माझ्या दोस्ताची मुलगी नीलम

[SATISH]

नीलम च्या देहावर आता थोडी उभारी येऊ लागली होती. तसा मी तिला लहानपणापासून बघत आलो होतो. माझ्या मित्राच्या ह्या मुलीला मी माझ्या अंगांखांद्यावर खेळविले होते. कित्येकदा तर तिने माझ्या अंगांवर सू केली होती. तिच्या पाचव्या वाढदिवसाला मी भेट दिलेली बार्बी डॉल तिला फार आवडली होती. तेव्हापासून तिला माझा लळा लागला होता. पुढे शाळेत गेल्यानंतर नीलमतिच्या गणिताच्या डिफिकल्टी घेऊन माझ्याकडेच यायची.

आमचे घर जवळच होते. लहान गाव होते ते. माझी नोकरी जिल्ह्याच्या ठिकाणी होती. शिक्षण खात्यात मी प्रमोशन घेत घेत आता ऑफिसर झालो होतो. दररोज मी आमच्या त्या लहान गावातून जिल्ह्याच्या ठिकाणी बसने जायचो आणि सायंकाळी परत यायचो. इथे आमचे वडिलोपार्जित घर असल्यामुळे माझे बिऱ्हाड मी इथेच ठेवले होते. अशा त्या गावात चांगले शिक्षक आणि शिकवणीची सोय नव्हती. त्यामुळे मी थकून घरी आलो असलो तरी कंटाळा न करता नीलम ची गणिते सोडवायला तिला मदत करीत असे. ती पण आपले गोबरे गाल फुगवून मोठ्ठया डोळ्यानि माझ्या हुशारीचे कौतुक करीत आपली डिफिकल्टी सोडवून घ्यायची.

नंतर ती बारावीला गेली आणि आमच्या कडे तिचे येणे थोडे कमी झाले. गावच्या शाळेत एक तरूण शिक्षक नुकतेच बदलून आले होते त्यांची शिकवणी नीलमने लावली. त्यामुळे आमच्या रोजच्या भेटी कमी झाल्या. तरी सुटीच्या दिवशी तिचा मुक्काम आमच्याकडे असायचा. शाळेतल्या गमती जमती मला सांगताना तिला मोठा हुरूप यायचा. मी पण रस घेऊन तिच्या गप्पा ऐकायचो. तिच्या छातीवर येत असलेल्या उभारीकडे माझे लक्ष गेले असले तरी माझ्या मनात तिच्याबद्दल कधी वाईट विचार आले नाहीत.

प्रमोशन मिळून माझी जबाबदारी वाढल्यामुळे मला कधी कधी ऑफिस मध्ये उशीर व्हायचा त्यामुळे मी जिल्ह्याच्या ठिकाणी एक खोली भाडयाने घेतली होती. रात्री जास्त उशीर झाला तर मी तिथे झोपायचो. कारण शेवटली बस रात्री आठ वाजता सुटली की सकाळपर्यंत दुसरी बस नव्हती. त्यामुळे नीलम च्या शिकवणीची जबाबदारी माझ्यावर आता नसल्यामुळे एक प्रकारे बरेच झाले होते.

बारावीचा निकाल लागला आणि नीलम फर्स्टक्लासमध्ये पास झाली. कॉलेज आमच्या गावी नव्हते, पण जिल्ह्याच्या ठिकाणी चांगली महाविद्यालये होती. तसे अंतर काही फार नव्हते. बसने एक तास लागायचा. मी शिक्षण खात्यात असल्यामुळे नीलम ला चांगल्या कॉलेज मध्ये प्रवेश मिळवून देण्याची जबाबदारी माझ्यावर टाकण्यात आली. मी फॉर्म आणले. नीलमने ते भरून माझ्याजवळच दिले, मी ते फॉर्म एका चांगल्या कॉलेज मध्ये पोचविले. माझ्या शब्दाला वजन असल्यामुळे नीलमला अॅडमिशन मिळणार यात शंका नव्हती. तरी पण रिवाजाप्रमाणे तिला प्रत्यक्ष अॅडमिशन घ्यायला स्वत: जाणे आवश्यक होते.

