पटपट कर ना माझ्या राजा

[kunal]

पटपट कर ना माझ्या राजा

काही केल्या शोभनासोबत घालवलेले ते भन्नाट क्षण त्याच्या डोक्यातून जाता जात नव्हते. सहा एक महिने उलटून गेले होते पण शोभनाच्या शरीराचा स्पर्श त्याच्या रोमा रोमाला आजही तशीच आग लावत होता. त्यानंतर त्यांची भेट कधीच झाली नाही. ना फोनवर बोलणं ना मेसेज. तो एका विचित्र मनस्थितीत अडकला होता. त्याला आपण आपल्या बायकोशी प्रतारणा केली याबद्दल अपराधीही वाटत होतं त्याबरोबर शोभनाने चेतवलेला अंगार त्याला अस्वस्थही करत होता. इतके दिवस घरातलं जेवण मिटक्या मारीत खाणाऱ्या त्याला आता बाहेरच्या चमचमीत जेवणाची चटक लागली होती. पण तेवढी हिम्मत मात्र त्याच्यात नव्हती. तो शांत शांत राहू लागला होता. आपल्या मेहुणीवर आपण वाईट नजर ठेवतोय याची किळस आणि त्या सुखाची हाव त्याला बेभान करू लागली होती.
एके दिवशी त्याच्या बायकोच्या कुठल्यातरी नातलगांच्यात छोट्या मुलीचा वाढदिवस होता. बायकोने आदल्या दिवशी निमंत्रण आल्याचं त्याला सांगितलं आणि त्यांच्यातल्या जनावराला हाव सुटली. एरवी सासुरवाडीकडील कोणत्याही कार्यक्रमास जाण्यास तोंड वेंगडणारा तो एका पायावर जाण्यास तयार झाला. शोभना तिकडे नक्की येईल आणि आपल्याला कदाचित आणखी एक संधी मिळेल हे त्याने स्वतःच ठरवून टाकलं.
दुसऱ्या दिवशी ते कार्यक्रमाच्या ठिकाणी पोचले. गाडीतून उतरताच त्याची नजर शोभनाला शोधू लागली. बऱ्याच वेळ इकडे तिकडे भिरभिरल्यानंतर त्याला शोभना दिसली. तो खुश झाला. पण थोड्याच वेळात ती त्याला टाळत असल्याचं त्याला जाणवलं. तो खिन्न झाला. तरी संधी साधून त्याने शोभनाला टोमणा मारलाच.
"काय वाहिणीबाई? नाराज आहेत वाटतं! काही चुकलं आमचं?"
"काही नाही!" शोभनाने तुटक उत्तर दिलं आणि तिथून निघून गेली.
आज आपली डाळ शिजणार नाहीये याची आता मात्र त्याला खात्री पटली. इतका वेळ तो पार्टी एन्जॉय करत होता पण आता त्याला कमालीचं बोअर होऊ लागलं होतं. तो जर बाजूला गाडीजवळ जाऊन एकटाच गेम खेळत उभा राहिला.
"काय चाललंय दाजी? आमच्यावरही नजर पडूद्यात कधीतरी!" कानावर आलेल्या या अनपेक्षित वाक्याने तो उडालाच. त्याने दचकून मागे पाहिलं तर जया! शोभनाची मोठी बहीण!
"काय म्हणता वहिनी? बरं आहे ना सगळं! बऱ्याच दिवसांनी भेट होतेय आपली!" स्वतःला सावरत त्याने कसंबसं वाक्य जुळवलं.
"तुम्हाला वेळ कुठे आहे आमच्याकडे लक्ष द्यायला?" जयावहिनी त्याच्या अगदी शेजारी जाऊन गाडीला टेकून उभ्या राहिल्या.
"असं काही नाही!" त्याला काय बोलावं तेच सुचेना.
"आमची बहीण नीट लक्ष देत नाही वाटतं तुमच्याकडे!" जया
"म्हणजे?" त्याने गेम बंद केली आणि मोबाईल खिशात टाकला.
"अडाण्याचं सोंग घेऊ नका दाजीबा! मला माहिती आहे सगळं!" ज्या खोडीलपणे हसत बोलली.
"काय माहिती आहे . मला काही समजलं नाही!" तो गडबडला. शेवटी चोराच्या मनात चांदणे!
"आता कशाला बोलायला लावताय दाजी नको ते!" जया.
"मला खरंच कळत नाहीये काय बोलताय तुम्ही ते!" तो
"एक मिनिट! शोभनाssss" तिने शोभनाला उगाच हाक मारली.
"त्यांना का बोलावताय?" चोराच्या मनातलं चांदणं आणखीच दाट झालं.
"का? ती आली तर काही प्रॉब्लेम आहे का तुम्हाला?" जया.
"छे छे! मुळीच नाही!" तो घाबरला आहे हे त्याच्या बोलण्यावरून आणि चेहऱ्यावरून स्पष्ट दिसत होतं.
"मग घाबरताय कशाला एवढं?" जयाने खोचकपणे त्याला विचारलं.
"मी कशाला घाबरू ?" तो आपली धडधड लपविण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करत होता.
"हो का? नक्की घाबरत नाही?" जया त्याचं एन्काऊंटर करायचंच असं ठरवूनच आली होती जणू!
"नाही" तिच्या नजरेला नजर मिळविण्याची मात्र त्याची हिम्मत होत नव्हती.
"मग चला बसा गाडीत!" जया
"कशाला?" तो
"शोभनाला विचारलं होतंत का असं?" जयाच्या चेहऱ्यावरचे रंग बदलू लागले होते.
"म्हणजे?" त्याला दरदरून घाम फुटला.
