Marathi Sex Stori- माय-लेक झाले नवरा-बायको

[rangila]

Marathi Sex Stori-


माय-लेक झाले नवरा-बायको

ही गोष्ट शंभर-सव्वाशे घरांची वस्ती असणाऱ्या एका खेडूत गावातील आहे. त्या गावात एक बिर्हासड गावाच्या एका कोपऱ्यात पाल टाकून राहत होते. आधी आजूबाजूला पाच-सहा बिर्हायडे होती. पण ते दुसऱ्या गावाला गेल्याने आता एकटच बिर्हाेड तेथे राहिलं होतं. हे लोक कधी येथे तर कधी तेथे, असे भटकत राहत. त्यांना स्थायिक असं. घरदार नाही, गाव नाही, उत्पन्नाचे साधने नाहीत. शिक्षण तर नाहीच नाही. लोकांच्या शेतीवाडीवर मोलमजुरीचे कामे करून ते आपले गुजराण करीत होते.
तिचं नाव कवडी व नवऱ्याचं नाव कवडू होतं.. पूर्वी खेड्यात असेच काही जातीत तूच्छतापुर्वक नावे ठेवत असत. किवा कुणी नवसाने जन्माला आला असेल तर त्याचे पण असेच नावे ठेवीत.
चोरीच्या प्रकरणात पोलिसांनी कवडूला पकडले. त्याला पोलीस ठाण्यात जबर मारहाण केल्याने तो मेला. गरीब बिचारी कवडी... तिने ओरडून ओरडून आकांत मांडला. पण तिची दाद-फिर्यात कोण घेणार ? त्याचं प्रेत पण तिनं घेतलं नाही. पोलिसांनीच बेवारस म्हणून त्याची विल्हेवाट लावली. त्याचं प्रेत घेऊन ती काय करणार होती? तिच्याकडे पैसे आणि नात्यागोत्याचे माणसे पण नव्हते, त्याच्या मरणाची उत्तरक्रिया करायला !
नवरा मेल्यावर ती पोराला घेऊन पालात राहत होती. ती अगदी तरुण म्हणजे साधारणतः तीसेक वर्ष वयाची होती. होती काळसावळी पण नाकी डोळी तरतर होती. चवळीच्या शेंगेसारखी सडपातळ होती. तिची कंबर व छाती उठून दिसत होती. त्यामुळे गावातील वखवखलेल्या माणसांच्या नजरा तिच्यावर सारख्या रोखलेल्या असत.
ते दोघेही मायलेक त्या पालात राहात व रात्रीला त्या पालातच. एका कडेला ती, तर दुसऱ्या कडेला तो झोपायचा.
एका रात्री तिला झोपच येत नव्हती. सारखी नवऱ्याच्या सहवासाची तिला जोरात आठवण होत होती. नवरा मरून दोनक महिने झाले होते. तिच्या मनात एकाएकी कामवासना पेटल्या होत्या. तिचा नवरा असतांना तो तिच्याशी रोजच म्हणाना संभोग करायाचा. तेव्हा ती कमालीची सुखावून जायची. त्या प्रसंगाची तिला आठवण झाली की मग तीची कामवासनेने तीव्रतेने तडफड व्हायची.
तिचा पोरगाही आता १५ वर्षाचा झाल्याने वयात आला होता. त्याचं नाव मधू. पण ती त्याला मध्या म्हणायची. त्याला मिशीची कोर फुटली होती. त्यांच्या अंडात पाणी आले होते. तो अंगात बनियान व गुढग्यापर्यंत चड्डी घालत होता.
रात्रीला झोपतांना दिवा मालवत असल्याने पालात अंधार पसरला होता. तरीही बाहेरील चंद्र व चमचमणारे ताऱ्यांचा अंधुकसा प्रकाश पालात येत होता.
ती कामवासना शमविण्यासाठी पोराजवळ जावे का असा विचार तिच्या डोक्यात चमकून गेला. पण पोराशी असे शरीरसंबंध करणे बरे नाही. म्हणून तो विचार तिने झटकून टाकला. ती कशीतरी या कुशीवरून त्या कुशीवर होत रात्र काढली.
दुसऱ्या दिवशीच्या रात्रीला परत तीच गत झाली. तिने डोळे उघडून पाहिले तर चंद्र-ताऱ्यांच्या मंद प्रकाशात तिचा मध्या सताड, सरळ-उताणा झोपलेला तिला दिसला. आता तिची नजर त्याच्यावरच खिळली होती. क्षणात तो तिला नवऱ्यासारखाच दिसला. तो तिला खुनावत असल्याचे तिला भास होत होता. आता मात्र तिला क्षणभर राहवले जात नव्हते. ती कामवासनेने जळत होती. पेटलो होती. ही आग विझल्याशीवाय तिचे शरीर व मन काही शांत होणार नव्हते.
एखाद्यी माजावर आलेली गाय प्रसंगी आपणच जन्म दिलेल्या गोर्ह्या ला कामवासना शमविण्यासाठी आवाहन देते, तशीच काहिशी अवस्था तिची झाली होती. ती मग आपल्या गोधडीवरून सरकत सरकत मध्याच्या गोधडीत गेली. तिने आधी आपला हात त्याच्या पोटावर हळूच ठेवला. मग त्याची बनियान वर करून त्याची छाती मोठ्या प्रेमाने थोपटली. त्याची छाती एखाद्या दणकट माणसासारखी तिला भरदार वाटली. आताही तिला नवराच असल्याचा भास झाला. मग ती त्याची चड्डी थोडी वर सरकवून त्याच्या उघड्या मांड्यावर हात फिरवायला लागली. त्यावेळी मध्या तिच्या स्पर्शाने जागा झाला.. पण झोपेचे सोग घेतल्यासारखे तो पडून राहिला. त्याची आई काय काय करते हे मोठ्या कुतूहलाने तो अनुभवत होता.
