सखी शेजारीण

[kunal]

सखी शेजारीण

लहानपणी तो दर उन्हाळ्याच्या सुटीत मामाच्या गावाला जायचा. आठवीत गेल्यापासून वेगवेगळे क्लासेस त्याच्या मागे लागले आणि मामाचा गाव त्याच्यासाठी जणू कायमचा बंद झाला. कायमचा बंद म्हणजे सातवीनंतर अगदी इंजिनीअरिंगची शेवटची परीक्षा देईपर्यंत त्याला मामाच्या गावी जाणं झालं नाही. आता पुढील शिक्षणासाठी तो अमेरिकेला जाणार होता. मग तीन चार वर्षे तरी तो परत येणार नव्हता. म्हणून आजीला भेटण्याचे निमित्त झाले आणि आज तो मामाच्या गावाला निघाला होता. लहानपणी त्याला किती उत्सुकता असायची मामाच्या गावाबद्दल. तेव्हा मामाची दोन मुलं आणि तो सकाळी ऊन पडेपर्यंत क्रिकेट खेळायचे तिथून तसेच विहिरीवर पोहायला, तिथून आलं की ऊन खाली होईपर्यंत मामाच्या मिठाईच्या दुकानात बसून मधूनमधून कशावरतरी ताव मारत राहायचं संध्याकाळी आजूबाजूच्या मुलांबरोबर बागेत हुंदडायला जायचं! पण आता काय करायचं दिवसभर हा विचार त्याच्या डोक्यात फिरत होता. ह्या विचाराच्या तंद्रीतच असतानाच त्याची बस अनंतपूरच्या बसस्थानकात शिरली. अमोल फलाटावर उभाच होता. बसमधून तो उतरताच अमोल त्याच्याजवळ आला. दोघांनी मिठी मारली व इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारत दोघे अमोलच्या गाडीवर बसून दोघे घराकडे निघाले. गावात खूप बदल झाले होते. वर्दळही बरीच वाढली होती. ते मामाच्या घरी पोचले. मामाचं घर अनंतपुरच्या अगदी मुख्य बाजारपेठेत होतं. खाली भलंमोठं मिठाईचं दुकान आणि त्याच्यावर दोनमजली घर. दुकानासमोर गाडी लाऊन ते दुकानात शिरले. मामी दुकानात बसल्या होत्या. त्यांना नमस्कार करून ते दोघे वर गेले. मामा दुपारचं जेवण करून झोपला होता आजी कुणाबरोबर तरी गप्पा मारत बसली होती. अमोल त्याला घेऊन वरच्या खोलीत गेला.
"दुकानाचा पसारा बराच वाढलाय रे अमोल!" तो
"अरे दादा, आपलं काही डोकं चाललं नाही अभ्यासात कसाबसा दहावी बारावी झालो. तेव्हाच ठरवलं दुकानातंच लक्ष घालायचं अभ्यास वगैरे आपलं काम नाही. मग वाढवलं हळूहळू. ऍडमिशन घेतलं बीकॉम ला आता फक्त परीक्षेला जातो. फर्स्ट इयरलाच लुडकलो एकदा पण यंदा सुटेल आता." अमोल
"असुदे काही फरक नाही पडत अटलिस्ट धंदा तरी नीट करतोयस ना मग बास आहे."तो
"ऐक ना राजूदादा, मी जातो आता दुकानात तू फ्रेश हो, हवा असेल तर आराम कर थोडा, नाहीतर ये खाली. बाबा चार वाजता येतात खाली मग माझी सुट्टी होते मग जाऊयात आपण बाहेर." तो बोलता बोलता निघून गेलासुद्धा!
तो फ्रेश होऊन आला. बाहेर बाल्कनीत येऊन निरीक्षण करू लागला. आजूबाजूची दुकानंही खूप मोठी झाली होती. तो जेव्हा लहानपणी यायचा तेव्हा त्याचे इथे खूप मित्र झाले होते पण केतनदादा सोडून त्याला कुणीही आठवत नव्हतं. केतनदादा म्हणजे मामाच्या दुकानाच्या अगदी समोर असलेल्या भुसेकाकांचा मुलगा. तो त्याच्यापेक्षा एक वर्षाने मोठा होता. तो त्याला शोधू लागला पण तिसऱ्या मजल्यावरून त्या दुकानातलं काहीही दिसेना. तो खाली दुकानात जाऊ लागला तोच आजीने त्याला बोलावलं. तो गेला
"कोण हो हा मावशी?" आजीसोबत बसलेल्या बाईने आजीला विचारलं.
"आमच्या सुमीचा थोरला. राजवर्धन! अहो राजू आठवत नाही का तुम्हाला? लहानपणी यायचा ना!" आजी
"अगं बाई! केवढा मोठा झालाय! ओळखलं का रे मला?" त्या काकू बोलल्या. त्याला आठवेना
"अरे केतनची आई... भुसे काकू आहेत या. आहेत का लक्षात?" आजी
"ओ. काकू केतनदादा कुठे असतो आता?" तो
"कुठे जाणार तो. दोन वर्षांपूर्वी काका गेले. तेव्हापासून दुकान संभाळतोय. तो आणि अमोल दुकान सांभाळत सांभाळत कॉलेज करतात. भावसारखे राहतात अगदी. तुमच्या घराचा तर आधार आहे आम्हाला. तरी बरं यांनी स्वातीचं लग्न लवकर करून दिलं होत. नाहीतर आमचं काय झालं असतं देव जाणे!" काकू डोळे पुसत म्हणाल्या.
"रडू नका हो. देव पाहत असतो सगळं! त्याला काळजी असतेच!" आजी
"बरं तू काय करतोस बाळा?" काकू
"मॅकेनिकल इंजिनिअर झालो मागच्या वर्षी आता पुढच्या महिन्यात अमेरिकेला चाललोय पुढचं शिकायला! म्हटलं आजीला भेटून जावं" तो
"वावावा! छान हं बाळा! असाच मोठा हो" काकूंनी त्याच्या चेहऱ्यावरून हात फिरून बोटं मोडली.
"बरं काकू, आजी मी जाऊ खाली? केतनदादाला भेटतो जरा." असं म्हणून तो उठला. इतक्यात एक तीन चार वर्षाचा मुलगा आजी आजी हाक मारत वर आला!
"अगं बाई! आली वाटतं स्वाती! समर्थचा आवाज हा!" काकू
तो मुलगा तिथे येऊन उभा राहिला.
"आजी चल ना घरी आम्ही आलोय!" तो काकूंना म्हणाला.
"चल चल जाऊया हं बाळा! बर मावशी मी येते हं! आणि राजू तुही चल माझ्याबरोबर स्वातीताईही आलीय आता." असं म्हणत काकू उठल्या.
तो, काकू आणि त्यांचा नातू पायऱ्या उतरून खाली आले.
त्यांच्या दुकानासमोर एक कार थांबली होती. बहुधा काकूंचे जावई असावेत ते गाडीतून बॅगा काढत होते व एक तीस पस्तीस वर्षे वयाची बाई दोन बॅग हातात घेऊन पायऱ्या चढताना त्याला पाठमोरी दिसली. बहुतेक केतनदादाची मोठी बहीण स्वाती होती ती.
"काकू मी थोड्या वेळाने येतो!" तो काकूंना म्हणाला.
"बरं! पण नक्की ये हं!" काकू निघून गेल्या.
अमोल दुकानात व्यस्त होता. तो अमोलला मदत करू लागला. भुसे काकांचं घरही अगदी त्याच्या मामासारखंच होतं . खाली दुकान आणि वर दुमजली घर! गड्याला खाली थांबवून ते सगळे वर गेले.

