नर्स रीता

[adeswal]

नर्स रीता

माझ्या रूम पार्टनर, अरूण, एके दिवशी रात्री बाहेरून काहीतरी खाऊन आला आणि त्याला लूज मोशन चालू झाले. आम्ही दोघेही विरारला एका रूममध्ये पेईंग गेस्ट म्हणून रहातो.

तशी आमची या आधीची काही ओळख नव्हती पण त्या रूममध्ये आम्ही एकत्र रहातो तेव्हा ओळख झाली आणि मैत्रीही जमली. आम्ही दोघेही तेवीस-चोवीस वर्षाचे बॅचलर होतो आणि वेगवेगळ्या कंपनीचे सेल्समन होतो तेव्हा आमची चांगली गट्टी जमली.

त्या दिवशी रात्री तो एका पार्टीला बाहेर गेला होता आणि घरी आल्यानंतर सारखा टॉयलेटला पळायला लागला. खूपवेळा गेल्याने त्याला अशक्तपणा आला आणि तो गलितगात्र झाला! त्याचे लक्षण चांगले दिसत नव्हते तेव्हा खबरदारी म्हणून मी त्याला जवळील एका डॉक्टरकडे चालण्याचा आग्रह केला.

तो तयार होतं नव्हता पण मी त्याला जबरदस्ती त्या डॉक्टरकडे घेवून गेलो. डॉक्टरने त्याला तपासल्यावर सांगितले की त्याला फूड पॉयजनींग झाले आहे! खबरदारी म्हणून डॉक्टरने त्याला जवळच्या नर्सींग होममध्ये भरती करायला सांगितले. त्या एरियात ते एकच चांगले नर्सींग होम होते.

दोन मजल्याची एक जुनाट बिल्डींग डागडुजी करून, रंगरंगोटी करून त्याचे एक छोटे हॉस्पीटल करण्यात आले होते. खालच्या मजल्यावर जनरल वॉर्ड होता. ज्यात स्त्री आणि पुरुष पेशंट एकत्रच ठेवले जात होते. पहिल्या मजल्यावर पेशंटसाठी प्रायव्हेट रूम होत्या. ह्या रूमला अटॅच्ड टॉयलेट होते आणि खालील जनरल वॉर्डपेक्षा ह्याचे भाडे डबल होते.

माझा रूम पार्टनर, अरूण थोडा कंजूष होता तेव्हा तो जनरल वॉर्डमध्ये त्याला ॲडमीट करायला सांगत होता. पण मी त्याचे ऐकले नाही आणि त्याला पहिल्या मजल्यावरील प्रायव्हेट रूममध्ये भरती केले. नशीबाने त्याला कॉरिडॉरच्या कोपऱ्याची रूम मिळाली जी हवेशीर होती आणि खिडकीतून बाहेरचा छान सीन दिसत होता.

त्या नर्सींग होममधील प्रायव्हेट रूममध्ये दोन टाईपच्या नर्सेस अवेलेबल होत्या. पहिला टाईप म्हणजे जनरल नर्स. ही नर्स एका वेळी ३-४ पेशंट अटेंड करते व त्यांचे सलाईन चेक करणे, त्यांना वेळच्यावेळी औषध देणे वगैरे कामे करते.

दुसरा टाईप म्हणजे एक्स्क्लुजीव नर्स. ही नर्स तुम्ही तुमच्या पेशंटकरीता स्पेशल म्हणून ठेवू शकता. आठ तासाच्या ड्युटीमध्ये ती फक्त तुमचा एक पेशंट अटेंड करते व पुर्णवेळ त्या पेशंट सोबत राहून त्याची काळजी घेते. एक्स्क्लुजीव नर्स सगळ्यांना परवडत नाही तेव्हा पेशंटचे नातेवाईक फक्त नाईट शिफ्ट करता अश्या नर्स ठेवतात.

माझा रूम पार्टनर, अरूण कंजूष होता तेव्हा त्याने एक्स्क्लुसीव नर्स ठेवायला नकार दिला होता तेव्हा त्याच्या रूममध्ये जनरल नर्स येत-जात असे. त्याला ह्या नर्सींग होममध्ये ॲडमीट करून दोन-तीन दिवस झाले होते आणि मी त्याच्या सोबतच होतो.

