शब्बू

[rajsharma]

शब्बू


लेखक- समीर

माझं नाव नितीन. वय २३ वर्ष, रहाणार पुणे. लहानपणा पासुन खूप खूप शिकण्याची, खूप मोठं होण्याची स्वप्न मी पहात असे. घरची परीस्थिती हि उत्तम, त्यामुळेच अगदी लहान वयात मी माझा स्वतःचा एक छोटासा का होइना कारखाना टाकु शकलो. चांगल्या वस्तित एक आफ़ीस घेतलं. एकुण काय तर मी ह्या लहान वयातच चांगला स्थिर स्थावर झालो होतो. आणी तो दिवस माझ्या आयुष्यात आला. मी कधी स्वप्नात सुद्धा विचार केला नव्हता की मी असं काही करेन.

झालं काय की एक खूप मोठी ऑर्डर मला मीळाली होती. मी सुद्धा खूप मेहेनत करुन ती आर्डर पुर्ण करुन देण्याचा चंग बांधला होता. त्यानुसार मी वेळेत ती आर्डर पुर्ण केली सुद्धा. त्या दिवशी संध्याकाळी मी एकटाच ओफ़िस मध्ये बसलो होतो. सगळा स्टाफ़ घरी गेला होता. मी । सुद्धा मित्रांबरोबर फ़िरायला जायचा विचार करीत होतो, की अचानक एक साधारण पंचवीस ते तीशीची बाई सरळ माझ्या चेंबर मध्ये आली आणी माझ्या जवळ पैसे मागु लागली. मला अतिशय राग आला. पण बाई काही ऐकायलाच तयार होइ ना. मला ही काय कराव काही सुचत नव्हतं. मी अगदी आवाकच झालो होतो. हो ना, अहो विचार करा कि तुम्ही तुमच्या आॉफ़ीस मध्ये बसला आहात आपल्या चेंबर मध्ये आणी अचानक एक बाई येऊन तुमच्या कडे जर भीक मागते तर तुमची काय अवस्था होइल?

मला काही कळतच नव्हत की ही बाई माझ्या चेंबर पर्यंत आलीच कशी? राग, गोंधळ, संताप, आश्चर्य अशा भावना एकदम माझ्या मनात आल्या होत्या. कदाचित तिने त्या माझ्या चेहे-यावर पाहिल्या ही असतील, पण ती अचानक बोलायाची थांबली. ती शांत झालेली पाहुन माझा ही रागाचा पारा थोडा उतरला. आणी मला ते जाणवलं की ही बाई इतर बायकांसारखी नाही. काही तरी वेगळं आहे हीच्यात. आणी मला ते पटकन जाणवलं.

आणी जेंव्हा मी आणखी निरखून पाहिलं, तेव्हा माझी खात्रीच पटली. आणी माझं मलाच हसु आलं. मघाशी माझ्या मनात उठलेल्या सर्व समस्यांचे समाधान झालं. कारण ती "ती" नसुन "तो" होता. हो तो एक हिजडा होता! आणी मग मला जाणवलं की माझ्या सारखाच कोणी ही फ़सला असता.

कारण त्याचा चेहेरा इतका बायकी होता की कोणत्याही प्रकारे तो हिजडा वाटतच नव्हता. मला ही कळलं ते त्याच्या आवाजा वरुन आणी इतर हाव भावां वरुन. आता ही गोष्ट तुम्हाला सांगायला काही हरकत नाही की ह्या लहान वायातच मी माझं काम जीवन खुप अनुभवानीं समृद्ध बनवलं आहे आणी मला सतत नवं काहीतरी हवं असत. त्यामुळे त्या चिकन्या हिजड्याला पाहुन अचानक माझी टुयुब पेटली आणी मी त्याला आणखी निरखुन पाहु लागलो.