ठरलेल्या दिवशी नीलम माझ्यासोबत जिल्ह्याच्या ठिकाणी जायला निघाली. बसमध्ये गर्दी असली तरी कंडक्टर नेहमीच्या ओळखीचा असल्यामुळे त्याने आम्हा दोघांना जागा करून दिली. तिला खिडकीजवळ बसवून मी बाजुला बसलो. नीलम च्या नरम मांड्या माझ्या मांडीला स्पर्श करीत घासत होत्या. पण तिला त्याचे काहीच वाटत नसावे. नाहीतरी मी तिचा आवडता काका होतो. मलापण त्यात काही वावगे वाटले नाही. तिला बसच्या प्रवासात झोप आली तशी ती माझ्या खांद्यावर डोके ठेवून झोपली. तिच्या केसांमधून काहीसा मादक सुगंध येत होता. तिच्या शरीराचा भार माझ्या अंगांवर टाकून ती बिनधास्त झोपली होती. तिच्या उबदार स्पर्शाने मला थोडे वेगळे वाटायला लागले पण लहानपणापासून तिला बघत आलो असल्यामुळे अजूनही माझ्या मनात तसले काही नव्हते.

[SATISH]

तिला आधार देण्यासाठी मी माझा हात नीलम च्या खांद्यावर ठेवला आणि तिला घट्ट धरून ठेवले. पण त्यावेळी माझे लक्ष खाली गेले अन मी दचकलो. माझ्या छातीवर डोके ठेवून झोपलेल्या नीलमच्या ब्लाऊजच्या गळ्यातून मला तिचे स्तन स्पष्ट दिसत होते. तिचे स्तन वयाच्या मानाने चांगलेच भरदार झाले होते. त्याकडे आपण बघू नये हे मला कळत होते तरी माझी नजर त्या उभारदार स्तनांवरून हटत नव्हती. गोरे पान भरगच्च स्तन बघून माझी स्थिती बिघडत चालली होती. शेवटी मी नीलमचा काका आहे आणि मला अवचित तिचे स्तन दिसले तरी मी त्याकडे दुर्लक्ष केले पाहीजे असा विचार करून प्रयत्नपूर्वक मी मान वळविली आणि खिडकीतून बाहेर पाहू लागलो.

माझी ही अवघडलेली स्थिती फार काळ टिकली नाही. थोडया वेळात जिल्ह्याचे ठिकाण आले आणि मी नीलमला हलवून जागे केले. आपापल्या बॅग घेऊन आम्ही दोघे बसमधून खाली उतरलो. रिक्षा करून आम्ही कॉलेज ला पोचलो. तिच्या अॅडमिशन चे सोपस्कार करून होईपर्यंत दुपारचा एक वाजला. जवळच्या हॉटेल मध्ये नेऊन नीलमला मी डोसा खाऊ घातला. तिने हट्टाने आईसक्रीम मागून खाल्ले. माझ्याजवळ तिचे सर्व हट्ट चालतात हे तिला ठावूक होते.

मी आज नीलम च्या अॅडमिशन च्या कामासाठी अर्धा दिवस सुटी घेतली होती. पण आता मला ऑफिस मध्ये जाणे भाग होते. दोन दिवसांनी शिक्षणमंत्र्यांचा दौरा होता. सगळे रेकोर्ड अपटुडेट करायचे होते. मी नीलमला म्हणालो की तिने बसने आता गावाकडे जावे. त्यावर ती हट्ट करून बसली की माझ्यासोबत सायंकाळी च परत जाईल. तिला एकटीला प्रवास करायची भीती वाटत होती म्हणे.

