एका लग्नाची गोष्ट

[rajaarkey]

एका लग्नाची गोष्ट

ही कथा हिन्दी सिनेमा जगातील महा नायकाच्या पारिवावर आधारित आहे. ह्या मध्ये सासरयांबरोबर संभोग आहे. ज्या कोणाला हे अक्षेपार्य वाटत असेल त्यांनी कृपा करून पुढे वाचू नये.
धन्यवाद =========================================

शेवटी तो दिवस उजाड्ला ज्याची संपूर्ण बॉलीवूड मोठया आतुर्तेने वाट पाहत होते. सर्व टी.वी, मीडिआवाले ही बातमी टिपण्या साठी सज्ज होते. 'जलसा' च्या बाहेर प्रचंड गर्दी जमली होती. थोड्या अंतरावर असलेल्या प्रतिक्षा' बंगल्यासमोर सुद्धा जोरदार गर्दी उसळल्ली होति. सम्पुर्ण जुहु मध्ये जसे काही उत्सव साजरा करण्यासाठी सर्व जनसमुदाय रस्त्यावर उतरला होता. आणी असे वातावरण का असणार नव्हते? आज ईथुनच तर बॉलीवूड च्या महानायकाच्या मुलाची बारात निघणार होती. होणारा नवरा मुलगा आणी नवरी मुलगी सुद्धा मोठे स्टार होते.
शेवटी हे लग्ना ह्या शतकातील सर्वात चर्चेत असणारे लग्न होते. सर्व मीडियाला हवी होती ह्याच

'एका लग्नाची गोष्ट

अजुन लग्नाला अवकाश होता. तरी सकाळ पासून ‘जलसा' आणि 'प्रतिक्षा’ मध्ये मोटार गाड्यांची वर्दळ सकाळ पासूनच सुरु होती. कधी मिठाईवाल्यांची गाडी तर कधी खास गंगातीरा वरून आलेले पंडे आणी ब्राह्मणांना आणणारी गाडी. मध्येच अरुण सिंग ह्यांची ये जा चालु होतीच. अभिषेकचे आणि अमिताभ बच्चनची मित्र मंड्ळी घरचे कार्य असल्यासारखे झटत होते. मिडिया वाले येणार जाणारया सर्व मोठया गाडया टिपत होते. कोण कोण येत जात आहेत ते सर्व आपल्या दर्शकांपर्यत पोहोचवत होते.

मात्र ह्या गदारोळात एका मारुती ८०० कडे कोणाचेच लक्ष गेले नाही. कशाला जाईल? अमिताभ च्या बंगल्यातुन कोणी सेलेब्रिटी थोडेच मारुती ८०० मधुन जाणार होता. नक्की ह्यात अमितभचा नोकर वगैरे जात असणार ह्या अनुषंगाने मिडियाने ह्या गाडी कडे दुर्लक्ष केले. गडद काळ्या काचेने झाकलेली ही सफ़ेद मारुती ८०० ‘जलसा' मधुन बाहेर पडली आणी तिने आपला मोर्चा ‘प्रतिक्षा' कडे वळवला. ‘प्रतिक्षा' च्या फ़ाटकातून हि गाडी सुसाट वेगाने आत शिरली. अर्थात तिथल्या मिडियावाल्यांनी देखील जास्त लक्ष दिले नाही. एकदा गाडी बंगल्याच्या
आवरात आल्यावर मात्र त्या मोया कुंपणामुळे आतले काही टिपणे मिडियाला शक्य नव्हतेच.

[rajaarkey]

त्या सफ़ेद मारुती ८०० मधुन उंच पुरा आणी साठ वर्षा वर वय असलेला, तरी अजुन आपल्या राजबिंड्या व्यक्तिमत्वाने सर्वांना आकर्षित करणारा अमिताभ उतरला. ‘प्रतिक्षा' मध्ये त्याची होणारी सुन आणी भारतातल्या लाखो तरुणांच्या ‘दिलो की धडकन' असणारया ऐष्वर्या राय आणी तिच्या घरच्यांची सोय केलेली होती.

अमिताभ रोज जातीने सर्वांची विचारपुस करायला येत असे. आज सुद्धा तो त्यांना काय हवे नको ते विचारत होता. ऐष्वर्याच्या आई वडिलांची चौकशी झाल्यावर तो वरच्या मजल्याकडे जायला लागला. सगळ्याना ठाऊक होते की तो ऐष्वर्याला भेटायला निघाला आहे. सर्वांना अमिताभचा आदर होता. एव्हढा मोठा नट, मोठा माणूस, महानायक, पण किती अदबीने आणी आपूलकीने तो सगळ्यांची देखरेख करत असे.

