Marathi sexi stories आमची रासलीला

[rangila]

आमची रासलीला




दिवस कडक उन्हाळ्याचे होते आणि तसल्या उन्हात मला नवीन रूम शोधावी लागत होती. तीन दिवस झाले पण आणखी मनासारखी रूम मिळत नव्हती. आज जर रूम मिळाली तर ठीक नाहीतर मग पहिल्याच रूमवर आणखी काही दिवस राहावे लागणार होते. ज्या गल्लीत मी रूम शोधण्याचा शेवटचा प्रयत्न करत होतो तेथे फक्त दोनच घरे बाकी होती. येथे तरी नशीब फळफळेल का असा मनात विचार करत मी पहिल्या घरात गेलो, घराची वास्तुशैली जरा जुनीच दिसत होती, सगळीकडे शुकशुकाट होता तेथे. वरच्या मजल्यावर एकच रूम दिसत होती, तिजकडे बघून तर मला तेथे कोणी राहत नसावे असे वाटले. मनात तसेच व्हावे असे वाटत होते. दोन चार पावले टाकून मी समोर असलेल्या दारावर टक टक केली, वाजवल्या नंतर काही वेळातच दरवाजा उघडला गेला आणि स्त्री दर्शन घडले.

मी आज पेपर मद्धे वाचले होतेच,

" दिवसभर त्रास होईल, पण संध्याकाळी स्त्री दर्शनाने मन ताजे होऊन दिवस कारणी लागेल "

अच्छा तर माझा दिवस कारणी लावणारी हीच का स्त्री, अशा विचारात मी गुंग होत त्यांच्या चेहऱ्यावर नजर टिकऊन होतो. आज आयुष्यात पहिल्यांदाच लक्षात आले की, पेपर मधले भविष्य कधी कधी खरे होते म्हणायचं.

गोरापान चेहरा, रेखीव नाक, अरूंद गळा, उभट उभार, लवचिक कंबर, सुंदर फिगर, नाजूक पांढरेफेक पाय आणि आणि गळ्यात भलमोठ मंगळसूत्र. ह्या मंगळसूत्राने वरच्या निरीक्षण केलेल्या सगळ्या गोष्टींचा मूड
खराब केला. पण मनात एक गोष्ट सतावत होती, हा माल असला असेल तर माल तयार करणारे दोघेजण कसे असतील. नावे ठेवायला कोठे जागाच नव्हती. असं होतं ते तेवीस चोवीस वर्षाचं रुपडं.

उगीच जास्त बघत बसलो तर रिकामी असलेली रूम पण हातातून जाईल असा विचार करून, मी त्यांना प्रश्न केला,

" येथे रूम शिल्लक आहे का… ? "

उत्तर देण्याऐवजी त्यांनी माझी चौकशी करण्यास सुरूवात केली. का कुणास ठाऊक माझ्याशी दहा मिनिटे बोलल्यानंतर रूम शिल्लक असल्याचे त्यांनी माझ्या निदर्शनास आणून दिले. कदाचित त्यांना माझा स्वभाव कसा आहे हे बघायचे असेल आणि तो त्यांना आवडला असेल अशी खात्री मला वाटू लागली होती.

" अरे येथे दोन रूम रिकाम्या आहेत, एक खालच्या मजल्यावर तर दुसरी वरच्या मजल्यावर. येथे शेजारीच दोन संडास व दोन बाथरूम आहेत, एक आमच्यासाठी आणि आता एक तुझ्यासाठी "

त्यांनी तेथील माहिती पटापट सांगण्यास सुरुवात केली आणि तीही अगदी मनापासून. तेव्हा माझ्या चांगलेच लक्षात आले माझ्या स्वभावाचे त्यांच्यावर पडलेले इम्प्रेशन. नाहीतर असे मोकळेपणे कोणती स्त्री कोणत्याही पुरुषाला नाही बोलत. माझे मित्र मला सारखे म्हणायचे,

" साल्या, तुझ्या बोलण्यापुढे आम्हाला नेहमी हात टेकावे लागतात, एकाद्या पोरागीसमोर का नाही जीभ चालवत तुझी. तिची बिशाद होणार नाही तुला नको म्हणण्याची. किती दिवस असं सोज्वळ, संस्कारिक बनून राहणार आहेस. जरा सुधर लेकाच्या "

हे मित्रांचे मत आठवतं असताना माझ्या मनात आनंदाने उकळ्या फुटत होत्या तर सगळे अंग शहारून होते.

