भावना-Latest Marathi sexi stories 2019

[rajaarkey]

भावना-Latest Marathi sexi stories 2019

भावना एक ३५-४० वर्षाची सुंदर बाई होती, एका मोठ्या कंपनी मधे चांगल्या पदावर कामाला होती. ती दिसायला एक्दुम सेक्सी होती, ५-८" उन्ची, भरीव गोळे, डेरेदार गान्ड, ती राहायची पन एक्दुम उत्त्त्म, नाविन नविन साड्या, पहुंम्स, एक्दुम टकाट्क, कोणाचाही बाबुराव उठ्वेल अशी. तिला एक १७-१८ वर्षाचा मुलगा होता, रवि. पोरगा तसा एक्दुम शान्त आणी सज्जन होता, पण आज कल तो सुद्धा वयात आला होता. पीच्क्तर मध्ले सीन्स बघुन आपला ५" लवडा हलवुन मुठ मारु लागला होता. रवि चे बाबा कामा नीमीत नेहमी बाहेर असत, त्या मुळे घरा मधे, भावना आणी रवि हे दोघेच असत.

तसा भावना क्म्प्री मधे कामाला आसल्या मुळे तिचा स्वभाव एकदुम फ्री होता, तीला आई म्हण्ट्लेले आवडत नसत, त्या मुळे रवि तिला भावनाच म्हणायचा. ते दोघा मित्रा मैत्रीणी सारखे रहायचे. भावना घरा मधे नाईटी मधे असायची, आणी ती घरा मधे ब्रा घालत नसत, त्या मुळे खाली वाकली की रविला तिच्या गोळ्यान्चे दर्शन होत आसत, तो आधी दुर्लश्य करायचा पण आज कल भावना ला पाहुन रवि उत्तेजीत होऊ लागला होता. त्याचा लवडा कडक होऊ लागला होता, भावना च्या नावाने तो आज काल गाळू लागला होता. रवि ला ते चुक वाटायच, पण घरा मधे एवढी सुन्दर अणि सेक्सी बाई आसल्यावर ते बेचारा पोरग तरी काय करणार. रवि आज काल भावना च्या जवळ जायचा आणि तिच्या गोळ्याना बघायचा प्रयत्न करत असत. तिला हाथ लावायचा, रवि वेडा झाला होता वासने मुळे. त्याला भावना ला झवायचा चान्स हवा होता.

| एक दिवशी त्याला तो चान्स मिळाला, काय झाले रवि एक दिवशी कोलेज मधुन घरी बईक वरुन येत होता , त्याला सिग्नल ला भावना ची कार दिसली, दुपारची वेळ आणि वीकडे आसल्यामुळे त्याला नवल वाटले. त्याने सहज पाहिले तर गाडी मधे भावना बरोबर कोणी तरी दुसरा माणुस होता, ते दोघ हसुन एक मेकांशी बोलत होते, त्यांच्या एकन्दरीत वागण्या मुळे रवि ला सन्शय आला, तो हाळुच तिच्या गाडीच्या मागे निघाला. गाडी एका घरा बाहेर थाम्ब्ली, आणि भावना त्या माणसा बरोबर त्या घरात गेली.रवि त्यांच्या मागे गेला. त्याला संशय आला होता, आणि त्याला त्याचे निरसन करायचे होते. घर एक्दुम प्रश्स्त होत, तो ह्ळुच एका बेडरुम च्या खिडकी जवळ गेला आणि खिड्कीच्या फ़टी मधुन काही दिसतय का बघु लागला, आत माधल द्रुश्य पाहुन त्याचा त्याच्या डोळ्यां वर विश्वास होत न्हवता. आत मधे तो माणुस आणि भावना एकमेकांना किस्स करत होते. "ओह्ह्ह रमेश, आज किती दिवसा नंतर आपण भेटत आहोत" भावना त्याच्या केसां मधुन हाथ फ़िरवत म्हणली. "हो ना, कामा मुळे वेळ मिळत नाही आणि मला वेळ आसला तर तुझ नवरा घरी असतो" रमेश म्हणाला. "ओह कोणाचे नाव घेतोस त्याला माला द्यायला वेळ नाही, तुला माहितच आहे माझा सेक्स ड्राइव नोर्मल बायकां पेक्शा जास्त आहे, आणि तो ३-४ धक्क्यां मधेच फ़िनिश होतो म्हणुन तर मला बाहेर ....." "माहित आहे मला तुझा सेक्स ड्राइव, जीव घेतेस माझा, ३-४ वेळा झवुन सुद्धा तुला अजुन हवे असते" रमेश तिचं वाक्य मधेच तोडत म्हणाला. "हो आणि आज तु बरयाच दिवसां नंतर भेटत आहेस, त्या मुळे आज तुला मी सोडनार नाही, प्लीज लवकर मला शांत कर, माझ्या पुच्ची मधे आग लागली आहे" असे म्हणुन तिने त्याला आपल्या जवळ घेतला, आणि त्याच्या पाण्ट ची ज़िप खाली घेतली. "अरे हो हो, किती घाइ जरा खिड्की दार तरी बंद करु दे, कोणी आला तर प्रोब्लेम नको, तुला माहित आहे माझे स्टेट्स,

