marathi kam katha शेवटचा चान्स...

[rajsharma]

"तर काय?"

"...तर सोप्यावरच त्यो सायेब आडवा झाल्याला आन् ही अर्पिता त्याच्यावर चढून कचाकच झवून घ्यायलेली."

"मग?"

"मग काय... म्या तशीच माघारी गेले किचनमधी. तिथून ह्या दोघांचा खेळ बघत र्हायले तासभर. दमून, घामानं भिजून ही दोघंपन तिथंच सोप्यावर झोपून गेली. कवा उटली अस्तील म्हाईत नाय. मी गेले निघून घरी."

"आणि तिला कळालं नाही तू गेलीस ते?"

"तिला ना कपड्याची शुद ना नवर्याची... माज्याकडं कवा लक्ष देनार? दुसर्या दिवशी तिनं मनीषाला फोन करून सांगितलं माजे पैसे द्यायला. नंतर कदी गेलेच नाय तिच्याकडं. त्यावर आजच भेटली मला भव्वानी!"

"बाई गं! काय एकेक प्रताप ह्या मुलींचे... मला खरंच काहीच माहिती नव्हतं गं यातलं."

"त्येच तर म्हंत्ये मी, तुमी लै भोळ्या हाय स्वराताई. आता संध्याकाळी बगितलं ना, कशा हावरटागत तुटून पडल्या त्याच्यावर... तुमी त्यांना हितं थांबूच द्यायचं न्हवतं बघा."

"मी सांगितलं ना जयु, मला अजिबात माहिती नव्हतं त्या असं काही करतील. एक तर मला तुझी ही बॅचलर पार्टीची आयडीयाच पटली नव्हती. तरी म्हटलं, या तिघी थांबल्या तर तू जरा कन्ट्रोलमध्ये राहशील."

"घ्या... माज्यावर कन्ट्रोल फकस्त तुमचा हाय, स्वराताई. ह्या झवाड्यांवर भरोसा ठेवला व्हय तुमी? ह्ये म्हंजे, लवड्याला पुच्चीची राखन करायला सांगितल्यागत झालं."

"अगं पण, आता ह्या तिघींना कन्ट्रोल कसं करायचं ते सांग ना."

"आता कसला कन्ट्रोल आन् कसलं काय! तिघींनी पार पिळून घेतला बिचार्याला. त्ये बघा... केळाचं शिक्रान तिघी मिळून खायल्यात. आता आपल्या वाट्याला उरनार साली आन् खारका."

स्वरानं खिडकीतून आत बघितलं तर तिघी 'त्या'च्यासमोर गुडघ्यावर बसलेल्या दिसल्या. 'त्या'चं अजून ताठ राहिलेलं लिंग आळीपाळीनं तिघींच्या तोंडात आत-बाहेर करत होतं. तिघींचे हात 'त्या'च्या तटतटलेल्या गोट्यांना कुरवाळत होते.

"ऊं... ऊं... आह्ह... आह्ह... अं... अं... उह् उह्..." असे आवाज खोलीत घुमत होते.

काही क्षणांतच 'त्या'च्या पिचकारीतून घट्ट द्रव स्रवायला लागला. तिघींनी मिटक्या मारत त्याचा रस पिऊन टाकला आणि चाटून-पुसून त्याचं आक्रसणारं लिंग चकचकीत साफ करून टाकलं.

हे दृश्य बघून स्वरा डोक्याला हात लावून मटकन् खालीच बसली.

"काय झालं, स्वराताई? डोक्याला कशापाय हात लावला?" जयश्रीनं तिच्याशेजारी बसत विचारलं.

"संपलं सगळं, जयु... सगळं संपलं!" हे बोलताना स्वराचे डोळे पाण्यानं भरले होते.

"अहो संपायला काय रेशनची साखर हाय व्हय ती?" मोठ्यानं हसत जयश्री म्हणाली, "आता त्यांचं झालं की त्या भायेर येतील. मग आपन जाऊन त्याचा उठवू परत. थोडा येळ लागंल, पन हुईल तयार गडी. मग रात्र आपलीच हाय, नाय का?"

"ते आता शक्य नाही, जयू. सगळं संपलंय..."

"असं काय बडबडायला लागलाय, स्वराताई?" जयश्रीनं स्वराच्या दोन्ही खांद्यांना धरून गदागदा हलवत विचारलं, "काय संपलंय? काय शक्य नाही? तुम्हाला ह्यो उष्टा माल नको वाटतुय का? मग ह्यो जिकडनं मागवला त्यांना फोन लाऊन इचारा की, दुसरा पीस पाठीवत्यात काय आर्जंट?"

