स्वप्नवत

[rajsharma]

स्वप्नवत

लेखक - चंद्रा.
**********


मित्रमैत्रिणींनो,
कथा लिहिण्याची ही स्टाईल मी पहिल्यांदाच वापरून बघत आहे. त्याबद्दल मी "श्री.सुधाकर" ह्यांना धन्यवाद देतो कारण त्यांच्या "बदलते नाते" मध्ये त्यांनी हीच स्टाईल वापरली व मला स्वतःला ती खूप आवडली आहे.
***
***
आनंद माझे लग्न होऊन आज जवळपास ८ वर्षे झाली आहेत व माझी पत्नी अपर्णा व मी आमच्या मुलाबरोबर (आदित्य - वय वर्षे ३) एक सुखी आयुष्य एन्जॉय करतो आहोत. आमचे कामजीवन सुखी असण्याचे मुख्य कारण म्हणजे "आम्ही दोघं एकमेकांना पूर्णपणे समजून घेतो." हेच आहे. आमचे कामजीवन हे अतिशय सुंदर व परिपूर्ण असून आम्ही दोघंही नवनवीन गोष्टी करण्यासाठी नेहमीच उत्सुक असतो. आम्हा दोघांमध्ये तसा एक अलिखित करारच आहे की आपल्या "फॅन्टसीज" जगायला आम्ही दोघांनीही एकमेकांना 'संपूर्ण' मदत करायची व त्या फॅन्टसीज 'एक्झीक्युट' करतांना त्यात 'दोघांनीही' भाग घ्यायचा..!! खरंतर मी 'या' बाबतीत अपर्णापेक्षा बराच 'कल्पक' आहे व तिनेही मला आपल्या फॅन्टसीज 'सिंगली' एक्झीक्युट करण्याची मुभा दिली आहे पण माझे तिच्यावर इतके जास्ती प्रेम आहे की मी "तिच्याशिवाय"च्या फॅन्टसीचा विचारही करू शकत नाही. असो.
अपर्णा ही अतिशय सुंदर स्त्री असून कोणीही तिच्याकडे दुर्लक्ष करायची हिम्मत करूच शकत नाही कारण तिच्या सुंदर चेहयाबरोबर तिचा कमनीय बांधा व कडक फिगर (३८८- २६ -४० ) ही तिच्या सौंदर्याची शक्तीस्थळं आहेत. ती ५ फुट ५ इंच उंच म्हणजेच मध्यम उंचीची असून तिच्या उन्नत उरोजांकडे व भरीव नितंबाकडे लोकांना चोरून किंवा उघडउघड बघतांना मला तिचा प्रचंड अभिमान वाटतो. तिच्या गोऱ्या रंगामुळे कुठल्याही डार्क कलरच्या अर्धपारदर्शक साडीमध्ये ती इतकी जबरदस्त "माल" दिसते की रस्त्यावरचे सर्व पुरुष तिच्याकडे माना वळवून बघत राहतात कारण तिचे डिझाइनर ब्लाउज तिचे जीवघेणे 'क्लीव्हेज' अतिशय कलात्मक रीतीने 'दाखवत' असते. तिच्या भरघोस नितंबाच्या आकर्षक हालचालीमुळे तिची चालण्याची स्टाईल इतकी "युनिक' आहे
की तिच्यापुढे माधुरी दीक्षितची 'गजगामिनी' स्टाईल सुद्धा फिकी पडेल.
मी अपर्णाला आमच्या लग्नाच्या अगोदर ७ वर्षांपासून ओळखत होतो व तिच्या फास्टफ्रेंड नंदिनी (उर्फ नंदा) मुळेच माझी अपर्णाशी ओळख झाली.मी स्वतः इतका (म्हणजे ह्रितिक रोशन किंवा जॉन अब्राहमसारखा)फिट नाहीये पण अपर्णाने आजही लग्नाच्या आठव्या वर्षानंतर स्वतःला पहिल्या दिवसासारखे 'फिट' ठेवल्यामुळे मलाही सतत तिच्यापासून प्रेरणा मिळाल्याने मीही स्वतःला फिट ठेवण्याचा बऱ्यापैकी प्रयत्न करतो व त्यामुळेच जेंव्हा अपर्णाच्या श्रू ( तिला कोणी पुरुषानी अप्रोच केले व जर का त्याची बायको "माल" असेल तर "स्वापिंग"चे प्रपोजल ठेवायला तिला कमीपणा येऊ नये म्हणून मलाही फिट राहणे कंपल्सरी आहे ना !!) प्रपोजल्स येतात तेंव्हा ती माझा होकार/नकार गृहीत धरूनच पुढील गोष्टी करते व आजवर मला मी "तोट्यात" असल्याचे कधीच वाटले नाही.