ऐष्वर्याला तर तो आल्या दिवसापासून जपत होता, एवढे तर तिच्या आई वडिलांनी पण कधी तिचे लाड केले नव्हते जितके लाड अमिताभने तिचे लग्न ठरल्यापासून केले होते. ऐष्वर्याला सुद्धा ह्या गोष्टीची जाणीव होती आणी ह्या लाडाने ती देखील सुखावली जात होती. शेवटी अनेकांप्रमाणे अमिताभ तिचा देखील आवडता नायक होता, रोल मॉडेल होता. खरे तर तिला हिंदी चित्रपटश्रुष्टीचे आकर्षण वाटण्याचे कारण अमिताभचे चित्रपटच होते जे ती लहानपणा पासून पाहत आली होती. अभिषेक बरोबर काम करण्यामागचे कारण खरेतर अमिताभच होते.

अभिषेकच्या ओळखीचे रुपांतर प्रथम जवळकीमध्ये व नंतर प्रेमामध्ये झाले असले तरी ह्या सर्वांमध्ये अमिताभच्या जवळ जाण्याचा एक मनोदय होताच. ऐड्वर्या आपल्या खास सजवलेल्या रूम मध्ये आरश्यासमोर उभी होती. लाल रंगाच्या सिल्क साडी मध्ये तिची गोरी कांती खुलून दिसत होती. वर त्याच रंगाचा स्लिवलेस घट ब्लाउज. ही साडी तिच्या मोया पंसंदीची होती. कारण ही साडी तिच्या सासरयाकडून मिळालेली तिची पहिली भेट होती. त्या ब्लाउजमधून तिचे टंच उरोज आणी त्यामधील घळ मोठी खुलून दिसत होती. तिचे गोरेपान आणी तूकतूकीत बाहु आपले तेज दाखवत होते. आपलेच सौंण्दर्य न्याहळत ती आरशासामोर उभी होती. ती सुध्हा आजच्या दिवसाची गेल्या अनेक दिवसांपासून मोया आतुरतेने वाट पहात होती.

आता पर्यंत तिच्या आयुष्यात आलेल्या अनेक पुरुष्यांप्रमाणे अभिषेकला सुध्हा तिने आज वर झुलवत ठेवले होते. अर्थात सलमान किंवा विवेक पेक्षा अभिषेकला तिने जास्त जवळ येऊ दिले होते. मात्र बात चुंबन आणी हस्तसौख्या पुढे गेली नव्हती. एकदा मात्र तिच्या घरी जेंव्हा अभिषेक आला होता व नेहमी प्रमाणे त्याने त्याने तिला जवळ घेतले होते तो दिवस तिला आठवला. त्या दिवशी ‘कजरा रे' चे शूटिंग संपले होते. का कुणास ठाऊक ती देखील त्या दिवशी थोडी तप्त झाली होती. हा का फ़क्त त्या गाण्याचा परिणाम होता का दोन मर्दाना ऊत्तेजित करण्याचा तो गाण्यातील अभिप्राय तिला भावला होता? तिचे तिलाच कळत नव्हते.

[rajaarkey]

मात्र अभिषेकच्या चुंबनाच्या वर्षावाने त्या दिवशी तिचे अंग अंग शहारले होते. आज तिला स्वत:लाच संयम राखणे कठीण जात होते. मोठ्या महतप्रयासाने तिने स्वत:ला आवरले होते आणी प्रथमच अभिषेला हस्तमैथूनाचा आनंद दिला होता. आपल्या गोरेपान तळहात तिने अभिषेकच्या तठरलेल्या शिश्नावर फिरवले होते. त्याचे शिस्न आपल्या मुठीत पकडून जेंव्हा तिने ते जोरजोरात हलविले तेंव्हा दोन मिनीटांमध्ये अभिषेकचे पाणी गळाले होते. तो उडालेला फ़वारा तिने आपल्या उरोजांवर झेलला होता. त्यादिवशी जर अभिषेकने अजून थोडा आग्रह केला असता तर मात्र तिने त्याचे सर्व मागणे पूर्ण केले असते. मात्र गडी त्या हस्तमैथूनानेच सुखावला होता व ऐष्वर्याला मात्र त्याने तसेच पेटलेल्या अवस्थेत ठेवले होते. ऐष्वर्याने नंतर स्वत:च आपल्या बोटाने स्वत:ची त्या अवस्थ्येतून स्वत:ची सुटका करून घेतली होती. त्या आठवणीने तिचे रोम रोम शहारले आणी तिचे हात तिच्या सर्वागावर फिरू लागले. आरशात न्याहाळत ती स्वत:च्या टंच उरोजांवरून आपले हात फिरवू लागली.

