सोनेरी जाळे

[rajsharma]

दुसऱ्या दिवशी, उठल्यापासूनच मंजुषा तरल अवस्थेत होती. आज सगळ्या नीति-अनी तिच्या सीमारेषा पार करून ती आपल्या सुप्त इच्छा पूर्ण करणार होती. एक अनामिक हुरहूर तिच्या काळजात दाटली होती. काल निलीमाने केलेल्या व आज होणार असलेल्या प्रणयचेष्टीतांमुळे तिला आपल्या मांड्यांत ओलावा जाणवत होता. तिची ही कातर अवस्था महेशलाही जाणवली. अर्थात त्या मागचे कारण मंजुषाच्या मनात गुप्त होते. महेशने तिला विचारलेही. तिने असंच काही थातुरमातुर कारण सांगून वेळ निभाऊन गेली. महेश कधी ऑफिसला जातो असे तिला झाले होते.

साडेनऊ वाजता महेश निघून गेला. तो गेल्या नंतर पाचच मिनीटांनी निलीमा तिच्याकडे आली.

"काय म्हणतेस मंजू?"

"वहिनी, काय सांगू तुम्हाला? सकाळपासून कसं तरी वाटतंय बघा!"

"अगं, तुझी पहिलीच वेळ आहे म्हणून असं होतंया." निलीमा आपल्या गाठी असलेल्या अनुभवांवरून म्हणाली. मंजुषा चरकली. पहिली वेळ? म्हणजे ह्या प्रकाराची भविष्यात पुनरावृत्ती होणार? ह्या विचारानी तिची छाती धडधड करायला लागली. कसा असेल हा अनुभव? हे अनैतिक फळ पुन्हा पुन्हा चाखायच्या भावनेने तिच्या अंगावर रोमांच उठले. ती थरथरल्यासारखी झाली. निलीमाच्या चाणाक्ष नजरेने तिचे हे भाव बरोबर टिपून घेतलेत. पण ती काही बोलली नाही. तिने दुसराच विषय काढला.

"अगं मंजू, तू एखादी चांगल्यापैकी साडी नेसशील. तलम असल्यास उत्तम! आणि ब्लाऊज नीट फिटींगचा घालशील. आहे ना तुझ्याजवळ?"

"आहे ना वहिनी! साडी गुलाबी रंगाची चालेल? तुम्ही म्हणता तशी तलम आहे, पण थोडी जास्तच तलम आहे." गुलाबी रंगाच्या साडीत मंजुषा किती सेक्सी दिसेल ह्या कल्पनेनी निलीमा उत्तेजित झाली. पुढे येऊन तिने मंजुषाला मिठीत घेतलं व तिचं एक रसरशीत चुंबन घेतलं. आपला हात तिच्या पदराआड नेत तिचा टपोरा स्तन हलकेच दाबला.

"स्स . . . वहिनी . . . आत्ता करायचंय?" तिने अधीरपणे विचारले. निलीमाचा कामुक स्पर्श तिला पेटवत होता.

"नको गं बाई! माझी घरातली कामं राह्यलीत अजून. आता काय आपण केव्हाही करू शकतो ना! नरेन गेल्यावर बघू!" हिरमुसलेल्या मंजुषाची तिने समजूत घातली. ती आता निलीमाच्या पूर्ण आधीन झाली होती.

"चल, मी येते. येशील हं दुपारी!"

अधीर मंजुषा एक वाजायची वाट न पाहता अर्धा तास आधीच निलीमाच्या घरी पोहोचली. निलीमालाही बरं वाटलं. तिला मंजुषाला तयार करण्यासाठी पुरेसा वेळ मिळणार होता. बाहेरचा दरवाजा नीट लावून घेत ती मंजुषाला आपल्या बेडरूममधे घेऊन गेली. मंजुषाने म्हटल्याप्नमाणे गुलाबी साडी नेसली होती. ती खरंच पारदर्शक होती. साडी आडून तिचे शरीरसौष्ठव सहज जाणवत होते. तिचा ब्लाऊज तिच्या गोलाकार पुष्ट स्तनांवर चपखल बसला होता. तिला अशीच आडवी करून आपल्या कवेत घ्यायची इच्छा तिने मोथा निग्रहाने दूर सारली. निलीमाच्या आपल्याकडे बघण्यामुळे मंजुषाच्या चेहऱ्याचा रंग तिच्या साडीला मॅचिंग झाला.