थोड्या वेळाने पुन्हा सगळे खाली आले. जावई स्वातीताईला आणि समर्थला उन्हाळ्याच्या सुट्यांसाठी म्हणून सोडायला आले होते. पण त्यांच्या नोकरीमुळे त्यांना लगेच परत जायचं असेल असं अमोल म्हणाला. ते गाडीत बसून निघून गेले. केतनदादा पुन्हा दुकानात येऊन बसला.
तो उठून तिकडे गेला.
"काय केतनदादा! आहे का ओळख?" तो
"माफ करा पण ओळखलं नाही मी!" केतन
"अरे राजू मी! अमोलचा आतेभाऊ?" राजू
"अरे बापरे! राजू तू? केवढा झालायस? बऱ्याच वर्षांनी नाही? ये ये बैस!" केतनने राजासाठी एक खुर्ची टाकली.
"कसं चाललंय मग?" राजू
"मस्त! लग्न झालं. बायको माहेरी गेलीय बाळांतपणाला. आठवडाभरात डेट आहे!" केतन
"अरे वा! अभिनंदन" राजू
"तू काय म्हणतोस? इतक्या वर्षांनी अनंतपूरचं भाग्य उजळलं!" केतन
"अरे मी आता एम एस साठी अमेरिकेला चाललोय पुढच्या महिन्यात. म्हटलं भेटून जावं एकदा सगळ्यांना!" राजू
"अमेरिका? वावावा! भारीच की! किती दिवस तिकडं आता?" केतन
" सध्यातरी दोन वर्षांसाठी चाललोय. पण वाढेल मुक्काम!" राजू
"आणि इथे किती दिवस मुक्काम आता? आणि आपली पार्टी झाली पाहिजे मग" केतन
"मी आहे दोन दिवस. नक्की करूयात पार्टी!" राजू
"बाबा गेले रे दोन वर्षांपूर्वी." केतन
"हो काकू भेटल्या. सांगितलं मला त्यांनी. आता हलता येत नसेल नं त्यामुळे?" राजू
"असं काही नाही. माझा चुलतभाऊ येतो दुकानावर बसायला मला काही काम असलं की. नाहीतर हा गडी असतोच" केतन
"अच्छा! आपण उद्या दुपारी जाऊयात मग पोहायला तेव्हा जायचो तसे!" राजू
"अरे नाही उद्या दुपारी आईला रेग्युलर चेकअपसाठी नवापूरला न्यायचंय. उद्या पेठ बंद असते ना म्हणून उद्याची वेळ घेतली डॉक्टरांची. संध्याकाळी बसू ना आपण त्यापेक्षा! घेतोस ना तू?" केतन
"हे काय विचारणं झालं का? किती घेतोस असं विचारायला हवं होतं तू!" ते दोघेही मोठ्यांदा हसले.
"ठरलं तर मग तू मी आणि अमोल जाऊयात उद्या सांध्याकाळी" केतन
"केतूssss आई बोलावतेय वर! दुकानाच्या मागच्या दारात स्वातीताई उभी होती.
"आणि त्या राजुलाही घेऊन ये म्हणतेय!" ती बाहेर येत केतनला म्हणाली.
"तुझं झालं की त्याला बोलाव आणि या वर" तिने राजुला ओळखलेच नाही.
"चल राजू! अगं तायडे हाच राजू. राजू अमेरिकाकर!" तो हसला. ते तिघे वर गेले.
राजू सोफ्यावर बसला. समर्थ टीव्ही पाहत होता. स्वाती त्याच्या समोरच बेडवर बसून बॅगांतून समान बाहेर काढत होती. केतन फ्रेश व्हायला आत गेला. आणि काकू पदराला हात पुसत बाहेर आल्या.
"राजू बाळा मी ठरवलेलं उद्या तुला जेवायला बोलवायचं पण उद्या मला डॉक्टरकडे जायचं आहे मग तू आजच ये जेवायला मटण करते!" काकू
"मामींना सांगा पण तुम्ही नाहीतर मला दोनदा जेवावं लागेल." राजू
"सांगितलं आहे मी रमीला! आणि बरंका स्वाती हा राजू म्हणजे केतकर आजींचा नातू बरंका लहानपणी यायचा नं सुट्टीला. हात मोडला होता बघ याचा गच्चीवर एकदा!" काकूंनी ओळख करून दिली.
"अय्या तो राजू आहे हा? काय रे राजू बोललाही नाहीस अजिबात. तेव्हा तर पिच्छा सोडत नव्हता तुम्ही तिघे आमचा. आई खूप त्रास दिला यांनी आम्हा मुलींना तेव्हा!" स्वाती
"मला ओळखताच आलं नाही. त्यामुळं नाही बोललो!" राजू
"राजू, आमची तायडी तुमच्या पुण्यातच शिफ्ट झालीय हं आता!" केतन बाहेर आला.
"काय बोलतो? कुठे?" राजू
"हे हिंजवडीत आहेत कामाला आम्ही सांगवीला राहतो. फ्लॅट घेतला आहे. आता पुण्यातच सेटल होणार आहे!" स्वाती
"अरे आमचं घरही नव्या सांगवीतच आहे. आईला सांगेन ती येईल भेटायला. काही हेल्प हवी असेल तरी सांगत जा बिनधास्त! आईला नाहीतरी पहिल्यापासून तुझं फार कौतुक! तिला खूप आनंद होईल हे कळल्यावर!" राजू
"हो नक्की! इतकी गडबडून गेले होते मी पुण्यात. मला तुझ्या आईचा नंबर सेंड कर ना व्हाट्सअँपवर!" स्वाती
त्याने तिचा नंबर घेतला आणि तिला आईचा नंबर पाठवला.
थोडा वेळ इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारून राजू पुन्हा अमोजवळ आला.
"अमोल आज जेवायला बोलावलं आहे आपल्याला भुसे काकूंनी.मटण!" तो अमोलला म्हणाला.
"आपल्याला नाही तुला. मी नॉन व्हेज नाही खात" अमोल
"कधीपासून?" राजू
"दोनेक वर्षं झाली!" अमोल
चार वाजेपर्यंत दुकानात बसून चारनंतर ते दोघे फिरायला गेले. दोन तीन तास हिंडून ते दोघे परत आले. तो गाडीवरून उतरतो न उतरतो तोच केतन ने त्याला हाक मारली, "राजू, चल जेवण तयार झालंय केव्हाच!"
"मी जाऊन येतो!" राजू अमोलला म्हणाला आणि भुसेकाकूंकडे निघून गेला.

केतनने दुकान बंद केले आणि दोघेही वर गेले.
"या चला बसून घ्या पटापट म्हणजे पुन्हा आम्हा दोघींना जेवता येईल!" स्वाती
"सगळेच बसूयात ना!" राजू
"नाही तुमचं हाऊ द्या. व्यवस्थित वाढत येतं. जेवता जेवता वाढायला जमत नाही." स्वाती
ते दोघेही हात धुवून जेवायला बसले. स्वातीने दोन ताटं आणली. दोघे जेऊ लागले. स्वाती किचनच्या दाराला टेकून उभी राहिली. राजुने एकदा तिला केसांपासून पायापर्यंत न्याहाळले. तिने फ्लोरल डिझाईनचा नाईट ड्रेस घातला होता. ढगळा टॉप आणि तसाच ढगळा पायजमा. केस गुंडाळून वर क्लचरने बांधले होते. नाकात बारीक खडा चमकत होता. ती अगदी सडपातळ होती. तिची छाती मात्र भरलेली होती त्यामुळे तो ढगळा टॉप आणि तिचे पोट यात बरंच अंतर पडलं होतं. जर तिच्या पायाशी बसलं तर खालून तिचे उरोज स्पष्ट दिसतील एवढं! तो मान वळवून जेवू लागला.
"तुम्ही कधी याल उद्या नवापुरहून?" राजुने केतनला विचारलं.
"येऊ एक चार पाच वाजेपर्यंत."केतन
"एवढा उशीर? लवकर निघ ना त्यापेक्षा!" राजू
"लवकरच निघणार आहे सकाळी पण आमची मोठी गाडी विकली मध्ये नवीन घ्यायचीय आता. दुचाकीवर ऊन फार लागतं म्हणून थोडं उशीरा माघारी फिरणार." केतन
"अच्छा, म्हणजे दोघेच जाणार आहात!" राजुची नजर पुन्हा स्वतीकडे गेली.
"समर्थपण मागे लागलाय. बघू उद्या काय ठरतय ते." तो
"मला खूप बोअर होईल उद्या दिवसभर!अमोल आणि मामाही खरेदीला चाललेत नवापुरला" राजू
"अरे हो पेठ बंद असते ना उद्या! त्यांचा खरेदीचा दिवस!" केतन
"इथे इतकं बोअर होतंय तिकडे गेल्यावर मी काय करणार आहे देव जाणे." राजू
"अरे तिकडे फिरशील मस्त. सगळं पाहून घे. बोअर कशाला होईल?"केतन
"एकटं म्हटलं की नको वाटतं. आता नवीन मित्र व्हायला वेळ लागेल ना!" राजू
गप्पा मारत मारत त्यांचं जेवण झालं. जेवण झाल्यावरही ते दोघे बराच वेळ गप्पा मारत बसले. नंतर राजू झोपायला घरी गेला. अमोल थकून आधीच झोपी गेला होता. साडेनऊ वाजत आले होते. राजु चॅट करत बसला.