ह्या दिवसात मी त्या नर्सींग होममधील बहुतेक सगळ्या नर्सना बघितलं होते. काही तरूण होत्या तर काही वयस्कर होत्या. काहींची फिगर सेक्सी होती तर काही बेढब होत्या. पण आकर्षक चेहरा आणि सेक्सी फिगरचा संगम असलेली ही एकच नर्स होती आणि प्रथमच मी तिला पहात होतो. बहुतेक ती एक्स्क्लुसीव नर्स म्हणून कोणा पेशंटच्या सेवेत होती म्हणून मला आधी दिसली नव्हती.

नंतर मग ती मला दोन तीन वेळा येता जाता भेटली. प्रत्येकवेळी ती दिसली की मी तिच्याकडे निरखून पहात असे. तिच्या ते लक्षात येत होते पण ती माझ्याकडे दुर्लक्ष करून पुढे जात होती. बहुतेक तिला पुरुषांच्या अश्या नजरेची सवय होती तेव्हा ती काही दाखवत नव्हती.

तिला पाहिले की माझ्या काळजाची धडधड वाढायची. एक अनामिक आसक्ती तिच्याबद्दल मला वाटायची. पॅन्टमध्ये माझा लंड कडक व्हायचा. तिच्याबरोबर ओळख वाढवावी असे मला वाटायला लागले. ते काही फारसे अवघड नव्हते कारण सेल्समन असल्याने कोणाशी चटकन ओळख करून घेण्यात मी पटाईत होतो. तेव्हा येता जाता तिच्याशी बोलून मी तिच्याबरोबर ओळख करून घेतली.

तिचे नाव रीता होते आणि माझ्या अंदाजाप्रमाणे ती गोव्याची निघाली. जेव्हा तिने मला सांगितले की ती गोव्याची आहे तेव्हा मी पटकन तिला म्हणालो की मी पण गोव्याचा आहे. खरे तर मी गोव्याचा नव्हतो पण आमच्या कंपनीच्या सेल्स निमित्ताने मी खूपवेळा गोव्याला गेलो होतो, तेव्हा मला गोव्याची बऱ्यापैकी माहिती होती.

तिच्याबरोबर जवळीक वाढवायची होती म्हणून मी तिला खोटेच सांगितले की, मी पण गोव्याचा आहे. ती म्हापसाची होती तेव्हा मी वास्कोचा म्हणून सांगितले. मी पण गोव्याचा आहे, हे ऐकून ती खूष झाली आणि माझ्याशी मनमोकळेपणे बोलायला लागली. मला थोडे कोंकणीही येत होते तेव्हा तिच्याबरोबर मध्ये मध्ये कोंकणी भाषेत बोलून मी तिला इंप्रेस केले.

तिच्या बोलण्यातून मला तिची सगळी माहिती कळाली! तिने गोव्यातच नर्सींगचा कोर्स केला होता व येथे या नर्सींग होममध्ये ती गेले तीन वर्ष काम करत होती. ती नर्सींग होम जवळील वूमन हॉस्टेलमध्ये रहात होती. आई-वडील आणि दोन लहान भावांची जवाबदारी तिच्यावर असल्याने तिने अजून लग्न केले नव्हते.

[adeswal]

मोस्टली ती एक्स्क्लुसीव नर्स म्हणूनच काम करत होती पण अध्ये मध्ये तिला कोणी बूक केले नाही की, ती जनरल नर्स म्हणून काम करत असे म्हणूनच गेले दोन दिवस ती मला दिसत होती.

रीताशी ओळख झाल्यावर मी तिला माझा मित्र अरूणकडे विशेष लक्ष द्यायला सांगितले. तिने हसून ते मान्य केले आणि म्हणाली, ती जोपर्यंत जनरल नर्स म्हणून तेथे आहे तोपर्यंत ती जरूर त्याच्याकडे लक्ष देईल. मग नंतर जेव्हा जेव्हा ती रूममध्ये येई तेव्हा तेव्हा ती माझ्याबरोबर बोलत असे.