"मंजू, चल कपडे काढ!" निलीमाने तिला फर्मान सोडलं.

"काय म्हणताय वहिनी? आतापासून कशाला कपडे काढायला लागताय मला?"

"अगं बाई! तू जशी बाहेरून सुंदर आहेस तशी आतून सुध्दा आहे का हे मला कन्फर्म करू दे. नरेन पाघळन पागल होईल तुझ्यावर!" लाजत लाजत मंजुषाने आपल्या शरीरावरचे एक-एक वस्त्र उतरनलं. तिच्या पायरी-पायरीने अनावृत्त होण्याकडे निलीमा कौतुकाच्या नजरेने बघत होती. मंजुषाची नग्न देहसंपदा बघून तिला क्षणभर नरेनचा हेवा वाटून गेला. ती मंजुषाच्या जवळ येऊन उभी राहिली व बारकाईने तिच्या उघड्या देहाचे निरीक्षण करू लागली. तिच्या यौवनशिखरांना स्पर्श करायचं ना तिच्या कामगुहेत बोट घालून बघायचं तिने कटाक्षाने टाळले. मंजुषाला तिने तोन्ही हात डोक्यामागे नेण्यासाठी व पाय जरा फाकवून उभे राहायला म्हटलं. मंजुषानेही आज्ञाधारकपणे तिच्या सूचनांचे पालन केले. तिच्या उघड्या पडलेल्या काखांजवळ निलीमा आली. मंजुषाच्या काखेचा गंध तिच्या नाकाला जाणवला.

"च्य 55क!"

"काय झालं नहिनी?"

"मंजू, अगं तुला हायजिनच्या दृष्टीने म्हणून सांगते, बाईने कसं मोक्याच्या ठिकाणी केशरहित असावं! तू पाहा बरं, इथे केसांची उगीचच वाढ करून ठेवलीय.

" असे म्हणुन तिने मंजुषाच्या काखांतून व योनीप्रदेशावरून हात फिरवाला. नाजूक जागांना झालेल्या स्पर्शाने मंजुषा शहारत्नी.

"अहो, मला वेळच मिळत नाही काढायला!"

"हे बघ काही फुसकी कारणं सांगू नकोस! आणि महेशला चालतं वाटतं!"

"वहिनी, त्यांना माझ्याकडे लक्ष देणं सुचेल तर ना!" नंतर निलीमाने आपल्याजवळच्या लेडीज शेव्हींग कीट वापरून मंजुषाच्या नाजूक ठिकाणचे केसांचे जंगल साफ केले. तिच्या त्या जागांना होणारा स्पर्श मंजुषाला गुदगुल्या करत होता. अखेर तिच्या केसाळ जागा निलीमाच्या मनासारख्या तुळतुळीत झाल्या. निलीमाने आलमारीतून एक पफ्यूम स्प्रे बाहे काढला (हाही नरेननेच तिला दिलेला होता ) व मंजुषाच्या कानांच्या पाळीच्या मागे, दोन्ही काखांमधे, स्तनाच्या पोकळीमधे, खोल बेंबीत, योनीप्रदेशावर व नितंबांच्या भेगेत लावला. स्प्रेच्या थंड स्पर्शाने तिच्या अंगावर काटा उभा राहिला. तिच्या चेहऱ्यावरून तिने हलकासा मेकप करून ओठांना आपली ठेवणीतली स्ट्रॉबेरी फ्लेवरची लिपस्टीक लावली. तीच लिपस्टीक तिने मंजुषाचा टचटचीत स्तनाग्नांवरूनही फिरवली. आधीच किरमिजी दिसणारी तिची स्तनाग्नं अजून गडद दिसू लागली.