" मला आतून रूम बघायला मिळेल का "

माझ्या प्रश्नाबरोबर त्या झटकन त्यांच्या रूममद्धे गेल्या व चावी घेऊन आल्या. त्या थोडंसं खाली वाकून रूमचे कुलूप उघडण्याचा प्रयत्न करू लागल्या. ते करत असतानाच त्यांची कंबर खाली लवली गेली, गांडीचे गोळे थोडेसे पाठीमागे आले, साडीचा पदर गांडीच्या गोळयांवरून थोडासा बाजूला झाला व त्या दोन्ही गोळ्यांमधील चीरेचे दर्शन मला झाले.

मी बरोबर त्यांच्या पाठीमागे उभा होतो म्हणून सगळ काही स्पष्टपणे माझी नजर झेलत होती. मी इतक्या जवळून कोणत्याही स्त्री चा सहवास अनुभवला नव्हता, मग काय सगळ्याची होते तशी माझी पण अवस्था झाली. मन बधिर झाले, नजर त्या चीरेची एकाग्रतेने व अधिक स्पष्टपणे अवलोकन करू लागली. आणि मुख्य म्हणजे बुल्ला हळुहळू कडक होऊ लागला. पाठीमागून जाऊन बुल्ला बरोबर गांडीच्या चीरेवर ठेऊन त्यांना करकचून मिठी मारावी असं मनात सारखं वाटू लागलं होतं, मनातल्या भावना सहनक्षमतेच्या पुढे जाऊ लागल्या होत्या, काय करावं समजणा गेलं होतं.

मी याआगोदर बऱ्याच सुंदर मुलींना पहिले होते, पण अशी भावना मला कधीच झाली नव्हती. त्यांच्या प्रेमात पडलो कि काय असाही मनात वाटू लागलं होतं. फक्त अर्धा तासात प्रेम… छे छे … मग काय होतं हे.

त्यांच्या कडी उघडण्याच्या आवाजाबरोबर माझ्या विचाराची तंद्री तिथेच लोप पावली. त्या कडी उघडून आत गेल्या. वाकल्यानंतर सरळ होताना झालेली त्यांच्या गांडीची अवस्था व आत पाऊल टाकून पुढे जाताना हलणारे गांडीचे गोळे पाहत पाहताच मीपण आत प्रवेश केला.

रूम तळ मजल्यावर असल्यामुळे तेथे जास्त प्रकाश पडत नव्हता, वाराही कमीच यायचा. नव्हती आवडली ती रूम मला, वरच्या मजल्यावरचीच घ्यावी असे मी मनात पक्के केले. पण त्यांचा सहवास लाभावा म्हणून त्या दाखवत असलेल्या प्रत्येक रूम मधील गोष्टी मी शांतपणे व हसऱ्या चेहऱ्याने पाहत होतो. आता त्या भिंतीत असलेल्या कपाटासमोर उभ्या होत्या तर मी त्यांच्यामागे थोडेसे अंतर ठेऊन उभा होतो. त्यांची ती पाठ, नितळ कंबर पाहून त्यांना पाठीमागून मिठी मारण्याची इतकी तीव्र इच्छा झाली की ती कंट्रोल करण्याच्या पलीकडे गेली. तेव्हाच त्या कपाटात काही शैक्षणिक सामान माझ्या नजरेस पडले, तसं मी पुढे सरकलो. त्यांना पाठीमागे अलगद चिकटून उभा राहून, त्यांच्या खांद्यावरून हात पुढे करत त्या वस्तू मी हातात घेतल्या व थोडंस पाठीमागे होऊन त्या हाताळू लागलो.

