पाचगणीचे नवे प्रकरण
(माझी "पाचगणीची कथा" ही आधीची कथा मागील संदर्भासाठी जरुर वाचा)
माझे नाव श्रीकांत. मी मुंबईला असतो. मी एक कंसल्टींग इंजिनीयर आहे. मी आमच्या कंपनीचा एक आधारस्तंभ. कंपनीचा ७५% बिझनेस माझ्यामुळे मिळतो.
माझी उंची पावणेसहा फुट म्हणजे काही फार नाही सर्वसाधारणच आहे. पण मला देवाने माझी देहयश्टी अशी दिलीय की मी आहे त्यापेक्षा उंच वाटतो. सडपातळ तरीही पिळदार व दणकट असल्यामुळे माझे व्यक्तीमत्व आकर्षक झाले आहे. चेहरा ओबडधोबड असला तरी नाक डोळे ठिकठाक जागच्या जागी आहेत. केस अजुनही सर्व शाबुत आहेत व डाय न करताही बऱ्यापैकी काळे आहेत, त्यामुळे सगळे लोक माझी उगाचच हॅंडसममधे गणना करतात.
विषेशतः बायकाना माझे व्यक्तीमत्व आकर्षक वाटतो. मला त्याचा फायदा माझ्या व्यवसायात मिळत असल्याने माझे काय जाते स्वतःला हॅंडसम म्हणवुन घ्यायला! पण एक गोष्ट मात्र खरी, माझे स्त्री क्लायंट्स व माझ्या पुरुष क्लायंट्सच्या बायका मात्र माझ्यावर खुश असतात असे सगळे म्हणतात.
माझ्या या व्यक्तीमत्वाचा उपयोग मला माझ्या कामात फार होतो. लंडन पासुन शांघाय पर्यंत, दुबईपासुन सिडने पर्यंत मी माझ्या ऑफिसचे कंसल्टंसीचे काम पसरवले आहे. त्यामुळे माझ्या ऑफिसात माझी वट चालते. माझा बॉस उदय, खरा तर माझा मित्रच आहे तो, माझ्यावर प्रचंड अवलंबुन असतो. त्याचा मोबदलाही तो मला भरपुर देतो. देवाच्या कृपेने आज जवळजवळ विस वर्षे आमचे प्रोफेशनल ब वैयक्तीक संबध आम्ही उत्तम ठेवले आहेत.
पाचगणी ही माझी अत्यंत आवडती जागा आहे हे मी तुम्हाला आधीच सांगितल होते आठवते? कंपनीला मीच तो पाचगणीचा बंगला घेऊन दिला होता. मी येथे बॉसला एकदा आणल्यावर तोही या जागेच्या व त्या बंगल्याच्या प्रेमात पडला. बंगल्याची संपूर्ण डागडुजी केल्यावर व सभोवारची बाग नीट केल्यावर तर ती प्रॉपर्टी इतकी छान दिसायला लागली की आता इथे येणारा प्रत्येकजण तिच्या प्रेमात पडतो.
आमची दोघांची कुटुंबे आम्ही एका मोठ्या वॅनमधे आम्ही घालतो व बरेचदा शनिवार रविवार इकडे या बंगल्यात घालवतो.
पण पाचगणी ही जागा व तिथला तो बंगला याच माझ्या व उदयच्या दोन समान आवडी आहेत. तिथला वेळ कसा घालवायचा याच्या आमच्या कल्पना मात्र फारच भिन्न आहेत. माझा बॉस त्याचा कामाचा शिण, स्ट्रेस इथे येऊन झोपुन, नव्या सिनेमाच्या डीवीडी पहुन व रात्री सिंगल मार्ट व्हिस्की ढोसुन घालवतो.
मी मात्र माझा दिवस पाचगणीलाही पहाटे सहाच्या आत कॅमेराच्या संगतीने चालु करतो. जवळच्या एका पॉईंटला जाऊन पहिला सुर्योदय पहातो. नंतर अकरा बारा वाजे पर्यंत आजुबाजुच्या पाऊलवाटा तुडवत, यथेश्च भटकंती करत माझा कामामुळे आलेला स्ट्रेस घालवतो. परत जेवलो की दोन तिन तास माझ्याबरोबर आलेल्या मंडळीबरोबर घालवुन परत माझ्या रपेटीला बाहेर पडतो ते सुर्यास्ताची फोटोग्राफी करुन परततो. एकटा किंवा माझ्याबरोबर पायपिट करायला जे कोणी तयार असेल त्याच्या बरोबर!