पण आजकाल मला तिच्या मनात काहीतरी वेगळेच' चालल्याचे जाणवत आहे व त्यावर तिला मी तसे एकदोनदा बोलूनही दाखवले पण तिने ताकास तूर लागू दिला नाही, पण काल रात्री ती आपल्या मैत्रिणीकडून किटी पार्टीहून घरी उशिरा आली तेंव्हा मी गाढ झोपलो होतो. तिने तिच्या 'नेहमीच्या आवडत्या' स्टाईलने (म्हणजे जोरजोरात माझा 'बाबुराव' चोखून) मला उठवले व त्यामुळे मी (व बाबुराब) उत्साहाने उठून उभा राहिलो व तिचे तोंड माझ्या मांड्यांमध्ये दाबले.
"तुला माहित आहे ना की असं 'उठवल्यामुळे तू मला खूप खूप आवडतेस म्हणून ?" मी तिच्या उरोजांचा ताबा घेत म्हणालो.अंधारातही तिच्या अंगावर एकही कपडा नसल्याचे माझ्या लक्षात आले.
"उंssssss .." अपर्णा माझा लंड स्वतःच्या तोंडातून बाहेर पडू नये याची काळजी घेत होकारार्थी मान हलवत म्हणाली.
"आज काही खास ?" मी असे विचारताच तिने माझा लंड आपल्या दोन्ही हातात घट्ट पकडून हलवत उभी राहिली व माझे चुंबन घेण्यासाठी आपल्या ओठांचा 'सेक्सी' चंबू करताच मी तिला आपल्या मिठीत घट्ट आवळून तिचे धसमुसळेपणाने 'कचकचीत' चुंबन घेतले. त्याबरोबर तिने माझा लंड आपल्या हातात गच्च आवळला. "काही नाही.. " अपर्णा म्हणाली "तुला शांत झोपलेले पाहून मला तुझे 'लाड' आले व तुझ्या केसांतून हात फिरवत तुझे लाड करतांना 'खट्याळ विचार मनात येताच तुझ्याबरोबर करायची इच्छा झाली म्हणून स्वतःचे कपडे काढून मी .." असे म्हणून तिने माझ्या चुंबनाचे प्रत्युत्तर दिले.मी तिला तसेच उचलून पलंगावर ठेवले व तिच्या वरून येताच तिने आपले पाय फाकवले. मी तिचे चुंबन घेत तिचे भरघोस बॉल्स दाबताच तिने माझा लंड स्वतःच्या पुच्चीवर ठेवून खालून कंबर उचकवत त्याला 'गिळंकृत' केले त्यामुळे मी आपोआप धक्के मारू मारू लागलो.
"आनंद.. लाडक्या, जोरात झव ना रे मला ..प्लीज" तिने असे म्हणताच मी माझ्या धक्क्यांची स्पीड वाढवली. त्याबरोबर तिची बारीक कंबरही जोरजोराने मागेपुढे होऊ लागली. मी माझा लंड पूर्णपणे आत घुसवून धक्के मारताच "आहss आऽऽह ..ओssह आऽऽह .. आsssssTSS..असंSSच.. असंच झव रे लाडक्या .. " असे म्हणत ती माझा उत्साह वाढवू लागली. मीही तिच्या उरोजांना जोरजोराने दाबत व तिचे निपल्स पिरगाळत तिला बेभान होऊन झवू लागलो. तिने आपल्या दोन्ही पायांनी माझ्या कंबरे भोवती घट्ट विळखा घातला.
पर
"येस.. आनंद ..असंच झवत राहा .."ती धापा टाकत म्हणाली "आय लव्ह यू सो मच डियर.." माझ्या लंडाला तिने आपल्या पुच्चीने घट्ट पकडले होते व मी तिच्या पुच्चीच्या अगदी आतपर्यंत पोहोचण्याचा प्रयत्न करत होतो..तेवढ्यात तिच्या मनात काय आले कोणास ठावूक ?
चण्याचा
"मला वरून येऊ दे ना.." तिने असे म्हणताच मी तिला आपल्या मिठीत घट्ट पकडले व "रोल ओव्हर" होताच तिनेही मला घट्ट मिठी मारली जेणेकरून माझा लंड तिच्या पुच्चीच्या बाहेर निघू नये.माझी पाठ पलंगावर टेकताच आम्ही दोघांनी आपापली मिठी सैल केली व तिने आपले दोन्ही हात माझ्या छातीवर ठेवून आपली कंबर खालीवर करणे सुरु करताच मी परम आनंदात न्हाऊन निघालो.
"तुझ्या मनात याक्षणी काय "फॅन्टसी" आहे ?" अपर्णाने खालीवर होत मला विचारले "कोणाला 'घायचे' आहे तुला
"याक्षणी माझ्या मनात एक सोडून दोन फॅन्टसीज आहेत.." दोन्ही हातांनी तिचे मोहकपणे हलणारे "साजिद वाजीद" प्रेमाने दाबत मी खालून उचकत म्हणालो " एकतर तुला डॉगी स्टाईलने घ्यावे किंवा तुझी पुच्ची रात्रभर चाटून काढावी.."

