संभाषण 'तसेच राहन गेले... इतकेच काय तर चतर माणिकने आल्याबरोबर त्यांच्या संभाषणाची गाडी भलतीकडेच बळवली व चौथ्या पेगला तर मनोहर सर्वांसमोर माणिकला 'प्रेमा’चा अनुनय करू लागताच त्याला समजावतांना माणिकने चक्क अशोकला "भाऊजी, तुम्हीच समजावा ना ह्यांना..." अशी विनंती केली.

[rajsharma]

[SUNITASBS]

खूपच सुंदर कथा NEXT UPDATE

[rajsharma]

खूपच सुंदर कथा NEXT UPDATE