मी तिला म्हणालो,"अग नीलम, तुला आता रोज कॉलेज ला यावे लागेल आणि एकटीला परत जावे लागेल. रोज रोज माझ्यासोबत जाणेयेणे जमणार नाही. तू आता सवय करायला हवी एकटीने प्रवास करण्याची." त्यावर ती तिचे गोबरे गाल फुगवून म्हणाली,"नाही काका, कॉलेज सुरू झाल्यानंतर मी येईन आणि जाईन एकटी. पण आज तुमच्यासोबतच परत जाईन. मी तुमच्या ऑफिस मध्ये बसेन. हवे तर तुम्ही काम करा. नंतर आपण दोघे सोबतच जाऊ गावाकडे."

तिच्या हट्टापुढे मी नेहमीप्रमाणे नमते घेतले. पण तिला ऑफिस मध्ये न्यायचे मला काही पटले नाही. तिथले वाह्यात लोक माझ्या निरागस नीलम ला बघून काय विचार करतील ते मला माहीत होते. त्यातून तिची छाती अशी पुढे आली होती. ऑफिस मधील घाणेरडया नजरांपासून तिला दूर ठेवायचे म्हणून मी तिला माझ्या भाडयाने घेतलेल्या खोलीत घेऊन गेलो. तिला म्हणालो, "तू थांब येथे. रेडिओ आहे तो ऐक., मी साडेपाचवाजता ऑफिस सुटल्यानंतर येतो. मग आपण गावाकडे जाऊ." ती ठीक आहे असे म्हणून रेडिओच बटन फिरवायला लागली. "दार आतून लावून घे. मी आल्याशिवाय उघडू नकोस." असे तिला बजावून मी ऑफिसात निघून गेलो.

ऑफिसात पोचताच तिथले वातावरण पाहून मी चक्रावून गेलो. प्रचंड धावपळ करताना सर्वजणांना पाहून मी माझ्या एका सहकाऱ्याला विचारले की काय सुरू आहे तर तो म्हणाला,"साहेब, मिनिस्टरचा दौरा दोन दिवसांनी होणार होता तो उद्याच होणार आहे. आताच तारीख बदलण्याची बातमी मिळाली आहे. कलेक्टरसाहेब तुम्हाला च शोधत आहेत मघापासून. जा भेटा आधी त्यांना ." मी कलेक्टरला भेटून दौरा केव्हा होणार, तयारी कशी करायची ते बोललो. परत येऊन ऑफिस मधल्या सर्वांना कामाला लावले. सगळे रेकोर्ड नीट करता करता बाहेर अंधार केव्हा झाला ते माझ्या लक्षात आलेच नाही. समोर ठेवलेला चहाचा कप घेताना मनगटावरील घडयाळाकडे लक्ष गेले आणि मी दचकलो. सात वाजायला आले होते. खोलीवर नीलम एकटी माझी वाट बघत असणार ह्या विचाराने घाम फुटला.

मी कलेक्टर साहेबाना फोन करून सांगितले की काम जवळ जवळ पूर्ण झाले आहे आणि मला आता गावाकडे निघाले पाहीजे. उद्या लवकर येण्याचे आश्वासन मी देऊ लागताच कलेक्टर साहेब ओरडले,"तुम्ही जाऊ शकत नाही शेलार आज गावाला. तुमच्या खात्याचे मंत्री येणार उद्या. सकाळी सातवाजता सगळ्यांना हेलिपॅड वर हजर व्हायचे आहे. तुमच्या गावाहून एव्हढ्या सकाळी बस येतच नाही. तुम्ही आज तुमच्या खोलीवर मुक्काम करा आणि सकाळी सहाला ऑफिसात पोहचा."