तर असेच एकदा बॉसच्या बीएमडब्लु मधुन मी माझा बॉस उदय, त्याची बायको लीना, त्याची मेव्हणी बिना आणी मी असे चौघे पाचगणीला पोचलो. हल्ली आमच्या दोघांच्या मुली आमच्याबरोबर फार कमी येतात. यावेळेला माझ्या धाकट्या कन्येचे बारावीच वर्ष असल्यामुळे तिच्या सततच्या चाललेल्या परिक्षेला तोंड द्यायला माझी बायको रश्मी तिच्याबरोबर राहिली व आयत्यावेळी निघालेली येऊ शकली नाही.
तर बिना म्हणजे माझ्या बॉसची बायको लीना हिची अमेरिकेत स्थाईक झालेली मेव्हणी भारतात आली होती, ती आयत्या वेळी आमच्यात सामील झाली. बहुदा तिने पाचगणी, तिथला तो बंगला व पाचगणीत झपाटल्यासारखा फिरणारा मी या विषयी लीनाच्या तोंडुन बरेचदा ऐकुन बिना ये क्या चिज है हे समजुन घ्यायला आली होती.
बिना तशी माझ्याही चांगली परिचीत होती बॉसच्या अनेक पार्टीत तिला व तिच्या डेंटीस्ट नवऱ्याला, दिनेशला मी अनेकदा भेटलो होतो. आमच्या अमेरिका भेटीत तिच्या आलिशान घरात तिन चार दिवस सहकुटुंब राहुन तिचा पाहुणचारही घेतला होता. अमेरिकेत डेंटीस्ट ही जमात इतके पैसे छापत असते, की त्यांना सुट्टी घेणे बरेचदा परवडत नसावे! त्यामुळे, तिच्या त्या ट्रिपला दिनेश भारतात आला नव्हता.
उदय गाडी चालवत होता, व लीना त्याच्या बाजुला बसली होती तर गाडीच्या मागच्या सीटवर मी आणी बिना. प्रवासभर मी सगळ्यांची माझ्या जोक्स आणी पीजेसनी कंटाळा येइपर्यंत करमणुक केल्यानंतर आम्ही रात्री बंगल्यात पोचलो.
जेवणाची वाट बघत आम्ही चौघे बसलो होतो. बॉसने आमचे व्हिस्कीचे व बायकांसाठी वाइनचे ग्लास भरुन आणले. आम्ही मजेत घोट घेत खासनाम्याने बनवलेले त्याचे स्पेशल बोटी कबाब व खारे काजु खात बसलो होतो. बॉसने त्याची आवडीची भिमसेन जोशीची गाणी लावली होती.
ऑक्टोबरचा महिना सरत आला होता. कोजागिरी एका दिवसावर येऊन ठेपली होती. बागेत मस्त शरदाचे चांदणे पसरले होते. हवा बऱ्यापैकी गार झाली होती. आमच्या गप्पा मस्त रंगत होत्या. खास करुन माझ्या व बिनाच्या.
"चल श्री एक बागेत फेरी मारुन येऊ." बिना मला आज दुपारपासुन श्री अशीच हाक मारत होती हे माझ्या आता लक्षात आले. आम्ही दोघे बाहेर पडलो. बिनाला ताऱ्याची नावे त्याच्या जागा याची बरीच माहिती होती. तिची मनोसक्त ताऱ्यावरची बडबड एकुन व चांदण्यात अर्ध्या तासात फिरुन आम्ही परत आलो. बंगल्याच्या पायऱ्या चढताना बिनाने मला बजावले, "श्री उद्या सकाळी मीही तुझ्याबरोबर वॉकला येणार आहे."
दुस्ऱ्या दिवशी सवयीन मी साडेपाचला उठलो व सगळ आटपुन माझा जुना ट्रॅकसुट व स्निकर्स घालुन माझा निकॉन एसेलआर डिजीटल कॅमेरा घेऊन बाहेर पडणार तितक्यात कानावर आवाज आला, "गुडमॉर्नींग श्री! मीही तयार आहे."
मागे वळुन पाहिले तर खरच बिना आपल्याकडे येणारे परदेशी टुरीस्ट घालतात तशा पायघोळ सुती झगा व त्याच्या वर पुढे बटने असलेला स्वेटर घालुन माझ्याबरोबर जायला तयार होती. तिने पायात तिचे नायके चढवले होते व सोनीचा छोटा कॅमेरा घेऊन ती एकदम तयार होती.