"चल बाई! झालं एकदाचं! घाल कपडे!" मंजुषा आपले मघाशी बेडवर काढून ठेवलेले कपडे घ्यायला वळली. निलीमा चपळाईने समोर झाली व त्या कपड्यांच्या राशीतून तिने मंजुषाचा पेटीकोट, ब्रेसियर व निकर आपल्या ताब्यात घेतलेत.

"अहो बहिनी, हे काय करताय? द्या नं माझे कपडे!"

"मंजू! बेडवर जेवढे आहेत तेवढेच घाल!" निलीमा डोळे वटारून म्हणाली.

"काय?"

"होय. नाहीतर ते देखील घेऊन घेईन! अगं बाई, मी जे काही करतेय त्याच्या मागे काही उद्देश आहे माझा!" शेवटी, निरूपायाने मंजुषाने ब्रेसियरशिवायच ब्लाऊज घातले. निलीमा चांगल्या फिटींगचे ब्लाऊज का म्हणाली होती त्याचा आता तिला उलगडा झाला. त्या ब्लाऊजमधे तिच्या मांसल स्तनांना ब्रेसियरविना जास्तच मादक आकार प्राप्त झाला. उत्तेजनेमुळे तिची स्तनाग्रं ताठरली होती, तीही ब्लाऊजमधे फुलून दिसत होती. नंतर मंजुषाने साडी नेसायला घेतली.

"थांब, मी नेसवते तुला!" असे म्हणून निलीमा समोर आली. तिने सराईतपणे मंजुषाला साडी नेसवली. साडी अशी नेसली की तिचे शरीर व्यवस्थित झाकल्या गेले पण पदर थोडासा बाजूला होताच मंजुषाचे गुबगुबीत पोट व त्यावरील खोल नाभी उघडी पडली.

"आणि, निन्या सांभाळून गं बाई! मी खोचल्या आहेत, पण जरासा धक्का लागला तर सगळा सिनेमा दिसेल." निलीमाने बजावून सांगितलं. 'नाहीतरी नंतर तुझा सिनेमा दिसणारच आहे म्हणा' निलीमाच्या मनात चावट विचार आला. ती स्वतःशीच खुदकन हसली.

"वहिनी, काय झालं?" मंजुषाने निरागसपणे विचारलं.

"काही नाही गं. आपलं असंच! बरं आता तू तयार झाली आहेस, तू इथेच बस! नरेन आला की मी येईन तुला घेऊन जायला!"

[rajsharma]

बाहेर, हॉलमधे येऊन निलीमा नरेनची वाट पाहू लागली. कमळाच्या फुलासारख्या मंजुषाचा बलदंड नरेन चोळामोळा करून टाकणार आहे ह्या कल्पनेनी ती खूप उत्तेजित झाली. आपल्या ओलावणाऱ्या योनीमार्गाला, तिने मांड्या आवळन घट्ट बंद करून घेतले. तिला जास्त वेळ वाट पहावी लागली नाही. थोड्याच क्षणात कॉलबेल वाजली. तिने दरवाजा उघडला. नरेन आला होता. तिने त्याला आत घेऊन दरवाजा बंद करून घेतला. त्याने प्रश्नार्थक चेहल्याने तिच्याकडे बघितले. मंजुषा आत असल्याचे तिने खुणेनेच त्याला सांगितले. त्याच्या मुखावर समाधानाचे हास्य पसरले. त्याने खिशात हात घालून एक हजारच्या नोटांचे बंडल काढले व निलीमाच्या हातात दिले.

"किती आहेत?"

"अस्सी हजार!"

"का ऽ य?" निलीमा विस्मयचकीत झाली.

"मग! मंजूबायचा नेकलेस बीस हजाराला पडला! वायद्यानुसार तुला अस्सी हजार नको द्यायला?" एकरकमी ऐंशी हजार मिळताच निलीमा हरकून गेली. ती पैसे ठेवायला बेडरूमकडे जायला वळली.

"तू बैस! मी घेऊन टोते तिला." निलीमा आत गेली. तिथल्या आलमारीत तिने पैसे नीट ठेऊन दिलेत.

"चल मंजू! नरेन आलाय!" तिने मंजुषाचा हात धरून तिला उठवलं. मंजुषाचं काळीज धडधडू लागलं.

