तेजस्विनी आणि राजभोग
सुधारत्या आर्थिक व सामजिक परिस्थितीमुळे माझ्या आजबाजूस आता राजकारणी पुढारी लोकांचे घोळके वाढू लागले होते. इच्छा नसतानाही मी नकळत राजकारणात ओढला जाऊ लागलो होतो. तसा ग्रामीण भाग असल्याने तथाकथित समाजकार्यास बराच वाव होता. वेगवेगळ्या योजना आणण्याची पुढाऱ्यांमधे रस्सीखेच चालू होती. .
एकदा अशाच एका कामाच्या उद्घाटनासाठी राज्याच्या सांस्कृतिक मंत्री तेजस्विनी नाईक आमच्या गावी येणार होत्या. गोव्यावरून मुंबईला जाता जाता येथील कार्यक्रम उरकुन जाण्याचे त्यांचे नियोजन होते. पण वेळापत्रकात थोडा बदल झाल्याने त्या आदल्या दिवशी रात्रीच गावात येणार असं ठरलं. गावात हॉटेल नावाचा प्रकार अस्तित्त्वात नसल्याने साहजिकच सगळे पुढारी आमच्या फार्महाउसवर त्यांची सोय करावी म्हणून गळ घालू लागले.
आमचे फार्महॉउस म्हणजे डोंगरउतारावरील बंगला. गावापासून तीन चार किलोमीटर अंतर! तेथे माझ्याव्यतिरिक्त माझ्या कुटुंबातीलही कुणाला येण्या जाण्याची परवानगी नव्हती. जेव्हा मला एकट राहु वाटे तेव्हा मी तिथे जाउन राहत असे. आज रात्री मी तिथे राहण्याचे ठरविले होते आणि त्यात नेमके हे आडवे आले. बंगला मोठा असल्याने तशी अडचण नव्हती. तसेच वन्य श्वापदांमुळे पूर्ण परिसराला दहा फुट उंच कंपाउंड़ होते. अतिशय सुरक्षित असल्यामुळेच हे लोक माझ्या मागे लागले होते. त्यांना नकारही देता येईना. मी त्यांना खरं कारण सांगून टाकलं. माझा स्वभाव माहित असल्याने त्यांनी जास्त न बोलता काढता पाय घेतला.
अर्ध्या तासाने माउलीचा फोन आला.
“साहेब! मैडमचा फोन आला होता. त्या फॅमिली ट्रिपला गेल्या होत्या. फॅमिली फ्लाइटनी मुंबईला गेली आहे. सोबत फक्त त्यांच्या पीए नाझिरकर मैडम आणि ड्राईवर आहे. बघा साहेब आपल्या गावच्या इज्जतीचा प्रश्न आहे”
“मावल्या! मला आज फार्महॉउसवर थांबयच् आहे. कालच्या प्रवासाने जाम झालो आहे. विठोबा आणि जायबायनी सगळी तयारी केली आहे. बंगल्याच्या गेस्ट हाउस मध्ये सोय होईल चालेल का? किंवा मग मैडम ला प्रॉब्लम नसेल तर त्या बंगल्यातपण राहु शकतात. पण माझा प्रोग्राम कैंसल होणार नाही.”
मी झटकण्याचा प्रयत्न करु लागलो.
“ठीक आहे साहेब मी विचारतो!” तो काही पिच्छा सोडायला तयार नव्हता.
मी गाड़ी काढून फार्महाउसच्या दिशेने निघालो. फार्महाउसवर पोचताच विठोबाने बॅग नेउन माझ्या रूममध्ये ठेवली. बाल्कनीत येऊन सिगारेट पेटविली तेवढ्यात माउलीचा पुन्हा फोन आला.
“साहेब माफ़ करा पण मैडमची सोय करा प्लीज. पाया पडतो पद जाईल माझं!” तो पक्षाचा तालुका अध्यक्ष होता.
“मी सांगितले ना अध्यक्ष!”
“मैडम ओळखतात तुम्हाला! त्या तयार आहेत गेस्टहाउस मध्ये राहायला. आता नाही म्हणू नका! पाहिजे तर त्यांच्या जेवण्याखण्याची व्यवस्था करतो इकडे!”
