माझ्या फॉमीली डाक्टर

[rajsharma]

माझ्या फॉमीली डाक्टर



लेखक Katha Premi

डाक्टर सुधा टिपणिस आमच्या फैमिली डाक्टर, लहानपणा पासून आम्ही त्यांच्याकडे जात असो. फ़ार प्रेमळ आणि चांगला स्वभाव होता त्यांचा, अगदी एका डाक्टरला शोभेल असा. दिसायला पण त्या छान होत्या, खूब सुंदर नाहीं तरी एकदम हसतमुख आणि लोभस. त्यांचं स्मित पण खूपच गोड़ होतं, पेशंट त्यानेच अर्धा बरा व्हायचा. लहान असताना मला त्यांच्याकडे जायला कधीच भिती वाटली नाही. आम्ही त्यांना ब-याचदा सुधाताई म्हणायचो.

मी मोठा झालो तसं माझं त्यांच्याबद्दलचे आकर्षण वाढतच गेलं आणि किशोर वयात आल्यावर त्याला एक गोड़ मादक धार आली. मी आता त्यांच्या रूपाकडे आकर्षित होऊ लागलो. त्यांच्याकडे जायचा एक पण मोका मी सोड़त नसे. कोणीपण आजारी असो, मी बरोबर असायचोच.

काही वर्षापूर्वी त्यांचं घटस्फोट झालं आणि त्या आपल्या मुलाबरोबर पुण्याला जाऊन स्थाईक झाल्या. मला फ़ार वाईट वाटले. अधून मधून जेव्हा कधी पुण्याला जायचा योग यायचा, तेव्हा त्यांची भेट व्हायची .

मागच्या वर्षी मी इंजीनीयरिंग संपवून पुण्याला नोकरीला लागलो. एक भाड्याचा फ्लैट घेतला. पहलं काम हे केलं कि त्यांच्या डिस्पेंसरी वर जाऊन त्यांना भेटलो. त्यांनी एक चांगला बंगला बांधला होता आणि त्यातच बाहेरच्या एका खोलीत त्यांची डिस्पेंसरी होती.

मला पाहून त्या खूप खूश झाल्या. प्रेमाने माझ्याशी गोष्टी केल्या. मी चोरून त्यांच्या पुरत्या शरीराकडे बघत होतो. त्यांचं वय आता पंचेचाळीसच्या सुमारास होतं पण त्या चाळीसच्याच वाटत होत्या. शरीर किंचित स्थूल झालं होतं पण फ़िगर अजून तसंच आकर्षक होतं.

लहानपणी जे कळलं नाहीं ते आता मला स्पष्ट दिसत होतं. त्यांच्यामधे एक विलक्षण सेक्स अपील होतं.
मऊ चिकणी त्वचा, काहीसे रुंद आणि जाड़ भरीव कुल्हे, पदराखालून पण उभार दिसेल असे उन्नत उरोज आणि अंबाड्यात बांधलेले काळे केस ज्यांचामधे काही पांढ-या बटी दिसू लगल्या होत्या. त्या हसायच्या तेव्हा त्यांचा वरचा ओठ उघडून कमानी सारखा व्हायचा आणि त्यांचे गुलाबी मसुड़े पुरते दिसायचे. एखाद्या लहान मुली सारखं त्यांच्या त्या हसण्यावर तर मी अगदी कुर्बान झालो होतो.

[rajsharma]

त्यांनी आता एक नर्स पण कामाला ठेवली होती. मालती नाव होतं तिचं. मालती तीसच्या सुमाराची सावळी, भरीव आणि धिप्पाड़ अंगाची स्त्री होती. नर्स घालतात तशी पांढरी साड़ी आणि ब्लाउज़ घालायची. नजरेत भरायचे ते तिचे विशाल उरोज . स्टार्च केलेल्या पांढ-या साडीतून पण दोन मोया नारळांसारखे ते दिसत होते. येवढे मोठे स्तन मी कोणाचेच पाहिले नाहीं. ती डॉक्टरांना पेशंट बघायला मदत करायची. बहुतेक ती तिकडेच रहात होती कारण मधून मधून ती आत घरात पण जाऊन यायची.

