"काय हे नमिताभाभी... मला सांगायचे ना... तुम्ही झोका घेताय ते... सगळे दुध सांडले ना..." गोपाळ म्हणाला.
"हा हा हाऽऽऽऽऽ... अरेऽऽऽऽ मीऽऽऽ मीऽऽऽऽ... सॉरी हंऽऽऽऽ... हा हा हाऽऽऽ... ते... मी... माझा पाय सुटला आणि झोका बसला... हा हा हाऽऽऽऽ... सॉरी रे..." नमिताभाभी आपले हसूं आवरत म्हणाली.
"हंम्म्म... माझा टि-शर्ट ओला झाला सगळा..." गोपाळ लटकेपणे तक्रार करत म्हणाला.
"हा हा हाऽऽऽ... अरे व्वा... त्या दिवशी माझ्या अंगावर पाणी सांडवले होतेस... तेव्हा मी तक्रार केली का?" नमिताभाभीने हसून त्याला म्हटले.
"अहो मी तक्रार नाही करत... जस्ट सांगतोय की माझा टि-शर्ट ओला झाला... आता मला असेच ओल्या टि-शर्टमध्ये रहावे लागेल..." गोपाळ ओशाळत म्हणाला.
"हंम्म्म... अरे जर तुला अस्वस्थ वाटत असेल तर काढुन टाक टि-शर्ट... इथे कोण आहे तुला बघायला?" नमिताभाभीने सुचवले.
"तुम्ही आहात ना... मला बघायला... त्या दिवशी तरी तुम्ही कोठे तुमचा गाऊन काढला होता... जेव्हा भिजला तेव्हा..." गोपाळने हसत म्हटले.
"हंम्म्म... नालायक...," त्याला प्रेमाने एक चापट मारत नमिताभाभी म्हणाली, "मी रे कशी तुझ्यासमोर गाऊन काढणार?... मी एक स्त्री आहे... पण तू तर एक पुरुष आहेस... तुला टि-शर्ट काढायला काय त्यात..."
"अहो पण तुमच्यासमोर असे टि-शर्ट काढुन उघडे रहायचे म्हणजे..." गोपाळ उगाचच संकोच दाखवत म्हणाला.
"अरे काय लाजतोस पोरी सारखा माझ्यासमोर... तू टि-शर्ट काढला तर मी काही तुझ्यावर अटॅक्ट करणार नाही... आणि तसेही तू टि-शर्ट काढून तेथे दोरीवर वाळत घातला तर लवकर सुकेल... आणि तुला परत घालायला मिळेल... तेव्हा काढ तो टि-शर्ट..."
हे बाकी गोपाळला पटले... तेव्हा तो उभा राहिला आणि एका झटक्यात त्याने टि-शर्ट काढला... जसा त्याने टि-शर्ट काढला तसे नमिताभाभीची उत्सुक नजर त्याच्या उघड्या अंगावर पडली... त्याची व्यायामाने कमावलेली भरदार छाती, फुगलेले दंड आणि पिळदार अंग पाहून तिच्या घश्याला कोरड पडली... तिच्या योनीतून नकळत पाझर सुटला... नमिताभाभी आपली बॉडी पाहून इंप्रेस झाली आहे हे गोपाळच्या लक्षात आले... तो अभिमानाने छाती फुलवत कोपऱ्यात कपडे वाळत घालायला बांधलेल्या दोरीजवळ गेला आणि त्याने आपला टि-शर्ट त्यावर वाळत घातला... मग तो हळु हळु चालत परत तिच्या जवळ आला...