[SATISH]

आता मी कसल्या संकटात सापडलो होतो ते कलेक्टरला कसे सांगणार? "होय साहेब" म्हणून मी फोन ठेवला. भराभर टेबल आवरला आणि खोलीवर पोचलो. नीलम जाम चिडली होती. माझ्या डोक्यावरचे केस उपटायचे तेवढे तिने बाकी ठेवले. आणखी वर्ष दोन वर्ष लहान असती तर तेही केले असते. शेवटी तिला कसेबसे शांत केले आणि तिला घेऊन फोन बुथवर गेलो. तिच्या घरी फोन करून सांगणे भाग होते. पण तिचे वडील म्हणाले "आता रात्रीचे तिला एकटीला अजिबात पाठवू नका. तिथेच झोपू द्या आणि सकाळच्या बसमध्ये बसवून द्या." मी ठीक आहे म्हणून फोन खाली ठेवला.

जवळच्या हॉटेलात नेऊन नीलमला खाऊ घातले. मला भूक नव्हती तरी नीलमच्या आग्रहावरून जेवलो आणि आम्ही दोघे खोलीमध्ये परत आलो. आता नीलमचा मूड चांगला झाला होता. प्रथमच ती घराबाहेर रात्र घालवणार होती. तिला त्यात एक प्रकारचे थ्रील वाटत होते. ती माझ्याशी लाडे लाडे बोलत मघाशी चिडल्याबद्दल माफी मागत होती. पण मला दुसरीच चिंता सतावत होती.

माझ्या त्या खोलीमध्ये फर्निचर असे काहीच नव्हते. आठवडयातून एखाद्या दिवशी फक्त मला तिथे रहावे लागत असे. त्यामुळे त्या लहानशा खोलीत मी फक्त एक गादी आणि उशी ठेवली होती. रात्री कंटाळा आला तर गाणी ऐकायला म्हणून ठेवलेला रेडिओ सोडला तर त्या खोलीत दुसरे काहीच नव्हते. म्हणजे आम्हा दोघांना त्या एकाच छोटया गादीवर झोपावे लागणार होते.

पुर्वी नीलम लहान असताना बरेचदा मला बिलगून झोपून जायची. पण आज सकाळी बसमधून येताना पाहीलेली तिची भरदार छाती आठवून मला आता माझ्याबद्दलच शंका यायला लागली होती. तरी मी वरकरणी हसत तिला म्हणालो,"आता मोठी माफी मागतेस. मघाशी मी परत आलो तर कशी चिडली होतीस. आणि मी तर तुला दुपारीच गावी परत जायला सांगितले होते. तूच हट्ट धरून बसलीच माझ्यासाठी थांब ण्याचा. आता मंत्र्यांचा दौरा आहे तर मी कसा परत जाऊ शकणार उद्या सायंकाळ पर्यन्त? बरी जिरली तुझी. आता थांब उद्या सायंकाळ पर्यन्त."

त्यावर ती म्हणाली"काही हरकत नाही काका. घरी मला नाहीतरी बोअर होत होते. उद्या तुमच्यासोबत राहील दिवसभर. मंत्र्यांच्या दौऱ्याची मजा बघेन आणि रात्री तुमच्यासोबतच जाईन परत." आता मंत्र्यांचा दौरा हा काही मजेचा विषय नाही हे तिला पटवून देण्यात अर्थ नव्हता. मी म्हणालो,"ते काही नाही. तुझे बाबा म्हणाले तशी सकाळच्या बसने नीघ तू. ह्या मंत्र्यांचे काही खरे नाही. उद्यासुद्धा मला थांबावे लागले तर?"

त्यावर ती चिमुरडी पोर म्हणते कशी,"अगदी आनंदाने राहीन मी उद्या रात्रीसुद्धा तुमच्यासोबत काका. इतके दिवसांनी आईच्या कटकटीपासून सुटका मिळाली आहे. नेहमी हे कर ते कर अशी माझ्यावर खेकसत असते. त्यापेक्षा तुम्ही मला किती आवडता काका." आता मी तिला कसे सांगणार की वयात आलेल्या मुलीनि असे परपुरूषासोबत रहायचे नसते म्हणून. पण ती मला परपुरुष मानायलाच तयार नव्हती. बराच वेळ आमच्या गप्पा चालल्यानंतर मी तिला म्हणालो, "चल झोप आता. मला सकाळी तयार होऊन लवकर ऑफिसात जायचे आहे. तुलापण सकाळी सहाची पहिली बस पकडायची आहे."

