मायाजाल

[rajaarkey]

मायाजाल


काळ्या शक्तींच्या नादाला लागू नये असे जाणती माणसे सांगतात. पण गरज सर्वांना असते व ती भागवण्यासाठी व्यक्ती कोणत्याही थराला जाण्याचा प्रयत्न करते. याला निशा देखील अपवाद नव्हती.
एका मध्यमवयीन कुटुंबात वाढलेली निशा दिसायला चारचौघींत देखील मोडत नव्हती. फास्ट आणि जंक फूडच्या नियमित सेवनाने वयाआधीच ती प्रौढ दिसू लागली होती. शिवाय वजनात झालेली बेसुमार वाढ आणि अंगावर ठिकठिकाणी जमा झालेले चरबीचे थर, यामुळे तिच्या कुरुपतेत अधिक भर पडत गेली. घरात आई-वडील नेहमी समजावून सांगायचे. वेळप्रसंगी ओरडायचे देखील. परंतु तिच्या सवयी काही सुटल्या नाहीत. शेवटी व्हायचे तेच झाले.
कॉलेज संपल्यावर तिच्याकरता आलेली स्थळे तिला बघून नाक मुरडून जाऊ लागली. या वर्षी बार उडेल म्हणता म्हणता निशाने वयाची पस्तीशी पार केली. आता तिच्या दृष्टीने सर्व काही संपले होते. आपल्या मुलीला पुढील आयुष्य एकाकीच कंठावे लागणार या जाणीवेने तिच्या आई-वडिलांचे काळीज कुरतडले जात होते परंतु त्यावर इलाज नव्हता. किमान आपल्या पश्चात मुलीला काही कमी पडू नये याची तरतूद करणे आपल्या हाती आहे असे समजून तिच्या आई-वडिलांनी आपल्या कमाईतील पै न पै जोडून तिच्या नावावर ठिकठिकाणी गुंतवले होते. ज्यामुळे तिला दरमहा व्याजावर एकटीचा खर्च भागवता यावा.
इकडे निशा दिवस रात्र एकटीच आपल्या खोलीत कोंडून घेऊन बसलेली असायची. तिने सगळ्यांशी जणू अबोलच धरला होता. फक्त जेवायच्या वेळेस ती तिच्या कुटुंबासह एकत्र यायची तेवढीच. तिथेही ती जरुरीपेक्षा जास्त काही बोलत नसे. तिची मनःस्थिती जाणून असल्याने आई-वडीलहि तिला फारसे टोकायचे नाहीत.
दिवस असेच जात होते. एकाकीपणा आता निशाला खायला उठत होता. दिवसरात्र कॉम्पुटरवर बिपी पाहून तिच्या तनामनाची आग व्हायची. कितीही बोटे घातली तरी तिच्या योनीची खाज मिटायची नाही. सुरवातीला तिने गुपचूप गाजर, काकडीचे पर्याय अवलंबून पाहिले होते. पण त्यातील नाविन्य फार काळ टिकले नाही. एखाद्या मैत्रिणीकडून आणलेला डील्डोही तिची तृप्ती करण्यास असमर्थ ठरत होता. उघड आहे. जे कार्य पुरुषी लिंगाकडून होते त्याची भरपाई इतर वस्तूंकडून कशी होणार?
कधी कधी तिला वाटायचे कि बिल्डींगमधील कोणालातरी चढवून घ्यावे. पण तिथेही तिच्या पदरी निराशाच पडत होती. तिच्याकडे फारसे कोणाचे लक्षच जात नसल्याने त्याही सुखाला ती आंचवू लागली. शेवटी तिने सोसायटीच्या वॉचमनवर गळ टाकायचे ठरवले. दुपारी, संध्याकाळी केव्हाही ती खाली जाऊन बसायची. विशेषतः, जेव्हा खाली लोकांची वर्दळ फार कमी असायची. निशाच्या अंगात नेहमी स्कर्ट-ब्लाउज असल्याने वॉचमनच्या केबिन समोरच्या बाकड्यावर पायावर पाय टाकून ती बसायची व त्याचे लक्ष आपल्याकडे आहे असे तिला वाटले कि, ती हळूच आपला स्कर्ट पायाच्या वर खेचायची.
सुरवातीला काही दिवस हा खेळ चांगलाच रंगला. वॉचमनही पन्नाशीकडे झुकलेला असल्याने त्याला असा हा वयाने किमान तरणा माल चाखायची जोरदार तलफ झाली होती आणि ती संधी त्याला प्राप्त झाली.
निशाचे आई-वडील काही कामानिमित गावी जाणार होते. त्यांनी निशाला सोबत येण्याची सूचना केली पण तिने नकार दिला. तेव्हा जास्त फोर्स न करता ते सकाळच्या बसने गावी निघून गेले. जाताना घरात जरुरीचे सर्व सामान त्यांनी भरले होते. काही लागल्यास वॉचमन कडून मागवण्याची तिला सूचना दिली होती व वॉचमनलाही घरावर लक्ष ठेवण्याची त्यांनी जाताना ताकीद दिली होती.
पन्नाशीच्या रामलालला यातली सुवर्णसंधी दिसत होती. पण प्रॉब्लेम हा होता कि, निशा मॅडम जोवर त्याला बोलवत नाही तोवर तो काही करू शकत नव्हता. पण त्याला फार काळ वाट पहावी लागली नाही. दुपारच्या सुमारास निशा खाली बागेत आली व नेहमीच्या बाकड्यावर बसून राहिली. तोंडातील लाळ गाळत रामलालही तिच्याकडे टक लावून बघू लागला. आज प्रथमच निशाला आपल्यातील स्त्रीत्वाची जाणीव होत होती. कोणीतरी आपल्याला भुलत आहे कि कल्पनाच किती सुखद असते नाही!
निशाने काही मिनिटे अशीच घालवली. नेहमीप्रमाणे स्कर्ट वर करण्याचा खेळही केला नाही. रामलालला वाटले कि, मॅडमचा बहुतेक मूड गेला असेल किंवा आपल्या जागी दुसरा कोणी गटवला असेल. याने अपना पत्ता कट! पण त्याची हि समजूत अगदीच चुकीची ठरली.
पाच दहा मिनिटांनी निशा बाकड्यावरून उठून त्याच्या केबिनकडे गेली व तिने त्याला विचारले, 'अंकल, आपकी छुट्टी कब है?"
"जी..लगभग ७ बजे हो जाएगी मेमसाब."
"कुछ काम था क्या? या सामान मंगाना था बजार से ..वैसे आपके पिताजीने मुझे बताया है .. तो कुछ.."
"जी वैसे कुछ मंगाना तो नही..मगर जब आपकी छुट्टी हो जाए तो रात को नौ बजे आप एक किलो शक्कर लेके आइएगा..."
"जी नौ बजे? लेकीन मॅडम मेरी छुट्टी होते ही मै आपको समान पहुंचा दुंगा .."
"जी नही अंकल ... आप नौ बजेही आइए .." निशा जरा जरबेच्या स्वरात बोलली तसा "जी मेमसाब.." म्हणून रामलालने संमतीदर्शक मान डोलवली.
रामलालच्या केबिनमधून बाहेर पडत निशा सोसायटीच्या बाहेर निघून गेली.