[rajsharma]

"किती छान बोलतोस रे तू आनंद .." ती जोरजोरात खालीवर होत म्हणाली "पण माझ्या मनात तुला एक 'सरप्राइज' द्यायचंय .."
"काय ?" मीही उत्साहाने खालून उचकत विचारले "कोणी नवीन 'जोडी' आणते आहेस का?"
"ते मी आत्ता तुला कसे सांगू ?" बोलताबोलता अपर्णाची स्पीड वाढू लागली होती "सरप्राइज असल्याने तुला पेशंस ठेवणे भाग आहे लाडक्या !!"

"ठीक आहे. मी वाट पाहायला तयार आहे.. पण किती वेळ ?"
"फक्त दोन दिवस..." अपर्णा म्हणाली "परवा रात्री तुला समजेलच, पण यावेळी माझी एक अट आहे व ती म्हणजे
"कुठल्याही परिस्थितीत" तू "नाही" म्हणायचे नाही.ओ.के ? "
"आजवर मी तुला कधीही आणि कुठल्याही गोष्टीकरता नाही म्हटलेलं नाहीये डार्लिंग.." मी म्हणालो "आणि परवा तर तुझा वाढदिवसच आहे ना ?"
"म्हणूनच तर परवा म्हणाले ना मी तुला .." अपर्णाने खाली झुकून माझे चुंबन घेतले " मला वाटते की माझे हे 'सरप्राइज' तुला नक्कीच आवडेल.."
"थोडीफार 'हिन्ट' तर दे ना डार्लिंग ?" उत्सुकता अनावर ताणल्यामुळे माझा लंड 'फवारा' मारायच्या बेतात आला होता.
"नथिंग डुइंग .."अपर्णाने माझी उत्सुकता तशीच ताणत ठेवली "अरे राजा, जर आत्ताच सांगितले तर कसले सरप्राइज ?पण माझ्यावर विश्वास ठेव, तुला नक्कीच आवडेल ती.." बोलताबोलता अपर्णाच्या तोंडून सहज "तिचा" उल्लेख निघून गेल्याने ती "कोणालातरी माझ्यासाठी" अरेंज करत असल्याचे माझ्या लक्षात येताच मी उत्साहाने तिच्या पुच्चीत जोरदार 'पिचकारी' मारली.
सरयाप
श्य
।
"आई ग.. " अपर्णा थकून माझ्या अंगावर कोसळली "पण मला फक्त परवाची म्हणजे शुक्रवारची संध्याकाळच नव्हे तर 'विक-एंड'ही त्याच "कंटिन्यूएशन'मध्ये हवा.."
"नक्कीच मिळेल.." मी तिचे प्रेमाने चुंबन घेतले "तुझ्या 'बर्थ-डे'ला तू 'जेही' मागशील ते मिळेलच !! आय प्रॉमिस.."
का
स।।.
"ठीक आहे. परवा आदित्यला मी माझ्या आईकडे ठेवते.. " असे म्हणून अत्यानंदाने तिने मला घट्ट मिठी मारली..पण
आता परवापर्यंत वाट पाहण्याशिवाय मला गत्यंतर नव्हते.
*****
अपर्णा
या गोष्टीला आज जवळपास १५-१६ वर्षे होऊन गेलीत जेंव्हा मी आनंदला नंदिनीच्या घरी सर्वप्रथम भेटले तेंव्हाच त्याने पहिल्या क्षणीच माझ्या मनात घर केले होते. त्यावेळी मी वडिलांच्या बदलीमुळे पुण्यात नवीनच आले होते व नववीत मला 'कर्नाटक हायस्कूल'ला admission मिळाली व पहिल्याच दिवशी माझी नंदिनीशी ओळख झाली.काही दिवसांतच नंदिनी (उर्फ नंदा) माझी घट्ट मैत्रीण झाली.नंदाच्या घरी येणेजाणे सुरु होताच माझ्या आनंदशीही भेटीगाठी होऊ लागल्या.काही दिवसांनी माझ्या लक्षात आले की 'ह्या भेटीगाठी' या योगायोग नसून तोही मला भेटण्यासाठी तितकाच उत्सुक आहे जितकी मी त्याला भेटण्यास उत्सुक होते.हा 'सिलसिला' वर्ष दीड वर्ष सुरु होता व मी चक्क दहावीत असतांना आम्ही दोघांनी प्रेमाच्या आणाभाका घेतल्या. खरतर जेंव्हा आम्ही प्रेमाच्या आणाभाका घेतल्या तेंव्हा आम्ही दोघंही 'त्या' वयात नक्कीच नव्हतो.. पण आमच्या प्रेमात 'घट्ट दुव्याचे काम केले असेल तर ते नंदिनीने !! नंदाला स्वतःला आमच्या प्रेमावर आम्हा दोघांच्यापेक्षा जास्ती विश्वास होता कारण तिला जेंव्हा सर्वप्रथम मी शाळेत भेटले तेंव्हाच तिच्या मनात "माझी व आनंदची जोडी" जमावी हा विचार आला.
आम्ही दोघं एकमेकांना 'कमीट' झालो असलो (फक्त तोंडी.. ना प्रेमपत्रांची 'लिखापढी', ना काही 'शारीरिक' ) तरी सुरुवातीला जेंव्हा आमच्या कच्च्या वयामुळे आम्ही दोघेही या 'रिलेशनशीप'बद्दल साशंक होतो, पण त्या वेळी आमच्या दोघांच्या मनात विश्वास जागवण्याचे काम नंदानेच केले. तिने आमच्या चोरट्या भेटीगाठी अरेंज करणे व एकमेकांना 'लव्ह लेटर्स' देणे इत्यादी कामात स्वतःहून घसघशीत मदत केली. इतकेच काय तर जेंव्हा आम्ही दोघांनीही (एकमेकांबरोबर) सेक्सचा पहिला अनुभव घेतला तेंव्हाही नंदानेच तिच्याघरी "चौकीदारी" केली होती. नंतरनंतर तर (म्हणजे आम्ही फर्स्ट इयरला व आनंद फायनल इयरला असतांना) तिची "चौकीदारी" आम्ही गृहीत धरू लागलो होतो व तिनेही 'त्या' बाबत कधीच तक्रार केली नाही.