“ठीक आहे! पाठव इकडे पण ड्राईवरची व्यवस्था नाही इकडे!”
“हो साहेब त्याला झोपवतो राजाच्या खोलीवर. धन्यवाद साहेब!” म्हणून त्याने फोन ठेवला!
मी जायबायला त्यांचे जेवण वाढवायल सांगितले. रात्री 9:30 च्या सुमारास एक गाड़ी गेटवर येऊन थांबली. पुन्हा माउलीचा फोन!
“साहेब आम्ही आलोय. विठोबाला सांगता का?”
“ओके”म्हणून मी फोन ठेवला.
विठोबा मैडमची रूम तयार करत होता. विठोबा गेटवर जाईपर्यंत गाड़ी उभीच होती. विठोबाने जाउन गेट उघडले. माझ्या दारात एक मंत्री विनातक्रार तिष्ठत उभा राहिला. मनातल्या मनात स्वतःवर खुश होत मी दरवाज्याजवळ आलो. गाड़ी पोर्चमध्ये येऊन उभी राहिली. गाडीतून माउली लगबगीने उतरला व त्याने मैडमसाठी गाड़ीचे दार उघडले! मैडम व पीएबाई उतरल्या! मी पुढे होऊन त्यांना नमस्कार वगैरे केले व त्यांना आत घेऊन गेलो. दिवानखान्यात येऊन आम्ही कोचवर बसलो.
“खूपच गड़बड़ आहे वाटतं!” मी मैडमला बोललो.
“हो ना! तुम्हाला तर माहितच आहे. सगळ्यांना सांभळावं लागतं!” त्या म्हणाल्या!
जायबाय पाणी घेऊन आल्या.
“माउली उद्या सकाळी सगळे लोक इकडेच येउदेत नाष्टयाला” मी म्हणालो. त्याला मला काय सांगायचं होतं ते कळलं.
“ठीक आहे साहेब! मैडम! मी निघतो! सकाळी येतो आता!” तो बोलला.
“अरे नाझिरकर मैडमना गेस्टहाउसवर सोडतोस ना?” तेजस्विनी मैडम बोलल्या.
“अहो मैडम जेवण बनवले आहे.”
“नको! माझा उपवास आहे मी झोपते आता. थकवा आलाय.” असं म्हणत मैडम उभ्या रहिल्या. माउली त्यांना घेऊन निघुन गेला.
“मैडम तुमची सिक्यूरिटी?” मी तेजस्विनी मैडमना म्हणालो.
“अहो ह्या किल्ल्यात सिक्युरिटीची गरज आहे काय?” त्या हसत म्हणाल्या
“तसं नाही हो! तुम्ही मंत्री आहात शेवटी!”
“तुमचं भारी वजन आहे इथे! आणि लोकांचा विश्वासही खूप कमावला आहे तुम्ही!पोलिस कॉन्स्टेबल आलेत दोन पण ते गेटवरच थांबले. आत गरज नाही म्हणाले!”
“असं होय! बरं बरं ठीक आहे!चला मग जेवून घ्या तुम्ही आणि झोपा. सकाळी परत चालू होईल धावपळ! करा आराम.” म्हणत मी कोचवरून उठलो.
“तुम्ही नाही जेवणार का?” त्या
” नाही जेवेन पण वेळ आहे अजुन!”
“मग सोबतच जेउया. थांबेन मी.”
“नाही हो मैडम! बरं दिसतं का ते? तुम्ही राजपदावरील व्यक्ती आहात. मझ्यासारख्यासाठी कशाला थांबता. मला आवडणार नाही.”
“कशाचं राजपद? तुमचं कर्तृत्व मोठं आहे आम्हा सगळ्यांपेक्षा!”
“लाजवू नका मैडम! मला थोड़े ड्रिंक्स घ्यायचे होते आणि बरेच दिवस झाले गिटारला हात लावला नाही. दोन चार तारा छेडीन म्हणतो. मग जेवण! उशीर होईल!”
“म्हणजे एकटेएकटेच मजा करणार तर! मलाही आवड आहे संगीताची! सांस्कृतिक खात्याच्या कारभार उगाच नाही!”
आम्ही दोघेही खळाळुन हसलो.