Marathi hot katha गटल्या

[rajsharma]

Marathi hot katha गटल्या



लेखक:- विकी

मुंबईतल्या एका हॉटेलच्या बॅक्वेट हॉलमधे मनोजची पार्टी जोरात चालली होती. मनोजचे निवडक मित्र त्याची मावस व चुलत भावंडे मनोजच्या नोकरीच्या प्रमोशनची पार्टी करत होते. व्हीस्कीचे ग्लास भरले जात होते, बियरच्या बाटल्या फुटत होत्या. चाखण्याचे ट्रे रिकामे होत होते. सगळे मजेत पार्टीचा आनंद लुटत होते. काहींची विमाने हळू हळू वर जायला लागली होती.

मनाली कोप-यात बसुन सगळ्यांचे निरिक्षण करत होती. तिच्या नजरेतुन तिच्यासारखा एका कोप-यात बसलेला विनु सुटला नव्हता. सगळे मजा करत असताना मनोजचा धाकटा भाऊ विनय मात्र गपचुप होता.

२७ वर्षाची देखणी मनाली मनोजची बायको नीशाची मोठी बहीण होती. ती अमेरिकेहून भारतात एक महिन्याच्या सुट्टीसाठी आली होती व नीशाच्या खास आमंत्राणाला मान देवुन आज पार्टीत आली होती.

मनाली सव्वापाच फुट उंच होती. बहिणीसारखाच आकर्षक बांधा, कापलेले छोटे केस, माफक मेकप, टाईट जीनवर घातलेला टाईट टीशर्ट, इतकी आकर्षक तरुण दोक्टर असलेली तरुण मुलगी अजुन अविवाहीत का याचे सर्वांना कुतुहल होते.

सायकॉलोजीत एमडी झालेली मनाली हल्ली अमेरिकेतल्या एका युनिव्हर्सीटीत सायकोलोजीची असीस्टंट प्रोफेसर होती व शिवाय प्रायव्हेट पॅक्टीस करत होती. तिच्या या व्यवसायात ती इतकी बुडली होती की ती कुठेही गेली तरी तिच्या आजुबाजुच्या लोकांचे निरिक्षण करुन कोण कसे वागतो, तसे का वागतो याचा विचार करण्यातच सर्व काळ मग्न असायची.
तिने तिच्या निरिक्षणात एक बाब जाणली की विनु जरी पार्टीत हजर आहे तरी बाकी लोकांना त्याची काहीच किंमत नाही. कोणालाच विनु फारसा आवडत नाही. विनु १७ किंवा १८ वर्षाचा असावा. पाच फूट आठ उंचीचा विनु दिसायला चांगला होता. त्याचे लांब नाक, उभा चेहरा, कपाळावर रुळणारे काळे सरळ केस, काळे पाणीदार डोळे, मजबूत बांधा. कशातही नाव ठेवायला जागा नव्हती.

तरीही तिला जाणवत होते की मनोज व या पार्टीतले इतर लोक सर्वात लहान असलेल्या विनुला सतत हिणवत होते. तो कोणातच मिसळत नव्हता. तिला एकदा नीशाने सांगीतलेले आठवले की विनु त्याच्या लहानपणापासुन त्याच्या अतिरेकी कामुकतेबद्दल सर्वत्र बदनाम झाला होता. जेव्हा जेव्हा तो स्त्रीचे चित्र पाही, किंवा त्यांचा विचार करी, किंवा इतराना बायकाबद्दल चावट बोलताना ऐके, त्याचा स्वतःवरचा ताबा सुटे. त्याच्या चड्डीत त्याचे लिंग असे काही उसळून येइ व चड्डीत भला मोठा उंचवटा दिसे, की आजुबाजुच्या लोकाना लाज वाटे. त्यामुळे त्याला नाव पडले होते "गटल्या."