आता मी त्या रूममध्ये जास्त वेळ थांबलो किंवा कोठल्याही वेळी आलो-गेलो तरी ती किंवा इतर कोणी मला टोकत नव्हते. तिला मी एकदा दोनदा कॅन्टीन मध्ये चहा, नाश्त्यासाठी चालण्याची विनंती केली आणि ती प्रत्येक वेळी माझ्याबरोबर आली. बहुतेक तिलाही माझी कंपनी आवडली होती!

साधारण तीन दिवसांनी माझ्या मित्राला तेथून डिसचार्ज मिळाला. माझा मित्र खूष होता पण मी मनातून थोडा खटटू झालो कारण आता मला रीता भेटणार नव्हती. तीन चार दिवसात तिने माझ्यावर अशी जादू केली होती की माझ्या मनात तिच्याबद्दल वेगळेच आकर्षण निर्माण झाले होते.

मी नीट विचार केल्यावर माझ्या लक्षात आले की मला तिचे बोलणे, तिचा स्वभाव याचे फारसे आकर्षण नव्हते तर तिच्या सेक्सी फिगरचे आकर्षण होते. तिचा तो टाईट नर्सचा ड्रेस तिच्या अंगाच्या सगळी वळणांची ओळख करून देत असे.

पायात तिने लांब सॉक्स घातलेले असायचे जे तिच्या गुढग्याच्या वर स्कर्टच्या आतपर्यंत असायचे पण त्यावरून तिचे लांबसडक पाय, सुडौल पोटऱ्या आणि भरीव मांड्यांचा आकार सहज कळायचा.

डोक्याला तिने नर्सचा स्कार्फ लावलेला असायचा पण तिच्या केसांच्या आंबाड्याचा आकार सांगत असे की तिचे केस लांबसडक आणि दाट आहेत. गोल चेहऱ्यावर आकर्षक डोळे, सरळ नाक आणि गुलाबाच्या पाखळ्यासारखे ओठ लक्षवेधक होते. हसताना तिच्या गालाचा उंचवटा असा गोबरा गोबरा दिसायचा की असे वाटे पटकन त्यावर ओठ ठेवावे!

आणि सगळ्यात दिलखेचक होती तिची भरधार छाती! जरी ड्रेसमधून तिची छाती पुर्णपणे बंदिस्त असायची तरी त्याचा आकार स्पष्ट कळायचा. चालताना, काही घेताना, खाली वाकताना तिच्या छातीची जी हालचाल व्हायची त्याने जीव कासावीस व्हायचा.

हिच गोष्ट तिच्या नितंबाची होती. चालताना ते एकमेकांशी द्वंद्व करत असत आणि मुक्तपणे उधळत असत. तिच्याबरोबरील सहवासात माझी नजर बहुधा गुपचूपपणे तिच्या छातीच्या उभारांवर किंवा तिच्या अंगाच्या इतर मादक उठावांवर जास्त असे हे मला आठवायला लागले.

तिची सेक्सी फिगर आठवून मी कळत नकळत रात्री मूठ मारायला लागलो होतो. थोडक्यात सांगायचे म्हणजे तिच्याबद्दल मला लैंगीक आकर्षण वाटायला लागले होते!

नंतर मग दोन-तीन आठवडे मी तिच्या आठवणीने तळमळत काढले. तिच्या आठवणीने मला झोप लागत नसे आणि तिला आठवून मूठ मारली की मगच मला झोप लागत असे. ह्या दोन-तीन आठवड्यात मी दोन तिनदा त्या नर्सींग होममध्ये अशीच फेरी मारली. तिची ड्युटी असेल त्या वेळेलाच मी मुद्दाम जात असे, जेणे करून मला ती भेटावी.

प्रत्येक वेळी ती मला भेटली की आम्ही थोड्या गप्पा मारायचो. जरी मी तिला सांगत होतो की, मी कोणालातरी भेटायला आलो होतो तरी तिच्या पण बहुधा लक्षात आले होते की, मी खास तिला भेटण्यासाठीच येत होतो. पण त्याबद्दल ती काही दर्शवत नसे आणि आवर्जून माझ्याबरोबर गप्पा मारत होती.

