गब्बरचे कैदी complete

[rajsharma]

गब्बरचे कैदी



लेखक:- विकी



चंबळेच्या खोच्यात रामगढ गावाच्या जवळ जंगलाचा दुर्गम असा एक पहाड़ी इलाका होता. तेथे लपलेला गब्बर नावचा एक कुख्यात डाकु गेले काही वर्षे रामगढवासीयाना हैराण करत होता. अतिशय क्रूर असा हा डाकु त्याचे साथिदार सांभा, कालिया व इतरांच्या मदतीने आपली दहशत पसरवत होता.

तो इतका चतुर होता की त्याने आपले खबरे सर्वत्र पसरले होते व ते त्याला जवळपासच्या गावात काय चालले आहे याची वित्तंबातमी त्याला पुरवत. त्यामुळे पोलीसही त्याला पकडण्यात अपयशी ठरले होते. रामगडचा ठाकुर असलेला एक पोलीस ऑफिसर ठाकुर बलदेव सिंगने जंग जंग पछाड्न गब्बरला पकडले पण क्रूरकर्मा गब्बार जेलमधुन पळाला व परत रामगढ्वासीयाना त्रास देवु लागला.

त्याची दशहत इतकी होती की अनेक कोसावरच्या गावात रात्री झोपताना कोणा मुलाबाळानी रात्री झोपण्याआधी सुरू केली नाही तर त्याची आई सांगायची, "बेटा सुसू कर नाहीतर गब्बर येईल!" आणी ते एकुन ते पोर फळफळा मुतायचे.

फरार गब्बरने संधी मिळताच, ठाकुर बलदेवच्या घरावर हल्ला करुन त्याच्या सगळ्या परीजनाना मारुन टाकले. वाचले फक्त ठाकुर व त्याची धाकटी सुन राधा. गब्बरच्या या पाशवी कृतीने चवताळून ठाकुर एकटा त्याच्या अड्ड्यावर चालुन गेला. पण गब्बरने त्याला पकडून त्याचे दोन्ही हातच तोडले.

अजुनही गब्बरला ठाकुरवर सुड उगवायचा होता. त्याचा खास डोळा राधावर होता. एक दिवस त्याचा साथिदार कालियाच्या हाती घबाड लागले. एका टांग्यात बसलेली राधा व तो टांगा चालवणारी बसंती त्याच्या हातात लागली. दोघाना घेवुन तो गब्बरच्या अड्ड्यावर पोचला.

गब्बार त्याच्या आवडत्या गुहेत शीळेवर बसला होता. कालियाने त्याला लागलेल्या "लॉटरी" ची बातमी त्याच्या सरदाराला सांगीतली.

थंडपणे तंबाकु चोळत गब्बरने विचारले, "कितने आदमी थे?"

गोंधळुन कालीया बोलला, "आदमी नाही सरदार औरत होत्या."

[rajsharma]

गब्बरने रागाने कालियाकडे पाहिले. त्याचा दुसरा साथिदार सांभा म्हणाला,"अरे कालिया, सरदार तेच विचारतो आहे. किती 'इस्त्रीया होत्या?"

सातारचा मराठी गडी कालिया अजुन गोंधळला. त्याला कळेना मी या दोन सुंदर बायका धरुन सरदारासाठी आणल्या आणी मला बक्षीस द्यायच्या ऐवजी हे लोक धोबी, इस्त्री यांची चौकशी का करतात?

त्याने धीर करुन गब्बरकडे पाहिले व तो थरथरत बोलला, द...दोन बायका होत्या सरदार!"

आता गब्बरच्या डोक्यात जरा उजेड पडला, "किधर है? किधर है?"

"आणतो सरदार." तो बाहेर गेला.

तो बसंती व राधाला घेवुन आत आला.

राधा ही १८ वर्षांची अल्लड तरुणी होती. एन तारुण्यात अवेळी आलेल्या वैधव्यामुळे ती बिचारी अकाली गंभीर झाली होती. ती गब्बरच्या हल्यातुन सुटली ते केवळ ती माहेरला होळी सणाला गेल्यामुळे वाचली होती.

तिला माहित होते की छोट्या वयात तिला या माणसाने विधवा केले होते व तिची सगळी हौस मजा राहून गेली होती. तिचा नवरा गब्बरने मारल्यावर तिला तिच्याच वयाच्या बसंतीची साथ होती. तिच्या बडबड्या स्वभावामुळे व तिच्या किंचीत अर्धवट्पणामुळे तिचे नेहमी मनोरंजन होई. त्यामुळेच ती थोडीफार सावरली होती.

तिच्या घरच्या रितीप्रमाणे राधा साडी डोक्यावरुन घेवुन शरीराभोवती घट्ट लपेटुन ती गंभीरपणे उभी होती. चिडून रागाने ती गब्बरकडे पाहत होती तरी अंगभर घेतलेल्या पदरातुनही तिचे खानदानी सौंदर्य लपत नव्हते.