काही सेकंद का होईना पण माझ्या बुल्ल्याने त्यांच्या गांडी बरोबर जुगलबंदी केली होती, पूर्ण शरीराला घाम सुटून हृदयाची कंपने वाढली होती, कडक झालेला बुल्ला वरून लक्षात येत होता. त्यांची यावर काय प्रतिक्रिया होते हे मी नजरेत जीव आणून पाहण्यास उत्सुक होतो. या अचानक घडलेल्या घावाने त्या घायाळ झाल्या होत्या, असं बाहेरच्या कोणी त्यांच्या वक्रपृष्ठ भागाचा घेतलेला आनंद त्यांना आवडला नव्हता. म्हणूनच त्यांनी नाखुशीची, रागाची तिरपी नजर माझ्यावर फेकली. वर बघण्याची माझी हिम्मत होत नव्हती, सर्व अचानक, नकळत घडलं असं दाखवण्याचा माझा आटापिटा चालला होता. पण जेव्हा त्यांची नजर माझ्या कंबरेच्या खाली गेली, तेथे दिसलेल्या उंचवट्याने मात्र त्यांच्या ओठावर हसू उमललं. माझ्यासमोर हे हसू कसं दाखवायचं, असं कदाचित त्यांना वाटले असेल म्हणून त्यांनी आपला चेहरा समोर केला व राहिलेल्या गोष्टी मला दाखवू लागल्या. त्यांनी माझ्यापासून सर्वकाही लपवण्याचा पुरेपूर प्रयत्न केला होता परंतु, माझ्या तिरप्या नजरेने सर्वकाही टिपले होते हे कदाचित त्यांना माहित नसावे. म्हणूनच त्या जणू काही घडलेच नाही असं दाखवतं होत्या. खरं सांगायच झालं तर दोघांनीही आपापली मोहीम फत्ते केली होती, घेतला आनंद दोघांनीही.

मला आता वरची रूम बघायची इच्छा झाली, मी त्यांना बोलून दाखवली ती, दिली संमती त्यांनीही त्याला. आता वरची मोहीम सुरु झाली होती. त्यानंतर आम्ही दोघेही बाहेर आलो, त्या कुलूप लावू लागल्या. पण त्या वाकलेल्या रूपाकडे पाहण्याचे मात्र माझे धाडस नाही झाले. पायऱ्या वरून वर जाताना मी त्यांना पुढे केले, नव्हते माहित मला तेथील काही म्हणून. एक एक पायरी चढत आमची स्वारी वर निघाली होती.

आणि अचानक वर चढत असताना त्या खाली वाकल्या, मी त्यांच्या पाठीमागे असल्यामुळे, त्यांच्या वक्र पृष्ठभागाचा दणका माझ्या चेहऱ्यावर बसला. मी खाली पडणार होतो पण तेवढ्यात जिन्याने साथ दिली म्हणून मी वाचलो. तेव्हा त्यांना काय झाले याकडे माझी नजर गेली तर लक्षात आले, त्यांची साडी अडकलेली त्यांच्या पायाच्या जोडव्यात. त्याबद्दल त्यांनी माझी परत परत माफी मागितली पण येथे चूक कोणाचीच नव्हती म्हणून हि गोष्ट मी मनावर नाही घेतली.

वर गेल्यानंतर त्यांनी रुमचे कुलूप उघडले व काहीही विचार न करता तशाच आत घुसल्या, मी पाठीमागेच होतो. आत असलेली जाळी पुर्णपणे त्यांच्या चेहऱ्यावर चिकटली, मग काय ज्या वेगाने त्या आत गेल्या त्याच वेगाने त्या पाठीमागे आल्या. अचानक त्या पाठीमागे आल्यामुळे मला सावरायला वेळंच मिळाला नाही, धडकल्या त्या जोरात मला, गेला माझा तोल. पडतोय की काय असे वाटल्यामुळे मी एक हात पुढे केला, त्यांच्या कंबरेत घातला व मारली जोरात मिठी, मी पडण्यापासून तर वाचलो होतो पण …

त्या ज्या अवस्थेत उभ्या होत्या, दोन्ही पाय थोडेसे विलग झालेले, त्यामुळे गांडीची चीर पण विलग झालेली. तसेच बुल्ल्याचे दोन दणके त्यांच्या चिरेवर मी लगावले व घट्ट मिठी मारली. दांडगा बुल्ला त्या चिरेत मावत नव्हता. त्या आगोदरच इतक्या घाबरलेल्या होत्या की मी केलेले हे नाट्य त्यांच्या लक्षात येईपर्यंत मी मिठीतून विलग झालो होतो, हे काम मी खूप शिताफीने उरकले होते.

