आई सोबत संभोग

[josef]

आई सोबत संभोग

'बास झाले आता.. सालीला आता घेतलेच पाहिजे.. तयार झाली तर ठीक नायतर.. नायतर तशीच.. तशीच तिला हेपलून काढली पाहिजे.. समजते काय स्वतःला ती? कोण एवढी मोठी लागून गेली ती? बघायला गेले तर तीन पोरांची आई. दिसायला ठीकठाक. वयाने पण जास्त... तरीपण माज किती? इतके तिला सिग्नल देतोय तरी साली ढुंकूनही बघत नाही. समजते तरी स्वतःला काय? आडून सुचवून पाहिले, लंड रगडून काढले सालीच्या गांडीवर पण ढिम्म.. साला एवढा तर एखादा पोरीच्या पाठी फिरलो असतो तर आतापर्यंत तिचा दाणा चुरडून काढला असता.. पण हि.... .. बट नो प्रॉब्लेम तेजू भाय.. देर आए दुरुस्त आए म्हणतात ना.. आता तसेच.. साला म्हण पण काय आहे आणि मी वापरतोय कुठे? ...चल जाऊ दे. आता रात्रीचे साडेआठ झाले आहेत.. जेवण तयार झाले असेल. जाऊन जेऊया आणि तिला घेऊया.. हाहाहा.. जेऊया घेऊया.. आपुन भी साला रायटर बन गय..'

"तेजस .. ए तेजस.. तेजू.. अरे कुठे आहेस तू?"
"काय आहे आई? का हाका मारतेस? मी इकडे माझ्या बेडरूममध्ये आहे.."
"जेवण झाले आहे म्हटले. जेऊन घे पटकन. नंतर मला भांडी घासून ठेवायची आहेत. उद्या कामवाली येणार नाही. लक्षात आहे ना तुझ्या ..?"
"हो गं आई. आहे लक्षात माझ्या. सारखी सारखी माझ्या स्मरणशक्तीवर बोट ठेऊ नकोस."
"स्मरणशक्तीवर बोट ठेऊ नको? मग काय करू? एवढा मोठा घोडा झालास तरी अजून अंडरपॅन्टवर हिंडतोस. ते देखील घरामध्ये?"
"अगं मग अंडरपँटवर घरातच फिरणार ना! थोडी मी असा बाहेर जाऊ शकतो?"
"तेच तर म्हणते मी..जसे बाहेर नाही जाऊ शकत तसे घरात तरी का फिरावे माणसाने?"
"पण तुला काय प्रॉब्लेम आहे?"
"अरे ते कसे दिसते?"
"काय??.."
"जाऊ दे.. मला तुझ्या नादी लागायचे नाही. जेवण तयार आहे. जेऊन घे. मी थोड्या वेळाने जेवायला बसेन. आता जरा आत जाऊन पडते."
"मी पण येऊ का?"
"कुठे?"
"आतमध्ये.. "
"कशाला?"
"पाडण्यासाठी मदत करायला?"
"हे बघ.. ती तुझी फालतुगिरी नेटवरच राहू दे. इथे घरात तिचा काहीही उपयोग नाही."
"ते दिसतंच आहे. काहीही उपयोग नाही ते.. "
"कळतात हो.. सगळी बोलणी कळतात म्हटलं मला."
"कळतात तर मग तसा प्रतिसाद का नाही मिळत?"
"प्रतिसाद म्हणजे? काय टाळ्या वाजवू?? कि माईकवरून पुकारून सगळ्या जगाला सांगू.. माझा पोरगा जवान झाला..त्याला झवायला पोरगी द्या म्हणून.."
"पोरगी कशाला! बाई सुद्धा चालेल कि... "
"तुला लाज नाही का वाटत? आपल्याच आईच्या तोंडावर असे बोलायला?"
"आता स्वतःच्याच आईच्या तोंडावर बोलणार ना! का जाऊन दुसऱ्याच्या बोलू?"
"काय?"
"हेच .. आपलं.. तू सुंदर आहेस, जवान आहेस..
"आणि..."
"आणि माझ्यात आग आहे.. प्लिज ती तुझ्यात सोडू दे ना ...!"
"म्हणजे तू त्यासाठी भीक मागणार तर.."
"अफकोर्स!! सहजासहजी नाही मिळाले तर भीकच मागावी लागणार. दुसरे काय करणार?"
"वेडाच आहेस... अशी भीक मागत बसलास तर कुत्री पण नाही देणार.. बाईची गोष्ट तर विसरूनच जा."
"हँम्म्म .. मग तर .."
"मग तर काय?"
"काही नाही.. जाऊन जेवतो आता. तुला काय... बोलायला लागली कि दहा तास थापा मारशील."
"मेल्या.. मी आणि दहा तास थापा मारते? तिथे किचनमध्ये चार भाकऱ्या थापायला मला आता होत नाही. चांगलीशी पोरगी बघून लग्न कर म्हणते तर, म्हणतो कसा.. मला बाई पाहिजे, पोरगी नको.. "
"येस्स .. आणि ती पण लफड्यासाठी. लग्नासाठी नाहीच्च .."
"काय आजकालची पिढी.. .. .. "