"असा एकाला दुसरा पीस मिळाला असता तर किती बरं झालं असतं ना, जयु?"

"अवो मिळंल की, तुमी आसं काय करताय? काय झालंय मला सांगा बरं नीट..."

[rajsharma]

"जयु, दुपारी तुला पार्टीसाठी होय म्हटल्यावर मी ऑनलाईन सर्च केलं, जिगोलो किंवा मेल स्ट्रिपरसाठी..."

"जिगलो म्हंजी?"

"अगं, म्हणजे पुरुष वेश्या."

"आसं व्हय? मंग कुटं घावला तुमाला ह्यो अरबी घोडा?"

"माझं नीट ऐकून तरी घे आधी, जयु..." स्वरा अजून रडवेली होत म्हणाली.

"स्वारी स्वारी, बोला तुमी."

"ऑनलाईन सर्च करून एका साईटवर मला जिगोलोंचे अल्बम मिळाले. त्यातून मी एकाला सिलेक्ट केलं आणि साईटवर दिलेल्या नंबरवर फोन करून आज रात्रीसाठी बुकींग केलं. ऐडव्हान्स म्हणून अडीच हजार त्यांनी सांगितलेल्या अकाउंटला ट्रान्सफर सुद्धा केले. बाकीचे पैसे काम झाल्यावर कॅशनं पे करायचं ठरलं होतं."


"मग?"

"संध्याकाळी साडेसातपर्यंत 'तो' घरी पोहोचेल असं त्यांनी सांगितलं. 'त्या'च्यासोबत आठवणीनं काँडोमचं मोठं पाकीटसुद्धा पाठवायला मी सांगितलं होतं. तुझी इच्छा तर पूर्ण होईलच, पण माझ्या सोज्वळ घरंदाज मैत्रिणींचीसुद्धा चैनी होऊन जाईल, असा मी विचार केला. पण झालं सगळं उलटंच..."

"उलटं? काय उलटं? बरुबर येळेत तर आलाच की त्यो..."

"अगं बावळट, 'तो' आलाच नाही. सव्वासातला त्यांचा फोन आला की मी सिलेक्ट केलेला मुलगा आज अव्हेलेबल नाही. माझा तर मूडच गेला. इतर काही मुलांचे फोटो त्यांनी ऑप्शन म्हणून व्हॉट्सऐपला पाठवले, पण मला त्यातला एकसुद्धा आवडला नाही. मी त्यांना फोन करून ऑर्डर कॅन्सल करायला सांगितली, तर ते नाही म्हणाले. नंतर कधीही तो मुलगा अव्हेलेबल झाला की त्याच पैशात पाठवतो म्हणाले. माझं डोकंच सरकलं होतं. मी बाल्कनीत जाऊन त्यांच्याशी फोनवर भांडत होते, तेव्हाच तू आलीस आणि मला ओढत आत आणलंस..."

"व्हय, कारन तोपर्यंत 'त्यो' आला हुता. दार मीच उघडलं हुतं. 'त्या'नं तुमचं नाव इचारलं आन् मी तुमाला बोलवायला आत येनार तोवर ह्या तिघी झवाड्यांनी त्याला बेडरूममदी खेचून नेला. आता अजून उशीर नको म्हनून मी माजी कापडं काडून टाकली आनी तुमची पन कापडं काढतच तुमाला आत आनलं."

"होय, आणि तोपर्यंत त्या तिघींनी बेडरूमचं दार आतून लॉक करून परस्पर कार्यक्रम सुरु केला होता." स्वरा हताशपणे म्हणाली.

"त्ये बरोबर हाय, स्वराताई. पन जर तुमी ठरीवलेला जिग्लो आलाच न्हाई, तर मग ह्या रांडा आत कुनाला झवत बसल्यात? 'त्यो' जर 'त्यो' न्हाई तर मग कोन हाय?"

"तो पुष्कर आहे, जयु!" स्वरानं डोळे पुसत शांतपणे सांगितलं.

"क्काय??" जयश्री जवळ-जवळ किंचाळलीच. तिच्या किंचाळण्याचा स्वरावर काहीच परिणाम झाला नाही. आत बेडरूममध्ये मात्र अर्धवट ग्लानीत असलेल्या संगीता, मनीषा आणि अर्पिता तिघीही खडबडून जाग्या झाल्या आणि मलूल होऊन पडलेल्या 'त्या'च्या लिंगाभोवती तिघीच्या जीभा पुन्हा पिंगा घालू लागल्या.

********** (समाप्त) **********

[SATISH]

अतिशय कामुक आणि सेक्सी स्टोरी आहे राजभाऊ फार मजा आली