असे जरी असले तरी त्यांच्या लक्षात हि झालेली घटना यायला वेळ लागला नाही. साधी मिठी मारली असती तर कदाचित त्यांना काही वाटले नसते, पण जे घडले ते जरा जास्तच झाले होते. त्यांनी बाजूला होऊन माझ्याकडे संतापाने बघण्यास सुरुवात केली, त्यांच्या नजरेला नजर मिळविण्याची माझी हिम्मत होतं नव्हती. आपण खूप मोठी चूक केली हे माझ्या लक्षात यायला वेळ लागला नाही. मी शरमेने मान खाली घालून तेथून जाण्याचा निर्णय घेतला, मी इतका घाबरलो होतो की कधी या घरातून बाहेर पडतोय असं झालं होतं. मग काय निघालो तसंच जोरात पळत तेथून, त्या गडबडीत माझ्या वरच्या खिशातील काही कागद पडली जिन्यातच. ती उचलायचं भानही राहिलं नव्हतं मला. सर्व काही संपलं होतं, मिळालेली रूमही गेली. माझं नशीब चागलं होतं म्हणून त्यांनी आराडओरड केली नाही, नाहीतर मी पूर्ण कामातूनच गेलो असतो.

एक गोष्ट सारखी मला खटकत होती, मी कधीच कोणत्या मुलीकडे वाईट नजरेने बघितले नाही ना कधी कोणाशी जवळीक साधण्याचा प्रयत्न केला. मग अशी एकदम टोकाची गोष्ट घडली कशी माझ्या हातून. एखाद्या सुंदर स्त्री शी जवळीक केल्यावर होत्याचं नव्हतं होतं, हे मात्र चांगलेच ध्यानात आले होते, त्यातून माझ्यासारखा व्यक्तीही नाही सुटला….

तसंच पटपट चालत माझ्या रूमकडे आलो, पुर्ण घामेघूम झाला होता चेहरा माझा. रूममद्धे कोणीच नव्हते म्हणून बरे नाहीतर त्याच्या प्रश्नांची उत्तरे या अवस्थेत मी देऊ शकलो नसतो. आल्या आल्या मी पटकन शांतपणे, डोळे झाकून निपचित पडलो. जाम टरकलो होतो मी, पेपर अवघड गेल्याचे कधी आले नसेल इतके टेन्शन आले होते मजला, अंगाची थर थर नव्हती थांबली आणखीन. फोन उचलायचं तर बंदच केलं व्हतं.

दुसऱ्या दिवशी मी सगळं विसरून अभ्यासात मन रमवत होतो पण त्याचा काही उपयोग होताना दिसत नव्हता. त्यांची ती कंबर, मऊशार गांडीचे गोळे, मिठी मारल्यानंतर आलेली ती मजा नव्हती जात मनातून माझ्या. खूप आठवण येत होती या गोष्टींची, पागल केलं सर्वांनी मला, मला पण लागली चळ त्यांची.

दुपारी फोन वाजला म्हणून बघितले तर अनोळखी नंबर दिसला तेथे. असा मी फोन उचलणार इतक्यात मनात आले, हा त्यांचा तर नंबर नसेल. बऱ्याच वेळ वाजून फोन बंद झाला पण तो उचलायची हिम्मत माझी. आणखी थोड्या वेळाने तोच नंबर दिसला, उचलून तर बघूया म्हणून उचलला तर माझ्या मित्राचा होता तो, नवीन नंबर घेतला होता त्याने.

दोन तीन दिवसांनी मी हळू हळू झालेलं ते विसरून जाऊन, मन अभ्यासात रामू लागल होतं. नव्याचे नऊ दिवस असतात हेच खरे.

काही दिवसांनी आणखी एक अनोळखी फोन आला, मी तो न घाबरता उचलला,

" अरे ओळखलं का मला… ? "

असा एका स्त्रीचा आवाज एकूण मी मात्र जाम टरकलो.

