नमिता भाभी - दुधवाला

[rajsharma]

नमिता भाभी - दुधवाला


******

मित्रांनो... सविता भाभी डॉट कॉम ह्या लोकप्रिय वेबसाईटवरील चित्रकथांवर आधारीत ही सिरीज असेल... प्रत्येक भागात एक स्वतंत्र कथा असेल आणि थोडी फास्ट-ट्रॅक असेल... फास्ट-ट्रॅक कथा हा प्रकार हातळायची माझी खूप काळाची इच्छा मी ह्या निमित्ताने पुर्ण करून घेत आहे... ह्या सिरीजमधील कथेच्या शिर्षकात 'नमिता भाभी' हे कॉमन असेल पण पुढिल शिर्षक हे कथेनुसार वेगवेगळे असेल... -

******

प्रस्तावना

'नमिता' एक पस्तिशीची तरुण विवाहीत स्त्री होती... ऊंची जवळ जवळ पाऊणे सहा फूट, अंगाने गोरी गोरी पान, सगळे अवयव ठासून गच्च भरलेले, तरीही अंग एकदम प्रमाणबद्ध होते...

तिच्या ब्रेसीयरची साईज ४० नंबरची होती... तिचे गोल गोल भरीव छातीचे उभार जेव्हा ब्रेसीयरमध्ये ठासून भरायचे तेव्हा ब्रेसीयर चिरफळ्या उडून फाटून जाईल की काय इतकी भरगच्च दिसायची... गोऱ्या भरीव छातीवर २ इंचाचा गोल गोल डार्क चॉकलेटी अरोला गंध उघळुन लावल्यासारखा दिसायचा... त्या अरोल्यावर रासबेरीसारखे टपोरे बोंडूस कायम ताठलेले असायचे... तिने कोठलाही कपडा घातला तरी त्यातून तिचे भरगच्च उभार उठून दिसत. बघणाऱ्याची नजर तिच्या गोळ्यांवर गेली नाही तरच नवल!...

ती 'एक्स एल' साईजच्या पॅन्टीज वापरायची... तिच्या भरीव नितंबाचा घेर मोजला तर ४० सहज झाला असता... पण ती कधीही आपले नितंब झाकले जातील अशी पॅन्टीज घालत नसे... उलट पुर्ण नितंब उघडे रहातील अशी कटवाली जी-स्ट्रिंगसारखी पॅन्टी ती घालायची... तंबोऱ्यासारखे तिचे भरीव घाटदार गरगरीत नितंब लक्ष जाताच नजर खिळवुन ठेवत असत... ती चालताना तिचे दोन्ही नितंब इतक्या मादकपणे हलायचे, डुचमळायचे की बघणाऱ्याचे जागच्या जागी पाणी टपकायचे...

उभार आणि नितंबाच्या मानाने तिची कंबर बारीक होती पण प्रमाणबद्ध होती... सपाट पोटाच्या मध्यावर असलेली खोल बेंबी म्हणजे भुलभुलय्यासारखा भोवरा होता... त्या खोल बेंबीत नजर गेली तर भोवऱ्यात अडकल्यासारखी नजर अडकुन रहायची... पहाताच क्षणी त्या बेंबीत जीभ घालुन घुसळावी असे वाटायचे... ती झोपली असताना पाण्याचा थेंब पोटावर टाकला तर तो सरळ तिच्या बेंबीत वाहून जायचा इतके तिचे पोट मुलायम होते...

हरणीसारखे मादक डोळे, डाळींबासारखे टपोरे ओठ आणि गोबरे गोबरे गाल असलेला तिचा चेहरा प्रचंड रेखीव होता... तिच्या चेहऱ्यावरून सहसा नजर हटत नसे... ती हसली की तिचे मोत्यासारखे दात चमकायचे... गालाला मादक खळी पडायची. पापण्यांची नाटकी उघडझाप करत ती जेव्हा मादकपणे कोणाकडे पाहून हसायची तेव्हा बघणारा पाणी पाणी होवून जायचा... ओठांचा चंबू करून ती काही बोलली तर बघणाऱ्याला तिच्या ओठांचा चंबू चुंबावसा वाटायचा!

अशी ही प्रचंड मादक, सेक्सी, जवान, तरणी नमिता सगळ्या जगाची 'भाभी' होती... तिच्या संपर्कात येणारे सगळे पुरुष आणि मुलें तिला भाभी किंवा नमिताभाभी म्हणत असत... कोणाही पुरुषाने तिला पहाताच क्षणी त्याला तिला करकचून आवळावे वाटत असे आणि तिला नागडी करून उभी-आडवी झवावी अशी पाशवी इच्छा पुरुषाच्या मनात येत असे... हार्डली असा एखादा पुरुष असेल जो तिच्या सेक्सी, मादक आणि आकर्षक सौंदर्याने प्रभावित झाला नसेल...

दहा वर्षापुर्वी तिचे लग्न हायर-मिडल-क्लासमधील एका देखण्या तरुणाबरोबर झाले होते जो मल्टी-नॅशनल कंपनीत मॅनेजर होता... कायम तो कंपनीच्या कामात बिझी असायचा. गेल्या दहा वर्षात प्रचंड मेहनत करून तो आता मोठा मॅनेजर झाला होता... महिन्यातले अर्धे दिवस तो बिझनेस टूरवर जात होता आणि बहुतांशी वेळ नमिताभाभी घरात एकटीच असायची... टाईमपास म्हणून ती एका कंपनीत फ्री लान्सर म्हणून पार्ट-टाईम जॉब करायची... तिला सासरकडची सगळी लोक होती आणि माहेरीही भरपूर नातेवाईक होते... पण तरीही हे नवरा-बायको एकटेच वेगळे रहात होते... म्हटले तर दोघांचा राजा-राणीसारखा एकटा संसार होता...