मी मला समजलेल्या या नव्या रूपाच्या डाक्टर टिपणिसांकड़े सेक्सुअली येवढ़ा आकर्षित झालो कि काहीतरी निमित्त करून वारंवार त्यांच्या दवाखान्यावर जायचो. माझे हस्तमैथुन आता त्यांच्याच नावाने व्हायचे. त्यांच्या नग्न शरीराची कल्पना करत मी रोज रात्री मुठी मारायचो. मला वयाने मोया स्त्रिया फ़ार आवड़तात आणि इथे तर एक रसरशीत मध्यम वयीन स्त्री आणि ती पण इतकी हुशार, हे कॉम्बिनेशन तर अप्रतिम होतं.

अखेर न राहवून त्या शनिवारी दुपारीच परत जाऊन दवाखान्यात बसलो. परवाच येऊन गेलो होतो तरी! दोनच पेशंट होते कारण दवाखाना बंद व्हायची वेळ झाली होती. "काय झालं रे अनिल?" त्यांनी हसत विचारलं. मला लहानपणापासून पाहिलं होतं म्हणून त्या मला लहानासारखंच संबोधित करायच्या. मला बरं वाटलं की मला पाहून त्या नेहमी प्रमाणे खूशच दिसत होत्या.

"पोट दुखतय डाक्टर" मी थाप मारली. त्यांच्या डोल्यात एक वेगळी छटा आली. "बस जरा, मग बघते." त्यांच्या आवाजातल्या किंचित कठोरपणाने मला शंका आली कि त्या चिढल्या तर नाहीं?

पेशंट गेल्यावर त्यांनी नर्स ला आत घरी पाठवून दिलं. मला त्यांनी आत केबिन मधे बोलावलं. "तुला जरा नीट तपासते. चल झोप पाहू एक्ज़ामिनेशन टेबलवर. मी तोपर्यंत दवाखाना बंद करते. आता कोणी येणार नाहीं. बघू तरी सारखां तुला काय होतं" म्हणून त्या दार लावायला गेल्या. मी नजर खिळवून त्यांच्या पाठमोरया आकृती कड़े बघत राहिलो.

आज त्यांनी फुलांच्या प्रिंटची साड़ी घातली होती. मागून त्यांची गोरी कंबर आणि त्यावर किंचित उठलेलं फुगीर मांसल वलय फ़ारच मोहक वाटत होते. पुष्ट नितंब चालताना छान डोलत होते. ब्लाउज़ मधून त्यांच्या शुभ्र पांढ-या ब्रेसियरची घट्ट बांधलेली स्ट्रैप दिसत होती. पायात माझ्या आवड़या स्टाइलच्या दोन रुंद स्ट्रैप च्या चपला होत्याच. चालताना त्या त्यांच्या तळपायांवर आपटून सपाक सपाक आवाज करत होत्या.

नेहमी मी त्यांना आपल्या खुर्चीत बसलेलीच पहायचो म्हणून आज अगदी जवळून त्यांचं ते डौलदार चालण मला भयंकर उत्तेजित करून गेलं. मला सहसा लक्षात आलं की मझा लवड़ा चांगलाच उभा झाला होता. त्याला लपवण्याचा प्रयत्न करत मी कुशीवर झोपून राहिलो.

[rajsharma]

परत येऊन डॉक्टर टिपणिस माझ्याजवळ उभ्या राहिल्या आणि मला सरळ झोपायला सांगितलं. "बघू कुठे दुखतं तुला" म्हणत त्यांनी माझ्या पोटावर हात ठेवला. त्यांची गोरी मऊ कंबर आता अगदी माझ्या डोक्याजवळ होती. माझ्या इतक्या जवळ असल्याने त्यांच्या शरीराचा मादक सुवास माझ्या नाकात गेला आणि माझा तोल सुटला. मी स्वताला आणखी थांबवू शकलो नाही. त्यांच्या गोव्या हाताचं चुंबन घेऊन मी आपला चेहरा त्यांच्या कंबरेवर टेकून निपचित पडून रहिलो. आता होईल ते होईल मनात म्हणत मी त्यांच्या प्रतिक्रियेची वाट बघू लागलो.