"गाडीत बसता की कसं?" तिने जवळजवळ त्याला धमकीच दिली.
"ब.. ब..बसतो" तो धडपडत ड्रायव्हर सीटवर जाऊन बसला. जयाही बाजूच्या सीटवर बसली.
"काय करायचं आता?" जयाने प्रश्न विचारला.
"म्हणजे?" त्याला दुसरा शब्दच ठाऊक नव्हता जणू!
"म्हणजे शोभनाच्या मिस्टरांना किंवा अस्मितेला जर सगळं कळलं तर काय होईल विचार केला का कधी?" ज्याने त्याच्याकडे जळजळीत कटाक्ष टाकला.
"माफ करा जया वहिनी. चुकीची वेळ होती. घसरलो आम्ही!" त्याने झटक्यात हातच जोडले.
"आम्ही?" तिचा दुसरा कटाक्ष त्याच्यावर पडला.
"सॉरी मी!" तो आता गयावया करणार हे त्याच्या चेहऱ्यावरून स्पष्ट दिसू लागलं.
"हं! ते माहिती आहे मला! पण आता काय करायचं?" जया
"तुम्ही सांगाल ते करीन! पण माफ करा मला!" तो
"नक्की?" जया
"हो! खरंच वहिनी. तुम्ही सांगाल ते करीन पण कुणाला बोलू नका हे!" तो बाहेर असता तर तिचे पायच धरले असते त्याने.
"चला मग! सगळ्यांसमोर शोभनेच्या मिस्टरांची आणि अस्मितेची आणि शोभनेचीही माफी मागायची तुम्ही!" जया
"काय बोलताय वाहिनी तुम्ही?" तो
"नाही जमणार का?" जया कुत्सितपणे हसत होती.
"परिणाम काय होतील विचार तर करा वहिनी!" तो गयावया करत होता.
"तुम्ही केला होतात का हा विचार? तेव्हा???" जया फुत्कारली.
"पण त्याची एवढी मोठी शिक्षा नका देऊ! पाया पडतो तुमच्या!" तो
"मग?" जयाने चेंडू पुन्हा त्याच्या कोर्टात टोलावला.
"बाकी काहीही सांगा!" तिने आत्ता जीव द्यायला सांगितलं असतं तर त्याने तेही केलं असतं.
"ठीक आहे चला गाडी चालू करा आणि समोरच्या गार्डनच्या पार्किंगमध्ये घ्या!" जया. त्या नातेवाईकांच्या घराजवळ एक मोठं गार्डन होतं पण ते दर शुक्रवारी बंद असायचं.
"कशाला?" तो
"ठीक आहे मग मी करते मला करायचं ते!" जयाने गाडीचा दरवाजा उघडला. त्याने पट्कन तिचा हात धरला आणि ओढून तिला पुन्हा गाडीत बसवलं
"मग घेताय गाडी?" तिने पुन्हा एकदा विचारलं.
"घेतो तुम्ही बसा!" त्याने गाडी चालू केली. जाता जाता त्याने अस्मितेला कामानिमित्त सांगली शहरात तासभर जाऊन येतो म्हणून सांगितलं.

सोसायट्यांमधले रस्ते फिरून फिरून गाडी गार्डनच्या पार्किंगमध्ये आली. त्यावेळी तो भाग अगदीच निर्मनुष्य झालेला होता. त्याला तिचं ऐकण्याशिवाय पर्याय नव्हता.
"मला खूप म्हणजे खूप राग आला आहे तुमचा!" जया रागाने त्याच्याकडे पाहत बोलली.
"साहजिक आहे! मी मूर्खपणाच केला!" तो खिन्नपणे मान खाली घालुन बोलत होता.
"नाहीतर काय? आता लहान नाही आहात तुम्ही? आणि ती तर पटाईतच आहे जाळ्यात ओढण्यात लोकांना!" तिने मूठ आवळली.
"पण आपण इथे का आलो आहोत?" तो
"तुम्हाला शिक्षा भोगायची आहे ना आता?" ती हसली.
"इथे?" त्याला काय चाललंय काहीच कळत नव्हतं.
"हो!" जया. तिच्या मनात काय चाललं आहे याचा काही एक थांगपत्ता त्याला लागत नव्हता.
"असं थोडं थोडं करून जीव नका घेऊ हो! काय असेल ते सांगून टाका एकदाचं!" तो काकुळतीला आला होता.
"घाई काय आहे? आमचे हे तर आलेच नाहीत आणि तुम्ही तुमच्या हिला सांगून आला आहात. आणि आपल्याला इथे कुणी कधीच शोधायला येणार नाही" ती हसली. तिचं भेसूर हास्य पाहून त्याची जाम टरकू लागली होती.
"बस वहिनी! आता सांगून टाका पट्कन!" त्याने हिम्मत गोळा करायला सुरुवात केली होती.
"सांगू?" ती
"मी गाडी परत घेतो मग!" त्याने चावीला हात घातला. तिने झटकन त्याचं मनगट पकडलं.
"हो!हो! काय घाई आहे!"
"बोला नं मग पट्कन!" तो वैतागला.
"खरं तर थोरली बहीण म्हणून माझा हक्क होता पण तुम्ही तिला आधी दिलात! ठीक आहे! पण उशिरा का होईना माझा हक्क मला द्यायला पाहिजे तुम्ही!" तिने एक कामुक कटाक्ष त्याच्याकडे टाकला.
"वहिनी!" त्याला काहीच कळेना.
"हो! तिच्यासोबत जे जे तुम्ही केलंत ते माझ्यासोबत करायचं! आत्ता!" तिने आपल्या खांद्यावर हात घालत साडीची पिन काढण्याचा प्रयत्न सुरु केला.
"नाही!" त्याने ठामपणे नकार दिला.
