नर्स रीटा

[kunal]

नर्स रीटा

"चला चला... भेटीची वेळ संपली आहे...."

माझ्या मागून आवाज आला म्हणून मी वळून पाहिले आणि पहातच राहिलो!

टाईट ड्रेसमधील एक नर्स रूममध्ये प्रवेश करत बोलली होती. मी पहातोय ह्याकडे दुर्लक्ष करत ती सरळ माझा मित्र, अरूणच्या बेडच्या डोक्याशी गेली आणि तेथे अडकवलेला पेशंटच्या हिस्टरीचा पॅड घेवून चेक करू लागली. मी तिचे निरीक्षण करायला लागलो. त्या नर्सचे वय साधारण २७/२८ वर्षे होते. किंचीत सावळ्या रंगाकडे झुकणारी तिची कांती तुकतुकीत होती आणि चेहरा गोल गोल, टवटवीत होता. तिने एकच वाक्य म्हटले होते पण त्यावरून मी अंदाज बांधला की ती गोव्याकडची कॅथलिक असावी. तिचा चेहरा मी नीट निरखून पाहिला तर तो मला साधारण साऊथची हिरॉईन ’माधवी’ सारखा वाटला....

पण माझे लक्ष वेधून घेतले ते तिच्या चेहऱ्याने नव्हे तर तिच्या खालील अंगाच्या रसरशीत फिगरने... तिच्या फिगरमध्ये काहितरी विशेष होते जे जास्त आकर्षक वाटत होते. मी नीट विचार केल्यावर माझ्या लक्षात आले की तिचे अंग सडपातळ होते पण अंगाच्या मानाने तिचे छातीचे उभार भरदार होते. तिला मी साईडने बघत होतो तेव्हा तिच्या छातीच्या उभारांचा आकार मला भलताच भरीव आणि गच्च भरलेला वाटत होता... मी तिच्याकडेच बघत होतो हे बहुतेक तिच्या लक्षात आले होते तेव्हा खाली पॅडमध्ये बघत तिने तिरक्या नजरेने माझ्याकडे पाहिले आणि मला म्हटले,

"तुम्ही ऐकले नाही काय? भेटीची वेळ संपली आहे.... तेव्हा निघा आता...."

"वेल.... ही स्पेशल रूम आहे.... इथे पेशंटजवळ थोडे जास्त वेळ बसलेले चालते..." मी हसत तिला उत्तर दिले.

"थोडा वेळ ठिक आहे... पण आता अर्धा-पाऊण तास जास्त होवून गेला आहे... तेव्हा निघा आता बाहेर..."

"पाच मिनीट, सिस्टर.... थोडे महत्वाचे बोलायचे होते पेशंटबरोबर.... मी हसून तिला विनंती केली.

"पाच पाच मिनीटे बोलून पन्नास मिनीटे थांबतात सगळे... विजीटर लोकांना किती सांगितले तरी कळत नाही... पेशंटला त्रास होतो हे कोणी ध्यानात घेतच नाही..."

असे बडबडत ती नर्स रूमच्या बाहेर निघून गेली आणि ती नजरेआड होईपर्यंत मी तिच्याकडे पहात राहिलो...

माझ्या रूम पार्टनर, अरूण एके दिवशी रात्री बाहेरून काहितरी खाऊन आला आणि त्याला लूज मोशन चालू झाले. आम्ही दोघेही विरारला एका रूममध्ये पेईंग गेस्ट म्हणून रहातो. तशी आमची आधीची काही ओळख नव्हती पण त्या रूममध्ये आम्ही एकत्र रहातो तेव्हा ओळख झाली आणि मैत्रीही जमली. आम्ही दोघेही २३/२४ वर्षाचे बॅचलर होतो आणि वेगवेगळ्या कंपनीचे सेल्समन होतो तेव्हा आमची गटटी चांगली जमली.

त्या दिवशी रात्री तो एका पार्टीला बाहेर गेला होता आणि घरी आल्यानंतर सारखा टॉयलेटला पळायला लागला... खूपवेळा गेल्याने त्याला अशक्तपणा आला आणि तो गलितगात्र झाला! त्याचे लक्षण चांगले दिसत नव्हते तेव्हा खबरदारी म्हणून मी त्याला जवळील एका डॉक्टरकडे चलण्याचा आग्रह केला. तो तयार होत नव्हता पण मी त्याला जबरदस्ती त्या डॉक्टरकडे घेवून गेलो. डॉक्टरने त्याला तपासल्यावर सांगितले की त्याला फूड पॉयजनींग झाले आहे! खबरदारी म्हणून डॉक्टरने त्याला नजीकच्या नर्सींग होममध्ये भरती करायला सांगितले. त्या एरियात ते एकच चांगले नर्सींग होम होते.

दोन मजल्याची एक जुनाट बिल्डींग डागडुजी करून, रंगरंगोटी करून त्याचे एक छोटे हॉस्पीटल करण्यात आले होते. खालच्या मजल्यावर जनरल वॉर्ड होता ज्यात स्त्री आणि पुरुष पेशंट एकत्रच ठेवले जात होते. पहिल्या मजल्यावर पेशंटसाठी प्रायव्हेट रूम होत्या. ह्या रूमला अटॅच्ड टॉयलेट होते आणि खालील जनरल वॉर्डपेक्षा ह्याचे भाडे डबल होते. माझा रूम पार्टनर, अरूण थोडा कंजूष होता तेव्हा तो जनरल वॉर्डमध्ये त्याला ॲडमीट करायला सांगत होता पण मी त्याचे ऐकले नाही आणि त्याला पहिल्या मजल्यावरील प्रायव्हेट रूममध्ये भरती केले. नशीबाने त्याला कॉरिडॉरच्या कोपऱ्याची रूम मिळाली जी हवेशीर होती आणि खिडकीतून बाहेरचा छान सीन दिसत होता.

त्या नर्सींग होममधील प्रायव्हेट रूममध्ये दोन टाईपच्या नर्सेस अवेलेबल होत्या. पहिला टाईप म्हणजे ’जनरल नर्स’... ही नर्स एका वेळी ३-४ पेशंट अटेंड करते व त्यांचे सलाईन चेक करणे, त्यांना वेळच्यावेळी औषध देणे वगैरे कामे करते. दुसरा टाईप म्हणजे ’एक्स्क्लुजीव नर्स’... ही नर्स तुम्ही तुमच्या पेशंटकरीता स्पेशल म्हणून ठेवू शकता. आठ तासाच्या ड्युटीमध्ये ती फक्त तुमचा एक पेशंट अटेंड करते व पुर्णवेळ त्या पेशंट सोबत राहून त्याची काळजी घेते. ’एक्स्क्लुजीव नर्स’ सगळ्यांना परवडत नाही तेव्हा पेशंटचे नातेवाईक फक्त नाईट शिफ्ट करता अश्या नर्स ठेवतात.

जसे मी म्हटले... माझा रूम पार्टनर, अरूण कंजूष होता तेव्हा त्याने ’एक्स्क्लुसीव नर्स’ ठेवायला नकार दिला होता तेव्हा त्याच्या रूममध्ये जनरल नर्स येत-जात असे... त्याला ह्या नर्सींग होममध्ये ॲडमीट करून २/३ दिवस झाले होते आणि मोस्टली मीच त्याच्या सोबत होतो. ह्या दिवसात मी त्या नर्सींग होममधील बहुतेक सगळ्या नर्सना बघितले होते... काही तरूण होत्या तर काही वयस्कर होत्या. काहिंची फिगर सेक्सी होती तर काही बेढब होत्या. पण आकर्षक चेहरा आणि सेक्सी फिगरचा संगम असलेली ही एकच नर्स होती आणि प्रथमच मी तिला पहात होतो. बहुतेक ती ’एक्स्क्लुसीव नर्स’ म्हणून कोणा पेशंटच्या सेवेत होती म्हणून मला आधी दिसली नव्हती.

नंतर मग ती मला दोन तीन वेळा येता जाता भेटली. प्रत्येकवेळी ती दिसली की मी तिच्याकडे निरखून पहात असे. तिच्या ते लक्षात येत होते पण ती माझ्याकडे दुर्लक्ष करून पुढे जात होती. बहुतेक तिला पुरुषांच्या ’अश्या’ नजरेची सवय होती तेव्हा ती काही दाखवत नव्हती. तिला पाहिले की माझ्या काळजाची धडधड वाढायची. एक अनामिक आसक्ती तिच्याबद्दल मला वाटायची. पॅन्टमध्ये माझा लंड कडक व्हायचा. तिच्याबरोबर ओळख वाढवावी असे मला वाटायला लागले. ते काही फारसे अवघड नव्हते कारण सेल्समन असल्याने कोणाशी चटकन ओळख करून घेण्यात मी पटाईत होतो. तेव्हा येता जाता तिच्याशी बोलून मी तिच्याबरोबर ओळख करून घेतली.