[rajaarkey]

कोणाला कळायला नको आपल्या बद्दल" "येस यु आर राइट, तु सगळ चेक करुन ये आइ आम वेटींग फ़ोर यु इन द बाथ ब" पण त्या दोघां ही माहित न्हवत, की रविने त्यांचे चाळे आपल्या मोबाइल मधे रेकोर्ड केले होतं रवि घरी आला त्याला अजुन त्याच्या डोळ्यांवर विश्वास होत न्हवता, हे सगळं खोटं आहे, असा तो स्वताला सांगत होता, त्याने पुन्हा आपला मोबाइल चेक केला, नाही हे खर आहे, भावनाचं बाहेर लफ़डे चालु होतं, ती त्या माणसां बरोबर मजा मारत होती. रविला तिचा फ़ार राग आला होता, त्याला वाट्लं बाबांना सगळे सांगावे, त्याने फ़ोन उचलला नंबर लावणार इत्यात त्याला एक कल्पना सुचली....विचित्र कल्पना.... "नाही हे बरोबर नाही, स्वताच्या आईला "blackmail" करायचे, दिस इज ब्रोन्ग, हे चुकिचे आहे" रवि विचार करत होता. "इट्स राइट, ती तुझ्या बाबांना फ़सवत आहे, तु बदला घे" "नाही, तु बाबांना सांग, लेट हिम डिसाइड" "अरे असा चान्स परत मिळणार नाही, शी इज मेड टु बी फ़क्ड..." "नो, दिस इज बुलशिट, बाबा डिसाईड करतील काय करायचे आहे ते.." "बाबा आहेत कुठे, ते टुर ला गेले आहेत, कोणाला कळणार आहे, शी नीड्स सेक्स.." त्याच्या मना मधे असे उलट सुलट विचार दिवस भर चालु होते, त्याला कळाले पण नाही की भावना "कामा" वरुन परत आली होती. "रवि कुठे हरवला आहेस, कसला विचार करत आहेस?" भावना त्याला विचारां मधे हरवलेला बघुन म्हणाली. "ह्म... काही नाही..." रवि एकदम म्हणाला. "आर यु शुयर?" "येस आइ आम फ़ाइन" "ओके" भावना म्हणाली, तिला वाटलं असेल काही तरी. "मी आज फ़ार दमले आहे, आज ओफ़िस मधे फ़ार काम होतं, काम करुन फ़ार कंटाळा आला आहे..आइ नीड अ नाइस बाथ" बाथरुम कडे जात ती म्हणाली "परत?" रवि चुकुन म्हणाला "काय?" भावना ला दोन मिनीट काही कळाले नाही. "नाही काही नाही, यु गो अहेड" रवि स्वाताची चुक सुधारत म्हणाला.. भावना बाथरुम मधे अंघोळ करायला निघुन गेली. "काम म्हणे ओफ़िस मधे,चांगली झवा झवी करुन दमली असेल दिवस भर, आणि आम्हाला शेंड्या लावते" तो स्वताच बडबडत होता "बाबांना सांगितले पाहिजे, लवकरच मग कळेल तिला" "वेडा आहेस का तु, हाच मौका आहे, इतका चांगला चान्स परत नाही येणार, विचार कर इतकी सेक्सी बाइ परत मिळणार नाही, ती तुझी दासी होइल, पाहिजे ते करेल, यु कयान डु व्हाटेवर यु लाइक...व्हाटेवर" "नाही मी हे करु शकत नाही" त्याच्या मनात हे चालु असताना, भावना अंघोळ करुन बाहेर आली.. ती एकदम मस्त दिसत होती, काळा नाइटी तिच्या
गुड्घ्या पर्यंतच होता, तिचे गोळे बाहेर यायच्या प्रयत्नांत होते, केस सोडलेले होते, आणि एक मस्त पर्युमचा वास तिच्या शरिरा मधुन येत होता. रवि तिच्या कडे बघतच राहिला, "चल जेवन करुयात मला फ़ार भुक लागली आहे" ती म्हणाली. "हिला झवायला काय मजा येइल...येस आइ वौंट टु फ़क हर, चुक का बरोबर मला माहित नाही, काय सही आहे, बाहेरच्यां कडुन झवुन घेते मग मी तर घरां मधला आहे, मी काय वाईट आहे, येस ठरलं तर.. पाहिला चान्स मिळाला की हिला blackmail करायचं आणि ....." तो स्वताशी विचार करत, गालातल्या गालात हसत होता. "हेलो, मला फ़ार भुक लागली आहे..." भावना वैतागून म्हणाली. "हो चल" रवि आपल्या आसुरी विचारां मुळे खुश होता, तो आतुरतेने योग्य संधी ची वाट बघत होता......

