यक्षप्रश्न

[rajsharma]

त्या दहा दिवसात त्या दोघांनीही उटी व कोडाई-कनाल'ला आपल्या नवीन 'बायकांबरोबर' चक्क 'दुसरा हनिमून' मनवला होता... व दोघेही पक्के 'हरामी' असल्यामुळे दोघांनीही आपापल्या पोरींना झवणे एन्जॉय' करतांनाही डोळे भरून पाहून घेतले होते. बंगलोरहून येतांना तर त्यांनी ‘फर्स्टक्लास ए.सी.’च्या कंपार्टमेंटमध्ये आतून दार लाऊन दिवे बंद केले व आजूबाजूच्या बर्थवर छानपैकी 'झवणे एन्जॉय' करतकरत पुण्यापर्यंत प्रवास केला.
पुणे रेल्वे स्टेशनवर त्यांना घ्यायला आलेल्या दोन्ही आया आपापल्या मुलींकडे पाहतंच राहिल्यात... कारण त्या दोघीही
अंगाने छानपैकी भरल्या होत्या. "ट्रीपतर छानपैकी मानवलेली दिसतेय दोघींना..." त्या दोघींकडे पाहत शीला कौतुकाने म्हणाली... त्यावर - "कायपण 'खाऊन' आल्या आहेत या दोघी ?" असे माणिकने म्हणताच -

"अग माणिक, या दोघीही 'आपल्यापेक्षा' या दोघांच्या 'लाडक्या' ना!! त्यांनी 'काहीही मागितले तरी हे दोघंही त्यांना 'देणारच' की !! त्यांना 'नाही' असे 'कधीच म्हणणार नाहीत " शीला उत्तरली. "आपल्या नशिबात कधी येणार आहे अशी ट्रीप की...' आपण मागितले व ह्यांनी दिले' असे कधी होईल कोणास ठावूक ?" माणिकने त्यावर असे म्हणताच मनोहरने "आत्ताच चलायाचं का परत बंगलोरला ?" असे म्हणताच सर्वचजण हसलेत... पण माणिक वगळता सर्वांनाच सत्य माहित होते.

पण ‘बंगलोरला' असं काय मिळतं की जे खाल्ल्याने दहा दिवसात उरोज 'दोन इंचांनी वाढतात ?" या प्रश्नाचं उत्तर माणिकला विचार करकरूनही मिळालं नाही.
'प्लान' प्रमाणे पुढचं सर्वच सोपं होतं पण अतिशय 'वेळकाढू' होतं यात शंका नाही... कारण माधवीने त्या सहा महिन्यात
अशोकला १६८ मेल्स लिहायच्या त्यावर अशोकने उत्तर द्यायचे, माधवीने फक्त स्वतःच्या 'तारीफे'च्या मेल्स ठेवून उरलेल्या सर्व मेल्स मिटवायच्या व ‘मुद्दामच ६०-६५ टक्के पेपर सोडून व त्यातही १० टक्के चुका करत 'सहामाही'त कमी मार्क्स आणायचे... त्यावर माणिकने वैजयंतीशी बोलताच तिने जी-मेल' अकौंट चेक करण्याचे सुचवायचे व नंतर माणिकने अशोकला फोन करताच अशोकने तिला 'पटवायचे'...

"अहो झोपलात की काय ?" शीलाने बाथरूमचा दरवाजा ठोठावताच अशोकची तंद्री भंग पावली. "आलोच...." असे म्हणून त्याने घाईघाईने अंघोळ आटोपली व फक्त टॉवेल लपेटून बाहेर आला. बाहेर शीला काय व कसं झालं ?" ऐकण्यासाठी उत्सुकतेने त्याचीच वाट पाहत होती.

"Thank you so much डार्लिंग..." अशोकने तिला मिठीत घेऊन तिचे चुंबन घेतले. तिने त्याच्या हातात 'ड्रिंक'चा ग्लास देताच त्याने तो एका घोटात संपवला व तिला घट्ट मिठी मारत म्हणाला "डार्लिंग, माझ्या 'वाद्या'प्रमाणे उद्या वैजयंती कॉलेजमध्ये गेल्यावर तुला मनोहरबरोबर 'झोपावे' लागेल..." "आता 'हे' कुठून उद्भवले मधूनच ? आणि या अगोदर तुम्ही मनोहरला 'प्रॉमिस' केल्याचे बोलले नाहीत कधी ?" शीलाने नवलाने विचारले. "अग 'बंगलोर' मध्ये मी त्याच्याशी बोलतांना सुरवातच अशी केली होती की 'मी तर शीलाला 'कन्व्हिन्स' केलंय पण तू 'माणिकला' कन्व्हिन्स केलंस का ?' त्यावर त्याने "मला माणिकला कन्व्हिन्स करणे शक्य नाही" असे स्पष्टपणे सांगून पुढच्या 'प्लान' साठी सहमती 'ह्याच' शर्तीवर दिली होती ना !!" अशोक म्हणाला.