'कमाल है .. खुद ही बाहर जा रही है तो शक्कर मुझसे क्यों मंगवाई? और पैसे भी नही दिए.. आखिर बात क्या है ..' रामलाल विचारात पडला.
रात्रीचे सव्वा नऊ होत आले तसा रामलाल आपल्या कॉटेजमधून बाहेर पडला. निशाने पैसेच दिलेले नसल्याने साखर आणण्याचा तर प्रश्न नव्हता पण कदाचित काही खास कामासाठी आपल्याला बोलावले असले तर .. हाच विचार त्याच्या मनात ड्युटी संपल्यावर आला होता. तेव्हा घाईघाईने सलूनमध्ये जाऊन त्याने गुळगुळीत दाढी करून घेतली होती. पानपट्टीवर आज नेहमीसारखी बिडी न घेता सुगंधी पानाची ऑर्डर देऊन, बांधून घेऊन तो घरी आला. जेवणात आज त्याचे लक्ष नव्हतेच मुळी. कसेबसे ताकात भाताचे चार घास कालवून त्याने घशाआड ढकलले व खास ठेवणीतील कपडे त्याने अंगावर चढवले. आरशासमोर उभा राहून डोक्यावर शिल्लक असलेल्या केसांवर कंगवा फिरवला.
केसांना तेल लावावे का? क्षणभर त्याच्या मनात विचार आला.. पण त्य्याने तो झटकला... अनुभवाने त्याला माहिती झाले होते कि, आपली तेलाची आवड इकडच्या लोकांना बिलकुल आवडत नाही. खासकरून चमेली आणि राई... नवरत्न लावले असते पण त्याने डोके आणि ऐनवेळी तेही थंड पडायचे म्हणून त्याने तो पर्यायही नाकारला.
बाथरूमात जाऊन त्याने लंड साबणाने चांगला धुवून घेतला. गेली सहा महिने तो तसा उपाशीच होता. अजून महिनाभर काढला कि पंधरा दिवसांची सुट्टी घेऊन तो गावी जाऊन सात महिन्यांची कसर बायकोबरोबर काढायच्या विचारात होता. पण आज निशा मेमसाब गळाला लागली तर बायकोकडे जायची तितकीशी गरज भासणार नाही, हे त्यालाही माहिती होते.
सर्व तयारी होताच तो कॉटेजमधून निघून निशाच्या बिल्डींगच्या खाली आला. लिफ्टमध्ये शिरण्यापूर्वी आपण करत आहोत ते बरोबर आहे कि चूक? हा प्रश्न परत त्याच्या मनात उद्भवला पण ... जर निशा मेमसाब पुढाकार घेईल तर आपली त्यात काही चूक नाही अशी त्याने स्वतःची समजूत घालून घेतली व साडे नऊच्या सुमारास तो निशाच्या रूमच्या बाहेर उभा राहिला व त्याने बेल वाजवली.
'टींग टाँग...'
बेलचा आवाज होताच मघापासून अधिरतेने रामलालची वाट पाहणाऱ्या निशाच्या उरात धडधड वाढली. खरेतर आजवर तिने कधीही कोणा परपुरुषासोबत असा एकांत केला नव्हता. आज तिची पहिलीच वेळ होती.. व्हर्जिनिटी ब्रेक करून घ्यायची.. पण आज खरोखर आपल्याला ती करून घेता येईल का.. हा म्हातारा रामलाल आपल्याला पुरा पडेल का.... मुळात तो आपल्यावर चढेल का.. तिच्या मनात अनेक प्रश्न घोंगावत होते पण ... या प्रश्नांची उत्तरे येणारा काळच देणार असल्याने तिने स्वतःला सावरत दरवाजा उघडला.
दार उघडताच तिचे रामलालला तर रामलालला निशाचे दर्शन झाले.
निशाने प्रथम चपळाई करून त्याला आत बोलावले व दार लावून घेतले. रामलाल दरवाजा जवळच तिच्या मागे उभा होता. तिने त्याला खुर्चीवर बसायला सांगत ती त्याच्या समोरच्या खुर्चीवर बसायला चालली.
'साली, मोटी भैंस जैसी है .. मगर कुछ तो बात है इसमे .. साली मिल जाए तो रातभर नंगा करके जमके चोदुंगा...' तिच्या पाठमोर्या देहाकडे बघत रामलाल मनात मांडे खात होता.
आपल्या पाठीवर रेंगाळणारी रामलालची नजर निशाला जाणवत होती. तिला ती सुखद वाटली तरी पुढची पायरी गाठायची कि नाही याबद्दल अजूनही तिच्या मनाची तयारी होत नव्हती.
जवळपास पाच मिनिटे दोघेही एकमेकांच्या समोर बसून होते. पण बोलायला आरंभ कोणीच करत नव्हते. सुरवात कोठून करावी हे निशाला समजत नव्हते तसेच रामलाललाही. अखेर रामलालनेच संभाषणात पुढाकार घेण्याचे ठरवले. शेवटी कळ काढून तो किती काढणार. मनात वासना कितीही असली तरी शरीराचा विचार नको का?
"मेमसाब.. आपने हमसे शक्कर मंगाइ ..मगर पैसा तो दिया नही.. इसलिए हम पैसा लेने आए है.."
रात्रीच्या साडेनऊ वाजता साखर आणायला पैसे मागण्यासाठी कोण च्युत्या येणार? दोघांच्याही मनात हाच प्रश्न आला असावा. कारण दोघांच्याही चर्येवर हलकीशी स्मितरेषा खेळत होती.
"जी मै भूल गई.. लेकीन शक्कर मै लेकर आयी हुं ... आप चाय लोगे या कॉफी?"
"जी, वैसे तो हम केवल दुधही पिते है..." निशाच्या गच्च भरलेल्या छातीकडे आशाळभूतपणे बघत रामलाल म्हणाला.. "मगर आप जो ठीक समझे वो पिला दिजीए.."
रामलालच्या बोलण्यातील सूचकता निशालाही कळत होती. पण पुढे पाउल टाकायची तिची हिंमत होत नव्हती. ती काही न बोलता किचनमध्ये गेली व तिने निमुटपणे चहा बनवायला सुरवात केली.
गॅसवर तिने चहाचे भांडे ठेवून त्यात चायपत्ती, साखर टाकले व एक उकळी येण्याची ती वाट बघत उभी राहिली.

[rajaarkey]

इकडे बाहेर हॉलमध्ये बसलेला रामलाल कंटाळून गेला होता. ज्या अपेक्षेने तो निशाच्या रूमवर आला ती पुरी होईल असे दिसत नव्हते. त्याच्या खडे लंड पे चांगलाच दंडा बसला होता. पण तरीही 'हिंमत न हार ..बेटा रामलाल ..' असे म्हणत तो खुर्चीवरून उठला व तसाच किचनच्या दिशेने चालत निघाला.
हॉलमधून आत उजव्या हाताला वळल्यावर किचन असून डाव्या हाताला एक बेडरूम होती. तसेच किचनच्या शेजारीही एक बेडरूम असल्याचे बिल्डींगच्या रचनेवरून रामलालला माहिती होते.
'अब इसमे मॅडम कि रूम कौन सी है और कीस बेड पर उसे चोदना है.. क्या मालूम?..' स्वतःशीच बडबडत रामलाल किचनमध्ये पोहोचला.