तिचे नाव ’रिटा’ होते आणि माझ्या अंदाजाप्रमाणे ती गोव्याचीच निघाली. जेव्हा तिने मला सांगितले की ती गोव्याची आहे तेव्हा मी पटकन तिला म्हणालो की मी पण गोव्याचा आहे. खरे तर मी गोव्याचा नव्हतो पण आमच्या कंपनीच्या सेल्स निमित्ताने मी खूपवेळा गोव्याला गेलो होतो तेव्हा मला गोव्याची बऱ्यापैकी माहिती होती. तिच्याबरोबर जवळीक वाढवायची होती म्हणून मी तिला खोटेच सांगितले की मी पण गोव्याचा आहे. ती म्हापसाची होती तेव्हा मी वास्कोचा म्हणून सांगितले. मी पण गोव्याचा आहे हे ऐकून ती खूष झाली आणि माझ्याशी मनमोकळेपणे बोलायला लागली. मला थोडे कोंकणीही येत होते तेव्हा तिच्याबरोबर मध्ये मध्ये कोंकणी भाषेत बोलून मी तिला इंप्रेस केले.

तिच्या बोलण्यातून मला तिची सगळी माहिती कळाली! तिने गोव्यातच नर्सींगचा कोर्स केला होता व येथे या नर्सींग होममध्ये ती गेले तीन वर्ष काम करत होती. ती नर्सींग होम जवळील वूमन हॉस्टेलमध्ये रहात होती. आई-वडील आणि दोन लहान भावांची जवाबदारी तिच्यावर असल्याने तिने अजून लग्न केले नव्हते. मोस्टली ती ’एक्स्क्लुसीव नर्स’ म्हणूनच काम करत होती पण अध्ये मध्ये तिला कोणी बूक केले नाही की ती जनरल नर्स म्हणून काम करत असे. आणि म्हणूनच गेले दोन दिवस ती मला दिसत होती.

रिटाशी ओळख झाल्यावर मी तिला माझा मित्र अरूणकडे विशेष लक्ष द्यायला सांगितले. तिने हसून ते मान्य केले आणि म्हणाली ती जोपर्यंत जनरल नर्स म्हणून तेथे आहे तोपर्यंत ती जरूर त्याच्याकडे लक्ष देईल. मग नंतर जेव्हा जेव्हा ती रूममध्ये येई तेव्हा तेव्हा ती माझ्याबरोबर बोलत असे. आता मी त्या रूममध्ये जास्त वेळ थांबलो किंवा कोठल्याही वेळी आलो-गेलो तरी ती किंवा इतर कोणी मला टोकत नव्हते. तिला मी एकदा दोनदा कॅन्टीनमध्ये चहा, नाश्त्यासाठी चलण्याची विनंती केली आणि ती प्रत्येकवेळी माझ्याबरोबर आली. बहुतेक तिलाही माझी कंपनी आवडली होती!

साधारण तीन दिवसांनी माझ्या मित्राला तेथून डिसचार्ज मिळाला. माझा मित्र खूष होता पण मी मनातून थोडा खटटू झालो कारण आता मला रिटा भेटणार नव्हती. तीन चार दिवसात तिने माझ्यावर अशी जादू केली होती की माझ्या मनात तिच्याबद्दल आकर्षण निर्माण झाले होते. खरे तर रिटा काही इतकी ’खास’ नव्हती आणि तिच्यापेक्षा जास्त सुंदर आणि आकर्षक मुलीं मला या आधी भेटल्या होत्या. पण रिटाबद्दल मला वेगळेच आकर्षण वाटत होते.

[kunal]

मी नीट विचार केल्यावर माझ्या लक्षात आले की मला तिचे बोलणे, तिचा स्वभाव याचे फारसे आकर्षण नव्हते तर तिच्या सेक्सी फिगरचे आकर्षण होते. तिचा तो टाईट नर्सचा ड्रेस तिच्या अंगाच्या सगळी ’वळणांची’ ओळख करून देत असे. पायात तिने लांब सॉक्स घातलेले असायचे जे तिच्या गुढग्याच्या वर स्कर्टच्या आतपर्यंत असायचे पण त्यावरून तिचे लांबसडक पाय, सुडौल पोटऱ्या आणि भरीव मांड्यांचा आकार सहज कळायचा. डोक्याला तिने नर्सचा स्कार्फ लावलेला असायचा पण तिच्या केसांच्या आंबाड्याचा आकार सांगत असे की तिचे केस लांबसडक आणि दाट आहेत. गोल चेहऱ्यावर आकर्षक डोळे, सरळ नाक आणि गुलाबाच्या पाखळ्यासारखे ओठ लक्षवेधक होते. हसताना तिच्या गालाचा उंचवटा असा गोबरा गोबरा दिसायचा की असे वाटे पटकन त्यावर ओठ ठेवावे!

आणि सगळ्यात दिलखेचक होती तिची भरधार छाती! जरी ड्रेसमधून तिची छाती पुर्णपणे बंदिस्त असायची तरी त्याचा आकार स्पष्ट कळायचा. चालताना, काही घेताना, खाली वाकताना तिच्या छातीची जी हालचाल व्हायची त्याने जीव कासावीस व्हायचा. हिच गोष्ट तिच्या नितंबाची होती. चालताना ते एकमेकांशी द्वंद्व करत असत आणि मुक्तपणे उधळत असत. तिच्याबरोबरील सहवासात माझी नजर बहुधा गुपचूपपणे तिच्या छातीच्या उभारांवर किंवा तिच्या अंगाच्या इतर मादक उठावांवर जास्त असे हे मला आठवायला लागले. तिची सेक्सी फिगर आठवून मी कळत नकळत रात्री मूठ मारायला लागलो होतो हे पण माझ्या लक्षात आले. थोडक्यात सांगायचे म्हणजे तिच्याबद्दल मला लैंगीक आकर्षण वाटायला लागले होते!

नंतर मग २/३ आठवडे मी तिच्या आठवणीने तळमळत काढले. तिच्या आठवणीने मला झोप लागत नसे आणि तिला आठवून मूठ मारली की मगच मला झोप लागत असे. ह्या २/३ आठवड्यात मी दोन तिनदा त्या नर्सींग होममध्ये अशीच फेरी मारली. तिची ड्युटी असेल त्या वेळेलाच मी मुद्दाम जात असे जेणे करून मला ती भेटावी. प्रत्येक वेळी ती मला भेटली की आम्ही थोड्या गप्पा मारायचो. जरी मी तिला सांगत होतो की मी कोणालातरी भेटायला आलो होतो तरी तिच्या पण बहुधा लक्षात आले होते की मी खास तिला भेटण्यासाठीच येत होतो. पण त्याबद्दल ती काही दर्शवत नसे आणि आवर्जून माझ्याबरोबर गप्पा मारत होती.

एव्हाना माझ्या मनात रिटाबद्दलची आसक्ती वाढली होती! तिचा सहवास मिळावा म्हणून माझा जीव व्याकूळ व्हायला लागला. जास्त व्याकूळ माझा लंड व्हायला लागला! त्याला रिटाच्या पुच्चीत जाण्याचा ध्यास लागला होता. तिला पटवून तिला कसे झवता येईल याबद्दल मी विचार करू लागलो. अनेक कल्पना, शक्यतेचा विचार केल्यानंतर त्यातील एक कल्पना मला सोपी आणि प्रॅक्टीकल वाटली! ती कल्पना अंमलात आणण्यासाठी आधी मला काही माहिती जाणून घायची गरज होती. तेव्हा इंटरनेटवरून मी ’छातीच्या दुखण्याबाबत’ थोडी माहिती जाणून घेतली. ती माहिती जाणून घेतल्यावर मी माझा ’प्लान’ पक्का केला!

माझ्या डोक्यातील प्लान प्रमाणे दुसऱ्या दिवशी सकाळी मी सर्वप्रथम एका पब्लिक फोनवरून त्या नर्सींग होममध्ये फोन केला आणि रिटाची ड्युटी कधी आहे ते विचारले. रिसेप्शनीस्टने मला सांगितले की ती नाईट शिफ्टला आहे. मला तेच हवे होते तेव्हा मी त्या रिसेप्शनीस्टला म्हटले की ’मी रिटाच्या मैत्रिणीचा भाऊ बोलतोय आणि आज संध्याकाळी आमचा एक पेशंट त्या नर्सींग होममध्ये स्पेशल रूममध्ये ॲडमीट होणार आहे तर त्याच्यासाठी नाईट शिफ्टला रिटाला ’एक्स्क्लुजीव नर्स’ म्हणून बूक करा. तिने माझे नाव, पत्ता आणि फोन नंबर नोट करून घेतले आणि रिटाचे ’बुकींग’ झाले म्हणून सांगितले.