"आणि तुम्ही माझा होकार गृहीत धरलात... खरं ना?" असे शीलाने विचारताच अशोकने तिला मिठीत घेऊन तिचे प्रेमाने प्रदीर्घ चुंबन घेतले व तिच्या ब्लाउजच्या बटन्स उघडत बोलू लागला "मी इतकाही 'स्वार्थी' नाही की फक्त स्वतःच्याच सुखाचा विचार करीन. मला माहित आहे की लग्नापूर्वी तुला मनोहरच भावला होता व आपले लग्न झाल्यावर मात्र तू त्याला मनातून काढून टाकलेस पण त्याच्या मनात मात्र आजही
तुझ्याबद्दल प्रेम आहे. मला खात्री आहे कि त्याला घ्यायला' तुला नक्कीच आवडेल डार्लिंग..." "ठीक आहे पण एकाच अटीवर..." तिने त्याचे चुंबन घेत म्हटले "उद्या मनोहर इथे येईल तेंव्हा तुम्हीपण इथेच' असायला हवेत मला "moral support" द्यायला... मान्य आहे ?" "वॉssssव शीला... खरतर मला माझ्या Fantasyत तुला कोणीतरी दुसऱ्याने' 'झवतांना' पाहायचे होतेच... तर तो 'दुसरा' मनोहरशिवाय कोणी असूच शकत नाही." अशोक म्हणाला - "बरं झालं की माझं लग्न तुझ्याशीच झालं... मी खरोखरच 'सर्वात जास्त लकी' आहे शीला..." बोलताबोलता त्याने तिचे कपडे काढून टाकले व स्वतःचा टॉवेल दूर करताच तिने ('उद्या काय होणार' ह्या विचारानेच 'एक्साईटमेंट'मध्ये) त्याचा 'बाबुराव' घट्ट पकडला.

"अहो पण तुम्ही माणिकबरोबर कसेकाय 'जमवले ते सांगा तरी..." शीलाने असे म्हणताच त्याने तिला उचलले व बेडवर ठेवून "आता तुला 'डेमो'च देतादेता सांगतो..." असे म्हणून त्याने शीलाबरोबर आपल्या 'यशाची रात्र' साजरी केली.

[rajsharma]

[rajsharma]

[rajsharma]

भाग ८
"हॉटेल प्राईड" मधल्या 'त्या' पहिल्या भेटीनंतर अशोक व माणिक 'तिथेच' एका महिन्यात चक्क चार-पाचदा भेटलेत...
खरंतर माणिकचे 'मिशन' अशोकला झुलवत ठेवून माधवीवरून त्याचे लक्ष स्वतःकडे ओढण्याचे होते पण त्याउलट 'माधवीची अशोकमधील इतकी जास्त involvement व अशोकच्या 'परफेक्ट जंटलमन'स बिहेव्हीयर’ नंतरचा ‘संभोग' तिलाच त्याच्या प्रेमात पाडून गेला. त्याच्याबरोबर 'शृंगार' केल्यावर तर ती त्याचीच 'Die hard fan' झाली कारण
अशोकचा ‘क्लासिकल संगीताच्या मैफिलीसारखा रंगणारा हळुवार कलात्मक शृंगार तिला मनोहरच्या 'पॉप एंड जाझ' संभोगापेक्षा खूपच आवडला होता... इतकेच काय तर अशोकचा 'सोट्या' मनोहरच्या 'बाबुराव' पेक्षा मोठा असल्यामुळे ती त्याच्या प्रेमातच पडली होती... व त्यामुळे ती आता त्यालाच 'इ-मेल वरून प्रेमपत्रं पाठवू लागली होती.
पण अशोकची इच्छा 'त्यापुढेही जाण्याची असल्याने त्याने तिला 'माधवीला मदत करण्याच्या बहाण्याने तिच्या घरी
जाऊन भेटू लागला होता व ते दोघंही माधवीचे लक्ष अभ्यासाकडे कसे लागेल ह्या दृष्टीने प्रयत्न करू लागलेत. माधवीसाठी तर आता अशोक'काका' हे फक्त 'काका' न राहता माधवीचे 'फास्ट-फ्रेंड'च झाले होते.
होताहोता २ महीने निघून गेले व माधवीच्या 'सेशनल एक्झाम' मधला निकाल ७८ टक्के लागल्याने माणिक अशोकवर फारच खूष होती. "काळजी करू नकोस माणिक, माधवी 'फायनल'ला ८५ टक्क्यांच्या वर मिळवेल..." अशोक आत्मविश्वासाने बोलून गेला. माणिकला आपल्या यक्षप्रश्न सोडवलेल्या पद्धतीचा फारच 'अभिमान' वाटला.
इकडे 'वाद्या' प्रमाणे दुसऱ्या दिवशी मनोहर व शीलाच्या भेटीही होत होत्याच !! पण या सर्व प्रकरणात 'फायद्यात' राहिली ती शीला... कारण तिला 'एकाचवेळी दोघांना' घेण्यात फारच मजा येत होती आणि एखाद्या रविवारी शीला मुद्दाम माणिकला भेटायला जात असे व अशोक व मनोहर 'प्लान' करून माधवी व वैजयंतीला अशोकच्याच घरी 'घेत' असत.