[kunal]

अर्ध्या तासाने स्वातीचा मेसेज आला. 'गुड नाईट, स्वीट ड्रीम्स!'
'तू झोपली नाहीस अजून?' त्याने रिप्लाय केला
स्वाती: आत्ता आवरलं सगळं. आत्ता पाठ टेकलीय.
राजू: एवढा उशीर?
स्वाती: तसं रोज साडेदहा अकरा वाजतात उरकायला. आज लवकरच झालं म्हणावं लागेल
राजू: अच्छा!
स्वाती: तू अजून जागाच?
राजू: मीही उशीराच झोपतो रोज. चॅट करत बसतो. पण आज ऑनलाइन नाहीये कुणी. आता ठेवणारच होतो तेवढ्यात तुझा मेसेज आला.
स्वाती: मी ही आत्ताच घेतलाय हा फोन. आणि माझ्या खूप कमी मैत्रिणी आहेत व्हाट्सअँपवर.
राजू: मला तर उद्याचं टेन्शन आलंय काय करायचं दिवसभर
स्वाती: चॅट करायचं!
राजू: दिवसा सगळे कामात असतात. कुणीही नसतं ऑनलाइन
स्वाती: आपण दोघे असू ना ऑनलाइन!
राजू: समोर समोरच्या घरात बसून काय चॅट करायचं?
स्वाती: तेवढाच टाईमपास!
राजू: ते आहेच! मला आत्ता झोपायचं कसं हा प्रश्न पडलाय
स्वाती: का?
राजू:मला एवढ्या लवकर झोपायची सवय नाही.
स्वाती: गर्लफ्रेंडसोबत गप्पा मारायची सवय असले ना!
राजू: नाही गं! अभ्यासू मुलांना गर्लफ्रेंड नसतात
स्वाती: खोटं!
राजू: खरंच मला नाहीये गर्लफ्रेंड!
स्वाती: अरेरे बिच्चारा
राजू: त्यात काय बिच्चारा! गर्लफ्रेंड असायलाच पाहिजे असा काही नियम आहे का?
स्वाती: तसं काही नाही पण ती वेगळीच मज्जा असते ना
राजू: तू कॉलेजात होतीस तेव्हा तुला होता का बॉयफ्रेंड?
स्वाती: इथे अनंतपुरात एक तरी धड मुलगा आहे का?
राजू: मग तुला कशी माहिती मजा?
स्वाती: बाळा माझं लग्न झालंय. मुलगा आहे मला एक.
राजू: त्या मजेचा आणि लग्नाचा काय संबंध? (राजू मुद्दाम वेड्याचं रूप घेत होता)
स्वाती: एवढा मोठा असाच झालायस का? सगळं कळतं पण नाटकं करायची उगाच.
राजू: मला खरंच कळत नाहीये तू काय बोलतोयस ते.
स्वाती: खोटारडा आहेस तू
राजू: मी काय केलं?
स्वाती: एक विचारू?
राजू: विचार ना
स्वाती: जेवताना लक्ष कुठे होतं तुझं?
राजू: कुठे म्हणजे? केतनदादाशी गप्पा मारत होतो.
स्वाती: नक्की?
राजू: हो. का गं?
(तिने पडल्या पडल्याचं आपल्या टॉपच वरचं बटण काढलं आणि टॉप आत दुमडून छाती उघडी केली. दुसऱ्या बटनावर छातीचा दाब पडून ते निघतंय की काय असं वाटत होतं दुमडलेल्या टॉपच्या गळ्यातून तिच्या स्तनांमधील फट दिसत होती आणि बाजूने तिच्या पांढऱ्याशुभ्र ब्राचे कप डोकावत होते. तसाच एक सेल्फी काढून तिने त्याला पाठवला.)
स्वाती: इथे नव्हतं तुझं लक्ष?
(राजू हबकलाच! तिने त्याला रंगेहात पकडलं होतं. तो फोटो बघताच त्याचा बाबुराव ताड्कन उठून उभा राहिला.)
राजू: काय आहे हे ताई?
स्वाती: इथे लक्ष होतं की नव्हतं?
राजू: काहीतरीच काय?
(स्वातीने दुसरं बटणही काढलं आणि शर्टच्या दोन्ही बाजू फाकवून त्या स्तनाच्या बाजूने अडकवल्या. तिची आख्खी छाती उघडी होती दोन्ही टच्चं उभारलेले उरोज धडधडत होते. पून्हा तिने सेल्फी काढला आणि त्याला पाठवला.)
स्वाती: मग इथे होतं का?
( राजुच्या बत्त्या गुल झाल्या. सावरून बसत त्याने रिप्लाय केला)
राजू: ताई काय वेडेपणा आहे हा?
स्वाती: आव आणू नकोस. होतं न इथेच लक्ष की...
राजू: नाही अगं ताई तुझा गैरसमज होतोय.
(राजुला वाटलं आता ती ब्रा ही उतरवतेय की काय)
स्वाती: घाबरू नकोस. मी काही जीव नाही घेणार तुझा.
राजू: तसं नाही गं!
स्वाती: मग कसं?
राजू: एक पुरुष म्हणून स्रीबद्दल आकर्षण वाटणारच ना मला. पण तू विवाहित आहेस. मी असा विचार कसा करेन?
स्वाती: गप्प बस! मी ओळखते तुम्हा मुलांना. खरं तर मजा वाटतेय आत्ता पण तू फक्त आव आणतोयस सभ्यपणाचा
राजू: काय बोलू आता मी.
स्वाती: काही बोलू नकोस. उद्या दहा वाजता आई केतू आणि समर्थ जाणार आहेत ते गेले की लगेच तू ये. मी दार उघडं ठेवेन.
राजू: कशाला?
स्वाती: प्रश्न विचारू नकोस जास्तीचे.
राजू: नको मला.
स्वाती: मी दार उघडं ठेवणार आहे. तू यायचं तर ये नाहीतर नको येउस.
राजू: मी येणार नाहीये.

पण तिने त्याचा शेवटचा मेसेज वाचलाच नाही. तिने मोबाईल बंद केला होता. ते दोन फोटो बघून राजू जाम खळीला आला होता. मोबाईल घेऊन तो बाथरूममध्ये घुसला आणि हलका होऊन येउन बेडवर पडला. तिच्या विचारात कधी झोप लागली हे ही त्याला कळलं नाही. त्याची लॉटरीच लागली होती.