विनुचा ह्या त्यांच्यामते त्याच्यात असलेल्या एका दोषामुळे विनुच्या १५ व्या वर्षापासुन मनोज व त्याच्या कुटुंबियांना काहीही कारण नसताना समाजात वावरताना फार कमीपणाचे वाटे. ते विनुला कुठेही नेत नसत कारण त्यांना खात्री नव्हती कधी विनुच्या चड्डीत फुगवटा तयार होइल व सर्वाना तो दिसेल. मनालीने मनोजला हातात ग्लास घेवुन विनुच्या दिशेने जाताना पाहिले. मनोजने लांबुनच हसत हसत विनुला म्युझीकच्या इतक्या गोंधळातही जोरात हाक मारली, "ए गटल्या ,"

मनोज चालताना किंचीत अडखळत चालत होता. त्याचे विनुच्या दिशेने चालणे पाहुन व आवाज ऐकुन सर्वजण शांत झाले. दोघांना ओळखणा-या सर्वांना आता पुढे काय होणार हे माहीत होते.

"तु इथे कोप-यात काय करतोयस रे गटल्या? परत उठला का तुझा?" मनोज आपला बलास संभाळत सरळ उभे रहायचा प्रयत्न करत बडबडला.

विनुचा चेहरा लाल झाला. तो मान खाली घालुन उभा राहिला.

मनोजचा एक मित्रही नशेत चेकाळला होता. तो मनोजला पाठींबा दाखवायला बरळला "ए गटल्या आम्हालाही दाखव ना तुझा....."


विनु सोडून सर्व हसले. मनोजचे टारगट मित्र हसत, दात विचकत विनुभोवती गोळा होत होते.
विनुने असहय्यपणे वर बघितले. मनालीने विनुच्या डोळ्यातले रडवे भाव ओळखले.
त्या ग्रुपमधे तिच सर्वात मोठी होती. ती पुढे झाली.
"ओके मनोज कशाला त्याला बिचान्याला छळतोस? हा कुठचा तुझा विनोद? कम ऑन गिव हिम अ ब्रेक! ओके? विनु मला वाटते तुला घरी जायचे आहे. चल विनु मी निघतच होते. मी तुला घरी सोडते चल"
मनोज त्याच्या अमेरिकन मेव्हणीला उलट बोलु शकत नव्हता. तरीही मनोज मघार घ्यायला तयार नव्हता. "मनाली तु जरा संभाळुन हं! आमचा विनु जरा डेंजरस आहे.
सभ्य माणसाना त्याच्यापासुन जरा जपायला लागते."
विनुच्या डोळ्यातुन आसवाच्या धारा चालु झाल्या. मनालीने त्याचा हात धरला. "चल
आपण टॅक्सी घेवुन जावु. मी तुला घरी सोडते."
मनालीने विनुचा हात धरला व ते निघाले. हॉटेलच्या बाहेरच त्यांना टॅक्सी मिळाली.
"विनु तु मनोजकडे लक्ष देवु नको. एक तर त्याला दारु चढली होती. तो फक्त त्याचा मोठेपणा दाखवायला तुला कमीपणा देतो व तुला त्रास देतो. तु त्याला एकदा सणसणीत उत्तर दे मग तो तुला परत त्रास देणार नाही.
"मॅक्स मनाली ताई" विनु आवंढा गिळून अश्रु थोपवत बोलला.

[rajsharma]

दुस-या दिवशी मनालीने आपल्या बहिणीला फोन लावला. "नीशा मी मनाली बोलतेय. काल पार्टीत जो प्रकार झाला तो पाहुन मी खरेच मनोजवर चिडली आहे. विनु त्याचा लहान भाऊ आहे, त्याच्यापेक्षा ८ वर्षाने लहान आहे. आणी असे असताना मनोज त्याच्याशी असा दृष्टासारखा का वागतो?. विनुत काही प्रॉब्लेम असेल तर आपण त्यावर उपाय शोधु. तु त्याला माझ्याकडे पाठव. मी त्याला काउंसीलींग करते व त्याचा प्रॉब्लेम आपण दुर करु."
"ताइ मी त्याला आजच दुपारी तुझ्याकडे पाठवते." नीशाने आपल्या बहिणीला

