new Marathi sambhog katha-बेली डान्सर
त्यावेळी मी दुबईत जॉब करत होतो. सिनीअर इंजिनीअर असल्यामुळे मला अलाऊंस, कंपनीकडून गाडी, भला मोठा फ्लॅट वगैरे फॅसिलीटीज मिळत होत्या. वर्षभरात मी तेथे चांगलाच रुळलो होतो आणि बराच मित्रपरीवार जमवला होता. माझ्याकडे परमीट असल्यामुळे मला लिकर/वाईन सहज मिळायची व माझ्याकडे कायम ’स्टॉक’ पडलेला असायचा. प्रत्येक वीक-एन्डला आम्हा सहा, सात मित्रांच टोळक जमायच आणि मग पार्टी व्हायची. दुबईतल्या झाडून सगळ्या डान्स-बार मध्ये आमची हजेरी असायची आणि पहाटे तीन शिवाय आम्ही कधी घरी आलो नाही.
रंडीबाजीत तर आपला एक नंबर होता आणि सुंदर मुलीं हा माझा वीक-पॉईंट होता. दुबईत मला ’देसी’ पोरींबरोबर ’विदेशी’ मुलींही उपभोगायला मिळायच्या. एखादी मुलगी मला आवडली आणि ती ’अवेलेबल’ असली तर मी काहीही करून जरूर तिला अंगाखाली घ्यायचो. किती पैसा मी ह्या रंडीबाजीच्या नादात बरबाद केला ते मलाच माहीत..... काय करणार.... माझ्या लंडाची भूकच अशी होती की कोणा मुलींमुळे तो ’उठला’ तर माझा नाईलाज व्हायचा आणि जोपर्यंत त्या मुलीच्या पुच्चीत माझा लंड गळायचा नाही (कंडोम मध्ये का होईना) तोपर्यंत माझा आत्मा (म्हणजे लंड) शांत व्हायचा नाही.
एका वीक-एन्डला आमच्या ग्रूपने ’डेजर्ट-सफारी’ ला जायचा प्लान केला. आम्ही सात-आठ जण होतो व टूर कंपनीच्या दोन टोयोटा लॅन्डक्रूझरने आम्ही दुबई शहराच्या बाहेरील वाळवंटात निघालो. खऱ्या वाळूच्या वाळवंटात शिरण्याआधी त्या टूर कंपनीच्या अजून आठ-दहा गाड्या आम्हाला येवून मिळाल्या आणि मग आमच्या गाड्यांचा तांडा खऱ्या वाळवंटात शिरला (हो! तांडाच.... खरे तर उंटांच्या समुदयाला तांडा म्हणतात पण आजच्या मॉडर्न जगात ’लॅन्डक्रूझर’ म्हणजे अरबांचा वाळवंटातील ’ऊंट’ च आहे).
वाळूंच्या लहान मोठ्या टेकड्यांवरून आमच्या गाड्या वर-खाली होत, नागमोडी वळण घेत, चित्त-थरारक वेगाने जात होत्या. गाडीत आम्ही सीट-बेल्ट बांधून, जीव मूठीत घेवून आमच्या ह्या ’डेजर्ट-सफारीचा’ अविस्मरणीय अनुभाव घेत होतो. एका ठिकाणी उंच टेकडीवर सगळ्या गाड्या इंजीन थंड करण्यासाठी थांबल्या आणि त्या भागात आम्ही वाळूत बोर्ड-स्केटींग केले. स्केटींग बोर्डने वरतून खाली घसरत जायला मजा वाटली पण खालून वर बोर्ड घेवून येताना गांड फाटली. वाळूत चालणे म्हणजे एक मोठी कसरत असते ह्याचा प्रत्यय त्यादिवशी आम्हाला आला.
मग पुन्हा गाड्या पुढे निघाल्या व काही वेळांनी सगळ्यात ऊंच टेकडीवर पुन्हा आम्ही थांबलो. सुर्यास्त होत होता म्हणून तेथे आम्ही थांबलो होतो. मग वाळवंटातील सुर्यास्ताच्या नयनरम्य दृष्याचे आम्ही दर्शन केले. माझ्या डिजीटल कॅमेऱ्याने आम्ही बरेच फोटो काढत होतो व व्हिडीओ कॅमेऱ्याने टूरचे शुटींगही करत होतो. बऱ्याच वेगवेगळ्या देशातील सगळे मिळून जवळ जवळ शंभरेक लोक तरी होती, ज्यात स्त्रीयां आणि मुलंही होती. आमच्या ग्रूपचे फोटो काढण्याच्या बहाण्याने आमचे एक दोन पंटर चिकण्या चिकण्या मुलीं आणि बायकांचे गुपचूप फोटो काढत होते व शुटींग करत होतो. मला काही त्याच्यात फारसा इंटरेस्ट नव्हता कारण पोरींना असे नुसते चोरून बघून माझे कधी समाधान होत नसे. पण मी त्यांना साथ देत होतो.
मग आमचा ’काफीला’ पुन्हा पुढे निघाला आणि मजल दरमजल करत एका कॅम्पमध्ये पोहचला. वाळवंटातील एका ’ओयासीस’ जवळ हा कॅम्प होता. एका सपाट मैदानात चारी बाजूने तंबू उभारलेले होते ज्यात गाद्या, उश्या आणि लोड टाकून बसण्याची व्यवस्था केलेली होती. एका बाजूला टॉयलेटची चांगली सोय केलेली होती. दुसऱ्या बाजूला बार-बी-क्यु वर जेवणाची व्यवस्था चाललेली होती. मधल्या भागात एक मंडप घातलेला होता व त्याच्या भोवती उश्या, लोड आणि बैठी टेबल टाकून बसण्याची व्यवस्था केलेली होती. अंधार पडत होता पण तेथे इलेक्ट्रीकाची सोय होती तेव्हा सगळीकडे लाईट्स लावलेल्या होत्या. ठिकठिकाणी स्पीकर लावलेले होते ज्यावर अरबी म्युझीक वाजत होते.