क्षण भर त्या तश्याच उभ्या रहिल्या आणि मग माझ्या पैंटमधे उठलेलं तंबू त्यांना दिसताच त्यांनी माझा कान धरला आणि पिळू लागल्या. "हे काय? चावट मवाली पोरगा, स्वतावर कंट्रोल ठेवता येत नाहीं? मानलं की तुझं तरुण वय आहे पण हे तर अती झालं. नोकरी करू लागला पण अजून अक्कल शून्य" कान जोरात पिळल्यामुळे मला दुखून मी विव्हळलो तर आणखी जोरात कान पिळून त्यांनी दुसन्या हाताने माझा गालगुच्चा घेतला. त्यात राग आणि माया दोन्ही होते.

मला वाटलं कि त्या भयंकर रागावल्या आहे आणि आता माझी धड़गत नाहीं. पण तितक्यात त्यांचा दुसरा हात माझा गाल सोडून स्टेथोस्कोप उचलायला वळला आणि हळुवारपणे माझ्या पैंटमधे दिसणाच्या ताठ शिश्नाला स्पश करून गेला. मी वर पाहिलं तर त्यांच्या डोळ्यात क्षणापुरती एक वेगळी चमक मला दिसली.

"चल कपड़े काढ़ आपले, काय चावट पोरगा आहेस. आज तुला नीट तपासते म्हणजे कळेल कि तुला होतं तरी काय." मला दरडावून त्या म्हणाल्या. "पण डाक्टर, पुरते कपड़े का?" मी भीत भीत विचारलं. मनात आता एक विलक्षण आशा पण निर्माण झाली होती कारण रागा बरोबर त्यांच्या स्वरात एक लाघवीपणा होता आणि एक अस्पष्ट हास्य त्यांच्या ओठांवर तरंगत होतं.

"कम्प्लीट फ़िज़िकल एक्ज़ामिनेशन करते तुझं, मग कपड़े काढायलाच हवे. आणि लाजतोस काय, लहानपणी तर तुला मी किती तरी वेळा नागड़े बघितलं आहे !"

मी अखोर शर्ट, पैंट, बनियान आणि जांघिया काढला आणि परत झोपलो. माझा शिश्न आता ताठ उभा होता. तरुण वय होतं, काही केल्या तो बसायला तयार नव्हता. डॉक्टर ने त्याच्याकडे पाहिलं आणि मग मला पालथं व्यायला सांगितलं. पाठीवर स्टेथोस्कोप लावला आणि मग हातांनी माझ्या पुरत्या शरीराला चाचपड़लं. नितंब दाबले, दोन बोटांनी गुदा उघडून बघितला. "याला नीट आतून बघीन नंतर कधी, आता तर ठीक वाटतो तुझा एनस. चल परत सरळ हो."

मी सरळ झाल्यावर माझ्या छातीवर स्कोप लावला आणि मग मला तोंड उघड़ायला सांगितलं. आत टार्च ची लाइट चमकवत त्या निरखून अगदी जवळून माझ्या तोंडात पहात होत्या. माझं तोंड बंद करून त्या सहसा वाकल्या आणि त्यांचे गुलाबी रसरशीत थोड़े जाड़ पण अतिशय मोहक ओठ माझ्या ओठांजवळ आले. त्यांच्या तोंडाच्या गोड़ मादक सुवासाने मला शहारल्यासारखं झालं. मला वाटलं कि त्या माझं चुंबन घेणार की काय पण ऐन वेळी त्या सरळ झाल्या जसं त्यांचा हा विचारच नव्हता. मला त्या चिढ़वत होत्या असं मला उगीच वाटलं.

वाकल्यामुळे त्यांचा पदर पड़ला होता. तीन चार सेकंड त्यांनी तो तसाच राहू दिला आणि मग तो सावरला. तितक्या वेळात मला त्यांच्या छातीचे अगदी जवळून दर्शन झाले आणि माझा लवड़ा आणखी उठला.