" कोण आपण …. आपण चुकीच्या नंबरला फोन केला आहे "

" अरे तू रूम पाहायला आला होतास ना, तेथूनच मी बोलतेय "

" सॉरी काकू, मी तुम्हाला नाही ओळखले "

" रूमचे काय करतोयस … "

त्यांच्या या प्रश्नावर काय बोलावे ते मला सुचेना. पण जे काही आहे ते खरे सांगावे आसे मनात पक्के करून मी म्हणालो,

" रूम चांगली आहे काकू, पण तुम्ही अशा दिवसभर एकट्या असतात. मग अशा ठिकाणी माझ्यासारख्या तरुण मुलाने राहणे बरोबर दिसेल का …. "

" तुझे बरोबर आहे, मलाही पटतंय तुझा म्हणन. पण तरीही मला काही अडचण नाही. अरे रूम बघायला बरेचजण येऊन गेले, मी सर्वाना नाही म्हणून सांगितले. तुझा स्वभाव आवडला मला, तू चांगल्या घरातील दिसतोस. बघ शक्य असेल तर ये आणि रूम ठरवून जा "

मी काहीच बोललो नाही तसा थोड्या वेळाने फोन बंद झाला. त्यांना माझा फोन नंबर कोणी दिला हा विचार करत असताना माझ्या लक्षात गडबडीत येताना पडलेले कागद आले. समोर आलेल्या परिस्थितीला तोंड देणे तर आवश्यकच होते.

रूम तर चागली होती आणि झालेल्या गोष्टीचा राग त्यानाही आला नव्हता. काय करावे ते मला समजत नव्हते. एकदा जाऊन भेटून तर येऊ, असे ठरवून मी जायचा बेत पक्का केला आणि जाऊन रूम ठरवून थोड्या दिवसात येतो असे सांगून आलो.

त्यावेळेस त्यांचा आपलेपणा मला खूप भावला. खरंच माणसं इतकी चांगली वागू शकतात का … हा प्रश्न मला नक्कीच सतावत होता तेव्हा.

त्या पण तेथे भाड्यानेच राहत होत्या. ते घर त्यांचा ओळखीच्या व्यक्तीचे असल्यामुळे तेथील सगळे त्याच बघत होत्या. त्यांचे पती शिक्षक होते, जवळच्या एका खेड्यात ते जात असत. सकाळी नऊ ला गेल्यानंतर, येण्यास संध्याकाळच्या आठ वाजत होत्या. त्यांच्या जवळ राहण्यास नेहमी कोणीतरी असायचे, पण सध्यातरी तेथे कोणी दिसले नाही. तशा त्या उच्च शिक्षित होत्या पण पतीला नोकरी केलेली आवडत नाही म्हणून घरकाम करणंच त्यांनी पसंत केलं होतं.

रूम साफ करण्यासाठी म्हणून एके दिवशी मी तेथे गेलो, साफसफाई करू लागलो. तेव्हाच कोणीतरी आल्यासारखे वाटले म्हणून मागे बघितले तर काकू आल्या होत्या, दरवाज्याजवळ उभारल्या होत्या. त्यांना बोलत बोलतच माझं काम सुरु होतं. त्याचवेळेस दरवाजाचा मोठा आवाज झाला म्हणून मी तिकडे बघितले तर काय, त्यांना जोराची चक्कर आली होती व डोक्याला धरून त्या तशाच अवस्थेत खाली बसल्या होत्या. मी झटकन खाली जाऊन पाणी आणले, ते पाणी पिऊन थोडा वेळ बसल्यावर कोठे त्यांना शांत वाटू लागले. खाली जाण्यासाठी त्या उभारायचा प्रयत्न करू लागल्या, ते काही त्यांना शक्य होत नव्हते.

ते पाहून मला घाबरल्या सारखं झालं, काय करावं ते अचानक सुचेना. माझ्या घरची स्त्री असेल तर मी काहीपण केले असते, पण ह्या अशा अनोळखी स्त्री बरोबर करणार काय…

" काकू, तुम्हाला खाली नेण्यास कोणत्यातरी शेजारच्या स्त्री ला बोलावून आणू का … "

" अरे नको रे एवढ्या छोट्या गोष्टीसाठी कशाला द्यायचा त्रास त्यांना. तू नेशील कि मला खाली… नेशील ना … "

मी थोडावेळ शांत बसलो… न बोलता…

" काकू असं बाहेरच्या स्त्री ला हात लावणे बरोबर नाही दिसणार… नाही हे मला जमणार … या आगोदर घडलेल्या गोष्टीतून मी आणखीन सावरलेलो नाही … कशाला उगीच आणखीन डोक्याला ताप करून घेऊ "

मी असं बोलत असतानाच त्यांनी माझा हात हातात घेतला व त्यांच्या कंबरेत घातला, माझ्याकडे बघून खाली नेण्याची खूण केली. ते पाहून मला अगदी अवघडल्या सारखं झालं होतं.