जसजसे आमचे वय वाढले तसतसे आमचे प्रेम दृढ होत गेले. आनंद हा नुसताच हुशार मुलगा नसून तो एक नम्र, सालस व सद्गुणी व्यक्ती होता ..व तितकाच एक "ग्रेट लव्हर" ही होता. कॉलेजमध्ये फायनल इयरपर्यंत तो एक पूर्ण पुरुष झाला होता व अश्या हँडसम माणसाशी 'मैत्री' करण्यास खूप मुली स्वतःहून उत्सुक असायच्या पण तो माझ्याशी प्रथम 'कमिटेड' व नंतर 'एन्गेज्ड' असल्यामुळे त्यांचा भ्रमनिरास व्हायचा !! असो.
पण खरं सांगायचं तर आनंद हा एक 'स्टड'च होता कारण आता मी स्पष्टच सांगते की त्याचा "बाबुराव" एकदम दमदार व "सॉलिड'च होता व त्याला वेगवेगळ्या आसनांनी व पद्धतींनी मला "खुश" करण्यात रस असे. कधी अतिशय "सुपरफास्ट" तर कधी अगदी आरामशीरपणे (तासभर) तो मला झवत असे. आश्चर्य म्हणजे त्याची 'ह्या' दोन्ही पद्धतींवर इतकी हुकुमत होती की त्याचे 'सुपरफास्ट' झवणे चांगले की 'सुपरस्लो' झवणे चांगले ही तुलना मला आजवर करता आली नाही कारण दरवेळी माझी "ब्रम्हानंदी टाळी" लागली होती. त्याच्या 'लंडप्रवेशाने'च मला स्वर्गात 'विहार करत असल्यासारखे वाटत असे.
लग्नअगोदरच्या "दांडग्या" अनुभवामुळे आमच्या लग्नानंतर पहिल्याच वर्षात आम्ही दोघं एकमेकांबरोबर फॅन्टसीज शेअर करणे व सोबत 'ब्ल्यू फिल्म्स' पाहणे असे प्रकार करत असू व लग्नानंतरच्या दुसऱ्या वर्षातच आनंदच्या आग्रहामुळे आम्ही आमच्या आयुष्यातले पहिले 'स्वापिंग' केले होते. आनंदने आपल्या फॅन्टसीज माझ्याशी शेअर करणे मला अतिशय आवडत असे कारण तो खरोखरच 'कल्पक' होता. एकदा सहज बोलता बोलता तो मला म्हणाला होता की "अपर्णा, तुला जर का एक जुळी नसली तरी सख्खी बहिण असती तर किती बरे झाले असते? तुम्हा दोघींना एकत्र 'घ्यायला' खरंच मजा आली असती.." त्याक्षणी माझ्या मनात विचार आला की मला जरी जुळी किंवा सख्खी बहिण नसली तरी एक व्यक्ती तर नक्कीच माझी 'रीप्लिका' होती व ती म्हणजे नंदिनी उर्फ नंदा
"नंदिनीला मी आनंदबरोबर शेयर करावे" हा विचार तर माझ्या मनात आला पण तो क्षणभरच टिकला कारण आनंद किंवा नंदा "या आयडिया"ला होकार देतील का ? याबद्दल मी साशंक होते. त्या दोघांनीही "हा" विचार नक्कीच केलेला नाही हे सूर्यप्रकाशाइतके स्पष्ट होते पण आनंदाचा 'बाबुराव' माझ्या पुच्चीत दणके मारत असतांना माझ्या मनात दरवेळी "आनंदने नंदाला 'भरले तर तिला किती मजा येईल ?" हा विचार येत असे अन त्या विचारानेच मी लौकर मुक्कामावर पोहचत असे.
जसेच मी आनंद व नंदाबरोबर 'श्रीसम'चा विचार करणे सुरु केले तसेच माझ्या मनात नंदाबरोबर पहिल्या क्षणापासून ते आजवर घालवलेल्या वेळेची "फिल्म" क्षणार्धात तरळून गेली.
णापा
नंदा व मी नववीपासून एकमेकींचा मैत्रिणी होतो व आमची सर्व 'गुपित' आम्ही एकमेकींना सांगत असू. नंदा जवळपास माझ्याच उंचीची होती पण ती दिसायला माझ्यापेक्षाही सुंदर होती.सुरवातीच्या काळात ती माझ्यापेक्षा जरी थोडी लठ्ठ असली तरी 'लठ्ठ' या प्रकारात मोडणारी नव्हती व तिलाही माझ्यामुळे 'जिम'ची सवय लागल्याने दीड-दोन वर्षात तीही माझ्याइतकीच 'फिट' झाली. ज्युनियर कॉलेज ते डिग्रीपर्यंत आम्ही दोघी बरोबरच कॉलेजला जात असू. आम्हा दोघींची "जोडी" फक्त फर्ग्युसन कॉलेजमध्येच 'फेमस' नव्हती तर इतर (इंजिनियरिंग व इतर तत्सम) कॉलेजची मुलं आमच्यावर लाईन मारायला "फर्ग्युसन"ला येत.
र
नंदा व मी इतक्या घट्ट मैत्रिणी होतो की आमच्या आयुष्यात फक्त एकदाच (व तेव्हढाच) "लेस्बियन" अनुभवही घेतला आहे. आम्ही दोघी फर्स्ट इयरला फर्ग्युसनमध्ये असतांना नंदाचा बिपीन बरोबर ब्रेक-अप' झाला व तेंव्हा ती असहायपणे ओक्साबोक्सी रडत असतांना मला राहवले नाही.मी तिला जवळ घेऊन तिला थोपटत व समजावत तिचे दुखः दूर करण्याचा प्रयत्न करत असतांनाच (आता आठवत नाही पण बहुदा माझ्याच "इनिशिएटिव्ह"मुळे) आम्हा दोघींमध्ये "ते" घडले. त्या प्रसंगानंतर आम्ही त्याबाबत चुकुनही एकमेकींशी बोललो नाही पण त्या "अंतरंग" क्षणी अत्यंत हळवी झालेली नंदा जेंव्हा "अपर्णा, तुझ्या मदतीनेच या ब्रेकअपमधून मी नक्कीच बाहेर पाडीन कारण मी बिपीनवर जितके प्रेम करते त्यापेक्षा कितीतरी जास्ती प्रेम मी तुझ्यावर करते." असे मला म्हणाली तेंव्हाच "माझेही तिच्यावर 'तितकेच' प्रेम आहे." हा साक्षात्कार मला झाला. त्यानंतर आम्ही दोघी एकमेकींना "गुडबाय"