"अग तु इतक्या पहाटे कशाला उठलीस?" मी तिला जरा परावृत्त करायचा क्षीण प्रयत्न करुन पाहिला. पण आम्ही दार ओढुन घेउन निघालो. उदय व लीना काही आठच्या आधी उठत नाहीत हे मला माहित होते.
आम्ही बाहेर पडलो. फारच छान हवा पडली होती. मला परत परत माझ्या बायकोची व आम्ही त्या वातावरणात घालवलेले अनेक पहाटेंची मला आठवण येत होती. आकाशात अजुनही बरेच तारे चमकत होते. बिनाने नक्षत्रावरची तिची माहिती पुरवायला सुरवात केली. मी उत्सुकतेने बिनाची उत्साही बडबड ऐकत होतो. बरेच वर्षे अमेरिकेत स्थाइक झालेली होती त्यामुळे तिचे अमेरिकन उच्चार व अमेरिकन पद्धतीने पुरवलेली अचुक माहिती कानाला गोड लागत होती.
बिना साधारण पस्तीशीची असेल, न्यु जर्सीच्या एका स्कूल मधे गणित शिकवते. हे अमेरिकन स्कूल म्हणजे आपले ११ /१२ वीचे कॉलेज असते. तिथे त्या मुलांना शिकवणे हे नक्कीच कौशल्याचे काम असते हे मी ऐकुन होतो. त्यामुळे बिनाविषयी मी नेहमी आदर बाळगुन असतो.
तिच्या केसाना दिलेलेला आकर्षक कट व सोनेरी फ्रेमचा तिचा फॅशनेबल चश्मा घातल्यामुळे बिना अमेरिकेत व्हाइस प्रेसिडेंसीच्या शर्यतीत उभी असलेल्या साराह पालिनसारखी दिसते असे मला कालपासुन उगाचच वाटत होती. तिचे व्यक्तीमत्व तसेच छान आहे. मेकप नसुनही तिची त्वचा छान रसरशीत वाटत होती.
तिची फिगर जरा वेगळी आहे. वेगळी म्हणजे तिचे स्तन भारतिय स्त्रीयांपेक्षा लहान आहेत. तिची कंबरही खुप बारीक आहे. तिच्या बारीक शरीराच्या मानाने मोठे पण अतिशय आकर्षक नितंब ही तिची सेक्सी लूक्समधे जमेची बाजु.
तिला मिनी स्कर्टमधे मी एकदा मागे पाहिले होते. त्यामुळे मला माहित होते की नितंबाइतकेच तिचे लांब पाय व पुश्ट मांड्याही खुप सेक्सी आहेत. स्त्रीच्या मला आवडतात तशाच.
आम्ही हळु आवाजात गप्पा मारत निघालो होतो. हवेततला गारवा व वाहणारे गार वारे यामुळे आम्ही हाताची घडी घालुन जरा कुडकुडत चाललो होतो. शाळा कॉलेजच्या परिक्षा अजुन चालु होत्या. त्यामुळे पाचगणीचा गर्दीचा टुरीस्ट सिझन ट्राफिक अजुनही चालु झालेला नव्हता व सिझनला ही आमच्या या बाजुला तर फारच कमी वस्ती असल्यामुळे सिझनलाही तशी वर्दळ नसते. भल्या पहाटे तर कधी चिटपाखरुही नजरेला पडत नाही.
मी बिनाला घेउन माझ्या त्या नेहमीच्या पॉईटवर पोचलो. तेथे पोहचे पर्यंत आम्ही अजुनही उत्साहाने इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारत होतो. माझ्या त्या नेहमीच्या शिळेवर बसुन आम्ही आकाशाचे बदलत चाललेले रंग न्हाहळत मी फोटो काढायला सुरवात केली.
बिनानेही तिचा कॅमेरा सरसावला. सुर्याचे लालभडक बिंब क्षितीजावर दिसु लागले व आम्ही त्याचे फोटो काढायला सरसावलो. आमच्या त्या पॉइंटला अजुनही फक्त आम्हीच दोघे होतो, बाकी त्या जागी अजुनही कुणी चिटपाखरु नव्हते. बिनाचे मनोसक्त फोटो काढणे चालुच होते. मी माझ्या त्या शिळेवर बसुन निसर्गाची रंगाची उधळण पाहात होतो.