"वहिनी, मला भिती वाटते हो!"

"अगं काही घाबरू नकोस! मी आहे ना. तसा नरेन खूप चांगला आहे. नीट जपेल तुला. आणि एक गोष्ट लक्षात ठेव! पुरूषाने कितीही गमजा मारल्या तरी झाल्यावर तो लोळागोळाच होतो. बाई मात्र पुन्हा झेलायला तयार असते!" निलीमाने मंजुषाला हात धरून हॉत्नमधे नेले. नरेन प्राण डोळ्यात आणून दोघींची वाट पहात होता. मोबाईलच्या छोट्याशा स्क्रीनवर दिसली त्यापेक्षा शतपटीने मंजुषा प्रत्यक्षात आकर्षक दिसली. तो एकटक तिच्याकडे बघू लागला. त्याच्या आड येऊ नये म्हणून निलीमा मंजुषाच्या मागे जाऊन उभी झाली. मंजुषाचा गोलाकार चेहरा, त्यावरील अपरं नाक, रसरशीत ओठ सगळं अगदी फोटोत जसं दिसलं तसंच होतं! किंबहुना त्याहून सुरेख! मंजुषाने लाजून आपला चेहरा खाली झुकवला होता.

साडीचा पदर जरी अंगावर व्यवस्थित घेतला होता, तरी तलमपणामुळे, तो आपल्या आड दडवलेल्या खजिन्याची चुगली करत होता. तिचे पोट व त्यावरील बेंबी अस्पष्टपणे नरेनला दिसत होते. हिची बेंबीच एवढी खोल आणि सेक्सी तर हिची खालची किती मारू असेल, असा विचार मनात येऊन त्याचे लिंग फुरफुरू लागले. एवढं मादक रूप आपल्यासमोर पेश केल्याबद्दल त्याने निलीमाचे मनातल्या मनात आभारही मानून टाकले. निलीमा आता मंजुषाला मागून चिकटन उभी राहिली होती. तिचा चेहरा मंजुषाच्या डाव्या खांद्यावर होता.

"काय नरेन, कशी वाटली माझी मैत्रिण?" तिने डोळे मिचकावत्त विचारले आणि मंजुषाच्या पोटावर हात ठेवत हळूच तिचा पदर थोडा बाजूला सरकवला. तिच्या ह्या अदाकारीने नरेन घायाळ होऊन गेला. ब्लाऊज आडून मंजुषाचा टपोरा डाना स्तन आता व्यवस्थित दिसत होता आणि मघाशी अस्पष्ट दिसणारी बेंबी वरच्या लाईटच्या उजेडात चमकत होती. आपला पदर बाजुला केला गेला आहे हे कळल्याने मंजुषा अजूनच लाजून तिची धडधड वाढली होती. त्यामुळे तिचे स्तन लक्षात येईल अशा रितीने लयबध्द रित्या खाली वर होत होते. तलम ब्लाऊजच्या आडून लिपस्टीकचा टच दिलेल्या टपोऱ्या स्तनाग्नाचा वर्तुळाकार जाणवून पडत होता. नरेनची तर पापणी लनायचीही हिम्मत होत नव्हती. न जाणे, डोळा मिटला तर हे सौंदर्य अदृष्य होऊन जायचं.

"निलू डार्लिंग, काय बोलणार आपण! आपली तर बोलतीच बंद करून टाकलीस!"

"जूष?"

"एकदम खूष!"

"अरे मग हिने तुला खूष केलंय तर तिला इनाम नको द्यायला?"

"अरे हां! गलती झाली! माफ कर मंजुबाय मला!" असे म्हणून उठून तो मंजुषाच्या समोर उभा राहिला. चेहरा झुकलेला असूनही मंजुषाला नरेनचे व्यक्तिमत्त्व जाणवलं. त्याने खिशात हात घातला व एक चपटा दागिन्याचा बॉक्स बाहेर काढला. बॉक्स उघडून त्याने नेकलेस बाहेर काढला.

"पसंद आना?"

