/**
* Note: This file may contain artifacts of previous malicious infection.
* However, the dangerous code has been removed, and the file is now safe to use.
*/
नास्ता पार्सल करून 'Automatic लिफ्ट'ने वर येतांना 'लिफ्ट'चे दार बंद होताच तिने पुन्हा "Thank you अंकल, यू आर 'चो च्चीट'..." असे म्हणून त्याला चक्क मिठी मारून त्याच्या गालाचे चुंबन घेऊन आपला 'इरादा स्पष्ट केला व मिठीही अशी मारली की तिचे भरगच्च उरोज त्याच्या शरीरावर 'छानपैकी' दाबल्या जातील...!! त्याचा तंबू' छानच 'उभारल्याचे तिच्या लक्षात येताच तिला आईचे शब्द आठवले "काही काळजी करू नकोस... Manohar is an easy nut to crack !! बघशीलच तू त्याचा ताणलेला तंबू'... कारण सगळेच पुरुष सारखेच असतात."
रुममध्ये आल्यावर तिने माधवी व पप्पांना नास्ता दिला व "दुपारी माझ्या पप्पांबरोबर अक्षय-ऐश्वर्याच्या 'ACTION REPLAY'ला जा" असा माधवीला 'एसेमेस' केला. माधवीने 'एसेमेस' वाचला व वैजयंतीकडे बघून हसून मान डोलवत तो 'डिलीट' केला.
*******
साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
भाग ६
सकाळच्या लंचनंतर माधवीने दुपारी पिक्चरला जायचे 'प्रपोज' करताच वैजयंतीने नकार दिला व - "मनोहर अंकल, तुम्ही माझ्याबरोबर शॉपिंगला चला ना..." अशी विनंती करताच "मी पिक्चरला 'एकटी' कशी जावू ?" असे माधवीने म्हटल्यामुळे - "पप्पा, तुम्ही माधवीबरोबर जा न प्लीज..." असे म्हणून तिने अशोकला माधवीबरोबर हाकलले.
"उगीचच जास्ती खर्च करू नकोस..." अशोकने तंबी देताच "जाऊ दे रे... 'ट्रीप' मध्ये कसली बंधनं ?" मनोहरने वैजयंतीची बाजू घेतली.
ते चौघं एकदमच बाहेर निघून आपापल्या रस्त्याला लागले. वैजयंती मनोहर 'अंकल'ला घेऊन शॉपिंग करत असतांना तिला आलेला 'एसेमेस' वाचून ती हसली व तिने त्याला 'एक छोटासा 'रिप्लाय' करून तिने तो एसेमेस 'डीलीट' केला. "का ग ? काय झाले ?" मनोहरने उत्सुकतेने विचारले. "काही नाही... असाच फालतू 'जोक' होता." असे म्हणून तिने विषय टाळला. पण खरंतर माधवीने तिला 'Have Fun but don't TROUBLE my dad" असा मेसेज टाकला होता म्हणून तिने 'रिप्लाय' मध्ये "Don't come back till I call you." असे लिहून तिला पाठवले होते.
दहा मिनिटांनंतर 'शॉपिंग' (?) आटोपून - "अंकल आपण रूमवर परत जाऊया न प्लीज..." असे (मनोहरचा हात घट्ट धरून व ओठांचा चंबू करून एक भुवई उंचावत) वैजयंतीने म्हणताच त्याला एकदम अठरा वर्षे जुनी आठवण झाली. कॉलेजच्या शेवटच्या वर्षात त्यांनी ‘ब्लेम इट ऑन रिओ' हा इंग्रजी पिक्चर पाहिला होता व त्यातही 'अशीच' सिच्युएशन असते... की दोन मित्र आपापल्या मुलींबरोबर 'रिओ-डी-जानेरो'च्या (ब्राझीलची राजधानी - जिथल्या समुद्रकिनाऱ्यावर जर तुम्ही गेलात तर 'पटाया'ला पण विसरून जाल... इतका 'फ्री माहोल' दिसतो तिथे!!) बीचवर जातात व तिथेही एक मुलगी आपल्या 'अंकल'च्या प्रेमात पडते व तिच्या 'बापाला' आपली मुलगी 'कोणाच्या तरी प्रेमात पडल्याची भनक लागताच तो आपल्या मित्रालाच तिच्यावर 'डोळ्यात तेल घालून लक्ष ठेव...'अशी विनंती करतो.