दुसऱ्या दिवशी तो नऊ वाजता उठला. ते ही अमोलने उठवलं म्हणून.
"सॉरी हं. पण आम्हाला जावं लागेल. हे टाळता येणार नाही!"अमोल
"असू दे रे! कधीपर्यंत येशील?" राजू
"तीन तरी वाजतील. तो मावावाला लांब आत वस्तीवर राहतो." अमोल
मामाची हाक आल्यामुळे अमोल पळाला,"चल निघतो भेटू तीन वाजता!"
राजू उठला आणि अंघोळीला गेला. आंघोळ करून बाहेर येतो तोच त्याचा फोन वाजू लागला. स्वातीच फोन होता. त्याने उचलला!
"बोल ताई!" तो
"पटकन बाल्कनीत ये!" असं म्हणून तिने फोन कट केला.
तो तसाच टॉवेल गुंडाळून ओल्या अंगानेच बाल्कनीत आला. मामा आणि अमोल निघून गेले होते. समोर केतन आणि समर्थ गाडीवर बसले होते. त्यांच्या दुकानाला एक मोठं आणि एक साधारण दरवाज्याएवढं लहान असे दोन शटर होते त्यातलं लहान शटर उघडं होतं. तिथून भुसे काकू बाहेर आल्या. खरं तर तो स्वातीला शोधत होता पण ती कुठेच दिसत नव्हती. काकू येऊन गाडीवर बसल्या शटरकडे पाहून त्या काहीतरी सांगत होत्या. केतनने याला पाहिलं
"राजू संध्याकाळचं लक्षात असू दे. मामीच्या हातचं जे काय खायचं ते आत्ता दुपारीच खाऊन घे मी येतो चारपर्यंत!" तो जोरात ओरडला.
"होहो! लवकर ये!" राजुने हात हलवला.
त्यांची गाडी निघून गेली. राजू आत जाणार एवढ्यात स्वाती शटरमधून बाहेर आली. तिने त्याच्याकडे खट्याळपणे हसत पहिले. शटरकडे बोट दाखवून ती आत निघून गेली. तिने शटर खाली ओढलेच नाही.
राजुने भराभर कपडे घातले आणि घाईघाईने तो खाली जाऊ लागला. आजी आणि मामी एका भल्या मोठ्या कसलंतरी पीठ मळत बसल्या होत्या
"बाळा बस की थोडावेळ इथे. नुसताच माझं निमित्त करून आलायस इकडे आणि एक मिनीटही थांबला नाहीस माझ्याजवळ. उद्या तर निघशील लगेच परत जायला." आजीचा आवाज आला
"जरा जाऊन येतो आजी! आणि मी थांबतोय अजून दोन तीन दिवस काळजी नको करुस!" तो
"पण कुठे चालला आहेस तू?"आजी
"गढीतल्या देवळात बसतो थोडावेळ!" म्हणून तो सटकलासुद्धा!
खाली उतरून धावतच समोरच्या शटरमधून आत घुसला. त्याने झटकन शटर लावून घेतले. दुकानाच्या मागच्या बाजूला एक दरवाजा आणि त्यामागे वर जाण्यासाठी एक अंधारा जीना होता. मागचा दरवाजाही उघडाच होता. तो आत गेला आणि तो दरवाजाही त्याने आतून लाऊन घेतला.
जीना चढून वर गेला तर घराचा दरवाजेही उघडाच!
"स्वातीताई.... स्वातीताई....!" तिला शोधत तो आत शिरला. त्याने हॉल आणि किचनमध्ये पाहिलं ती नव्हती. तिला शोधत तो वरच्या मजल्यावर गेला तिथल्या दोन्ही बेडरूममध्ये पाहिलं तर ती तिथेही नव्हती. केतनच्या बेडरूममधील बेडवर बसत त्याने पुन्हा हाक मारली.
"स्वातीताई कुठे आहेस तू?"
तिचे उत्तर येईना. त्याने तिला फोन लावला. तिचा फोन तिथेच बाजूच्या टेबलावर होता. त्याला काहीच कळेना. इतक्यात समोरचा बाथरूमचा दरवाजा उघडला. ती तिच्या नेहमीच्या स्टाईलमध्ये दरवाजात चौकटीला टेकून उभी होती ती हसत त्याच्याकडेच पाहत होती. तो तिला न्याहाळू लागला. तिने गडद जांभळ्या रंगाचा सुळसुळीत सॅटिनचा गाऊन घातला होता. तिच्या उरोजांना घट्ट पकडून तो खाली रुळला होता. तिच्या शरीराच्या प्रत्येक वळणावर अंगाला चिटकून तो तिचा कमनीय बांधा अधोरेखित करत होता. तिच्या उरोजांचे, नितंबांचे कमरेचे फुगवटे एका बाजूने लाईटचा उजेड पडल्यामुळे आणि त्या सॅटिनच्या गाऊनमूळे लकाकत होते. गोरीपान, सडपातळ आणि मध्यम उंचीची ती अप्सराही त्याला न्याहाळत होती. तिने केस थोडे ढिले ठेऊन मागे कसेही अस्ताव्यस्त गोळा करून बांधले होते. केसांची एक बट नेहमीप्रमाणे तिच्या गलांवरून ओठांपर्यंत आली होती. नाकातील बारीक चमकीचा खडा आणि तशाच खड्याचं कानातलंही चकचकत होतं. केस वर बांधले असल्यामुळे तिचा खांदा आणि लांबलचक मान उघडी पडली होती. गळ्यात नाजूक एकपदरी मंगळसूत्र लटकत होतं. दोन्ही खांद्यावरील ब्राचे बंद बाहेर आले होते. कमरेला उजवीकडे बाक काढून उजव्या हाताची मूठ कमरेवर ठेऊन ती उभी होती. डोळ्यांच्या आजूबाजूची हलकी काळी वर्तुळं आणि नुकत्याच पडू लागलेल्या बारीक सुरकुत्या सोडल्या तर तिचं आख्खं शरीर तिचं खरं वय मोठ्या खुबीनं लपवीत होतं. तिचा गाऊन गुडघ्याच्या थोड्या खालपर्यंत कसाबसा पोचत होता. तिच्या आखीव नडग्या आणि नाजूक पायांचे तळवेही खूप आकर्षक दिसत होत्या. पूर्ण कपडे घातले असतानाही तिच्याकडे पाहताक्षणी कुणालाही भावना आवरता येणार नाहीत अशीच होती ती. साडीत तर ती इतकी सुंदर दिसे की शब्दात व्यक्त करणंही कठीण! तो तिच्या शरीराला डोळ्यांनी पिऊन टाकण्यात मग्न होता. आणि तिला हे समजले होते पण तरीही ती त्याला डिस्टर्ब करत नव्हती. ज्या अधाशीपणाने त्याची नजर तिच्या शरीराच्या एकेका अवयवावरून घसरत होती ते पाहून तिला हसू येत होतं.

[kunal]