नमिताभाभी भारावल्यासारखी त्याला बघत होती... त्याचे पिळदार अंग पाहून तिच्या अंगातली कामोत्तेजना पेटायला लागली... हे भरभक्कम शरीर आपल्या अंगावर आले तर किती मज्जा येईल असे तिला वाटायला लागले... तो जवळ आला तसे तिची तंद्री भंग झाली... मग तिला आपल्या कोरड पडलेल्या घश्याची जाणीव झाली... तिने दुधाचा ग्लास आपल्या तोंडाला लावला आणि ती घोट घेवू लागली... एक गोट घेतल्यावर तिचा घसा ओला झाला आणि तिला बरे वाटले ती दुधाचे पुढचे घोट घ्यायला लागली...
तिच्या जवळ आलेला गोपाळ तिच्याकडे टक लावून पहात होता... ती दुधाचे घोट घेत होती ते पाहून त्याच्या मनातही एक विचार चमकला... तो पटकन पाळण्यावर बसला आणि त्याने पायाला रेटा दिला...
अचानक पाळणा हलला आणि त्याच्या धक्क्याने नमिताभाभी दचकली... पाळणा हलणे आणि दचकणे हे दोन्ही एकत्रच झाले आणि तिच्या हातातील ग्लास सटकला... ग्लास सावराच्या गडबडीत तो उलटला गेला आणि परत त्याला ती सावरायला गेली... व्हायचे तेच झाले!... ग्लासातले दुध तिच्या अंगावर सांडले आणि ग्लास खाली पडला... तिची धांदल पाहून गोपाळ आता खळखळुन हसायला लागला... तिच्या अंगावरही दुध सांडलेले पाहून त्याला खूप मजा वाटली आणि तो खो खो हसत सुटला...
काही क्षण नमिताभाभी पण अवाक होत तशीच स्तब्ध बसून राहिली!... मग तिला जाणीव झाली की ग्लासातले सगळे दुध तिच्या अंगावर सांडुन तिचे अंग ओले झाले होते... खास करून दुध जास्त तिच्या छातीच्या उभारांवर सांडले होते तेव्हा तिच्या उभाराच्या मधला पदर आणि ब्लाऊज दुधाने पुर्ण भिजला होता... आता स्वत:ची अवस्था पाहून नमिताभाभीच्या कपाळावर किंचीत आठ्या उठल्या... ती त्रासिकपणे गोपाळकडे पहायला लागली... गोपाळ आपले हसूं आवरत तिला भुवया उडवून नजरेनेच वेडावत होता... तिला माहीत होते की आता तिला खरे तर तक्रार करायला काही जागाच नव्हती... शेवटी ती हतबल झाल्यासारखी झाली आणि स्तब्ध बसुन राहिली... गोपाळ आपले हसूं आवरत म्हणाला,
"हा हा हाऽऽऽ... स... सॉरी... सॉरी नमिताभाभी... मी मुद्दाम नाही हलवला... मी बसायला गेलो तर माझा पाय सटकला..." गोपाळने साळसुदपणे म्हटले.
"हंम्म्म... आता तू मुद्दाम जरी केलेले असेल तर मी काही तक्रार करू शकते का?..." नमिताभाभीने लटकेपणे म्हटले.
"हां... ते तर आहेच..." गोपाळ जणू काही विशेष घडले नाही असे बेफिकीरीमध्ये खांदे उडवत म्हणाला.
"हॅ... बघ कसा साळसुदासारखा बोलतोय... तुझा टि-शर्ट भिजला तेव्हा मला काही वाटले नाही... आता माझा ब्लाऊज भिजला तर तुला त्याचे काही वाटणार नाही.. हो ना?" नमिताभाभी लाडिक तक्रार करत म्हणाली.
"मी एक सांगू का, नमिताभाभी?... ऐकाल का माझं??" गोपाळने निर्विकार चेहरा करत विचारले.
"हं सांग... बघू तरी... काय मुक्ताफळं उधळतोय तू ते..." नमिताभाभीला त्याच्या निर्विकार चेहरा पाहून कल्पना आली की तो काहितरी चावट बोलणार...