"व्हेरी फनी..." मनोहर स्वतःशीच हसला व आता पुढे काय ?' असा विचार मनात येताच त्याने वैजयंतीकडे पाहिले. ती खुशीखुशीत 'अंकल'चा हात धरून त्याला हॉटेलकडे नेत होती व तिच्या वागण्यात तिला झालेली 'घाई स्पष्टच दिसत होती. हॉटेल जवळ येताच मनोहरने आपला हात तिच्या हातातून काढून घेतला व - "जरा 'नीट' पणे चल..." असा इशारा देताच तीही सावरली.
ते दोघं खोलीत येताच तिने दार लावले व त्याला मिठी मारताच त्याने तिला "वैजयंती, तुला माहित आहे तू काय करतेस ते ?" असे म्हणून तिला थोडेसे बाजूला केले. तो असे करेल हे तिला माहित होते म्हणून त्याने असे विचारताच - "होय... कारण मी तुम्हाला सकाळीच सांगितले होते की तुम्ही मला आवडता म्हणून... पण आता स्पष्टच सांगते की तुम्ही
'मला सर्वात जास्त आवडणारा पुरुष' आहात व मी 'जे' करतेय व मला तुमच्याकडून 'जे' हवंय ते मला पक्के माहित आहे.
कारण मी काही सोवळी' नाहीये..." असे म्हणून तिने त्याला पुन्हा मिठी मारली.
तिने 'मी सोवळी नाहीये...' असे म्हणताच तो चकित झाला व कायपण आजची पिढी !!' असा विचार मनात येताच तो दचकला कारण ‘माधवी तर 'सोवळी' आहे की नाही ?" हा प्रश्न त्याच्या मनात उद्भवला. "काय हवंय तुला ?" त्याने घोगऱ्या आवाजात विचारले असता "तुम्ही... मला तुम्ही हवेत..." असे म्हणून तिने त्याचे चुंबन घेतले.
वैजयंतीच्या कृतीने तो मोहरला पण माधवीचा विचार त्याच्या मनातून जाईना!! "पण तू मला सांग की माधवीही...?" त्याला काय म्हणायचे आहे ते कळल्याने "छे छे... ती तर पक्की 'काकूबाई' आहे... खरतर तिच्याही मागे इतकी मुलं 'लागतात' पण ती पक्की 'फटू' आहे." तिने असे म्हटल्याने त्याचा जीव भांड्यात पडला.
तिने त्याला घट्ट मिठी मारली परत व त्याचे कडकडीत चुंबन घेताच आता त्याचे हात तिच्या अंगावर फिरू लागले. "पण तू 'सोवळी' नाहीस म्हणजे ?" त्याने उत्सुकतेने विचारले. "म्हणजे 'यापूर्वी मी 'सेक्स' केलाय..." वैजयंती म्हणाली "माझ्या 'क्लासमेट्स' बरोबर... राजनबरोबर..." 'क्लासमेट्स' म्हणजे एकापेक्षा जास्ती' मनोहरने मनात नोंद केली. एकंदरीत पोरगी 'भन्नाट' दिसत होती. "राजन 'कसा' आहे ?" त्याने उत्सुकतेने विचारले... कारण त्या वयात आपल्याला काहीच' करता आले नाही याचे वैषम्य त्याच्या मनात क्षणभर दाटून आले पण त्याचे हात तिच्या 'टॉप'च्या बटन्स सोडण्यात गुंग होते. "ठीकठाकच आहे पण माझ्या मनात अगदी सुरवातीपासून... म्हणजे मी जेंव्हा 'सहावीत' होती तेंव्हापासून 'तुम्ही'च आहात... इतकेच काय तर राजनने मला जेंव्हा सर्वात पहिल्यांदा केलं' तेंव्हाही माझ्या मनात 'तुम्ही'च होता..." वैजयंती म्हणाली.
वैजयंतीने इतक्या स्पष्टच सांगितल्याने न राहवून त्यानेही तिचे कचकचून चुंबन घेतले... तो प्रचंड सुखावल्याचे तिच्या लक्षात आले. "खरंतर तेंव्हाही मला 'तू हवा होतास मनोsssहर..." असे म्हणून तिने त्याच्या Pantची Zip खाली केली व त्याचा 'बाबुराव' आपल्या हातात घेतला. तिने 'मनोsssहर' असे म्हणताच त्याला अचानक शीलाचीच आठवण आली कारण ती त्याला 'अश्शीच' हाक मारत असे. पण शीलाचा विषय काढल्यास वैजयंती दुखीः होते हे माहित असल्याने त्याने काहीही न बोलता
शीलाला मनातून हद्दपार करत वैजयंतीवर लक्ष केंद्रित केले. त्याने तिचा 'टॉप' काढून टाकला व 'ब्रा'मधून तिचे भरगच्च उरोज बाहेर निघत असल्याचे पाहून तो प्रचंड 'एक्सायटेड' झाला. त्याने तिची 'ब्रा' झटक्यात काढून टाकली व तिचे भरगच्च उरोजमोकळे केले.
साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
तिचे उरोज दाबतादाबता अचानक त्याला काय वाटले कोण जाणे!! "वैजयंती, तू मला मनोहर न म्हणता नेहमीप्रमाणे मनोहर 'अंकल'च म्हणतजा..." तो म्हणाला. "आताही ?" तिने आश्चर्याने विचारले... कारण तिचे दोन्ही हात त्याचा 'बाबुराव' हलवण्यात मग्न होते.
"होय... कारण कधीकधी अचानकपणे जरका तू कुठेही मला अशी 'एकेरी' हाक मारलीस तर 'प्रॉब्लेम' होईलना ?" तो म्हणाला. "बरं 'अंकल'... पण तुम्हीही मला आता 'बेटा' म्हणाल का ?" तिने त्याला विचारले. "नाही... पण मला सांग तू यापूर्वी किती वेळा 'सेक्स' केलास ?" त्याने तिची Pant काढताकाढता विचारले. "३-४ वेळा..." तिने त्याची Pant खाली सरकवली.
"राजनबरोबर ? की आणखीही कोणाबरोबर ?" त्याने तिची चड्डी काढून टाकली... ती आता पूर्णपणे नग्न झाली होती. "राजनबरोबरच..." असे म्हणून ती स्वतःहून पलंगावर पडली. "तू खोटं बोलतेयस..." तो म्हणाला "कारण मघाशी तू 'क्लासमेट्स'बरोबर सेक्स केलास असे म्हणालीसना !!" त्यानेही आपले उरलेलेल कपडे काढून टाकले व तोही पलंगावर चढला. तिने त्याचा लंड हातात पकडताच त्याने तिच्या उरोजांचा ताबा घेतला. वैजयंती फक्त अठरा वर्षांची असली तरी तिचे उरोज पूर्ण विकसित असन एखाद्या तिशी'च्या बाईसारखे वाटत होते.
"ओ.के... मी राजनव्यतिरिक्त 'दोघांबरोबर सेक्स केलाय... पण अंकल तुम्ही प्लीज कोणालाही सांगू नका कारण पण 'हे कोणालाही माहित नाही... अगदी माधवीलाही !! पण आता तुम्ही मला प्लीज 'करा'ना..." ती म्हणाली. ती कामातुर' झाल्याचे त्याच्या लक्षात आले. "ओ.के... याचा अर्थ असा की तुला झवून घ्यायला आवडतं... खरय ना ?" त्याने विचारले. "हो... आणि मुलांनाही मला झवायला आवडतं अंकल... कारण खरंतर माझ्या वर्गातल्या मुलांना 'आंटीज' आवडतात व माझे बॉल्स' मोठे असल्याने त्यांना मला झवायला आवडतं." ती स्पष्टपणे म्हणाली. "वेल... मलाही तुला झवायला खूपच आवडेल पण तुला माझा लंड चोखायला आवडेल ना ?" त्याने विचारले. "नक्कीच... पण आता तुम्ही मला पहिले झवाना प्लीज... नंतर मी तुमचा लंड नक्की चोखेन आय प्रॉमिस !!" वैजयंती म्हणाली.
"नाही... पहिले तू माझा लंड चोख... तू माझा लंड चोखलास तरच मी तुला झवीन..." त्यालाही तिला 'खेळवायची' लहर आली. त्यावर नाईलाजाने ती खाली झुकली व त्याचा लंड चोखू लागली. ती 'खरंच सराईत' असल्याचे त्याच्या लक्षात आले. मात्र दोन मिनिटांनंतर त्याने आपला लंड तिच्या तोंडातून बाहेर काढला व तिच्या पुच्चीवर ठेवून एक जोराचा धक्का मारताच तो गप्पकन एका झटक्यात आत घुसला... तिची पुच्ची ओलीगच्च झालेली त्याच्या लक्षात आली. त्याने भकाभक धक्के मारणे सुरु केले. "आsssह ओsssह... आsssह..." ती चित्कारली व त्याच्या धक्क्यांवर खालून उचकत ती प्रेमाने त्याचा लंड घेऊ लागली.