झोप आता म्हटल्यानंतर तिचे लक्ष त्या खोलीत असलेल्या एकुलत्या एका गादीकडे गेले. थोडी लाजून नीलमम्हणाली,"अय्या काका, इथे तर एकच गादी आहे. आपण दोघे मावू ह्या गादीवर?" मी म्हणालो,"आपण दोघे एकाच गादीवर झोपणार नाही आहोत. तू झोप गादीवर. मी ही चादर खाली टाकून झोपतो बाजूला." ते ऐकून नीलमचा चेहरा पडला. रडवेली होऊन ती म्हणाली,"काका, माझ्या हट्टामुळे तुम्हाला किती त्रास झाला. दिवसभर तुम्ही थकला असाल काम करून. सकाळी तयार व्हायचे आहे तुम्हाला आणि तुम्ही गादीवर न झोपता खाली झोपतो म्हणता. त्यापेक्षा मीच झोपते खाली. तुम्ही झोपा गादीवर." मी अनेकदा तिला समजावून देखील तिने आपला हट्ट सोडला नाही. तेव्हा मी तयार झालो गादीवर झोपायला.

ती चादर पसरून बाजूला झोपण्याची तयारी करता करता एकदम थांबली आणि म्हणाली,"काका, मी तुमचे पाय चेपून देते. तुमचा सगळा थकवा निघून जाईल." मी नको म्हणालो. तरी तिने हट्ट सोडला नाही. म्हणाली,"मी बाबांचे पाय रोज चेपून देते. आज तुमचे चेपले तर काय बिघडल ?" तिचा हा युक्तिवाद मला खोडून काढता आला नाही. ठीक आहे असे म्हणून मी लुंगी गुंडाळून गादीवर पडलो. नीलम माझ्या पायाजवळ बसली आणि हळुवारपणे माझे तळवे दाबू लागली. खरेच मला बरे वाटत होते त्यामुळे. मी तिला तसे सांगताच नीलमचा चेहरा खुलला. ती म्हणाली,"तुम्ही झोपा निवांत पणे काका. तुमचे पाय चेपून झाल्यावर मी झोपेन." आणि मी डोळे मिटून पडलो.

[SATISH]

थकवा आलाच होता. पण अशा विचित्र परिस्थितीमध्ये नीलम सोबत रात्र घालवावी लागणार ह्या विचाराने टेन्शन सुद्धा आले होते. तिच्या पाय चेपण्याने हळू हळू सर्व टेन्शन निघून गेले. मी डोळे किंचित उघडून पाहिले. नीलम एक पायाची मांडी घालून दुसरा पाय वाकवून त्याच्या गुढग्यावर आपली हनुवटी ठेवून वाकून दोन्ही हातांनी माझे पाय चेपत होती. तिच्या ब्लाऊजचा गळा सैल होवून खाली लोम्बकळत होता. त्यातून सकाळी दिसलेले तिचे ते मोठे स्तन डोकावत होते. त्यावरून माझी नजर हटविण्यासाठी मी मान वळविली आणि वेगळेच दृष्य दिसले.

नीलमच्या मांड्या विलग होऊन स्कर्ट वर सरकला होता. त्यामधल्या जागेतून तिची चड्डी दिसत होती. घामाने ओली झालेली ती चड्डी तिच्या अंगांला घट्ट रुतून बसली होती. त्यामुळे चड्डीच्या दोन्ही बाजूंनी काळे कुरळे केस बाहेर आले होते. माझे लक्ष तिच्या चड्डीकडे आहे हे बघताच नीलम चपापली. मीही ओशाळून मान वळविली. पण त्या दृष्यामुळे माझ्यावर व्हायचा तो परिणाम झालाच. लुंगी मधून माझा लंड कडक होऊन त्याने आपले अस्तित्व दाखविण्यासाठी फणा काढला. त्यामुळे लुंगी वर एक तम्बू तयार झाला. त्याला लपवण्यासाठी मी कूस पालटली आणि तिला म्हणालो,"आता पुरे झाले नीलम झोप आता तू."