"त्या तिथे मी माझा टि-शर्ट वाळत घातला आहे...," असे बोलून गोपाळने त्याच्या टि-शर्टकडे बोट करत नजर तिकडे ठेवली. आणि मग हळुच तो साळसुदपणे म्हणाला, "तुम्हाला भिजलेल्या ब्लाऊजने अस्वस्थ वाटत असेल तर माझ्या टि-शर्टच्या बाजुला जागा मोकळी आहे..."
गोपाळ आपले हसूं दाबत त्याच्या टि-शर्टकडे बोट दाखवत आणि तिकडेच नजर ठेवत हळुच म्हणाला होता... त्याच्या चेहऱ्यावर मिश्किलपणा होता जो नमिताभाभीच्या नजरेस पडू नये म्हणून तो तिकडेच बघत राहिला... फक्त नजर तिरकी करून तो नमिताभाभीकडे पहात होता आणि आता ती काय म्हणतेय ह्याचा अंदाज काढत होता... नमिताभाभीने लटकेपणे त्याच्या दंडावर चापट मारत त्याला म्हटले,
"वाटलचं मला... तू असेच काहितरी चावट बोलणार... नालायक बेशरम..."
"अरे कमाल झाली... ज्याच करावं भलं तो म्हणतो माझच खरं... मी तुमच्या चांगल्यासाठी म्हटलं... आता हा ओला ब्लाऊज अंगात ठेवून तुम्हाला अस्वस्थ वाटत रहाणार... त्यापेक्षा तो ब्लाऊज काढुन तेथे वाळत घाला... म्हणजे लवकर सुकेल परत घालायला..." गोपाळ परत साळसुदपणे म्हणाला.
"ॲहॅहॅहाऽऽऽऽ... म्हणे ब्लाऊज काढुन वाळत घाला... ब्लाऊज काढुन मी काय तुझ्यासमोर छाती दाखवत फिरू??" नमिताभाभीने पुन्हा त्याला चापट मारत म्हटले.
"आयला!... म्हणजे तुम्ही ब्रा पण काढणार??" गोपाळने आश्चर्य वाटल्यासारखे दाखवत डोळे मोठे करून म्हटले.
"तूऽऽऽऽ नाऽऽऽऽ एक नंबरचा नालायक आहेसऽऽऽ..." असे म्हणत नमिताभाभी परत परत त्याला चापट्या मारू लागली... तिचा हात धरत गोपाळ म्हणाला,
"अहो पण मी काय चुकीचं म्हटलं?... तुम्ही म्हणालात 'मी काय तुझ्यासमोर छाती दाखवत फिरू' म्हणजे तुम्ही ब्लाऊज आणि ब्रा दोन्ही काढणार असाच त्याचा अर्थ झाला ना??" गोपाळ चावटपणे म्हणाला.
"गोपाळऽऽऽऽ तू खूपच फाजिलपणा करतोय... मी चांगला मार देईन हं तुला..." असे म्हणत नमिताभाभी पुन्हा त्याला मारायला लागली...
"हो हो होऽऽ... भाभीजी... अहो मी गंमत करतोय... आज कोजागिरी आहे ना... आणि आपण येथे जागत बसलो आहे ना?... मग असे जरा गंमतीशीर बोलून मी टाईमपास करतोय हो..." गोपाळने हसत हसत म्हटले.
"नाही पण... तुझ्या बोलण्यात...," हसून इतके बोलत नमिताभाभी थांबली. मग मिश्किलपणे हसत पुढे म्हणाली, "तुझ्या बोलण्यात 'पॉईंट' आहे... ब्लाऊज ब्रा वाळत घातली तरच सुकेल..."
"आयला!... तुम्ही खरच काढणार की काय??" गोपाळने आश्चर्याने विचारले.
"तुला काय वाटते?... मी सिरीयसली बोलतेय की मस्करी करतेय?..." चावटपणे हसून नमिताभाभीने गोपाळलाच विचारले...