[rajsharma]

त्यांनी तलम कापड़ाचे मोद्या गळ्याचे ब्लाउज़ घातलं होतं आणि त्यातून त्यांच्या गोच्या मऊ उरोजांचा वरचा उभार आणि त्यांच्यामधली खोल दरी मला दिसली. ब्लाउज़च्या बारीक कापड़ातून त्यांच्या साध्या काटनच्या पांढच्या ब्रा चे कोनच्या आकारचे कप पण मला दिसले. त्यांच्या टोकावर निपलांचा आकार पण स्पष्ट दिसत होता. मी नंतर विचार करत होतो कि त्या उत्तेजित तर झाल्या नसतील? म्हणून निपल ताठ उभे असणार !

त्यांनी माझ एक्ज़ामिनेशन सुरू ठेवलं. पाय आणि गुड़घे तपसाले. मग माझ्या गोट्या हळुवारपणे एका हातात धरून मला खोकायला सांगितलं. "हर्निया तर नाहीं हे बघते आहे." त्यांनी खुलासा केला. माझ्या उसळत्या शिश्ना कड़े त्यांनी अगदी दुर्लक्ष केलं. हे करता करता त्यांचा पदर सारखा पड़त होता. अखेर त्यांनी तो तसाच राहू दिला.

तपासणं संपल्यावर त्या पदर सावरून खुर्चीत जाऊन बसल्या. "अगदी ठीक आहेस, चांगला दणदणीत आहेस. आता कपड़े घाल आणि जा घरी." मी मान खाली घालून कपडे घालू लागलो. माझी खरच के एल डी झाली होती. त्यांनी मला अधिकच घायाळ करून सोड़लं होतं आणि दाद पण दिली नव्हती. आता यापुढे त्यांच्याकडे यायला पण मला लाज वाटणार होती.

माझा लंड आपोआप हिरमुसला आणि बसला. कपड़े घालून मी निघालो तर त्यांनी हाक मारली. मी वळलो तर त्या मान खाली करून लिहत होत्या. नर्स पण परत आली होती आणि मिस्किल हसत मला बघत त्यांच्या जवळ उभी होती.

लिहिता लिहिता डॉक्टर टिपणिस म्हणाल्या. "अनिल, उद्या तुला सुटी आहे ना? मला तुझी काळजी वाटते. असं कर तू उद्या सकाळी ये इथेच. तुला जरा नीट तपासते. वेळ लागेल, उद्या आणखे काही प्लान करू नको. मालती पण राहील, ती मदत करेल मला एक्ज़ामिनेशन मधे"

मला काही समजेनासा झालं. एक आनंद होत होता कि परत दोन तीन तास तरी त्यांचा सहवास मिळेल भले मेडिकल चेकप च्या निमित्ताने. पण मालती नर्स पण असेल हे ऐकून मी खजिल झालो. ही बया कशाला हवी? ती असताना जो काही जरासा चांस होता डाक्टर बरोबर लगट करायचा, तो पण मिळणार नाहीं

मी त्यांचा निरोप घेऊन जायला निघलो. माझ्या स्वरातला हिरमुसलेपणा त्यांनी ओळखला आणि क्षण भर वर पाहून एक खूपच गोड़ स्माइल मला दिली आणि नर्स कड़े एक कटाक्ष टाकून परत त्या लिहू लागल्या.

त्या रात्री मला कळत नव्हतं कि काय करावं. डाक्टर टिपणिस उद्या माझ्यावर आणखी काय टेस्ट करणार या बुचकळ्यात मी पड़लो होतो. माझ्या आईच्या वयाच्या त्या अतिशय आकर्षक आणि हुशार स्त्री बरोबर मला काही करायची संधी मिळेल का हे मला समजत नव्हतं. त्यांच्या आज अर्धवट दिसलेल्या उरोजांना आठवत हस्तमैथुन करावं हे खूप वाटत होतं पण अखेर मी स्वतावर कंट्रोल केला. मला उगाचच वाटलं कि त्यांना उद्या कळलं तर त्या रागावतील. थंड पाण्यानी अंघोळ करून एक झोपेची गोळी घेऊन मी तसाच झोपून गेलो.