त्यावेळी निशा चहाला उकळी आल्याने त्यात दुध ओतत होती. रामलालने पाहिले. निशा त्याच्याकडे पाठ करून उभी आहे. ती देखील गाऊनमध्ये. घर में कोई नहीं.. यह चाय का समय नही.. तो अब दर कीस बात कि... उबलते पानी को दुध का सहारा तो मचलती जवानी को लंड का....
रामलालने आपल्यापरीने विचार करत पहल केली. निशाने चहाच्या भांड्यात दुध ओतून दुधाचे पातेले किचनच्या कट्ट्यावर ठेवले त्याचवेळी रामलालने तिला मागून घट्ट, करकचून मिठी मारली व तिच्या मानेवर आपले ओठ टेकवत मधूनच जिभेने चाटायला सुरवात केली.
सुरवातीला निशा गडबडून गेली. पण जसे रामलालचे ओठ तिच्या मानेवर टेकवले गेले आणि त्याच्या जिभेचा व श्वासांचा गरम स्पर्श तिच्या मानेला जाणवला व त्याचवेळी खाली नितंबाला त्याचा खडा लंड टोचू लागला तसे तिचे भान हरपू लागले. आयुष्यात प्रथमच कोणत्यातरी पुरुषाचा तिला असा स्पर्श, सहवास मिळत होता. तिने स्वतःचे शरीर त्याच्या अंगावर झोकून दिले.
रामलालला तिचे वजन तसे पेलवण्या सारखे नव्हते तरीही अंगात पेटलेल्या कामाग्नीने त्याला राक्षसी बळ प्राप्त करून दिले होते. तसेच तिच्या कमरेभोवती दोन्ही हात गुंफत त्याने तिला किचन शेजारच्या बेडरूममध्ये ओढत नेले व बेडवर टाकले. बेडरूममध्ये अंधार होता.. पण उजेडाची गरज कोणाला होती? रामलालने प्रथम धापा टाकत आपला श्वास नॉर्मल केला व नंतर आपल्या अंगावरची कपडे उतरवायला सुरवात केली. निशा अनिमिष नेत्रांनी किचनमधून येणाऱ्या लाईटच्या अपुऱ्या उजेडात त्याचे उघडे शरीर पाहत होती.
बांध्याने मध्यम असला व पन्नाशीचा असला तरी रामलालचे शरीर कुठेच सैलावल्यासारखे दिसत नव्हते. अंगातील शर्ट बाजूला करून त्याने बनियन डोक्यावरून उतरवले. नंतर जानवे काढून त्याने बाजूला ठेवले आणि पँटची झिप त्याने खाली केली. त्या आवाजानेच तिने आपले डोळे मिटले.
रामलालने आपली अंडरवेयर उतरवली व सरळ तो तिच्या मांड्यांच्या मध्ये आला. त्याचा खडा लंड निशाच्या योनीत जाण्यास उतावळा झाला असला तरी जवान छोकरीला डायरेक्ट भिडून तिचा हिरमोड करायची त्याची तयारी नव्हती. त्याने तिचे पाय विलग करून गाऊन मांड्यांच्या वर केला व प्रथम तिची नीकर खाली खेचली.
भरघोस केसांच्या जंगला आड दडलेली तिची पुच्ची शोधून त्याने प्रथम आपली उंगली त्यात घुसवली तशी "आअह्ह्ह ..." करून निशा सित्कारली. तेव्हा रामलालने उंगलीच्या ऐवजी आपली जीभ तिच्या योनीला लावली तशा तिच्या मांड्या आपसूक त्याच्या मानेभोवती आवळू लागल्या.
आपला सर्व अनुभव, कौशल्य पणाला लावत रामलालने निशाला सुखाच्या परमोच्च बिंदूवर नेऊन पोहचवले. जिथे ती स्वतःचे भान हरपून बसली. स्वतःच्या तोंडावर हात ठेवून तिने एक दोन किंकाळ्याही फोडल्या.. आजवर कोणतीच फळभाजी, डील्डो किंवा तिची बोटे जे सुख देऊ शकली नाहीत ते रामलालच्या जिभेने तिला प्राप्त झाले व त्या सुखाने तिला ग्लानी आल्यासारखे झाले.
इकडे निशाच्या मांड्यांच्या मध्ये घामाघूम झालेला रामलाल थोडा वेळ उठून बाजूला बेडवर बसला. मग किचनमध्ये जाऊन त्याने एक ग्लासभर थंड पाणी घशाखाली ओतले व गॅस बंद केला. तसाही चहा केव्हाचा जळून गेला होता. त्याने चहाचे भांडे किचनच्या सिंकमध्ये टाकले व परत तो बेडरूमकडे निघाला.
आत येऊन पाहतो तर... निशा अजूनही त्या सुखाच्या ग्लानीत झोपली होती.. डाव्या हाताची पालथी मुठ तोंडावर ठेवून.. तिचा इतरवेळी काहीसा स्थूल दिसणारा देह त्याला आता अंधुक उजेडात बेढब वाटत होता... पण त्याला त्याचे काही वाटले नाही.. शेवटी त्याला तिच्याशी मजा मारायची होती .. लग्न करायचे नव्हते.
तो बेडवर आला. निशाचा गाऊन त्याने आणखी वर केला. तिचे सुटलेले पोट त्याच्या नजरेस पडले. पण त्याने त्याकडे दुर्लक्ष करत तिच्या छातीवर असलेली गाऊनची बटने खोलायला सुरवात केली. बटने उघडून होताच त्याने आतमध्ये हात घालत तिचा एक गोळा हातात धरला तसा परत तिच्या तोंडून एक दबका सुस्कारा निघाला.. 'साली अनटच है क्या...' रामलालच्या मनात शंका आली व त्याबरोबर त्याच्या लवड्यात जान येऊ लागली. साली कुंवारी चूत फाडून जमाना झाला.. हिची आज फाडून तर बघू .. असे म्हणत तो परत तिच्या मांड्यांच्या मध्ये आला व त्याने तिचे पाय विलग करत तिच्या योनिमुखावर आपले लिंग सेट केले.
योनीच्या तोंडाशी गरम, कठीण असा अपरिचित स्पर्श जाणवताच निशाला पुढील कल्पना आली व त्यसाठी ती तयार होणार तोच... रामलालने आपली सर्व शक्ती एकवटून जो धक्का मारला तो तिच्या योनीच्या भिंती चिरत अगदी मुळापर्यंत गेला. मोठ्या प्रयासाने निशाने आपली किंकाळी रोखून धरली. तिच्या डोळ्यांतून अश्रूंची धार वाहू लागली पण रामलालला त्याचे काय! तो आपली सर्व ताकद एकवटून तिची पुच्ची कुटून काढत होता. काही वेळाने निशालाही हे धक्के हवेहवेसे वाटू लागले व ती देखील त्याच्या पाठीवर हात फिरवत, त्याच्या कमरेभोवती आपल्या पायांचा विळखा घालण्याचा प्रयत्न करत त्याला अंगावर ओढून घेऊ लागली.