[josef]

"आई ए आई.. मॉम.. मम्मा ...... सुरेखा.. सु... रेखा.. रेखा रेखा रेखा.. "
"अरे आले . थांब. किती हाका मारशील.. "
"अगं एका हाकेला तू उत्तर देत नाहीस म्हणून.."
"काय म्हनुन? सारखं बोंबलत बसायचं?"
"बोंबललो कुठे? चांगले प्रेमाने तर हाक मारत होतो. सुरेखा.. रेखा रेखा रेखा.. "
"हां माहिती आहे... किती प्रेमाने हाक मारतोस ते. बोल... "
"काय बोल?"
"अरे हाका का मारत होतास?"
"तू सांगितले म्हणून?"
"मी सांगितले? काय वेडा झालास कि काय? मी कशाला मलाच हाका मारायला सांगेन?"
"मला काय माहिती? पण मघाशी आत जाताना म्हणालीस कि जेवण झाल्यावर आवाज दे म्हणून.. "
"अच्छा.. त्यासाठी होय.. बरं आहे बाबा तझे. जेवण झाले कि भांडी उचलायला आणि घासायला आईची आठवण तेवढी येते."
"तसे नाही गं.. आणि तुला तसे वाटत असेल तर राहू दे भांडी घासायची. मी घासतो."
"अरे थांब.. घासते मी.. सहज आपली गंमत म्हणून बोलले तर.. "
"माहिती आहे तुझी गंमत.. आम्ही काय इथे आयते बसून गिळत नाही म्हटलं..."
"असं कोण म्हणाल?"
"म्हणायला कशाला पाहिजे?"
"अरे पण सांग तरी.. कोण तुला असं म्हणाल ते..?"
"आता तूच तर म्हणालीस?"
"मी? आणि केव्हा?"
"मग आत्ता बोललीस ते.. ?"
"अरे ते सहज आपली गंमत म्हणून.. आणि असे जर तू शब्दांत पकडू लागलास तर मग आम्ही कसं बोलायचं म्हातारपणी.. ?"
"मग आता कुठे पकडू तू सांग?"
"कुठे पकडायचे ते राहू दे बाजूला.. आधी माझ्या हातांवरील तुझे हात काढ.. एकच ग्लास आपण दोघे बराच वेळ घासतोय.. आणि .. "
"आणि काय?"
"आणि असा पाठीमागे उभा राहून मला चिटकू नकोस?"
"का?"
"का काय का! तुला ते चांगले माहिती आहे."
"अगं पण मी भांडी घासायला तुला मदत करतोय ना.. "
"हां माहिती आहे तुझी मदत.. भांडी घासायची .. कि .. "
"कि काय?"
"काही नाही. तू आपला लांब जा..मला उभा राहता येत नाही इथे."
"मग राहू नकोस. बस."
"कुठे?"
"माझ्या कडेवर..."
"...."
"का? हसायला काय झाले?"
"काही नाही.. तुझ्या.. तुझ्या कडेवर मी बसले आणि.. पडले म्हणजे.. दोघेही पडायचो.. "
"मग पडूया ना दोघे.. "
"नको रे बाबा. या वयात हाडे मोडली म्हणजे? आधीच डायबेटीस आहे.. त्यात आणखी भर कशाला..."
"हां ते पण ठीक आहे."
"बरं.. चल आता.. भांडी घासून झाली. तू मघापासून भांड्याचा साबण माझ्या हाताला लावतो आहेस. मला हात धुवू दे. जा आता मागे सर."
"थांब ना.. दोघेही धूवुया.. तसेही मला आता मागे वॉश बेसिनकडे जायचा कंटाळा आला आहे. दोन मिनिटांत हात धुतो.. "
"अरे पण.. आअह् ... "
"काय झालं.. "
"काही नाही. पण आता तू दूर हो.."
"अगं पण का..?"
"हे बघ आगाऊपणा करू नकोस. मागे जा म्हटल्यावर जा.. नाहीतर.. "
"ओके बाबा.. चाललो मी. मला काय.. "
" उं... हं..."