"हाहाहा! तुमच्याकडे पर्याय नाहीये दाजी!" ती पिन आपल्या मंगळसूत्राला अडकवत खिदळली!
"प्रोटेक्शन नाहीये आत्ता! परत कधीतरी!" तो तिला टाळण्याचा प्रयत्न करू लागला!"
"प्रोटेक्शन? तिला प्रेग्नेंट केलंत तुम्ही दाजी! मला उगाच कळलं का हे सारं? तेव्हा हे वाक्य वापरलं असतत तर आत्ता कदाचित आपण इथे नसतो. नाही का?" जयाने आपला पदर अलगद आपल्या खांद्यांवरून उतरवून आपल्या मांडीवर ठेवला. अंधारून येऊ लागलं होतं. संधिप्रकाशात त्याला फारसं स्पष्ट दिसत नव्हतं.
"अरे देवा! शोभना वहिनी बोलल्या नाहीत मला!" तो
"तिने तुम्हाला सांगितलं असतं तर काय केलं असतं हो तुम्ही?" तिने त्याच्याजवळ उत्तर नसणारा प्रश्न त्याला विचारला. तो शांत झाला.
तिने त्याचा डावा हात धरला आणि आपल्या उजव्या उरोजवर धरून करकचून दाबला. त्याच्या लिंगात शिरशिरी आली. त्याने हात झटकून बाजूला घेतला.
"एका चुकीची शिक्षा म्हणून आणखी मोठी चूक करायला सांगताय तुम्ही जयावहिनी!"
"चूक चूक असते लहान मोठं नसतं त्यात" जया.
"मला नाही जमणार. पाहिजे तर मी आत्ता सगळ्यांसमोर त्या तिघांची माफी मागतो!" त्याला फक्त त्या सिच्युएशनमधून बाहेर पडायचं होतं.
"तो पर्याय आता संपला आहे" असं म्हणत तिने आपल्या घट्ट ब्लाउजची वरची दोन हुकं काढली. गाडीतील मंद लाईटच्या उजेडातही तिचा गोरा वर्ण उजळून निघाला होता. त्यावर दाबला गेलेला तिचा गर्द हिरव्या रंगाचा ब्लाउज तिच्या अतिभव्य उरोजांना कसंबसं थोपवून धरण्याचा प्रयत्न करत होता. दाट स्तनरेषेत अडकलेलं तिचं मंगळसूत्र जणू त्याला धोक्याची सूचना देत होतं.
"हे बघा वहिनी, मला हे असं अवघडलेल्या स्थितीत काहीही करता येणार नाहीये! आपण नंतर कधीतरी निवांत करूयात ना घाई काय आहे?" त्याने थोडा विचार केला आणि आपला पावित्रा बदलला.
"नाही! आत्ता इथेच!" ती काही ऐकायला तयार नव्हती.
"वहिनी! लोक शोधत असतील तुम्हाला आणि सगळ्यांनी आपल्या दोघांना एकत्र पाहिलं आहे शेवटचं!" त्याने तिला हळूहळू गुंडाळण्यास सुरवात केली.
"ठीक आहे. आज रात्री मी फोन करेन. लगेच यायचं." तिने आपल्या ब्लाउजचे हुक्स लावले आणि पदर सारखा केला. त्याच्या जीवात जीव आला. त्याने गाडी स्टार्ट केली आणि परत वळवली. घराच्या थोडं अलीकडेच त्याने तिला खाली उतरवलं आणि तो कार्यक्रमाच्या जागी पोचला.
कार्यक्रम झाला सगळे लोक पांगले. बाहेर गावाहून जे जवळचे नातेवाईक आले होते तेवढे फक्त राहिले. जेवणं आटोपल्यावर सगळे झोपायला तयारीला लागले. त्याने अस्मितेला सांगलीत मित्राकडे झोपायला जातोय असं सांगितलं आणि सरळ लॉज गाठला. जयावहिनीच्या तावडीतून सुटणं त्याच्यासाठी फार महत्त्वाचं होतं. तो रात्री दहा वाजेपर्यंत दारू प्यायला. दहा वाजता त्याचा फोन वाजला. जयावहिनी! तो परत घाबरला. हिम्मत करून त्याने फोन उचलला.
"हॅलो!"
"काम होतं थोडं!"
"सकाळी!"
"अहो पण तिथे कसं जमणार?"
"सिटीत आहे मी."
"नाही हो फसवायचं नव्हतं हो बिलकुल! शप्पथ!"
"सगळ्यांना कळल्यावर काय होईल विचार करा जरा!"
"हट्टीपणा नका करू. जरा ऐका माझं तुम्ही!"
"ठीक आहे!"
"येतो!"

तो गडबडीने टेबलावरून उठला आणि घराच्या दिशेने भरधाव गाडी चालवत निघाला. सोसायटीच्या बसस्टॉपजवळ जयावहिनी तोंडाला स्कार्फ बांधून उभी होती. त्या नातेवाईकांचा मुलगा तिच्या शेजारी उभा होता. तिच्या बॅगा तिने सोबत घेतल्या होत्या. त्याने त्याची गाडी जरा लांबच थांबवली आणि तिला कॉल केला.