गेली कित्येक वर्षे ती या सुखाला आंचवलेली होती. ज्यासाठी ती रात्रंदिवस तडफडत होती...तळमळत होती.. ते सुख आज तिला रामलाल कडून मिळत होते. भलेही ते चोरून का असेना.. पण तिच्या अंगाचा रोम न रोम एका अनामिक संवेदनेने भरून गेला होता. अजून काही क्षण...काहीसे असह्य, सुसह्य वाटणारे धक्के वाढू लागले.. प्रत्येक दणका तिच्या शरीरात गोड लहरी निर्माण करत होता... आणि तो क्षण आला.. गुरगुरत रामलाल तिच्या अंगावर कोसळला.. तत्पूर्वी त्याच्या लिंगातील गरमागरम वीर्याच्या पिचकाऱ्या तिच्या योनीत पडल्या होत्या.. तप्त भूमीवर जणू पावसाचा वर्षाव झाल्यासारखे तिला वाटले.
एका नव्या सुखाची अनुभूती घेत ती देखील रामलालला मिठी मारून तशीच पडून राहिली.
किती काळ गेला माहिती नाही . पण रात्री कधीतरी रामलालला प्रथम जाग आली. पाहतो तर तो अजूनही निशाच्या मिठीत तिच्या अंगावर पडला होता. त्याने तिची मिठी सैल करत स्वतःला तिच्यापासून दूर केले. स्वतःच्या बायकोसोबत दोन तीन राउंड करूनही जे सुख आणि ग्लानी त्याला प्राप्त होत नव्हती ती या बाईने त्याला एका संभोगात दिली. अखेरच्या क्षणी तर तिच्या योनीच्या स्नायूंनी त्याच्या लिंगाला असे काही जखडून ठेवले होते आणि पिळून काढले होते कि, विर्यासोबत आपण रक्त ओकणार असेच त्याला क्षणभर वाटून गेले होते.
निशाला न उठवता त्याने आपली कपडे अंगावर चढवली व तो हॉलमध्ये आला. घड्याळात पाहिले तर रात्रीचे एक वाजत आले होते. त्याने मेन डोअर जवळ उभं राहत बाहेरील हालचालीचा कानोसा घेतला व सगळी सामसूम असल्याची खात्री करून तो घराबाहेर पडला.
पहाटेच्या गार वाऱ्याने निशाला जाग आली तेव्हा तिने बाजूला पहिले तर कोणीच नव्हते. रात्री घडले ते सत्य कि स्वप्न? तिने मनाशीच विचारून पाहिले व सहज आपल्या योनीवर तिने हात ठेवला. रामलाल आणि तिच्या गुप्तांगातून निघालेल्या रसांचा सुकलेला ओघळ तिच्या हाताला लागला. तशी ती स्वतःशीच हसली व अंगावरचा गाऊन तिने सारखा करत अंघोळीसाठी बाथरूमकडे निघून गेली.

[rajaarkey]

त्यानंतर चार दिवस न चुकता रामलाल निशाच्या घरी जाऊन तिची सेवा करत होता. पहिल्या दिवशी एकाच राउंड मध्ये थकलेला रामलाल नंतर मोठ्या जिकिरीने दुसऱ्या राउंडवर पोहोचला. पण त्याच्याने निशाची म्हणावी तशी तृप्ती होईनाशी झाली. केवळ तिसऱ्या रात्रीच निशाला हा फरक जाणवला व तिचे डोळे नवे सावज शोधू लागले.
पाचव्या दिवशी तिचे आई-वडील गावाहून आल्याने रामलालची स्पेशल निशा ड्युटी संपली होती व अचानक त्याचा तिच्यातील इंटरेस्टही गेला होता. आता ती दिसली कि त्याला तिच्यापुढून तोंड फिरवावे वाटे. आपण याच शरीराला भुललो होतो? या चरबी भरलेल्या, गोलमटोल देहाला? ज्याला कोणी एकदा हात लावणार नाही.. त्याला आपण चार दिवस भोगत होतो? रामलाल स्वतःशीच आश्चर्य करत होता. पण त्याचे उत्तर त्याला मिळत नव्हते. ...... आणि मिळणारही नव्हते.
आई-वडील घरात असल्याने निशाला नवे सावज शोधून त्याच्याकडून आपली तृप्ती करून घेणे अवघड वाटत होते. काहीतरी मार्ग काढून आई-वडिलांना काही दिवसांसाठी पुन्हा बाहेरगावी पाठवता आले तर....!
तिच्या मनात कल्पना आली व त्यानुसार तिने प्रयत्नही केला.. पण याकामी तिला अपयश आले. तिच्या शक्तीला एक मर्यादा होती व ती मर्यादा पार करणे तिच्या आवाक्याबाहेरचे होते. तेव्हा तिने दुसऱ्या मार्गाचा अवलंब केला. अर्थात हा मार्ग तिला अपघातानेच सापडला होता.
....त्याचे काय झाले.. एके रात्री निशाला जाग आली व ती बाथरुमला जाण्यासाठी बेडरूममधून बाहेर पडली. किचनमधून बाहेर हॉल मध्ये जाण्यसाठी जो पॅसेज होता त्यातच टॉयलेट असल्याने तिचे त्या वेळी तिथे येणे स्वाभाविक होते.... पण पुढील घटना मात्र अजिबात स्वाभाविक नव्हत्या.
टॉयलेट जवळ येताच तिने दरवाजा उघडण्यासाठी कडीला हात घातला त्याचवेळी तिचे सहज लक्ष शेजारच्या बेडरूमकडे गेले. जी तिच्या आई-वडिलांची होती. नेहमीप्रमाणे रूमचा दरवाजा जरी बंद असला तरी आतमध्ये लाईट जळत असल्याचे तिला दरातील फटीतून येणाऱ्या उजेडावरून दिसत होते. क्षणभर तिचे कुतूहल चाळवले व बाथरूमात जायचे सोडून ती आई-वडिलांच्या बेडरूम जवळ आली. प्रथम तिने दाराला कान लावून कानोसा घेण्याचा प्रयत्न केला... जो प्रकार तिने आजवर कधीच केला नव्हता तो आज तिच्या हातून घडला व इथेच त्या दुसऱ्या मार्गाला आरंभ झाला.
आतमधून दबके पण थोडे चढे स्वर कानी पडत होते.
"अहो..बास ना आता.... किती कराल...दोन राउंड तर झाले....अजून तुम्हाला तिसरा हवा आहे... माणूस आहात कि कोण आहात ...अआंह..नको ना...मला सहन होत नाही आता...आईगं..."
"अगं..बाकीच्या बायका बोंबलतात त्यांच्या नवऱ्याचा या वयात उठत नाही म्हणून .. आणि तुझ्या नवऱ्याचा उठतोय तर तू बोंब मारतेस.."
"अहो पण ... शरीराच्या काही मर्यादा असतात ना हो ... आता नाही जमत मला पाहिल्यासारखे.... त्यात तुमचा आवेग तर जवान छोकऱ्याला लाजवेल असा आहे.... तुमच्यासाठी एखादी तरणी छोकरीच पाहिली पाहिजे..."
"तरणी छोकरी मरु दे.. मला माझी हक्काची कचोरी खाऊ दे ..."