तिच्याही ते लक्षात आले असावे. पण ती अवखळ पोर इतक्या सहजपणे विचलित होणारी नव्हती. ती हसून म्हणाली,"नाही काका. अजून तुमचा उजवा पाय चेपायचा राहिला आहे ना." आणि मी नको नको म्हणताना देखील ती उठून माझ्या पुढे येऊन बसली आणि माझा उजवा पाय चेपायला लागली. माझा तम्बू तिला आता स्पष्टच दिसत होता. पुन्हा तिची चड्डी मला दिसू लागली. त्यामुळे मी मनाला कितीही आवरले तरी माझा तम्बू काही केल्या खाली बसायला तयार होईना. शेवटी मी डोळे मिटून घेतले आणि मनातल्या मनात डोळ्यांवर उमटलेले ते चित्र पुसायचा प्रयत्न करू लागलो. पण पुन्हा पुन्हा ती चड्डी, ते काळे केस आणि गोऱ्या मांड्या माझ्या डोळ्यापुढून तरळत होते.

"काका मला एक विचारायचे आहे तुम्हाला ." नीलम च्या आवाजाने मी डोळे उघडून तिच्याकडे पाहिले. तिचा आताचा आवाज मला काहीसा वेगळा वाटला. तिचा चेहरादेखील गम्भीर झाला होता. "बोल बेटा काय विचारायचे आहे तुला?" मी म्हणालो. "आधी वचन द्या काका मला की माझ्या बाबाना सांगणार नाही म्हणून," ती म्हणाली. "अग एवढे काय गम्भीर विचारायचे आहे तुला?" मी वचनातून पळवाट काढीत म्हणालो. "नाही काका, तसेच आहे काही विचारायचे. आधी वचन दिले म्हणा. मग सांगते ." पुन्हा एकदा तिच्या हट्टाला मान देत मी वचन दिले म्हणालो.

" हे बघा काका. हसू नका ह. नाहीतर मी कद्धी कद्धी बोलणार नाही तुमच्याशी," पुन्हा तिने अट घातली. तिच्या कलाने घ्यावे लागणार हे मला माहिती होतेच. न हसण्याचे वचन घेऊन नीलम बोलायला लागली,"घरी आईसोबत मला हे बोलता येत नाही. ती नेहमी रागावत राहते मला. म्हणते तुझ्या काकांनी अगदी लाडावून ठेवली आहे तुला. बाबांची तर मला भारीच भीती वाटते. तुम्ही माझ्या सर्व गोष्टी अगदी मन लावून ऐकता. म्हणूनच तर मी तुम्हाला शाळेतील सर्व काही सांगते . घरी दुसरे कोणीच नाही हे सांगायला ."

मी तिला मधेच थांबवित म्हणालो,"अग वेडाबाई, आई तुझ्या भल्यासाठीच सांगते . आणि मी तुला लाडावले आहे हे खरेच आहे. उद्या नवऱ्याच्याघरी गेलीस म्हणजे कळेल. तुला आता घरकामामध्ये आईची मदत केलीच पाहिजे."

"घरकामाबद्दल नाही बोलत आहे मी काका. आवडत नसले तरी मी करतेच ना सारे काम. मला वेगळ्याच गोष्टीबद्दल बोलायचे आहे तुमच्याशी." ती खाली मान घालत म्हणाली.

काहीतरी गम्भीर मामला दिसतोय. तिला बोलू द्यावे असा मी विचार केला. म्हणालो,"सांग आता काय ते. मी मधे नाही बोलणार."