जसजसा मी त्याच्या कडे पहात होतो, माझा लवडा माझ्या पॉन्ट मध्ये ताठ होत होता. खरोखर तो हिजडा खुपच सुंदर होता. गोरा पान, सडसडीत बांधा, सर्व उभार जागच्या जागी! छाती असेल कमीत कमी ३६ ची (आम्हाला कालेज ला असताना मुलींची आणी प्रोफ़ेसर्स ची मापे काढण्याची सवय होती). मी असं त्याच्या कडे पहात असलेला पाहुन तो ही जे काही समजायचं ते समजुन गेला, व माझ्याशी एकदम गोड हसला. मला वाटत त्याला ही मी पहील्याच नजरेत आवडलो असावा. त्याच ते हसु इतकं मोहक होतं की मला माझ्या सर्व गर्लफ्रेंड्सचा विसर पडला.

तिला (की त्याला ?) मी बसायला सांगितलं व मी स्वतः उठुन तिला पाणी दिलं आणी तिचं नाव विचारलं. "शबनम" किंचीत घोगव्या पुरुषी आवाजात पाणी पिऊन झाल्यावर तिने उत्तर दिलं.

[rajsharma]

मी फ्रिज मधली एक पेप्सी ची बाटली काढली आणी उघडुन तीला दीली. तीने ती काहीही न बोलता प्यायली. एवढा वेळ आम्ही विशेष असं काही बोललोच नव्हतो, कारण ती पेप्सी पिण्यात व्यस्त होती तर मी तिचं ते किंचीत मर्दानी पण बरचसं बायकी सौंदर्यं डोळ्यांनी पिण्यात गर्क होतो. किती वेळ गेला कोणास ठाऊक, पण मी माझ्या तंद्रीत असताना अचानक ती जाण्यासाठी उठली आणी मी भानावर आलो. तिला जातांना पाहुन माझा जीव उताविळ झाला आणी एक क्षणात मी निर्णय घेतला. ती मला ओलांडुन थोडीशी पुढे गेली असेल, तोच मी मागुन जाऊन तिचा हात धरला आणी एकच झटका देऊन तिला जवळ ओढले.

| तिचा तोल जाऊन ती सरळ माझ्या अंगावरच आदळली. मी मागचा पुढाचा काहीही विचार न करता सरळ तिच्या ओठांवर माझे ओठ टेकवले. अचानक झाल्या प्रकारां मुळे ती चांगलीच बावचळली होती आणी त्यामुळेच तीने थोडा प्रतिकार करण्याचा प्रयत्न केला. पण हळु हळु तिला परीस्थितीची जाणीव झाली आणी नकार होकारात बदलु लागला. हळु हळु माझ्या चुंबनांना उत्तर मिळू लागला. मी चुंबन घेता घेता माझी जीभ तिच्या तोंडात घातली. आहाहा! काय तो स्वाद. कदाचित यालाच स्वर्गसुख की काय म्हणत असावे (हो! स्वतः मेल्या शिवाय स्वर्ग दिसत नाही। म्हणे. म्हणुन इतक्या लवकर स्वर्ग सुख खरेच कसे असते ते अनुभवायची हिम्मत नाही बुवा आपल्यात. वाचक वर्गाचा अनुभव ग्राहय धरण्याची माझी तयारी आहे.) असो! तर मी माझी जीभ तिच्या तोंडात घालुन तिच्या मुखरसाचा अनोखा स्वाद घेत होतो.