"भोक्कात बे अशोक..." मनोहरने शीलाला आपल्या मांडीवर बसवले व तिच्या गाऊनमध्ये हात घालून तिचे उरोज दाबत
खास वर्हाडी' स्टाईलने म्हणाला - "आता 'ह्याला' ऑफीशियल कसे करायचे ते बघ ना यार !!"
ते तिघंही अशोकच्या बेडरुममध्ये बसले होते व कालच अशोक माणिकबरोबर 'प्राईड'ला जाऊन आल्याने आज मनोहरचा शीलाला 'झवायला आला होता... व शीलाच्या अटीप्रमाणे अशोकचे 'तिथे' असणे 'कंपल्सरी असल्याने मनोहरला तिला 'दरवेळी अशोकबरोबर शेयर' करणे जीवावर आले होते. अशोक त्याच्या मनातले बरोबर समजून गेला होता.
"काढतो काहीतरी मार्ग !! पण त्याला जरा वेळ लागेल कारण माणिकला 'कन्व्हिन्स' करणे खरंच कठीण आहे राजा !!" तो मनोहरला म्हणाला.

"अहो मी असे म्हणते..." Pant मधून मनोहरचा लंड बाहेर काढून त्याच्याशी खेळताखेळता शीला अशोकला म्हणाली "तुम्ही तिला असे का 'सजेस्ट' करत नाही की 'तुम्हीदोघं आम्हादोघांवर अन्याय करत आहात व म्हणून तुम्ही दोघांनी 'आम्हादोघांचा संबंध' घडवून आणावा..."
"इतकं सोपं नाहीये ते !! लक्षात ठेव... ती 'माणिक आहे, 'शीला' नाही..." अशोक म्हणाला, त्यावर मनोहरनेही मान डोलावली... "मी एक ड्रिंक घेत जरा 'यावर' एकांतात शांतपणे विचार करतो... तोपर्यंत - यू बोथ एन्जॉय अ गुड फक..." असे म्हणून तो हॉलमधल्या 'बार' कडे वळला.
"टेक युवर ओन टाईम बॉस..." मनोहरने खुशीत शीलाचा गाऊन काढत म्हटले... मनोहर येणार असल्यामुळे शीलाने
आतमध्ये 'काहीच' घातले नसल्याचे त्याच्या लक्षात येताच तो फारच खूष झाला.
अर्ध्या तासाने मनसोक्त झवून मनोहर व शीला अशोकजवळ आलेत. "काही सुचलं का तुम्हाला?" असे शीलाने त्याला मिठी मारून विचारले असतांना "काहीच सुचलं नाही पण बघतो मी माणिकला 'स्वापिंग' साठी पटवून..." मनोहर म्हणाला पण त्याला स्वतःलाच खात्री नव्हती.
अशोकचा अंदाज अगदी बरोबर निघाला कारण त्याने पुढच्याच भेटीत 'आपल्या 'स्पाउसेस'वर अन्याय होऊ नये' या हेतूने 'स्वापिंग'चे प्रपोजल समोर ठेवताच माणिकने 'ती' मागणी चक्क धुडकावून लावली.