माझ्या प्लानचा पहिला भाग यशस्वी झाला म्हणून मी खूष झालो! मग मी घरी आलो आणि माझ्या एका छोट्या सॅकमध्ये माझा एक ड्रेस, अंडरवेअर वगैरे आवश्यक गोष्टी घेतल्या. अरूणने मला त्याबद्दल विचारले तर मी त्याला सांगितले की मी एका इंटरव्युव्हसाठी पुण्याला चाललो आहे आणि कदाचित उद्या नाहीतर परवा परत येईल. मग नेहमीसारखा ती सॅक आणि सेल्सची बॅग घेवून मी कंपनीत जायला बाहेर पडलो. कंपनीत येवून मी दुपारपर्यंत थोडे काम केले. नंतर मग ’छातीत दुखतेय’ असे सांगून मी ’सिक लिव’ टाकली आणि बाहेर पडलो.

त्या नर्सींग होमच्या जवळील एका हार्ट-स्पेशालिस्ट डॉक्टरकडे जावून मी माझ्या छातीत दुखतेय अशी कंप्लेंट केली. त्या डॉक्टरने मला थोडी माहिती विचारली आणि तपासले. मग त्याच्याकडील पोर्टेबल मशीनने त्याने माझा ’ई.सी.जी.’ घेवून चेक केला पण त्याला सगळे ’नॉर्मल’ आढळले. मी तरीही छातीच्या दुखण्याची कंप्लेंट करत राहिलो. मग खबरदारी म्हणून त्याने मला अजून काही टेस्ट करण्याचा सल्ला दिला. माझ्या अपेक्षेप्रमाणे त्याने मला त्या नर्सींग होममध्ये ॲडमीट होवून काही टेस्ट करायला सांगितल्या. त्याप्रमाणे त्याने मला लेटर दिले आणि ते लेटर घेवून मी आनंदाने (पण चेहऱ्यावर सुतकी भाव ठेवत) त्याच्या क्लिनीकमधून बाहेर पडलो.

मग मी त्या नर्सींग होममध्ये आलो आणि ते लेटर दाखवून डॉक्टरची अपॉईंटमेंट घेतली. ड्युटीवरील डॉक्टरनेही मला तपासले आणि ई.सी.जी. रिपोर्ट पाहून त्यालाही सगळे नॉर्मल आढळले. पण मी छातीत दुखत असल्याची तक्रार करत राहिलो तेव्हा नाईलाजाने तो इतर टेस्ट करायला तयार झाला आणि त्याने मला ॲडमीट करून घ्यायची इंस्ट्रक्शन दिली. जेव्हा त्यांनी मला जनरल वॉर्डमध्ये ॲडमीट होण्याबद्दल सांगितले तेव्हा मी प्रायव्हेट रूम मागून घेतली आणि ती पण तीच शेवटची रूम ज्यात माझा मित्र अरूण होता ती.

मग मी ’एक्स्क्लुजीव नर्स’ बद्दल विचारले तर त्यांनी मला सांगितले की सध्या कोणी अवेलेबल नाही. ते ऐकून मी आश्चर्य चकीत झालो पण चेहऱ्यावर तसे न दर्शवता मी सकाळी फोन करून ’रिटा’ ला बूक केल्याचे सांगितले. तेव्हा त्यांच्या लक्षात आले की रिटाची बूकींग माझ्यासाठी झाली होती. मग त्यांनी रितसर फॉर्म भरून मला रूम आणि नर्सचा काय चार्ज होईल ते सांगितले आणि मी आवश्यक फी भरून फॉरमॅलिटी पुर्ण केल्या. ते मला म्हणाले की रिटाची ड्युटी दहा वाजता चालू होते तेव्हा ती दहा नंतर तुम्हाला अटेंड करेल. मी मनातून आनंदलो पण चेहऱ्यावर काही न दाखवता माझ्या रूममध्ये आलो. दहा वाजायला भरपूर वेळ होता कारण आत्ताशी आठ वाजत होते. साधारण साडे आठ वाजता जेवण आले आणि मी जेवणे केले.

मग मी बेडवर पडून मी आणलेले एक बूक वाचत बसलो. जरी मी बूक वाचत होतो तरी माझी नजर सारखी घड्याळावर जात होती. दहा कधी वाजतायेत असे मला झाले होते. शेवटी एकदाचे दहा वाजले! मी सावरून बसलो पण मी बूक वाचणे चालू ठेवले. दहा वाजून दहा मिनीटे होत आली तरीही रिटाचा पत्ता नव्हता. ’ती येणार नाही की काय आज?’ असा विचार माझ्या मनात आला आणि माझे मन खटटू झाले! पण तेवढ्यात दरवाज्यावर नॉक झाले! मी ’कम इन’ म्हटल्यावर दरवाजा उघडला आणि ’रिटाने’ आत प्रवेश केला! मला पाहिल्याबरोबर ती आश्चर्याने उदगारली!

"अरे तू?... तू कसा काय इथे??"

"वेल!... असाच.... पेशंट!" मी हसत तिला म्हणालो.

"असाच? तू पेशंट आहेस?... काय होतेय तुला??" आश्चर्याने असे बोलत ती माझ्या बेडजवळ आली आणि माझ्या बेडला लावलेल्या पॅडवरील माझे मेडिकल पेपर पाहू लागली....

मी तेवढ्यात तिच्या अंगावरून नजर फिरवून घेतली. नेहमीसारखा तिने टाईट सफेद युनीफॉर्म घातला होता. पायात लॉंग सॉक्स आणि डोक्याला स्कार्फ होता. टाईट ड्रेसमध्ये तिचे अवयव उठून दिसत होते. तिची फिगर पाहून माझ्या पॅन्टमध्ये हलचल व्हायला लागली.

"असे कसे अचानक तुझ्या छातीत दुखायला लागले?" तिने पॅड ठेवत आश्चर्याने मला विचारले.

"माहीत नाही!... दुपारपासून दुखत होते... डॉक्टरने चेक केले पण त्यांनाही काही आढळले नाही. म्हणूनच तर त्यांनी मला अजून टेस्ट करायला ॲडमीट करून घेतले" मी खुलासा केला.

"अरे पण त्यासाठी ॲडमीट करायची काय गरज? टेस्ट तर तू असेही येवून देवू शकला असतास..." तिला ते पटत नव्हते तेव्हा ती शंकेने म्हणाली.

"माहीत नाही! डॉक्टर म्हणाले ॲडमीट व्हा... मी ॲडमीट झालो!" मी असे म्हणालो पण मलाच माहीत होते की मीच डॉक्टरांना ॲडमीट करून घ्यायचा आग्रह केला होता ते.

"वेट अ मिनीट!..." रिटाने काही विचार करत आश्चर्याने विचारले, "मला रिसेप्शनीस्टने सांगितले की माझ्या कोणा मैत्रिणीच्या भावाने फोन करून मला त्यांच्या कोणा पेशंटसाठी बूक केले म्हणून. तो फोन तूच केला होतास?"

"हो!... मीच केला होता!... कारण मला नर्स म्हणून तू हवी होतीस..." मी शांतपणे कबूल केले.

"आय सी! पण बूकींग तर सकाळी केले होते... तुझ्या छातीत तर दुपारी दुखायला लागले... म्हणजे तुला माहीत होते का की तुझ्या छातीत दुखणार आहे ते?" तिने शंकेने माझ्याकडे पहात विचारले.

"वेल!... तसे तर मला सकाळपासून दुखत होते... तेव्हा मला साधारण वाटत होते की मला ॲडमीट व्हावे लागणार... तेव्हा मी तुझी बूकींग करून ठेवली" मी माझ्या परीने खुलासा केला पण मला माहीत होते तो तिला पटणारा नव्हता.

"मला तर हा सगळा बनाव वाटतोय... तुला काही झालेले नाही!... तू मुद्दाम ॲडमीट झालेला आहेस!... हो ना??" रिटाने सिरियसली माझ्याकडे पाहून म्हटले.

माझ्या लक्षात आले की माझा बनाव पकडला गेला होता आणि मला आता तिला खरे खरे सांगितल्याशिवाय गत्यंतर नव्हते. खास करून पुढील माझ्या प्लानकरीता तिला विश्वासात घेणे जरुरीचे होते. तेव्हा मी तिला म्हणालो,

"रिटा.. आधी तू येथे चेअरवर येवून बस!... मी तुला सगळे नीट सांगतो!"

"काय सांगतो? काय चालले आहे हे सगळे??" रिटाने प्रश्नार्थक मुद्रेने म्हटले.

"तू बस तर खरे आधी... सांगतो मी सगळे...."