किंवा "ग्रीट' करतांना एकमेकींच्या गालाचे चुंबन घेत असू, जे याअगोदर आम्ही कधीच केले नव्हते. कधीकधी तर ती माझ्या ओठांचेही चुंबन घेत असे पण मी ते कधीच माईंड केले नाही.

[rajsharma]

आनंदला नंदिनीच्या 'ब्रेकअप'ची मुळीच कल्पना नव्हती पण त्यानंतर जेंव्हाही आम्ही दोघं तिला "चौकीदारी" करायला लावत असू तेंव्हा "ब्रेकअप नंतर बिचाऱ्या नंदाच्या मनावर आमच्या गृहीत धरण्याचा काय परिणाम होत असेल ?" या विचारानेच माझ्या मनात 'गिल्ट' निर्माण होत असे. पण एकदा या विषयावर मी नंदाशी बोलताच तिने ते हसण्यावारी नेले व "एनिथिंग फॉर यू डियर.. फॉर बोथ ऑफ यू !!" असे म्हणून मला प्रेमाने जवळ घेताच माझ्या मनातली 'गिल्ट' आपोआप दूर झाली.

योग्यवेळी आमचे लग्न होऊन आम्ही 'सेटल' झालो पण दुर्दैवाने आजवर नंदाच्या आयुष्यात 'जेही' पुरुष आले ते टिकलेच नाहीत. त्याचे कारण बहुदा नंदा ही फक्त सुंदर वा हुशारच नव्हती तर ती प्रचंड कर्तबगार होती व माझ्यासारखी "चूल व मुल" ह्या दोनच गोष्टीत स्वतःला बांधून घेणारी नव्हती. तिने स्वतःची "इवेंट मॅनॅजमेंट" कंपनी सुरु करून फारच कमी वेळात ती नावारूपाला आणली व तिची वार्षिक प्राप्ती इतकी जबरदस्त होती की यावर्षीच तिला मी पाच लाखांचा चेक "ऍडवान्स टॅक्स" म्हणून भरतांना पहिले होते.आनंद घरी नसतांना तिला मी एक-दोन वेळा लग्नाकरता छेडले असतांना "अग माझ्या आयुष्यात तुम्ही तिघं असतांना मला लग्नाची गरजच काय ?" असे म्हणून तिने माझे म्हणणे धुडकावून लावले होते.मी तिच्यासाठी विवाह मंडळा' मध्ये मुलं शोधायचा खूप प्रयत्न केला व (माझ्यामते) 'योग्य' स्थळ तिला सजेस्ट करताच ती दरवेळी या ना त्या कारणाने त्या स्थळाला 'डिस्कार्ड' करत असे. एका हळुवार क्षणी तिने आपल्या आयुष्याच्या जोडीदाराचे रूप व गुण कसे असावे हे सांगितले व त्यामुळे माझ्या डोळ्यासमोर नंदायोग्य एकच 'नवरामुलगा' आला व तो म्हणजे "आनंद" !! पण ते कसे शक्य होणार होते ?

बहुदा एकटं राहण्यामुळे असेल किंवा बिझिनेसच्या टेन्शनमुळे असेल पण जेंव्हाही कधी नंदिनी उदास होत असे तेंव्हा ती मला निःशब्दपणे आपल्या मिठीत घेऊन बहुदा स्वतःचे मॉरल "हाय" करत असे. त्यादरम्यान ती कधी मला गालावर किंवा ओठांवर चुंबत असे किंवा माझ्या मानेमागून माझ्या केसांत आपले तोंड खुपसून खोलखोल श्वास घेत माझा 'फील' आपल्यात "सामावून" घेत असे. ती इतकी घट्ट मिठी मारत असे की त्यावेळी "तिने अजून पुढे जावे" हा एकाच विचार माझ्या मनात येत असे. पण ती स्वतःहून कधीच 'पुढे' गेली नाही व मीही (खरच सांगते, अतिशय "तीss" इच्छा असूनही) तिला "बढावा" दिला नाही व त्यामुळेच आजवर आनंदला एक गोष्ट कधीच कळली नाही की (नंदिनी मला पेटवून निघून गेल्यावर) झटका आल्यासारखी मी त्याला अर्जंटली "एस.ओ. एस." कॉल देऊन व त्याला बोलावून त्याच्यावर स्वतःहून प्रेमाचा वर्षाव का करते म्हणून !! (खरंतर "धबधब्यासारखी कोसळते" ही फ्रेझ जास्ती योग्य आहे.)
जेंव्हा आनंदने सहजपणे माझ्या जुळ्या वा सख्ख्या बहिणीबद्दल आपल्या 'फॅन्टसीज' बोलून दाखवल्या तेंव्हापासून

"नंदा ही माझी सख्खी जुळी बहिण" बनली व "ती+मी+आनंद" या "कॉम्बो'ने माझ्या मनात घरच करून टाकले. आज आमच्या लग्नाला ८ वर्षांपेक्षा जास्त काळ लोटला पण माझी "आनंद व नंदाबरोबर श्रीसम" ही फॅन्टसी काळाबरोबर जास्तीच प्रगाढ होत गेली व या विषयावर मी आनंदशी नाही तरी आता नंदिनीशी स्पष्टच बोलायचे असे ठरवले कारण मला आता "नंदिनीला आमच्या बेडरुममध्ये व आमच्या दोघांच्यामध्ये झोपवून आम्ही दोघांनीही तिचा उपभोग घ्यावा." या एकाच विचाराने झपाटून टाकले होते... आणि आज माझ्या वाढदिवसाचे निमित्त्य करून मी आनंदचा 'होकार' मिळवला होता.आता फक्त 'नंदा'ला राजी करणे उरले होते आणि त्याकरता मला तिच्याशी काहीही आडपडदा न ठेवता "डायरेक्ट" बोलावे लागणार होते कारण "ती नकार द्यायची शक्यता "शून्य" टक्के आहे " हे मला सांगायला कोण्या ज्योतिष्याची गरज नव्हती.
*****