"मिस्टर राजवर्धन! तुम्हाला असं वाटत नाही का की तुम्ही जरा जास्तच एकाग्र होताय???...... नको त्या ठिकाणी???" ती तिच्या चेहऱ्यावरची केसांची बट कानामागे अडकवत पुढे चालत आली आणि बाजूच्या खुर्चीवर मांडीवर मांडी टाकून बसली.
"स..स...सॉरी!" त्याने मन खाली घातली.
"सॉरी??? कशासाठी सॉरी?" तिने त्याला पकडलं
"त.. ते..मी बघत होतो ना. म्हणून!" तो खरंच गडबडून गेला होता.
"आणि काय बघत होतात तुम्ही?" तिने त्याचा पुरता कोंडमारा केला होता. त्याने बऱ्याच मुलींशी हेल्दी फ्लर्ट केलं होतं. पण त्याच्याशी कुणी एवढं फ्लर्ट कधी केलं नव्हतं.
"त..ते.. काही नाही!" तो. खरंच अभ्यासात हुशार असणारी मुलं याबाबतीत जरा कच्चीच असतात.
"होssss??? मग सॉरी कशासाठी म्हणालात??" त्याला छेडण्यात तिला खूप मजा येत होती.
"मला कशासाठी बोलावलं इकडे?" त्याने विचारलं
"म्हणजे तुम्हाला माहिती नाही?" ती
"नाही!" त्याची नजर जमिनीत गाडलेलीच होती.
"भांडीकुंडी खेळायला बोलावलंय! खेळूयात?" ती
"सांग ना. नाहीतर जातो मी.!" तो वैतागला होता. तिच्या मनात जे होतं तेच त्याच्या मनात होतं पण त्याची हिम्मत होत नव्हती आणि तीही त्याला छेडण्यात वेळ काढत होती.
" जाणार तू? जा!" ती त्याला आणखी चिडवत होती. तिच्या एकंदरीत वागण्यावरून ती टिपिकल आंटी झाली होती हे त्याला जाणवत होतं. पण तो रिस्क घेण्यास तयार नव्हता. तो उठला आणि चालू लागला. ती खट्याळपणे हसत त्याचं निरीक्षण करत होती.
"वेस्ट! काही लोक उपासमारीनं मरतात, आणि काहींना पंचपक्वानांच्या ताटातील घास उचलणं होत नाही!" ती स्वतःशीच पुटपुटली. तो खाली गेला होता. ती उठून मागोमाग खाली गेली. तो हॉलमधून बाहेर पडणार एवढ्यात तिने त्याला हाक मारली, "राजवर्धन!"
"काय आता?" तो खरंच वैतागला होता. स्वतःवरच. हिम्मत करू शकत नसल्याबद्दल!
"बैस इकडे!" तिने सोफ्याकडे बोट केलं!
तो जाऊन सोफ्यावर बसला.
"राजू तुला आठवतं का? लहानपणी तू यायचास तेव्हा आमच्या गच्चीवर आपण रात्री लाईट लाऊन सगळे कॅरम खेळायचो. माझ्या मैत्रिणी असायच्या तू ,अमोल, केतन आणि अमेय पण असायचात!" ती त्याच्या समोरच्या बेडवर बसत म्हणाली.
"हो! खूप उशीरपर्यंत जगायचो आपण. आणि तिथेच झोपायचो सगळी मुलं मुलं!" तो
"तेव्हा तू खरंच झोपयचास?" ती
"म्हणजे?" खरं तर मनातल्या मनात तो खजील झाला होता.
"म्हणजे तू झोपयचास तेव्हा की आणखी काय करायचास?" ती
"झोपयचोच! अजून काय करणार?"तो
"अच्छा! मग माझ्या छातीची मापं कोण घ्यायचं?" तिने असा प्रश्न फेकला की तो हबकलाच!
खरं तर तो जेव्हा शेवटचं इकडे आला होता तेव्हा तो सातवीत होता. आणि स्वातीने कॉलेजात जात असे. स्वाती सुरवातीपासूनच उफाड्याच्या अंगाची होती. तिचे अवयव कोवळ्या वयातच सुधारले होते आणि त्याला नुकताच स्त्री आणि पुरुषामधला फरक कळू लागला होता. त्याला कॅरममध्ये बिलकुल इंटरेस्ट नसे पण वाकून खेळत असताना तिची नुकतीच फुलू लागलेली छाती पाहण्यासाठी तो तास न तास बसून राहत असे. सगळे झोपले तरी याच्या डोळ्याला डोळा लागायचा नाही. सगळे गाढ झोपी गेले की हा उठून स्वातीचीची छाती नाजूकपणे कुरवाळत बसत असे. अक्षरशः रात्रभर तो स्वातीच्या कपड्यांमध्ये हात घालून तिचे स्तन कुरवळीत बसत असे. त्याला तेव्हा वाटायचं की ती गाढ झोपलीय पण त्याला आत्ता कळलं की ती तेव्हा जागीच असायची. पण झोपेचं नाटक करत असायची. तो निःशब्द झाला. त्याला काय बोलावं हेच कळेना.
"लहान होतो तेव्हा मी, मला कळत नव्हतं तेव्हा काही!" तो
"तरी किती हिम्मत होती तेव्हा तुझ्यात. काल तुला पाहिलं तेव्हा मला त्या रात्री आठवल्या. मला स्पर्श करणारा पहिला पुरुष आहेस तू. एवढ्या लहान वयात तुझा हात इतक्या नजाकतीने माझ्या शरीरावर फिरायचा. मला वाटलं आता तर तू एक्सपर्टच झाला असशील. पण तू तर ढ गोळा आहेस!" ती तिच्या गळ्यातल्या मंगळसूत्राशी खेळत बोलली.
"असं काही नाहीये. आता मला माझ्या मर्यादा समजल्या आहेत एवढंच!" तो
"हो का? मग तुला हे ही समजलं असेल की मी आज एकटी असताना तुला इथे का बोलावलं?" ती
"मला अंदाज आला होता?" तो
"आणि तरीही तू आलास. तेव्हा मर्यादा आठवल्या नाहीत का?" ती
तो निरुत्तर झाला.
"ती उठली आणि त्याच्या शेजारी जाऊन बसली. अगदी त्याच्या मांडीला मांडी लाऊन. त्याने मान खाली घातलेलीच होती.
"राज! कशाची भीती वाटतेय तुला?" तिने त्याच्या खांद्यावर आपला हात ठेऊन हलकेच दाबला.
"भीती नाहीये वाटत! पण तुझं लग्न झालंय, आणि मी तुला ताई म्हणतो." त्याला खरंच अपराधी वाटू लागलं होतं.
"ठीक आहे!" म्हणून ती उठली आणि आत आतल्या खोलीत निघून गेली.
त्याला काही कळेना. त्या सगळ्या रात्री त्याच्या डोळ्यांसमोरून झरझर सरकू लागल्या. तिच्या उमलत्या छातीचा मुलायम स्पर्श त्याच्या तळाव्यांना जाणवू लागला. त्याची कानशिले गरम झाली. एक मन त्याला तिच्याकडे ओढत होते दुसरे नाही म्हणून बजावत होते. त्याचे डोके काम करेनासे झाले. अस्वस्थतेने तो थरथर कापू लागला. शेवटी त्याच्या कामेच्छेचा त्याच्या बुद्धीवर विजय झाला आणि तो उठून आत गेला.

ती काकूंची बेडरूम होती. स्वाती दरवाज्याकडे पाठ करून बेडवर बसली होती. कसलंसं पुस्तक चाळत होती. ती पालथी मांडी घालून बसली होती. डाव हात गादीवर टेकवून तिने तिच्या शरीराचा भार त्यावर टाकला होता. उजव्या बाजूला तिच्या कमरेला वळण पडून तिचा उजवा नितंब उभारून आला होत. आपला उजवा हात तिने त्यावर ठेवला होता. गुडघ्यात किंचित दुमडलेला तिचा उजवा पाय डाव्या पायावर स्थिरावला होता. गाऊन गुडघ्यांचाही किंचित वर सरकला होता. तिच्या गोऱ्यापान नडग्या उघड्या पडल्या होत्या. पायाचे तळवेसुद्धा एखाद्या लहान बाळासारखे मुलायम आणि पांढरेशुभ्र होते. तिला त्याची चाहूल लागली. पण तिने तसं दाखवलं नाही. ती तशीच बसून राहिली. तो जाऊन बेडवर तिच्या मागे अगदी हळूच बसला. एकदा डोळे मिटून त्याने दीर्घ श्वास घेतला. शेवटी मनात निर्णय पक्का झाला. आज पहिल्यांदा तो एका विवाहित स्त्रीच्या शरीराला स्पर्श करणार होता. तसा फारसा अनुभवी नव्हता तो पण अगदी नवखाही नव्हता. शेवटी पोर्न पाहून सेक्स करणं आणि सेक्सची समज असणं यात खरंच जमीन अस्मानचा फरक असतो. हे त्याला कळलं होतं. इंटरनेटवर नेहमी तो सेक्सटिप्स वाचत असे. पोर्न पाहण्यापेक्षा हा त्याचा आवडता टाईमपास होता. स्त्रियांना बेडमध्ये काय काय आवडतं याची थिअरी त्याला माहिती होती. आज प्रॅक्टिकल करण्याची वेळ होती. याआधी तो कॉलेजात असताना तो मुलीबरोबर झोपला होता, आज तो एका स्त्रीबरोबर झोपणार होता.

