नमस्कार मित्रानो आणि मैत्रिणींनो ,
मी सुरुवात करतो माझ्या गोष्टीला , हा माझ्या आयुष्यातला खरा आणि नुकताच घडलेला अनुभव आहे , मी मुळातच सेक्स स्टोरीज चा खूप चाहता आहे . माझ्या बद्दल थोडीशी माहिती देऊन गोष्टी ला सुरुवात करतो , मी प्रमोद ( नाव बदलेल आहे ) , वय २८ , मजबूत बांधा , मी सध्या पुणे मध्ये राहतो , मी एका बहुराष्ट्रीय कंपनी मध्ये सिनियर लेवल ला अभियंता म्हणून कामाला आहे.
आमचा मुलामध्ये ८ मित्रांचा मस्त ग्रुप आहे , आम्ही जवळ पास १० वर्ष एकत्र आहोत. सगळे जण एकमेकांना खूप चांगले ओळखतो , सगळ्यांना एकमेकांन बद्दल अल्मोस्ट सगळंच माहित आहे , सगळंच म्हणजे कोणी किती मुली पटवलया आहेत , एखाद्या स्त्री कडे बघण्याचा दृष्टिकोन , एखादी उघडी कंबर दिसली किंवा एखादी जर खाली वाकली तर कोणाची नजर १००% आपोआप वळणार आणि कोण दुर्लक्ष करणार हे आम्ही डोळे बंद करून सुद्धा सांगत आसू .
आम्ही कोणतीच गोष्ट कधीच लपवत नसू . त्यात आमच्या ग्रुप मधला खूप सज्जन असा मुलगा ( प्रत्येक ग्रुप मध्ये असतोच ना रे एखादा तरी आसा ) त्याच नाव किरण. सडपातळ बांधा , कमी उंची , म्हणजे जणू आमच्यात उभा केला तर नक्कीच एखाद्याचा लहान भाऊ च वाटणार , एक्दम प्रामाणिक , शिव्या न देणारा , दारू , सिगारेट ला हात देखील न लावणारा , जिवाभावाचा मित्र .
आम्ही वयात आलो होतो , घराचे लोक लग्न लावण्याच्या तयारीत होते , तर पहिला बकरा कोण ठरणार या वरून आमच्यात नेहमी च चर्चा असायची , शेवटी किरण चा पहिला बार उडाला त्याच लग्न ठरलं , लग्नाची बोलणी वगैरे करून झाली , मग आमची न आमच्या होणाऱ्या वाहिनी ची भेट करून दे असा आम्ही सर्वानी आग्रह किरण कडे धरला , आम्ही भेटलो सर्व जण भेटलो , वाहिनी ला आमचा ग्रुप आवडला , किरण बद्दल पहिल्या भेटीतच आम्ही सगळ्यांनी वाहिनी ला शाळा , कॉलेज पासून चे सगळे किस्से सांगितले .
नोव्हेंबर २०१६ .
किरण च लग्न झालं सुद्धा , धुमधडाक्यात , आमच्या ग्रुप च पाहिलं लग्न म्हणून सगळेच आंनदी होतो , लग्न पार पडलं , देव देव करून झालं आणि वेळ आली किरण ची हनिमून ला जायची . जवळचे तसे सगळेच होतो पण किरण ने मला फोन केला आणि म्हणाला भेटायचं आहे , मी ओळखून गेलो कि हा का भेटायला येतोय , आता याला या सगळ्या गोष्टी सांगायच्या तरी कशा मी हाच विचार करत होतो , शेवटी जाऊन २-३ विडिओ डाउनलोड केल्या न किरण यायची वाट बघत होतो , तो आला घरी सर्वाना भेटला मग आम्ही माझ्या रूम मध्ये बसलो.
त्यांनी इकडंच तिकडचं बोलायला सुरुवात केली , बोलून झाल्यावर त्यांनी मूळ प्रश्न ला हात घातला कि अरे मी उद्या दुपारी जातोय हनिमून ला , खूप भीती वाटत आहे मला , काय करायचं असत सांग जरा तुला खूप अनुभव आहे या मध्ये मला मदद कर , आईला पहिल्यांदा माझ्या गोट्या कपाळात गेल्या कि याला सांगू तरी कस , काही झालं तरी वाहिनी होती तीच नाव तरी कास घ्यायचं हे सांगताना हेच मला कळलं नाही. आणि खरंच किरण चा या गोष्टी न शी कधीच संबंध नाही आला म्हणजे ब्लूएफिल्म वगैरे बघणं , पोरी पटवन , मी १००% खात्री ने सांगू शकतो कि किरण हलवला सुद्धा नसावा कधीच , जे काही रात्री झोपेत पाणी गळालं असेल तेवढंच .
खरं सांगायचं झालं तर आमची वाहिनी ती सुद्धा तशीच सडपातळ , ( बॉल ना बोचा त्यातली गत , पण दिसायला एक्दम गोरी पान , चेहरा मस्त होता ) पण मी कधी वाहिनी ला त्या नजरेने नाहीच बघितलं. माझा अनुभव चांगला असल्याने ( मी पुढच्या येणाऱ्या गोष्टी मध्ये लिहीन च ) मी त्याला सगळं सांगितलं कस करायच , नक्की काय करायचं , तिची बाजू समजून घे तिची इच्छा बघ , अश्या सगळ्या गोष्टी सांगितल्या त्याला ते सगळं ऐकून खूप भीती वाटली , शेवटी मी त्याला विडिओ दाखवल्या , ते बघून तर अजून च घाबरला मी म्हणालो कि एकदा भीती वाटेल मग काय रोज धिंगाणा च आहे तुझा , थोडं मिश्किल बोलल्या मुळे त्याला धीर आला आणि निरोप घेऊन निघाला.
दुसरया दिवशी सगळे जण सोडायला त्याला पुणे एअरपोर्ट वर , त्याला न वाहिनी ला खूप चिडवलं रस्त्या मध्ये जाताणा आम्ही त्यांना वेगवेगळ्या गाड्या न मध्ये घेऊन गेलो . एअरपोर्ट वर उतरल्यावर किरण जरा रागत च दिसत होता पण एकाने टोमणा मारला कि आता ७ दिवस वाहिनी तुझ्या सोबत च असणार . या वर किरण सकट वाहिनी पण लाजल्या व दोघे जण पुढील प्रवासाला निघून गेले .
असेच पुढे काही दिवस गेले , २ आठवड्या नंतर किरण चा व्हाट्स अँप वर फक्त मेसेज आला कि “Thanks for everything”. मला वाटले कि कार्यक्रम ओके झालेला दिसतोय , असेच मग वरच्या वर भेटी गाठी होत राहायच्या , मी माझं कंपनी आणि घर च्या काम न मध्ये बिझी असायचो . बघता बघता १.५ वर्ष होऊन गेलं .