पुच्चीचे जावळ

[rajsharma]

पुच्चीचे जावळ

लेखक -कामदेव

त्या दिवशी सकाळीच आई, भाऊ आणि बहिण मावशीकडे गेल्यामुळे घरी मी एकटाच होतो. नाश्ता वगैरे करून पेपर वाचता-वाचता कधी मला डोळा लागला कळलेच नाही. कोणाच्या तरी ओरडण्याने मला जाग आली. काही वेळ मला कळलेच नाही कोण ओरडतय ते! पण पुर्ण जाग येताच कळले की आमची गुजराती भाडोत्री ओरडतेय. वास्तविक मला गुजरती बोलता येत नाही, पण बोललेले कळते. त्यामुळे ओरडण्याचे कारण कळताच मी ताडकन उठलो धावतच स्वयपाक घरात गेलो. कारण स्वयपाक घर आणि भाड्याने दिलेल्या खोलीच्या मधल्या दाराला एक छोटेसे छीद्र होते त्यातून त्यांच्या घरातले बरच काही दिसायचे. त्या छीद्रातूनच बराच वेळा मी त्या गुजरातीचे बिन केसाचे भोक पाहिले होते.

ज्या आशेने मी त्या छीद्राला डोळा लावला होता, मला निराशच व्हावे लागले. पण तिच्या ओरडण्याचे कारण तर कळले. नि उशीर झाला तरी आत पाहिलेल्या दृश्यामुळे मला हे कळले की ती आपल्या भाचीवर ओरडत होती, मान्यामध्ये एवढे केस वाढवल्यामुळे कारण जेव्हा मी छीद्राला डोळा लावला तेव्हा तिने हाताने वर केलेला भाचीचा, जिचे नाव हेतल होते स्कर्ट खाली सोडल्यामुळे मी नाराज झालो होतो. पण माझा लवडा उत्साहने थाड-थाड उड्या मारू लागला. आणि जर खेळी बरोबर खेळलो तर त्याला ओलसर पुच्चीचा बिछाना मिळेल लोळायला हे त्याने बरोबर ओळखले.

मी कालेजच्या शेवटच्या वर्षीच फेल झाल्यामुळे घरीच होतो. आमच्या टू-रू किचन मधली एक खोली आंही भाड्याने द्यायचो. जेवण वगैरे त्या खोलीतच! फ़क्त सन्डास, बाथरू दोघात वापरायचो. तो प्रायवेट कंपनीत होता आणि ती शाळेत शिक्षीका. त्यांच्या लग्नाला २-३ वर्षेच झालेली. मूलबाळ नव्हते. तो केव्हा-केव्हा बाहेर गावी जायचा, कामा निमित्ते! तेव्हा-तेव्हा तिची ही भाची इकडे केव्हा-केव्हा राहायला यायची. आली की माझ्याशी बोलण्याचा वगैरे प्रयत्न करायची. पण दोन-दोन 7-प्रकरणे घरच्यामुळे फुस्स झाल्यामुळे ह्याबाबतीत मी जरा जपून असायचो.

[rajsharma]

बाकी भाची एकदं मस्तच होती. माझ्यापेक्शा ४-५ वर्षाने मोठी असेल. थोडीशी बुटकीच होती. पण मस्त भरलेली होती. विशेषतह तिच्या मान्या अश्या भरगच्च होत्या, त्यामुळे मी किती तरी वेळा त्या गुबगुबीत मान्याच्या मधली ती नाजुकशी पुच्ची कशी असेल ह्या विचारानेच पेटुन निघायचो. तिच्या छातीवर शरिराच्या मानाने गोळे छोटे होते. मनात तर खूप यायचे कि हिच्या पुच्चीची चव घ्यावी. पण धीर होत नव्हता. पण हिच्या बाबतीत जरा धीर व्हायचा. कारण तिच्या मावशीची पुच्ची मी पाहिली होती. कदाचित तिनेच मला आपली पुच्ची दाखवली होती. माझा
उठलेला लवडा ही तिने पाहिला होता.