पुढे सरकून तो वाकला आणि आपले ओठ त्याने तिच्या नडगीवर अलगद टेकवले. तो तिच्या नडगीचे मांस ओठांत पकडुन हळुवारपणे चोखू लागला. तिला गुदगुल्या झाल्या. तिने तिचे खांदे चोरून घेतले. तिच्या. कपाळावर आठ्या आणि चेहऱ्यावर हलके स्मित पसरले. आपल्या उजव्या हातात तिच्या पायाचा नाजूक तळवा पकडत तो कुरवाळू लागला. ती गुदगुल्या झाल्याने थरथरू लागली. गादीवर उभा केलेला आपला डावा हात सोडून ती बेडवर डाव्या कुशीवर पडली. तिचं पोटापर्यंतचं शरीर एका अंगावर टेकलं होतं आणि छातीपासून पुढचं शरीर पालथं झालं होतं. आपले कोपरे गादीत रुतवून तिने आधार घेतला होता. हा आलटून पालटून तिच्या दोन्ही पायांच्या नाडग्यांचा आस्वाद घेत होता. डाव्या हाताने त्याने तिचा गाऊन तिचे नितंब उघडे पडणार नाहीत एवढा वर केला. तिच्या उघड्या मांड्या आणि पायावर तिला पंख्याच्या वाऱ्याचाही स्पर्श जाणवत होता. डावा हात तिच्या गाऊनमधून आत घालत त्याने आधी तिच्या नितंबाला एक हळूच चिमटा काढला!
"स्सssss!" तिने हलका सुस्कारा सोडला.

[kunal]

एका हाताने तिच्या पायाचे तळवे आणि दुसऱ्या हाताने तिचा पार्श्वभाग कुरवाळत तो तिच्या नडग्या आणि मांसल मांडयांवर तुटून पडला होता. साहसा कुणाचेही पाय त्याच्या शरीरापेक्षा जास्त उजळ असतात. पण हिचं आख्ख शरीरच पांढरंफटक होतं. तिचे गोरेगोमटे पाय त्याने चाटून चोखून लालभडक करून टाकले. ती गुदगुल्या झाल्यामुळे दबक्या आवाजात विव्हळत होती. त्याच्या स्पर्शात आजही तीच नजाकत होती. तिच्या उतावळ्या नवऱ्यासारखा धसमुसळेपणा नव्हता! तशी तीही थोडी रानटी टाईपच होती पण प्रत्येक माणसाला बदल हा प्रिय असतो. कुठलीही नवी गोष्ट त्याला सुख देत असते. आणि हेच सुख आज ती अनुभवत होती, अनुभवणार होती. मांड्यांवरून आपला मोर्चा त्याने हळूहळू वर सरकवण्यास त्याने सुरवात केली होती. गाऊन आणखी वर करून त्याने तिचे नितंब उघडे केले आणि त्याचं गुबगुबीत मांस त्याने आपल्या तोंडात भरलं! ती उत्तेजनेने मध्येच वळवळ करी. तिच्या कमरेला घट्ट धरून तो तिचे नितंब चोखत होता. तिथे जिभेने गुदगुल्या करत होता. तिच्या पायांभोवती आपल्या पायाचा घट्ट विळखा टाकून त्याने तिच्या कमरेखालच्या शरीराची हालचाल करणं तिच्यासाठी अशक्य करून टाकलं होतं. तिच्या कमरेवरील शरीर त्याच्या प्रत्येक स्पर्शागणिक घुसळत होतं. तिच्या कमरेला उजव्या बाजूला घट्ट धरून त्याने तिला उताणं केलं. ती डोळे मिटून पडून राहिली होती. उताणी झोपल्यामुळे तिच्या छातीवरचा उठाव थोडा बसला होता. तिने बेडशीट आपल्या मुठीत आवळले होते. पायांची पकड ढिली न करता तो तिच्या वर आला. त्याचे ताठरलेले लिंग तिच्या दोन्ही मांड्यांच्या मध्ये गुडघ्याजवळ घासत होते. त्याची छाती तिच्या पँटीवर दाबली गेली होती आणि त्याचे ओठ तिच्या अगदी किंचित सुटलेल्या पोटावर तुटून पडले होते. दोन्ही हातांची तिच्या कमरेवरील पकड वरवर घट्ट होत चालली होती. ती आवेगात फक्त आपल्या मुठी आवळीत होती. आपली जीभ त्याने तिच्या खोल बेंबीत घुसवली आणि घुसळू लागला. ती बेभान होऊन उसळ्या मारू लागली. बेडशीट सोडून तिने त्याचे खांदे घट्ट पकडले. त्यानेही तिच्या कमरेवरचे हात सोडत तिचे दोन्ही उरोज गाऊनवरूनच आपल्या हातात घेतले. तिने स्वतःच गाऊन छातीच्या वर घेत त्याला रस्ता दाखवून दिला. आणखी थोडं वर सरकत त्याने दोन्ही स्तनांच्या मध्यभागी आपलं तोंड खुपसलं. जीभेने हळुवारपणे स्पर्श करत तो तिला बेभान करीत होता. ब्रामधून उघड्या दिसणाऱ्या छातीवर त्याने हल्ला चढविला. ती त्याच्या केसातून भराभर हात फिरवीत होती. तिच्या छातीवरचा चुंबनांचा वर्षाव चालूच ठेवत त्याने तिच्या दोन्ही काखांमध्ये हात घालत तिचा गाऊन हातात धरला. तिनेही तिचे दोन्हीही हात वर केले. त्याने भसकन तिचा गाऊन तिच्या हातांतून बाहेर काढला व भिरकावून दिला. तिच्या कमरेवर बसत त्याने आपला टीशर्टही काढून टाकून दिला आणि एकदा तिच्याकडे पाहिलं. ती नेहमीप्रमाणे त्याच्याकडे खट्याळपणे पाहत हसत होती. अचानक त्याने तिचे केस धरले आणि तिला उठवत जवळ ओढले. तिच्या उरोजांचा गुबगूबीतपणा ब्रावरूनही त्याच्या छातीवर त्याला जाणवला. दोघांनीही एकमेकांना घट्ट मिठी मारली. तिचे मोठाले उरोज त्या दोघांच्या शरीरांमध्ये चेमटले गेले. त्याने आपले ओठ तिच्या लांबसडक मानेवर टेकवले. तिने आपली हनुवटी उंचावत त्याला जागा करून दिली. तो अधाशीपणे तिच्या मानेवर आणि खांद्यावर चुंबने घेऊ लागला. तिचे हात त्याच्या पाठीवर फिरत होते आणि त्याचे हात तिच्या पाठीवर ब्राच्या बंदांशी खेळत होते. चाटून चाटून त्याने तिची मान आणि खांदे सुन्न करून टाकले. त्यांच्या शरीरांचा एकमेकांना होणारा स्पर्श त्यांना आणखी उत्तेजित करत होता. तो तिच्या कुशीच्या बाजूला काखेपासून कमरेपर्यंत कुरवाळून तिला गुदगुल्या करत होता. हळूच त्याचा डावा हात तिच्या स्तनावर स्थिरावला. अगदी नाजूकपणे त्याने तिचा स्तन आपल्या मुठीत धरून हलकेच पिळला.
"आssss ह!" तिला लहानपणीच्या त्या रात्री आठवल्या. त्याचे केस घट्ट धरत तिने त्याच्या ओठांवर आपले ओठ आवळले. त्याच क्षणी आवेगात त्याने दोन्ही हातांनी तिचे दोन्ही स्तन गच्च आवळले. तिच्या हुंकार आतल्या आतच जिरला. उत्कटपणे ते एकमेकांच्या ओठांचा आस्वाद घेत होते. ती उसळून उसळून त्याच्या ओठांवर तुटून पडत होती. दातांत धरून त्याचे ओठ ओढत होती. तोही प्रतिसाद देत होता. त्याचे ताठरलेले लिंग निकरवरून तिच्या योनीवर घासले जात असल्याने तिच्या उत्तेजनेत आणखी भर पडत होता. तिने आपले ओठ सोडवत त्याच्या छातीवर खांद्यांवर दंडांवर चुंबने बरसवण्यास सुरवात केली. तो ताई...ताई करून विव्हळत होता. तिच्या ओठांचा गरम स्पर्श त्याला आणखी उत्तेजित करू लागला होता. त्याच्या शरीराला मनसोक्त चाटल्यानंतर तिने त्याच्या छातीला जोराचा धक्का देऊन त्याला बेडवर उताणे पाडले आणि अधाशीपणे त्याची जीन्स आणि अंडरविअर उतरवली. त्याचे ताठ झालेले लिंग ताड्कन तिच्या पुढ्यात उभे राहिले. तो तिच्याकडे पाहत होता. त्याच्या भल्यामोठ्या भाल्यावर नजर गाडत तिने एक पाय उंचावला आणि आपली निकरही उतरून टाकली. ती त्याच्या लिंगावर बसणार इतक्यात त्याने तिला ढकललं! अनपेक्षित हल्ल्यामुळे ती गादीवर पालथी पडली. पण तिने उठण्याचा प्रयत्न केला नाही. जे होईल जसं होईल तसं होऊ द्यायचं असं तिने ठरवलं होतं.
"एवढी काय घाई आहे" असं म्हणत त्याने तिच्या ब्राचं हूक सोडवलं. ब्रा ढिली होऊन पडली. दोन्ही बंदांमध्ये आपली बोटं अडकवत त्याने ते तिच्या खांद्यांमधून मोकळे केले.
"घाई होईल नाही तर काय होईल?" ती सुस्कारे टाकत उत्तरली. तो तिची पाठ चाटत होता.