[rajsharma]

नंदिनी
या जगातली मी सर्वात नशीबवान स्त्री आहे फक्त एक गोष्ट सोडून .. व ती म्हणजे आजवर माझ्या आयुष्यात आलेले 'सो कॉल्ड' पुरुष !!
पण आता तिशीला आल्यामुळे मी त्यावर जास्ती विचार करणे सोडून दिले होते कारण माझी फास्टफ्रेंड अपर्णा ब तिचा 'नबरा' आनंद (व त्यांचा गोड मुलगा आदित्य) माझ्याबरोबर सावलीसारखे राहत असल्याने मला 'लग्न' 'घर' 'संसार' या गोष्टींची चिंता करण्याची गरजच नव्हती. "ते तिघं व मी" हीच माझी फॅमिली होते. अपर्णाच्या लग्नानंतर पाच वर्षांनी 'आदी'च्या जन्माच्या वेळी मी तिच्याघरी 'शिफ्ट' झाले पण लौकरच मी त्याच सोसायटीमध्ये व त्याच फ्लोअरवर ("गुरुगणेश नगर",कोथरूड) स्वतःसाठी पाच रुमचा फ्लॅट दामदुप्पट किंमतीत विकत घेतला कारण "अपर्णा-आनंद व 'आदी' बरोबर राहायला मिळणार" या वस्तुस्थितीपुढे वाढीव किंमत अतिशय गौण होती.