झाले असे कि एके दिवशी आईने सांगितले तेव्हा वरती भिन्तीवर चढून, जी दोन खोल्यांच्या मध्ये होती ती वर चढलो नि झाडण्यपुर्वी त्यांच्या खोलीत डोकावले तर ही उताणी झोपली होती, परकर आणि पोलक्यात. मी आपला वर झाकूड करत होतो. पण थोड्या वेळाने माझे तिच्या घरातल्या आरश्याकडे लक्श जाताच मी जरा चाचपडलोच. कारण आरश्यात मला आता शरिराचा गोरा भाग दिसत होता. म्हणून मी वाकून तिच्या खोलीत पाहिले मात्र, माझे हातपाय लटपटू लागले. कारण तिने आपला परकर पुर्ण वर केला होता उताणी पडून तिने आपल्या मान्या पूर्ण फ़ाकवल्या होत्या.

त्यामुळे मल तिच्या गोक्ष्य-गोक्ष्र्या, भरगच्च माम्ड्यामधला केसात लपलेला तो नाजूक भाग स्पष्ट दिसत होता. मी भिन्तीवर उभा असल्यामुळे तिची माझी नजरानजर ही झाली. तरी तिने आपल्या मान्या तश्याच ठेवून आपल्या पुच्चीत एक बोट घातले, पण हे दृश्य पाहून माझे तर हात पाय लटपटूच लागले. मी धड्पडत खाली उतरलो. थोड्या वेळाने पुन्हा वरती चढलो नि पाहिले, ती पलंगावरून खाली फ़तकल मारून बसली होती. अर्थातच परकर पुर्ण वर करून मान्यामध्ये काहीतरी करित होती. काय ते मला दिसू शकत नव्हते. कारण तिची पाठ माझ्याकडे होती. पण नन्तर तिचे वागणे नोर्मल असायचे. मला तर काहीच कळत ही नव्हते नि धीर ही होत नव्हता.

[rajsharma]

नन्तर एक दिवशी मी आंघोळीला गेलो नि टोवेल विसरलो. घरी कोणीच नव्हते म्हणून में नागडाच बाहेर आलो. टोवेल घेतला नि ही तिचा दरवाजा खोलून बाहेर आली. मी असा नागडा तिच्या समोर, आणि माझा लवडा सणसणीत टाईट होवून तिला सलामी देऊ लागला. काही वेळ ती कधी माझ्या चेहरा तर कधी माझा उठलेला नि थाड-थाड उडणारा लवडा बघत राहिली. नि तशीच मागे वळून आपल्या खोलीत गेली नि दरवाजा लावून घेतला. त्या नन्तर आंही एकमेकाना फ़क्त बघत राहायचो. तिची ती भाची ही मला अशीच बघत राहायची. तिच्या त्या नजरेत मी शोधत राहायचो की मावशीने आपल्या भाची ला काही संगितले आहे कि काय, एकमेकाना कोणत्या अवस्थेत पाहिले ते? पण एक मात्र खारे की मला त्या भाचीची पुच्ची बघायची होती. नि मला वाटले आज तो मोका आलाय.

तिची मावशी शाळेत गेल्याचे, दरवाजा बन्द झालाच्या आवाजावरून मी ओळखले. त्यांचा किचन मधला दरवाजा उघडल्याचा आवाज आला. मी ओळखले ही सडासात मुतायला गेलेय ते. पटकन मी त्यांच्या खोलीत गेलो नि तिच्या काकाचे दाढीचे सामान नि कैची घेऊन आलो. जेणेकरून तिला कापण्यासाठी काहिच मिळू नये. मग मी दाढी केली होती तरी रेझरमध्ये एकदम गेलेली ब्लेड घातली नि सकाळीच दाढी केली होती तरी किचन मधल्या आरश्यासमोर येऊन उभा राहिलो. ही सडासातून आली, मला गुड मोर्निग करून आपल्या खोलीत गेली.

पण ५-१० मिनिटात पुन्हा दरवाजा खोलून माझ्यासमोर आली नि म्हणू लागली - 'मला जरा रेझार दे ना!.' मी - 'कश्याला?' नि तसेच हासत विचारले - 'काय दाढी करायची आहे?' तेव्हा तिने जरा रागतच स्संगितले - 'हा! दाढी करायची हाय.' मी तिला चिडवण्यासाठी म्हणालो - 'अरे वा! मुलीना पण हल्ली दाढी असते हे मला आज कळले. पण मला तर तुला दाढी असलेली दिसत नाय. खाली मान्यामध्ये हाय काय?' असे म्हणताच ती 'हट्ट' म्हणून आत पळाली. नि दरवाजा लावून घेतला. पण लगेच उघडून पुन्हा बाहेर आली नि मला विणवू लागली - 'प्लीज, दे ना तुझा रेझर जरा.' आता मी ही थोडा धीट झालो होतो म्हणून तिला स्पष्टच विचारले - 'तुझ्या पुच्चीची केस काढायची आहेत ना? मी ऐकले सगळे सकाळी.' तेव्हा जरा ती नाराजीनेच पण रागात म्हणाली - 'ऐकलेस ना? मग दे ना.'