मग तीनेही तिची जीभ माझ्या तोंडात घातली आणी आम्ही बराच वेळ असेच एकमेकांच्या मीठीत, चुंबन घेत उभे होतो. माझी हात देखील स्वस्त बसण्यास तयार नव्हते. मी माझे हात तिच्या गांडीवर नेले. तिचे ते डेरेदार नितंब पाहुन मी मगाशीच ते चोळण्याचं ठरवलं होतं. दिसायला जरी ते बायकांसारखे असले तरी होते मात्र पुरुषांसारखे कडक़ मी तिचे नितंब जोरजोरात चिवळु लागलो व तोंडात अजुन तिचं तोंड होतच. नितंब चिवळु लागताच ती जोरजोरात उसासे सोडु लागली. माझ्या तोंडातुन तोंड सोडवुन घेऊन तिने स्स्स हा!! असा निश्वास टाकला. मी जे काही करीत होतो त्यावर माझा स्वतःचा विश्वास बसत नव्हता. आता तिचे हात देखील कामाला लागले होते. एक हातानी तिने मला मीठी मारुन आपल्या जवळ अगदी घट्ट धरुन ठेवले होते तर, तिच दुसरा हात माझ्या ७" ताठ लवड्यावर होता.

आता तीने तीच्या राकट हातांनी माझा बाबुराव चोळायला घेतला होता. मला एकुणच सगळं काही असहय झालं होतं व यापुर्वी कधीही न झालेली गोष्ट आज होते की काय याची मला भीती वाटु लागली. ती म्हणजे, काही करण्यापुर्वीच स्खलनाची. पण आज परीस्थितीच निराळी होती. आज मला कुणीही त्याबद्दल दोष दिला नसता, शब्बो ने सुद्धा नाही. (क्योंकी एक मर्द ही दुसरे मर्द का दर्द समझ सकता हे, फीर वह आधा मर्द ही क्यों न हो!) तर, माझा एक हात आता तिच्या गांडीवरुन पुढे तिच्या वक्षस्थळांवर आला होता.

| इतर अंगाना जरी पुरुषीपणाची झाक असली तरी, इथे (म्हणजे उरोजांच्या बाबतीत) तीने एकाध्या बाईला सुद्धा लाजवली असती. अहाहा! काय ते तिचे मऊशार उरोज! माझ्या हातात आल्याबरोबर मी असे काही चिवळल्यात म्हणुन सांगु. तिच्या तोंडातुन चित्कारच बाहेर पडला. "दमानं घ्या की साहेब". ती थोडे लाडात येऊन लटक्या रागाने म्हणाली. "अग हो ग माझी राणी". मी देखिल ती दुखाऊ नये म्हणुन समजुतीच्या सुरात म्हणालो, पण माझा हात काही तिथुन हलला नाही. आता आम्ही दोघं चांगलेच रंगात आलो होतो. मला तर आता अजीबात रहावत नव्हतं. काय करु आणी काय नको अस झालं होतं.

[rajsharma]

मी तिला आपल्या मिठीतुन सोडुन झटपट माझे कपडे माझ्या अंगावरुन काढु लागलो. ती माझ्या कडे एकटक पहात होती. आता माझ्या अंगावर फक्त अंडरवेयर राहीली होती व त्यातुन माझा ताठ झालेल्या लवड्याचा तंबु स्पष्ट दिसत होता. ती त्याकडे अनिमीष पहात होती. माझे कपडे काढुन झाल्यावर मी पुन्हा तिच्यावर तुटुन पडलो व तिचे कपडे काढु लागलो. अगदी काही सेकंदात मी तिची साडी, ब्लाउज, व ब्रा तिच्या शरीरापासुन वेगळे केले, व ज्याची मनोमन अपेक्षा असुन देखील, मला आश्चर्य वाटल्या वचुन राहीले नाही ते मला दिसले. तो म्हणजे । तिचा छोटासाच पण कडक झालेला लवडा! माझ्या आयुष्यात मी हे पहील्यांदाच पहात होतो आणी शब्बो खरी कशी ते आता मला कळल. तिच्यात एक पुर्ण पुरुष तर होताच पण तीने आपल्या सौंदर्याने कोणत्याही स्त्रीला लाजवले असते. मी तीला पुन्हा जवळ ओढले व तिचे मनसोक्त चुंबन घेऊ लागलो. ती देखील चांगलीच तापली होती हे तिच्या ताठ लवड्या वरुन दिसतच होतं. आता मी तिचे मोकळे झालेले स्तन अगदी मन लाऊन चुरडत होतो व तीने आपल माझ्या लवड्या बरोबर खेळण्याचं काम चालु ठेवलं होत. आता माझी अवस्था अगदी बिकट झाली होती आणी मी तिच्या जवळ स्त्रियांजवळ असणारी गोष्ट नसल्याने माझा बेचैन बाबुराव कुठे घालुन शांत करु ह्या विचारात होतो. माझी अडचण कदाचित तिच्या लक्षात आली असावी, कारण ती स्वतःला माझ्या मिठीतुन सोडवुन घेऊन पाठमोरी झाली व आपले नितंब स्वतःच्या हातंनी फाकवुन जणु मला खुणवु लागली की तुझ्या अडचणीचं उत्तर हे आहे.