[rajaarkey]

रवि आज काल भावनाच्या हालचालींवर बारिक लक्श ठेवुन होता, ती काय करते कोणाकोणाला भेटते, सगळं तो नोंद करत होता. त्याच्याकडे आता भावना च्या चाळ्यांचे बरेच पुरावे होते. त्याला आता कळाले होते की भावना त्याच्या बाबांकडे पैश्यांसाठी राहते, त्याच्या वडिलांकडे खुप पैसा होता..आणि भावना तो उड्वत होती....काही तरी केले पाहिजे...रवि विचार करत होता. भावनाला ह्या सगळ्याची कल्पना न्हवती, ती अजुन सुद्धा मधे मधे रमेश ला भेटुन आपली वासना त्रुप्त करुन घेत होती. आता रविला कळाल होते की रमेश हा आधी भावना बरोबर काम करत होता, आणि तो आता दुसर्या कंपनी मधे एका चांगल्या पदावर काम करत आहे. त्याचे लग्न झाले होते आणि त्याला एक १५-१६ वयाची मुलगी पण होती. त्याला त्यांचे हे अफ़ेर हळु हळू कळु लागले होते, की कसे दोघेजण बिझनेस टुर च्या नावा खाली मजे मारतात ते... रवि कडे सगळे पुरावे होते..अगदी लहान लहान डीटेल्स सुद्धा, ही वान्टेड टु प्ले सेफ़ आन्ड परफ़ेक्ट...रमेश भावनाला जेव्हा हाथ लावायचा, किंवा किस्स करायचा तेव्हा रविचा लवडा कडक व्हायचा आणि मग तो भावनाच्या नावाने भरपुर हस्थमैथुन करायचा, त्याला रमेशचा फ़ार राग यायचा, आणि हेवा पण वाटायचा, साला हारामखोराचं काय नशीब आहे, भावना सारखा कंटाप मालाचा तो मस्त युज करत होता... किती दिवसां पासुन आणि कोणाला थांग पत्ता नाही. पण आता नाही, आता भावना फ़क्त माझी आहे, नो वन इज गोइंग टु शेयर हर............शी इज माइन.....आइ आम गोइंग टु फ़क हर डे नाइट.............येस्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स
... एवरी थिंग हँड टु बी परफ़ेक्ट नाही तर त्याचा प्लॅन त्याच्या वर उल्टा होवु शकतो...रविला हे चांगलंच माहीत होतं म्हणुन तो घाइ करत न्हवता... "प्लॅन ए रमेशचा काटा काढने....पण कसा....येस्स सेम प्लॅन "blackmail"....हा हा हा...." रविला वासनेमुळे वेडा झाला होता त्याला त्याच्या ह्या क्रुत्यांचा अभिमान वाटत होता...काम वासनेच्या एका विलक्षण शक्तीच्या ओघात वाहत तो अशी गोष्ठ करणार होता जी नैतिकतेच्या पलीकडे होती.....भावना बरोबर सेक्स...स्वताच्या आइला झवायला निघाला होता. नशीबसुद्धा त्याच्या बरोबर होते, त्याचे सगळे पत्ते व्यवस्थित पडत होते, आत्ता भावनाच्या पुच्ची मधे लवडा घातल्या शिवाय थांबायचे नाही....रविने ठरवलं होतं...बहुतेक नशिबाला सुद्धा हेच मान्य असेल..कोणास ठाउक...हे तर येणारा काळंच सांगु शकत होता...........
वीकएंड आला रविच्या बाबांची यु एस ट्रिप अजुन १ महिना वाढ्ली होती, इकडे भावना खुश होती रमेश तिला भेटनार होता आणि मग......