त्यानंतर आतून जोरजोराने येणारे उसासे, सुस्कारे कानांवर येऊ लागले व निशाच्या तनामनात एका वेगळ्याच अनुभूतीचा संचार होऊ लागला. ती काही क्षण तिथे थांबून आपल्या बेडरूममध्ये गेली. काही काळ बेडवर बसून तिने स्वतःशीच विचार केला व निर्धार पक्का होताच बाथरूमात जाऊन तिने प्रथम लघवी आपले प्रेशर लूज केले व नंतर हातपाय स्वच्छपने धुवून ती बेडरूममध्ये आली. दरवाजाला आतून कडी घालत तिने बेडवर आपले आसन घेतले आणि डोळे मिटले... ओठ हलकेच काहीतरी पुटपुटत होते... खोलीतील वातावरण आधी सामान्य होते .. ते आता निराळेच होऊ लागले... सुरवातीला पंख्याचा येणारा मंद स्वर आता कुठल्या कुठे गायब झाला होता.. त्या ऐवजी कानांवर येत होते ते फक्त हुंकार, चित्कार.. वासनेने ओथंबलेले ...वखवखलेले...
कानांवर येणाऱ्या आवाजाची तीव्रता वाढू लागली तशी निशा अधिक जोराने घट्ट डोळे मिटून आपले मंत्र पुटपुटु लागली व एका क्षणी तिला त्याची जाणीव झाली.. तिच्या बंद मिटल्या डोळ्यांनाही दिपवेल असा प्रकाश त्या खोलीत उजळला व क्षणात नाहीसा झाला. काही वेळाने कानांवर येणारे आवाजही शांत झाले. सर्वत्र पूर्ववत शांतता प्रस्थापित होताच निशाने आपले डोळे उघडले. तिचा चेहरा घामाने भिजला असला तरी डोळ्यांत एक विलक्षण चमक होती. तिच्या विजयाची... नव्या सावजाच्या आगमनाची चाहूल तिला लागली होती... आता प्रतीक्षा होती ती त्या मिलनाच्या क्ष्णांची....


साठीच्या उंबरठ्यावर पोहोचलेल्या जयवंतरावांचा कामाग्नी अलीकडे भलताच उफाळू लागला होता. चाळशीनंतर सेक्स मधील गेलेला इंटरेस्ट जणू दामदुपटीने परतला होता. नव्या जोशाने ते दररोज रात्री लक्ष्मीला -- आपल्या बायकोला अंगाखाली घ्यायला बघायचे पण आठवड्यातून एक दोन रात्री सोडल्या तर ती त्यांच्याजवळ जायला तशी नाखूषच असायची. त्यामुळे जयवंतरावांना आपल्या कित्येक रात्री तळमळत घालवाव्या लागत होत्या. अशातच एके दिवशी...
... दुपारच्या वेळी किचनमध्ये जयवंतराव पाणी प्यायला गेले असता त्यांना निशाच्या बेडरूमचा दरवाजा अर्धवट उघडा दिसला. खरेतर निशाच्या रूमचा दरवाजा तसा कधीच उघडा नसायचा.... अपवाद ती घरी नसल्याचा... त्यामुळे त्यांना थोडे आश्चर्य वाटले व कुतुहूल चाळवून ते निशाच्या रुममध्ये डोकावले... आतील दृश्य पाहताच जयवंतरावांचे डोळे विस्फारले.. हृदयाची धडधड वाढून एका क्षणी ती अजिबात जाणवेनाशी झाली.. श्वास फुलून छातीतच रुतल्यासारखा झाला...
...आत बेडवर निशा उताणी पडली होती. तिचा गाऊन तिच्या पोटापर्यंत वर सरकला होता तर मांड्या फाकलेल्या होत्या... तिचे दोन्ही हात योनी चिवळण्यात मग्न होते.. घशातून दबके मादक सुस्कारे निघत होते.. डोळे अर्धवट मिटलेले आणि ओठ अस्पष्ट बडबडत होते... आधी जयवंतरावांना तिचे शब्दच ऐकू येत नव्हते आणि अचानक तिच्या बडबडण्याचा स्वर हलकासा वाढला तसा त्यांना धक्का बसला.. निशा त्यांचेच नाव घेत होती.... "ओह डॅडी ..प्लीज फक मी ...प्लीज डॅड मला एकदा ..एकदा झवा ..माझ्या पुच्चीचा चोळामोळा करा.. तुमची लेक तळमळत आहे डॅड..प्लीज फक्त एकदा..फक्त एकदा...प्लीज.."
जयवंतरावांची पावले आपसूक बेडरूममध्ये गेली व त्यांनी आपल्या पाठी रूमचा दरवाजा लावून आतून कडी घातली. यानंतर त्यांच्या हालचाली त्यांच्या नियंत्रणाबाहेर निघून गेल्या. कधी ते निर्वस्त्र झाले व केव्हा त्यांनी निशाच्या योनीत आपले मुसळ घालून कांडायला सुरवात केली त्यांचे त्यांनाच कळले नाही... ज्यावेळी ते शुद्धीवर आले त्यावेळी.... त्यांच्या कमरेभोवती निशाच्या मजबूत पायांचा विळखा पडला होता.. त्यांच्या नितंबावर तिच्या हातांची नखे रोवली गेली होती आणि त्यांच्या छातीत निशाचे दात रुतले होते... अगदी मनसोक्त झवायला मिळाल्यानंतर झालेल्या स्खलनाच्या उन्मादात ती रानटी बनली होती... त्या वेदनांनीच जयवंतराव भानावर आले आणि प्रथम कळवळून त्यांनी आपल्या अंगाखाली पाहिले तर...

[rajaarkey]

... लक्ष्मीच्या ऐवजी निशा होती .. जी एखाद्या लहान बाळाप्रमाणे त्यांचे निप्पल आपल्या दातांत पकडून शांत झोपली होती. ..या दृश्याने जयवंतरावांना धक्काच बसला व ते पटकन तिच्या अंगावरून दूर झाले.. पण ..त्यांचे शिश्न तिच्या योनीतून निघत नव्हते...स्खलन होऊनही ...मरगळून गेले असले तरी निशाच्या योनीने जणू त्यांना कैद केले होते.... हा प्रकार त्यांच्या आकलनाबाहेरचा होता.. असे कधीच घडले नव्हते.
निशाचे डोळे उघडायच्या आत त्यांना तिथून बाहेर पडायचे होते. मुलीच्या एकप्रकारे बेशुद्धावस्थेचा आपण गैरफायदा घेतल्याची बोच त्यांच्या मनाला लागली होती. अपराधीपानाच्या भावनेतून त्यांचे मन त्यांना खात असले तरी कोणत्याही चोराप्रमाणे त्यांनाही आपली चोरी पकडली जाऊ नये असेच वाटत होते. त्यामुळेच त्यांची निशा जागी होण्याआधीच तिथून निघून जाण्याची खटपट चालली होती पण .. निशाची पुच्ची त्यांच्या लिंगाला चांगलीच जखडून राहिली होती.. तिच्या योनीच्या पाकळ्या विलग करून आपले शिश्न बाहेर काढावे या हेतूने जयवंतरावांनी तिथे स्पर्श केला आणि...
" डॅडी.. राहू द्या ना ते आतमध्ये....कि तुम्हीही मला कंटाळलात.."