[rajsharma]

मी 'ठीक' म्हणून तिला रेझर दिला. तिने माझ्या हातून तो घेऊन दरवाजा लावून घेतला. पण ५-१० मिनिटातच परत आली. तिला तसे यावयाच लागले. कारण मी जी ब्लेड दिली होती तिने पेन्सिलला ही टोक झले नसते. परत येवून रागात म्हणू लागली - 'काय रेझर दिलास काहीच कापत नाही. तेव्हा मी म्हटल, - 'काय रेझर काय? त्याच ब्लेडने मी पण दाढी केली. बघ कशी स्मूथ हाय एकदं!' आणि तिचा हात घेवून मी माझ्या गालावर फ़िरविला. तिची बोटे माझ्या गालाला लागताच माझा बाबूराव चुळबुळ करू लागला. तिचा चेहरा ही गोरा-मोरा झालेला मी पाहिला. तेव्हा मला खात्री वाटू लागली कि मासळी जाळ्यात गावतेय.

तिचा अवघडलेपणा थोडा सैल करण्यासाठी मी म्हणालो, 'बघितलीस ना कशी माझी दाढी त्याच ब्लेडने मी केलेय ती? पण मला सांग, तू
पहिल्यान्दाच तुझ्या पुच्चीचे केस काढतेस?' मी एव्हढे स्पष्ट बोलल्यामुळे असेल कदाचित पण ती थोडी रिलक्स झाल्यासारखी वाटली. म्हणून ती म्हणाली, - होय रे!' तिचे उत्तर ऐकताच मला जोमच चढला.मी म्हणालो, म्हणूनच तुला येवढा त्रास झाला.' असे म्हणून मी पटकन तिचा स्कर्ट वर केला. पाहिले तर तिच्या गुबगुबीत गोया-गोया मान्याच्या मध्ये काळ्या कुरळ्या केसांचा खूप मोठा झुबका होता. पण पटकन तिने माझा हात झटकून स्कर्ट खाली केला.

तो झुबका बघून तर माझा लवडा जबरदस्त ताठ झाला. तरी कसे-बसे मी म्हणालो, 'बाप रे! तुझ्या पुच्चीवर तर खूपच केस आहेत. आणि पहिल्यान्दा तू ती काढतेस तर तुला खूप त्रास होईल. वास्तविक पहिले जावळ तर कोणी तरी करून द्ययला पाहिजे. तुझ्या मावशीने काढायला हवे होते, पहिली केस तुझ्या पुच्ची वरची. माझी पहिली केस तर माझ्या चुलत भावाने काढून दिली होती मला!' मी सांगितले. पण सांगताना मी सारखा स्पष्टपणे "पुच्ची-पुच्ची' करित होतो. हेतु हा कि त्यामुळे ती पेटून ही निघावी आणि एकदं रील्याक्स ही व्हावी. आणि माझी मात्रा लागू पडली. कारण तिने मलाच विचारले, 'मग तू काढून देतोस माझी केस?'

माझा आनन्द तर गगनात नव्हे तर माझ्या एव्हढ्याश्या लवड्यात मावत नव्हता. लवडा तर मस्तीत थाड-थाड उडत होता. मी म्हटले, 'मी काढून देईन तुझ्या पुच्चीवरची केस पण परत एकदा म्हण की "माझ्या पुच्चीवरची केस काढ ना." तेव्हा ती म्हणाली 'त्याने काय होईल?' तेव्हा मी । म्हणालो, 'असे स्पष्ट आणि खुल्लं-खुल्ला पुच्ची, लवडा, गान्ड, आडवा, दाणा वगैरे शब्द बोलताना वापरले तर आपण दोघे एकदम रील्याक्स हौऊ, मग पुच्चीवरची झाटे काढायला सोपे जाईल.' 'पण मला तर पुच्चीवरचे केस काढायची आहेत. ही झाट काय आहेत?' तिने विचारले. तेव्हा मी म्हणालो, 'मान्ड्यामध्ये, म्हणजे पुच्चीवर किवा लवड्यावर जी केस असतात त्याना झाट म्हणतात. आणि काय अचंबा, तिने एकदं स्पष्टपणे नि
खुल्लं-खुल्ला विचारले, 'मग तुझ्या लवड्यावर ही खूप झाटे आहेत काय माझ्या पुच्चीवर आहेत तशी?'