एव्हाना माझ्या मनात रीताबद्दलची आसक्ती वाढली होती! तिचा सहवास मिळावा म्हणून माझा जीव व्याकूळ व्हायला लागला. पण त्यापेक्षा जास्त व्याकूळ माझा लंड व्हायला लागला! त्याला रीताच्या पुच्चीत जाण्याचा ध्यास लागला होता. तिला पटवून तिला कसे झवता येईल याबद्दल मी विचार करू लागलो.

अनेक कल्पना, शक्यतेचा विचार केल्यानंतर त्यातील एक कल्पना मला सोपी आणि प्रॅक्टीकल वाटली! ती कल्पना अंमलात आणण्यासाठी आधी मला काही माहिती जाणून घायची गरज होती. तेव्हा इंटरनेटवरून मी छातीच्या दुखण्याबाबत थोडी माहिती जाणून घेतली. ती माहिती जाणून घेतल्यावर मी माझा प्लान पक्का केला!


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

[adeswal]

माझ्या डोक्यातील प्लान प्रमाणे दुसऱ्या दिवशी सकाळी मी सर्वप्रथम एका पब्लिक फोनवरून त्या नर्सींग होममध्ये फोन केला आणि रीताची ड्युटी कधी आहे ते विचारले. रिसेप्शनीस्टने मला सांगितले की ती नाईट शिफ्टला आहे. मला तेच हवे होते.

तेव्हा मी त्या रिसेप्शनीस्टला म्हटले की, “मी रीताच्या मैत्रिणीचा भाऊ बोलतोय आणि आज संध्याकाळी आमचा एक पेशंट त्या नर्सींग होममध्ये स्पेशल रूममध्ये ॲडमीट होणार आहे तर त्याच्यासाठी नाईट शिफ्टला रीताला एक्स्क्लुजीव नर्स म्हणून बूक करा.” तिने माझे नाव, पत्ता आणि फोन नंबर नोट करून घेतले आणि रीताचे बुकींग झाले म्हणून सांगितले.

माझ्या प्लानचा पहिला भाग यशस्वी झाला म्हणून मी खूष झालो! मग मी घरी आलो आणि माझ्या एका छोट्या सॅकमध्ये माझा एक ड्रेस, अंडरवेअर वगैरे आवश्यक गोष्टी घेतल्या. अरूणने मला त्याबद्दल विचारले तर मी त्याला सांगितले की, मी एका इंटरव्युव्हसाठी पुण्याला चाललो आहे आणि कदाचित उद्या नाहीतर परवा परत येईल.

मग नेहमीसारखा ती सॅक आणि सेल्सची बॅग घेवून मी कंपनीत जायला बाहेर पडलो. कंपनीत येवून मी दुपारपर्यंत थोडे काम केले. नंतर मग छातीत दुखतेय, असे सांगून मी सिक लिव टाकली आणि बाहेर पडलो.

त्या नर्सींग होमच्या जवळील एका हार्ट-स्पेशालिस्ट डॉक्टरकडे जावून मी माझ्या छातीत दुखतेय अशी कंप्लेंट केली. त्या डॉक्टरने मला थोडी माहिती विचारली आणि तपासले. मग त्याच्याकडील पोर्टेबल मशीनने त्याने माझा ई. सी. जी. घेवून चेक केला पण त्याला सगळे नॉर्मल आढळले. मी तरीही छातीच्या दुखण्याची कंप्लेंट करत राहिलो.

मग खबरदारी म्हणून त्याने मला अजून काही टेस्ट करण्याचा सल्ला दिला. माझ्या अपेक्षेप्रमाणे त्याने मला त्या नर्सींग होममध्ये ॲडमीट होवून काही टेस्ट करायला सांगितल्या. त्याप्रमाणे त्याने मला लेटर दिले आणि ते लेटर घेवून मी आनंदाने पण चेहऱ्यावर सुतकी भाव ठेवत त्याच्या क्लिनीकमधून बाहेर पडलो.