त्याची आई कधीकधी तो लहान असतांना त्याचा मोठा लाड करायची तेव्हा ती त्याच्या अंगावर अशीच प्रेमाने हात फिरवायची. पण आताचा तिचा स्पर्श काही वेगळाच वाटत होता. त्या स्पर्शाने तो मनापासून सुखावून गेला होता. त्यामुळे त्याच्या अंगात वीज संचारल्या सारखे त्याला वाटत होते. तो कामोत्तेजिक होत चालला होता. त्यामुळे त्याचा नकळत लवडा फुगत चालल्याचे त्याला जाणवत होते. असं का होते, ते त्याला त्याच्या कोवळ्या वयात काही उमगत नव्हते. तिचा हात आता त्याच्या मांड्यावरून वरवर येतांना त्याच्या चड्डीत घुसला व आतमधल्या लवड्याला तिने हात लावला. त्याचक्षणी ती भानावर आली अन् हा नवऱ्याचा लवडा नसून मध्याचा असल्याचे तिला उमगले.
इकडे मध्याला विजेचा झटका बसल्यासारखे झाले. तिला मध्याचा लवडा नवऱ्यासारखाच मोठा असल्याचे जाणवले. तिला खरं म्हणजे त्याचा लवडा असा मोठा आणि ताठ असेल याची मुळीच कल्पना नव्हती. त्याच्या लवड्याला हाताने चाचपडत ती त्याचा आकार व ताठरपणा न्याहाळीत होती. इकडे तिचा हात त्याच्या लवड्यावर असल्याने त्याचा लवडा झटके मारत आणखी आणखी मोठा आणि कडक होत चालला होता. ज्याअर्थी त्याचा लवडा असा टणक आहे, त्याअर्थी पोरगा झोपला नाही, तो जागाच असला पाहिजे असे तिच्या लक्षात आले. तिने त्याच्या कानाजवळ तोंड नेऊन हळूच त्याला आवाज दिला.
‘मध्या, तू झोपला नाहीस कारे.’
‘नाही वं माय. तू माह्या अंगावर हात ठेवल्याने मला जाग आली.’ मधू म्हणाला.
‘काय करू, मध्या. तुया जागी तुवा बाप झोपला असल्याचा मला भास झाला. तुया बापाची मला फार आठवण येते रे... म्हणून मी तुया जवळ आली.’
‘हो वं माय. मला पण बाची खूप आठवण येते.’
‘तुवा एवढा मोठा लवडा पाहून मला खूप मजा वाटते रे ... त्याला किती धरू न् किती नाय असे वाटते. तुझ्या बाचा लवडा पण असाच मोठा होता.’
‘धर वं माय, तुला बरं वाटते न् मग धरत जा. मी काही म्हणणार नाही.’
बराच वेळपर्यंत ती त्याचा लवडा हाताने हालवत, वर-खाली करत चापलत होती. पण त्यापुढे जायची तिची हिंमत होत नव्हती. कारण त्यामुळे गरोदर राहण्याची तिला फार भीती वाटत होती. समजा आपण पोटुशी राहिलो, तर लोक म्हणतील नवऱ्याशिवाय या बाईच पोट आलं कसं?
खरं म्हणजे मध्याला यातलं काही कळत नव्हतं. तरीसुध्दा या वयात मायसोबत झोपायला त्याला लाज वाटत होती. आधी तो मायसोबत तिच्या अंगावर हात टाकून झोपत होता. पण आता कसंतरीच वाटत होतं.
मग तो आईला म्हणाला, ‘माय आता झोप जा. बाची जास्त आठवण काढत जाऊ नको, नाहीतर झोप येत नाही. तुला जास्तच आठवण आली की येत जा माह्याजवळ.’ तिच्या समोर जेवणाचं भरलेलं ताट होतं पण तिला खाता येत नव्हतं, अशी तिची बिकट परिस्थिती झाली होती. शेवटी मनाला समजावीत भरकटनाऱ्या मनाला काबूत आणण्याचं काम करत ती आपल्या जागेवर जाऊन मुकाट्याने झोपली.
या प्रकाराने मध्याचं वीर्य झोपेत केव्हातरी पडले ते त्याची चड्डी ओली झाल्यावर त्याला कळले.
नंतर दोन दिवस कशीतरी तिने कळ काढली. पण त्या रात्री मात्र तिची वासना अनावर झाली. तिला आठवण आल्याबरोबर तिच्या पुदीतून पाणी सुटायला लागलं. मग ती स्वतःशी मनातल्या मनात म्हणाली. जे होईल ते होईल, आता मला राहवत नाही. त्याला मी काय करू? पोरगा झाला म्हणून काय झालं? मीच लावलेल्या झाडाचं फळ आहे ते! मी खाल्ले म्हणून काय झाले? तो नर आहे व मी मादी आहे. विस्तवाजवळ लोणी असलं तर अशीच गत होते. गाई-बैल कुठे नातं पाहतात. तिचच गोर्हआ तिच्यावर चढत नाही काय? तिचच बोकड मोठं झाल्यावर तिच्यावर चढत नाही काय? तिचच पिल्लू-कुत्रा मोठं झाल्यावर तिच्यावर चढत नाही काय? पाखरे पण असेच करतात. त्यांना कुठे आले पाप? मग आम्हीच का यात पाप मानावे? निसर्गात जे चालते ते मात्र आपण करू नये असे का बंधन? समजा मी त्याच्या लेडाने म्हणजे पोराच्या वोर्याने गर्भार राहिलीच तर झाड-पत्तीच्या औषधाने पाडून टाकीन. असे नानातर्हे्चे विचार तिच्या डोक्यात थैमान घालत होते. देवा मी काय करू? अशी ती काकुळतीला येत स्वता:लाच म्हणत होती.
ती कामविकाराने इतकी वेडी-पीसी झाली की तिला काहीच सुचत नव्हते. मग मागचा पुढचा काहीही विचार न करता ती परत पोराजवळ सरकत जावून जाऊन झोपली. तिने आधीसारखा तोच प्रकार केला. मध्याला जाग आली. तोही आता त्यात रस घेऊ लागला. तो नाहीतरी ठरला नराची जात! मग तो मागे थोडाच राहणार?