| मी देखील माझी अंडरवेयर काढुन तीला जाऊन मागुन लागलो व माझा कडक लवडा तीच्या गांडीवर चिकटवला. मी देखील माझी अंडरवेयर काढुन तीला जाऊन मागुन लागलो व माझा कडक लवडा तीच्या गांडीवर चिकटवला व तिचा गांडीत माझा ताठ लवडा घालण्याचा प्रयत्न करू लागलो. पण पुर्वी कधी गांड न मारल्यामुळे म्हणा किंवा शब्बो ची गांड जरा जास्तच टाईट होती म्हणुन म्हणा माझ्या बाबुरावच व शब्बोच्या फ़ोदीबाईचं (हो तिच्यात त्या नावची दुसरी जागा नव्हती) काही सुत जमेना. मला अगदी शरमल्या सारख होवु लागलं होत. अहो कुठे मी स्वतःला चोदाई एक्सपर्ट मानीत होतो आणी मला साधे आत घालता येइना. थोडावेळ वाट पाहुन शब्बो काय समजायचं ते समजली आणी स्वतःचा हात मागे आणुन माझा लवडा धरला व स्वतःच्या गांडीवर चिकटवला व स्वतःच एक जोरात धक्का मारला. त्याबरोबर माझ्या लवड्याची सुपारी तिच्या गांडीत घुसली. आहाहा! असं वाटलं जणु माझा लवडा एखाद्या अरुंद तोंडाच्या बाटलीतच अडकला. मला मघे पुढे करायला सुद्धा त्रास होत होता. पण आता हिम्मत करुन असेल नसेल तितका जोर लाऊन मी माझा लवडा पूढे रेटला.

आता माझा लवडा जवळ जवळ अध्र्याच्या वर शब्बोत घुसला होता. ती जोरात कण्हली व माझ्या धक्याला प्रतिक्रिया म्हणुन आपली गांड मागे सरकवुन एक धक्का दिला आणी माझा संपुर्ण लवडा तिच्या गांडीत घुसला. आता माझ्यात जणु चार घोड्यांच बळ एकदम आलं व मी तिला अगदी दात ओठ खाऊन झवु लागलो. मित्रांनो काय सांगु तो आनंद, शब्दांच्या पलिकडे फ़क्त अनुभवच साक्ष ठरु शकत होता. इतकी टाईट पुच्ची मला कधीच झवायला मीळाली नव्हती, व ती पुच्ची नसुन गांड आहे व ती पण एखाद्या बाई वा पुरुषाची नसुन हिजड्याची आहे ही गोष्ट मला कमालीची उत्तेजना देत होती.