निशाचा आवाज ऐकताच त्यांच्या मणक्यातून एक थंड शिरशिरी निघून गेल्याचा भास झाला. क्षणभर त्यांच्या तोंडाला कोरड पडली. आपल्या लेकीला फेस कसे करायचे या विवंचनेत असतनाच खुद्द निशानेच त्यांना ..संभोगाच्या सुखाची पावती आपलं शब्दांनी दिली होती... इतक्यावरच न थांबता निशाने अर्धवट उठत दोन्ही हातांची विळखा जयवंतरावांच्या मानेभोवती घालत त्यांना पुन्हा आपल्या अंगावर ओढले व त्यांच्या ओठांना आपल्या दातांनी दंश करत म्हणाली, " डॅडी, प्लीज आणखी एकदा ...कुटून काढा ना .."
जयवंतरावांच्या नसानसांत त्या शब्दांनी, कृतीने वासनारुपी विजेचा प्रवाह दौडू लागला. निशाच्या योनीत असलेला त्यांचा मलूल लंड ताठ होऊन फुरफुरू लागला व बघताबघता त्यांची कंबर हलू लागली,....आधी वरवर आणि नंतर खोलवर दणके देऊ लागली... जयवंतरावांचा प्रत्येक दणका निशाच्या योनीच्या भिंतींना घासून काढत अगदी खोलवर जात होता.. मध्येच ते आपली कंबर फिरवत तिच्या योनीत आपला लंड घुसळत होते.....ज्याने तिच्या तनामनात एक वेगळीच गोड संवेदना निर्माण होत होती... तिने परत एकदा त्यांच्या कंबरेभोवती आपल्या पायांची कैची मारली व त्यांना छातीशी घट्ट आवळून धरले.. निशाच्या बाहू व मांडीपाशांत जखडलेल्या जयवंतरावांना पूर्वीसारखे खोलवर धक्के मारता येत नसले तरी सशाप्रमाणे आपली कंबर जोरजोराने हलवत ते आपल्या मुलीला सुख देऊ लागले....अखेर तो क्षण आला,.... निशाला त्याची जाणीव झाली... तिचे हात जयवंतरावांच्या पाठीवर जोराने आवळले गेले....मांड्यांच्या विळख्यातही जोर आला आणि... आपल्या लिंगातून, कमरेतून जणू जीवनरस स्रवत असल्याचा भास जयवंतरावांना झाला... एक अखेरची पिचकारी त्यांनी मारली व तत्क्षणी ते अंगातून सगळा जीव गेल्याप्रमाणे गळून पडले.
निशाने सावकाशपणे जयवंतरावांना आपल्या अंगावरून दूर केले. त्यांच्या नग्न देहावरील आपल्या दंत-नखांच्या खुणा पाहून क्षणभर तिचे मन मोहरून उठले. अखेर तिला तिचा पुरुष सापडला होता... त्यांच्या मांड्यांच्या मध्ये तिने आपले तोंड नेत त्यांच्या आकसलेल्या गोट्यांचे हलकेच चुंबन घेतले... व बेडवरून उठून तिने आपला गाऊन सरळ केला आणि दरवाजाची कडी काढून तिने दरवाजा उघडला... तर बाहेर लक्ष्मी --- निशाची आई उभी होती... तिला पाहताच निशाच्या पायांखालची जमीन सरकली.


"छान... आता बंद दाराआड हे धंदे चालवलेत तू ...इतकी खाज होती तर रस्त्यावरच्या भिकाऱ्याला चढवून घ्यायचीस...नाहीतर कुत्र्याच्या अंगाखाली पडायचीस... त्यासाठी आपल्याच बापाला अंगावर घेताना तुला शरम कशी वाटली नाही?" लक्ष्मी कडाडली. तिच्या सुराने नाही म्हटले तरी निशा थारकापली होती तर कामसुखाच्या ग्लानीत गेलेल्या जयवंतरावांची शुद्ध परत येत चालली होती.
"आणि तुम्ही हो ... " निशाला धक्का देत लक्ष्मी आत बेडरूममध्ये प्रवेशली व जयवंतरावांच्या नग्न पायांना जोरजोराने हलवत म्हणालीम, "तुम्हांला तरी काही लाज शरम? सरळ स्वतःच्या जवान पोरीला नासवायला निघालात ते... इतकाच उठत होता तर बाजारातील रंडीकडे तरी जायचे.. जिला जन्म दिलात तिच्याशी तुम्हांला..." संताप आणि दुःखाने लक्ष्मीला पुढे बोलवेना.
एव्हाना जयवंतराव भानावर येऊन उठून बसले होते. शरमेने त्यांनी आपली मान खाली घातली होती पण अंगावर कपडे चढवण्याचे वा आपले नग्न अंग चादरीआड लपवण्याचे त्यांना सुचलेच नाही. ते तसेच बसून राहिले. इकडे निशाही सावरली होती व ती बेडरूममध्ये प्रवेशली आणि जयवंतरावांकडे बघत एकदम शांत आवाजात उद्गारली, "बाबा ... उठा ..." त्यासरशी भारावल्यासारखे जयवंतराव तसेच नागव्याने उठले.
आपल्या पतीचे तरण्या मुली देखत ते रूप लक्ष्मीला पाहवले नाही. तिने लाजेने खाली मान घातली व याचाच फायदा निशाने उचलला.
"बाबा ..आईला बांधून घाला."
निशाचे शब्द कानी पडताच लक्ष्मीने चमकून वर पाहिले तर जयवंतराव तिच्यावर झेपावले होते. "अहो ..काय करता हे ..." म्हणेपर्यंत त्यांनी तिला घट्ट धरून ठेवले. तोवर निशाने हॉलमधील एक खुर्ची आणून तिथे ठेवली. त्यावर जयवंतरावांनी लक्ष्मीला बसवत निशाच्या ओढणीने तिचे हात खुर्चीसह मागे बांधून टाकले तर निशाने रुमालाचा एक बोळा तिच्या तोंडात कोंबला.


निशाच्या बेडरूममध्ये बेडवर निशा बसली होती तर तिच्या शेजारीच आपले मलूल लिंग मिरवत जयवंतराव उभे होते व समोरच दरवाजाच्या चौकटीत निशाची आई -- लक्ष्मीला खुर्चीवर बांधून ठेवण्यात आले होते.
"...तर आई.... तू काय म्हणत होतीस ... एखाद्या भिकाऱ्याला नाहीतर कुत्र्याला अंगावर घ्यायचास .. असेच ना?"
निशाच्या प्रश्नावर डोळे विस्फारून पाहण्यापलीकडे लक्ष्मीला कसलीच प्रतिक्रिया देता आली नाही.
"मीही तोच विचार केला होता.. पण जेव्हा तुझी आणि बाबांची लाईव्ह झवाझवी ऐकली...तेव्हा ठरवले कि, बाहेरच्या पेक्षा घरचाच लंड बरा..." निशाच्या स्वरात कुत्सितपणा, तिरस्कार आणि उपहास सर्व काही सामावले होते. लक्ष्मीच्या डोळ्यांत फक्त पाणीच यायचे बाकी राहिले होते तर जयवंतराव निर्विकारपणे उभे होते..