"हॅलो. हो मी निघतेय इथून रिक्षाने. तुम्ही बसस्टॅण्डला या मला न्यायला!" एवढं बोलून तिने फोन कट केला. त्याला समजायचं ते समजलं. त्याने गाडी वळवली आणि तो बसस्थानकाजवळच्या रिक्षास्टॅन्डसमोर थांबला. काही मिनिटांतच एका रिक्षातून जया उतरली. त्याला तिने पैसे दिले आणि झरझर चालत ती त्याच्या गाडीजवळ आली. त्याने गाडीचे दार उघडले. तिने बॅग मागच्या सीटवर ठेवली आणि ती त्याच्या शेजारी बसली. येताना गप्पा चालूच होत्या. जया सगळ्यांना तिच्या एका जुन्या मैत्रिणीला भेटायला जात आहे आणि तिथून तशीच सकाळी आपल्या घरी जाणार असल्याचं सांगून तिथून सटकली होती. ती खूपच हुशार निघाली. त्याने निमूटपणे गाडी लॉजवर घेतली. गाडीतून उतरून दोघेही लिफ्टने वरच्या मजल्यावर गेले. आता त्याच्याकडे कोणतंही कारण शिल्लक राहिलं नव्हतं. त्याने विरोध करायचा नाही हे मनोमन ठरवून टाकलं. दोघेही रूममध्ये गेले. तो जाऊन सोफ्यावर बसला आणि बाजूच्या फ्रिजमधल्या बियरच्या बाटल्या काढून बियर पिऊ लागला. ती बेडवर बसली आणि अंगावरचे एकेक दागिने उतरवून ती बाजूच्या टेबलवर ठेऊ लागली. ती तिचे निरीक्षण करत होता.

जया म्हणजे त्याच्या बायकोची सर्वात मोठी बहीण. तिचं लग्न ती दहावीत असतानाच झालं होतं. तिचा मुलगा आता कॉलेजात जाऊ लागला होता. मजबूत बांधा, गोरापान वर्ण, वळणदार शरीरयष्टी, शरीरावर जागोजाग मांस चढलेलं होतं. तिने गडद हिरव्या रंगाचा ब्लाउज आणि तशीच पैठणी नेसलेली होती. तो बसला होता तिथून पदराखालून डोकावणारा तिचा डावा स्तन स्पष्ट दिसत होता. त्याखाली गुबगुबीत मांसल पोट चमकत होतं. भारदस्त दंडामध्ये बाजूबंद रोवलेला दिसत होता. एकूणच तिच्या मध्यमवयीन शरीराची आकर्षकता आताशा त्याच्या नजरेत भरु लागली होती. तिला जाड म्हणायला हरकत नव्हती पण तरीही ती कमालीची आकर्षक नक्कीच होती. तिच्या सर्वांगाचे निरीक्षण करता करता त्याचे लिंग कधी उत्तेजित होत गेले हे त्याला कळलं देखील नाही.
"किती वेळ लागेल अजून तुम्हाला?" जयाने त्याला विचारलं.
"आता घाई काय आहे वहिनीबाई? अख्खी रात्र आपलीच आहे!" असं म्हणत त्याने दुसरी बाटली तोंडाला लावली.
"तोपर्यंत मस्त गरम पाण्याने अंघोळ करून फ्रेश का होत नाही तुम्ही?" तो बियरचे घोट गिळत बोलला.

ती काही न बोलता उठली आणि बेडवरचा टॉवेल घेऊन बाथरूममध्ये शिरली. पंधरा एक मिनिटांनी ती अंघोळ करून आपले केस पुसत बाहेर आली. तो सोफ्यावरच आडवा झाला होता. त्याच्या शेजारीच सोफ्यावरच्या अरुंद जागेत ती बसली. तिच्या पाठीचा गुबगुबीत स्पर्श त्याच्या पोटाला होत होता. ती त्याच्या अंगावर रेलून बसली आणि आपली बोटं अगदी नाजूकपणे त्याच्या चेहऱ्यावर फिरवू लागली. तिचा उरोज त्याच्या छातीवर दाबला गेला होता. तिला त्या नवख्या स्पर्शाने आणखी उत्तेजित व्हायला होत होतं. हे सगळं अर्थात आधीही केलंच होतं पण त्या अजाण वयात तिला या सगळ्याचा अर्थ माहिती कुठे होता? आणि जेव्हा तिचं शरीर या भावनांना समजू लागलं तोपर्यंत त्या नात्यातील नवखंपण संपून एक रुटीन चालू झालं होतं. या क्षणांचा आस्वाद तिला कधी घेताच आला नाही. रस्त्याने जाताना तरुणांकडे पाहिल्यावर तिच्या उरात धडधडू लागे. कधीकधी तर तिचं मन तिला थेट अंथरुणात घेऊन जाई. पण समाजबंधने तिच्या पंखांना बांधून ठेवत होती. जेव्हा तिला शोभनेकडून त्यादिवशी काय झालं हे कळलं त्याचवेळी तिने आपला थोपवून धरलेला उन्माद मोकळा करायचं ठरवलं. बंधनात राहूनही मुक्त होण्याचा मार्ग तिला त्याच्या रूपाने दिसू लागला होता.

[kunal]

तो पिऊन जवळजवळ अर्धमेला झाला होता. इथेही तिला सुख मिळणार नव्हतं ते तिला ओरबाडूनच घ्यावं लागणार होतं असं दिसत होतं. आपला पदर स्वतःच छातीवरून दूर करत तिने आपले भारदस्त उरोज त्याच्या छातीवर टेकवत आपला भार त्याच्या अंगावर सोडून दिला. तिचे भव्य उरोज दोघांच्या शरीराच्या मध्ये चेमटले गेले. त्या दाबानेही तिला गुदगुल्या होत होत्या. आपले दोन्ही हात त्याच्या मानेभोवती गुंफत तिने आपला चेहरा त्याच्या चेहऱ्यासमोर आणला. तो जवळजवळ गुंगीत होता. त्याने मान टाकली होती. त्याचे डोळे अर्धवट झाकलेले होते. तिचे थरथरणारे ओठ त्याच्या ओठांना बिलगण्यास आतुर झाले होते. पण तिला प्रतीक्षा होती ती प्रतिसादाची! तो काही केल्या उठत नव्हता. तिने बाजूचा ग्लास उचलला आणि सपकन त्यातलं पाणी त्याच्या तोंडावर मारलं. त्याने दोन तीनदा मान झटकली. आपण अर्धे ओले झालो आहोत हे कळल्यावर तो अर्धवट उठून बसला.