मनातल्या मनात धन्यवाद दिले. कारण तिही मनोजच्या आपल्या धाकट्या भावाशी विचित्र वागण्याला कंटाळली होती. तिच्या सासुचे दोन वर्षापुर्वी निधन झाल्यावर विनुची जबाबदारी तिच्यावरच आली होती.
मनाली व नीशाचे आईबाबा अमेरिकेत मनालीकडेच राहत होते. त्यांचा पाल्र्याला एक बेडरुमचा फ्लॅट होता व ते किंवा मनाली कधी इकडे आली तर ते तिथेच उतरत. दुस-या मजल्यावर असलेल्या त्या घराच्या खिडकीतुन तिच्या इमारतीच्या गेटमधे शिरणारा विनु मनालीने वरुनच पाहिला.
विनुने बेल वाजवायच्या आतच तिने त्याला दार उघडले. विनुने एक खुप ढगाळ असलेली कार्गों पॅट घातली होती. तिच्या आठवणीत तिने विनुला कायम ढगाळ कपड्यातच फक्त पाहिले होते.
विनु आत आला व सोफ्यावर बसला. तो जरा बैचेन दिसत होता. "मनालीताई काल मला मदत केल्याबद्दल मी तुमचे कसे आभार मानु हेच मला कळत नाही." तो मान खाली घालुन बोलला.
"एकतर तु मला ताई वगैरे बोलु नकोस. मी तुझ्यापेक्षा मोठी असली तरी मला तु फक्त मनाली म्हणु शकतोस."
विनु जरा रिलॅक्स झाला. "हे घर तुम्ही अजुन छान ठेवले आहे." विनु त्याची नजर
घरात फिरवत बोलला.
"अरे मी इकडे दरवर्षी येते. कधी आईबाबा येतात. मग मुंबईत रहायची सोय पाहिजे का नको?." मनाली विनुला बोलते करायचा प्रयत्न करत होती. "बर तु काय घेणार? थंड का चहा कॉफी?"
"कॉफी"
"बर तु आरामात बस मी पटकन तुझी कॉफी घेवुन येते."
मनाली कॉफीचे दोन मग घेवुन आली. ती सोफ्यावर त्याच्या बाजुला बसली. काही मिनिटे शांतपणे ते कॉफीचा आस्वाद घेत राहिले. मग मनाली मुद्द्याकडे वळली.

"तुला मनोज व त्याचे मित्र नेहमी सतावतात का? असे काय कारण आहे की ते तुला चिडवतात व तु ऐकुन घेतोस?"
"मनाली ताई. सॉरी, मनाली तुला खरेच ती ऐकायची आहे?"
मनालीने मान डोलावली. "हे बघ मी एक डॉक्टर आहे, तु मला न लाजता सर्व काही
सांग."
"मी माझी ही कहाणी कोणालाच सांगेतली नाही. तुला खरच एकायचे आहे का? विनुने परत विचारले.
"विनु, मी चांगली लिसनर' आहे. यु कॅन शुट"
"मी १२ वर्षाचा होतो. एकदा नेहमीसारखा मी सकाळी उठलो तर माझ्या चड्डीतली माझी नुब्लू सुजली होती व तिचा आकार भला मोठा झाला होता. मी घाबरलो पण मला कोणाला सांगता पण येत नव्हते. मी मनोजला सांगायचा प्रयत्न केला. पण तो माझी फक्त टिंगल करायचा. मी त्याच्यापेक्षा ७ वर्षाने लहान आहे. तरीही मला तो त्याचा स्पर्धक मानतो. त्याने माझी नुन्नी पाहीली व तेव्हापासुन माझा तो देश करतो असे मला वाटते. कारण त्याचा एकदम छोटा आहे"
"माझा काहीच दोष नसताना तो माझ्याबद्दल खोट्या गोष्टी पसरवतो. हे खरे आहे की