"तुम्ही सिरीयसली बोलताय की मस्करीत बोलताय ते तुम्हालाच माहीत... पण तुम्ही ब्लाऊज ब्रा काढुन बसलात तर मला काही फरक पडणार नाही..." गोपाळ म्हणाला.
"हंम्म्म... तुला काहीच फरक पडणार नाही?... काहीच वाटणार नाही??" नमिताभाभीने त्याच्याकडे रोखून पहात म्हटले.
"हो!... काहीच फरक पडणार नाही... कारण सोप्प आहे... तुमचे उभार तसेही मी अनेकदा पातळ कपड्यातून पाहिले आहेत... त्या दिवशी तुमच्या अंगावर पाणी सांडले तेव्हा तर मला सगळेच स्पष्ट दिसले होते... तेव्हा आता तुम्ही ब्लाऊज-ब्रा काढली तर मला त्याचे काही वाटणार नाही..." गोपाळ बेफिकीरीत म्हणाला.
"काहीच वाटणार नाही??... बघ हं... आर यु श्युअर??" नमिताभाभीने त्याला निर्वाणीचे विचारले.
"हो हो होऽऽऽ... मला काहीही वाटणार नाही... काढायचा असेल तर काढा खुशाल..." गोपाळनेही तिला निर्वाणीचे सांगितले...
त्यावर नमिताभाभी किंचीत विचारात पडली... आता ती वेळ आली होती की त्यांच्यातील संबंध एका वेगळ्या लेवलला घेवून जाण्याची... आत्तापर्यंत सगळा खेळीमेळीचा मामला होता... सुचकपणे बोलणे, दाखवणे, बघणे असा चोरटा मामला होता... पण आता ती जे काही करेल त्याने त्यांच्यातील मामला वेगळ्याच जगात जाणार होता... गोपाळने तिच्यासमोर टि-शर्ट काढुन बसणे ही गोष्ट वेगळी होती पण तिने त्याच्यासमोर ब्लाऊज-ब्रा काढुन बसणे ही पुर्णपणे वेगळी गोष्ट असणार होती... त्यानंतर 'काहीही' घडू शकत होते...
पण मग नमिताभाभीला ते 'काहीही' घडलेलेच तर हवे होते... तिने गोपाळला त्या रात्री तसे एकटे ते 'काहीही' करायलाच तर बोलावले होते... त्यांच्यात ते 'काहीही' घडुन त्यांनी त्याची मजा लुटावी म्हणूनच तर तिने हे सगळे प्लानींग केले होते... आणि आता अचानक तिच्यासमोर ते सहज घडवुन आणायला संधी उभी राहिली होती... तेव्हा तिने विचार केला आणि ती जागेवरून उठली... हळुवारपणे चालत चालत ती गोपाळचा टि-शर्ट वाळत घातला होता त्या दोरीकडे जावू लागली...
गोपाळच्या हृदयाची धडधड वाढायला लागली... नमिताभाभी खरोखर आपला ब्लाऊज आणि ब्रा काढायला तिकडे जात आहे हे त्याच्या लक्षात आले... त्याने त्याच्या पॅन्टमध्ये खळबळ माजायला लागली... आता पुढे काय होईल ह्याचे उत्सुकता त्याच्या अस्वस्थ हालचालीत दिसू लागली... तो टक लावून तिच्याकडे पहायला लागला... नमिताभाभी त्याच्याकडे पुर्ण दुर्लक्ष करत आपल्याच धुंदीत चालत त्या दोरीजवळ पोहचली...
मग तिने एक क्षण वळुन गोपाळकडे पाहिले... त्याच्याकडे पाहून तिने हसुन एक मादक कटाक्ष टाकला... मग ती त्याच्याकडे पाठ करून उभी राहिली... जरी त्याच्याकडे पाठ होती तरी गोपाळ ती काय करतेय ह्याची मनात कल्पना करू लागला... नमिताभाभीने आपल्या दोन्ही गोळ्यांच्या मध्ये असलेला साडीचा पदर ओढून काढला... पुढे ओढलेला पदर तिने आपल्या कंबरेच्या साडीत खोचला... आता मागून गोपाळला तिची पुर्ण पाठ दिसत होती... पाठीवर ब्लाऊजचा पातळ कपडा आणि त्याच्या आत घातलेली ब्रा त्याला दिसत होती...