त्याच घट्केला तिच्या दरवाज्यावर ‘टक टक झाली. आपल्या तंद्रीतून स्वत:ला बाहेर काढत मोया अनिच्छेने व त्रासलेल्या स्वरात तिने विचारले.. “कोण आहे?'

बाहेरून एक भूरळ पाडणारा आवाज आला.. “मॅड्म.. मी आत येऊ शकतो का? असंख्य भारतवर्षाला वेड लावणारा तो आवाज तिने चटकन ओळखला. 'कजरा रे च्या त्या शेवटच्या गाजलेल्या ओळी नंतर ‘तो’ नेहमीच तिला 'मॅडम' म्हणून बोलवत असे. आपल्या भारदस्त आवाजाने सगळ्यांना मोहिनी घालणारा अमिताभ बाहेर ऊभा होता. होता होईल तितक्या नम्र स्वारात ती म्हणाली.. “या दार लोटलेलेच आहे !!....

एका सफ़ेद शुब्भ्र चूडिदार मध्ये अमितभने आत प्रवेश केला. आत शिरताना त्याच्या छातीतील ठोके जलद होत होते. त्याचे कारण त्यालाच ठाऊक होते. हिच ती खोली होती ज्यात त्याने आणी रेखाने एकदाच संभोग केला होता. स्वत:च्या घरी त्याने रेखाला त्या एका वेळेसच भोगले होते. ईतर वेळा तो स्वत: तिच्या घरी जात असे. असंख्य वर्षानंतर आज प्रथमच तो त्या रूममधे पाऊल टाकत होता. आरशासमोर ऊभ्या असलेल्या ऐष्वर्याला सर्वांगाने न्याहाळत तो म्हणाला.. 'WOW!.. माझी होणारी सून आज खूपच सुंदर दिसते आहे!' त्याच्या त्या स्तुतिने ऐष्वर्याच्या गोरेपान गालावर रक्तिमाची लाली चढली. लाजून ती खाली पाहून म्हणाली.. ईश्श.... चला पप्पा.. तुम्ही नेहमीच माझी थट्टा करत असता. अंऽऽअं.... पण मी तुम्हाला पप्पा म्हटलेले चालेल ना?' ती लाडिकपणे म्हणाली. तिच्या जवळ येत अमिताभ तिचे ते लोभस रूप आरशात न्याहाळत म्हणाला.. ‘ओ.. मॅडम.. मी तर कधी पासून वाट पाहत आहे.. कि कधी तो दिवस येईल जेंव्हा हि त्रिलोकसुंदरी मला पप्पा म्हणून हाक मारेल....आता तो तिच्या मागे उभा होता आणी तिचे सुंदर रूप तो आरशात पहात होता.

त्याच्या त्या वाक्याने सुखावलेली ऐड्वर्या त्याच आरशात त्याच्या त्या राजबिंड्या रूपाकडे पाहू लागली. त्याच्या वाक्यासरशी तिचे गाल आरक्त होत होते. ‘चला पप्पा.. तुम्ही हे फ़क्त ह्या साठी म्हणत आहात कारण मी तुमची होणारी सुन आहे. .. लाजताने ती जास्तच सुंदर दिसत होती.

ती सुंदरता न्यहाळत अमिताभ तिच्या अजून जवळ आला आणी म्हाणाला.. “नाही बहू.. मी हे मनापासून बोलत आहे.. हम्म्म्म्म .. खरे तर.. मला आज अभिषेकचा हेवा वाटतो आहे... जरी तो माझा मुलगा असला तरी..... हसत हसत तो म्हणाला.. ‘हेवा.. ??? आणी तो कशासाठी पप्पा?' आरशात त्याच्या डोळ्यांना डोळा भिडवत ऐड्वर्या म्हणाली..

[rajaarkey]

"म्म्मम्म्म्म्म... कारण आज त्याला एकट्यालाच ही सुंदर आणी... उम्म्म्म्म्म ... मी जर हे म्हणू शकतो तर... सेक्सी मुलगी... मिळणार आहे..... थोडेसे खाली झुकून
अमिताभ तिच्या कानात पुटपुटला... आता त्याचे हात तिच्या नाजूक कमरेवर होते...

