एके रात्री राजकुमारी संगीता आपली जिवलग दासी आणि सखी, 'मृण्मयी'बरोबर आपल्या दालनात होती. मॄण्मयी राजकुमारीपेक्षा वयाने बरीच मोठी होती आणि अनुभवी होती... पुर्वी ती दिव्यंगत महाराणीच्या सेवेत होती आणि तिची हुशारी पाहूनच महाराणीने तिला राजकुमारी संगीताच्या सेवेत रुजू केले होते कारण तिच्या हुशारी आणि अनुभवाचा राजकुमारीला फायदा व्हावा. सखी मृण्मयी पुर्णवेळ राजकुमारी बरोबर असायची व बऱ्याच गोष्टीत ती राजकुमारीला मदत करत असायची.
सदा सर्वकाळ मृण्मयी तिच्याबरोबर असल्याने राजकुमारी तिला आपल्या मनातील सगळे विचार, भावना आणि योजना निसंकोचपणे सांगायची. प्रसंगी ती मृण्मयीचा सल्ला घ्यायची किंवा तिची मदत घ्यायची. त्यामुळे राजकुमारी तिला मान द्यायची आणि म्हणून दोघींमध्ये सख्ख्या भगिनीसारखे नाते होते.
तेव्हा राजकुमार सागरच्या बाबतीत राजकुमारीने जे ठरवले होते त्याची कल्पना त्या रात्री तिने मृण्मयीला द्यायला सुरुवात केली... त्या कामात आता राजकुमारीला मॄण्मयीच्या मदतीची गरज होती म्हणून तिने तिला आपली योजना सांगायला सुरुवात केली... राजकुमारीला खात्री होती की ह्या कामात तिला सखी मॄण्मयीचीच मदत होईल. तिला तशी खात्री असायचे एक कारण होते...
गुपीताची गोष्ट सांगायची म्हणजे सखी मृण्मयीला कामशास्त्राचे संपुर्ण ज्ञान होते. ती विवाहित असल्याने आपल्या पतीकडुन तिने कामशास्त्राचे धडे घेतले होते आणि त्यात ती पारंगत झाली होती. राजकुमारी संगीताची पट्टदासी झाल्यानंतर मृण्मयी सदानकदा तिच्याबरोबर रहात होती आणि राजकुमारीची अनेक बाबतीत सेवा करता करता तिला कामसुखाच्या अदभूत आनंदाची अनुभुतीही मॄण्मयी तिला आपल्या परीने करून देत होती...
आणि म्हणूनच राजकुमारी संगीताला असा विश्वास होता की सखी मृण्मयीच्या कामक्रिडेतील अनुभवाचा वापर करून राजकुमार सागरशी लैंगिक जवळीक साधता येईल. आत्ताही राजकुमारी संगीता आपल्या शयनगृहातील गोलाकार प्रशस्त शय्येवर निर्वस्त्र पहुडली होती आणि दोन्ही बाजुला असलेल्या मखमली मऊशार लोडावर तिचे फाकवलेले पाय विसावले होते.
राजकुमारी संगीतासारखीच सखी मृण्मयी संपुर्ण निर्वस्त्र होती आणि तिचे नग्न अंग राजकुमारीच्या नग्न अंगावर पहुडले होते. दोघींचाही चेहरा एकमेका समीप होता आणि मृण्मयीचे कामातूर होठ राजकुमारीच्या अधीर ओठांवर हलकेच दाबले गेले होते... आपल्या जीव्हेने राजकुमारीच्या टपोऱ्या ओठांची चव घेत सखी मृण्मयीने मादक स्वरात तिला विचारले,
"तर मग राजकुमारीला आपल्या बंधुला स्वत:च्या मादक सौंदर्याने घायाळ करून कामसुखाचा आस्वाद देवून वश करायची इच्छा आहे तर??"
"होय सखी..." त्या कल्पनेचा विचार करताच लज्जेचा ओसंडणारा झरा राजकुमारीच्या चेहऱ्यावरून वाहू लागला आणि शरमेने तिचे गाल आरक्त होवू लागले...