"काय आहे हे?" त्याचा आवाजही जड झाला होता.
"मग? इथे काय झोपण्यासाठी आलेय का मी? त्यासाठी एवढे खटाटोप केलेत का?" जया त्रासून गेली होती.
"मग करा ना हवं ते? मी अडवलं नाहीये तुम्हाला!" तो
"ती झटकन तिथून उठली आणि बेडच्या कडेवर जाऊन बसली. तिचा पदर जमिनीवर लोळत होता. त्याच्याकडे पाठ करून ती बसली होती. मुसमुसण्याचा आवाज आल्यावर तो सोफ्यात नीट उठून बसला.
"रडताय की काय तुम्ही?" त्याने रुमालाने आपला चेहरा पुसत विचारलं.
"शोभनेनं सांगितलेलं वर्णन वेगळंच होतं. माझ्या नशिबात नसावं ते सगळं बहुतेक!" तिने हुंदका दिला.
""काय सांगितलं तिने तुम्हाला?" त्याने शर्टची बटणं काढत विचारलं.
"जे घडलं तेच सांगितलं. पण बहुतेक खरंच माझं वय झालंय आता! तुम्हाला साधं पाहवतही नाहीये माझ्याकडे!" ती मुसमुसत होती.

भिजलेला शर्ट काढून ठेवत तो तिचे शरीर न्याहाळू लागला. अगदी टिपिकल गृहिणी होती ती. वयाप्रमाणे तिचं सारं शरीरच गुबगुबीत झालेलं होतं. अगदी तिच्या पाठीवरही तिचा ब्लाउज मांसात रुतला होता. ब्लाउजच्या दाबाने तिच्या ब्राचा आकार तिच्या पाठीवर आणि काखेत उठून दिसत होता. आणि ब्रा चा तिच्या मांसल शरीरावर पडणारा दाबही! ब्लाउजच्या खाली पाठीवर एक वळी पडली होती. पाठीच्या माध्यभागीचा खळगा जरा जास्तच खोल दिसत होता. तिच्या नितंबांचा फुगवटा घट्ट लपेटलेल्या हिरव्या गर्द साडीने अधोरेखित केलेला होता. हातांच्या कोपराच्या थोडं वरपर्यंत येणाऱ्या तिच्या ब्लाउजच्या बाह्यांनी जणू तिच्या दंडाचं मांस आवळून धरलं होतं. बाजूबंद बांधलेल्या जागी त्याच्या दाबाचा व्रण पडला होता. नुकत्याच वयात येणाऱ्या मुलांना ज्याप्रकारच्या विवाहित स्त्रियांचं कमालीचं आकर्षण असतं त्या प्रकारात मोडणारी ती परफेक्ट आंटी किंवा भाभी होती ती!
"असं काही नाहीये! वय आहेच किती असं तुमचं?" तो बडबडला.
"मग का मी अजूनही वाटच पाहत आहे त्या क्षणांची? मला कंटाळा आलाय त्या रुक्षपणाचा. शृंगाराची तोंडओळखही नाही झालीये माझी. संभोग आणि शृंगार यातला फरकाचा अनुभव कधी मिळणार मला?" तिने जवळजवळ हंबरडा फोडला.
तो उठून बेडवर तिच्या मागे जाऊन बसला. त्याने आपला डावा हात तिच्या कमरेवर पडलेल्या माणसाच्या वळीवर ठेवला आणि अलगद ते मांस आपल्या मुठीत आवळलं. अचानक झालेल्या त्या स्पर्शाने तिचा श्वासच थांबला. मान वर करून तिने आपले डोळे गच्च मिटून घेतले. त्याने आपला उजवा हात तिच्या काखेतून पुढच्या बाजूला नेत तिच्या किंचित सुटलेल्या पोटावर स्थिरावला आणि दोन्ही हातांनी पकड मजबूत करत त्याने तिला आपल्या जवळ ओढले. तिच्या नवऱ्याव्यतिरिक्त इतर पुरुषाच्या शरीराचा स्पर्श ती प्रथमच अनुभवत होती. तिचं सर्वांग थरथरू लागलं होतं. तिचे अक्षरशः भव्य असणारे उरोज तिने पाठीला बाक देत उत्तजनेत बाहेर काढले. तो एका हाताने तिचे मऊ गुबगुबीत पोट तर दुसऱ्या हाताने तिची वळणदार कंबर कुस्करु लागला. ती मोठमोठे श्वास भरू लागली. त्याने आपले ओठ तिच्या रुंद मांसल पाठीवर टेकवले आणि तिला आपली पँटी ओलसर होऊ लागल्याचं जाणवलं. तो अगदी सावकाश आपल्या जीभेचा शेंडा तिच्या पाठीवर सरसर फिरवू लागला आणि ती बेभान होऊन उसासे सोडू लागली. मधूनच तो तिच्या खांद्यांवर आपले दात रोवित होता उत्तेजना असह्य होऊन ती उसासे टाकीत होती. तोंडाने तिने "दाजीsss... दाजीssss" चा एकच जप लावला होता. प्रत्येक श्वासासोबत ती त्याचं नाव घेत होती. तो मात्र आधाशीपणे तिच्या पाठीचा आस्वाद घेण्यात गुंग झाला होता. त्याचे हात तिच्या पोटाचा अन कमरेचा स्वैर समाचार घेत होते. तिच्या रोमारोमावरील बारीक सोनेरी लव ताठ उभी राहिली होती. तिच्या मानेवर त्याने मोर्चा वळवताच तिला आपली उत्तेजना दाबणे कठीण होऊन बसलं आणि