त्याच्या त्या ऊष्ण श्वासाने आणी स्पर्शाने तिचे रोमरोम शहारले.. तिची स्तनाग्रे टरारून ऊभारली.. त्याचे शरीर तिच्या अंगाला घासत होते... तिला मात्र तो स्पर्श सुखावत होता.. आपल्या मादक स्वरात ती म्हणाली.. ओहहहहहह.... पप्पा... ‘म्म्म्म्म्म ... तुम्ही फार ऽऽ चावट आहत... कोणी ऐकले तर काय म्हणेल?....' ती लाजून म्हणाली...

मम्म्म्म.... चावट?... मी तर अजून कुठलाच चावटपणा केलेला नाही...' तिला आपल्या जवळ खेचत अमिताभ म्हणाला... त्याचे ताठरलेले शिश्न आता तिच्या ऊभारलेल्या नितंबावर घासत असलेले तिला जाणवत होते.. मम्म्म्म्म्म्म ... मग हे काय चाललेले आहे तुमचे?' आपल्या मादक स्वरात त्याला अजून उत्तेजन देत ती म्हणाली..

“कुठे काय? मी तर फ़क्त आपल्या सुनेबरोबर जवळीक साधण्याचा प्रयत्न करत आहे..' खट्याळपणे अमिताभ म्हणाला.. आता तो तिच्या अजून जवळ आला होता.. त्याचे शिश्न आता तिच्या नितंबावर घासत होते... त्याचे हात तिच्या सपाट पोटावर आता फिरत होते..

त्याच्या त्या स्पर्शाने ऐष्वर्याच्या सर्वांगावर रोमांच उभे राहीले... शहारून ती म्हणाली.. “मम्म्म्म्म्म्म ... ओहहहहहह.... मला सुद्धा ही जवळीक कधी पासून हवी होती पप्पा ऽऽऽ..' पप्पा ह्या शब्दावर जोर देत ती म्हणाली... तिचे हात आता त्याच्या हातावर होते... आपली नाजूक बोटे ती अमिताभच्या हातावर फिरवू लागली.. “ओहहहहहहह.. पप्पा पण... कोणी आत आले तर?'

मम्म्म्म्म म ... कोणी सुद्धा येणार नाही... दरवाजा आतून बंद केला आहे मी..' असे म्हणुन त्याचे हात तिच्या सर्वांगावरून फिरू लागले.. आता त्याचे हात तिच्या ऊभारलेल्या उरोजावर होते.. तिचे ते रसरसलेले तारूण्य त्याला साद घालीत होते.. त्याचे मोठे हात तिचे टरारलेले उरोज कुस्कारू लागले. तिचे टंच स्तनाग्रे त्याची बोटे चिवळू लगली. त्याच्या त्या मर्दानी आणी थोड्याश्या रानटी प्रेमाने ऐष्वर्याचे पाणी गळू लागले... ती आनंदाने चित्कारू लागली.. ओहहहहहह... पप्पा..
ओहाहहहहह... पप्पा.... ममम्म्म्म्म्म्म्म .... ओहहहहहह.... तुम्ही आपल्या सुनेची किती काळजी घेता...ममम्म्म्म्म्म्म्म्म ......

[rajaarkey]

तिच्या त्या चित्काराने अमिताभचे ताठरलेले शिस्न अजून कडक झाले. आपले शिस्न तो तिच्या नितंबावर घासू लागला.. अजून जोराने तिचे उरोज दाबू लागला.. आपल्या दाताने तिच्या कानाच्या पाळी चावत तो म्हणाला.. “ममम्म्म्म.... आपल्या नविन पप्पाची ही काळजी तुला आवडते हे ऐकून बरे वाटले ऐष!' त्याच्या डाव्या हाताने तिचा पदर ढळला होता.. तिचे टंच उरोज आता त्याला त्या आरशात स्पष्ट दिसत होते. तिची मादकता त्याला खुले आमंत्रण देत होती. ऐष्वर्या देखील त्याच्या स्पर्शाने कामोत्सुक झाली होती. एक एक करून त्याने तिच्या ब्लाऊजची बटने सोडली. आतमध्ये कोंडलेली ती दोन शुभ्र कबुतरे सुटका झाल्याबरोबर हिंडकाळु लागली. मात्र अजून त्यांची पूर्ण मुक्तता झालेली नव्हती. तिचे ते गोरे गोरे उरोज त्या गुलाबी ब्रा मध्ये खुलून दिसत होते. तिच्या नितळ कांतीवरून अमिताभचा हात सैरभैर फ़िरत होता. आपल्या ओठाने तो तिच्या खुल्या गळ्याची... तिच्या खांद्याची चुंबने घेत होता.. त्याचा हात आता तिच्या ब्रा च्या आतमध्ये शिरून तिच्या स्तनांना कुस्कारत होता. तिच्या स्तनाग्रांना चिमटीत धरून दाबत होता.. त्याच्या त्या प्रेमवर्षावाने ऐष्वर्या सुखावून गेली होती. तिच्या तोंडून निघणारया मादक चित्काराने अमिताभ अजून पेटून निघत होता. तिच्या गोरया पाठीची चुंबने घेत घेत त्याने आपल्या दाताने तिच्या ब्रा चा हूक काढला..