त्याचा लवडा लोखंडासारखा कडक होवून ताडताड उसळ्या मारत होता.
‘माय, तू माहा लवडा धरतं नं मले खूप बरे वाटते. पण एक सांगू का? मला काय होतं का पण तुवा माऊ धरावासा. वाटते. धरू काय?.’
खेड्यात अशीच भाषा आहे. स्त्रीच्या स्तन-वक्षस्थळ-ब्रेस्टला माऊ म्हणतात. माणसाच्या लिंग-लंड-पेनिस-कॉकला लवडा म्हणतात. बाईच्या योनी-चुत-पुस्सीला- पुदी म्हणतात. माणसाच्या विर्य-सीमेनला लेड म्हणतात.
‘हो रे पोरा. तुला माहा माऊ गोड वाटते नं धरत जा. मला पण गोड वाटेल’ असे म्हणून तिने तिच्या चोळीची गाठ सोडली. चोळीच्या आत शहरातल्या बायांसारखी ब्रेसियर थोडीच होती? मग तिची छाती उघडी झाल्याने मध्याने तिचे दोन्ही स्तन पटकन हातात धरले. तिचे ते गोलगोल गरगरीत व टणक स्तन दाबताच त्याला मोठी मजा येऊ लागली.
मग तिने मध्याला म्हटले, ‘मध्या अंगातली बन्यान काढून माह्या अंगावर झोप, तुला आणखी बरे वाटेल’
मग मध्याने अंगातली बनियान बाहेर काढली. ती सांगत होती तसा तो करीत होता. कारण त्याला या गोष्टीचा काहीच अनुभव नव्हता. मध्या मग उताणी झोपलेल्या आईच्या अंगावर ओणवा झाला. त्याने त्याचे दोन्ही पाय तिच्या पायावर, मांड्या तिच्या मांड्यांवर ठेवल्या. तो तिच्या मांड्यावर, तिच्या भरीव नितंबावर, पाठीवर हात फिरवू लागला. किती कोमल आणि नाजूक वाटत होत्या, त्याच्या आईच्या मांड्या आणि तिचे सारेच अंग ! अगदी रेशमावरुन हात फिरवल्यासारखा ! त्याला तिच्या शरीराशी खेळायला खूप खूप आनंद मिळत होता. पहिल्यांदा ह्या गोष्टी तो अनुभवत होता.
मग त्याने त्याची छाती तिच्या छातीवर भिडवली. तिचे दोन्हीही स्तन त्याच्या भरदार छातीने दाबल्या गेल्या. तिने त्याचे डोके हातात धरून त्याच्या गालाचा, कपाळाचा मुका घेतला. त्याच्या लहानपणी ती अशीच त्याचा मुका घ्यायची. त्याच्या ओठावर तिने आपले ओठ टेकवले. तेव्हा त्यांचे अंग क्षणभर थरथरले. त्याच्या तोंडात तिने आपली जीभ घालून रसपान करायला लागली.
मग तिने कंबर थोडी वर करून लुगड्याचा काष्टा सोडला. तिचं लुगडं आता ढिले झाले. शहरातल्या बायांसारखी तिला चड्डी थोडीच होती? त्यामुळे लुगडं कमरेपर्यंत वर ओढल्याबरोबर तिची पुदी सताड उघडी पडली. त्याने तिच्या पुदिकडे पाहिले, तेव्हा तिची पुदी आतुर होवून चांगलीच फुललेली व पुदीचे मुख आपोआप गुलाबाच्या पाखळ्यांसारखी उघडलेले दिसली. तिच्या पुदीतुन पाझरणारा स्त्राव चमकत असल्याचे वाटत होते. तिच्या पुदीतून पुदीरस बाहेर पडत होता. त्या रसाने मध्या दारू अंगात आल्यासारखा बेधुंद झाला होता.
तिने त्याच्या चड्डीचा नाडा सोडून पायातून सरकवून बाहेर काढला. तेव्हा त्याचा टर्र फुगलेला लवडा एकदम मोकळा झाला. आता मध्या पूर्णपणे उघडा झाला होता.
तसाच तिने थोडाही वेळ न गमावता तो लवडा हातात धरून आपल्या ओल्या पुदीच्या काठावर आणला.
तिने त्याचा कडक लवडा आपल्या हातात धरून आपल्या पुदीच्या भोकावर बरोबर ठेवतांना . काही क्षण ती त्याला तिच्या पुदीच्या चिरेवर वर खाली घासला. नंतर पुन्हा तिने त्याला तिच्या पुदीच्या बाहेरील पटलाच्या थोडा आत ढकलून पुदिच्या भोकावर ठेवला. तिने तिच्या गांडीचा भाग वर उचलून मध्याला खुणावले. त्याची मुक संमती पाहून ती हळु हळू त्याचा लवडा तिच्या पुदीत घालायला सुरुवात केली. जसा लवडा आत ढकलत गेला, तशी तिची पुदी फुलाच्या पाकळ्यासारखी उघडत गेली. त्याचा लवडा तिच्या पुदीत लोण्यात सुरी चालवल्यासारखा आत आत जाऊ लागला.
अचानक तिने खालून धक्का दिला व त्याचा लवडा सरळ तिच्या पुदीत मुळापर्यंत खोल घुसला. बापरे...! या क्षणासाठी ती खूप आसुसलेली होती. शेवटी इच्छेप्रमाणे घडलंच. तेव्हा काहीतरी मोलाचा खजिना गवसल्यासारखी खूष व आनंदित झाली.
‘मध्या, मी खूप खूष झाली रे.... केव्हापासून मी या सुखाला पारखी झाली होती. तू ते मला दिलंस. मी तुला काय ओवाळून टाकू नि काय नाही असं मला झालं.’