तिने आपल्या हातांनी स्वतःचे स्तन ब्लाउजवरूनच करकचून पिळण्यास सुरवात केली. तिच्या खांद्यांवरून समोरच्या आरशात त्याला ती स्वतःचे स्तन पिळताना दिसली आणि त्यांच्यातलं जनावर जागं झालं. तो वेड्यासारखा तिच्या आख्ख्या पाठीवर असंख्य चुंबनाचा वर्षाव करू लागला आणि ती आणखीच जोरजोरात आपल्या स्तनांचा चोळामोळा करू लागली. तिच्या तोंडून बाहेर पडणारं त्याचं नाव प्रत्येक वेळी त्याच्यात पेटलेल्या आगीला आणखी भडकवत होतं. पोटाशी खेळणारा त्याचा हात आता खाली सरकला आणि त्याने तिच्या बेंबीखाली खोवलेल्या तिच्या साडीच्या निऱ्या उपसल्या. परकरची गाठ सोडत त्याने तिची कंबर बंधनातून मुक्त केली. तिचे अगदी किंचित सुटलेले पोट आता खाली झुलू लागले. तिनेही पाय खोडत त्या परकरच्या आणि साडीच्या वेढ्यातून तिच्या देहाची सुटका करून घेतली. त्याचा प्रत्येक स्पर्श जणू तिच्या शरीरावर आणि तिच्या मनावरही कोरला जात होता. त्याच्या चुंबनांच्या वर्षावातून स्वतःचा बचाव करत ती त्याच्यापासून दूर झाली अन बेडवर उताणी पडून धापा टाकू लागली.

तो तिच्याजवळ गेला आणि तिच्या बाजूला एका अंगावर झोपत बोलला "एवढ्यात?" असं म्हणून तो उताणा पडला तसा तिने त्याचा हात पकडला. तिच्या नाजुक बोटांच्या स्पर्शाने तो सुखावून गेला.
"असं कसं? आजची रात्र संपायची नाही लवकर" ती तिची पकड़ घट्ट करत बोलली. तो उठून तिच्या शेजारी बसला. त्याने तिच्या खांद्यांच्यावर त्याचे दोही हात ठेवले. तिला खरं तर संकोच वाटत होता. त्याच्या मनगट आणि कोपरांच्या मधे तिच्या वक्षांचा स्पर्श होत होता. तिने अंग चोरून घेतले होते. डोळे मिटून घेतले होते. त्याने तिच्या ओठांच्या जवळ त्याचे ओठ नेले. तिचे ओठ थरथरत होते. त्याने अलगद तिचा खालचा ओठ त्याच्या ओठांमध्ये पकडला. ती शहारली. तो तिचा ओठ चोखु लागला. अगदी अलगदपणे. ती तिचे दोन्ही हात त्याच्या केसांत फिरवू लागली. त्याने स्वतःला तिच्या अंगावर झोकुन दिले. जयाच्या भारदस्त वक्षस्थळांवर त्याच्या छातीचा दाब पडला. त्यांचा गुबगुबीतपणा त्याला जाणवत होता. ते उत्कटपणे चुंबन घेत होते. श्रुंगाराच्या आगीने आता तिलाही वेढले होते. ती हाव-यासारखं करत होती. त्याच्या तोंडात जीभ घालून त्याच्या जीभेला वेटोळे घालत होती. असह्यपणे त्याच्या पाठीवर हात फिरवीत होती. त्याने एका हाताने तिची मान आणि एका हाताने तिची कंबर घट्ट दाबुन धरली होती. तिच्या गालांवर, कपाळावर चुंबने घेत घेत त्याने त्याचे तोंड तिच्या मानेत घुसवले आणि अधाशीपणे तिची मान चाटू लागला. तिथे जीभेने गुदगुल्या करू लागला. जयाच्या कपाळावर आठ्यांचे जाळे पसरले. जयाने तिचा एक हात त्याच्या डाव्या काखेतुन मागे नेला हितं आणि ती त्याची मान कुरवाळीत होती तर हात दूसरा उजव्या काखेतुन मागे जात त्याच्या पाठीवर फिरत होता. मधुनच ती त्याच्या अंडरवियरमधे हात घालून त्याचे नितंब कुरवाळीत होती.
काही वेळाने तो तिच्या खांद्यावर आणि ब्लाउजमधून उघड्या दिसणार्या छातीवर तुटून पडला. तिने तिचा खालचा ओठ एका बाजुने तिच्या दातांखाली करकचून धरला होता. तो त्याच्या एका हाताने तिचे आख्खे शरीर कुरवाळीत होता. तिची छाती गोरीपान होती. जिथे जिथे किस करील तिथे तिथे लालभडक होत होती. ज्या ज्या ठिकाणी त्याचे दात लागत होते तिथे तिथे गडद व्रण उठत होता. ती आवेगाने छाती उचलून धरत होती अणि तो सहन न झाल्याने पुन्हा खाली सोडून देत होती. चाटून चोखुन तिची छाती लालभडक करून टाकली होती. त्याने त्याचे दोन्ही हात तिच्या भारदस्त उरोजांवर ठेवले आणि ब्लाउज वरूनच तिचे स्तन पिळत चावू लागला. त्याचं ताठारलेलं लिंग तिच्या मांड्यांच्या मधे रगडत होतं.
"आsssss ह! स्स्सsss" ती विव्हळत उसासे टाकत होती .