" कसला विचार करतोय रे, ने मला लवकर खाली, त्रास होतोय मला … "

खरं तर ही वेळ आणीबाणीची होती, पण नाविलाज झाला होता माझा करणार काय. त्यांना मी उठून उभा केले, हळूच नेऊ लागलो त्यांना खाली… त्या पुढे व मी त्यांना कंबरेत धरून पाठीमागे…

त्यांच्या पाठीमागच्या भागाचा माझ्या पुढच्या भागाला जोरात स्पर्श होत होता. त्यात भर म्हणून की काय त्यांनी ड्रेस घातला होता, दोघांच्या अवयवात जास्त काही अंतर नव्हतेच. एक दोन पायऱ्या उतरतोय तशी माझी अवस्था बेकार होऊ लागली. पूर्ण शरीराला घाम येऊ लागला, बुल्ला हळू हळू कडक होऊ लागला, माझा माझ्यावरील कंट्रोल सुटू लागला. शेवटी मीही एक तरुण मुलगा होतो, होणारच होत हे सर्व. जेव्हा हे सहन होईना, थांबलो तेथेच मी.

" काकू मला हे सर्व बरोबर वाटेना, माझी अवस्था खूप बेकार होऊ लागलीय. अशा स्थितीत नेऊ कसं… "

त्या माझ्यापासून थोडंस बाजूला झाल्या, एक नजर माझ्यावर टाकली. झालेली अवस्था बघून त्यांना हसू आवरलं नाही.

" अरे आवर त्याला नाहीतर करील चड्डी ओली तुझी तो "

त्यांच्या या बिनधास्त उत्तराला शांत बसण्यापलीकडे मी काहीच करू शकत नव्हतो.

त्यांनी त्यांचे पाय थोडेसे विलग केले व पाठीमागून तशाच घट्ट मला चिकटल्या, खाली नेण्याची खुण करायला त्या चुकल्या नाहीत. त्यांचा ड्रेस पातळ होता, माझा बुल्ला कडक झाल्यामुळे पँट च्या कडेवर आला होता. त्या पाय विलग करून मला चिकटल्यामुळे त्याला त्यांच्या चिरेत जाण्याची संधी मिळाली, त्यानेही ती दवडली नाही. आत बाहेर आत बाहेर, असं सगळं सुरु झालं होतं.

जसं घर्षण होत होतं माझं शरीर माझ्या हातून सुटत चाललं. इथेच पायऱ्यावर त्यांना लागलीच मनसोक्त झावावे नाहीतर जोराची, प्रत्येक अवयवाला स्पर्श होईल अशी मिठी मारून मनाची तहान भागवावी असं वाटू लागलं. त्या अवस्थेत पण मी मनावर ताबा मिळवण्यासाठी झगडू लागलो. पाच पायऱ्या उतरायच्या राहिल्या होत्या, त्या लवकरात लवकर उतरण्याचा मी प्रयत्न करू लागलो. एक पायरी उतरली तोच…

त्यांनी माझा हात त्यांचा कंबरेवरून त्यांच्या हातात घेतला, अलगदपणे पुच्चीवर ठेवला व माझ्या हातावर स्वतःच्या हाताने दाब देऊ लागल्या. आता मात्र माझे शरीर आवरण्याच्या पलीकडे गेले, त्यांना साथ द्यायची असे मनात पक्के केले. जे काही होईल ते बघता येईल असा विचार करून मी त्यांच्या पुच्चीची पकड आणखी घट्ट केली. त्यांना जोरात माझ्या अंगावर ओढले व पुच्चीवर घासण्याचा वेग वाढवला. त्यांनी पण पाठीमागे माझ्या खांद्यावर डोके ठेवले, स्वतः च्या हाताने पाठीमागून मला जोरात पकडले व स्वतः ची गांड बुल्ल्याला आणखी चिकटवली.