[rajsharma]

मी चावट चित्र बघीतले किंवा चावट कथा वाचली की माझी नुन्नी सुजते व अ...अ.... ल... लव.....लवडा बनतो. मी एकाद्या सेक्सी मुलीला किंवा बाईला पाहिले किंवा कोणी बायकाबद्दल बोलले तरी माझा सुजतो. त्यात माझा काय दोष?
मनालीने त्याच्या मांड्यात पाहिले. त्याच्या सैल कार्गोत उभ्या होवु पाहणाच्या तंबूकडे पाहिले. तिला तो उंचवटा स्पष्ट दिसत होता. "काय आहे काय तिथे" ती विचार करत होती. विनु लाजुन जमिनीकडे पहात होता.
अरे तुला कोणी मैत्रीण नाही का?" मनालीने विनुला विचारले.
विनुने नकारार्थी डोके हलवले.

"तु कोणा मुलीला किस केले आहेस का?."
परत त्याने दुखाःने डोके हलवले.
"ठिक आहे. आपण तुझी ही स्थिती बदलु." मनालीने त्याच्या हातातला कॉफीचा मग घेतला व बाजुला ठेवला.
वुड यु लाईक टू किस मी विनू?"
"औह येस, आय थिन्क आय वुड लव मॅट. थेंक यु मनाली. पण तुला ते आवडेल
का?"
"मी डॉक्टर आहे विनु. आणी तु मला तुझी मैत्रीण समज. ही गोष्ट तुझ्या माझ्यातच राहिल. बाकी कोणालाच ते समजणार नाही.
ती त्याच्याकडे वळली. "विनु माझ्या जवळ ये. तुझे ओठ माझ्या ओठावर ठेव आणी तुझे ओठ उघड. बघ किती सोपे आहे."
विनुने तिला सांगीतले तसे केले. मनाली वाकली व तिने विनुचे हळुवार चुंबन घेतले. विनु जणु थिजला होता. मनालीला त्याच्या कार्गोमधला उंचवटा अजुनही फुगीर झाला होता असे वाटले.
"विनु अजुनही माझ्या जवळ ये. मी माझी जीभ तुझ्या तोंडात घालणार आहे. मी जसे करीन तसेच तुही करायचे. ओके?"
"ओके" विनुच्या तोंडातुन जेमतेम शब्द फुटला. त्याने डोके पण हलवले.
मनालीने परत त्याच किस घेतला. यावेळी तिने तिची जीभ विनुच्या तोंडात नेली. त्याच्या जीभेने तिच्या सांगण्याप्रमाणे तिच्या जीभेचा मागोवा घेत त्याची जीभ तिच्या तोंडात फिरवली.
मनाली त्याला शिकवत होती व तो तिच्या सांगण्याप्रमाणे करत होता. अर्धा तास ही शिकवणी चालली. तिला मजा येत होती. विनु भक्तीभावाने तिचे ऐकत होता. मधुन मधुन ती त्याच्या पायातला फुगवटा पहात होती. एकदोनदा तिचा त्याच्या लिंगाला

ओझरता हात लागला. इतक्या पुसट स्पर्शातही तिला त्याचा आकार व कडकपणा जाणवला. तिला आश्चर्याचा धक्काच बसला होता. ती त्याच्या आकाराची कल्पना करत होती. तिची विनुबद्दलची अनुकंपा वासनेत बदलते की काय अशी तिला शंका यायला लागली. पण तिने निश्चय केला की विनुला तिच्या अनुभवाचा पुर्ण फायदा द्यायचा. बिचच्याला सगळ्यांनी इतके छळले होते की त्याचा तो हक्कच होता.
"विनु आता तु माझा हात हातात घे व त्याचा किस घे. एकदम हळू. दांडगाई न करता." विनुने वेळ न दवडता मनालीचे तंतोतंत ऐकले.
"आता दुसरा हात" तिचा हात त्याने हातात घेताच ती थरारली. तिच्या श्वासाचा वेग वाढला.