[josef]

'जेवण झालं, भांडी घासून झाली.. आता हि हॉलमध्ये टीव्ही बघत बसली आहे. काय करावं? असेच जाऊन भिडावं का? काय करेल ती? .. एक मिनिट.. ती नेमकी कुठे बसली असेल? सोफ्यावर असेल तर.. आणि खुर्चीवर बसली असेल तर.. तर मग अवघड आहे पण सोफ्यावर असेल तर.. येस्स.. सोफ्यावरच असायला पाहिजे.. तिथे तिला आडवी करणे सोपे आहे... राजीखुशीने नाहीतर जोर जबरदस्तीने.. कशीही तिला तिथे मी कुस्करु शकतो.. पण ती तिथे असायला तर हवी.. आणि नसली म्हणजे... नसली तर नसली.. सालीला फरशीवरच पाडू.. पण तिला झवून काढू म्हणजे काढूच.. ठरलं तर.. नुसत्या अंडरपॅन्टवरच हॉल मध्ये जाऊया.. म्हणजे या अवतारात पाहिल्यावर तिला काही फील झाले तर ठीक.. नाहीतर आयत्यावेळेला झटापटीत तिची कपडे काढताना आपल्या कपड्यांची अडचण नसावी...'

"अरे बरे झाले तू आलास.. मी तुलाच आवाज देणार होते?"
"का गं आई?"
"अरे हे बघ ना माझ्या पाठीवर काहीतरी वळवळत आहे..आणि काहीतरी चावल्यासारखंही झालं आहे..."
"केव्हापासून होत आहे?"
"अरे बराच वेळ झाला..."
"आणि तू आत्ता सांगत आहेस? इतक्या वेळात एखाद्या शहाण्या बाईने..."
"तू बघणार आहेस की लेक्चर देणार आहेस?"
"बरं बाई बघतो.."
"हां... आह..हहह...तिथंच बघ..अरे वर कडेकडेने काय बघतोस... आत हात घाल..हां आत्ता कसं.. खुपच थंड हात आहे तुझा... अरे पाठ चोळायला नाही सांगितली मी.. अरे थांब..थांब.. ब्लाउज फाटेल माझा..हां आत्ता बघ..बघ बरं कुठे ते चावलं आहे ते..अरे हात असा अलगद का फिरवतोस? चोळ ना तिथे काहीतरी लाव..खूप वेदना आणि आग होत आहे..हहह ...अअअहह अंम अं उं...हाह...कारे बेटा..काय झाले? अरे असा कुठे धावत निघालास? अरे थांब मी पण येते..एवढि ब्लाउजची बटणं तरि लावू दे..तेजु..तेजस..माझ्या सोन्या..."

'च्यायला.. हे काय झालं आपल्याला.. फक्त दोन मिनिटं.. दोन मिनिटं पण आपण टिकू नाही शकलो?... नुसता पाठीवरून हात फिरवत असतानाच लंड थरथरून गळू लागला.. मग तिच्या पुच्चीत गेल्यावर आपले काय होईल? दोन सेकंद तरी आपण टिकू का? कि लगेच गळुन पडू?? मग तर आपले हसेच होईल.....आणि आतापण तिच्यावर जबरदस्ती करणार होतो.. तिला झवणार होतो....आणि तिच्या उघड्या अंगाला हात लावताच झडून बसलो... शरम वाटायला पाहिजे आपल्याला.. आता हे पहिले साफ करायला हवे.. साला हा लवडा पण पक्का मादरचोद आहे... नको त्या वेळी ओकला.. थोडा आणखी वेळ दम धरला असता तर.. किती मस्त मुलायम आणि उष्ण तिची पाठ होती.. क्षणभर तर पाठीवर ओठ टेकायची इच्छा झाली.. आणि तो गंध.. आह्हह्ह.. नुसत्या आठवणीने लंड सुरुसुरु लागला,... तो गंध हुंगण्यासाठी तर तोंड लावायचाही विचार होता पण भेन्चोद साला हा लवडा... आता पुन्हा तनलाय.. तन लेका.. पण आता ताठुन उपयोग काय? भोसडीच्या जिथून आलास तिथेच तुला घालणार होतो.. पण तुझ्याच्याने दम धरवला नाही आणि आधीच गळून पडलास.. आता हि दरवाजा का वाजवते.. हाका का मारते.. हिला कळले तर नाही? नक्कीच तिलाही जाणवले असावे.. कि तिला कळले नाही म्हणून ती आपल्या पाठी धावत आली... काय कळायला मार्ग नाही.. लवकर इथून बाहेर पडले पाहिजे... बस आता धार मारतो आणि लवडा साफ करून निघतोच..'

