आई बाबा
लेखीका- दीपीका
मी चौदावीत असताना एकदा रात्री बाथरुमला जात होती. आईबाबांच्या खोलीतुन आवाज आला म्हनुन मी थांबली. आतुन आईचा कन्हल्यासरखा आवाज येत होता. मला भीती वाटली. कारन बाबा नेहमीच माज्या आईला मारायचे. माजी आई नौकरी करीत असे. बाप रीकामा होता. माज्या बाची मीलामंदली नौकरी गेली होती. बायकोची कमाई खायचा माजा बा. तरी माजा बाप माज्या आयला लई मारायचा. दीवसाच्या टायमाला कधी बाबांनी आईला मारले तर मी तीचा बचाव करायची.
आता रातच्या टायमाला बा आईला का मारतू? म्हनुन मी थांबुन दाराला कान लावला. आतुन आवाज येत होता. 'घे ने भोसडीचे. खालचं झालं का तोंडात देतो तुज्या, घे. आता का आवाज करते? हपीसात जाउन तुज्या मालकाचा खाते का नाय बोल? मंग माझावाला खायच्या नावानं का बोंब मारतीस?" आता माझी खात्री झाली. बा नक्कीच माज्या आईला मारतुया. तीला वाचवायला पायजे. म्हनुन मी दार ढकलुन आत गेली.
पन आतला सीन पाहुन मी चक्रावुन गेली. कारन माजा बा आनी आई दोघंबी मादरजात नंगे होते. आई पाय फाकवुन पलंगवर पडली होती.
आईच्या अंगावर बा चढला होता. अन आईच्या फाकल्या पायामंदी त्याची कंबर होती. सपासप कंबर हालवत बा माज्या आईला मारत होता. माज्या आईला मारन्याची अजब रीत होती ही माज्या बा ची. अजुन दोघंबी माज्याकडे बगत नव्हते. आई कन्हत होती. आन वा तीच्या कंबरेवर कंबर मारुन तीला बेजार करत होता. आई आनी बा ला असे नंगे बघुन मला लाज वाटली. पन आईला वाचवने भाग होते. नायतर तीचा जीव गेला असता.
मी धावत जाउन माज्या बाच्या कंबरेत धरुन वढायला लागली. तेव्हा बा मागं फीरला. आनी तेव्हा माझ्या लक्षात आले की बा चे कंबरेखालचे ते दांडके आईच्या भोकामंदी घुसले होते. बीच्चारी आई म्हनुनच कन्हत होती. मी बा ला वढले तसे ते दांडके भस्सकन आईच्या भोकामधुन भाईर आले. बापरे. कीती मोठे जाड होते ते. वीतभर लांब. चीकट चीकट पानी लागलं होतं त्या दांडक्याला. बा माज्याकडं पागलासारखा बगत होता. आनी मी त्याच्या दांड्याकडे. पन लगेच आई उठली. तीने अंगावर साड़ी गुंडाळली. आनी तड़क उठुन माज्याकडे आली.
मला ढकलत ढकलत आईने खोलीतुन भाईर काढलं. वरुन मलाच धपाटे मारत होती. मी तीला सांगलं की वा तीला मारतुया म्हनुन मी नेहमीसारखी तीचा बचाव करायला आली होती. पन 'असं रातच्या टायमाला आमच्या खोलीत कां आली पोट्टे?' असे म्हनत आई मला धपाटे देत होती. तीनी मला खोलीतुन भाईर काढलं. 'पुन्ना येउ नको हीकडे' असे मला बजावुन आईनी दरवाजा लावुन घेतला.
मला भीती वाटली का आई पागल तर न्हाय झाली? मी तीला वाचवायला गेली आनी ती मलाच मारते. बाथरुमला जाउन मी परत येउन च्या घराला दोनच खोल्या होत्या. एका खोलीत आई-बा झोपायचे. आनी समोरच्या खोलीत मी. पन खालीच पसरलेल्या गादीवर पडली तरी मला झोप येत नव्हती. सारखं नजरेसमोर ते बा चं दांडकंच दीसायचं. सेक्ष म्हंजे काय ते मला माहीत नव्हते. पन तो दांडु आईच्या आतमंदी खुपसुन बा आईला कां मारतो? आनी मी तीचा बचाव केला तरी बी आईनी मला कां मारलं? काय बी समजत नव्हतं. खुप ईचार करुन माथ शीनलं तव्हा मी झोपली.