असे म्हणून मी तिचा हात धरून तिला चेअरवर बसवले आणि मी तिच्या समोर बेडवर बसलो. ती थोडी गोंधळली होती पण तरीही चेअरवर बसून राहिली. मग तिच्या नजरेला नजर भिडवत मी तिला म्हणालो,

"रिटा.. सर्वप्रथम तू मला प्रॉमीस कर की मी जे काही तुला सांगेल त्याने तू रागावणार नाहीस आणि माझे पुर्ण म्हणणे नीट ऐकून घेशील."

"अरे पण तू आधी सांग ना... त्याशिवाय कसे मी तुला प्रॉमीस करू?" रिटाने चकीतपणे म्हटले.

"नाही! तू आधी प्रॉमीस कर! तुझे काही नुकसान नाही त्यात" मी तिला आग्रह केला.

"ओके बाबा!.. मी प्रॉमीस करते! मी रागावणार नाही... आता सांगशील काय ते?" हसून शेवटी तिने म्हटले.

तिच्या प्रॉमीसने मी रिलॅक्स झालो आणि उत्साहाने तिला सांगायला लागलो की कसे २/३ दिवसापासून मी सगळे प्लानींग केले. इंटरनेटवरून माहिती गोळा करण्यापासून छाती दुखायचे नाटक करून येथे नर्सींग होममध्ये ॲडमीट होईपर्यंत मी काय काय आणि कसे कसे केले ते सगळे मी तिला सांगितले. मी सांगत असताना ती लक्ष देवून माझे बोलणे ऐकत होती आणि जसे जसे मी तिला सांगत गेलो तसे तसे तिच्या चेहऱ्यावरील भाव कुतुहलावरून आश्चर्यात बदलत गेले. निव्वळ तिला पहाता यावे आणि तिचा सहवास मिळावा म्हणून मी हे सगळे केले असे जेव्हा मी तिला शेवटी सांगितले तेव्हा ती चकीत होवून माझ्याकडे पहातच राहिली! कसेबसे ती म्हणाली,

"अरे कमाल आहे तुझी!... निव्वळ मला पहाता यावे म्हणून तू हे सगळे केलेस? माझा सहवास हवा म्हणून तू हे नाटक केलेस?? का? का पण?"

"कारण मी तुझ्या प्रेमात पडलो आहे!" मी पटकन म्हणालो.

"काय? काय म्हणालास तू??" तिने कळूनही न कळल्यासारखे विचारले.

"तू बरोबर ऐकलेस, रिटा! मी म्हणालो... मी तुझ्या प्रेमात पडलोय!" मी हसून पुन्हा म्हटले.

"अरे पण माझ्याच प्रेमात का? माझ्यात काय आहे असे?" तिने गोंधळत हसत मला प्रश्न केला पण तिलाही माहीत होते की तो प्रश्न निरर्थक होता.

मग मी तिला सांगितले की कसे पहिल्या दिवशी मी तिला पाहिले तेव्हा इंप्रेस झालो होतो आणि तेव्हापासून आजपर्यंत कसा मी तिच्यात गुंतत गेलो आणि तिच्या प्रेमात पडलो! खरे तर मी तिच्याकडे सेक्स्युअली अट्रॅक्ट झालो होतो पण मी तसे तिला ते सांगू शकत नव्हतो तेव्हा मी तिला भावनीक आकर्षण सांगितले. पुन्हा तिला आश्चर्याचा धक्का बसला आणि ती काही न बोलता माझ्याकडे पहात बसली. मी हळूच तिला विचारले,

"रिटा... हे ऐकून तुला राग तर आला नाही ना?..."

"वेल! नाही.... पण मी गोंधळून गेलेय... ह्यावर काय बोलावे हेच मला कळत नाही.... आय मीन... मला कधी वाटले नव्हते की कोणी मला असे काही सांगेल... म्हणजे तू तरी...."

[kunal]

"वेल... पण मीच तुला सांगतोय.... मला तू आवडतेस! म्हणून मला तुझा सहवास हवा आहे..."

"आय सी!... अरे पण मीच का तुला आवडले? मी तर तुझ्यापेक्षा मोठी आहे...." तिने पुन्हा निरर्थक प्रश्न केला.

"मग काय झाले? प्रेमाला वय नसते! मला तू आवडतेस आणि मला तुझ्याबरोबर वेळ घालवायची इच्छा होती... म्हणून मी हे सगळे नाटक केले...."

ते ऐकून रिटा काही बोलली नाही आणि निव्वळ माझ्याकडे पहात राहिली. मी पण तिच्याकडे रोखून पहात होतो. मध्ये मध्ये तिच्या चेहऱ्यावर स्मित हास्य यायचे आणि ती मान हलवायची. ते पाहून मी पण हसत होतो आणि माझे खांदे उडवत होतो. कदाचित मी जे जे काही सांगितले ते ते ती आठवत होती आणि त्याचे तिला हसू येत होते. आणि मी पण तिला ’हे अस्स आहे’ अशे खांदे उडवून दर्शवत होतो. काही मिनीटे अशीच शांततेत गेल्यावर शेवटी तिने एक दिर्घ उसासा टाकला आणि म्हणाली,

"सो!... आता काय करायचे आपण?"

"काही नाही! आपण एकत्र रहायचे रात्रभर..." मी हसत म्हणालो.

"वेल! तू खरा पेशंट नाहीस... तेव्हा तुला माझी गरज नाही... तेव्हा मी जाते येथून..."

"मी पेशंट आहे!... माझ्या हृदयात दुखणे आहे!... प्रेमाचे दुखणे!... त्याची काळजी तुलाच घेतली पाहिजे... तेव्हा तुला जाता येणार नाही..." मी मिश्किलपणे हसत म्हणालो.

"हॅऽऽ... सो फनी!... मी जाते बाई येथून..." असे म्हणत रिटा चेअरवरून उठायला लागली.

"नो वेट!..." मी तिला थांबवत म्हणालो, "माझी कंपनी इतकी बोअरींग आहे का?"

"वेल!... तसे नाही पण..."

"मग तू का चालली आहेस?... थांब माझ्याबरोबर येथे!.... आपण गप्पा मारू.... मला फक्त तुझा सहवास हवाय!..."

"अरे पण..." ती काहितरी बोलायला गेली पण मी तिला मध्येच थांबवत म्हणालो,

"आता पण नाही आणि बिन नाही.... तुला थांबायलाच पाहिजे!... ऐक, रिटा... तसेही मी तुला आज रात्री करता ’बूक’ केले आहे.... त्याचे तुला पैसे मिळणार आहेत... मग येथेच थांब ना.... माझ्याकडून तुला काही धोका नाही!"

"प्रश्न तो नाही आहे...." ती बोलायला लागली पण पुन्हा मी तिला थांबवले.

"मग काय आहे? तुला मी आवडत नाही का?"

"नाही.. आय मीन मला तू आवडतोस! पण हे सगळे अन एक्सपेक्टेड आहे माझ्यासाठी... तेव्हा मी थोडी गोंधळलेय..."

"मी तुला सांगू का? तू येथे शांतपणे बस... आपण अश्याच कॅज्युअल गप्पा मारू... तुला जर बोअरींग वाटले तर तू मला सांग... मी तुला अडवणार नाही... तू खुशाल जावू शकतेस! ठिक आहे?"

माझ्या प्रपोजलने ती विचारात पडली! जावे की जावू नये ह्या दोलनीय अवस्थेत ती काही सेकंद होती. शेवटी ती तिला माझे म्हणणे पटले आणि ती मागे फिरत म्हणाली,

"वेल! मला वाटते थांबायला काही हरकत नाही थोडा वेळ... पण मला बोअरींग वाटले तर मी जाणार...."

"ओह श्युअर!... थॅंक्स रिटा!... थॅंक्स माझी रिक्वेस्ट मान्य केल्याबद्दल!" मी आनंदाने तिला म्हणालो आणि बेडवर
आरामात बसलो.

"ईट्स ओके!... तसेही नर्स रूममध्ये त्या इतर बायकांची बोअरींग बडबड ऐकत बसावे लागते... त्यापेक्षा तुझी कंपनी बरी... म्हणून मी थांबतेय..."

असे बोलून रिटा येवून पुन्हा चेअरवर बसली! मी बेडवर कलंडलो आणि तिच्याकडे पाहू लागलो. मी तिच्याकडे बघून हसलो आणि ती पण माझ्याकडे पाहून हसली. मग मी तिच्याबरोबर गप्पा मारायला सुरुवात केली. इकडच्या तिकडच्या काही कॅज्युअल गप्पा झाल्यावर मी तिला काही विनेदी किस्से सांगायला सुरुवात केली. बायकांना विनोदी किस्से ऐकायला आवडतात आणि ते ऐकून त्या खुलतात हे मला माहीत होते तेव्हा रिटावर मी तो फॉर्म्युला वापरला. माझी किस्से ऐकून रिटा हसत सुटली. तिला हसू आवरत नव्हते. हसून हसून शेवटी चेअरवर रिलॅक्स होवून रेलत ती म्हणाली,

"तू ना... एकदम फनी आहेस!... श्युअर मी रात्रभर बसली तरी बोअर होणार नाही..."