त्याला पण वेगळाच आनंद मिळत होता. पहिल्यांदा तो असं स्वर्गीय सुख अनुभवत होता. मग खुषीत येऊन तिचे दोन्ही स्तनाला आलटून पालटून कुरवाळत म्हणाला,.
‘हो वं माय, मला पण खूप बरे वाटते..तुवा मलूल दिसणारा चेहरा आता उजळलेला दिसत आहे.’
‘हो रे पोरा. खरं आहे.’
त्यांच्या गरम श्वासाने जोर पकडला होता. त्याचं लक्ष परत तिच्या स्तनाकडे गेलं. तिचे स्तन इतके मोठे की ते त्याच्या एका हातात मावत नव्हते. दोन्ही हाताने एक एक धरुन तो दाबत होता. तिच्या ताठ व कडक झालेल्या स्तनाच्या बोंडशीला म्हणजे निप्पलला धरून तोंडाने चोखत होता. लहान असतांना तो तिचे स्तन तोंडात धरून दुध प्यायचा. आता तिच्या स्तनात दुध नव्हते; तरीही उत्तेजित होवून तिचे स्तन तोंडात धरत चोखत होता. त्यात त्याला खूप मजा येत होती. त्याचे आंड तिच्या पुदीच्या खालच्या भागाला स्पर्श करीत होते.
‘माय तुझं हे लुगडं काढून घेणं. त्याचा अडथळा होत आहे ना ....’
‘हो रे मध्या... आताच्या पोराला बाई पूर्ण उघडीच पाहिजे, हेपायाला नाही का...? आमच्यावेळेस आम्ही असेच लुगडं वर कमरेपर्यंत करत होतो. माणसं पण त्यांचे धोतर वर करून कमरेला गुंडाळत व मुक्यामुक्याने व घाईगडबडीत हेपाहेपी सुरु करत,’ असे म्हणून तिने लुगडं तर सोडलंच. त्याशिवाय छातीवरची चोळी पण काढून घेतली. आता ती पुर्णपणे नग्न झाली होती.
एखाद्या स्त्रीचे नग्न शरिर तो पहिल्यांदा पाहत होता. आता तर तो त्याच्या आईचच उघडं शरीर तो डोळे फाडून फाडून पाहत होता.
‘पोरा, तू किती चांगला – उजळल्यासारखा दिसत आहेस रे...? बाईचं पाणी लागलं की असं होतं म्हणतात. आता तुला तुया मायचच पाणी लागलं नं !’
‘होवं माय, तुव पाणी खूप चांगलं आहे. तू पण खूप चांगली दिसतेस? तुवा चेहरा आता हेपन्याने मस्त उजळला. मला खूप मजा येत आहे.. आपण असंच रोज करत जाऊ. होय ना !’
‘तुला चांगलं वाटते ना. मग रोज करत जाऊ.’ असं म्हणत तीने त्याला घट्ट पकडून त्याचे मुके पटापट घेवू लागली. तिने फाकवलेल्या तोंडात त्याने त्याची जीभ सरळ आत घातली. त्यांच्या जिभा एकमेकांच्या तोंडात नाच करू लागल्या.
मग त्याने त्याचे तोंड तिच्या स्तनावर सरकवला. स्तनावरचे रबरासारखी ताठ झालेले निप्पल तोंडात घेवून पुन्हा चोखण्याचा मोह त्याला आवरता आला नाही. तिच्या तोंडातून उन्मादाने चित्कार बाहेर पडत होते.
तिच्या पुदीने त्याचा लवडा घट्ट पक्कडीत पकडल्यासारखा वाटत होता.
मग तो तिच्या पुदीत त्याचा लवडा आत बाहेर करत तिला आवेशाने झवू लागला. तीही त्याला खालून धक्के देत त्याला साथ देवू लागली. कधी ती त्याचा लवडा आपल्या पुदीत घट्ट पकडीत होती. त्यामुळे तिच्या पुदीचे स्नायु खर्याा अर्थाने त्याला संभोगाची अनुभुती देत होते.
तो तिच्या स्तनाला परत परत तोंडात धरून अधीरतेने चोखत होता. मध्ये मध्ये तो तिचे उत्तेजीत झालेले निप्पल जिभेने दुध पिल्यासारखे ओढत होता.. तिचे स्तन कोरडे असल्याने त्यातून दुघ निघत नव्हते, ती वेगळी गोष्ट !
तिच्या पुदीत त्याचा लवडा आत बाहेर होवू लागला. तो तिला मजेत झवायला लागला. प्रत्येक हिसक्याला तिचे शरीर तालबद्धरीत्या हलत होते. त्याच्या झवण्याने. लवकरच त्याचा लवडा तिच्या पुदीरसाने पुर्ण ओला झाला होता. लवडा आत-बाहेर करतांना पुदीच्या काठाला घासत होता. ते घर्षण दोघांनाही कमालीचे सुखद वाटत होते. त्याच्या प्रत्येक हिसक्याने ती आनंदाने विव्हळत होती. त्याला प्रत्यक्ष म्हणजे आपल्या सख्ख्या जन्म देणाऱ्या आईलाच हेपायाला खूप मजा वाटत होती.
निसर्गाच्या सानिध्यात, पालात चोरुन घुसणार्या चंद्र-तार्यांरच्या मंद प्रकाशात व मोकळ्या हवेची येणाऱ्या झुळकीत त्यांचा हा प्रणयक्रिडा मस्त रंगात आला होता.
‘मध्या तू किती मस्त हेपतो रे ...? अरे तू याच पुदीतून जन्म घेतला आता त्याच पुदित तुझा लवडा घातला आहे, आहे की नाही गंमत !’ खरेच आहे, ज्या पुदीतून त्याने जन्म घेतला त्याच पुदीत तो आपला लवडा घालून त्याच्या आईला हेपत होता, ही गोष्ट किती विचीत्र आणि जगावेगळी होती. नाही का?
‘माय, तुला आवडले ना असे हेपणे ?’
‘हो ना ! खरच पोरा , मला फारच आवडले.’