शब्बोच कण्हणं आता वाढलं होत. त्याला कण्हणं म्हणण्या पेक्षा ओरडणच म्हणणं बरोबर होतं व तिच्या ओरडण्याच्या लई बरोबर तीचे मागच्या बाजुला माझ्या लवड्यावर परतुन येणारे धक्के सुद्धा वाढले होते. शब्बोने मागे वळून माझ्याकडे पाहीलं व म्हणाली "साहेब जरा इथे पण दाबाना" असं म्हणत माझे हात तिच्या वक्षस्थळांवर नेले. म्हणजे मी मगाशी जे तिचे बाल कसुन दाबले होते, ते तिला आवडलं होतं. (च्यायला ह्या बाबतीत बायका आणी छक्क्यामध्ये फ़रक नाही. सालं मनात एक असतं आणी बोलतात एक!). आत मी तिचे स्तन मागुन पकडुन कणके सारखे तिंबायला सुरुवात केली. माझे मागुन तिला धक्के देणं चालुच होतं. आता आमच्या झवण्याला एक लय आली होती.


एकीकडे टाईट बाटलीत लवडा घातल्याचा अनुभव, तर दुसरी कडे शब्बोचे मऊ मऊ बाल. आता धीर निघणं मुश्कील होतं. शब्बो ने देखील ते ओळखल होत आणी अचानक तिने आपली हालचाल थांबवली व पुन्हा हळु हळू आपली गांड हलवु लागली. माझी मात्र यामुळे हालत खराब होऊ लागली, कारण मी आता घाई वर आलो होतो, व मला आता माझ चीक लवकरात लवकर शब्बोच्या गांडीत टाकायचं होतं म्हणुन मी माझी कंबर पुन्हा जोरजोरात हलवु लागलो, तर पुन्हा शब्बो ने आपल्या गांडीत माझा संपुर्ण घालुन घेऊन मागे पुढे न होता तशीच स्थीर राहीली.

मी पण मग थांबलो, व थोड्या वेळाने पुन्हा माझी गाडी सुरु केली. या वेळात तिचे स्तन मात्र मी दाबायचे थांबवले नाहीत.

[rajsharma]

शब्बो ने मला असच पाच ते सहा वेळा चीक पाडण्यापासुन थांबवल होतं. आता मात्र मी चीडलोच. कारण मी संभोग करताना नेहेमी माझच वर्चस्व मी माझ्या पार्टनर वर राखायचो. च्यायला कधी चांगल्यात चांगल्या पोरीला मी स्वतःला डा मीनेट करु दीलं नाही आणी हा छक्का मला डॉमीनेट करणार! सरळ मी तिचे केसाला धरुन मागे ओढले व जोरजोरात शाट मारु लागलो. शब्बो ने देखील ह्यावेळी विरोध न करता उलट । आपली गांड मागे पुढे हलवुन धक्के देऊ लागली. आता मी बेभान झालो होतो. मी कुठे आहे, काय करतो आहे, ह्या जाणीवेच्या पलीकडे सुख सागरात डुंबत होतो. कसलच भान नव्हतं, आणी तो क्षण आला.

साला ह्यावेळी मी स्वताःला त्या प्रवाहाबरोबर झोकुन दिलं आणी मी माझं चीक शब्बोच्या गांडीत ओतु लागलो (हो 'ओतु' हाच शब्द बरोबर आहे कारण एवढा चीक मी कुठल्याच मुलीला झवताना निघाला नव्हता.) पहीली पिचकारी उडल्याबरोबर शब्बो "हा$$$$" असं सुस्कारली, व तिने आपली गांड आणखी आवळुन घेतली. शब्बोच्या गांडीत देखील माझा चीक मावला नाही व तो बाहेर निघुन तिच्या मांड्यावर ओघळु लागला.

मी माझा लवडा शब्बोच्या गांडीतुन काढला,व टिशु पेपरने तो साफ़ केला. माझा लवडा साफ़ करताकरता माझं लक्ष शब्बो कडे गेलं. ती ज्या पोझीशन मध्ये मघाशी आम्ही करत होतो त्याच पोझीशन मध्ये होती. आता मला भान आले की मी काय केलं. असं काही मी करेन असं मला जर कोणी आज सकाळ पर्यंत जरी सांगीतलं असतं, तरी मी त्याला वेड्यात काढलं असतं. पण आता जे झाल. ते इतक्या झटकन की सरासार विचार किंवा सद्सदविवेक बुद्धी या गोष्टींना वावच नव्हता.