"रिअली?... म्हणजे तू येथे थांबणार हे नक्की झाले म्हणायचे?" मी आनंदाने तिला विचारले.

"आय गेस सो!... थांब जरा... मी नर्स रूममध्ये एक राऊंड मारून येते..."

असे बोलून ती पटकन उठली आणि तरातरा चालत रूमच्या बाहेर केली. मी आतुरतेने तिची परत यायची वाट पाहू लागलो. मनातून मी खूष होतो की माझा प्लान यशस्वी होत होता म्हणून. येथून पुढे बरेच काही घडू शकणार होते. फक्त मला रिटाला पटवायचे तेवढे बाकी होते. साधारण दहा मिनीटानंतर रिटा परत आली. तिच्या हातात तिची पर्स होती. रूममध्ये आल्यावर तिने दरवाजा लावून घेतला पण तो लॉक नाही केला. मग ती माझ्या जवळ आली आणि आपली पर्स बाजूच्या टेबलवर ठेवत पुन्हा चेअरवर बसली. मी हसत तिला विचारले,

"का ग... अशी अचानक नर्स रूममध्ये का जावून आलीस?"

"अरे नाही... नॉर्मली आमच्या ड्युटीमध्ये अधून मधून आम्ही नर्स रूममध्ये जावून रिपोर्ट करत असतो. बराच वेळ मी गेले नाही तर कोणीतरी मला बघत येईल इकडे. तेव्हा जावून मी त्यांना सांगून आले की माझा ह्या रूममधील पेशंट... म्हणजे तू... आजारी वगैरे नाही तर काही टेस्ट करायला ॲडमीट झाला आहे. तेव्हा त्याला बघायला मला जागे रहावे लागणार नाही. तेव्हा मी त्याच्या रूममध्ये चेअरवर झोपेल. म्हणजे मी सारखी सारखी नर्स रूममध्ये येणार नाही असे मी सांगून आले. म्हणून मी माझी पर्स पण इकडे आणली आहे..." तिने खुलासा केला.

"काय आहे तुझ्या पर्समध्ये?" मी कुतूहलाने विचारले.

"काय म्हणजे? लेडीजच्या पर्समध्ये असते ते सगळे आहे..." तिने हसून उत्तर दिले.

"नाही ते ठिक आहे... पण तू मुद्दाम पर्स घेवून आलीस तेव्हा विचारले की इतकी काय खास वस्तू आहे तुझ्या पर्समध्ये..." मी हसत म्हणालो.

"अरे खास काही नाही.... टाईमपाससाठी आणलेला माझा एमपीथ्री प्लेअर आहे, एक नॉवेल आहे...."

"आय सी!.... म्हणजे असा टाईमपास करता तुम्ही नाईट ड्युटीमध्ये..." मी हसत म्हणालो.

"हो तर... आता जागे रहायचे म्हणजे असा काहितरी टाईमपास करावा लागतो.... पेशंटच्या पर्टीक्युलर वेळेला मेडिसीन वगैरे दिली की मधल्या वेळेत काही काम नसते. तेव्हा असेच गाणी ऐकत नाहीतर पुस्तक वाचत आम्ही टाईमपास करतो..."

"अस्स होय... वेल! पण माझ्याबरोबर असताना तुला ह्या वस्तूंची गरज लागणार नाही... मी तुला मस्तपैकी एंटरटेन करेन..." मी मिश्किलपणे हसत तिला म्हणालो.

"ओह रिअली?... बघू बघू... कसे काय माझे मनोरंजन करतो तू ते..." तिने पण हसत हसत मला आव्हान दिले.

"हंऽऽऽ... रिटा एक सांगू का? आय मीन! तुझी काही हरकत नसेल तर एक रिक्वेस्ट करायची होती..." मी तिला विचारले.

"कशाबद्दल?..." तिने कुतूहलाने विचारले.

"आता तुला माहीत आहे की मी खरा पेशंट नाही... तेव्हा तुला पण ’नर्स’ बनून रहायची गरज नाही.... तेव्हा तुझ्या डोक्याचा तो स्कार्फ काढून ठेव ना" मी तिला विनंती केली.

"का? तुला काही त्रास आहे का त्याचा?" तिने मला उलट प्रश्न केला पण तिच्या चेहऱ्यावर स्मित हास्य होते.

"नाही... म्हणजे मला काही त्रास नाही... पण तुला जस्ट कंफर्टेबल वाटावे म्हणून म्हणालो" मी म्हणालो.

"आम्हाला त्याची सवय आहे!" तिने मिश्किलपणे हसत उत्तर दिले.

"नाही... म्हणजे सवय असेल म्हणा... पण खरे सांगू का? मला तुझे केस बघायचे आहेत..." मी खरे तेच बोललो.

"केस बघायचे आहेत? का? काय खास आहे माझ्या केसात?" तिने हसून म्हटले.

[kunal]

"तेच तर पहायचे आहे... म्हणजे मी तुला नेहमी हा स्कार्फ डोक्याला बांधलेले पाहिले आहे. असे केस मोकळे सोडलेले पाहिलेले नाही. तुझ्या केसाच्या अंबाड्यावरून कळते की तुझे केस लांबसडक असणार... तेव्हा मला ते पहायची इच्छा आहे..." मी प्रामाणिकपणे म्हणालो.

"भलताच ’रसिक’ दिसतोस तू!" तिने लाडात हसत पुढे म्हटले, "वेल!... माझे केस काही इतके लांब नाहीत..."

"पाहू तर दे मला... प्लिज! तुझे काही नुकसान नाही त्यात..." मी तिला विनंती केली.

त्यावर तिने काही क्षण विचार केला आणि प्रसन्नपणे हसत ती आपल्या जागेवरून उठली. ’मी ना दरवाजा लॉक करते... नाहीतर कोणी आले तर पंचाईत होईल’ असे बडबडत ती दरवाज्याजवळ गेली आणि तिने दरवाजाची कडी लावून दरवाजा लॉक केला... मग दरवाज्यातून माझ्याजवळ येताना ती डोक्याला लावलेला स्कार्फ सोडायला लागली. दोन्ही हात वर करून स्कार्फ काढताना हळु हळू चालत ती माझ्याजवळ येत होती आणि त्याने तिच्या भरगच्च उभारांची मोहक हालचाल होत होती. मी कितीही कंट्रोल केला तरी माझी नजर तिच्या छातीच्या उभारांवर जात होती. तिच्याही ते लक्षात आले पण तिने तसे काही दाखवले नाही आणि आपला स्कार्फ काढत परत मी माझ्या समोर चेअरवर येवून बसली...

मागच्या बाजूला तिच्या केसांचा अंबाडा आता दिसायला लागला. मी तिच्या केसांकडे पहात होतो आणि ती माझ्याकडे. जेव्हा आमची नजरानजर झाली तेव्हा मीच थोडा ओशाळलो आणि तिला म्हणालो,

"आता जरा तो अंबाडा सोडून तुझे केस मोकळे कर ना..."

"का? माझे केस विंचरायचे आहेत?" तिने खुदकन हसत म्हटले.

"माझी काही हरकत नाही!... पण माझा असा ठाम विश्वास आहे की मोकळे सोडलेले केस तुला अगदी छान दिसतील..."

"कशावरून म्हणतोस तू? तू काय ब्युटिशीयन आहेस काय?" तिने चावटपणे हसत मला विचारले.

"ब्युटिशीयन नाही पण एक ॲडमायर जरूर आहे... तुझे जे मी निरिक्षण केले आहे त्यावरून माझा विश्वास आहे की तुला मोकळे सोडलेले केस छान दिसतील.... तेव्हा प्लिज! सोड ना तुझे केस..."

पुन्हा तिने काही क्षण विचार केला आणि माझे म्हणणे मान्य करत ती केसांचा अंबाडा सोडायला लागली. केस सोडता सोडता ती म्हणायला लागली,

"आय डोन्ट नो व्हाय?... पण मी का तुझे म्हणणे मान्य करतेय?... मलाच कळत नाही!..." एव्हाना तिने केस सोडले होते आणि ते तिच्या पाठीवर पसरले होते.

"कारण मी तुझा मित्र आहे... गूड फ्रेंड!... आणि एक ॲडमायर आहे! तुझा एक चाहता!..."

"ओह रियली!..."

"मग काय... पाहिजे तर मला आजमावून बघ.... जरा तुझे केस असे पुढे खांद्यावर आण ना.... असे.... असे नाही... असे ह्या बाजूने... हांऽऽ... असे...."