मग मी त्या नर्सींग होममध्ये आलो आणि ते लेटर दाखवून डॉक्टरची अपॉईंटमेंट घेतली. ड्युटीवरील डॉक्टरनेही मला तपासले आणि ई. सी. जी. रिपोर्ट पाहून त्यालाही सगळे नॉर्मल आढळले. पण मी छातीत दुखत असल्याची तक्रार करत राहिलो तेव्हा नाईलाजाने तो इतर टेस्ट करायला तयार झाला आणि त्याने मला ॲडमीट करून घ्यायची इंस्ट्रक्शन दिली.

जेव्हा त्यांनी मला जनरल वॉर्डमध्ये ॲडमीट होण्याबद्दल सांगितले तेव्हा मी प्रायव्हेट रूम मागून घेतली आणि ती पण तीच शेवटची रूम ज्यात माझा मित्र अरूण होता ती. मग मी एक्स्क्लुजीव नर्सबद्दल विचारले तर त्यांनी मला सांगितले की सध्या कोणी अवेलेबल नाही.

ते ऐकून मी आश्चर्य चकीत झालो पण चेहऱ्यावर तसे न दर्शवता मी सकाळी फोन करून रीताला बूक केल्याचे सांगितले. तेव्हा त्यांच्या लक्षात आले की रीताची बुकींग माझ्यासाठी झाली होती. मग त्यांनी रितसर फॉर्म भरून मला रूम आणि नर्सचा काय चार्ज होईल ते सांगितले आणि मी आवश्यक फी भरून फॉरमॅलिटी पुर्ण केल्या.

ते मला म्हणाले की रीताची ड्युटी दहा वाजता चालू होते तेव्हा ती दहा नंतर तुम्हाला अटेंड करेल. मी मनातून आनंदलो पण चेहऱ्यावर काही न दाखवता माझ्या रूममध्ये आलो. दहा वाजायला भरपूर वेळ होता कारण आत्ताशी आठ वाजत होते. साधारण साडे आठ वाजता जेवण आले आणि मी जेवणे केले.

मग मी बेडवर पडून मी आणलेले एक पुस्तक वाचत बसलो. जरी मी पुस्तक वाचत होतो तरी माझी नजर सारखी घड्याळावर जात होती. दहा कधी वाजतायेत असे मला झाले होते. शेवटी एकदाचे दहा वाजले! मी सावरून बसलो पण मी पुस्तक वाचणे चालू ठेवले.

दहा वाजून दहा मिनीटे होतं आली तरीही रीताचा पत्ता नव्हता. ती येणार नाही की काय आज? असा विचार माझ्या मनात आला आणि माझे मन खटटू झाले! पण तेवढ्यात दरवाज्यावर नॉक झाले! मी ‘कम इन’ म्हटल्यावर दरवाजा उघडला आणि रीताने आत प्रवेश केला!

मला पाहिल्याबरोबर ती आश्चर्याने उदगारली, “अरे तू? तू कसा काय इथे?”

“वेल! असाच पेशंट!” मी हसत तिला म्हणालो.

“असाच? तू पेशंट आहेस? काय होतेय तुला?” आश्चर्याने असे बोलत ती माझ्या बेडजवळ आली आणि माझ्या बेडला लावलेल्या पॅडवरील माझे मेडिकल पेपर पाहू लागली.

मी तेवढ्यात तिच्या अंगावरून नजर फिरवून घेतली. नेहमीसारखा तिने टाईट युनीफॉर्म घातला होता. पायात लॉंग सॉक्स आणि डोक्याला स्कार्फ होता. टाईट ड्रेसमध्ये तिचे अवयव उठून दिसत होते. तिची फिगर पाहून माझ्या पॅन्टमध्ये हालचाल व्हायला लागली.

“असे कसे अचानक तुझ्या छातीत दुखायला लागले?” तिने पॅड ठेवत आश्चर्याने मला विचारले.

[adeswal]

“माहीत नाही! दुपारपासून दुखत होते. डॉक्टरने चेक केले पण त्यांनाही काही आढळले नाही. म्हणूनच तर त्यांनी मला अजून टेस्ट करायला ॲडमीट करून घेतले.” मी खुलासा केला.