शब्बो आता आपले कपडे सारखे करीत होती. मी तिच्या कडे बघणं मुद्दामच टाळत होतो. ती कोणता विचार करत होती कोण जाणे, पण मला मात्र भयंकर लाजल्या सारखं होत होत. मी माझे कपडे घातले व फ्रीज मधली गार पाण्याची बाटली सरळ तोंडाला लाऊन पिऊ लागलो. पाणी पिऊन मी माझ्या ईझी चेयर मध्ये माझं अंग टाकलं. शब्बो ने देखील कपडे व्यवस्थीत केले व माझ्या समोर बसली व मी ऊष्टी केलेली पाण्याची बाटली तीने तोंडाला लावली.

| मला थोडं आश्चर्य वाटल पण जे काही आमच्यात झालं होतं ते पहाता ह्यात काही नवल नव्हतं. शब्बो मला म्हणाली "मी निघु साहेब?" मी हो किंवा नाही न म्हणता नुसतं "हम्म" अस म्हणालो. ती उठली व जायला निघाली व दरवाज्या जवळ जाऊन थबकली व मागे वळून माझ्या कडे स्मित करत म्हणाली "साहेब मला आज तुमच्या बरोबर खुप मज्या आली, पुन्हा माझी आठवण झाली तर नक्की मला बोलवा" नक्की हिला बोलवा? अहो पण ही काय मायकल जक्सन आहे की सगळेजण हीला ओळखतात? शोधायचं कुठे हीला? माझा चेहेरा खुप बोलका झाला असावा, म्हणुन तर ती हसली व मला तिचा मोबाईल नंबर दीला व गेली.

शब्बो गेल्यानम्तर बराच वेळ मी माझ्या ईझी चेयर मध्ये बसुन राहीलो. नम्तर अगदी यात्रीकपणे माझे टेबल मी आवरले व निघालो. ~ओफीस बम्द करुन मी माझ्या गाडीत येऊन बसलो व गाडी स्टार्ट केली तरीही मला भान नव्हत. अगदी नेहेमी सारख फ़र्स्ट टाकुन निघणार, तेवढ्यात माझ्या साईड ग्लास वर टकटक झाली. मी चमकुन तिकडे पाहील तर गामाडी! आता गामाडी म्हणजे काय भानगड आहे हे तुंही प्रत्यक्ष पाहील्याशिवाय तुंहाला कळणार नाही. गामाडी म्हणजे सौ. गायत्री माधव देशमुख! रहाणार बिबवेवडी पुणे. वय वर्ष ४८, जबरदस्त कमावलेली शरीरयष्टी. सौम्दर्य मात्र शम्भर टक्के फेमीनन! पण च्याईला बाई अशी की दहा जणाम्ना लोळवेल. माझ्या ~ओफ़ीसच्या बाजुला त्याम्च देशपाम्डे असोशियेट्स आहे व त्याच्या सर्वेसर्वा म्हणजे गामाडी. आता तुंहाला प्रश्न पडला असेल की हे गामाडी कुठुन आल? गामाडी हे गायत्रीबाईम्च नामकरण आमच्या बबनने केल. एकदा आमच्या बबनने (बबन म्हणजे आमचा प्युन) गामाडीचा प्रसाद खाल्ला होता.