तो तिचा ब्लाउज खाली ओढून तिचे स्तन जास्तीत जास्त उघडे करून चाटण्याचा प्रयत्न करत होता. तिच्या निपल्सच्या कडेची वर्तुळे थोड़ी थोड़ी दिसत होती. ब्लाउज आणि ब्रामुळे त्याला आता अडचण होऊ लागली होती.
काही वेळाने त्याने तिला उभं केलं तिने लाजुन तिचे दोन्ही हात क्रॉस करून तिच्या छातीवर धरले होते. तिच्या दोन्ही कोपरांच्या मधे तिची बेंबी खुप खुलुन दिसत होती. तिच्या कमरेवर पँटीच्या किनारीवर तिचं सुटलेलं पोट अगदी हलकेच लोंबत होतं.
त्याने तिला जवळ ओढले आणि तिच्या गुबगुबीत मऊ गोऱ्यापान पोटावर तो तुटून पडला. त्याचे दोन्ही हात तिच्या टरबूजांचा समाचार घेत होते. आणि तिने दोन्ही हातांनी त्याचे केस गच्च धरले होते.
तो त्याची जीभ तिच्या बेंबीत कोंबून घुसळत होता. पोटावर एकही जागा अशी शिल्लक राहिली नव्हती जिथे त्याच्या जीभेचा स्पर्श झाला नव्हता. आता त्याने तिला उलटे फिरवलं. तिच्या पाठीच्या माध्यवरील खळगा खुप खोल होता. तो उठून उभा राहिला आणि त्याने तिला मिठीत ओढले. आपल्या बाहुपाशात तिला घट्ट आवळून तो तिच्या पाठीवर चुंबने बरसवू लागला. दोन्ही हातांनी तिचे स्तन उद्धवस्त करण्याचं त्याचं काम चालूच होतं. तिचे खांदेही त्याने चावून चावून लाल केले होते. तिचे उसासे आणि दाजी दाजीचा जप काही केल्या थांबत नव्हता. तिचं पोटही मुठींनी चुरगाळल्यामुळे लालभडक झालं होतं. हळू हळू त्याने आपला मोर्चा तिच्या शरीराच्या खालच्या भागाकडे वळविण्यास सुरवात केली.

ती एवढीही जाड नव्हती. भारदस्त आणि भव्य दिसत असल्या तरी तिच्या मांड्या आजिबात लुळ्या नव्हत्या. एकदम आखिव रेखीव आणि घट्ट. नेहमी झाकलेल्या असल्यामुळे त्या ज़रा जास्तच गोऱ्या होत्या. तिच्या पाठीवर किस करता करता त्याने आपली पॅन्ट उतरवली आणि तिच्या काखेतुन हात पुढे काढून तिची दोन्ही वक्षस्थळे पुन्हा दोन्ही हातात घेतली. आवेगात मी तिचे दोन्ही स्तन अगदी करकचून पिळले.
"आउच! दाजीबा किती पिळताय? काही विचार करा ना" ती कळवळली.
त्याने साफ दुर्लक्ष केले आणि एकेक करून तिच्या ब्लाउजचे सगळे हुक्स त्याने काढले. तिचा ब्लाउज लूज पडला. तिची ब्रा पण एकदम मऊ होती. आता तो ब्रावरूनच तिचे स्तन कुरवळू लागला. खेळता खेळता त्याने तिचा ब्लाऊज उतरवला आणि तिला पुन्हा बेडवर पाडले. तिने पांढरीशुभ्र जाड पट्ट्या असणारी ब्रा घातली होती. त्या भव्य गोळ्यांचं वजन पेलण्यासाठी अर्थात तीच समर्थ होती. त्याच्या दोन्ही हातात मिळूनही मावणार नाही असे तिचे उरोज होते. त्याने तिच्या काखेखालून हात घालून बाजूने तिच्या ब्रामधे कोंबले. तिच्या स्तनांचा अगदी लुसलुशीत मऊ आणि मुलायम स्पर्श होताच जणू त्याच्या सर्वांगात भडका उडाला. बर्याच वेळ तिचे निपल्स पिळल्यानंतर तिच्या खांद्यात रुतलेल्या तिच्या ब्राच्या स्ट्रॅपमध्ये आपली बोटं अडकवत त्याने ते तिच्या दोन्ही खांद्यांवरून उतरवले. तिनेही आपली छाती उंचावत आपले हात पाठीमागे घेतले व ती ब्राचे हुक्स काढण्यासाठी धडपडू लागली. या प्रकारात तिची पाठ उचलली जाऊन तिला बाक पडला आणि तिचे उरोज आणखीच उभारून वर आले. कसेबसे आपल्या ब्राचे हूक काढत तिने ब्रा उतरवून बाजूला फेकली. तिचे गुबगुबीत गोरेपान भारदस्त स्तन त्याच्यासमोर मुक्त झाले. त्यांच्या आकारामुळे ते काहीसे लोंबत होते पण तरीही ते कमालीचे आकर्षक दिसत होते. त्याने आपली बोटे तिच्या स्तनाच्या मऊ त्वचेवर अलगद फिरवायला सूरूवात केली.
"आहहह sssss!" ती सुस्कारली!
तिच्या गुलाबी टपोऱ्या स्तनाग्रांना बोटांच्या चिमटीत पकडून हळुवारपणे पिळु लागला. ती उत्तेजना सहन न झाल्यानें विव्हळत होती. खाली वाकत त्याने आपल्या जीभेचा शेंडा तिच्या फटफटणाऱ्या कळीवर टेकवला.
"उंssssss स्स्सssssss!" तिला काहीच सुचत नव्हतं.