सकाळी उठून अंघोळ करून आणि चिकणी दाढ़ी करून मी निघालो. तशी मला फ़ारसी दाढ़ी आलीच नव्हती पण आज खास केली. नऊ वाजताच मी डॉक्टरांच्या बंगल्यावर येऊन धड़कलो. दवाखाना बंद होता म्हणून बंगल्याची बेल वाजवली.

मालती नर्सने दार उघडलं. ती नर्सच्या पांढच्या साड़ीत नसून साध्या गाऊन मधे होती. नुकतीच अंघोळ करून आल्याने तिने ओले केस उघड़े सोड़ले होते. गाऊनच्या आत ब्रा तिने घातले नव्हती हे स्पष्ट होतं. तिचे भरगोस हिंदकळते स्तन आणि त्यांच्यावर असलेल्या मोद्या निपलांचा आकार गाउन मधून दिसत होता. स्तन वजनानी लोंबत होते.

तिने हसत मला आत घेतलं. तितक्यात डाक्टर टिपणिस पण आल्या. त्यांनी पण नुकतीच अंघोळ केली होती आणि नुसता गाउन घातला होता. मला थोड़े आश्चर्य वाटलं. मग विचार केला कि आज रविवार आहे आणि मी तसा कोणी फ़ार्मल पेशंट नाहीं ! म्हणून घरघुती ड्रेस मधे त्या दोघी असतील. सुधाताईंकड़े बघून मला सहसा वाटलं कि त्यांनी पण आत ब्रेसियर वगरे काहीच घातली नव्हती. त्यांच्या गोल भरीव स्तनांचा आणि त्यावरच्या शेंगदाण्यासारख्या निपलांचा आकार गाऊन मधून दिसत होता.

डॉक्टर म्हणाल्या. "बघ अनिल, एक शर्त आहे, तू एक शब्द बोलायचा नाहीं. आजचे टेस्ट जरा वेगळे आहे. जे नर्स म्हणेल किंवा मी सांगेन ते चुपचाप करायचं. पटत असेल तर मी तुला तपासते. नाहीतर तू जाऊ शकतो."

'कायमचा' हा शब्द त्यांनी वापरला नाहीं पण मला त्यांचा अर्थ कळला. या रहस्यमय प्रकाराने माझ्या मनात परत एक आशा आणि कुतूहल निर्माण झाले. मी मनात म्हटलं कि अनिल बेट्या, जे काही होईल, त्यात तुझी बहुतेक मजा पण आहे आणि तुझी सालिड वाट पण लागेल. मी मान डोलावून होकार दिला. त्या दोघींना बघून आता माझा शिश्न परत उसळी मारायच्या तयारीत होता.

"मालती त्याला आत घेऊन जा. माझ्या स्टडी रूम मधलं टेबल आपण वापरू तपासायला. मी आलेच" म्हणून सुधाताई आत गेल्या.

[rajsharma]

मालती त्यांचा सांगण्यावरून मला आत एका खोलीत घेऊन गेली. तिथे डेस्कवर एक पी सी होता. भिंतीच्या जवळ एक लांब आपरेशन थियेटर मधे असतं तसं टेबल होतं. मालती ने मला सगळे कपड़े काढून टेबलावर झोपायला सांगितलं. मी कपड़े काढले पण चड्डी काढायला थोड़ा लाजलो. मालती ने काही न बोलता स्वताच ओढ़न माझी चड्डी काढून टाकली आणि मला टेबलावर सरळ झोपायला सागितलं. लंड उभा होऊ लागला होता म्हणून मला ओशाळल्या सारखं झालं होतं पण तिला त्याचं काही वाटलं नाहीं.

मला झोपवून आता तिने माझे हात वर करून टेबलाच्या वर असलेल्या दोन हेंडल्स मधे अड़कवून त्यावर वेल्क्रो स्ट्रेप कसून दिले. मी चपापलो. विचारणार होतो कि हे काय चाललं आहे पण डॉक्टरांची शर्त लक्षात घेतली आणि चुप राहिलो.