[josef]

"तेजू..अरे तेजस... काय झाले बेटा... असा पळत का आलास? आणि बाथरूमात काय करतो आहेस? तेजू.. तेजस... काही होत आहे का.. ए तेजू.. "
"एक मिनिट आई.. .. आलोच मी.. "
"बरं ये."
"हं..बोल.. का हाक मारत होतीस?"
"अरे अचानक असा पळत गेलास आणि.. अय्या हे काय..."
"का? काय झाले आता?"
"इकडे ये जरा.. असा जवळ येऊन उभा राहा बघू माझ्यासमोर.. "
"अहं आई.. आह्ह्ह.. अगं हे काय करतेस.. अगगग..."
"उंह...हम्म्ह्म्महं.. मस्तच...
"कक्क्काय.. "
"हा वास...हा गंध.. उंह.. किती दिवसांनी मिळाला.. आह्ह्ह..."
"आह ...नको ना.. "
"..."
"आई गं...आःह्ह.. प्लिज नको ना.. "
"का..अह्ह्ह.."
"त्रास होतोय.. "
"हंम्मम ..मग होऊ दे कि.... "
"खूपच होतोय ..आह्ह.."
"काय होतंय.. म्म्म.."
"खूप कडक झालाय.. आत तडफडतोय.. "
"हम्म.. तडफडू दे.. "
"आई प्लिज काढ ना त्याला बाहेर.. आह्ह.. अशी वरूनच तोंडात घेऊ नको.. आआह्ह.. "
"शहहह .... .काही बोलायचं नाही...माझी मी बघेन काय करायचे ते.. स्स्स... ह्ह्हह्हह्हह्ह... "
"...हुं ...आआह्ह... आअह्ह्ह्ह.. ह्ह्ह्हह्ह....अअअ...आईईईई.. मी गळेन.. "
"...मग गळ की... कोणी अडवलं आहे.. "
"आह्ह्ह.. "
"उंह...हंहं...उंउं उं उं उं उं ...गह्ह्ह्हघ... .."
"आह.. "
"झालं तुझं.. जीव गुदमरला माझा.. इतके दाबून धरते का कोणी?"
"स...ह्ह.. .सॉरी पण.. राहवलं नाही मला.. मस्त .. एकदम भारी रिलीफ मिळाले.. आजवर कधीच असे नाही.. "
"मघ.. आई कोणाची आहे!.. आणि म्हटले.. ते जरा साफ करून या आता.. "
"उं..म्म्म.. असू दे की..आता तू तसाच तोंडात घेतला होतास.. "
"हो.. पण तो चड्डीवरुन.. आता हातात घ्यावा म्हणते तर तो काय.. "
"काय???? हातात घेणार तू???"
"हो.. असे भूत बघितल्यासारखे काय बघतो आहेस... अरे थांब.. अरे पडशील.. अरे सावकाश.. मी कुठे पळून जात नाही.. "

[josef]

