मग पुन्हा माझ्याकडे पहात तो म्हणू लागला, "गीता मॅडम, तुमचे माप घेतल्यानंतर माझ्या लक्षात आले की तुमच्या मापाचा एक सॅम्पल ब्लाऊज माझ्याकडे आहे... तुम्ही तो घालून बघा म्हणजे तुम्हाला कल्पना येईल की नवीन ब्लाऊज कसा असेल..."
सोनू पळत गेला आणि ब्लाऊज घेवून धावत आला, "गीता मॅडम हा ब्लाऊज ट्राय करून बघा..."
असे म्हणून त्याने एक छान दिसणारा सिल्की ब्लाऊज माझ्या हातात दिला जो बॅकलेस होता व त्याला बऱ्याच नाडया होत्या. खरे तर असा पुर्ण पाठ उघडी असणारा ब्लाऊज मी प्रथमच शिवणार होते तेव्हा मी विचार केला की खरा ब्लाऊज शिवण्याआधी हा सॅम्पल ब्लाऊज घालून बघितलेला बरा... जर ही स्टाईल मला आवडली नाही तर मी दुसऱ्या स्टाईलचा ब्लाऊज शिवू शकते तेव्हा मी तो ब्लाऊज ट्राय करायचे ठरवले.
मी आजुबाजूला बघू लागले तेव्हा सागरच्या लक्षात आले व तो मला म्हणाला, "इकडे, मॅडम... इकडे आमची ट्रायल रूम आहे..."
असे म्हणत तो मला ट्रायल रूममकडे घेवून जावू लागला. मी लगबगीने पदर उचलून त्याच्या मागे गेले. ट्रायल रूम चांगली ऐसपैस होती व सगळ्या भिंतींवर आरसे लावलेले होते. मी सगळ्या आरश्यांमध्ये दिसणाऱ्या आमच्या प्रतिबिंबांकडे हरखून पहात होते. ते पाहून सागर हसत मला म्हणाला,
"स्वत:ला सगळ्या बाजूने 'व्यवस्थित' बघता यावे म्हणून आम्ही ट्रायलरूम अशी बनवली आहे...," एवढे बोलून तो बाहेर जावू लागला व पटकन वळून मला म्हणाला, "ओह! एक गोष्ट, गीता मॅडम... तुम्हाला ब्लाऊजच्या फिटींगची आणि स्टाईलची चांगली कल्पना यावी म्हणून तुम्ही हा ब्लाऊज ब्रा न घालता ट्राय करा... आणि जरा जपून हं... फ्लोअर टाईल थोडी ओली आहे... सोनूने आत्ताच क्लीन केली आहे..."
असे बोलून सागर बाहेर निघून गेला. मग सर्वप्रथम मी दरवाजा लॉक केला. मग रूमच्या मध्यावर येवून मी माझा पदर पकडून खाली ओढला. पण माझ्या लक्षात आले की खाली जमीन ओली असल्या कारणाने मी तो खाली जमीनीवर टाकू शकत नाही तेव्हा मी माझा पदर माझ्या कंबरेला गुंडाळून खोचला. मग मी माझ्या अंगावरच्या ब्लाऊजचे हूक काढले व कसाबसा तो टाईट ब्लाऊज माझ्या हातातून खेचून पुर्णपणे काढला. जेव्हा मी आजूबाजूला भिंतीवर पाहिले तेव्हा माझ्या लक्षात आले की सगळ्या भिंतींवर आरसे असल्याने कोठे हूक किंवा हॅन्गर काहीही नव्हते.
मला प्रथम त्याचे आश्चर्य वाटले आणि मग मला थोडा संताप आला! मी दरवाज्याच्या मागे उभी राहिले आणि हळुच दरवाजा उघडून फक्त डोके बाहेर काढले. मला बाहेर कोणीही दिसले नाही... आता काय करावे? याचा मी विचार करू लागले. काही क्षणानंतर मला सोनू दिसला आणि मला बाहेर डोकावताना पाहून माझ्या जवळ आला.
"काही प्रॉब्लेम आहे का, गीता मॅडम?" त्याने साळसुदपणे विचारले.
"हो! येथे कपडे अडकवायला हूक वगैरे काहीच नाही..." मी नाराजीच्या स्वरात म्हटले.
"ओह... तसे एक दोन प्रेस हूक ग्लासला चिटकवलेले होते पण ते सारखे पडायचे तेव्हा सकाळीच कारपेंटरने ते रिपेअर करण्यासाठी नेलेत..." त्याने हसून मला उत्तर दिले.
"मग आता मी हा ब्लाऊज कोठे ठेवू?" मी त्रासीकपणे त्याला विचारले.
"तुमची काही हरकत नसेल तर ब्लाऊज मला द्या मी बाजूच्या रूममध्ये हॅन्गरला अडकवून ठेवतो." त्याने सहजपणे म्हटले.
त्याच्या बोलण्याने मी विचारात पडले. ते पाहून तो आश्वासकपणे हसला आणि म्हणाला, "काळजी करू नका, गीता मॅडम... येथे बाजूलाच तर आहे ही केबीन..." असे म्हणत त्याने ब्लाऊज घेण्यासाठी हात पुढे केला.
माझ्या नकळतच मी त्याच्या हातात ब्लाऊज दिला. त्याने तो घेतला आणि तो तेथेच उभा राहिला. मी प्रश्नार्थक मुद्रेने त्याच्याकडे पाहिले तर तो म्हणाला,
"तुमची ब्रेसीयर सुद्धा... गीता मॅडम!"