"कित्ती सुरेख!" निलीमाने जवळपास किंचाळीच. इतक्या वेळ झुकलेली आपली मान मंजुषाने हळच वर उचलली. नरेनच्या हातात नाजूक हिन्यांचा एक अप्रतिम नेकलेस होता. नेकलेस बघून मंजुषाचे डोळे दिपलेत.

"मंजुबाय, आवडला?" तिने प्रथमच नरेनकडे बघितले. त्याच्या करारी डोळ्यात तिला आपल्या रूपाचे कौतक स्पष्ट दिसत होते. त्याच्या चेह-यावर मंद हास्य विलसत होते. तिची त्याच्या बद्दलची भिती क्षणात पळाली. त्याच्या प्रश्नाला तिने अस्फुटशी मान डोलावली.

"अरे आवडलाय तिला! आता तूच घालून दे तिला!" निलीमाने प्रॉम्प्टिंग केले. ती मंजुषापासून थोडी दूर झाली. नरेनने नेकलेसचा हुक उघडला व मंजुषाच्या मानेभोवती घालत त्याने हुक लावून घेतला. तिच्या मानेभोवती हकलानत असताना ही तरूण स्त्री आता आपल्या बंधनात आली आहे व आपल्या मालकीचीच झाली आहे अशी भावना त्याच्या मनात उत्पन्न झाली. हुक लाऊन त्याने हात समोर आणले. नेकलेस आता मंजुषाच्या भरदार छातीवर रूळत होता. त्याला अॅडजस्ट करायचे म्हणून त्याने मालकी हक्काने मंजुषाचा पदर बाजूला करून टाकला. ब्लाऊजच्या उघड्या गळ्यातून तिच्या उफाळून आलेल्या वक्षस्थळांमधली खोल दरी त्याला खुणावत होती. नेकलेस नीट करण्यासाठी हात त्याने तिच्या उरोजांवर ठेवले. तिच्या त्वचेच्या मुलायम स्पर्शाने चळन जाऊन त्याचे हात नेकलेस नीट करण्याऐवजी तिचे अर्ध-अनावृत्त स्तन कुरवाळू लागले. आपल्या उत्फुल्ल स्तनांना नरेनच्या कणखार हातांचा स्पर्श होताच मंजुषा बावचळली. तिला त्याच्या स्पर्शात एक वेगळीच ओढ जाणवायला लागली, जी तिला महेशच्या स्पर्शात कधी जाणवली नव्हती. तिच्या ओठांतून सीत्कार बाहेर पडू लागले. नरेनचे लक्ष तिच्या पिकलेल्या ओठांकडे गेले. त्यांच्या नाजूक लालबुंदपणाने मोहून जाऊन त्याने आपले ओठ त्या मांसल अधरांवर ठेवलेत. आसुसून तो मंजुषाचे अधररसप्राशन करू लागला. निलीमाने अचानक मागून मंजुषाला नरेनच्या अंगावर ढकलले. मंजुषा दचकून नरेनच्या मिठीत आली. नरेनने तिला घट्ट धरले. तिच्या मांड्यांमधील फुगीर ओटीपोटाचा नरेनच्या ताठलेल्या पौरूषाला स्पर्श होऊ लागला.

[rajsharma]

आता कधी मंजुषाला नागवी करून तिच्यावर आरूढ होतो अशी त्याला घाई झाली. नंतर सावकाशीने चवीचवीने त्याला तिला चाखायचं होतं, पण आत्ता मात्र तिच्याशी धसमुसळा संभोग करायची अनावर वासना त्याच्या मनात उत्पन्न झाली. त्याने मंजुषाला आपल्या मिठीतून बाजूला केले. एक हात तिच्या भरदार मांद्यांच्या खाली व दुसरा तिच्या काखेत धरत त्याने तिला अलगद फुलासारखी उचलली.

"काय झाले रे नरेन?" निलीमाने चेष्टेच्या स्वरात विचारले. त्याची कामातुर अवस्था तिला कळली होती.