मी तिला केस तिच्या चेहऱ्याच्या बाजूने पुढे खांद्यावर आणायला सांगितले आणि तिने जराही आढेवेढे न घेता मी सांगितले तसे केस पुढे आणले... आता मला ती जास्तच सुंदर दिसायला लागली! पांढऱ्या ड्रेसच्या बॅग्राऊंडवर तिचे काळेभोर केस खुलून दिसत होते. त्या काळ्या केसांच्या मध्ये तिचा किंचीत सावळा पण चमकदार चेहरा दिलखेचक वाटत होता! ती खरोखर साऊथची हिरॉईन माधवी वाटत होती! मी एकटक तिच्या चेहऱ्याकडे पहात होतो. तिने हात वर करून चुटकी वाजवत माझे लक्ष वेधून घ्यायचा प्रयत्न केला पण मी जराही नजर हलवली नाही. शेवटी ती खाकरत मोठ्या आवाजात म्हणाली,

"अहो मिस्टर!... जरा भानावर या आता!..."

त्यावर मी दचकल्यासारख्रे दाखवत नजर हलवली आणि ओशाळल्यासारखे करत तिला म्हणालो,

"ओह! सॉरी हं!.. ते.. मी... तुझ्या चेहऱ्याकडे बघतच रहावे असे वाटत होते...."

"खरे की काय?" पुन्हा तिने चावटपणे हसत म्हटले.

"अग खरेच! नजर हटवो नये असेच वाटत होते... तू जर मला डिस्टर्ब केले नाहीस तर मी रात्रभर असे तुझ्या चेहऱ्याकडे बघत राहिल..." मी उगाचच तिच्या चेहऱ्याची स्तुती करत म्हणालो.

त्यावर ती खळखळून हसायला लागली... माझ्या बोलण्यात तिला काय फनी वाटले कोणास ठाऊक पण ती हसायचे थांबत नव्हती. मी तिला ’काय झाले एवढे हसायला?’ असे विचारले तरी ती हसतच राहिले. मी वेड्यासारखा तिच्याकडे पहात राहिलो... नंतर मग कसेबसे हसू आवरत ती म्हणाली,

"मला वाटते तू प्रेमवेडा झाला आहेस!... तुला ह्या हॉस्पिटलमध्ये नव्हे तर ’मेंटल’ हॉस्पिटलमध्ये भरती करायला पाहिजे होते..."

"का? माझे बोलणे तुला वेडेपणाचे वाटतेय?" मी म्हणालो.

"नाहीतर काय... मी काय इतकी सुंदर आहे का?... की तू रात्रभर माझ्याकडे बघत रहावेस..." तिने पुन्हा हसत म्हटले.

"सुंदरपणा हा बघणाऱ्याच्या नजरेत असतो... माझ्यासाठी तरी आत्ता तू जगातील सगळ्यात सुंदर स्त्री आहे! ते सौंदर्य दिसायला माझी नजर पाहिजे, माझ्या नजरेत असलेले प्रेम पाहिजे..."

"आर यू श्युअर?... मला तर तुझ्या नजरेत ’वेगळेच’ काही दिसतेय..." तिने स्मित हास्य करत म्हटले.

"काय दिसतेय?" मी कुतूहलाने विचारले.

"वेगळे आकर्षण!..." पुन्हा ती गुढपणे म्हणाली.

"वेगळे म्हणजे??" मला कळेना तिला काय म्हणायचे ते.

"वेल!... तुझी नजर सारखी माझ्या उभारांवर जातेय... हे ’वेगळे’ आकर्षण आहे... त्याला ’प्रेम’ म्हणत नाहीत..." तिने हसून खुलासा केला.

ते ऐकून मी थोडा गडबडलो. माझी चोरी जणू पकडली गेली असे मला वाटले. पण दिलास्याची बाब म्हणजे ती हसत होती म्हणजे ती त्याबद्दल रागावली नव्हती. मी खरी गोष्ट कबूल करायचे ठरवले.

"हो! हे खरे आहे की माझी नजर तुझ्या उभारांवर जातेय.... कारण तुझी फिगर एकदम आकर्षक आहे... तुझ्या विषयी प्रेम वाटते म्हणूनच मी तुझ्याकडे बघतो... आणि तुझ्याकडे बघितले की तुझ्या आकर्षक अवयवाकडेही नजर जाते... ही एकदम नॅचरल गोष्ट आहे! जी गोष्ट सुंदर आहे त्यावर नजर जाणारच... त्याबद्दल मी दोषी ठरू शकत नाही..." मी मला सुचेल तसे खुलासा करत होतो.

"वेल!... मी तुला दोष देत नाही.... मलाही माहीत आहे पुरुषांची नजर माझ्यावर जात असते... मला अश्या नजरेची सवय आहे!" तिने पुन्हा हसून म्हटले.

"तू खूप समजूतदार आहेस! म्हणून मला आवडतेस!" मी हसून म्हणालो.

"हो का.... मला माहीत नव्हते हे..." तिने पुन्हा खळखळून हसत म्हटले, "अरे पण तुला मी आवडायचे कारण काय?... तुला कोणी गर्लफ्रेंड वगैरे नाही का?"

"नाही ना... अजूनपर्यंत अशी कोणी मुलगी भेटली नाही जिच्याविषयी आकर्षण वाटेल, जिच्याबरोबर मैत्री करावी किंवा जिच्या प्रेमात पडावे.... अपवाद...."

"मी!... हो ना?... असेच तुला म्हणायचे आहे ना?" तिने हसून पटकन म्हटले.

"हो!... अपवाद तू... तुला बघून मला तुझ्याशी मैत्री कराविशी वाटली, तुझ्याबरोबर वेळ घालवावा असे वाटले..."

"अरे पण मी मोठी आहे तुझ्यापेक्षा... आणि आपली नीट ओळखही नाही..."

"मी म्हटले ना... प्रेमाला वय नसते.. आणि ओळख काय? अजून काय ओळख बाकी आहे आपली? अरे हां... मी तुला विचारायचे राहिलेच... तुला कोणी बॉयफ्रेंड आहे का?" मी तिला विचारले.

"वेल! नॉट रिअली!..." तिने कॅज्युअली उत्तर दिले.

"नॉट रिअली म्हणजे?" मी विचारले.

"म्हणजे असे कोणी नाही... हां... दोन तीन जण आहेत जे माझ्या मागे लागलेत... पण मी कोणाबद्दल विचार केला नाही..." तिने उत्तर दिले.

"आय होप!... मी त्या दोन तीन जणांमध्ये नसेल..." मी मिश्किलपणे हसत म्हणालो.

"मे बी.... आय कॅनॉट से..." तिने चावटपणे हसत उत्तर दिले.

"मग तुला एक विचारू का? म्हणजे तुझे इतके वय झाले आहे... तुला लग्न वगैरे करावेसे वाटत नाही का? लग्न करून संसार करवासा वाटत नाही का?"

"वेल... वाटते ना... पण माझ्या कुटूंबाची जवाबदारी असल्याने मी लग्नाचा विचार करत नाही... अजून मला दोन भावांचे शिक्षण पुर्ण करायचे आहे... मुंबईत घर घेवून सगळ्यांना इकडे आणायचे आहे..." तिने म्हटले.

"ते तर तू करू शकतेस ना.. तुला चांगली नोकरी आहे... स्टेडी इन्कम असेल... तू लग्न करून त्यांना मदत करू शकतेस..." मी म्हणालो.

"नाही रे... लग्न झाले की नवऱ्याचे रिस्ट्रिक्शन येणार... मला पाहिजे तसा खर्च मी माझ्या कुटूंबावर करू शकणार नाही... आणि नोकरीचे काय घेवून बसलास... नोकरी खूप मुश्किलीने मिळते... आणि सगळ्यात मोठी कसरत म्हणजे नोकरी टिकवून ठेवणे... ती टिकवायला आम्हाला काय काय करावे लागते ते तुम्हाला नाही कळणार..." असे बोलताना तिच्या डोळ्यात मला उदासीनता दिसली!

[kunal]

"का... असे का म्हणतेस? काय करावे लागते तुम्हाला?" मी सिरियसली विचारले.

"जावू दे ते... आपण दुसरे काही बोलूया..." तिला बहुतेक त्या विषयावर बोलायचे नव्हते. पण मला आता त्याची उत्सुकता होती.

"नाही सांग ना मला... तू मला मित्र मानतेस ना? मग सांग मला बिनधास्त... तेवढेच तुझे मन हलके होईल..." मी तिला सांगण्याची विनंती केली.

"वेल... मी इतकेच सांगू शकते की... जरी माझे लग्न झाले नसले आणि मला बॉयफ्रेंड नसला तरी मी ’वर्जीन’ नाही!..." रिटाने माझ्यावर बॉम्ब टाकला!

"काय? काय म्हणतेस??" मी आश्चर्याने विचारले.