कॉलेजमधल्या माझ्या ब्रेक-अप व अपर्णाबरोबरच्या "अनुभवा"नंतर मी स्वतःला जाणीवपूर्वक अभ्यासात व कामात व्यस्त करून घेतले होते कारण मला 'पुरुष' जरी आवडत असले तरी माझे अपर्णाबद्दलचे आकर्षण काही वेगळेच होते. प्रत्येकाच्या आयुष्यात काही न काही फॅन्टसीज या असतातच पण माझ्या आयुष्यातील प्रत्येक फॅन्टसीमध्ये अपर्णाने घर केले होते. माझ्यामते अपर्णा ही "साक्षात प्रेमदेवता" आहे कारण तिला पहिल्यांदा पाहताक्षणीच ती माझ्या मनात घट्ट रुतून बसली होती. मला स्वतःला तिच्याशी लग्न करणे शक्य नसल्याने मी तिला आनंदसाठी पसंत केले होते. तिचे मादक काळेभोर डोळे, डाळिंबी ओठ,सुंदरसा गुलाबी गोरा रंग व तेवढेच सुंदर डौलदार शरीर या सर्व गोष्टींनी माझ्यावर मोहिनी घातली होती. तिचे लांबसडक केस ती जनरली 'पोनीटेल'मध्ये बांधून ठेवत असे पण तीन पेडाची लांबलचक घट्ट वेणी घालून जेंव्हा ती आनंदला भेटायला येत असे तेंव्हा तिला मिठीत घेऊन करकचून आवळावे असे मला सतत वाटत असे.माझेच जर हे हाल तर बिचाऱ्या आनंदचे काय होत असेल या
विचारानेच मी त्यांच्यासाठी माझ्या घरी "चौकीदारी" करत असे. पण "चौकीदारी" करण्यातही माझा स्वार्थच होता कारण ते जेंव्हा बेडरूमचे दार बंद करून "प्रणयक्रीडा" करत त्या "लाइव्ह पाहण्याची व ऐकण्याची" मी व्यवस्था केली होती. आनंद फारच 'रसिक' होता व प्रत्येक समागमापूर्वी ज्याप्रमाणे तो 'फोरप्ले'नंतर हळुवारपणे अपर्णाला विवस्त्र करायच्या त्याचप्रमाणे तिचा केशसंभार मोकळा करून तो पूर्ण पलंगभर पसरवून (जणूकाही तिच्या लांबसडक केसांच्या चादरीवर तिला निजवून) मगच तो तिच्यावर 'चढत' असे व त्यामुळे मला "मी मुलगा
का झाले नाही ?" याचे वैषम्य वाटत असे.
अपर्णाचा 'ड्रेस-सेन्स' जबरदस्त होता कारण "सध्यासुध्या कपड्यांमध्ये कसे 'सेक्सी' दिसावे ?' ही गोष्ट आजच्या आघाडीच्या नायिकांनी अपर्णाकडून शिकण्यासारखी होती. इव्हन तिची "ब्रा" व "निकर"ही मॅचिंग असे. तिला नटण्यामुरडण्याची आवड असल्यामुळे ती नेहमीच छानछान सेंट व डीओ वापरत असे. तिने "फॅशन डिझायनींग" मध्ये करिअर करावे असा मी तिला सतत सल्ला देत असे पण तिची रुची आनंदची 'पत्नी' होण्यातच असल्याने मी तिचा नाद सोडला होता. पण तिचे प्रसन्न व्यक्तिमत्व व सुंदर स्वभाव यामुळे गेली पंधरा वर्ष माझ्या मनात तिच्याबद्दल अतिशय उत्कट प्रेम व तितकेच प्रचंड "हॉटस" होते.
बिपीनबरोबर माझ्या 'ब्रेकअप'ला अपर्णाच जबाबदार होती कारण बिपीन जरी प्रथम माझ्या प्रेमात पडला होता तरी नंतर त्याचे मन अपर्णावर जडू लागल्याचे माझ्या लक्षात येताच मी ताबडतोब 'ब्रेकअप'चा निर्णय घेतला कारण मला माझ्या आयुष्यात बिपीन नसला तरी चालेल पण अपर्णाला गमावणे मला कुठल्याही किंमतीत मंजूर नव्हते. बिपीनवर मी मनापासून प्रेम केले पण बिपिनच्या मिठीत असण्यापेक्षा अपर्णाच्या मिठीत असल्याचे सुख फार जास्त आहे हे मला (आयुष्यात फक्त एकदाच आलेल्या) अनुभवाने पटले होते.
अपर्णाचे आनंदवर प्रेम असल्यामुळे त्या दोघांकरताही मी जाम खूष होते कारण ते दोघेही माझे 'लाडके'च तर होते... होय !! 'कळायला लागल्यापासून आनंद मला आवडत होता पण "जर मी हे आनंदला दर्शवले तर त्याला कायमची गमावून बसेन" या भीतीने मी त्याला एखाद्या "मोत्या"सारखे माझ्या "मनाच्या शिंपल्यात" कायमचे बंद करून ठेवले होते. जेंव्हाही आनंद व अपर्णा माझ्या मदतीने घरी एकांत मिळवत असत तेंव्हा मला कमालीचे समाधान वाटत असे. त्याचबरोबर मी चोरून त्यांच्या "प्रणयलीला" पाहत असतांना मलाही त्या दोघांना "जॉईन" व्हावेसेही वाटत असे पण त्यांच्या माझ्यावरील विश्वासाला तडा जाऊ नये म्हणून प्रयत्नपूर्वक मी स्वतःचा चेहरा 'कोरा' ठेवत असे.
पण कधीकधी कामधंद्यात कमीजास्त झाल्याने मी जेंव्हाही "लो" फील करत असे तेंव्हा मी सरळसरळ अपर्णाकडे जाऊन काही न बोलता तिला मिठीत घेत असे व तिचा स्पर्श, गंध, तिचा श्वास, निव्वळ तिचे अस्तित्व व त्यातून मिळणारे प्रेम अनुभवत स्वतःला रिलॅक्स करत असे. "मी असे का करते ?" हे तिने आजवर विचारले नाही पण तिच्या साध्या आश्वासक थोपटण्याने माझा "कॉन्फीडन्स" परत नॉर्मल होत असे. इतकी काळजी घेणारे लोक जर आयुष्य असले तर मला लग्नाची आवश्यकताच कुठे होती? खरंय ना ?
आजवर माझ्या धंद्यामुळे माझ्या आयुष्यात 'बरेच' पुरुष येऊन गेलेत पण मी लग्नाला तयार नसल्यामुळे काहींनी माझ्याबरोबर "लिव्ह-ईन रिलेशनशिप"ची तयारीही दर्शवली होती. अश्या सर्व प्रपोजल्सला मी नकारच दिला पण मी जेंव्हाही एकांतात (अंघोळ करतांना पुच्चीत बोटं घालून) सेक्सचा विचार करत असे तेंव्हा अपर्णा व आनंदच माझ्या डोळ्यासमोर येत असत !! बिचारी अपर्णा जेंव्हा माझ्याकडे 'विवाह विषयक' च्या कॉलममधील मुलांची माहिती घेऊन येत असे तेंव्हा मला तिला "माझा 'मिस्टर राईट' तुझ्याकडेच तर आहे." हे सांगायचा धीर झाला नाही.
"पण कधीतरी माझे स्वप्न पूर्ण होईल .." ही भाबडी आशा माझ्या मनात सतत होती आणि आज अपर्णाने स्वतःहून 'हा' विषय काढताच माझा पहिले तर विश्वासच बसला नाही.
"हे काय बोलतेस तू अपर्णा.. " मी आश्चर्यचकित होऊन तिला म्हणाले "अग पण हे कसं शक्य आहे ?"
"का शक्य नाही ?" अपर्णा ठामपणे म्हणाली "गेली कित्येक वर्ष आनंद तुला "असाही" आवडतो हे मला माहित आहे व तू आजवर ही गोष्ट आम्हा दोघांपासून सतत लपवत आली आहेस.खरय ना ?"
मी काहीच बोलले नाही पण लाजल्यामुळे माझ्या चेहऱ्यावरची गुलाबी छटा माझे गुपित उघड करून गेली आणि तसेही चाणाक्ष अपर्णापासून लपवण्यात अर्थही नव्हता.

[rajsharma]

"ए वेडाबाई .. बघ किती लाजतेय.." माझा गालगुच्चा घेत अपर्णा हळहळत म्हणाली "अग बेडे, मला पहिलेच सांगायचे नाहीस का ? एकीकडे मला तू स्वतःची फास्टफ्रेंड म्हणतेस व दुसरीकडे माझ्यापासून लपवूनही ठेवतेस ? ठीक आहे...आजवर जे झाले ते झाले मात्र यापुढे मी तुला अशी झुरू देणार नाही."
"पण "यामुळे" तुझ्या प्रेमात मी "वाटेकरी" होईन ते चालेल तुला ?" मी विचारले.
"चालेल म्हणजे ?" अपर्णा म्हणाली "अग माझी स्वतःची किती वर्षांपासूनची ही 'फॅन्टसी" आहे..आणि प्रेम म्हणजे काही "पैसा" नाही की जे 'वाटून घेतल्याने कमी होईल .. उलट वाढेलच !!"
तिने असे म्हटल्याने माझ्या मनावरचे ओझे उतरले.