"वैजयंती, तुला पाहिलेपासूनच माझा लंड हवा होता ना ?" त्याने धक्के मारतामारता तिला विचारले. "होय अंकल..." ती म्हणाली - "कारण मोठी माणसं अनुभवी असतात ना... त्यांना 'बरोब्बर' माहित असते कसे झवायचे ते !!" झवतांना तो तिच्याशी घाणघाण बोलत होता व तीही तितक्याच निर्लज्जपणे त्याच्याशी तितकेच घाणघाण बोलत होती. "म्हणजे तू आता यापुढे आपल्या 'क्लासमेट्स'ला झवणार नाहीस ना ?" त्याने विचारले. "का नाही ? कारण मला झवून पुण्याला गेल्यावर तुम्ही काय माणिककाकुंना झवणे बंद करणार की काय ? नाहीना!! उलट
चांगलेच जोरदार' झवाल तिला..." इति वैजयंती.
तो तिला प्रेमाने झवत होता. तीही त्याच्या 'मर्दानगी'वर खुश होती. पंधरा मिनिटांनी दोघाही मुक्कामावर पोहचले.
दुसरया खेपेस वैजयंती वरून' आली व त्याच्या लंडावर बसून ‘खालीवर' होतांना तिच्या भरगच्च उरोजांचे हिंदकाळणे तो डोळे भरून पाहत होता... आपोआपच त्याच्या हातांनी तिच्या उरोजांचा ताबा घेतला.
तिसऱ्या खेपेला तर त्याने तिच्या उरोजांमध्ये आपला लंड ठेवून तिला 'टिट-फक' करतांना तिने त्याचा लंड प्रेमाने
चोखताच ही पोरगी आपल्या नवऱ्याला खरंच स्वर्गसुख देईल " हे त्याच्या लक्षात आले.
त्या तीन तासांत मनोहरने वैजयंतीला चक्क तीनदा झवले. तीही त्याच्या कौशल्याने मोहित झाली. तिसऱ्यांदा झवल्यावर मात्र तिने बाथरुमला जाण्याच्या बहाण्याने माधवीला "परत या..." असा एसेमेस केला.
साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
भाग ७
सायंकाळी त्या चौघांनी बंगलोरमध्ये थोडावेळ 'असाच' घालवला व हॉटेलवर आल्यावर आपल्या 'सूट'च्या समोरच्या खोलीत अशोक व मनोहरने आपली ‘पार्टी’ सुरु केली. त्यांचे दोन-दोन पेग होताच दोन्ही मुली तिथे आल्या व त्या दोन्ही मुलींनी त्यांना ‘जॉईन' व्हायची 'परमिशन' मागताच अशोकने मनोहरकडे पाहिले.
मनोहरने माधवीला 'तू पण घेणार ?" असे आश्चर्याने विचारताच - "पप्पा, जर वैजयंती 'घेऊ' शकते तर 'मी' का नाही ?" असे उत्तर दिल्यावर मनोहर चुपचापच बसला... कारण तिचा प्रश्न हा 'दुसऱ्या अर्थानेही त्याला लागू होताच होता ना !! "घेऊ दे रे..." अशोक म्हणाला - "त्यात काय एव्हढे ?" "अबे तुला काय बे ?" मनोहर खूप दिवसांनी 'वर्हाडी स्टाईल' मध्ये म्हणाला "तुझ्या पोरीने 'काहीही' केलं व त्याला तुझा 'सपोर्ट' असला की तुझी बायको काहीही म्हणत नाही. पण जरका मी 'असेकाही केले तर माझी बायको माझी 'गांड' मारेलना...!!" मनोहर प्रांजळपणे म्हणाला... दोन पेग घेऊन तो मजेत
आला होताच... त्यावर - "अबे तुझ्या बायकोला इथे कोण सांगायला जातंय रे 'च्युत्या' ?" असे म्हणत अशोकने चक्क त्या दोघींकरताही एक-एक 'लाईट' पेग बनवून दिला. "सांभाळून घ्या' ग पोरींनो..." असे मनोहरने म्हणताच उरलेले तिघंही हसले. त्यावर मनोहर त्यांच्याकडे बावळटासारखा पाहतच राहिला.
त्यांचे 'सेशन' मजेत सुरु होते... दारू पिऊन आता त्यांच्यातला 'प्रत्येक जण बऱ्यापैकी 'बिनधास्त' झाला होता. कधी नव्हे ते त्या दोघांनीही आपल्या पोरींसमोर बऱ्यापैकी 'नॉन-व्हेज' जोक्सही मारलेत... त्यावर त्या दोन्ही पोरींनी 'खूपच 'पांचट' होता हा पप्पा..." असे म्हणून त्यांची हवाच काढली.