"आता तू सर्व काही पाहिलंच आहेस ...म्हणजे काहीच पाहिले नाहीस पण तुला माहिती पडले आहे तर मग...डॅडी डार्लिंग .." जयवंतरावांकडे बघत निशा म्हणाली, "आपण आणखी एक राउंड करून तुमच्या बायकोला दाखवूया का.. कसे तुम्ही तुमच्या लेकीला झवता ते.."
जयवंतरावांचे नेत्र चमकले तर लक्ष्मी आपली मान जोरजोराने हलवू लागली. त्याकडे दुर्लक्ष करत निशा उभी राहिली व तिने आपल्या अंगावरील गाऊन उतरवला. नीकर आणि ब्रा ची अडगळ दूर केली व पूर्णतः नग्न होऊन ती बेडवर उताणी पडली.
" डॅडी.. तुमच्या लेकीची पुच्ची तुमच्या जिभेला मिस करत आहे .. प्लीज ..एकदा चाटा ना.. आईच्या कचोरी पेक्षा नक्कीच ती टेस्टी आहे.." निशाचे आव्हान ..आज्ञा जयवंतरावांनी लगेच स्वीकारली व बेडवर ओणवे होत ते तिच्या मांड्यांच्या मध्ये गेले आणि तिची योनी चाटू लागले.
जयवंतरावांच्या उष्ण, खरखरीत जिभेचे तडाखे सहन करत निशा उसासे टाकत बोलू लागली, "ओह डॅड... अआह .. प्लीज.. असेच करा.. आआंउंह ... उफ्फ्फ...आई तुझा नवरा मस्त चाटतो गं.. कुत्र्यापेक्षाही चांगला.. " असे म्हणत तिने जयवंतरावांच्या डोक्यावर आपला हात ठेवत त्यांच्या केसांतून ती फिरवू लागली. लक्ष्मीला क्षणभर भास झाला.. निशाच्या मांड्यांच्या मध्ये आहे तो आपला नवरा आणि निशाचा बाप नसून कुत्राच आहे.. वासनांध कुत्रा..
काही वेळ योनी चाटून घेतल्यावर निशा लाडिक स्वरात म्हणाली, " डॅड....बास करा...आता मला तुमचा लंड हवा आहे...माझ्या योनीत...आपल्या लाडक्या लेकीच्या पुच्चीत तुम्ही तुमचा लंड देणार नाही का?" तसे जयवंतराव टुणकन उठले व आपला अर्धवट तनलेला लंड घेऊन निशाच्या मांड्यांच्या मध्ये येऊ लागले तशी त्यांना अडवत निशा म्हणाली, " डॅड...आधी तुमच्या बायकोच्या तोंडातील बोळा तरी काढा... तिच्या तोंडचे शब्द ऐकले कि मला आणखी उत्तेजित झाल्यासारखे होते..."
जयवंतरावांनी तिही आज्ञा मानली व लक्ष्मीच्या तोंडातून त्यांनी रुमालाचा बोळा काढला व परत ते निशाकडे गेले आणि ओणवे होऊन तिच्या पुच्चीवर आपले लिंग रगडत ताठ करू लागले.
बराच वेळ तोंडात रुमालाचा बोळा असल्याने लक्ष्मीच्या तोंडाला कोरड पडली होती. थोडे खोकून, खाकरून तिने आपला घसा साफ केला व पाठमोऱ्या जयवंतरावांना आपल्या लेकीच्या योनीवर लिंग रगडताना पाहून कळवळून उद्गारली, "अहो... काय करता तुम्ही .. तुमची लेक आहे ती.. तुम्ही तिला जन्म दिला आहे.. आणि तुम्हीच तिच्या.. उठा तिथून.,. मी म्हणते ना उठा म्हणून ...निशा तुझ्या पाया पडते .. नको असा फाजीलपणा करू... सोड तुझ्या बाबांना.. त्यांना दूर व्हायला सांग बरे..."
पण लक्ष्मीची बडबड ऐकून कोण घेणार होते? निशाने जयवंतरावांच्या मांड्यांच्या मध्ये आपला हात फिरवत त्यांच्या गोट्या हलकेच मुठीत चुरल्या तसा त्यांचा लवडा खाडकन उभा राहिला व जयवंतरावांच्या चर्येवर स्मित झळकून त्यांनी तिच्या योनिमुखावर लंड सेट करत एक जोरदार धक्का मारला... तशी उगाचच निशा कण्हली..."अआह...आई गं...."

[rajaarkey]

त्याबरोबर लक्ष्मीने शरम, लज्जेने खाली मान घातली. तिच्या डोळ्यांतून अश्रुधारा वाहू लागल्या होत्या. कानांवर पडणारे निशाचे उसासे, जयवंतरावांचे हुंकार तिला तप्त शिशाच्या रसाप्रमाणे भासत होते.
"ओह माय बेबी.. माय डॉटर.. माय सेक्सी चाईल्ड ... माझी झ्वाडी लेक ..."
" डॅड.. फक मी हार्ड.. कुटून काढा.. तुमच्या लेकीची पुच्ची...जाम आग लागली आहे,,...वर्षानुवर्षांची.. अआज ती विझवून टाका ..प्लीज डॅड.."
"डोन्ट वरी बेटा... आता तुझ्या पुच्चीला चांगलीच मी अंघोळ घालतो माझ्या रसाने..आता ती कदीच उपाशी आणि तप्त राहणार नाही... आधीच तू माझ्याकडे यायला हवी होतीस बेटा... तुझ्या डॅडलाही एक टाईट पुच्ची मिळाली असती आणि तुलाही एक दमदार लंड...ओह माय ... आअहाअ ...तुझ्या आईच्या भोसड्याने माझ्या लवड्याचा स्टॅमिना कमी झाल्यासारखा झाला होता ... पण माझ्या पोरी तुझ्या पुच्चीने तो परत आलाय.... अआआ.ह्ह्ह्ह..काय उबदार आणि टाईट पकड आहे ... ओह लक्ष्मी ... काश तुझी पण योनी अशीच टाईट असती..."
आपले नाव जयवंतरावांच्या तोंडी येताच लक्ष्मीचा संताप जोराने उफाळून आला.
"खबरदार माझे नाव घ्याल तर.... नीच पापी अधम माणसा ... आपल्याच लेकीला नासवताना आपल्या बायकोचे नाव घ्यायची शरम कशी वाटत नाही तुला.... अरे सोड तिला.. इतकाच कंड सुटलाय तर चढ माझ्यावर ...हेप मला... माझी पुच्ची भोसडा वाटते तर गांडीत घाल.. पण माझ्या निशाला सोड..."
लक्ष्मीच्या शब्द जयवंतरावांच्या मनावर कुठेतरी आघात करून गेले. निशाला जाणवले आपल्या पप्पांच्या कमरेतील जोर कमी होत आहे. हि वेळ गेली तर ते कंट्रोलबाहेर जातील म्हणून तिने मग आपल्या पायांची कैची मारत त्यांची कंबर टाईट पकडली व त्यांना आपल्या अंगावर खेचत "ओह माय डार्लिंग पप्पा..." करत त्यांच्या ओठांचे चुंबन घेऊ लागली. जयवंतरावांची जागृत होणारी अस्मिता पुन्हा एकदा निद्रिस्त झाली.