"काका तुम्हाला माहिती आहे ना आमच्या शाळेत नवीन टीचर लागले ते" ती म्हणाली. "हो तर. त्यांची ट्युशन तुला लावून दिली म्हणून तर माझा रोजचा त्रास वाचला तुझा अभ्यास घेण्याचा," मी म्हणालो. त्यावर ती चिडून म्हणाली,"म्हणजे तुम्हाला त्रास वाटत होता माझ्या अभ्यासाचा. जा, मी नाही सांगत तुम्हाला ," असे म्हणून नीलम फुरगटून बसली. मी तिची समजूत काढली आणि तिला पुन्हा बोलते केले

[SATISH]

"तर काय सांगत होते मी काका, ते नवीन टीचर आहेतना ते शिकवतात फारच छान, पण-" नीलममधेच बोलायची थांबली. "अग बोलना नीलम . घाबरू नकोस. सांग मला काय ते," मी तिला धीर देत बोललो. मला आता थोडी थोडी शंका यायला लागली होती. तिला धीर देण्यासाठी तिच्या पाठीवर हार फिरवित मी तिला पुन्हा बोलते केले. माझ्या लुंगी तला तम्बू आता पूर्णपणे नाहिसा झाला होता. नीलम विषयी वाटणाऱ्या काळजीमुळे बाकी गोष्टी आता मला गौण वाटत होत्या.

पुन्हा नीलम बोलायला लागली. तिचा चेहरा लाल झाला होता. स्वर कापरा होता. "ते टिचर आहेतना काका, ते किनई शिकवताना मला कुठे कुठे हात लावायचे. माझी छाती दाबायचे." माझी शंका खरी ठरली होती. नीलम चे ते बोल ऐकून मी चवताळून म्हणालो,"थांब , त्या टिचरला चांगला धडा शिकवतो मी. त्याची ट्रान्सफर एखाद्या खराब खेडयात करायला लावतोच पण आधी उद्या गावी गेल्यावर त्याला बदडून काढतो चांगला."

"नाही नाही काका, मी त्यांची तक्रार करायला म्हणून नाही सांगितले तुम्हाला . आधी पूर्ण ऐकून घ्या." मला थांबवीत नीलम म्हणाली. "सांग बेटा मला सर्व काही. अगदी काहीच लपवू नकोस. तुम्ही मुली लाजेमुळे अशा गोष्टी बोलत नाही म्हणून तर अशा लांडग्यांच फावते." मी तिच्या पाठीवर हात फिरवीत तिला धीर देत म्हणालो.

नीलम मान खाली घालून पुढे सांगू लागली,"खरे सांगू का काका, मला त्यांचे ते हात लावणे आवडत नव्हते असे नव्हे. सुरुवातीला मला विचित्र वाटले पण नंतर माझ्या अंगांवर सरांचा हात फिरला की मला खूप बरे वाटू लागले. कुणीतरी आपल्यामध्ये इतका इंटरेस्ट घेत आहे ह्या भावनेने मला छान वाटत होते." तिच्या ह्या बोलण्याने मी हादरलो. ही मुलगी एवढ्या लहान वयात त्या मास्तरच्या प्रेमात पडली की काय ह्या विचाराने मी बेचैन झालो. पण तिचे बोलणे पूर्ण झाल्याशिवाय मी बोलायचे नाही असे ठरले होते.

नीलम सांगू लागली,"मी मैत्रिणीमंअध्ये सुद्धा हा विषय काढला नाही. पण त्यांना शंका आली होती. मला त्या सरांच्या नावाने चिडवायच्या. सरांचा पिरियड असला की मला मुद्दाम समोर बसवायच्या. सर सुद्धा क्लासमध्ये शिकवताना मला जास्तीत जास्त प्रश्न विचारायचे. माझे उत्तर चुकले तरी हसून मला खाली बसायला सांगायचे . इतर मुली किंवा मुलाचे उत्तर चुकले तर त्यांना मात्र सर झापायचे. सगळ्या शाळेत ही गोष्ट पसरली होती. आमच्या जवळचे कुणी शाळेत नसल्यामुळे घरी बातमी पोचली नाही. शाळेतून येताच मी ट्युशनसाठी सरांकडे जायची. सरांच्या खोलीला खिडकी होती. सर ती नेहमी उघडी ठेवायचे. कुणाला संशय यायला नको म्हणून. पण खिडकीसमोरून कुणी येत जात नसले की हळूच येता जाता माझ्या अंगांशी लगट करायचे."