गब्बर त्याच्या नेहमीच्या सवयीप्रनाणे तोंडावर छदमी भाव ठेवुन तिला निरखत होता. त्याने वळून बसंतीकडे पाहिले. बसंती १८ वर्षाची गावंढळ युवती घागरा व मागे गाठ मारलेली चोळी या नेहमीच्या पोशाखात तिच्या अस्तव्यस्त केसामुळे ती अतिशय सुंदर दिसत होती. अफाट तोंडाची व बिनधास्त स्वभावाच्या बसंतीला तिच्यावर आलेल्या संकटाची माहिती नव्हती.

दोघींकडे जिभल्या चाटत कामुक नजरेने पाहत गब्बरने सांभाला विचारले, "कौनसी चक्कीका आटा खिलाते है रे ये रामगडवाले अपने लडकियोको?"
ते दोघे ओशाळवणे हसले.

अचानक गब्बरने सगळ्यांना विचारले,"कब है? कब है होली?"

कालीयाने न राहवुन उत्तर दिले,"काय राव गेल्या महिन्यात नाही का झाली?"

[rajsharma]

सांबाने हसु दाबायचा प्रयत्न केला पण गब्बरला ते समजलेच. त्याने चिडून त्या दोघाना बाहेर जायचा इशारा केला.

ते जाताच गब्बर परत त्या दोघींकडे त्याच्या तिरकस नजरेने तोंडावर त्याचे दुष्ट हास्य आणुन पाहु लागला.

गब्बरला विश्वास होता की समोरची व्यक्ती जोपर्यंत त्याला घाबरत नाही तो पर्यंत तो त्याच्यावर हुकमत गाजवु शकत नाही. सुंदर स्त्रीयाही याला अपवाद नव्हत्या.

राधाने व बसंतीने गब्बरच्या क्रुरतेच्या अनेक कथा इतरांकडून ऐकल्या होत्या. आज प्रथमच त्या त्या डाकु ला प्रत्यक्ष पहात होत्या.

चाळीशीचा गब्बर सहा फूट उंच, मुळचा फौजी असल्यामुळे दणकट, पण आता किंचीत सुटलेला वाटत होता. त्याचे वाढलेले कुरळे केस, खुरटी दाढी, विचित्र नजर त्याच्या अजुनपर्यंत ऐकलेल्या क्रुर स्वभावाची खात्री पटवत होत्या.


गब्बर त्या दोन जवान तरुणीना पाहून गरम झाला होता. बरेच दिवस त्याने कोणा स्त्रीबरोबर संग केला नव्हता, ना कोणावर बलात्कार केला होता.
"ए छोरी नाव काय तुझे?" त्याने बसंतीला विचारले.

"देखनेवाली बात ये है की, मी कोणाला माझे नाव बसंती आहे हे सांगत नाही."

"मी परत एकदाच विचारतो तुला. तुझे नाव काय बसंती?" गब्बरने विचारले.

इतक्यात त्याची ट्युब पेटली व त्याने त्याचे प्रसिध्द विकट हास्य करुन तो स्वतः नकळत केलेल्या विनोदाला हसला.
"तुझ नाव काय राणी?" त्याने राधाला विचारले.

तिने उत्तर न देता ती तशीच उभी राहिली. त्याने टोपलीतले एक सफरचंद उचलले व तो कमरेचा चाकु काढुन त्याने त्या दोघींकडे पाहत त्याच्या धारदार चाकुने सफरचंदाची साले काढू लागला. एक तुकडा कापुन त्याने तोंडात टाकला व तो चावत त्याने दोघींच्या भोवती प्रदक्षिणा घातली.

[rajsharma]

"कपडे काढ. काढ तुझे कपडे!" त्याने सराइतपणे चाकु चालवुन बसंतीच्या चोळीची मागील गाठ कापुन टाकली व हाताने एका झटक्यात ती पातळ चोळी खेचली. बसंतीने आत ब्रा घातली नव्हती. त्यामुळे तिचे मोठे स्तन व त्यावरील छोटे स्तनाग्र उघडे पडले. तिने आपल्या शरीराभोवती हात लपेटले व लाज झाकायचा प्रयत्न केला.

"उतर बाकीचे कपडे." त्याने परत चाकु चालवायची धमकी दिली. अचानक बसंतीच्या अंगात काहीतरी संचारले व तिने बाहेर पळायचा प्रयत्न केला. राधाही तिच्यामागे पळाली. पण बाहेर गब्बरची माणसे होतीच. त्यांनी त्यांना पकडुन परत गब्बरसमोर आणले.