“अरे पण त्यासाठी ॲडमीट करायची काय गरज? टेस्ट तर तू असेही येवून देवू शकला असतास.” तिला ते पटत नव्हते तेव्हा ती शंकेने म्हणाली.

“माहीत नाही! डॉक्टर म्हणाले ॲडमीट व्हा. मी ॲडमीट झालो!” मी असे म्हणालो पण मलाच माहीत होते की मीच डॉक्टरांना ॲडमीट करून घ्यायचा आग्रह केला होता ते.

“थांब!” रीताने काही विचार करत आश्चर्याने विचारले, “मला रिसेप्शनीस्टने सांगितले की माझ्या कोणा मैत्रिणीच्या भावाने फोन करून मला त्यांच्या कोणा पेशंटसाठी बूक केले म्हणून. तो फोन तूच केला होतास?”

“हो! मीच केला होता! कारण मला नर्स म्हणून तू हवी होतीस.” मी शांतपणे कबूल केले.

“हो का! पण बुकींग तर सकाळी केले होते. तुझ्या छातीत तर दुपारी दुखायला लागले, म्हणजे तुला माहीत होते का की तुझ्या छातीत दुखणार आहे ते?” तिने शंकेने माझ्याकडे पहात विचारले.

“खरं तर, तसे मला सकाळपासून दुखत होते. तेव्हा मला साधारण वाटत होते की मला ॲडमीट व्हावे लागणार. तेव्हा मी तुझी बुकींग करून ठेवली,” मी माझ्या परीने खुलासा केला पण मला माहीत होते तो तिला पटणारा नव्हता.

“मला तर हा सगळा बनाव वाटतोय. तुला काही झालेले नाही! तू मुद्दाम ॲडमीट झालेला आहेस! हो ना?” रीताने माझ्याकडे पाहून म्हटले.

माझ्या लक्षात आले की माझा बनाव पकडला गेला होता आणि मला आता तिला खरे खरे सांगितल्याशिवाय गत्यंतर नव्हते. खास करून पुढील माझ्या प्लान करीता तिला विश्वासात घेणे जरुरीचे होते.

तेव्हा मी तिला म्हणालो, “रीता, आधी तू येथे येवून बस! मी तुला सगळे नीट सांगतो!”

“काय सांगतो? काय चालले आहे हे सगळे?” रीताने प्रश्नार्थक मुद्रेने म्हटले.

“तू बस तर आधी. सांगतो मी सगळे.” असे म्हणून मी तिचा हात धरून तिला चेअरवर बसवले आणि मी तिच्या समोर बेडवर बसलो.

ती थोडी गोंधळली होती पण तरीही चेअरवर बसून राहिली. मग तिच्या नजरेला नजर भिडवत मी तिला म्हणालो, “रीता, सर्वप्रथम तू मला प्रॉमीस कर की मी जे काही तुला सांगेल त्याने तू रागावणार नाहीस आणि माझे पुर्ण म्हणणे नीट ऐकून घेशील.”

“अरे, पण तू आधी सांग ना! त्याशिवाय कसे मी तुला प्रॉमीस करू?” रीताने चकीतपणे म्हटले.

“नाही! तू आधी प्रॉमीस कर! तुझे काही नुकसान नाही त्यात.” मी तिला आग्रह केला.

“ओके बाबा! मी प्रॉमीस करते! मी रागावणार नाही. आता सांगशील काय ते?” हसून शेवटी तिने म्हटले.

तिच्या प्रॉमीसने मी रिलॅक्स झालो आणि उत्साहाने तिला सांगायला लागलो की कसे दोन-तीन दिवसापासून मी सगळे प्लानींग केले. इंटरनेटवरून माहिती गोळा करण्यापासून छाती दुखायचे नाटक करून येथे नर्सींग होममध्ये ॲडमीट होईपर्यंत, मी काय काय आणि कसे कसे केले ते सगळे मी तिला सांगितले.