झाल काय की गायत्रीबाईकडे कुठलीशी एक हिरोईन (बबनच्या मते) कामाला होती. अर्थातच आमचा बबन तिच्या वर रेघा ओढण्याचे कां माझ्याच ओफ़ीसमध्ये बसुन माझाच पगार घेऊन ईमाने ईतबारे करत होता. असो बापडा! तर, एकदा त्या हीरोइनची पर्स कोण्या भामट्याने सकाळी सकाळी मारली व पळाला. बबनने ह्या प्रसम्गाचा फ़ायदा न घेतला तरच नवल! ही पर्स जर त्या भामट्याच्या हातुन आपण परत मिळवू शकलो तर ही हिरोइन आपलीच असा ग्रह किम्वा गोड समज आमच्या बबनचा झाला. मग काय एखादा शैतान अम्गात शिरल्यासारखा बबन त्या चोराच्या मागे लागला.

हिरोइन अगदी फ़िल्मी स्टाईल मध्ये "बचाव-बचाव" च्या चालीवर "चोर-चोर" अशी अगदी भोवळ वैगेरे आल्यासारखे दाखवुन ओरडु लागली. पण बबन्या त्या दिवशी कोणाचे तोम्ड बघुन निघाला होता कोणास ठाऊक, कारण चोर पुढे व बबन त्याच्या मागे असा खेळ चालु असताना, तो चोर प-एसेज मध्ये एका वळणावर वळला आणी बबन त्याच्या मागे वळणार इतक्यात गायत्री बाई लिफ्ट मधुन बाहेर पडल्या. तेवढ्यात त्याम्च्या कानावर त्या हिरोईनची आर्त(?) किम्काळी आली व समोर पहातात तर बबन आपला जीव खाऊन धावतो आहे.

[rajsharma]

आता बबन कडे बघुन कोणाचा ही गैरसमज होऊ शकतो. पण असतात एकेकाचे चेहेरे असे की कारण नसताना त्याला पाहिल्याबरोबर कानफाटीत मारण्याचा अनावर मोह व्हावा. वाईट! वाईट! खरच आज बबनचा दिवस वाईट होता! कारण गायत्री बाईम्ना देखील तो मोह झाला आणी कारण पण तसेच होते. गायत्री बाई बबन्यालाच भुरटा समजल्या होत्या! त्याम्नी धावत जाऊन बबनच्या क-ओलरला धरुन त्याला एखादे पेपरवेट उचलुन इकडचे तिकडे करावे तसे मागे ओढले व काहीएक न विचारता वाजवायला सुरुवात केले. धुवुन काढणे कशाला म्हणतात ते आज बबनला शब्दशः कळले होते.

पहील्याच फाईटला बबनने आईची आठवण इतक्या तिव्रतेने काढली की ती बिचारी जिथे असेल तिथे तिला ठसका लागला असेल. पुन्हा एक फाईट बबनच्या तोम्डावर बसली. अगगगग! गेला... गेला... जबडा काय वन पिस नाही मिळत बबन्याला! आता ओठाम्ची पाळी.... फुटले!.. दात, जवळ जवळ दोन हजार डेन्टिस्टचे! बाईम्चा मोर्चा आता पोटाकडे वळला होता. बबन एखाद्या कुत्र्या सारखा केकाटत होता, पण बाईम्चा हात काही थाम्बत नव्हता. तेवढ्यात मी माझ्या ~ओफ़ीसला जाण्यासाठी लिफ्ट मधुन बाहेर निघालो व समोरचे दृष्य बघुन एकदम भाम्बावलोच. पण एकदम सावरुन मी जाऊन बबनला सोडवण्याचा प्रयत्न करु लागलो.

माझ्या सारख्या ब-ओडी बिल्डरला देखील गायत्री बाईम्ना आवरण कठीण गेल, पण आल्या आटोक्यात एकदाच्या! हुश्श! बापरे बाई माणसाच्या अम्गात एवढी ताकद? खरोखरच गायत्री बाई म्हणजे वेगळीच हस्ती आहे.

मी त्याम्ना जवळ जवळ मीठीतच आवळुन विचारल, "मएडम काय झाल, तुंही माझ्या माणसाला का मारताय?" त्याम्ची सुटण्याची खटपट हे ऐकल्यावर थोडी कमी झाली व त्या प्रथमच काही बोलल्या, "ते तुमच्याच माणसाला विचाराना."