गब्बरने आपल्या माणसाना जायचा इशारा केला. समोर उभ्या बसंतीला त्याने एक अशी कानफटात एक चपकार लगावली की भरदिवसा तिच्या डोळ्यासमोर तारे चमकले व ती बिचारी कित्येक फूट मागे उडाली.
मागे पडताना ती पाठीवर दाणकन आदळली व तिचे पाय वर झाले व घागरा घसरुन

तिच्या कमरेवर आला. तिने आत चड्डी घातली नव्हती, त्यामुळे तिचे गावरान केसाळ गुह्यभाग उघडा पडला. गब्बर मान वाकडी करत तो नजारा पहात राहिला. बेशुध्द होवुन बसंती न हलता तशीच निपचित पडून राहिली. तिचे उघडे पडलेले स्तन तिच्या मंद चालणा-या श्वासाबरोबर वर खाली होत होते.
"अब ठीक है. अब ठीक है." त्याने समाधानाने डोके हलवले.

त्याने कष्टाने बसंतीवरची नजर हलवुन राधावर आणली. तो गदगदुन विकट खोटा हसला.

"अब तेरा क्या होगा रानी? कपडे काढतेस ना?" त्याने राधासमोर चाकु नाचवला. राधा मुसमुसुन रडत होती व भितीने थरथर कापत होती.

राधा नाइलाजाने तिचे कपडे काढुन उतरवायला लागली. साडी, परकर, ब्लाऊज उतरुन ती थांबली.

[rajsharma]

"चल राणी उतर तुझे सगळे कपडे. पुरे उतार तेरे कपडे!" तिने शरीरावर उरलेली चड्डी व ब्रा उतरवुन ती पुर्ण नग्न झाली. ती अजुनही मुसमुसत होती व हाताने आपली लाज झाकायचा व्यर्थ प्रयत्न करत होती.
बसंती शुध्दीत आली होती. रडत हुंदके देत, डोळे पुसत ती ती अर्धनग्न अवस्थेत उठून उभी राहिली.

गब्बरने तिच्यावर हात उगारला. बिचाया बसंतीने त्याच्याकडे न पाहता घागच्याची नाडी सोडली. घागरा जमीनीवर गळला. ती गब्बरसमोर संपुर्ण नग्न उभी राहिली.

"अब आयेगा मजा इस खेल का! अब आयेगा मजा!!"

दोन नग्न सुंदयाना गब्बर डोळे फाडुन पहात होता. इतके सुंदर स्त्री देह तो प्रथमच पहात होता. निर्लज्जपणे त्याचा लवडा तुमानीतुनच कुरवाळत तो दोघीना पहात होता.

बसंती राधापेक्षा उंच व गोरी होती. बसंतीचे मोठे स्तन, बारीक कंबरेवर चरबीचा एक थर होता. त्यामुळे गोल पोटावर तिची नाभी खोल गेली होती. तिचे टांगा चालवुन मेहनत करणारे हात पाय चांगले मजबूत दिसत होते. तिचे नितंब गोल व मांड्या बळकट होत्या. तिच्या पुष्ट मांड्यात तिची फुललेल्या गुबगुबीत योनीच्या पाकळ्या चांगल्या खुलुन दिसत होत्या. तिच्या ओटीपोटाखालच्या भागात काळ्या केसाचे घनदाट जंगल होते.

तर राधा जर कृश शरीर यष्टीची होती. छोट्या उंचीच्या मानाने तिचे स्तन व नितंब मात्र चांगले भरदार होते. तिच्या मांड्यामधे तिची योनी लपली होती. योनीच्यावर असलेली तुरळक लव काय ती वरुन दिसत होती.

"तुमच्या दोघीत खुप फरक आहे. बहोत बढीया! माझा बघ कसा उठला आहे." त्याने त्याचा लंड त्याच्या खाकीतुन हलवला.

"त..तु.....तुला क...काय हवे?" राधाने रडत चाचरत विचारले.

"इकडे ये." राधा घाबरत त्याच्या जवळ आली. "तुही ये. खाली वाका." राधाला व बसंतीला त्याने आपल्या समोर दोन बाजुला खाली वाकायला लावले व तो खाटेवर बसला. एक पाय वर करुन तो मागे रेलुन बसला व त्यांच्याकडे क्रूर नजरेने पाहु लागला.

"माझा लंड बाहेर काढा. पळत होता ना? अब बहोत पछताओगे!"

बसंतीने त्याची झीप उघडली. गब्बरने राधाचा हात त्याच्या तुमानीत आत घातला. त्याने तिच्या हाताने तुमानीतुन त्याचा सोट्यासारखा लंड बाहेर काढला. ती त्याचा हात झिडकारत होती. पण गब्बरने तिचा हात आपल्या लवड्याच्या मुळाशी हातात धरुन ठेवला.