काही वेळ हिसके मारीत झवल्यानंतर तिचे शरीर अचानक ताठ झाल्याचे त्याला जाणवले. मग तिने त्याच्या कमरेला पायांनी घट्ट पकडले. त्याला जाणवले की, त्याच्या लवड्याभोवती तिच्या पुदीची पकड घट्ट झाली.. बहुदा ती कामतृप्त झाली असावी.. त्याचा लवडा तिच्या पुदीत प्रमाणाच्या बाहेर कडक झाला होता.
त्याने हेपण्याचा आणखी वेग वाढवला. तो तिला हमसून हमसून झवू लागला. दोघांच्या हुंकाराने व झवण्याच्या आवाजाने पालातला आसमंत भारावून गेला होता. काही क्षणातच सुखाच्या परमोच्च बिंदुला पोहचण्याचे संकेत मिळाल्यावर तो तिच्या पुदीत अगदी खोलवर फक्त एक जोराचा धक्का देवून. त्याने त्याच्या आईच्या पुदीत गरमा-गरम वीर्याचे फवारे उडविले. तिची पुदी पोराच्या गरम गरम चिकट वीर्याने भरून गेली..त्याच्या लवड्यातून इतके विर्य तिच्या पुदीत पडले की ते तिच्या पुदीत पूर्णपणे सामावले नाहीत. त्यामुळे ते तिच्या पुदीच्या बाहेर पडून ओघळत होते.
तिच्या ओठाचे चुंबन घेत व तिच्या स्तनाशी खेळत मग त्याने लवडा कांही वेळाने हळुवार तिच्या पुदीतून बाहेर काढला. तिची तृप्त पुदी आता त्याच्या वीर्याने पूर्णपणे माखली होती. त्याचा लवडा पुदीतील रसाने न्हाऊन चमकत होता.
मग ते दोघेही तसेच एकमेकाला कुशीत घेऊन पडून राहिले. थोड्यावेळाने दिवस उजाडला. पालाच्या आत सूर्याचे किरणे घुसले. तेव्हा दोघांनी एकमेकांचे पटापट मुके घेतले व कपडे घालत नाईलाजाने उठले. त्यांनी दोघांनीही ही रात्र खूप मजेत व नवरा-बायको सारखी घालवली. ही पहिली रात्र ते जीवनात कधी विसरू शकत नव्हते. एवढी त्यांच्या आठवणीत होती.
दुसऱ्या दिवशीची रात्र पण अशीच मस्त मजेत गेली. आता तर ती चोळी आणि लुगडं काढून, पूर्णपणे नागडी होवून त्याच्या अंगावर झोपली. त्याने पण आधीच बनियान व चड्डी सोडून उताणा झोपला होता. त्याने तिला घट्ट आपल्या छातीवर धरले. तिचे गरगरीत गोल असलेले दोन्ही स्तन त्याच्या छातीवर घासत होते. तो मग दोन्हीही हाताने तिच्या स्तनाला कुरवाळयाला लागला.
मग तिने त्याच्या ताठ झालेल्या लवड्याजवळ तिने तिचा पुदीचा भाग आणला. त्याच्या डोळ्यात ती खोलवर पाहू लागली. त्याने ओठावर हसू आणून तिच्या कृत्याला मूक संमती दिली.
मग तिने आणखी वेळ न दवडता त्याच्या सरळ उभा झालेल्या लवड्यावर तिची पुदी अलगदपणे टेकवली. त्याचक्षणी त्याचा लवडा आतमध्ये हळूहळू पुदीत सरकत गेला. त्याचा लवडा तिच्या पुदीमध्ये मस्तपैकी घुसत असल्याचे त्याला जाणवत होते. असे करत करत तीने त्याचा लवडा पूर्णपणे पुदित घालून घेतला.
तिचे स्तन दाबत मध्या मायला म्हणाला, ‘ माय, काल मी तुला हेपत होतो. आज तू मला हेपत आहेस. तू पण खूप छान हेपतेस व माय! तुही पुदी किती मस्त आहे.! तुहे माऊ पण मस्त आहेत. मला आवडली तुही पुदी व तुहे माऊ पण!’
‘माही पुदी आवडली... मी नाही आवडली, कारे लबाडा?” अशी ती लटक्या रागात म्हणाली.
मग तो तिच्या स्तनाला कुरवाळत म्हणाला, ”तसं नाही व माय. तू मला खूप आवडतेस. बा तुयावर खूप प्रेम करायचा. म्हणून तुला तो हेपत होता ना? मी पण तुयावर खूप प्रेम करतो. म्हणूनच तुला सुख देण्यासाठी हेपत आहे..’
‘अरे, पण तो माहा नवरा होता म्हणून हेपत होता.’
‘मग मी पण तुवा नवरा होतो.’
‘त्यासाठी लगीन करावे लागते, मगच तो नवरा बनतो.’
‘मी पण तुह्यासंग लगीन करतो. मग तर मी तुहा नवरा बनीन नं ...!’
पोरासंग लग्न करायची कल्पना? नाही नाही...! काहीतरीच...! ती मनातच हसली आणि त्याच्या लवड्यावर आपली पुदी आणखी दाबत म्हणाली.
‘बरं... बाबा! बन माहा नवरा अन् हेपत जा असाच.’
ती आपली कंबर घोड्यावर बसल्यासारखी वरखाली करीत हिसके मारायला लागली. त्याचा लवडा आता पुर्णपणे तिच्या पुदीत घट्ट बसला होता. तो सुध्दा त्याची कंबर वर करुन तिच्या सारखेच खालून दणके मारू लागला. हा अनुभव त्याला अगदी स्वर्गीय वाटत होता. ती आनंदाने चीत्कारीत होती.