तिच्या खांद्याला धरून त्याने तिला उताणे केले. तिचे उरोज मध्यम आकाराचे होते पण तिच्या बांध्याच्या मानाने ते चांगलेच मोठे दिसत होते. वयानुसार आणि एका बाळंतपणामुळे ते जरासे लुळेही झाले होते. पण या प्रकारच्या स्तनांशी खेळणंही एक वेगळीच मजा असते. लोक नेहमी घट्ट स्तनांकडे आकर्षित होतात. पण असे हे नुकतेच पिकू लागॆलेले आंबेही काही कमी चविष्ट नसतात. आणि म्हणूनच बहुधा कैऱ्यांपेक्षा आणि पूर्ण पिकलेल्या आंब्यांपेक्षाही पाडाचे आंबे महाग असतात. तिचे दोन्ही स्तन किंचित तिच्या हातांच्या बाजूला ओघळले होते. तिची इवलीशी गुलाबी स्तनाग्रे फटफटू लागली होती. तिच्या उजव्या बाजूला एका अंगावर पडत त्याने तिचा तो लोण्याचा गोळा हातात घेतला. निपलला त्याच्या तोंडाच्या दिशेने पकडून धरत त्याने आंबा चोखायला सुरवात केली.
"स्सsssssss! आsssssssह!" ती हुंकारली.
जेवढा मावेल तेवढा स्तन तो तोंडात ओढत होता. त्याचे लिंग तिच्या मांडीवर आपटया मारत होते. तिने अलगद आपला हात त्याच्या लिंगावर ठेऊन त्वचा मागे ओढत त्याच्या भाल्याचे टोक उघडे केले. व तिच्या नाजूक बोटांनी त्याची सुपारी कुरवाळू लागली. तो आलटून पालटून दोन्ही स्तन अक्षरशः खात होता. ती डोळे मिटून तिच्या शरीरावर होणारा सुखाचा वर्षाव शांतपणे अनुभवत होती. त्याचं मन भरल्यानंतर तो उठून बसला. तिचे डोळे मिटलेलेच होते. त्याने तिच्या मांड्यांत हात घालत पाय फाकवले. तिची योनी सुरकुतली होती. तिच्या मांड्यांच्या मध्ये हलके बारीक केस उगवले होते. योनीपटले काळी कुळकुळीत झाली होती. हाताच्या बोटांनी त्याने एकमेकांना बिलगून बसलेली ते पडदे अलग केले. जांभळट रंगाची तिची योनी तिच्या पाझरामुळे चिकट झाली होती. एकंदरीत तिच्या योनीकडे पाहता तिला लग्नानंतर एकही दिवस सुटी मिळालेली नाही असं लक्षात येत होतं. तो काहीसा निराश झाला. पण क्षणार्धात निराशा झटकून त्याने आपलं मधलं बोट योनीद्वारातून आत सरकवलं. अगदी सहज ते आतपर्यंत गेलं. तिच्या चेऱ्यावर फक्त एक पुसटसं स्मितहास्य झळकलं. त्याने हळूच आणखी एक बोट आत सारकवलं. अगदी एक क्षणासाठी तिच्या कपाळावर आठ्या पडल्या आणि पुन्हा ते स्मितहास्य. आता त्याने तिसरं बोट आत घुसवलं.
"उहुंsssss!"ती हलकेच कण्हली आणि आता तिच्या कपाळावरची आठ्या जिरल्या नाहीत. तिने तिचा खालचा ओठ आपल्या दातांखाली दाबून धरला. त्याने कमालीच्या वेगाने आपली बोटं आतबाहेर करायला सुरुवात केली.
"आहssssss! आउछ! हम्मsssss! हाss हाss हाsssss!"ती विव्हळू लागली. तिचा पाझर पुन्हा सुरु झाला. तिने अचानक दोन्ही हातांनी त्याच मनगट घट्ट धरून त्याला थांबवलं. अनुभवी स्त्रियांना आपल्या आधी झाडवायचं असले तर हे करावं लागतं हे त्यानं कुठेतरी वाचलं होतं. ती अगदी काठावर आली होती. अगदी वेळेत तिने त्याला थांबवलं होतं.
"जो तो अवयव ज्या त्या कामासाठी वापरावा." ती
"पार भोसडा झालाय तुझा! तुला अशी गरम तर करावीच लागणार ना!" तो नकळत बोलून गेला. पण आता त्याला पर्वा नव्हती.
"मग झालेय ना आता गरम टाक ना आतमध्ये. प्लीssssज!" तिला त्याच्या उत्तराचं काहीच वाटलं नाही.
त्याचे शिश्न आज प्रथमच एका विवाहितेच्या योनीत प्रवेश करणार होतं. त्याने तिचे पाय उचलून जुळवले आणि हातात धरले. मांड्या एकमेकांना चिकटल्या होत्या आणि मांड्यांच्या मुळाशी तिची दाबली गेलेली यौनी डोकावत होती. तिच्या शरीराचा एल आकार झाला होता. तो बेडवरून खाली उतरला व तिला बेडच्या अगदी कडेला ओढलं. आपले तिच्या एका हाताने नडग्यांना जुळवून छातीशी घट्ट धरले आणि आणि तिच्या दाबल्या गेलेल्या योनीच्या मुखावर आपले लिंग अलगद टेकवले. तिने डोळे मिटून घेतले
"राजू घुसव नं!" ती निर्विकार चेहऱ्याने बोलली.
त्याने एक जोराचा दणका दिला. एका झटक्यात त्याचं आख्ख लिंग तिच्यात घुसलं. वेदनेची कळ सळसळत तिच्या डोक्यात गेली. तिला बऱ्याच दिवसांनी वेदनेचा अनुभव आला होता. मांड्यांच्या दाबाने तिचा योनीमार्ग अरुंद झाला होता. त्याने तिच्या पायांवरची पकड आणखी घट्ट केली आणि त्याचं सावकाश बाहेर ओढलं. दाबामुळे तिच्या योनीमार्गाच्या रोमारोमांतून संवेदना वाहत तिचं सर्वांग भरून टाकत होत्या. तो पुन्हा सावकाश आत घुसला.
"स्सsssss!" ती फक्त सुस्कारत होती. खूप वर्षांनी तिला असा अनुभव येत होता. त्याच्या प्रत्येक हालचालीगणिक तिच्या अंगावर शहारे फुलत होते. एका हाताने स्वतःचे उरोज जोरजोरात चुरगळत होती आणि दुसऱ्या हाताच्या मुठीत बेडशीट घट्ट धरलं होतं. त्याचा वेग आता वाढू लागला आणि तिची उत्तेजनाही. आवेगात ती उसळ्या मारण्याचा प्रयत्न करत होती. कामाग्नी असह्य झाल्याने ती मानेला इकडून तिकडे झटके देऊन आपल्या उत्तेजनेला वाट करून देत होती. ओठ गच्च दाबून धरत तिने आपले सारे आवाज आतल्या आत जिरवले. तो जोरजोरात धडका देत होता. तिचे उरोज तेवढ्याच जोरात उसळत होते. पाठीला बाक देऊन तिने छाती बाहेर काढली होती. तिच्या पायावरची पकड मात्र तो ढिली होऊ देत नव्हता. तिच्या मांड्या भरून आल्या होत्या पण त्यांच्या मध्ये होत असणारे ते परमसुखाचे आघात तिला ते सहन करण्याची शक्ती देत होते. बोटांनी तिला अर्धं घायाळ केलं असल्यामुळे ती लवकरच झडली आणि तिचे पूर्ण शरीर निपचित पडले. इतका वेळ उचवलेली पाठ आता खाली गेली. डोकंही बेडवर निपचित झालं. जणू तो एखाद्या मढ्यासोबत सम्भोग करत होता. अचानक तो थांबला.
"स्वातीताई! उठ!" तिच्या गालावर चपटी मारून तो तिला उठवत होता. तिने तिच्या जड झालेल्या पापण्या उचलल्या. त्याच्याकडे पाहत तिने भुवया उंचावूनच काय असं विचारलं.
"माझं होत नाहीये! काहीतरी कर!" तो
"माझी शक्ती सम्पलीय आता. नंतर करूयात." ती
"नाही आत्ताच! तोंडाने कर!" तो
"खरंच रे राजा! माझे प्राणच काढून घ्यायचे बाकी ठेवलेत तू." ती बरळली.
"ते मला काही माहिती नाही! कर काही तरी!" तो
"मला आत्ताही खूप त्रास होतोय, पण मी तुझ्यासाठी सहन करतेय. तू कर ना हवं तेवढा वेळ कर. मी करेन सहन!" ती.