"येस! आय ॲम नॉट वर्जीन!" तिने शांतपणे म्हटले.

"आय सी!... वेल... आय मीन... कसे काय?.. म्हणजे काय झाले?..." तिच्याबद्दलचे ते सत्य जाणून मी गोंधळलो होतो पण स्वत:ला सावरत मी पुढे विचारले, "म्हणजे मला माहीत आहे ही तुझी पर्सनल गोष्ट आहे... पण जर तुझी काही हरकत नसेल तर मला जाणून घ्यायची आहे... म्हणजे तुला अनकंफर्टेबल वाटणार नसेल तर...."

तिने पुन्हा काही क्षण विचार केला की ह्याला सांगावे की नाही ते. मग ती शांतपणे बोलायला लागली... तिने मला सांगितले की जेव्हा तिने तिचा नर्सींगचा कोर्स पुर्ण केला तेव्हा तिला नोकरी हवी होती. त्यासाठी ती पणजीमध्ये गेली होती पण तिला नोकरी मिळत नव्हती. शेवटी एका नर्सींग होममध्ये तिला नोकरी मिळत होती पण इंटरव्युव्ह घेणाऱ्या डॉक्टरने तिच्याबरोबर ’झोपण्याची’ इच्छा व्यक्त केली. तो म्हणाला की तिने जर त्याला ’खूष’ केले तर तिची ही नोकरी पक्की! ते ऐकून रिटाला आधी त्याची घृणा वाटली.

पण जस जसा ती विचार करू लागली तस तसे तिच्या लक्षात आले की त्याचे प्रपोजल स्विकारण्यावाचून तिच्याकडे काही पर्याय नव्हता. तिच्याकडील पैसे संपत आले होते आणि कुटूंबाचा खर्च जेमतेम चालत होता. शेवटी खूप विचार करून तिने त्या डॉक्टरचे प्रपोजल मान्य केले. तो डॉक्टर खूष झाला आणि त्याने तिला दुसऱ्या दिवशी रात्री आपल्या घरी बोलावले. तो चांगला पन्नास वर्षाचा म्हातारा होता पण बराच रंगेल होता. रात्रभर तो तिची जवानी कुस्करत होता. प्रथमच कोणा पुरुषाबरोबर असा घिसडघाईचा संभोग करताना तिला त्याची घृणा वाटत होती पण मुकाटपणे तिने सगळे सहन केले.

दुसऱ्या दिवशी त्या डॉक्टरने तिला अपॉईंटमेंट लेटर दिले आणि तिची नोकरी चालू झाली... नंतरही जेव्हा जेव्हा त्या डॉक्टरला वाटायचे तेव्हा तेव्हा तो रिटाला बोलावून घ्यायचा आणि तिच्या कोवळ्या शरिराचा मनमुक्तपणे उपभोग घ्यायचा. त्याच्या बरोबर इतर एक दोन डॉक्टरही चान्स मारून घेत होते आणि तिला रात्रीचे बोलवायचे. तिला खरे तर ते आवडत नव्हते पण मजबुरी म्हणून ती सगळे सहन करत होती. पुरुषाबरोबरील संभोगाची नंतर तिला सवय झाली आणि हळु हळू तिला त्याचे काही वाटेनासे झाले. थोड्या फार प्रमाणात तिलाही ते आवडायला लागले...

नंतर ती मुंबईत आली आणि येथे ह्या नर्सींग होममध्ये तिने नोकरीसाठी ॲप्लिकेशन दिले. इंटरव्युव्ह घेणाऱ्या डॉक्टरला तिने स्वत:हून ऑफर दिली की तिला जर ही नोकरी मिळाली तर ती त्याच्याबरोबर झोपायला तयार आहे! अर्थात! त्या डॉक्टरने लगेच तिची निवड केली आणि तिला ही नोकरी मिळाली. मग पणजीचा किस्सा येथेही चालू झाला पण ॲटलिस्ट येथील डॉक्टर जास्त ’कदरदान’ होते आणि बरीच ’आर्थीक’ मदत करायचे. डॉक्टरबरोबर तिने काही पैसेवाल्या पेशंटबरोबरही ’संबंध’ प्रस्थापित केले आणि कधी कधी ते पेशंट तिला सेवेकरीता आवर्जून बोलवायचे.

रिटाने अगदी शांतपणे तिची खरी कहाणी मला सांगितली आणि मी थोडा सुन्न होवून ते ऐकत होतो... तिच्याबद्दल वाटणारे लैंगीक आकर्षण माझ्या मनातून गायब झाले आणि तिच्याबद्दल माझ्या मनात किंव निर्माण झाली! काही क्षण आम्ही तसेच गप्प बसून राहिलो. नंतर मी भानावर आलो आणि कसेनुसे हसत तिला म्हणालो,

"आय ॲम सॉरी रिटा!... तुझी कहाणी ऐकून मला वाईट वाटतेय! तू खूप काही सहन केलेस..."

"वेल... डोन्ट बी सॉरी!..." हसून असे बोलून ती उठली आणि माझ्या गालावर एक हलकिशी चापट मारत म्हणाली, "मला त्याचे अजिबात वाईट वाटत नाही!... लाईफ ईज लाईक दॅट... आयुष्यात काही काही ॲडजस्टमेंट कराव्या लागतात.. आय विल बी बॅक!"

असे बोलून रिटा माझ्या रूमच्या अटॅच्ड टॉयलेटमध्ये गेली... मी बेडरेस्टला टेकून बसलो आणि विचार करू लागलो... रिटाच्या कहाणीने मला वाईट जरूर वाटले पण ती कहाणी ऐकून माझ्या मनातील तिच्या लालसेला जणू मार्ग मिळाला! म्हणजे मी काही भावनिक दृष्ट्या तिच्या प्रेमात पडलो नव्हतो तर मला तिचे शारिरीक आकर्षण वाटत होते. तेव्हा ती वर्जीन नाही व बऱ्याच जणांबरोबर ’झोपली’ आहे हे सत्य जाणून मी नाउमेद झालो नाही तर माझा उत्साह वाढायला लागला. ती आपल्याला सहज पटेल असा आत्मविश्वास माझ्यात जागा झाला! मी आतुरतेने तिची बाहेर यायची वाट पाहू लागलो... काही मिनीटांनंतर ती बाहेर आले.... परत येवून ती जेव्हा पुन्हा चेअरवर बसायला लागली तेव्हा मी पटकन तिला म्हणालो,

"रिटा... तसे चेअरवर बसून तुला अवघडल्यासारखे वाटत असेल... तू येथे बेडवर का नाही बसत? तुला थोडे कंफर्टेबल वाटेल!"

"अरे मला सवय आहे चेअरवर बसायची... आय ॲम कंफर्टेबल!" हसून असे म्हणत ती चेअरवर बसली.

"का? माझ्यावर विश्वास नाही का? तेव्हा माझ्याजवळ बसायला घाबरतेस..." मी मुद्दाम तिला डिवचले.

"तसे नाही... तुला काय घाबरायचे?" तिने हसून म्हटले.

"मग बस ना येथे.... मला कसेतरी वाटतेय की मी बेडवर आरामात बसलोय आणि तू अशी चेअरवर अवघडल्यासारखी बसली आहे..."

तिने मग आढेवेढे घेतले नाही आणि उठून बेडजवळ आली. मी बेडरेस्टला टेकून बसलो होतो तेव्हा ती बेडच्या दुसऱ्या टोकाला बसली. मग मी पुन्हा तिच्याबरोबर गप्पा मारायला सुरुवात केली... पुन्हा काही विनोदी किस्से सांगून मी तिचा मूड हलका केला... नंतर ती रिलॅक्स झाली आणि बेडवर थोडी रेलून बसली... मग मी थोडे रोमॅंटीक आणि चावट किस्से तिला सांगायला लागलो... ती हसत खिदळत माझे किस्से ऐकत होती आणि मध्ये मध्ये कॉमेंट्स करत होती. मी तिलाही काही किस्से सांगण्यासाठी प्रोत्साहीत केले आणि मग ती पण तिच्या जीवनातील काही किस्से मला सांगायला लागली...

रिटा बोलत असताना मी तिच्या चेहऱ्याकडे रोखून पहात रहायचो... एक टक मी तिच्या ओठांकडे, गालांकडे पहात रहायचो. तिच्या पण ते लक्षात आले आणि तिने मला मध्येच विचारले,

"असा काय पहातोस माझ्याकडे?"

"नाही... बोलताना तू खूप छान दिसतेस!.. तेव्हा तुझ्याकडे पहात रहावेसे वाटते..." मी चावटपणे हसत म्हणालो.

"झाले का पुन्हा तुझे सुरू?... कशाला माझी खोटी स्तुती करतोस?" तिने हसून म्हटले.