मी बबन कडे प्रश्नार्थक नजेरेने पाहीले. बबन माझी नजर ओळखुन म्हणाला, "साहेब मी कायच केल नाय. ह्या बाईम्च्या हापीसमधल्या त्या पोरीची येका भुरट्यान पर्स मार्लीन, तेच्या मागे मी धावलु. धावताव धावताव तो ह्या बाईम्नी माका धरलान व मारुक सुरुवात केली. साहेब तुंही देवासारखे धावालान नाय तर गणपतीक यम्दा माझ्या अस्तीच गावाक गेल्या असत्या"

बबन्या आपल्या नेहेमीच्या शैलीत पण दम खात खात (बेदम चोप बसल्यामुळे) बोलला. पण मला एक जाणवल कि ह्या परिस्थीत देखील बबन्या जेव्हा त्या पोरी बद्दल बोलला तेव्हा त्याच्या सुजलेल्या गालावर सुद्धा लाली पसरली. त्याही परिस्थीत मला बबन्याच हसु आल. साला आदमी भी चार ईम्च के लीये क्या क्या करता है! तेवढ्यात ती हिरोईन देखील तिथे आली व तिनेच बाईम्ना खरी हकिकत साम्गितली. तिच्या बोलण्यावरुन वाटत होत कि साल्या बबन्याची लाईन क्लियर होणार. (देव पावला!) बाईम्ना खरोखर वाईट वाटल असाव त्यानी लगेच बबनची माफी मागीतली व त्याम्च्या प्युनला बोलावून बबनला दवाखान्यात नेण्याची सोय केली. त्या मला देखील स~ओरी म्हणाल्या पण मी एकदम जम्टलमनसारखा त्याम्ना म्हणालो की "मएडम, इट्स ओके!" (नाही तरी च्यायला आपल्या बापाच काय जात, मी थोडीच मार खाल्ला होता).

पुढे बबन्याच आणी त्या हिरोईनच सुत चाम्गलच जमल व त्याम्च लग्न देखील झाल. बबन मात्र म~एडमचे आजतागायत खूप आभार मानतो, त्याच्या मते म-एडमनी मारल्यामुळेच त्याला ती हिरोईन पटली व त्याचे सर्व प्रयत्न(?) सार्थकी लागले. बबन्याला आजही त्या माराची आठवण झाली की तो म्हणतो, "मी तसलोच निस्तो, म्हनुन वाचलु, नायतर काय धडगत नव्हती. (आता बबन्याच्या 'तसलोच निस्तो" तो कोणत्या अर्थी म्हणायचा हे त्याच त्यालाच माहीती! पण नम्तर समजले की त्याचा 'तसलोच निस्तो" म्हणजे निर्व्यसनी!) म एडम म्हणजे एकदम गामा पेलवान! आणी म्हणुन आमच्या ~ओफीसच्या लोकाम्नी त्याम्च गामाडी हे नामकरण करुन टाकल.

त्या दिवशी बबनला दवाखान्यात पाठवल्यावर, गायत्री बाई माझ्याशी बोलताना माझ्याकडे अगदी टक लाऊन बघत होत्या. त्याम्ची तशी नजर पाहुन मला वाटल कि झाल, आज पण काही तरी घोळ झाला (मम्डळी मी माझ्या बद्दल जे काही साम्गीतल ना त्यात एक महत्वाची गोष्ट सामगायची राहीलीच. मी अत्यम्त विसराळू आहे! आता मी तुंहाला हे आधी न साम्गण्याच कारण पण हेच "विसरलो!''). म्हटल आज काय झालय काय माहीत. अम! बहुतेक बटण वर खाली लागली असावी, म्हणुन मी पण स्वत:कडे शोधक नजरेने पाहु लागलो.