[kunal]

"नको अशी मजा येत नाही. तुझाही काही रिस्पॉन्स हवा ना!" तो
"सांगितलं ना! तू कर ! माझ्यात आता ताकद नाही. तू बोटांनी कशाला केलंस आधी! म्हणून झालं हे असं. आता तुला हवं ते कर. पण मला काही करायला सांगू नकोस" ती दारू प्यायल्यासारखी बोलत होती.
"असं का? ठीक आहे मग. मी करतो हवं ते असं म्हणत त्याने तिच्या हातांना धरून तिला उभं केल.
"ओणवी हो!" त्याने आदेश दिला. ती वाकली आणि समोरच्या ड्रेसिंग टेबलावर तिने आपले हात टेकले. त्याने त्याच्या पायांने तिचे पाय फाकवले. वाकल्यामुळे तिचे नितंब आणखीच उभारून बाहेर आले. कंबर आणखीच बारीक दिसू लागली. तिचे नितंब फाकवून त्याने तिचे गुदद्वार उघडे केले. कोवळ्या गुलाबी रंगाचे गुदद्वार अजून कोरेच होते. तिला अजून त्याच्या डोक्यात काय आलं आहे हे कळलं नव्हतं. आणि ती विचार करण्याच्या अवस्थेतही नव्हती. समोरचीच खोबरेल तेलाची बाटली घेऊन त्याने ती आपल्या लिंगावर उपडी केली. लिंगाला तेलाचा अभिषेक झाला. तेलाने थाबथबलेल्या लिंगावर एकदा हात फिरवून त्याने तो हात तिच्या गुदद्वारावर पुसला.
"काय करतोयस राज?" तिथे स्पर्श होताच तिच्या मागावर काटा आला. हृदय जोरजोरात धडधडू लागलं. ती एकदा कॉलेजात असताना सरांनी तिला लायब्ररीमध्ये ह्या गोष्टीचा अनुभव दिला होता. मासिक पाळी आली असल्याचा राग सरांनी तिच्या पार्श्वभागावर काढला होता. त्यांनतर मात्र तिला या गोष्टीची एवढी भीती बसली की नंतर काहीही झालं तरी ते तिनं टाळलं होतं.
"ते नको हा राजू! प्लीज!" तिचा आवाज जरासा धारदार झाला.
"सहन करणार असं म्हणालीस तू! गप्प बस आता. पाय फाकव त्रास कमी होईल!" त्याच्या आवाजातली जरब वाढू लागली होती. तिने आणखी थोडे पाय फाकवले. तिचे ते भव्य नितंब फाकवत त्याने आपले तेलाने माखलेले लिंग तिच्या गुदद्वारावर टेकविले.हातांनी तिचे नितंब आणखी फाकवत त्याने अगदी सावकाश आपले लिंग आत ढकलले.
"अहं... अहं... हंssss! आई.. आई.. आई...आsss ई ssss. मेलेssssss!" आता मात्र तिला आवाज दाबत आला नाही. त्याच्या लिंगावरीही कमालीचा दाब पडला.
"नको..नको..नको नाssssss"ती किंचाळत टेबलावर मुठी आपटू लागली.
तो दाब सहन करण त्यांच्यासाठीही सोपें नव्हते. दोन्ही नितंबावर घट्ट पकड घेत त्याने आपले लिंग सावकाश बाहेर ओढले.
"आsssssssईssssss गं!" ती पुन्हा किंचाळली. तोंडाचा चम्बू करून ती जोरजोरात हवा बाहेर सोडून वेदना सहन करण्याचा प्रयत्न करत होती. त्याला आरशात सारं दिसत होतं. दोन्ही नितंबावर जोरदार फटके देत त्याने तिची कंबर पकडली. तिचा पार्श्वभाग लालबुंद झाला. तिची कंबर मुठीत आवळून तो दणादण दणके देऊ लागला. तिचा जीव गळ्याशी आला.
"आहाई sss! आ sss आ sss ई ss! मेले.. मेले. मेले! असे चित्रविचित्र आवज मोठ्यांदा तिच्या तोंडून फुटत होते. तो मात्र वरवर अधिकच वेगाने तिचा समाचार घेत होता. आता तिला बिलकुल मजा येत नव्हती. आख्ख शरीर वेदनेने भरून गेलं होतं. शेवटी बऱ्याच वेळाने त्याचा लाव्हा तिच्या ढुंगणात ओतून त्याचे लिंग बाहेर आले. तो उभा राहिला आणि क्षणार्धात ती खाली कोसळली. तो बाथरूम मध्ये जाऊन स्वच्छ होऊन आला. ती तशीच पडली होती. त्याने स्वतःचे कपडे घातले. आणि तिचे कपडे व टॉवेल आणून तिच्या अंगावर टाकला.
"उठ फ्रेश हो लौकर!" तो
"होते!" असं म्हणूनही ती तशीच पडून राहिली.
"मी जातो. फोन करेन नंतर!" असं म्हणून तो खोलीतून बाहेर पडला. ती त्याच्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे किलकिल्या डोळ्यांनी पाहत होती. तिला तो लहानपणीचा अर्ध्या चडडीतला राजू पाठमोरा जाताना दिसत होता.