Marathi hot stories "अनुपमा"
लेखक : चंदू
(कथा स्वैर भाषांतरीत आहे.)
भाग १ - जीवन
मी मोया संकटात सापडलो होतो. मी जयचंदकडून बरेच कर्ज घेतले होते. जयचंद हा अतिशय हरामी मारवाडी सावकार. वयाने तो जवळपास म्हाताराच, पण हिंसक व बदमाश म्हणून कुप्रसिध्द होता. पैसे वसूल न झाल्यास तो आपल्या गुंडांकडून मारहाण करण्यासदेखील मागेपुढे पाहायचा नाही. त्याने पुष्कळ बजावून सुध्दा मी त्याचे हप्ते फ़ेडू शकलो नव्हतो. त्यामुळे त्याने आता ऑफ़ीसमध्ये येऊन पैसे वसूल करायची धमकी दिली होती. ऑफ़ीसमध्ये बदनामी होण्याचे मला प्रचंड टेंशन आलेले . मी माझ्या झालेल्या चुकांचे फळ माझ्या कुटुंबाला भोगावे लागू नये म्हणून काळजीत होतो. जास्त बोंब होऊ नये म्हणून तो आला त्या दिवशी त्याला ऑफिसच्या गेटवरच मी पकडले. "काय जीवन, माझे पैसे देणार की नाही?" "जयचंदजी आधी आपण माझ्या घरी जाऊ या व तिथे बोलूया नं." "काय बोलायचय अजून त्यात? माझे पैसे देउन टाक आणि मला मोकळे कर." "आधी घरी तर चला". शेवटी तो माझ्या घरी यायला तयार झाला. मी जयचंदला ऑटोरिक्षाने घरी आणले. दरवाजा बंद असल्याने मी कॉलबेल दाबली. आतून "आले, आले" असा आवाज आला. अनुपमाने,माझ्या बायकोने, दार उघडले. ती आतमध्ये काही कामात असावी. तिला बराच घाम आला होता. चेह-याचा घाम पुसण्यासाठी तिने पदर हातात घेतला. तिचा पदर थोडा सरकल्यामुळे तिचा टपोरा स्तन उघडा पडला. नुकतेच बाळंतपण झाल्यामुळे आधीच पुष्ट असलेले तिचे स्तन दूध भरल्यामुळे अधिकच भरदार झाले होते. तिला घाम आल्याने तिचा आकाशी निळा ब्लाउज काखेत ओला झाला होता. अनुपमा मूळची गावाकडची असल्याने आपल्या राहणीबद्दल थोडीशी गबाळीच होती. मी अनेकदा सांगूनसुद्धा ती आपल्या काखेतले व खालचे केस काढत नव्हती. त्यामुळे आता तिच्या काखेत केसांचा पुंजका तिच्या ब्लाउजमधून दिसत होता. तिचा पदर सरकल्याने तिचे किंचितसे सुटलेले पोट व त्यावरिल खोल बेंबी स्पष्ट दिसत होती. आणि हलकट जयचंद हे सेक्सी दृश्य आधाशीपणे पाहत होता. आता मला त्याला घरी आणल्याचा पश्चात्ताप होत होता. निरागस अनुपमेच्या लक्षात जयचंदची पापी नजर आली. तिने आपला पदर सावरला.
पण जयचंदच्या डोळ्यात माझी अनुपमा भरून गेली. त्याच्या चेहे-यावर वासना झळकायला लागली. अनुपमा दिसायला सुंदर आहे. चंद्राकार गोल चेहरा, गव्हाळ वर्ण, अपरं नाक, पिकलेल्या लाल तोंडल्यासारखे रसरशीत ओठ हे कोणालाही आपल्याकडे आकर्षित करून घेतात. तिचा केशसंभार भरगच्च असून तिच्या वेण्या तिच्या नितंबांपर्यंत पोहोचातात. बाळंतपणामुळे तिचे मांसल शरीर अधिकच भरले आहे. मला तिच्यासारखी बायको मिळाल्याबद्दल कधी कधी मलाच माझ्या भाग्याचे आश्चर्य वाटते. आणि अश्या माझ्या बायकोवर आता जयचंदची पापी नजर गेली. पण आता उशीर होऊन गेला होता. पारध्याने शिकार हेरली होती. माझ्या हातात काही शिल्लक उरले नव्हते. आता जे काही घडणार होते ते निमुटपणे पाहण्याखेरीज माझ्याजवळ गत्यंतर नव्हते. मी दोघांची ओळख करून दिली. "जयचंदजी, ही माझी पत्नी अनुपमा! अनु, हे जयचंदजी!" मी जयचंदकडून घेतलेल्या कर्जाची अनुपमाला थोडी जाणीव असल्यामुळे त्याच्या विखारी नजरेकडे थोडासा कानाडोळा करीत अनुपमाने त्याला नमस्कार केला. आम्ही घरात शिरलो. "आज जयचंदजी आपल्याकडेच जेवणार आहेत. तेंव्हा झकास स्वयंपाक कर." "हो. मी प्रथम आंघोळ करुन घेते व स्वयंपाकाला लागते." अनुपमा म्हणाली. "अनुपमाजी आंघोळीचे राहू द्या. मला काय औपचारिकपणा आवडत नाही, शिवाय मला चांगलीच भूक लागली आहे." जयचंद अनुपमाला म्हणाला. "बघ अनु, शेटजी म्हणताएत तर लवकर स्वयंपाक कर." "जयचंदजी, तुम्ही आज पहिल्यांदाच आमच्याकडे आला आहात. आपली काही खास आवड असेल तर सांगा. मी त्याप्रमाणे पदार्थ बनवते." "मी म्हटलं ने औपचारिकता राहू द्या. माझी काही विशेष आवडनिवड नाही. मात्र तुझ्यासारख्या सुंदर स्त्रीच्या हातांनी केलेला स्वयंपाक चाखायला मला निश्चितच आवडेल. तू आता आंघोळीच्या भानगडीत न पडता लौकर काहीतरी खायला कर." जयचंद जरूरीपेक्षा जास्तच सलगी दाखवत म्हणाला. आणि अनुपमाशी बोलतांना तो आता एकेरीवर आला होता. अनुच्याही ते लक्षात आले होते. अनुपमा आत किचनमध्ये निघुन गेली. जाताना तिच्या पुष्ट ढंगणाचे हेलकावे जयचंदच्या नजरेत नसते आले तरच नवल. "जीवन तू खूप नशिबवान आहेस यार! अशी सुंदर बायको पटकावलीस." त्याच्या या बोलण्यावर मी नुसताच हसलो. "बरं आता माझ्या पैशांचं काय ते सांग." मी काय बोलणार होतो? माझ्याजवळ पैसेच नव्हते. मी कशी तरी टाळाटाळ करू लागलो. जयचंदने आता आवाज चढवत बोलायला सुरुवात केली. "जयचंदजी, मझ्याजवळ सध्या पैसे नाही. मी येत्या सहा महिन्यांत तुमचे पैसे चुकवतो." मी त्याला गयावया करत म्हणालो. "हे बघ, मला काही ऐकायचे नाही. तू आज किती पैसे देतोस सांग. नाहीतर मला माझ्या माणसांना वसूलीसाठी बोलवावे लागेल." जयचंद दरडावत बोलला. मला ज्याची भिती वाटत होती तेच शब्द जयचंदने उच्चारले.