अर्थात, त्या शयनगृहातील भिंतीवरील तळपत्या मशालीच्या उजेडात राजकुमारी संगीताचा लज्जेने लालचूर झालेला चेहरा सखी मॄण्मयीला दिसत होता... आपल्या मालकिनीचा लज्जेने ओथंबून गेलेला चेहरा पाहून तिचेही मन उचंबळुन येत होते आणि तिच्या तोंडातली सळसळणारी जीभ राजकुमारीच्या ओठांवर त्याच उत्साहाने फिरत होती...
काही क्षण राजकुमारीच्या ओठांचा आस्वाद घेतल्यानंतर सखी मृण्मयी खाली सरकू लागली आणि तिचे कामातूर ओठ राजकुमारीच्या हनुवटीवरून खाली गळ्याकडे आणि मग तेथे काही क्षण चुंबून झाल्यावर खाली तिच्या उन्नत वक्षाच्या घळीत शिरले... आपल्या जीव्हेने प्रथम राजकुमारीच्या भरीव उभारांची घळी चाटल्यावर तिच्या जीव्हेने राजकुमारीच्या डाव्या उभाराच्या टेकडीवरील ताठरलेल्या बोंडुसाकडे कुच केली...
क्षणार्धात सखी मॄण्मयीच्या जीव्हेने राजकुमारीच्या उभारावरील बोंडुसावर आक्रमण करत त्यावर कब्जा केला आणि आपल्या कामातूर ओठांच्या चंबुने तिचा बोंडुस गिळुन त्यावर आपल्या मुखकमलाचे आवरण टाकले. आतल्या आत मुखातील जीव्हेने आता ती त्या बोंडुसाशी छेडखानी करू लागली आणि राजकुमारीच्या भरगच्च उभाराचा जास्तीत जास्त कब्जा आपल्या ओठात ती करू लागली... उन्मादाने राजकुमारी संगीताच्या तोंडातुन हुंकार बाहेर पडू लागले आणि सखी मृण्मयीच्या मानेवर आपला हात नेवून ती तिचे मुख आपल्या उभारावर दाबू लागली... काही क्षणानंतर सखी मृण्मयी पुन्हा पुटपुटली,
"म्हणजे राजकुमारीला आपल्या ह्या उन्नत वक्षाचा ताबा राजकुमार सागरच्या मुखात देवून त्याला ह्या वक्षद्वयीवर राज्य करायला लावायचे आहे तर..."
"ओहहहऽऽऽ होय सखीऽऽऽ... माझ्या ह्या उरोजाची भरगच्च दौलत मला त्याच्या हातात आणि मुखात सुपुर्द करायची आहे..."
"हंम्म्म्म... उरातली दौलत होय..." मिश्किलपणे हसून सखी मृण्मयीने राजकुमारीच्या उभारावर अजुन जोर दिला आणि ती हपापल्यासारखी तिचे दोन्ही उरोज चोखायला लागली आणि दाबायला लागली...
पुढे काही क्षण तिच्या दोन्ही उरोजांना जवळ जवळ सारखेच प्रेम दिल्यानंतर सखी मृण्मयीच्या कामातूर ओठाचा आणि मुखाचा प्रवास खाली राजकुमारीच्या सपाट मुलायम पोटावरून खाली तिच्या जांघेतल्या खोल गुढ गुहेकडे चालु झाला... मृण्मयी आपले नग्न अंग मुद्दामहून राजकुमारीच्या नग्न अंगावर जास्तीत जास्त घासून खाली सरकत होती, ज्याने राजकुमारीच्या कामवासनेचा अजुन भडका होत होता...
शेवटी एकदाचे सखी मॄण्मयीचे मुख राजकुमारी संगीताच्या पाझरणाऱ्या योनीवर पोहचले आणि जसे तिच्या मुखाचे अन राजकुमारीच्या योनीचे मिलन झाले तसे राजकुमारीची बारीक नाजुक कंबर वर उचलली गेली आणि ती एक मादक सुस्कारा सोडत उदगारली,
"ओहहह सखीऽऽऽ... किती स्वर्गीय आहे तुझ्या मुखाचे हे सुख..."