आम्ही एका तंबूचा ताबा घेतला आणि रिलॅक्स झालो. थोडावेळ विश्रांती घेवून ताजेतवाने झाल्यावर आम्ही उठलो व कॅम्पमधील सोयींचा ’आस्वाद’ घेवू लागलो. एका ठिकाणी स्नॅक्स आणि सॉफ्ट ड्रिंक्सचा स्टॉल होता तेथून आम्ही थोड खायला, प्यायला घेतले. एका बाजूला एक बाई मुलींना ’मेहंदी’ काढत होती. तेथे थोडावेळ थांबून आम्ही डोळे ’सुखावून’ घेतले. कॅम्पच्या बाहेरच्या बाजूला एक दोन ऊंट होते ज्यावर इच्छुकांना बसण्याचा चान्स दिला जायचा व एक छोटा राऊंड मारून आणले जायचे. मग ऊंटावर बसण्याची मजा ही आम्ही घेतली (ऊंट उठताना आणि बसताना गोट्या कपाळात कश्या जातात याचाही आम्ही अनुभव घेतला).
एका तंबूत अरबांचे पारंपारीक पोषाख ’तंदुरा’ वगैरे ठेवलेले होते आणि हौशी लोक तो घालून फोटो वगैरे काढत होते. आमच्या ग्रूपनेही अरबांचा पोषाख घालून फोटो सेशन, शुटींग वगैरे केले. मी सगळ्यात शेवटी अरबाचा ड्रेस घातला व नंतर काढलाच नाही. तोच ड्रेस घालून मी सगळीकडे फिरू लागलो. खरे तर अरबी व्यक्ती शिवाय दुसऱ्या कोणीही तो ड्रेस घालणे हे आखाती देशात अलाऊड नाही पण तेथे ’डेजर्ट सफारी’ मध्ये मजा म्हणून घालायला मना नव्हती. मी ऊंच आणि गोरापान असल्यामुळे ’अरबी’च वाटत होतो व उगाचच अरबी स्टाईलमध्ये बोलून इतरांवर इंप्रेशन मारत होतो. एकूणच त्या कॅम्पमधील वातावरण प्रसन्न होते आणि सगळेजण आपापल्या परीने त्याचा आनंद घेत होते.
नंतर आम्ही येवून पुन्हा तंबूमध्ये रिलॅक्स झालो. मग मी बरोबर आणलेली ’शिवास रिगल’ बाहेर काढली. अर्थात! पिण्यासाठी आम्ही टूर मॅनेजरची परमीशन घेतली होती. त्यानी सांगितले होते की पिऊन धांगड धिंगाणा घालणार नसाल तर त्याची काही हरकत नव्हती कारण टूरमध्ये बायका, मुलंही होती. लकीली आमच्यात ’किक’ लागून धिंगाणा घालणारे कोणीही नव्हते. मग आम्ही सगळे गप्पा मारत, मस्करी करत गुपचूप पेग मारू लागलो. जस जशी आमची बाटली संपत होती तस तसे आमची थट्ट-मस्करी रंगात येत होती. आजूबाजूच्या देशी-विदेशी लोकांमधील मुलीं आणि बायकांबद्दल आम्ही अस्सल मराठीत आचकत विचकट बोलून चावट जोक्स मारत होतो.
तेवढ्यात माईकवरून अनाऊंसमेंट झाली की अरबी ’बेली-डान्स’चा कार्यक्रम चालू होत आहे तेव्हा सगळ्यानी मधल्या मंडपाच्या भोवती येवून बसावे. ’बेली-डान्स’ शब्द ऐकल्यावर आम्ही सगळे धडपडत उठलो व मधल्या मंडपाजवळ अगदी पहिल्या आसनावर जावून बसलो. स्पीकरवर मोठ्या आवाजात फास्ट अरबी गाणे चालू झाले आणि एक ’बेली-डान्सर’ वाऱ्यासारखी धावत आली अन मंडपाच्या मध्यभागी बिजलीसारखी नाचू लागली.....
आई गगग ग..... तिला बघताच क्षणी माझ्या हृदयाचा ठोकाच चुकला!!! तसे तर मी बऱ्याच सुंदर आणि सेक्सी मुलीं बघितल्या होत्या पण ही काहीतरी औरच होती!! तिची ऊंची पावणेसहा फूटाच्या जवळपास होती. अंगाने ती सडपातळच होती आणि रंगाने गोरी गोरी पान.... रेशमासारखे तपकिरी केस आणि घायाळ करणारे निळे निळे डोळे.... वर तिन बिकीनीसारखी तोकडी झगमगीत कंचुकी घातली होती, ज्यातून तिचे भरदार उरोज ओथंबून जात होते. कमरेला अत्यंत तोकडी झगमगीत पँटीज आणि सगळ्या बाजूने तलम वस्त्राच्या झिरमिळ्या होत्या. तिच्या अंगावरील ती वस्त्र अशी होती की म्हटल तर तिने आपली जवानी झाकलेली होती आणि नाही म्हटल तर ती जवळ जवळ नग्नच होती.... उफ!!! काय गजब की चीज होती ती! बघताच कलीजा खलास झाला....