"निलू डार्लिंग, तू आता आमच्या बीचमे येऊ नकोस. मी आता मंजूबायला पोटभरून चोदणार हाय." असे म्हणू तो मंजुषाला बेडरूममधे घेऊन गेला व तिला बेडवर ठेवले. निलीमाही त्यांच्या पाठोपाठ आत आली. त्या दोघांमधली रती तिला बघायची होती.

"नरेन, आता सबूरीने घे! मंजुषाच्या तारूण्याचा वृक्ष आता तुझ्याच मालकीचा आहे." तिचे वाक्य ऐकून मंजुषाच्या अंगावर गोड शिरशिरी उठली. नरेन आता निच्यानर झुकला. तिच्या ब्लाऊजमधे हात घालून त्याने एक हिसडा दिला. त्या हिसयाने तिच्या तलम ब्लाऊजच्या गुंड्या तटतटून तुटल्यात. "अरे हळू! फाडतोस का तिचे ब्लाऊज?"

"फाटले तर फाटले! असले छप्पन नये ब्लाऊज आणेन तिला!" असे म्हणत तो आता स्वतः मंजुषाच्या बाजूला पहुडला.

"मंजुबाय, निलू डार्लिंग बोलली तशी तू सच्ची जवानीका पेडच हाय. हे तुझे हापूसचे आंबे काय रसदार आहेत." असे म्हणून त्याने तिचे स्तन पिळायला सुरूवात केली.

"जरा . . हळु . . नं! दुखतंय!" त्याच्या आवेगाने मंजुषा कण्हली.

"एक बात धेनात ठेन! आपण काय भी काम हल्लु हल्लु नाय करत! पर तुला ज्यादा दर्द भी नाय होऊ देणार.

" असे म्हणत त्याने तिच्या स्तनांना थोड्या हळवारपणे हाताळायला सुरूवात केली. तिच्या ब्लाऊजच्या बटणा आधीच तुटलेल्या होत्या. तो ब्लाऊज त्याने तिच्या अंगातून बाहेर काढून टाकला. तिने लाजून जाऊन आपल्या दोन्हीही हातांनी आपले नग्न उरोज झाकून घेतलेत. नरेनच्या कपाळावर एक बारीक आठी उमटली. आपल्या सौख्यात आलेल्या ह्या अनपेक्षित अडसराने तो चिडला. आपले दोन्ही पाया मंजुषाच्या शरीराभोवती घेत तो तिच्या पोटावर बसला. आपल्या विस्तीर्ण पंज्यांमधे तिचे हात धरत त्याने तिच्या डोक्याखाली आनले व एका हातात घट्ट धरून ठेवलेत. त्याच्या ताकदीपुढे मंजुषाचे काहीच चालत नव्हते. तिचे दोनी हात डोक्यामागे गेल्यामुळे तिच्या दोन्हीही काखा उघड्या पडल्यात. नुकतेच शेव्हिंग करून केस काढल्यामुळे त्या लुसलुशीत दिसत होत्या. त्यांतून घाम-मिश्रीत पप!मचा विलक्षण मादक गंध येत होता. बेभान होऊने नरेनने तिच्या काखा चाटायला आरंभ केला. त्या कोवळ्या जागी त्याच्या खरखरीत जीभेचा स्पर्श होऊ लागला. मोकळ्या असलेल्या हाताने त्याने तिचे उभार कुस्करायला सुरुवात केली. नरेनची प्रणयाची असली रासवट पध्दत मंजुषाला धुंद करू लागली. आयुष्यात प्रथमच ती अश्या रितीने भोगल्या जात होती. तिचा योनीमार्ग ओलाचिंब होऊ लागला. ओली होत असूनही तिला आपल्या योनीत वणवा पेटलाय असा भास होऊ लागला. तिने आवेगाने मांया आवळून घेतल्यात. तिची ही तगमग बाजूला प्रेक्षकाच्या भूमिकेत उभ्या असलेल्या निलीमाच्या लक्षात आली.