मी सांगत असताना, ती लक्ष देवून माझे बोलणे ऐकत होती आणि जसे जसे मी तिला सांगत गेलो तसे तसे तिच्या चेहऱ्यावरील भाव कुतुहलावरून आश्चर्यात बदलत गेले. निव्वळ तिला पहाता यावे आणि तिचा सहवास मिळावा म्हणून मी हे सगळे केले, असे जेव्हा मी तिला शेवटी सांगितले तेव्हा ती चकीत होवून माझ्याकडे पहातच राहिली!

ती म्हणाली, “अरे कमाल आहे तुझी! निव्वळ मला पहाता यावे म्हणून तू हे सगळे केलेस? माझा सहवास हवा म्हणून तू हे नाटक केलेस? का? का पण?”

“कारण मी तुझ्या प्रेमात पडलो आहे!” मी पटकन म्हणालो.

“काय? काय म्हणालास तू?” तिने कळूनही न कळल्यासारखे विचारले.

“तू बरोबर ऐकलेस, रीता! मी तुझ्या प्रेमात पडलोय!” मी हसून पुन्हा म्हटले.

“अरे पण माझ्याच प्रेमात का? माझ्यात काय आहे असे?” तिने गोंधळत हसत मला प्रश्न केला पण तिलाही माहीत होते की तो प्रश्न निरर्थक होता.

मग मी तिला सांगितले की कसे पहिल्या दिवशी मी तिला पाहिले तेव्हा इंप्रेस झालो होतो आणि तेव्हापासून आजपर्यंत कसा मी तिच्यात गुंतत गेलो आणि तिच्या प्रेमात पडलो!

खरे तर मी तिच्याकडे सेक्स्युअली अट्रॅक्ट झालो होतो पण मी तसे तिला ते सांगू शकत नव्हतो तेव्हा मी तिला भावनीक आकर्षण सांगितले. पुन्हा तिला आश्चर्याचा धक्का बसला आणि ती काही न बोलता माझ्याकडे पहात बसली.

मी हळूच तिला विचारले, “रीता, हे ऐकून तुला राग तर आला नाही ना?”

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

[adeswal]

“नाही! पण मी गोंधळून गेलेय. ह्यावर काय बोलावे हेच मला कळत नाही. मला कधी वाटले नव्हते की कोणी मला असे काही सांगेल. म्हणजे तू तरी.”

“हो, पण मीच तुला सांगतोय, मला तू आवडतेस! म्हणून मला तुझा सहवास हवा आहे.” मी म्हणालो.

“हो का! अरे पण मीच का तुला आवडले? मी तर तुझ्यापेक्षा मोठी आहे?” तिने पुन्हा निरर्थक प्रश्न केला.

“मग काय झाले? प्रेमाला वय नसते! मला तू आवडतेस आणि मला तुझ्याबरोबर वेळ घालवायची इच्छा होती. म्हणून मी हे सगळे नाटक केले.” मी बोललो.

ते ऐकून रीता काही बोलली नाही आणि निव्वळ माझ्याकडे पहात राहिली. मी पण तिच्याकडे रोखून पहात होतो. मध्ये मध्ये तिच्या चेहऱ्यावर स्मित हास्य यायचे आणि ती मान हलवायची.

ते पाहून मी पण हसत होतो आणि माझे खांदे उडवत होतो. कदाचित मी जे जे काही सांगितले ते ते ती आठवत होती आणि त्याचे तिला हसू येत होते. आणि मी पण तिला हे अस्स आहे, अशे खांदे उडवून दर्शवत होतो.

काही मिनीटे अशीच शांततेत गेल्यावर शेवटी तिने एक दिर्घ उसासा टाकला आणि म्हणाली, “मग, आता काय करायचे आपण?”

“काही नाही! आपण एकत्र रहायचे रात्रभर,” मी हसत म्हणालो.

“वेल! तू खरा पेशंट नाहीस. तेव्हा तुला माझी गरज नाही. तेव्हा मी जाते येथून.”

“मी पेशंट आहे! माझ्या हृदयात दुखणे आहे! प्रेमाचे दुखणे! त्याची काळजी तुलाच घेतली पाहिजे. तेव्हा तुला जाता येणार नाही,” मी मिश्किलपणे हसत म्हणालो.