मी श्वास रोखून नीलमचे बोलणे ऐकत होतो. ती पुढे बोलायला लागली. तिचा आवाज आता थोडा घोगरा झाला होता,"बारावीच्या परीक्षेआधी शाळेला प्रिपरेशन लीव्ह लागली होती. तेव्हा मला दुपारी सरांनी शाळेत बोलावले. महत्वाच्या नोट्स द्यायच्या आहेत म्हणाले. मी शाळेत पोचले तेव्हा तिथे सरांशीवाय कुणीच नव्हते. त्यांनी मला क्लास रूंमध्ये नेले आणि बेंचावर माझ्या बाजूला बसून नोट्स समजावायला लागले. थोडया वेळाने त्यांचा हात माझ्या मांडीवर आला. खोलीवर ट्युशनच्या वेळेस माझ्या पाठीवर आणि छातीवर होणारा त्यांचा ओझरता स्पर्श मी अनुभवला होता. पण आज शाळेतील एकांतात सरांनी माझ्या मांडीवर हात ठेवला आणि मी घाबरले. मी नको नको म्हणायला लागले. तरी सरांनी त्यांचा हात माझ्या स्कर्टमध्ये घातला. मला खूप लाज वाटत होती. मी चेहरा हाताने लपवून बसली होती आणि सरांनी माझा हात घेऊन त्यांच्या पॅन्टवर ठेवला."

आता नीलम चा श्वास जोराने सुरू झाला होता. हे सर्व सांगता ना तिला फार कष्ट होत आहेत ते दिसतच होते. तरी तिने हिमंतीने बोलणे सुरू ठेवले," सरांच्या पॅन्टमध्ये काहीतरी कडक लागत होते. मला भीती तर वाटत होतीच पण सोबतच आणखी काहीतरी होत होते. सरांचा तो धसमुसळेपणा मला हवाहवासा वाटत होता. सरांनी माझ्या स्कर्टमध्ये हात घालून काहीतरी केले आणि माझा ताबा सुटला. मी सरांना बिलगून म्हणाली, सर मला भीती वाटतेय. प्लीज थांबाना. पण सर थांबले नाहीत. त्यांनी माझा ब्लाऊज वर केला आणि माझ्या छातीला तोंड लावले." एवढे बोलून नीलम स्फुन्दून रडायला लागली. माझ्या मनात तिच्याबद्दल करुणा आणि त्या मास्तरबद्दल घृणा ओसंडून वहात होती.

मी तिला जवळ घेतले. मला घट्ट बिलगून नीलम हमसून रडायला लागली. मी तिला समजावण्यासाठी म्हणालो,"रडू नकोस पोरी. त्या मास्तरला मी जिवंत सोडणार नाही." तेव्हा माझ्यापासून दूर होत नीलमने डोळे पुसले आणि म्हणाली,"नाही काका, तुम्ही अजून पूर्ण ऐकून घेतले नाही. पुढे ऐका. सरांनी माझ्या छातीला तोंड लावताच मला खूप वेगळा आनंद यायला लागला होता. सर देखणे आहेतच. मला ते आवडायचे. त्यांनी मला निवडले म्हणून मला आनंद होत होता. सरांसोबत लग्न करण्याची मीस्वप्ने बघत होती. पण त्या दिवशी माझी सर्व स्वप्ने धुळीला मिळाली."

स्टोरी पुढे चालू राहिल.......