[rajaarkey]

रविला वाटले हाच चांन्स आहे, त्याने बाजारामधुन एक नविन सिम कार्ड आणले होते, त्याने मोबाइल मधे ते घातले आणि फ़ोन फ़िरवला.. दुपारचे ४.३० झाले होते.. "हेलो मिस्टर रमेश...हौ आर यु?" "ग्रेट..कोन बोलतय?" रमेश म्हणाला "तुमचा शुभचिंतक...कुठे निघालात?" "दाऍट्स नॅट उर प्रोब्लेम" "भावना ला भेटायला?" रमेश ला २ मिनीट काही कळाले नाही..."व्हॅट रब्बीश..कोण बोलतय..." तो चिडुन म्हणाला. "तुमचा शुभचिंतक..." "कोण शुभचिंतक..आणि तुम्हाला काय हवं आहे?" रमेश म्हणाला. "तुमचं भलं..बाकी काही नाही" रवि एकदम सराइत गुन्हेगारा सारखा बोलत होता. "मी कंपनीच्या कामा निम्मत बाहेर चाललो आहे २ दिवस...माझ्या कडे वेळ नाहिये...आपण सोमवारी बोलु यात..ओ के???" रमेश म्हणाला "येस आइ नो यु आर वेरी बिझी मि. रमेश...कुठे होटेल ड्रीम्लँड मधे मिटींग आहे का?" "व्हॅट थ फ़.. कोण आहेस तु आणि काय हवं आहे तुला" रमेशला आता हळु हळु भिती वाटायला लागली होती..."कोण आहे हा माणुस आणि आपल्या बद्द्ल ह्याला कसे माहित" त्याला विचार पडला होता.. "काही नाही...मलाच तुम्हाला काही तरी द्यायचे आहे.. प्लीज चेक युअर मेल" रमेशने लगेच इ-मेल अकौंट चेक केले........इ-मेल बघुन त्याची हालत खराब झाली...त्या मधे त्याचे आणि भावनाचे फ़ोटो आणि क्लिप्स होत्या...त्या तश्या पोझेस मधे.... रमेशला आपलं करियर आणि संसार उध्वस्थ झालेला दिसला.... "व्हेर द फ़क डिड यु गेट दिस.." तो म्हणाला "ऍट द टाइम यु वर फ़किंग हर" "किती पैसे पाहिजे बोल?" रमेश म्हणाला..त्याला वाटलं कोणी तरी पैशांसाठी त्याला त्रास देत आहे. "पैसे माझ्याकडे पण आहेत मि. रमेश" आता मात्र रमेशच्या गोट्या कपाळात आल्या..." मग ह्याला काय हवे आहे..कोणी पाठवलं असेल ह्याला" रमेश ल विचार पड्ला .. "घाबरु नका मि. रमेश मी तुमचा शुभचिंतक आहे" रमेश अजुन घाबरला.. पैसे नको मग.... "आइ नीड अ फ़ेवर फ्रोम यु" "आता ह्याला काय पाहिजे.." रमेशला कळत न्हवतं ..."कसलं फ़ेवर?" त्याने विचारले "तुम्ही भावना बरोबरचे तुमचे संबंध संपवा.. तुम्ही चांगल्या घरातले आहात..तुम्हाला हे शोभत नाही...तुमची फॅमेली आहे, करियर आहे...तुम्ही त्या बाइचा नाद सोडा लवकरात लवकर.." "कायय्य्य्य्य्य्य " रमेशला कळाले नाही...."काय मस्करी आहे" रमेश म्हणाला "मस्करी नाही मि. रमेश....