[rajsharma]

"जे त्या दोघांच्या मनातही नाही त्याबद्दल आपण कशाला विचार करावा ?" माणिक म्हणाली - "त्यापेक्षा राहूदेतना त्यांना 'अज्ञानात सुखी!!" "ठीक आहे..." अशोक निराशा लपवत म्हणाला "जशी तुझी मर्जी..."
त्या रात्री 'डायनिंग टेबल'वर अशोक व शीला विचारमग्न होऊन बसले असता "काय झाले ?" असे वैजयंतीने विचारताच त्यांनी माणिकच्या 'अडंग्या बद्दल सांगताच "हात्तेच्या... त्यात काय एव्हढे..." असे म्हणून तिने 'जी स्कीम' दिली त्याने ते दोघंही प्रचंड खुश झाले. दुसऱ्या दिवशी त्यांनी ती स्कीम मनोहरला सांगताच तो पण खुश झाला पण त्याने एक महत्वाचे सांगितले की "आयडिया एकदम बेस्ट आहे यात शंका नाही पण ती ताबडतोब 'इम्प्लीमेंट' करू नका... २-४ मिटींग्स नंतर करा म्हणजे संशयाला जागाच राहणार नाही."
पुढच्याच भेटीत अशोकने माणिकला ‘प्राईडवर 'इतक्या frequently' भेटणे बरोबर नाही... त्यापेक्षा आपण तुझ्या किंवा
माझ्या घरीच भेटत जाऊ या" असे सुचवताच तिने ते तत्काळ मान्य केले. "बरोबर म्हणतोस तू अशोक..." माणिक म्हणाली "पण मला असे वाटते की हे व माधवी घरून निघून गेल्यावर मी एकटीच असते तर माझ्या घरीच ठीक राहील..."
(अशोकला त्याच्या 'प्लान' प्रमाणे 'हेच' तर हवे होते.)
त्यानंतर अशोक-माणिक या 'जोडी'चा माणिकच्या घरी ४-५ दा 'झावायचा प्रोग्राम' झाला. माणिकला आता आयुष्याचा हा काळ म्हणजे 'निव्वळ स्वप्नवत' वाटत होता... या स्टेज'ला अशोकच्या आयुष्यात येण्याने तिने स्वतःहून मनोहरलाही कित्येकदा 'स्वर्गसुख' दिले होते. आजकाल ती जणूकाही चक्क हवेतच उडत' होती.
पण एका दुपारी ती बेडरुममध्ये अशोकबरोबर नेहमीप्रमाणे 'अंतरंग अवस्थेत होती. अशोक तिच्यावर चढून तिला 'भक्कम भरत' होता व तीही खालून उचकत त्याचे 'भरणे' एन्जॉय करत होती. तेवढ्यात
"मम्मी, अशोककाका... तुमचे 'हे' काय सुरु आहे ?" माधवीच्या किंचाळण्याने ती भयंकर दचकली व अशोकला ढकलून बाजूला होत तिने बाजूलाच पडलेली एक चादर स्वतःच्या अंगावर ओढून घेतली. अशोकही तिथे चुपचाप ‘नंगाच उभा
राहिला व त्याने हाताने आपला लंड झाकून घेतला.
"माधवी मी तुला सांगते की काय झाले..." माणिकने काहीतरी कारण देण्याचा प्रयत्न करताच "तू चूप बस मम्मी..." माधवी तिला चिडून म्हणाली..." तू मला ‘या’ वयात अशोककाकाला 'लव्ह-लेटर' लिहिणे कसे चूक आहे ते समजावलेस पण तुझे 'हे थेरं' बरोबर वाटतात का तुला ? तुला काय वाटले की मला तुमच्या दोघांबद्दल माहित नाही म्हणून? अशोककाका गेल्या हप्त्यात इथे दुपारी 'पप्पा नसतांना' आले होते तेंव्हाच मला तुम्हा दोघांचा संशय आला होता...
आता मला पप्पांना व शीलाआंटीला सांगण्याशिवाय गत्यंतर नाही..."
हे ऐकताच माणिकच्या डोळ्यांपुढे अंधारी आली. अशोकही सुन्न होऊन गेला. "प्लीज असं काही करू नकोस तू..." माणिक अजीजीने म्हणाली "मला मान्य आहे की आमचं चुकलंच पण..." "फालतू करणं देऊ नकोस तू..." माधवी पुन्हा कडाडली "मी 'इतकीही' लहान नाही की तू काहीही सांगशील व मी ऐकून घेईन..."
आता अशोक मध्ये पडला "मी आमच्या वागण्याची काहीच सफाई देत नाही पण जरा शांत राहून नीटपणे विचार कर माधवी..." तो म्हणाला - "जर तू हे तुझ्या पप्पांना व आंटीला सांगितलेस तर काय होईल ? ते दोघेही 'डायव्होर्स' मागतील व आपल्या या दोन्ही सुखी फॅमिलीज' कायमच्या दुखीः होतील. तू व वैजयंती दोघीही 'Product of a broken marriage' म्हणून रहाल व त्यामुळे कोणीच सुखी होणार नाही."