तिचे ते कडक टंच उरोज जसे जसे अमिताभ चिवळू लगला.. तशी तशी ऐष्वर्या जोराने सिस्कारू लागली.. “ओह्ह्हह... पप्पा.... ओहहहहहह... येस्स्स्स्स्स .... ओहहहहहह.... अजून.. अजून जोराने... ओहहहहह... मी ह्याची कधी पासून वाट पहात होती.. ओहहहह पप्पा... का एवढी वाट पहायला लावलीत मला?'

ते ऐकून अमिताभ देखील उद्दीपित झाला.. तिला आपल्याजवळ खेचत त्याने तिच्या गुलाबी ओठांवर आपले राकट ओठ टेकवले.. तिच्या त्या मुलायम ओठांचे तो मुक्तपणे रसप्राशन करु लागला... ऐष्वर्या देखील आपले नाजूक ओठ विलग करून त्याला प्रतिसाद देऊ लागली. तिचे हात त्याच्या गळ्यात विसावले होते. आणी तिची जिव्हा त्याच्या मुखात सळसळत होती.

अमिताभचे ओठ तिची जीभ चोखु लागले... एका हाताने त्याने तिच्या साडीच्या निरया सोडल्या.. त्या सरशी ती तलम सिल्कची साडी जमिनीवर सळसळून पडली. आता त्याचा हात तिच्या परकराची नाडी शोधत होता.. तिच्या नाडीची गाठ सोडताच त्या परकराने साडीची वाट धरली. आता तिच्या अंगावर फ़क्त एक गुलाबी रंगाची अगदी छोटी डिझायनर निकर होती.

अमिताभने त्यावरून आपले लांब बोट फिरवल्या बरोबर ऐष्वर्या जोरजोराने सुस्कारू लागली. ‘सस्स्स्स्स्स .... हायय्य्य्य्य्य .....' असे उद्गार तिच्या मुखातून बाहेर पडू लागले.. अर्थात ती देखील शांत बसलेली नव्हती.. आपल्या हाताने तिने अमिताभची सलवार व कुर्ता काढून टाकला होता. आता तिचा हात त्याच्या अंडरवेयर वर फ़िरत होता आणी त्याचा हात तिच्या निकर वर. सासरा व सून दोघेही कामज्वराने आता पुरते पेटून निघाले होते,. “ओहहहहह ऐश... ओहहहहहह पप्पा.. ह्या शिवाय त्या खोलीत दुसरे काही ऐकु येत नव्हते..

ऐष्वर्याने वेळ न दवडता आता अमिताभची अंडरवेयर खाली खेचली. त्याबरोबर त्याचे ते ताठारलेले शिस्न सळकन बाहेर पडले. दोघांचे ओठ अजून एकमेकांच्या ओठांपासून अलग होण्यास तयार नव्हते. त्या अवस्थेत ऐष्वर्याचा नाजूक हात आपल्या सासरयाच्या त्या उभारलेल्या कांबीवरून फिरु लागला. त्या महानायकाचे हे ‘अंग' देखील ‘महा' च होते व त्याची लांबी जोखुन ऐष्वर्याला संतोष झाला. सर्व काही तिच्या मनासारखे होत होते. तिने आपले नाजूक लांब बोटे सराईतपणे त्यावरून फिरवायला सुरुवात केली. आपल्या मुठीत ती आपल्या सासरयाचे ते लांब शिस्न धरून हलवू लागली. त्या हाताच्या जादूने अमिताभच्या सर्वांगातून एक गोड शिरशिरी वाहू लागून तो सिस्कारु लागला.. त्याला सुद्धा आता रहावत नव्हते.