मग हिसके मारता मारता ती थोडी थांबली. तिने तिचे दोन्ही हात त्याच्या कंबरेखाली घालून त्याची कंबर वर उचलली.. ती आपला पुदीदाणा त्याच्या लवड्यावर घासत असल्याचे त्याला जाणवले. या कृतीने तो अक्षरशः मनमुरादपणे सुखावला.. त्याने पण तिचे नितंब दोन्ही हाताने धरून घट्ट पकडले होते. वर तिच्या छातीवरील गरगरीत मोठ्मोठे स्तन आळीपाळीने दाबत होता. तिच्या उत्तेजीत झालेल्या स्तनाग्रांना बोटांच्या चिमटीत धरत होता. आणि त्या स्पर्शाने ती मादकपणे विव्हळत होती. बाहेरचं वातावरण शांत होतं. पण त्या पालात दोघा माय-लेकाची मात्र हेपाची मोठी धामधूम चालू होती.
‘मध्या, इतका वेळ कधी तुह्या बा सोबत हा खेळ खेळलो नाही. ना कधी असे बोलत बोलत हेपत होतो. कारण पालात तशी सोय कुठे आहे? पोरा-बाळांना घेऊन एवढूशा लहानशा पालात कुठे असं जमते. . सारं पटंपटं घाई-गडबडीत उरकावे लागे. आता आपण दोघेच आहोत म्हणून आपल्याला जमले. पण दोघेच असले की खूप चांगले हेपता येते, ते मला आता उमगले.’
अशी बोलत असतांना ती मध्ये मध्ये त्याची कंबर धरून तिच्या पुदिवर दाबत. होती. त्याचा निसटलेला हात आपल्या हातात धरून तिच्या ताठ झालेल्या स्तनावर ठेवत होती. त्याच्याही उत्साहाला आता उधाण चढले होते.
‘मध्या, तुले आणखी सांगू का? तुवा बा सोबत मी मालकाच्या बंगल्यावर आंब्याचे टोपले घेऊन शहरात गेलो होतो. तेथे आंबे त्यांच्या एका खोलीत ठेवतांना मी त्यांच्या निजायच्या खोलीत चोरून पाहिले. त्या खोलीत अत्तराचा सुवास दरवळला होता. त्या खोलीत मस्त मोठा असा आलिशान पलंग व त्यावर जाड जाड मऊशार गादी होती. त्याच्या भिंतीला चारी बाजूने आरसे लावले होते. त्यात वर पंखा, दिव्याचं झुंबर आणि खोली थंड थंड होती. त्याला ‘ऐसी’ असं काहीतरी तो म्हणत होता. हागा-मुताची पण तेथेच सोय होती. आपल्यासारखे कुठे हातात टमरेल घेऊन हागायला हागणदारीत जावे लागते? त्याचा गडी (नोकर) सांगत होता, या खोलीत मालक आणि मालकीण झोपतात म्हणे.. हेपता हेपता मस्त ते त्या आरशात पाहत असतील, नाही का? अशा राजेशाही थाटात त्यांना हेपायला किती मजा वाटत असेल, नाही का?’
‘हो न् माय... आपल्याला कुठे असं मिळते? काल मी तुया वर होवून हेपत होतो
ना, तेव्हा माह्या टोंगळ्याला खालची जमीन सारखी रुतत होती. हाताचे ढोपरे खाली टेकवले की, त्याला पण जमीन रुतत होती.’
‘हो रे पोरा, माही गांड व पाठ पण तुह्या हेपन्याच्या हिसक्याने दुखत होती. म्हणूनच मी आज तुह्या अंगावर झाली.’
‘त्या मऊमऊ गादीवर ते कसे मस्त हेपत असतील, नाही कावं माय? आपल्या गोधडीवर झोपून हेपून पाहा म्हणावं. मग कसे अंग दुखते ते कळेल?’ त्यांना हे तरी कुठे माहीत आहे की, जुने एक-दोन फाटके लुगडे किवा धोतरं एकमेकाला जोडून शिवली की गोधडी होते म्हणून?’
त्यांचा हेवा करत आणखी मध्या पुढे म्हणाला,
’आपण पण देवाचे लेकरेच आहोत ना? मग त्यांना अशी सोय अन् आपल्याला नाही, असं देव का करते वं माय.’
’काय सांगावं. देवाची मर्जी! दुसरे काय?’
हेपता हेपता ते अशा गोष्टीत रंगून गेले होते. तिने हिसक्याचा वेग वाढविला. त्याचा लवडा मुळापर्यंत तिच्या पुदीत गेला. एखाद्या माणसासारखीच ती त्याला आणखी आणखी त्वेशाने हेपत होती. तिच्या हेपन्याला आता काही धरबंधच उरला नव्हता. मध्येच तिचा त्याच्या लवड्यावर पुदी घासण्याचा वेगपण वाढत होता. हेपतांना तिच्या तोंडून लयबध्द हुंकार बाहेर पडत होते.
त्याच्या सोबतच्या संभोगाने तिची कामतृप्ती झाल्याचे तिच्या चेहर्या्वर झळकत होते. असा त्यांचा प्रणयाचा खेळ चांगला रंगात आला होता. कितीतरी वेळ ते दोघेही या खेळात रमून गेलो होतो.
त्याने तिचे दोन्ही नितंब दोन्ही हाताने धरून तिला थोडे वर स्थिर पकडले व खालून फटाफट तिच्या पुदीला फटके मारत झवू लागला. त्यामुळे त्याची उत्तेजना शिगेला पोहचली व क्षणातच त्याचे वीर्य भकाभक तिच्या पुदित ओतल्या गेले.

ती तशीच त्याच्या अंगावर त्याला चिपकून झोपली. त्याचा लवडा तसाच तिच्या पुदित होता. लांबलेल्या या प्रणयक्रीडेने दोघांनाही चांगलाच थकवा आला होता. मग ते दोघेही दिवस निघेपर्यंत मस्तपणे झोपले.
अशीच रोजची रात्र आता रंगत होती.
दोनक महिन्याने तिचा विटाळ बंद झाला. विटाळ म्हणजे मासिक पाळी. पाळी बंद झाली की गर्भ राहतो, हे तिला माहीत होते. ती मध्याला म्हणाली,
‘मध्या, या महिन्यात मी बाहेर बसली नाही.,
‘होवं माय, मी पण पाहिले की यावेळी तू बाहेर बसली नाही. बाहेर बसली की तुला हात लावता येत नाही. मंग आता व माय काय झाले?’