[rajsharma]

"तु ठिक आहेस ना मनाली?"
"ओह येस" मनाली उदगारली. "मला खुपच छान वाटतय तुझ्यासारखा हुशार विद्यार्थी मिळाला आहे मला. गूड! आता तु माझा चेहरा किस करायचा. सगळीकडे. मग
त्यानंतर माझी मान व छाती. ओके?"
त्याने तिच्या ओठाचा किस घेतला. मग तिचे कपाळ व डोळे व नाकाचे. शेवटी तो तिच्या मानेचे किस घेवु लागला. तिच्या पंजाबी ड्रेसच्या गळ्यातुन उघड्या पडलेल्या
छातीचे व मधल्या घळीचे.
"विनु माझ्या कुडत्याची बटणे काढ आणी हळुवार माझी छाती किस कर."
विनुने तिच्या ब्रावरुन तिच्या स्तनांना किस केले. त्याने न सांगता मनालीचा कुडता वर करुन तिचे पोटाचे चुंबन घेतले. तिच्या खोल नाभीत त्याने जीभ घुसवुन तो चाटायला लागला.
"मी माझा कुडता काढणार आहे. तु आरामात बसुन पहा. नंतर मी माझी ब्रा काढीन. मग तु माझ्या बूब्जना सगळीकडे किस करायचे. ओके?"
"येस! शुवर"
मनाली आता तिचे वय आजचा प्रसंग वा त्याचे प्रयोजन सर्व काही विसरली. ते

अजुनही त्यांच्या हॉलमधे बसले होते. तिने सोफ्यावर बसुन पटकन आपला कुडता डोक्यातुन वरुन काढुन टाकला. हात मागे नेवुन ब्रा काढली व दोन्ही जमीनीवर टाकली.
तिची उघडी पडलेली कबूतरे दइष्टीस पडताच एकदा आपल्या मांड्यात हात लावुन त्याचा उंचवटा निट्नेटका करुन विनु तिच्या जवळ सरकला व तिच्या स्तनांचे चुंबन घेवु लागला.
"आता माझे निप्पल ओठात घे आणी चोख."
ती सोफ्यावर मागे कलुन आपल्या शिष्याच्या आभ्यासचा आनंद घेत होती. तो तिचे स्तन आळीपाळीनी चोखत होता. तिने न सांगीतलेले स्तन दाबणे व स्तनाग्र चावणे करत होता व मनालीला दुप्पट मजा देत होता. मनालीच्या घशातुन कामुक आवाज चालु झाले. तिला तिच्या अजुनपर्यंतच्या कामजीवनात अशी मजा आली नव्हती.
"विना माझे पोट किस कर. मी माझी सलवार उतरवीन. तू माझ्या पोटाचे, मांड्याचे
आणी पायाचे किस घ्यायचे. पण माझी निकर मी आत्ता काढणार नाही.
मनालीने तिच्या सलवारीची नाडी सोडली व ती कुल्ले उंचावुन पायातुन काढुन टाकली. विन् कामाला लागला. मनालीचे पोटाचे किस घेत तो तिच्या मांद्यावर आला. तिचा पाय त्याच्या खांद्यावर घेवुन त्याने तिच्या मांड्याच्या आतल्या बाजुचे व पोटरीचे किस घेतले. त्याने मनालीचा दूसरा पाय वर घेवुन त्या पायावरही तसेच चुंबनाची बरसात केली. ते करताना तो वर सरकत तिच्या निकरवर किस करु लागला.
"विनु तुला माझी निकर काढायची आहे. ती काढताना पायाच्या आतल्या बाजुला किस कर" हे सांगताना मनालीचा आवाज कापत होता. तिच्या शरिराची थरथर वाढली होती.