हा प्रकार होत असताना मी जाग्यावरच थबकलो, मला लवकरात लवकर पायऱ्या उतरायच्या आहेत हा विचार माझ्या मनातून कधीच उडून गेला होता. त्याची जागा आता फक्त वासनेच्या विचारांनी घेतली. मी त्यांची पुच्ची इतक्या जोरात घासत होतो की, त्या वेगासमोर त्यांच्या पँट चा निभाव लागला नाही. ती टर टर करत फाटली. या प्रकारावर त्या काही म्हणतील असे वाटल्यामुळे मी माझा वेग कमी केला, पण मिळालेल्या त्यांच्या डोळ्याच्या इशाऱ्यामुळे, माझे काम थांबवले नाही. फाटलेल्या ठिकाणी मी दोन्ही हात घातले व जोरात ओढून पुच्ची समोरचा पूर्ण भाग रिकामा केला.

चड्डी खाली ओढून पुच्चीचा पूर्ण ताबा मिळवला व जमेल तितक्या जोमात ती स चोळू लागलो. तिच्या कोणत्या भागावर मी घर्षण करत होतो याचा मला बोध होत नव्हता, पण मिळणारा आनंद खूप होता. माझ्या त्या वाराने त्या घायाळ झाल्या व निपचित आनंद घेत मला साथ देऊ लागल्या. आमचा प्रणय ऐन भरात आला होता पण देवाची दुसरीच इच्छा होती म्हणून कि काय हे सर्व आम्ही पुढे चालू ठेऊ शकलो नाही…. कारण माझा फोन वाजला… या फोनला पण आताच वाजायचे होते … वाट बघूनही कोणाचा फोन येत नाही आणि आज असा अवेळी वाजला……. आम्हाला थांबने भागच होते …

फोनच्या पटलावर बघितले तर घराचा फोन होता तो… मी त्यांना तसे खुणावले, त्या लागलीच बाजूला झाल्या. मी शांतपणे व नेहमीसारखेच बोललो, जर काही घरी समजले… माझे काय होईल या विचारानेच माझी माती गुंग होत होती…

आमची रासलीला बराच वेळ चालू होती, त्यामुळे आता थांबणे आवश्यक वाटले… पण त्यांची तशी इच्छा दिसत नव्हती. मी त्यांना पुर्णपणे उचलले व खाली जाऊन पटकन कॉटवर ठेवले. मी बाहेर जाण्यासाठी पाठीमागे वळलो, तेव्हाच त्यांनी माझ्या हाताला जोराने खेचून त्यांच्याकडे ओढले. मी त्यांच्या जवळ आलो तसे त्यांनी माझ्या ओठावर ओठ टेकवले, लयबद्धपणे ओठाचे चर्वण सुरु केले. मी तर यापूर्वी चुंबनाचा अनुभव कधीच घेतला नव्हता, त्यामुळे समोरच्या व्यक्तीला समाधान देणे मज ठाऊक नव्हते. मग काय त्या जसे करतील मीही तसेच करू लागलो… त्यात किती आनंद होता हे आज मला समजत होते.

हे करत असताना अचानक माझ्या मनात थोड्या वेळापूर्वी बोललेलं आईचं वाक्य तरळलं. तस मी त्यांना बाजूला केले… आणि म्हणालो,

" काकू, मी खुप चांगल्या घरातील आहे. माझ्या घरच्यांनी मला विश्वासाने पहिल्यांदाच शिक्षणासाठी असं घराबाहेर ठेवलंय, अभ्यास करणे हे माझे पाहिलं काम आहे. मी त्या दिवशी येथून गेलो तेव्हा दोन दिवस अभ्यासावर परिणाम झाला, आता किती दिवस होईल कोणास ठाऊक…

तुम्ही काय आनंद घेचाल आणि वेळ आली की, मला कोठे सोडचाल हे देवालाच ठाऊक… मुलींचे अनुभव मला मुलांनी सांगितलेत… त्यामुळे मी येथून गेलेलंच ठीक होईल… "

माझ्या ह्या काकुळतीच्या स्वरापुढे त्यांनीपण हात टेकले व मी जात असताना मला अडवण्याचे धाडस केले नाही. तसेच नंतर फोन करते असं सांगायलाही त्या विसरल्या नाहीत…

त्याबरोबर मीही तेथून काढता पाय घेतला व माझ्या रूमकडे मार्गक्रमण केले…