"नरेन, अरे आता वरचा खेळ थांबव! ती खालून पेटली आहे तुझ्यासाठीनिझन तिची आग!" तिने नरेनल्ना प्रोत्साहन दिले. नरेनकडून चुरगाळली जाणारी मंजुषा बघून तिला स्वतःला आवरल्या जात नव्हतं. तिने आपली साडी सोडून टाकली. ती साडीखाली नागवीच होती. आपला उजवा हात तिने आपल्या योनीमुखावर आणला व आपला मदनांकुर चाळवू लागली. मधूनच आपल्या हाताची बोटे आपल्याच लाळेने ओली करत आपल्या योनीत घालत होती. नरेनलाही आता वरचं वरचं नको होतं. आपला दांडगा लवडा मंजुषाच्या नाजूक योनीत घुसडत तिला आकंठ भोगायचं होतं. तो उभा राहिला. विलक्षण त्वरेनी त्याने आपल्या शरीरावरची वस्त्रं काढून टाकलीत. मंजुषाच्या नाजूक गढीवर आक्रमण करायला त्याचा लवडा सुसज्ज झाला होता. वरच्या ट्यूबलाईटच्या उजेडात त्याच्या लबद्याची लालबुंद सुपारी पेटत्या निस्तनासमान भासत होती. त्याच्या ह्या दांडग्या अवयवाकडे बघून मंजुषाला जणू चक्करच आली. हे आपल्या नाजूक छकुलीचे काय हाल करील ह्या विचाराने तिच्या अंगावर काटा उभा राहिला. नरेन बेडवर तिच्याबाजूला बसला. तिच्या निन्यांना हात घालून खेचला.

आत काहीच नसल्याने तिची योनी उघडी पडली. ती केशरहित दौलत बघून तो बभान झाला. आवेगाने त्याने आपले ओठ तिच्या योनीमुखावर ठेवलेत व तिचा कामगंध तो उरात साथवून घेऊ लागला.

"निलू डार्लिंग बोलली ती बात सच हाय! तुझ्या जवानीच्या बाग मधी वर हापूसचे आंबे हायेत तर खाली जासोंदाचे फूल हाय!" आपल्या योनीची जास्वंदाच्या फुलासोबत तुलना केलेली ऐकून मंजुषा फुलारली. ह्या दांडगट माणसाच्या मनातही कुठेतरी कनिहृदय आहे तर!

"नरेन बाबा, तिची पहिलीच वेळ आहे तुझासोबत! जरा दमाने घेशील! कुठे नाजूक ठिकाणी फाडाफाडी करू नकोस!" समोरच्या धुंद दृष्टाने व आपल्या बोटांच्या लाघवाने निलीमाचे एकदा जालन होऊन गेले होते. तिला थोडंसं मोकळं वाटत होतं. आत्ता ती नव्या जोमाने समोरचे प्रणयनाट्य बघयाला सज्ज झाली होती. पण नरेनचे तिच्याकडे अजिबात लक्ष नव्हते. तो मंजुषाच्या तारूण्याची रसमलाई चाखण्यात गुंगला होता. आपल्या योनीला होणाऱ्या त्याच्या सराईत मुखस्पर्शाने मंजुषा सातव्या आकाशात पोहोचली होती. आपली कंबर हलवून ती नरेनच्या क्रियांना प्रतिक्रिया देत होती. तिच्या मदनांकुराला ओठांनी चोखता चोखता नरेनचे हात तिच्या मांसल कुल्ल्यांमधे शिरले होते. तिथल्या नाजूक सुरकतलेल्या छिद्रावर हळूवारपणे बोट फिरवत त्याने त्या जागेचे भविष्यासाठी मनोमन आरक्षण करून ताकले होते.

"आऽह . . . आई गं ..." नरेनच्या स्किलफुल हाताळण्याने मंजुषाला तीन ऑर्गेझम झाला. आपल्या मांड्यांमधे तिने नरेनचे डोके आवळन धरले. नरेनने तिचा आवेग ओसरू दिला. ती आता आपले आक्रमण झेलू शकेल ह्याची त्याला खात्री पटली होती. तो उठून उभा राहिला. त्याने खुणेने निलीमाला जवळ बोलवून घेतले. तीही खूष झाली. तिला सगळी अॅक्शन आता एकदम जवळून बघायला मिळणार होती. ती बेडवर मंजुषाच्या कंबरेजवळ बसली. तिचा एक हात तिने आपल्या हातात आधार म्हणून धरून ठेवला. कारण नरेन पहिली चढाई दयामाया न दाखवता करणार आहे हे तिला कळून चुकलं होतं. मंजुषाचे पाय गुडघ्यातून पलंगाच्या खाली लोंबकळत होते. ते फाकवून नरेन त्यांमधे उभा राहिला. आपले एक बोट मंजुषाच्या योनीमार्गात घालून त्याने तो पुरेसा ओला आहे ह्याची खात्री करून घेतली. आता तो पुढे झुकला. आपला लोखंडाच्या कांबीसारखा लगडा त्याने तीन चार वेळा मंजुषाच्या मदनांकुरावर घासला.