[rajsharma]

विनुने तिच्या निकरवरुन योनीभागाचे चुंबन घेतले. आंगठे इल्बॅस्टीकमधे अडकवले व हळू हळू तो निकर खाली खेचु लागला. तिचे योनीवरचे कुरळे केस त्याला दिसले तसे त्याने परत वाकुन तिथे किस केले. विनुची ही कृती मनालीला पुर्णपणे अनपेक्षीत होती. तिची निकर खाली आली तसे त्याने तिच्या मांडीच्या आतल्या भागावर त्याचे
ओठ हळुवार नेले. जीभ न उचलता तो तिच्या योनीच्या फटीपर्यंत चाटत राहिला.
"माझे खालचे ओठ फाकव आणी तिथे चाट. मग वर सरकत माझे निप्पल चोखलेस

तसे तिथे हळू चाव आणी चोख." मनालीने तिच्या क्लिट्वर बोट ठेवुन विनुला पुढची स्टेप समजावली.
विनुने आयुष्यातली पहिली योनी चाटत होता. त्याला तिची चव बेहद्द पसंत पडली. तिचे पाय फाकवुन त्याने तिच्या योनीत तोंड खुपसले व तिच्या क्लीट्वर वर्तुळाकार जीभ फिरवत होता. मनालीच्या तोंडातुन जोर जोरात उमटणारे कामुक आवाज ऐकुन विनु जरा दचकलाच.
"मनाली मी तुला दुखवत तर नाही ना? "
"विनु माझ्या या आवाजाना तु अजिबात घाबरु नको. मला मजा येतेय. त्याचे हे
आवाज आहेत."
विनु परत कामाला लागला. चाटत, चावत चोखत तो तिच्या योनीवर तुटुन पडला. त्याच्या जीभेने तिचे आतले भोक शोधले. तेथे आतवर जीभ खुपसुन तो तिला पुर्ण आनंद देत होता. त्याचे डोके तिने आपल्या योनीवर दाबुन ठेवले व कुल्ले वर खाली करत ती त्याच्या जीभेशी संभोग करु लागली. मान मागे झुकवुनही तिच्या तोंडातुन येणारे आवाज कमी न होता वाढले. तिचा सुखारितेक होवुन ती झडायला लागली. विनुच्या प्रथम प्रयत्नाला मिळालेल्या यशाने मनाली थक्क झाली होती.
तिने मान वर घेतली. विनुच्या जीभेला तिच्या क्लिटमधे तिच्या हृदयाचे ठोके जाणवत होते. त्याला कळत होते की तो मनालीला सुख देत आहे. तिच्या योनीतली उष्णता त्याला तापवत होती व त्या भावनेने त्याच्या लिंगाला इतके तापवले व फुलवले होते की त्याला ते सहन होत नव्हते.
पाठीवर झोपलेल्या मनालीला जाणवले की विनु अजुनही त्याचे काम करत आहे. तिला चाटत आहे. तिलाअ हेही जाणवले की तिचा दुसरा क्लायमॅक्स परत जवळ येत
होता. तिने झटकन मनाचा निर्णय केला.
"विनु, तुझे कपडे काढ. पटकन!"
विनु अवधी न घालवता उभा राहिला. त्याने त्याचा टी शर्ट काढला. मनाली त्याचे निरक्षण करत होती. त्याच्या उघड्या रुंद छातीवरचे केस तिला आवडले. त्याचे पोट सपाट होते. "कुठे होता हा हिरा इतके दिवस. कोणालाच त्याचा हा पैलु दिसला कसा

नव्हता." ती विचार करत होती.
तो त्याच्या पॅटचा बेल्ट काढत होता. अचानक तो थांबला.
"मी.... मी..... नाही करु शकत. मला तिथे परत सुज आली आहे. तु पहाशील तर तुही मला इतरांसारखी हसशील व 'गटल्या' म्हणशील."
"विनु, मी नाही हसणार. तुझा विश्वास आहे ना माझ्यावर? आपण मित्र आहोत ना? मग मी सांगतो तसे तुला करायचे आहे. ओके?"