मी तुमचा शुभचिंतक आहे, मला आवडणार नाही की तुमचा सुखी संसाराला कोणाची नजर लागावी..." "तुम्ही लोकांचे संसार सुखी करण्याचा ठेका घेतला आहे का" रमेश म्हणाला "असे समझा हवे तर ...बाहेरच्या बायकांचे नाद सोडा...आणि स्वताच्या घरात लक्श्य घाला..नाहीतर....." "नाहीतर.....काय..." रमेशने विचारले "तुम्हाला स्वताला कोणत्या निव्ज चॅनेल वर बघायला आवडेल?" "नाही ..नको...मला मान्य आहे" रमेश म्हणाला..त्याने विचार केला लवडा सलामत तर भोकं पचास.... "गुड आता ऐका मी सांगतो तसा करायचं....इथुन पुढे भावनाला विसरायचे...तिला फ़ोन करायचा नाही आणि तिचा फ़ोन आला तरी जास्त बोलायचे नाही..अवोइड हर.. नो फ़ोन्स... नथिंग" "पण.." रमेश म्हणाला "तिला विसरा आणि बाकीच्यांना सुदधा...यु आर अ गुड हसबंड फ़ोम टुडे..नाहितर......" "ओ के.." रमेशकडे पर्याय न्हवता "आइ नो यु कॅन मॅनेज..यु आर अ मॅनेजर" "येस आइ नो" रमेश म्हणाला "ओके आवोइड हर..त्तिला कळाले नाही पाहिजे..ओके" "ओ के" "गुड बोय...लक्शात ठेवा माझी तुम्च्यावर पुर्ण नजर आहे.. यु नो देंट" "येस.." रमेशच्या तोंडातुन शब्द निघत न्हवते "बाय..इफ़ यु कीप योएर प्रोमिस मी तुम्हाला परत कधी त्रास देणार नाही..पण तुम्हाला दुसरा चांन्स नाही...नेक्श्ट टाइम मी माझा प्रोमिस पुर्ण करेन...यु बेटर नो देंट" "येस आइ नो" "गुड बाय मि. रमेश.." रविने फ़ोन ठेवला.. त्याचा घाव वर्मी बसला होता..त्याला माहित होतं रमेशला आपली इज्जत कित्ती प्यारी आहे ते..त्यामुळे तो भावनाशी आपले संबंध तोड्णार... इकडे रविने विचार केल्या प्रमाणे रमेश पण विचार करत होता.... "भावनाला फ़ोन करुन सगळं सांगु यात का?......नाही नको त्या ब्लॅक्मेलर ला कळाले तर पंचायत व्हायची...नाही नकोच..." "भावना साठी..तिच्या त्याच्या साठी आपलं करियर..आपला संसार..मुलगी सोडावी लागेल..नो मी हे करु शकत नाही...भावना फ़ार स्वार्थी आहे उद्या माझा उठायचा बंद झाला तर मला पण सोडुन देइल..त्या पेक्षा तिचा नाद सोड्लेला बरा......पण यार मस्त माल आहे....१६ वर्षाच्या पोरिला झवल्या सारखं वाटतं तिला घेतल्यावर....शी इज फ़कींग होट मॅन.....पण माझ्या कडे पर्याय नाही...मि. रमेश विसरा भावनाला आणि तिच्या भोकाला.....हुश्स्स्स्स " "चला बाहेर फ़ार शेन खाल्लं आता घरी जाउयात...होटेल ड्रीम्लँड इज ड्रीम नाव...रिस्क घेण्यामधे काही अर्थ नाही.....भावना इज नो वन नाव"