“हट, चावट कुठला. मी जाते बाई येथून,” असे म्हणत रीता चेअरवरून उठायला लागली.

“थांब!” मी तिला थांबवत म्हणालो, “माझी कंपनी इतकी बोअरींग आहे का?”

“अरे तसे नाही पण,” ती म्हणाली.

“मग तू का चालली आहेस? थांब माझ्याबरोबर येथे! आपण गप्पा मारू. मला फक्त तुझा सहवास हवाय!”

“अरे पण,” ती काहितरी बोलायला गेली पण मी तिला मध्येच थांबवत म्हणालो, “आता पण नाही आणि बिन नाही. तुला थांबायलाच पाहिजे! ऐक, रीता. तसेही मी तुला आज रात्री करता बूक केले आहे. त्याचे तुला पैसे मिळणार आहेत. मग येथेच थांब ना. माझ्याकडून तुला काही धोका नाही!”

“प्रश्न तो नाही आहे,” ती बोलायला लागली पण पुन्हा मी तिला थांबवले, “मग काय आहे? तुला मी आवडत नाही का?”

“नाही. म्हणजे मला तू आवडतोस! पण हे सगळे अन एक्सपेक्टेड आहे माझ्यासाठी. तेव्हा मी थोडी गोंधळलेय,” रीता म्हणाली.

“मी तुला सांगू का? तू येथे शांतपणे बस. आपण अश्याच गप्पा मारू. तुला जर बोअरींग वाटले तर तू मला सांग. मी तुला अडवणार नाही. तू खुशाल जावू शकतेस! ठिक आहे?” माझ्या प्रपोजलने ती विचारात पडली! जावे की जावू नये ह्या दोलनीय अवस्थेत ती काही सेकंद होती.

शेवटी तिला माझे म्हणणे पटले आणि ती मागे फिरत म्हणाली, “बरं! मला वाटते थांबायला काही हरकत नाही थोडा वेळ. पण मला बोअरींग वाटले तर मी जाणार.”

“हो नक्की! थॅंक्स रीता! थॅंक्स माझी रिक्वेस्ट मान्य केल्याबद्दल!” मी आनंदाने तिला म्हणालो आणि बेडवर
आरामात बसलो.

“ईट्स ओके! तसेही नर्स रूममध्ये त्या इतर बायकांची बोअरींग बडबड ऐकत बसावे लागते. त्यापेक्षा तुझी कंपनी बरी. म्हणून मी थांबतेय.” असे बोलून रीता येवून पुन्हा चेअरवर बसली.

मी बेडवर कलंडलो आणि तिच्याकडे पाहू लागलो. मी तिच्याकडे बघून हसलो आणि ती पण माझ्याकडे पाहून हसली. मग मी तिच्याबरोबर गप्पा मारायला सुरुवात केली. इकडच्या तिकडच्या काही कॅज्युअल गप्पा झाल्यावर मी तिला काही विनोदी किस्से सांगायला सुरुवात केली.

बायकांना विनोदी किस्से ऐकायला आवडतात आणि ते ऐकून त्या खुलतात हे मला माहीत होते, तेव्हा रीतावर मी तो फॉर्म्युला वापरला. माझी किस्से ऐकून रीता हसत सुटली. तिला हसू आवरत नव्हते.

हसून हसून शेवटी चेअरवर रिलॅक्स होवून रेलत ती म्हणाली, “तू ना. एकदम फनी आहेस! श्युअर मी रात्रभर बसली तरी बोअर होणार नाही.”

“खरच? म्हणजे तू येथे थांबणार हे नक्की झाले म्हणायचे?” मी आनंदाने तिला विचारले.

“हो! थांब जरा. मी नर्स रूममध्ये एक राऊंड मारून येते.” असे बोलून ती पटकन उठली आणि तरातरा चालत रूमच्या बाहेर केली.

मी आतुरतेने तिची परत यायची वाट पाहू लागलो. मनातून मी खूष होतो की माझा प्लान यशस्वी होतं होता म्हणून. येथून पुढे बरेच काही घडू शकणार होते. फक्त मला रीताला पटवायचे तेवढे बाकी होते.