खेड्यात बाईला मासिक पाळी आली की तिला पाळी संपेपर्यंत बाहेर बसावे लागते. तिला हात लावता येत नाही. तिचे खाण्यापिण्याचे साहित्य बाजूला वेगळेच ठेवतात.
‘म्हणजे मध्या, मी गरोदर आहे. तुह्या पोराची मी माय होणार...!’
‘खरं का वं माय. मी तुह्या पोराचा बाप होणार...! आपल्याला पोरगं होणार...! खूप चांगलं. माय मला खूप आनंद झाला. मी त्याला हाता-खांद्यावर घेऊन मस्त खेळविण ’
तिला मात्र काळजी वाटायला लागली. निसर्गाने आपला करिष्मा शेवटी दाखविलाच. म्हणजे तिचं पोट आता एकेक दिवसाने वाढत जाईल. बाईच्या पोटात काही लपत नाही म्हणतात, ते खरेच आहे.
‘अरे पण मी बिना नवऱ्याची बाई असतांना मला पोरगं झालं तर लोक काय म्हणतील?’ ती काळजीत येऊन म्हणाली.
‘होवं माय... तेही खरेच आहे. आता काय करायचं.’
‘पाडून टाकू काय? पण देवाने दिलेलं पोर पाडल्याने पाप होते.’
‘नाही नको पाडू. आपण पाप करू नाही.’ मध्या तिला दिलासा देत म्हणाला..
‘तू मघाशी हेपता हेपता म्हणाला होतास की, आपण लगीन करू. म्हणजे तुला नवऱ्यासारखे हेपता येईल म्हणून! मी त्यावेळी हसली होती. पण आता तीच पाळी आपल्यावर आली. आपण खरेच लगीन करायला पाहिजे, तरंच आपली ह्यातून सुटका होईल.. बिनालगीनाने पोटात गर्भ वाढू देणे म्हणजे पाप आहे. मला तुह्या नावाची काळी पोत गळ्यात घातली पाहिजे. त्यासाठी देवाजवळ जाऊन तू काळी पोत माह्या गळ्यात बांधली की आपलं रीतसर लगीन होईल.’
‘बरं, आपण देवाजवळ जावून तसंच करू.’ मध्याने तिच्या गालाचा मुका घेत तिला म्हणाला.’
‘पण माह्या गळ्यात काळी पोत पाहून लोक म्हणतील की इच्या जवळ नवरा नाही नं ही पोत कोणाच्या नावाने बांधते.’
‘होवं माय, तेही खरेच आहे.‘
‘आपण असं करू. पहिल्यांदा देवाजवळ जाऊन पोत बांधू. मग त्याच रात्री आपण आपलं बिर्हाजड घेऊन दूर कुठेतरी जाऊ, म्हणजे तेथे आपल्याला कोणी ओळखणार नाही.’ ती काळजीच्या सुरात मध्याला म्हणाली.
तिने शहरात जावून पटकन काळी पोत, हिरव्या बांगड्या व पायाच्या बोटातील जोडवे विकत आणल्या. कारण नवरा मेला तेव्हा तिने हे सारे त्याच्या नावाने नदीत शिरवल्या होत्या.
संध्याकाळी गावाच्या पाठीमागे ते दोघेही गेलेत. तेथे वडाच्या झाडाखाली शेंदूर लावलेले दोन दगडं होते. त्याला शंकर-पारवती म्हणत. त्याच्या समोरच्या एका खोलगट दगडात दुसरा एक गोल दगड ठेवलेला होता. त्याला लिंगपिंड म्हणत. संभोगाचं प्रतीक आहे म्हणतात ते. लिंग म्हणजे लवडा व पिंड म्हणजे पुदी.
तेथे त्यांनी खायच्या तेलात शेंदूर मिसळून त्या दगडाला लावून त्यांनी पूजा केली. नारळ फोडून त्याचा एक तुकडा त्या दगडासमोर ठेवला. मग तिने पिशवीतील काळ्या मण्याची पोत काढली. मध्याजवळ दिली.
‘मध्या, ही पोत बांध माह्या गळ्यात.’
मध्याने ती पोत तिच्या गळ्यात बांधल्याबरोबर ती म्हणाली,
‘आता तू या वक्तापासून माहा नवरा झालास.’
मध्या खुशीत येवून तिला म्हणाला,
‘म्हणजे आता तुला राजरोसपणे हेपायाला मला परवानगी मिळाली. असेच ना...!’
‘हो रे पोरा.’ ती आनंदीत होवून त्याला म्हणाली.
‘पोरा नाही. नवरा म्हण मला.’ मध्याच्या तोंडून हे वाक्य बाहेर पडताच दोघेही खळाळून हसले. हातात तिने बांगड्या घातल्या. पायाच्या बोटात जोडवे घातले.
घरी पालावर आल्यावर त्याच रात्री ते डोक्यावर बिर्हानड घेऊन दूर निघून गेले.
दूरच्या गावात गेल्यावर दोघेही तेथे नवरा-बायको सारखे राहायला लागले. पहिला मुलगा झाला. आणखी दीड वर्षाने तिला मुलगी झाली.
तेवढ्यात ‘हम दो, हमारे दो.’ ‘कुटुंब लहान सुख महान.’ असे कुटुंब नियोजनाचे वारे वाहत होते. कुटुंब नियोजन करणाऱ्यांना सरकार पैसे देत. त्याशिवाय ज्या कर्मचाऱ्यांना केस मिळायची ते पण आणखी पैसे देत. म्हणून मध्याने सरकारी दवाखान्यात जाऊन नसबंदीचे ऑपरेशन करून घेतले. त्यामुळे त्याची आई परत गरोदर राहिली नाही.