"अग खोटी स्तुती नाही... खरोखर तू ॲट्रॅक्टीव वाटतेस!... खास करून बोलताना तुझ्या ह्या टपोऱ्या ओठांची जी हालचाल होते ना... त्याकडे नुसते बघत रहावे असे वाटते..."

असे बोलून मी पुढे झालो आणि बाजूला कुशीवर पडत पुन्हा तिच्या ओठांकडे टक लावून पहात म्हणालो,

"तू बोलत रहा... मी तुझ्या ओठांकडे पहात रहातो..."

त्यावर ती दिलखुलासपणे हसली आणि हसत मला म्हणाली,

"आता तू असे माझ्या ओठांकडे बघत राहिलास तर माझ्या तोंडातून शब्द तरी बाहेर फुटेल का?"

"का? बाहेर पडलेला तुझा शब्द मी चोरतोय का?....."

"काय माहीत? चोरत पण असशील... ॲट लिस्ट नजरेने माझा शब्द गिळत असशील... नाऊ स्टॉप दॅट! मला कसेतरीच होतेय तुझ्या नजरेने..." तिने म्हटले.

"काय होतेय?... मला तरी कळू दे..." मी लाडात तिला विचारले.

"मला नाही सांगता येणार... जस्ट स्टॉप व्हाट यू आर डुईंग..."

"नाही बघत मी तुझ्या ओठांकडे.... जर तू मला एक फेवर केलेस तर...."

"काय?" तिने कुतूहलाने विचारले.

"मला तुझ्या ओठांना ’किस’ करायला दे..."

"नाऊ... यू आर गेटींग नॉटी.... मला म्हणालास ’माझ्याकडून तुला काही धोका नाही’... आता मला तुझ्यापासून सावध रहायला पाहिजे..." हसून असे बोलत ती उठून बसली.

"नाहीच आहे धोका! मी काय तुझ्यावर जबरदस्ती करतोय का? उलट मी किती पोलाईटली विचारतोय तुला..."

"पोलाईटली तू काहीही विचारशील... मग मी काय सगळे मान्य करायचे?"

"मी काहीही विचारले नाही... फक्त किस मागितला... तुला द्यायचा नसेल तर नको देवूस... मग मी तुझ्या ओठांकडे असेच टक लावून पहात रहाणार..."

असे बोलून मी पुन्हा तिच्या ओठांकडे टक लावून पहात राहिलो.... ती हसत राहिली आणि बेडवर इकडून तिकडे पोजीशन बदलत राहिली. पण मी तिच्या ओठांवरून नजर अजिबात हलवली नाही आणि एकटक तिच्याकडे पहात राहिलो. शेवटी तिलाच कसेतरी झाले आणि ती चढ्या आवाजात मला म्हणाली,

"स्टॉप दॅट नाऊ!... आता हे अति होतेय तुझे..."

"मी थांबतो... पण मला किस दे..."

"अरे का म्हणून देवू मी तुला किस??" तिने डोळ्यांची मादक हालचाल करत मला प्रश्न विचारला.

"व्हाय नॉट?... मी हॅन्डसम नाही का?... पोलाईट नाही का? मग मला किस द्यायला तुझी काय हरकत आहे?"

"अरे पण असे बरेच हॅन्डसम मला भेटतात... मग मी काय सगळ्यांना किस देत रहायचे?"

"बरेच भेटत असतील... पण माझ्यासारखे कोणी भेटत नसेल.... सो लेट मी किस यू..."

असे बोलून मी तिच्या जवळ सरकलो आणि तिचा हात धरून मी तिला खाली ओढले. ती लटक्या रागात मला म्हणाली,

"आता तू हाताबाहेर जातोय.... मला उठू दे...." ती असे बोलली पण तिने उठायचा अजिबात प्रयत्न केला नाही...

"ओह कम ऑन, रिटा... मला फक्त तुला किस करायचेय.... आय लव यू! ॲन्ड आय केअर फॉर यू! आय वॉन्टू मेक यू फिल गूड. सो लेट मी किस यू..."

"अरे पण..."

तिने काही बोलायचा प्रयत्न केला पण मी तिच्या ओठांवर माझी तर्जनी ठेवून तिला गप्प केले आणि हळुवारपणे पुटपुटलो,

"आता पण नाही आणि बिन नाही... तुझे डोळे बंद कर आणि माझा किस एंजॉय कर!"

तिच्या उत्तराची वाटही न बघता मी तिच्या ओठांवर माझे ओठ ठेवले... ती ’उं.. हुं...’ करत मला काहीतरी सांगायला गेली पण मी त्याकडे दुर्लक्ष करत तिच्या ओठांवर माझ्या ओठांचा दाब वाढवला... काही क्षण ती विरोधाची क्षीण हालचाल करत राहिली पण नंतर ती शांत झाली... एक दोन क्षण आम्ही दोघांनी एकमेकांच्या डोळ्यात बघितले. तिच्या डोळ्यात मला मूक संमती दिसली... तिने आपले डोळे आपोआप मिटले... मी पण डोळे मिटून घेत तिच्या ओठांचे उत्कट चुंबन घेवू लागलो...

रिटाचे ओठ माझ्या अंदाजाप्रमाणे रसरशीत आणि मुलायम होते!... माझ्या ओठांनी तिचा ओठ पकडत मी दाब देत होतो आणि त्याचा लुसलुशीतपणा अनुभवत होतो... साधारण दोन मिनीटे तिच्या ओठांना मी तसेच चुंबत होतो... आम्ही दोघांनीही श्वास रोखून धरला होता. शेवटी मी माझे ओठ वर उचलले आणि दोघांनीही निश्वास टाकला! रिटाने हळूच आपले डोळे उघडले आणि माझ्या डोळ्यात पाहिले. मी प्रसन्नपणे हसलो आणि ती लाजली! हळूवारपणे मी पुटपूटलो,

"कसा वाटला माझा किस? आवडला का?"

"हो!... बराच वेगळा होता..." तिने हळूच म्हटले.

"वेगळा म्हणजे??" मी विचारले.

"वेगळा म्हणजे... या आधी ज्यांनी ज्यांनी मला किस केले त्यांच्या किसमध्ये वासना होती, पाशवीपणा होता. ॲट लिस्ट! तू मला प्रेमाने तरी किस केलेस... तुझ्या किसमध्ये पॅशन होते!..." तिने प्रामाणिकपणे कबूल केले...

"आय ॲम ग्लॅड! तुला माझे किसींग आवडले.... मग मला अजून एकदा तुला किस करू दे..."

असे बोलून मी पुन्हा तिच्या उत्तराची वाट न पहाता तिच्या ओठांवर ओठ टेकवले आणि तिचे चुंबन घ्यायला लागलो. तिचे दोन्ही ओठ चुंबल्यावर मी हळूच ओठ वर उचलले आणि हलकेच म्हणालो,

"तुझ्या जीभेने तुझे ओठ ओले कर ना..."

ती काही बोलली नाही आणि तिने आपल्या दोन्ही ओठांवर जीभ फिरवून लाळेने ओठ ओले केले... मग लाळेने ओला झालेला तिचा एक ओठ माझ्या ओठात पकडून चोखायला लागलो... एक ओठ झाला तसे मी तिचा दुसरा ओठ धरला आणि चोखला. त्या भरात तिचे ओठ विलग झाले आणि तिने तिच्या जीभेचा शेंडा माझ्या ओठाला लावला. त्याचे निमित्त करून मी माझे ओठ विलग केले आणि माझी जीभ तिच्या जीभेला लावली... मग आम्ही एकमेकांच्या जीभेला जीभ लावत ओठांचे चुंबन घ्यायला लागलो... एकमेकांची जीभ आम्ही कधी चोखायला लागलो हे आम्हाला कळलेच नाही आणि आम्ही दोघे फ्रेंच किसींगमध्ये आकंठ बुडायला लागलो....

रिटाबरोबर मी चुंबाचुंबी चालू केलीच होती तेव्हा आता मला पुढची स्टेप घेणे जरूरीचे होते... तिला मी बरोबर ट्रॉपमध्ये पकडले होते तेव्हा आता पुढे मी काही केले तर ती मला विरोध करणार नाही याची मला खात्री वाटत होती. तेव्हा मी हळूच माझा हात नेवून तिच्या छातीच्या उभारावर ठेवला! तिने हळूच आपले डोळे उघडले आणि माझ्या डोळ्यात पाहिले... माझ्या डोळ्यात तिला वासना दिसली की प्रेम हे तिलाच माहीत पण तिने पुन्हा डोळे मिटून घेतले आणि ती मला किस करत राहिली... तिच्या उभाराला मी केलेल्या स्पर्शाबाबत तिने ऑब्जेक्शन घेतले नाही हे पाहून मला हुरूप आला आणि मी हलकेच तिच्या छातीचे उभार आळीपाळीने दाबायला लागलो....