दोनही हातांनी तिचा उजवा स्तन दाबून धरत त्याने तो आपल्या तोंडात कोंबला आणि चोखू लागला. त्याच्या जीभेचा आणि टाळूचा तिच्या स्तनाग्रांना स्पर्श होत होता. तिने आपले ओठ आपल्या दातांत दाबून धरले होते. दोन्ही हातांनी त्याचे खांदे आवळून धरत ती त्याची उत्तेजना त्याला परत करत होती. तिच्या इतर शरीरापेक्षा तिचे पाय थोडे अधिक गोरे होते. तिने त्याच्या कमरेभोवती आपल्या पायांचा विळखा घातला होता. तिची भिजलेली पँटी बोटाने एका बाजूला सारत त्याने तिची योनी उघडी केली. काळ्याकुट्ट पाकळ्यांमधून ती पाझरत होती. त्याने आपलं मधलं बोट अलगद तिच्यात सकवलं.
"आहsss आहा..हा! उंsss स्स्सsss" ती आवेगाने वळवळली.
तशी ती बऱ्यापैकी फकलेली होती पण तो ही तसाच जाडजूड होता . तिने दोन्ही हातांनी बेडशीट मुठीत आवळून धरलं होतं. त्याने तिच्या मांड्यांच्या मध्ये येत आपली अंडर्विअर गुडघ्यांपर्यंत खाली घेतली आणि आपले ताठरलेले लिंग अलगद तिच्या द्वारावर टेकवले आणि नंतर तिचे दोन्ही पाय आपल्या खांद्यावर टाकले. त्याच्या लिंगाचे टोक तिच्या योनीद्वारावर गुदगुल्या करत होते. तिने डोळे घट्ट मिटून घेतले होते. त्याचे लिंग आजून तिने पहिलेच नव्हते त्यामुळे तिच्यावर आता काय कोसळणार होते याची तिला पुसटशीही कल्पना नव्हती. तिचे शरीर कमरेतून दुमडत त्याने आपला भार सोडून दिला. ती क्षणार्धात तिचं सर्वांग जणू काही सेकंदांसाठी बधीर झालं. आणि अचानक सगळं शरीर वेदनेने भरून गेलं!
"आsssssssss याईssss! मेलेssssss!" ती चित्कारली. जणू एखादी जाडजूड काकडीच जणू वाट काढत तिच्यात घुसली होती असं तिला वाटलं.
तिचे गुडघे तिच्या उरोजांवर दाबले गेले होते आणि त्यावर त्याच्या शरीराचा आख्खा भार होता. तिच्या एकमेकींना चिटकलेल्या मांड्यांच्या मध्ये तिची फुगीर कोमल योनी त्याच्या जाडजूड भाल्याने फाकवली होती.
तिने दोन्ही हात वर करत खांद्याच्या वर बेडशीट घट्ट पकडले होते. तिची नखे गादीत जवळजवळ घुसली होती. डोळ्यांतून अश्रूंच्या अखंड धारा वाहत होत्या.
"मेले...माझी कंबर!! उठा दाजी लवकर!!" ती रडकुंडीला आली. त्याने तिला सोडून तिचे पाय सरळ केले आणि पुन्हा आपलं भलंमोठं हत्यार घस्सकन तिच्यात घुसवलं.
"आ...आई!! हळू ना दाजी!" ती ओरडली. तिच्या वळणदार कमरेला दोन्ही हातांनी घट्ट धरत तो धडाधड धडका देऊ लागला.
"आsss ह! उsssss ह!"
"अssss! इsssss!"
"आउच! सस्ससssss!"
"उफ्फssss!" असे चित्रविचित्र आवाज काढत ती ओरडत होती. तिचं आख्खं शरीर लाल भडक झालं होतं! दोघेही घामाने थबथबले होते. तो वर वर वेग वाढवू लागला.
"वहिनीssssss! आता हवेत उडायला लागल्यासारखं वाटतय बघा!" तो बरळला
"तोंड बंद कर! उरक लवकर...जोरात!! आणखीssss!! !" तिला जणू त्या वेदनेचं व्यसन लागलं होतं. ती आता थेट त्याला अरेतूरे बोलू लागली.
"जोरात? हे घे!" तो थोडीच मागे हटणार होता. जरासं थांबून त्याने अगदी जोराचा दणका दिला!
"आई ssss आsssss! बस्स एवढंच?" ती त्याला अजून आव्हान देत होती.
"हे घे!" त्याने आणखी जोरात तिला ढोसललं.
"आssssss ह! बस्स?" ती जाम पेटली होती. त्याच्या दणक्यांच्या तालावर तिचे वक्ष उसळ्या मारत होते.
"अजून? हे घे!" त्याने आणखी जोर लाऊन दणका दिला.
आता मात्र तिला ओरडताही आलं नाही. तिचा आवाज घशातच विरला.
"बोल ना आता!" त्याने अजून जास्त जोराचा ठोका लगावला.
"मं ssss! आह!!!" ती वेदनेच्या सुखात मनसोक्त डुंबत होती
"पटपट कर ना माझ्या राजा!" ती बरळली
तो भराभर कंबर हलवत तिच्या शृंगारासाठी तळमळत असलेल्या शलरीराचा समाचार घेऊ लागला.
"आईssssss! आणखी भरभर!" ती सुखाला आता असुसली होती. ]लLआणि तो तिची प्रत्येक फर्माईश पूर्ण करत होता. अखेर आपल्या गरम लाव्हारसाने त्याने तिची योनी भरून टाकली आणि तो तिच्या बाजूला गादीवर कोसळला.

दोघेही धापा टाकत होते. एकमेकांकडे पाहत ते हसले.
"आजची रात्र लवकर संपायची नाही!" तो तिच्या डोळ्यांत पाहत बोलला.