[rajaarkey]

रमेशला चांगलेच माहित होते की विषाची परिक्षा घेण्यामधे काही उपयोग न्हवता...म्हणुन त्याने भावनाला विसरायचा निश्चय केला... "सौरी भावना आइ कॅनोट स्क्रु माइ करियर फ़ोर अ गोड डाम्म होल...सौरी बेबी...गुड बाइ..." तो स्वतालाच म्हणाला
आणि आपल्या घरी निघाला.. "बिंगो...रमेशचा काटा दुर झाला आता नेक्श्ट टार्गेट होटेल ड्रीमलँड....टाइम फ़ोर प्लॅन बी...." रवि बाइकला किक मारत म्हणाला...५ वाजले होते...... रविने होटेल मधे जाउन रमेशच्या नावाने चेक-इन केले, त्याने काउंटर वर भावना साठी एक पाकिट दिले..आणि तो रुम मधे भावनाची वाट पाहु लागला, प्लॅन प्रमाणे त्याने सगळ्या वस्तु स्वताबरोबर आणल्या होत्या... इकडे भावनाला आपल्या बरोबर काय घडत आहे ह्याची कल्पना न्हवती, तिने कालच रविला आपण कामा निम्मित २ दिवस बाहेर जाणार आहोत सांगितले होते, तिने, नेहमी प्रमाणे ती ६.३० वाजता ओफ़िस मधुन निघाली...तिने एक मस्त काळ्या रंगाची साडी आणि एक टाइट फ़िटींग ब्लाउज घातला होता, त्यामुळे तिचे नितंब आणि पुष्ठ भाग एकदुम बाहेर जानवत होते. "आज रमेश मला बघुन वेडा होइल" भावना मेकप करत म्हणाली......"आता २ दिवस फ़क्त तो आणि मी... वाअव आइ केनोट वेट" भावना ह्या विचारांमधेच गाडी चालवत होती की तेवढ्यात होटेल आले... होटेल ड्रीमलँड शहरां पासुन बरच लांब होतं...एक मोठा रीसोर्ट होता...गर्दी पासुन लांब..शांत सुंदर आणि एकदा का रुम मधे गेला की आत काय चालतय कोणाला कळत न्हवतं....म्हणुन तर रमेशने हे ठिकाण हेरल होत...पण आज रमेशच न्हवता...हे भावनाला कुठे ठाउक होत...ती तर अजुन तिच्या काम क्रिडेच्या स्वप्नांमधे रमली होती... गाडी पार्क करुन ती लौबी मधे आली..होटेल फ़ार सुंदर आणि मोठं होतं...मानायला हवं रमेशचा चौइस..दिस इज सो गुड...ती विचार करत होती... "हाज रुम नंबर ११२३ चेक्ड-इन"..तिने रिसेप्शनिश्टला विचारले.. "येस माम...११ फ़्लोर...राइट एलिवेटर.." "गुड...बॅक्न्स.."असे म्हणुन भावना लिफ़्ट कडे निघाली "एक मिनीट माम....तुमच्या साठी एक पार्सल आहे.." असे म्हणत तिने ते पाकीट भावना ला दिले.. "बॅक्न्स....अगैन.."... "रमेश पण ना काय काय करत असतो...." असे म्हणत भावना लिफ़्ट मधे गेली ११ व्या मजल्याचे बट्न दाबले...लिफ़्ट निघाली.. "काय असेल पाकिटांमधे...चल उघडुन बघुयात..." तिने पाकिट उघड्ले... "व्हॅट द फ़क इज दिस...इज इट अ जोक..." भावनाला पाकीटांमधले आपले आणि रमेशचे "ते" फ़ोटो बघुन काही सुचत न्हवते... "रमेशने हे फ़ोटो कधी काढ्ले आणि का?" ती विचार करत असतानाच लिफ़्ट थांबली...११ वा मजला आला होता.. "आइ गेस रमेश इज प्लेइंग हिज स्टुपिड जोक्स अगेन..पण जर रमेशने नसेल पाठवले हे फ़ोटो तर....." तिच्या शरिरामधुन एक विज गेल्या सारखे तिला वाट्ले..