मालती मला गोंधळलेला बघून थोड़ी चावट हसली आणि माझे पाय पण तिने लांब आणि दूर करून टेबलाच्या खालच्या हेडलांना बांधून टाकले. मी आता असहाय परिस्थितीत एका बंदिस्ता सारखा बांधलेला होतो. मला वाटलं कि मालती आता आपलं काम सुरू करेल पण तिने नुसतं आपल्या मऊ हातांनी माझा छाती, पोट आणि जंघांची मालिश केली. लंडाला स्पर्श पण केला नाही. तरी तो आता चांगलाच ताणून उभा झाला होता.

पाच मिनिटांनी डाक्टर टिपणिस आल्या. मला या अवस्थेत पाहून थोड़या हसल्या. माझ्या गालावर प्रेमाने हात फ़ेरून विचारलं "ठीक आहेस ना रे, का घाबरलास? परत जायचय का? थांबवू का तुझं एक्ज़ामिनेशन?"

मी मान हलवली. मला अंदाजा आला होता कि आज माझा अनुभव अगदी जगावेगळा होणार. त्यांनी माझं पूर्ण शरीर दाबून चाचपड़न पाहिलं. नर्स ला त्या हळू हळू आवाजात काही सांगत होत्या आणि ती माझ्या कड़े तिरक्या नजरेने बघून हसत होती. डॉक्टरांनी पण माझ्या लंडाला अगदी स्पर्श केला नाहीं, हां दोन्ही गोट्या मुठीत धरून हळुवारपणे दाबल्या.

उत्तेजनेने माझ्या तोंडातून एक हुंदका निघून गेला. "मालती, काल या पोराचा ब्लड प्रेशर पहायचं राहून गेलं. चल आत्ता बघू." मालती ब्लड प्रेशरचं मशीन घेऊन आली आणि माझ्या दंडाला रबराची ट्यूब गुंडाळू लागली. त्यांनी तिला थांबवलं. "अगं तिकड़े नाहीं, त्याला जिकड़े त्रास होतो आहे तिकड़े बघू." मालती ने स्मित केलं आणि माझ्या ताठ उभ्या शिश्नाच्या दांड्यावर ट्यूब गुंडाळू लागली.

कोमल रबराचं ते स्पर्श येवढे उत्तेजक होतं कि माझा लवड़ा ताड़ ताड़ उड़ लागला. पुरत्या दांड्यावर ती काळी रबराची ट्यूब आवळलेली होती

आणि नुसता लाल सुपाड़ा उघड़ा होता. डॉक्टर ने बल्ब दाबून ट्यूब मधे हवा भरली आणि प्रेशर बघू लागल्या. मला असं वाटत होतं कि जसं कोणी आपली अतिशय मऊ मुट्ठी घट्ट माझ्या दांड्या भोवती आवळली आहे. परत हवा काढून त्यांनी प्रेशर बघितलं. "अरे जास्त आहे, १३० १००, येवढ़या तरण्या पोराचं असं का व्हावं?"

अर्थात त्या चेष्टा करत होत्या. या अवस्थेत प्रेशर वाढलं नाहीं तर नवल. "पुन्हा बघते" करून त्या परत ट्यूब मधे हवा भरू लागल्या.

हा प्रकार तीन चारदा झाला आणि सारख्या ट्यूबच्या घट्ट आणि सैल झाल्यामुळे मला असं वाटू लागलं कि कोणीतरी मला प्रेमाने हळुवारपणे हस्तमैथुन करवतंय. मी दातांमधे ओठ धरून आपल्यावर कंट्रोल करायचा प्रयत्न करू लागलो. पाच मिनटात माझी दशा केविलवाणी झाली, मला ते सुखा सोसवत नव्हतं पण ठरल्याप्रमाणे मी एक पण शब्द तोंडतून काढला नाहीं. पण अखेर न रहावून माझ्या तोंडातून एक मोठी सुस्कारी निघाली.