"आलास.. आणि हे काय? हे असे नागड्याने आईसमोर येणे बरे दिसते का?"
"आत्ताच तर तू हातात घेणार म्हणालीस.. मग तेव्हा बघणार ते आता दिसले... फरक काय पडतो.."
"पडतो ना माझ्या राजा.. मी आता हातात घेणार नाही.."
"हे काय गं आई? आत्ता तर म्हणाली होतीस.. "
"हो.. पण आईचं ऐकलं नाही कि शिक्षा नको का करायला? तुझी हि शिक्षा समज."
"नाही... नाही.. हे बघ आई.. तू दुसरी कोणतीही शिक्षा दे .. पण हि शिक्षा देऊ नकोस.."
"नक्की? बघ हां विचार करून.. पुन्हा हि शिक्षा गमावल्याचे दुःख व्हायला नको.. "
"नाही होत... "
"बघ परत विचार कर म्हणते.. पुन्हा चान्स मिळणार नाही.."
"असं म्हणतेस?"
".."
"ठीक आहे. केला विचार. तुझी हि शिक्षा मान्य आहे."
"आत्ता कसं.. शान माझं बाळ ते... अले बाळ रुसलं... कोपल्यात जाऊन बशल.. "
"कोपऱ्यात जाऊ नको तर काय करू? तू हातात तर घेणार नाहीस..मग जवळ काय आणि दूर काय.. दोन्ही सारखेच.."
"सारखे कसे... "
"म्हणजे?"
"तू जरा डोक्याने कमी आहेस का?"
"...?"
"असे चिडून काय बघतोस.. इकडे ये जरा माझ्या जवळ.. जरा म्हटलं डोक्याचा भाग असेल तर गेला आपला नेमका बापाच्या वळणावर.. जरा सुद्धा डोक्याचा वापर नाही करायचा.. या इथे.. असे जवळ येऊन बसा.. आणि हो... तो उठलाय त्याचा मला स्पर्श होऊ देऊ नका.. "
"जवळ बस म्हटले की तोंड फुगवून बसायचं असते?"
"मग काय करू?"
"अरे देवा!! आता हे पण मीच तुला सांगायचे?"
"हे बघ आई.. मघापासून बघतोय.. जवळ आलो कि लांब करतेस.. दूर गेलो कि जवळ बोलवतेस.. त्यात आणखी हे करू नको ते करू नको.. अखेर तुला पाहिजे तरी काय?"
"हेच.. हेच मला पाहिजे.. कोणीतरी मला विचारले पाहिजे कि मला काय हवं.. "
"मग विचारतो ना मी.. बोल तुला काय पाहिजे.. बोल.. "
"बोलू?"
"हो.. "
"माझी इच्छा पूर्ण करशील?"
"तू बोल तर खरं.."
"बघ हं.. नाहीतर परत पस्तावशील.. गोड बोलून केसाने गळा कापला म्हणशील?"
"आता तू बोलचं.. तू जे बोलशील ते मी करेन.. अगदी त्यासाठी मला जीव पणाला लावावा लागला तरी लावीन .. "
"कित्ती कित्ती गोड बोलतोस रे माझ्या राजा.. कुठे हे शिकलास.. ?"
"तुला बघून आई... आणखी कुठे..... .. मग सांग ना .."
"काय?"
"जे तुला हवं ते.."
"सांगते.. आधी इथे माझ्या शेजारी तू पड पाहू...बसून बसून माझी कंबर दुखायला लागली आहे."
"मग चोळून देऊ का? तू झोप अशी पालथी.. "
"राहू दे रे.. त्यासाठी मी माणूस ठेवलाय.. "
"कोण? कोणाला ठेवलं आहेस?"
"अरे असा रागावून काय बघतोस? तो माणूस म्हणजे तुझे पप्पा रे.."
"अच्छा .. अस्स्स होय.. मला वाटलं.. "
"काय वाटलं.. "
"नाही.. म्हणजे मला.. "
"हां.. काय तुला काय... "
"काही नाही.. सोड.. "
"नाही सांगितलंच पाहिजे.. "
"जाऊ दे गं.."
"नाही.. सांगच तू.. "
"तू पण ना.. मला वाटले कि माझा पत्ता कट झाला.. "
"म्हणजे?"
"म्हणजे वाघाचे पंजे.. "
"आईआह्ह.. आऊच.. उं...म्म..आह्ह्ह्ह.. हळू.. चावू नकोस.. ना.. आईगं..स..स्स्स..आह्हह्ह.. असेच घे.. घे.. दोन्ही तोंडात घे.. आअह्..उंहह्ह.. चोख.. मुरगाळ..आःह्ह... किती कित्ती आसुसले होती मी.. आअहह.. नको.. ना...नन्नना.. नाह्हीही.. आह.. बेटा.. तेजू ..अशी छेडू नकोस मला.. आहाहाहा.. थांब.. परकरची नाडी काढते.....हा..आता घाल.. आह्ह ..किती मस्त कुर्वाळतोस रे.. अशी तर तुझे पप्पा पण नाहीत करत.. आःह... उंउंउंउंउं... आईगं...आईईईईईई... वेड्या काढ तिथून तोंड.. .. काढ म्हणते ना.. आआःहौऊऊऊऊउ.. स्स्स्सस्स्स्स.. आअह्ह्हह... आईईईईआगग... आअह्ह्ह..घे...घे.. असंच.. घे...आहाहाहाहम्म्म....गगघहहूउघुर्र्र्र.. ...आः... "