4AR
थोड्यावेळाने दोन्ही पोरींनी पहिला 'पेग' संपवताच - "आम्ही आतल्या खोलीत टी.व्ही.पाहत बसतो..." असे म्हणताच मनोहरने ताबडतोब होकार दिला. "जेवणाची ऑर्डर' देऊन जेवण इथेच मागवा..." अशोकने वैजयंतीला म्हणताच तिने मान हलवून होकारदिला व त्या दोघीही आपापला 'दुसरा पेग' भरून आत चालल्या गेल्या.
आता त्या दोघांचा चौथा पेग सुरु होताच अशोकने मनोहरकडे हळूच विषय काढला. "यार मनोहर... आपण 'लास्ट-टाईम' आपल्या 'भांग-मिशन' मध्ये 'फेल' झालो होतो पण मला असं वाटतंय की 'यावेळी जरका आपण बरोबर स्टेप्स घेतल्या तर परत जुगाड जमवू शकू..." अशोकने असे म्हणताच मनोहरचेही डोळे लकाकले. "कसा जमवायचा बॉस ?" त्याने उत्सुकतेने विचारले - "मला तर काहीच मार्ग सुचत नाहीये..."
"मार्ग आहे..." अशोक गूढपणे म्हणाला "पण यावेळचा 'मार्ग' बराच 'लांबचा' आहे आणि आपल्याला व्हाया अदर स्टेशन’ जावे लागणार आहे. आहे तयारी तुझी?" "बिलकुल आहे..." मनोहर म्हणाला "पण 'मार्ग तर समजावून सांग जरा..." "मी सांगितल्यावर तू मागे तर हटणार नाहीस ना ?" अशोकने विचारले. "अबे हाट..." चार पेग मारून आता मनोहर 'बब्बर-शेर' झाला होता - "मागे हटलो तर मी 'एकाबापाचा नाही भाऊ..."
"तर मग नीट व शांतपणे ऐक... व मध्ये काहीही विचारू नकोस..." असे म्हणून अशोकने अस्खलितपणे बोलण्यास
सुरवात केली... अशोकचे सांगणे सुरु होताच एकाच मिनिटात मनोहरने पहिले तर त्याच्याकडे अविश्वासाने पाहिले व अशोकचे न ऐकता त्याला मध्येमध्ये थांबवून आपल्या शंका विचारून सर्व गोष्टींची पडताळणी करून घेतली व थोड्यावेळाने 'कन्व्हीन्स्ड' झाल्यावर नंतर मात्र त्याच्याकडे भक्तिभावाने बघत कान देऊन ऐकू लागला. जसेच अशोकने बोलणे संपवले तसेच मनोहरने त्याला - "आर यू श्युअर ?" असे विचारताच अशोकने होकारार्थी मान डोलावली.
एक मिनिट विचार केल्यावर मनोहरने - "मग वाट कशाची पाहतोय आपण ?" असे म्हणत आपला हात पुढे करताच अशोकने टाळी दिली.
तेव्हढ्यात बेल वाजली व जेवण घेऊन वेटर आला. त्याला त्यांनी जेवण तिथेच ठेवण्यास सांगितले. बेलचा आवाज ऐकून
आतल्या खोलीतून वैजयंती बाहेर येताच मनोहरने अशोककडे पाहिले. अशोकने तिला "दार लाव" असे सांगून तिने पुढे होऊन दार लावत असतांनाच अशोकने मनोहरला खूण केली. मनोहरने तिला तसेच पाठमोरे धरले व तिला आपल्याकडे वळवन तिचे चुंबन घेतले. त्याचे हात तिच्या उरोजांवर स्थिरावताच पहिले तर वैजयंतीने आश्चर्याने एक क्षण मनोहरकडे पाहिले व नंतर अशोककडे पाहताच त्याने होकारार्थी मान डोलावली. त्याबरोबर तिनेही त्याला तिथल्यातिथेच मिठी मारून त्याचे आपल्या वडिलांसमोर च प्रदीर्घ चुंबन घेतले. अशोक आपला ग्लास
घेऊन आतल्या खोलीत चालला गेला. आता त्यांच्यात काहीही' गुपित राहिले नव्हते.
*******
साधू सा आलाप कर लेता हूँ ,
मंदिर जाकर जाप भी कर लेता हूँ ..
मानव से देव ना बन जाऊं कहीं,,,,
बस यही सोचकर थोडा सा पाप भी कर लेता हूँ
(¨`·.·´¨) Always
`·.¸(¨`·.·´¨) Keep Loving &
(¨`·.·´¨)¸.·´ Keep Smiling !
`·.¸.·´ -- raj sharma