[rajsharma]

मी ताडले आता आंही दोघे ही गरम होत चाललोत. कारण तिच्या आवाजात ही मला कंप जाणवू लागला. पण तिला आणखी पेटवायचे होते । मला. कारण पेटलेल्या मुलीला झवायला खूप मजा येते, हे मी जाणतच होतो. म्हणून स्वह्ला सावरत मी म्हटले, 'हा! बोल काय करू मी?' आणि तिने ही स्पष्ट सांगितले, 'अरे! असे काय करतोस? माझ्या पुच्ची वरची झाटे काढतोस ना?' मी ही मग उत्साहात तिला त्यांच्या खोलीत खेचली नि म्हणालो, 'हा! मी तुझ्या पुच्चीची झाटे काढून तुझी पुच्ची एकदं चकाचक चिकणी बनवून टाकतो, लहान मुली सारखी!' ती ही खळखळून हासत मला साथ देऊ लागली.

मी तिला म्हणालो, 'पहिल्यान्दाच पुच्चीची केस काढताना तुला त्रास होवू नये म्हणून तुझ्या सगळ्या शरिरातले रक्त तुझ्या पुच्चीच्या भागात आणावे लागेल, पुर्या शरिराचे मालिश करून.' तेव्हा ती आणखीनच उत्साहात पण जरा काकुळतीला येऊन म्हणाली, 'काय करायचे असेल ते कर, पण माझ्या पुच्चीची झाटे काढून दे ना!' तिच्या आवाजात मला पेटलेपणा आणि थरथर जाणवत होता. म्हटल आता उशीर करून फ़ायदा नाही. नाय तर खड्या लन्डावर धोका व्हायचा. तिने मला जवळ जवळ ओढतच आत नेले. आत जाताच ती बिछान्यावर बसणार इतक्यात मी तिला म्हटल थांब. तिने विचारले, 'का? काय झाले?'

मी तर जबरदस्त पेटून निघालो होतो. लवड्याने तर प्यान्टीचा तंबू बनवला होता. त्याकडे तिच सारख लक्श जात होत. आणि मला पटकन झवून मोकळ व्हायच नव्हत. मस्त, आरामात, चवी-चवी ने तिला झवायचे होते. म्हणून मनावर सयं ठेवून मी तिला म्हटले, 'हेतल! अगोदर तू उपडी झोप. मी तुझ्या डोक्यापासून खाली-खाली येतो मालिश करत.' ती तर मोया उत्साहात उपडी झोपली. तिला उपडी झोपलेली पाहून, मन तर करत होते असेच तिच्यावर झोपावे.

मग मी मनावर ताबा ठेवत तिच्या डोक्याला मालिश करू लागलो. हळू-हळू मालिश करत मी तिच्या कानाच्या पाळ्या चुरू लागलो. तिची कानशिल खूप तापलेली वाटत होती. मग तिच्या मानेला मालिश करून आणखी खाली सरकलो. ती आपले दोन्ही हात छातीखाली घेऊन झोपली होती. ते मी बाहेर काढले नि वर डोक्याच्या वर ठेवले. तिच्या दोन्ही तळव्यावर मी माझे तळवे हळू-हळू घासू लागलो. तिच्या तोन्डातून उसासे निघू लागले. तिच्या बोटान्मध्ये माझी बोटे गुफ़ली. तिचा आवेग मला तिच्या बोटान्मध्ये जाणवत होता. तिच्या दोन्ही हाताना मळत मी तिच्या पाठीवर आलो. पाठीला मालिश करताना तिच्या ब्रा च्या पट्ट्यात बोटे अडकत होती, म्हणून मी तिला म्हटले कि जरा ब्रा चा हूक काढतेस काय? तर तिने उलट मलाच काढायला सांगितले. मी तिचा ब्लाऊज वर करून ब्राचा हूक काढला. ब्लाऊज वर करून तिच्या उघड्या पाठीवर हात फ़िरवू लागलो.