भाग ९
अशोक व शीला ' बेडरूम' मध्ये 'ड्रिंक्स' घेत बसले होते. आज त्यांच्याकडे मनोहर एंड कंपनी 'डिनरला’ येणार होते व आजचा स्वयंपाक चक्क वैजयंती करत होती.
"तसेही आयुष्यात 'पुढे जाण्यासाठी सतत काहीना काहीतरी 'नवीन' करणे आवश्यक आहे नाहीतर माणसाची 'प्रगती' तिथेच खुंटते..." अशोक एखाद्या तत्ववेत्याचा आव आणून शीलाला म्हणाला. त्यावर
"तुम्हाला आज इतक्या लवकर कशी चढली ?" असे शीलाने विचारताच तो गप्प बसला पण त्याचे विचारचक्र चालूच होते. तितक्यात वैजयंती त्यांच्यासाठी स्वतः बनवलेला 'पनीर टिक्का' घेऊन आली. मनोहरकडून गेल्या वर्षभरात छानपैकी 'खुराक' घेऊन ती फारच ‘माल दिसायला लागली होती.
"घ्या पप्पा..." असे म्हणून तिने वाकून प्लेट त्याच्यापुढे धरताच त्याची नजर अभावितपणे तिच्या उरोजांवर खिळली हे शीलाने 'मार्क' केले. तिचे उरोज आतातर पूर्णपणे विकसित झालेले होते व त्याचे 'क्लीव्हेज' तर अक्षरशः जीवघेणे' दिसत होते. ते पाहून अशोकने सुस्कारा सोडला.
"जेवण बनायला किती वेळा आहे बेटा ?" शीलाने विचारले. "पंधरा मिनिटे तरी..." वैजयंती म्हणाली "झाल्याबरोबर मी तुम्हाला बोलवीनच..." असे म्हणून ती निघून गेली. अशोकने ड्रिंक संपवण्यात ७-८ मिनिटे लागली व त्यानंतर त्याने शीलाला जवळ ओढताच ती त्याचा 'मूड' समजून गेली. अशोकने तिचे चुंबन घेऊन तिच्या भरगच्च उरोजांमध्ये डोकं घुसळायला सुरवात केली.
"अहो आतातर पहिले मनोहर एंड कंपनी येईल व नंतर जेवायचं आहे ना अजून?" असे जरी तिने म्हटले तरी तीही स्वतःहून त्याचं डोकं आपल्या उरोजांवर घट्ट दाबून ठेवले. "ते नंतर बघू... आता पहिले हे होऊन' जाऊ देत..." असे म्हणून तो तिला कुस्करु लागताच तीही चांगलीच गरम झाली. 'फोरप्ले'त त्यांचे कपडे कधी गळून पडलेत ते त्या दोघांनाही कळले नाही.
अशोकने शीलाला पलंगावर झोपवून तिच्यावर स्वार होत त्याने आपला लंड तिच्या पुच्चीत हळूहळू घुसवला व अतिशय हळुवारपणे त्याने आपली स्पीड वाढवायला सुरवात केली. "आssह आssह ओssह..." शीला सुखातिशयाने कण्ह लागली. तिचे डोळे आपोआपच बंद झाले.
तितक्यात मागे हलकासा आवाज होताच अशोकने हळूच नजरेच्या कोपऱ्यातून पहिले असता त्याला वैजयंती दारात उभी असलेली दिसली... बह्दा ती त्या दोघांना बोलवायला आली होती. "मनोहरच्या बरोबर तू या 'विकएंड'ला खूप मजा केली ना ?" अशोक धक्के मारत शीलाला म्हणाला. "हुंsss" शीलाच्या डोळ्यांपुढे बहुदा ते दृश तरळले असावे "हो होऽऽय.." "तो फारच 'फास्ट झवतो ना..." अशोक म्हणाला. "होय... तो म्हणत होता कि बरेच दिवस झालेत मी तुम्हा मायलेकींना 'एकत्र' झवले नाही..." शीला म्हणाली.