लक्ष्मी आता सर्व काही भान विसरून गेली होती. आपल्या नजरेसमोर आपलाच नवरा आपल्या पोटच्या लेकीला जनावरासारखा झवतोय आणि आपली लेक देखील त्याला ओढून ओढून अंगावर चढवून घेत आहे हे पाहून ती देखील आपल्या मर्यादा विसरून गेली व तोंडाला येतील त्या अनिर्वाच्च शिव्या बाप लेकीला देऊ लागली.
सुरवातीला निशा आणि जयवंतरावांना तिच्या शिव्यांनी किक लाभत होती व त्याच तंद्रीत ते परस्परांना हेपत होते. जवळपास अर्धा तास उलटला तरी ना निशा गळत होती ना जयवंतराव! लक्ष्मीच्या दृष्टीने हे आता अमानवी होती. भयाने तिची वाचाच बंद झाली होती. उलटणारा प्रत्येक क्षण तिला आता भयप्रद वाटू लागला होता व अखेर तो क्षण आला.... एक जोरदार आरोळी ठोकत जयवंतराव निशाच्या अंगावर कोसळले.
त्याक्षणी लक्ष्मीला ते दृश्य दिसले जे बघायला नको होते.. जयवंतरावांचा लंड निशाच्या यीनीत पूर्ण लपला असला तरी त्यांच्या आकसत जाणाऱ्या गोट्या आणि त्यातून काहीतरी आत खेचून घेतल्यासारखे तिला जाणवले.. जणू निशाची योनी त्यांचा पुरा रस शोषून घेत होती. कितीतरी वेळ हा प्रकार चालू होता व अखेर निशाने त्यांना आपल्या अंगावरून दूर केले तेव्हा जयवंतराव घामाने निथळून डोळे बंद करून बाजूला पडलेले तिला दिसले. त्याउलट निशा मात्र कमालीची फ्रेश दिसत होती. जे सामान्य संभोगात अजिबात बसत नव्हते.
निशा बेडवर उठून बसली व अंगात गाऊन अडकवत तिने लक्ष्मीचे खुर्चीला बांधलेले हात मोकळे केले व ती बाथरूमात निघून गेली. तशी लक्ष्मी खुर्चीवरून उठली व पळतच हॉलमध्ये गेली. निशा ज्यावेळी बाथरूमातून बाहेर आली त्यावेळी तिला बेडरूममध्ये आई दिसली नाही. तेव्हा तिला पाहण्यासाठी ती तिच्या बेडरूममध्ये गेली. तिथेही नव्हती. मग हॉल करत ती सहजच गॅलरीत गेली व खाली पाहताच तिला माणसांचा घोळका जमल्याचे व काही जण वर बघत असल्याचे दिसले. क्षणात तिला घडल्या प्रकारची कल्पना आली. तशी ती झट्कन आत वळली. घाईघाईने अंगावर कपडे चढवले. वडिलांना तिने जागे करण्याचा प्रयत्न केला पण ते अगदीच थकून गेल्याने त्यांच्यात इतक्यात तरी काही हालचाल करण्याची शक्ती उरली नसल्याचे तिला जाणवले. तेव्हा त्यांचा नाद सोडून ती लिफ्ट पकडून खाली आली.
ज्यावेळी ती गर्दी जमलेल्या ठिकाणी गेली तेव्हा तिला दिसले ते.. उताण्या अवस्थेत लक्ष्मी रक्ताच्या थारोळ्यात पडली होती. मेंद्वाचा काही भाग बाहेर आला होता. चेहरा विचित्र झाला होता. आईच्या मृतदेहाकडे बघत ती तशीच जड पावलांनी घराकडे वळली.
मात्र हा इतरांच्या चर्चेचा विषय नक्कीच बनला. मुलगी आईच्या मरणानंतर रडत नाही म्हणजे काय? तसेच कित्येकांना जयवंतरावांची अनुपस्थितीही जाणवली. पण ते कदाचित बाहेर गेले असतील म्हणून त्यांना माहिती नसेल असा सर्वांनी सोयीस्कर समज करून घेतला.
निशाच्या आविर्भावरून तिला काही सोयरसुतक नसल्याचे दिसत होते. तेव्हा सोसायटीतील लोकांनीच पोलिसांना पाचारण केले. अखेर डेड बॉडी तशीच किती वेळ तिथे ठेवणार? तेही आसपास लहान मुले खेळत असताना!
पोलीस आले. पंचनामा वगैरे सोपस्कार पार पडले. डेड बॉडी इस्पितळात पाठवण्याची व्यवस्था झाली व नंतर पोलिसांचा मोर्चा निशाच्या घरी वळाला. सोबत सोसायटीतील काही अतिउत्साही मेंबर होतेच. रूमची बेल वाजवताच जयवंतरावांनी दरवाजा उघडल्याचे पाहून बरोबरच्या कित्येकांना आश्चर्याचा धक्का बसला.
जयवंतराव जर घरात होते तर मग ते खाली का आले नाहीत? हा प्रश्न प्रत्येकाच्या मनात डोकावला.
चौकशीच्या दरम्यान निशा व जयवंतरावांचे निर्विकार असणे पोलिसांच्याही चाणाक्ष नजरेतून सुटले नाही. त्यांनी लक्ष्मीने आत्महत्या केली याऐवजी तिचा बाप-लेकीने खून केला असावा याच दिशेने आपल्या तपासाची सर्व सूत्रे फिरवली. निशा आणि जयवंतरावांना तिरकस प्रश्न विचारले. शेजारीपाजारी आडून, उघड चौकशी केली. मात्र लक्ष्मीचा खून तिच्या घरच्यांनी केला असावा असे सांगणारा एकही पुरावा त्यांना मिळू शक्ला नाही. तेव्हा त्यांनी निरुपायाने लक्ष्मीच्या मृत्यूची फाईल आत्महत्येचा शेरा मारुन बंद केली.
जवळपास सहा महिने चाललेल्या या तपासात बरंच काही घडून गेले. पोलिसांच्या तपासाची दिशा लक्षात येताच निशा व जयवंतरावांच्या विषयी सोसायटीत आधी डबकी पण नंतर उघडउघड चर्चा होऊ लागली. निशाला हे सर्व समजत होते पण तिच्या शक्तीला मर्यादा होत्या. त्यामुळे ती फक्त जयवंतरावांनाच कंट्रोल करण्याचा प्रयत्न करत होती.
ज्यादिवशी पोलीस तपास संपल्याचे तिला अधिकृतरीत्या तपास अधिकाऱ्याने भेटून सांगितले त्या दिवशी तिने सुटकेचा निःश्वास टाकला आणि तिथेच तिची फसगत झाली. त्या दिवशी तिने जयवंतरावांकडे काहीसे दुर्लक्ष केले व दुपारी ते घराबाहेर पडले.
सोसायटीच्या आवारात फिरत असताना त्यांच्या मनावरील निशाने घातलेले बंधन गळून पडले व ते हळूहळू भानावर येऊ लागले. त्यांना बघून सोसायटीतील लोकांची आपसांत होणारी कुजबूज त्यांच्या नजरेतून सुटली नाही. काही बायका तर मुद्दाम त्यांना ऐकू जाईल अशा आवाजात निशा व त्यांच्या संबंधांत चर्चा करत होत्या. ते ऐकून त्यांच्या काळजाला घरे पडत होती.