"मंजुबाय, हो रेडी!" असे म्हणत त्याने लवझाची सुपारी तिच्या विलग योनीमुखाजवळ ठेवली. पुढे काय होणार ह्याची पूर्ण कल्पना येऊन निलीमाने आपले ओठ मंजुषाच्या ओठांवर ठेवलेत. अन् काही कल्पना न देता व दयामाया न दाखवता त्याचे आपल्या कंबरेला विलक्षण ताकदीने रेटा दिला. असे काही होऊ शकते असे कधी कल्पनेतही नसलेल्या थोड्याशा बेसावध मंजुषाला एक क्षण काय झाले ते कळलेच नाही. परंतु, लोण्याला चिरत जाणान्या तप्त सुरीसमान नरेनचा लवडा जेव्हा तिच्या अंतरंगात शिरला तेव्हा तिच्या मुखातून किंकाळी बाहे पडली. परंतु, निलीमाने ती शिताफीने आपल्या घश्यात निरवून टाकली. एकदा आत शिरल्यावर मग नरेन कसला थांबतोय. एखाद्या अबलख वारूप्रमाणे तो मंजुषाच्या नाजूक शरीरात उधळला. तिच्या फारश्या वापरल्या न गेलेल्या कामवाटेवरून त्याची रपेट सुरू झाली. त्याच्या धक्क्यांनी मंजुषाची अवस्था पाण्याबाहेर काढलेल्या मासोळीसारखी झाली. बेडवर झोपलेली असूनही तिला आपल्या शरीरातले सर्व अवसान गळाल्यासारखे वाटले. शेवटी आधार घेण्यासाठी म्हणून तिने आपल्या पायांचा विळखा नरेनच्या कंबरेभोवती घातला. तिच्या ह्या कृतीने तिचा योनीमार्ग थोडा रूंदावल्यासारखा झाला. ती आता नरेनची चढाई व्यवस्थितपणे झेलू लागली. नकळत पणे तिची कंबरही हलू लागल्याने तिला नरेनचे धक्के सुसह्य होऊ लागलेत. निलीमाने हळुवारपणे मंजुषाचे स्तन कुरवाळायला सुरूवात केली. मंजुषाला तिनेच ह्या प्रकारात खेचल्यामुळे तिला हे आल्हाददायक कसे वाटेल हे बघण्याची निलीमाने स्वतःची जबाबदारी मानली होती. आता मंजुषाला हे हवंहवंसं वाटू लागलं. इतके दिवस प्रणयासुखासाठी आतुर तिची तापलेली काया नरेनच्या वार्षावाखाली भिजत होती. तिने हात फैलावून नरेनला आपल्या मिठीत ओढून घेतले. आता नरेन निर्धास्त मनाने तिला भोगू लागला. त्या दोघांनाही एकमेकांबद्दल इतके आकर्षण उत्पन्न झाले होते की की आपण प्रणयसुखाच्या शिखरावर कधी पोहोचलो हे त्यांना कळलेच नाही. दोघेही एकाच वेळेस आवेगाने स्वलीत झाले.

अश्या रितीने नरेनने फेकलेल्या सोनेरी जाळ्यात मंजुषा अलगद कैद झाली होती. पण त्या जाळ्याच्या सोनेरी रंगात एक वासनेची लाल छटाही मिसळली होती.

(समाप्त)

[SATISH]

फारच मस्त सेक्सी स्टोरी आहे भाऊ