"नाही..नो वन नोज अबौट रमेश ऍड मी...." भावना रुम नंबर ११२३ च्या बाहेर होती..तिने नौक केला दरवाजा.. "इट्स ओपन..प्लीज लौक इट व्हाइल कमिंग..." आतुन आवाज आला.. भावना आत आली आणि तिने दरवाजा बंद केला...हौल मधे कोणीही न्हवते "रमेश आर यु इन द बेडरुम..यु नौटी बास्टर्ड ..." असे म्हणुन ती आत बेडरुम मधे गेली "आआआआआआआआआआआ....." ती जोरात ओरडली...आत मधे बेडच्या शेजारी..एक व्यक्ती काळा मास्क घालुन बसली होती.. "हु इज दिस....रमेश आर यु देर.....बोल नाही तर मला सिक्युरिटीला बोलवावे लागेल.." ती घाबरत म्हणाली रवि पण २ मिनिट घाबरला होता..पण तो स्वताला सावरत घोगर्या आवाजात म्हणाला..."फ़ोटो कसे वाटले...मिसेज भावना..." भावना गड्बडुन गेली..तिला काही कळत न्हवते... "हाव आर द फ़ोटोज...." त्याने परत विचारले.. "कोण आहे आणि हे फ़ोटो कुठे मिळाले.." भावनाने विचारले "देंट्स नोट युअर प्रोबलेम..डु यु लाइक देम?" "व्हॅट द हेल..मी आता पोलिसांना बोलावते...मला ब्लॅकमेल करतोस काय" "मी बोलावतो...कळु दे लोकांना आणि तुमच्या नवर्याला..आइ डोंट केर...गो आहेड" आता मात्र भावना घाबरली, लोकांना कळाले तर काय होइल, माझा नवरा मला सोडेल, आणि त्याचा पैसा सुद्धा जाइल....सगळं संपेल...नो हाय प्रोफ़ाइल लाइफ़...नाहीईईईईईईईई "काय हवं आहे तुला" ती भानावर येत म्हणाली. "हॅट्स लाइक अ गुड गर्ल..." रवि हसत म्हणाला...ती घाबरली होती..खरंच...आता तो हवं ते करु शकत होता... "व्हॅट डु यु वौंट?" तिने परत विचारले "जश्ट कुल डाउन...त्या खुर्ची वर बसा आपण शांत पणे बोलुयात..रुम २ दिवसांसाठी बुक आहे.." रवि म्हणाला भावना अजुन विचार करत होती..कोण असेल...तिला फ़क्त त्याचे डोळे आणि ओठ दिसत होते बाकी सगळा चेहरा मास्कने कवर्ड होता.. "आइ हॅव अ डील फ़ोर यु मिसेज भावना" "कसली डील?"..तिने विचारले..."किती पैसे मागतोय काय माहित" ती मनातल्या मनात विचार करत होती.... "हे बघा माझ्याकडे तुम्हाला द्यायला जास्त पैसे नाहियेत...माझा नवरा यु एस ला गेला आहे, त्याच्या आकौंट मधे असतात...." ती म्हणाली "पैसे कोणाला हवे आहेत" रवि म्हणाला "मग....." "मला तु हवी आहेस...." "काय्य्य्य्य ...ते शक्य नाही..पैसे घे आणि चालता हो...." भावना चिडुन म्हणाली... "ठीक आहे..मी जातो उद्याचा पेपर वाचा म्हणजे झालं" "मला घाबरवन्याचा प्रयत्न करतोस काय..."