त्यानंतर आम्ही दोघी "उद्याच्या" संध्याकाळी "कसे जमवायचे" याचे प्लानिंग करत बसलो. सर्वप्रथम अपर्णाने मला स्वतःच्या घराची 'स्पेअर की' मला दिली.
ती आपला प्लान एक्झीक्युट करतांना आनंदच्या नकळत आपल्या मोबाईलने मला फोन करणार होती व नंतर तिचा मोबाईल सतत 'ऑन' असणार होता ज्यामुळे "तिथल्या घडामोडी" मला ताबडतोब कळतील व "मी 'एन्ट्री' कधी घ्यायची ?" हेही तीच सांगणार होती.
पण हे प्लानिंग सुरु असतांना "गेल्यावेळसारखे" तिने मला पुन्हा एकदा कुस्करावे असे मला सतत वाटत होते पण तिने "तसेकाही" मुळीच केले नाही त्यामुळे मीही स्वतःच्या मनाला आवर घातला.
बघू "उद्या" काय होते ते !!
*****
अपर्णाच्या वाढदिवसाची सायंकाळ
शुक्रवारी सकाळी आनंदने अपर्णाला "हॅपी बर्थ डे , डार्लीग.." म्हणून तिचे चुंबन घेतले व डायनिंग टेबलवर बसून तिने दिलेली कॉफी हलकेच 'सिप' करत त्याने आजचा पेपर उचलला.
"मला आज तुझ्याकडून वाढदिवसाचे 'प्रेझेंट' म्हणून काय हवे ते माझ्या डोक्यात 'फिट्ट' आहे." अपर्णा त्याच्या अंगावर रेलत म्हणाली.
"अच्छा ?" आनंदने पेपर बाजूला ठेवून उत्सुकतेने विचारले "मग सांग ना मला .."
"मला आज संध्याकाळी तुझ्याबरोबर 'इच्छापूर्ती'चा खेळ खेळायचा आहे .." अपर्णा म्हणाली "आपल्या घराची सर्व दारंखिडक्या बंद राहतील, अंधार गुडुप्प राहील व मला 'जे' हवंय 'ते' सर्व मला तुझ्याकडून माझ्या वाढदिवसाची भेट म्हणून मिळेल."
"हं.. ऐकून तर फारच 'इंटरेस्टिंग' वाटतंय .." आनंद म्हणाला "पण 'या' खेळत 'कोणकोण' सामील होणार आहे ? काही आयडिया तर दे.."
"नाही..मुळीच नाही.." अपर्णा म्हणाली "जर आत्ताच 'सस्पेन्स' डिस्क्लोज केला तर काय मजा राहील ?"

"तू म्हणतेस ते खरंच आहे .." आनंद म्हणाला "रात्रीच्या गुडूप अंधारात माझ्या सुंदर बायकोबरोबर घर बंद करून राहायचं आणि तिची इच्छापूर्ती करायची ..खरंच वंडरफुल आयडिया."
तो अजून काहीतरी पुढे बोलणार तितक्यात बेल वाजली म्हणून अपर्णाने दार उघडले. नंदा तिच्यासाठी 'बुके घेऊन आली होती.
"कोण आलंय?" आनंदने विचारले.
"अरे, नंदा आलीये बुके घेऊन .." असे अपर्णाने म्हणताच त्याने समोरचा पेपर वाचायला उचलला. "हॅपी बर्थ डे,अपर्णा .. "असे म्हणून नंदाने तिच्या गालाचे चुंबन घ्यायला वाकताच अपर्णाने तिचे तोंड आपल्याकडे वळून तिच्या ओठांचे एक कडक चुंबन घेतले. हे अनपेक्षित असल्यामुळे नंदाच्या हातातला बुके गळून खाली पडला व त्याचा धपकन आवाज होताच
SM
"काय झाले ?" आनंदने विचारताच दोघीही भानावर आल्या. अपर्णाने खाली पडलेला बुके उचलला.
"काही नाही आनंद.." नंदा आत येत म्हणाली "मी आज तुम्हा दोघांना माझ्याकडे संध्याकाळचे आमंत्रण द्यायला आलीये... याल ना ?"
तिने असे म्हणताच आनंदने अपर्णाकडे पाहिले.
"आम्ही तुझ्याकडे संध्याकाळी सहा वाजता जेमतेम अर्ध्या तासासाठी येऊ..." अपर्णाने तिला परस्पर उत्तर दिले " पण नंतर लौकर निघून जाऊ..ओ.के ?"
"ठीक आहे.."नंदा म्हणाली "एज यू प्लीज." असे म्हणून ती निघून गेली.
"आज कशाला ठेवलंस नंदाकडे संध्याकाळचं ?" आनंदच्या स्वरातील नाराजी लपली नाही त्यावर "अरे, आज 'रात्री' जर का ती 'मधेच टपकली तर कसं ? त्यापेक्षा तिच्याकडून घरी आल्यावर आपण आपला 'गेम' खेळायला मोकळे..खरं ना ?" अपर्णाने असे म्हणताच त्याने खुश होऊन तिचे चुंबन घेतले व ऑफिसला जायला तयार होऊ लागला. अपर्णाने सुटकेचा निःश्वास टाकला.
पाचला नंदाने अपर्णाला फोन केला.

"कोणते कपडे घालू ?" नंदाने तिला विचारताच "काहीतरी जबरदस्त असे 'सेक्सी' घाल .. आनंदने नोटीस करायला हवे असे.."
"मिडीज ऑरमिनीज विथ लो कट टॉप? "
"मूर्खपणा करू नकोस.. साडी घाल पण चापूनचोपून तरीही 'छानपैकी दाखवणारी घाल... कळलं ? की मी येऊ का मदतीला ?"
"नको हो ऽऽ.. जमेल मला."
*****