हे दोघं पोरं पण वयात आले. पोरीची मासिक पाळी सुरु झाली. तिच्या छातीवरचे स्तन भरत चालले होते. त्यालाही मिसरूड फुटली होती. दोघांच्याही चेहऱ्यावर मुरुमाच्या पुटकुळ्या उमटल्या होत्या. तेव्हा त्यांना त्यांच्या लग्नाची काळजी लागली. कसं लग्न जुळणार? नाही गणगोत ना जातीचे लोक!
त्यांनी या दोघां बहिण-भावाचे आपसात लग्न लावून दिले तर होऊ शकते. या उपायावर त्यांनी दोघांनी खोलवर विचार केला. पण हे पोरं या गोष्टीला तरी कसे तयार होतील, असा प्रश्न त्यांना पडला. मग त्यांना युक्ती सुचली. त्यांचे जर आपसात शरीरसंबंध घडवून आणले तर त्यांना आपसात लग्न करायला आपण भाग पाडू शकतो. जसे आपण मायलेकाचे आता नवरा-बायको झालो तसे.
ते चौघेही पालात झोपत असत. मग एका रात्री मध्या व त्याची माय रात्रीला उठून बाहेर अंगणात येवून झोपलेत. जसे एखाद्यावेळी त्यांना हेपायची लहर आली की ते तसे करत होते. मग ते दोघेच फक्त बहिण-भाऊ पालात झोपले होते.
ते रात्रीला नकळत एकेमेकाजवळ कसे आले ते त्यांना कळलेच नाही. त्यांनी डोळे उघडले तर त्यांचे आई-बाप बाहेर हेपायला गेले असावे, हे त्यांच्या लक्षात आले. मग त्यालाही आता बहिणीला हेपायची इच्छा झाली. म्हणून त्याने आपला हात तिच्या छातीवर ठेवला. तिचा काहीच प्रतिसाद दिसला नाही. .मग हळूच हात पोलका वर नेऊन तिच्या छातीवरचे गोळे कुरवाळयला लागला. अजून तिचे स्तन परिपक्व व मोठे झाले नव्हते. इकडे त्याचा लवडा मात्र मोठा व ताठ झाला होता. मग त्याने तिच्या साडीवर हात नेला. परकर व साडी वर करून तिच्या मांड्या चोळू लागला. मग तिलाही चेतना आली. त्याला जवळ ओढून तिने त्याच्या चड्डीत हात टाकून सरळ त्याचा मोठा झालेला लवडा हातात पकडला. तो मग तिच्या अंगावर होवून परकर वर सरकवून चड्डीतला लवडा बाहेर काढून तिच्या पुदिवर घासायला लागला. तिची पुदी अजूनही तयार नं झाल्याने आतमध्ये लवकर घुसत नव्हता. पोलक्यातले तिचे स्तन हळूच कुरवाळायला लागला..बराच वेळ प्रयत्न करून त्याचा लवडा थोडासा तिच्या पुदित गेला खरा. पण तिला त्रास होत होता. ती त्याच्या कानाजवळ जाऊन म्हणाली, ‘नको नं रे... आग होत आहे. काढून घे ना .’
‘बरं बाई. काढून घेतो.’ असं म्हणून त्याने लवडा तिच्या पुदितून बाहेर काढला. थोड्यावेळाने त्यांचे आई-बाप पालात आले. तेव्हा दिवस उजाळला होता.
दुसऱ्या रात्री आधीच्या रात्रीसारखाच तोच प्रकार झाला. त्या दोघा बहिण-भावाचे शरीरसंबंध काही जुळले नाही. चार-पाच रात्रीच्या प्रयत्नाने मात्र एकदाचे त्यांचा शरीरसंबंध बिनधोक पार पडला. त्यानंतर रोजच त्या दोघांना अशीच ते संधी उपलब्ध करून देत होते. त्यानंतर दोन महीने झाली तरीही ती बाहेर बसली नाही. म्हणजे तिची मासिक पाळी बंद झाली, ही गोष्ट आईला कळायला वेळ लागला नाही. म्हणजे भावापासून तिला निश्चितच दिवसं गेले. याची तिला खात्री पटली. ही गोष्ट आईने मध्याला सांगितली. तेव्हा दोघांनाही मोठा आनंद झाला.
दोघांनाही जवळ बोलावून आईने तिला म्हटले,
‘तुला दिवसं गेलेत हे मला कळले आहे. पण नवऱ्याशिवाय दिवसं जाणं हे पाप आहे. यासाठी तुम्ही दोघांनी एकमेकांशी लगीन करायला पाहिजे.’ ‘लग्नाला दोघेही बहिण-भाऊ हो नाही करत पण शेवटी मोठ्या खुशीने तयार झालेत. परंतु एक अडचण अशी होती की या गावातील लोकांना त्यांचे बहिण-भावाचे नाते माहीत होते.
म्हणून पालासहित सामानाचे बोचके बांधून दुसऱ्या गावाला राहायला गेलेत. मग त्यांनी तेथे पाल टाकला. दुसऱ्या दिवशी ते चौघेही गावाबाहेरच्या देवाजवळ गेले. तेथे पूजा करून भावाने बहिणीच्या गळ्यात काळ्या मण्याची गाठी बांधली. तेव्हापासून त्यांच नातं बदललं. बहिण-भावाचे आता ते नवरा-बायको झालेत.
संध्याकाळी घरी आल्यावर बापाने पोरांसाठी जवळच दुसरा पाल टाकून दिला. अंधार पडल्यावर पोरं पालात घुसले आणि लग्नानंतरची पहिली रात्र त्यांनी नवीन घरात साजरी केली.
माय-लेकापासून झालेली सुरुवात बहिण-भावापर्यंत येऊन ठेपली. नवरा-बायको म्हणून राहण्यास त्यांना परिस्थितीने भाग पाडले, हे जरी खरे असले; तरीही हा प्रकार आणखी कुठपर्यंत सुरु राहील, देवच जाणे !


end

[SATISH]

छान स्टोरी आहे