"साssला मादरचोद... एक नंबरचा लालची कुठला..." अशोकने तिचे निपल कुस्करत म्हटले. त्याचबरोबर ती "हाsssय..." असे सित्कारली व एकेरीवर येत "अरे तो बिचारा तसा 'सिधासाधा'च तर आहे... तो तर तुझा खराखुरा 'fan' आहे कारण तुझ्याचमुळे त्याला आम्हा दोघींना 'झवायला मिळाले ना ?"
अशोकने समोरच्या भिंतीवरच्या आरश्यातून पुन्हा वैजयंतीकडे पाहिले... ती त्या दोघांचा संभोग पाहण्यात गुंगून गेली होती... तिचा हात अभावितपणे स्वतःच्या पुच्चीवर गेला होता. "शीला मला त्याने तुला व वैजयंतीला 'झवतांना'चा सीन बघायचा आहे... मला वैजयंती कशी उचकत उचकत घेते ते बघायचे आहे." अशोक धक्के मारत म्हणाला.
आपला उल्लेख येताच वैजयंती कुतूहलाने ऐकू लागल्याचे त्याच्या लक्षात आले कारण आता ती चक्क खोलीच्या आत आली होती व तिचा दुसरा हात आपल्या उरोजांवर स्थिरावला होता.
"कधीकधी मनात विचार येतो की..." अशोक म्हणाला व मुद्दाम त्याने एक पॉज घेतला. "काय ?" तो चूप झाल्याने शीलाने विचारले. "वैजयंतीला मी 'झवायला' काही हरकत नाही ना तुझी ?" त्याने अनपेक्षितपणे तिला विचारले... त्याबरोबर त्याची गाडी 'सुपर-फास्ट' धावू लागली. "बाप रे... हे काय आता नवीन ?" शीलाने विचारले "मला तरी हे Prima-facie (प्रथमदर्शनी) पटत नाहीये... पण तुम्हाला असं का वाटावं ?" "खरं सांगू तर आजकाल वैजयंतीला पाहिलं कि मला तुझी त्या दिवसातली आठवण होते व वीस वर्षांपूर्वीच्या 'त्या दिवसात' मला तुला व माणिकला 'झवायची खूप इच्छा होतीच... माधवीच्या रुपात मला त्यावेळची' माणिक तर मिळालीच आहे.व आता वैजयंतीच्या रूपातील 'त' मिळाली तर हा 'जन्म सफल' झाला "फक्त हेच कारण आहे की..." शीलाने विचारताच "नक्कीच नाही पण जेंव्हा मी तुला, माधवीला किंवा माणिकला झवतांना 'मनोहर वैजयंतीला झवतांना ती किती छानपणे त्याला 'घेत' असेल ?" असा विचार मनात येताच मला फारच 'एक्सायटेड' वाटतं... तुझी शपथ !! आणि आतातर तिची फिगर 'सानिया मिर्झ' पेक्षा जबरदस्त झाली आहे... स्पेशली तिचे ‘बॉल्स'... तशीही ती जरी आपली मुलगी नसती तरी तिला झवावसं' नक्कीच वाटतंय गं..." "मला खरंच तुम्हा 'पुरुषांचं आश्चर्यच वाटतं कारण सर्वजण बहुदा असाच विचार करतात..." शीला उचकत उचकत म्हणाली "आजकाल मनोहरची माधवीकडे पाहण्याची नजर बदलली आहे असे माणिक मला परवाच म्हणत होती."
अशोकने पुन्हा हळूच वैजयंतीकडे चोरून बघताच ती उत्सुकतेपोटी त्या दोघांच्या अगदी जवळून त्यांचे 'झवणे' डोळे विस्फारून बघत असल्याचे त्याच्या लक्षात आले.
"झवू दे ना मला वैजयंतीला एकदा प्लीज... जर तू 'अलाऊ' करशील तरच 'झवीन' मी तिला..." आता त्याच्या धक्क्यांची स्पीड प्रचंड वाढली.