पुढे नमिताभाभी आपल्या ब्लाऊजचे हूक काढायला लागली... तिच्या हालचालीवरून गोपाळने ते ओळखले आणि त्याच्या लंडाने पॅन्टमध्ये एक आचका दिला! त्याने आपला लंड हलवून पॅन्टमध्ये सरळ केला जेणेकरून तो ताठला तर त्रास वाटू नये... ती पाठमोरी असल्याने तिला काही कळत नव्हते की गोपाळ काय करतोय ते... ती आपल्याच धुंदीत ब्लाऊज काढत होती... सगळे हूक काढल्यावर नमिताभाभीने दोन्ही बाजु आपल्या गोळ्यांवरून बाजुला केल्या आणि हातातून ब्लाऊज काढु लागली... दोन्ही खांद्यावरून ब्लाऊज खाली ढकलत तिने एक एक हात ब्लाऊजमधुन काढले आणि काढलेला ब्लाऊज समोर दोरीवर वाळत घालू लागली...
आता गोपाळला पाठमोऱ्या नमिताभाभीच्या अंगावर फक्त पांढरी ब्रा दिसत होती... सिल्की ब्राचा कपडा किंचीत चमकत होता... पिठूर चंद्रप्रकाशात तिची गोरी गोरी पाठ आणि त्यावर तिची पांढरी पांढरी ब्रा एकदम खुलून दिसत होती... नमिताभाभीने पाठीवर आपले हात आणले... मग ती पाठीवर ब्राचा हूक काढायला लागली... मान वळवून किंचीत खाली बघत ती ब्राचा हूक काढत होती आणि त्याने तिची नजर गोपाळवर गेली... त्यांची नजरानजर झाली तेव्हा गोपाळ हसला पण तिने फक्त एक चावट स्मितहास्य दाखवले...
ब्राचा हूक उघडला आणि नमिताभाभीने हात पुढे नेले... मग तिने आपल्या खांद्यावरच्या ब्राच्या पटट्या खाली सरकवल्या आणि ब्रा छातीवरून दूर केली... आता नमिताभाभी आपली छाती मोकळी करून गोपाळसमोर उभी होती... जरी ती पाठमोरी होती आणि तिचे भरगच्च गोळे त्याला दिसत नव्हते तरी तिची गोरी गोरी उघडी पाठ पाहून तो तितकाच उत्तेजीत झाला जितका तिचे गोळे पाहून झाला असता!... नमिताभाभीने ब्रा काढुन समोर दोरीवर ब्लाऊजच्या बाजुला वाळत घातली...
मग तिने आपल्या कंबरेला खोचलेला पदर ओढून काढला आणि तो खांद्यावर घेवून त्याचे टोक दुसऱ्या बाजुने पुढे घेतले... मग पुढच्या बाजुला पदर आपल्या दोन्ही गोळ्यांवर पसरवून तिने आपली छाती नीट झाकुन घेतली आणि पदराचे टोक घटट ओढत आपल्या कंबरेला खोचले... आणि मग ती हळु हळु वळायला लागली... ब्लाऊज-ब्रा काढुन आपली छाती नग्न केल्यावर पदराने ती झाकून घेताना नमिताभाभी अश्या तऱ्हेने हालचाल करत होती की तिच्या नग्न उभाराचा कोठलाही भाग गोपाळच्या नजरेस पडू नये... तिने हात उचलला तेव्हा तिच्या बगलेतूनही त्याला तिच्या गोळ्याचे दर्शन झाले नाही... आणि आता ती वळुन त्याच्याकडे तोंड करून उभी राहिली...