लग्न झाल्यावर सुरुवातीला ते खूप सेक्सचा आनंद घेत होते... वेळ मिळेल तेव्हा, चान्स मिळेल तसे ते एकमेकांवर तुटून पडत आणि भरभरून सेक्सची मजा लुटत असत... सेक्समधले सगळे प्रकार ते ट्राय करत असत आणि सगळ्या प्रकारे सेक्सची भरपूर मजा लुटत असत... नमिताला तिच्या नवऱ्याने सेक्समधील सगळे प्रकार शिकवले आणि तिला सगळ्या प्रकारांची गोडी लावली... त्याच्या करिअरच्या महत्वकांक्षेमुळे त्यांनी सुरुवातीला मुल ठेवायचा विचार केला नाही आणि नंतर काही मेडिकल प्रॉब्लेममुळे ती कधी गरोदर राहिली नाही... पण दोघांनाही मुल नसल्याचे दु:ख नव्हते आणि ती वस्तुस्थिती स्विकारून ते जीवनाचा आनंद मनमुरादपणे भरभरून लुटत होते...

नमिताभाभी प्रचंड कामूक स्त्री होती... देवाने तिला रंभेसारखे सौंदर्य दिले होते आणि रतीसारखी कामवासना दिली होती... तिच्या मनात सदैव कामभावना असायची आणि तिच्या संपर्कात आलेल्या प्रत्येक पुरुषाबद्दल तिच्या मनात कामवासना उफळुन यायची... एखाद्या पुरुषालाही लाजवेल इतकी तिची कामवासना तिव्र होती... नवऱ्याबरोबर जेव्हा चान्स मिळेल तेव्हा ती कामसुख घेत होतीच पण त्याने तिचे कधीही समाधान झाले नाही... त्यामुळे नवऱ्याबरोबर ती इतरही अनेक पुरुषांबरोबर लैंगीक संबंध ठेवत होती आणि आपली कामवासना शमवत होती... कित्येकदा तर ती अनोळख्या पुरुषाकडून झवून घ्यायची आणि त्या अनोळख्या पुरुषाबरोबर हरप्रकारे कामक्रिडा करून ती त्याला रिझवायची आणि स्वत:ही भरभरून सुख घ्यायची...

नमिताभाभी लंडासाठी नेहमी आसुसलेली असायची. ती गरोदर रहायची शक्यता नसल्याने कोणाबरोबरही कधीही झवाझवी करून पुच्चीत लंड गाळुन घ्यायला ती सदैव तयार असायची. तिचा नवरा सोडला तर प्रत्येक पुरुषाची ती 'भाभी होती आणि खऱ्या अर्थाने ती युनिवर्सल 'भाभी' होती! अश्या ह्या झवाड 'नमिताभाभी'च्या संपर्कात येणारे पुरुष आणि त्यांच्याबरोबर तिने केलेली झवाझवी ह्याची एक एक प्रकरणं येथे तुम्हाला मी सांगणार आहे...

******

'दुधवाला'

"ओह राज... तुझा 'लंड' किती टाईट वाटतोय रे माझ्या योनीत... कित्तीवेळा मी झवून घेतले असेल तुझ्याकडुन... तरी प्रत्येकवेळी तुझा लंड नवा भासतो... आणि हा तुझ्या भावाचा लंड... दिप, तुझा लंड पण प्रत्येकवेळी मला सरप्राईज देतो... कधी माझ्या तोंडात तर कधी माझ्या बोच्यात गळत असतो... ओहहहऽऽऽऽ... तुम्ही दोघे जेव्हा मला एकदम चोदता ना तेव्हा माझे अंग पावन होते रे... तुमचे कडक लंड एकाच वेळी माझ्यात घ्यायला मला खूप मजा वाटते... असेच चोदा मला... झवा चांगले... फाडुन काढा मला... चोदून टाका माझी पुच्ची... ओहहहह... आहहहह..."

'नमिताभाभी' रांडेला लाजवेल अश्या गलिच्छ भाषेत बडबड करून राज-दिपकडुन झवून घेत होती... तिच्या घाणेरड्या बडबडीने दोघांचे लंड प्रचंड कडक झालेले होते आणि ते जोमाने तिला चोदत होते... कधी राज तिची पुच्ची झवायचा आणि दिप तिचे तोंड चोदायचा... तर कधी दिप तिची पुच्ची चोदायचा तर राज तिचे तोंड झवायचा... आळीपाळीने दोघे तिला झवत होते, चोदत होते...

नमिताचे लक्ष दरवाज्याकडे गेले तर तिचा नवरा, संजय दरवाज्यात उभा राहून त्यांच्याकडे पहात होता...

त्याला पाहून ती अवाक झाली! 'अरे, हा कधी आला?... आणि हा काय बघतोय?... मी ह्या दोन कोवळ्या मुलांकडुन झवून घेतेय आणि तो बघत बसलाय?... ओह माय गॉड!... माझा नवरा बघतोय आणि मी ह्या दोन मुलांकडुन चोदून घेतेय?... तो बघतोय तरी काही करत नाहीय?... तो आम्हाला थांबवत नाहीये?... कसे शक्य आहे हे?... माझा नवरा कसा बघू शकतो मी चोदली जातेय ते?.. कसे?.. कसे काय??...'

डिंग डॉंगऽऽऽऽ... डिंग डॉंगऽऽऽऽऽ... डिंग डॉंगऽऽऽऽ...

खाडकन नमिताने डोळे उघडले... क्षणभर तिला कळेना आपण कोठे आहोत ते... नंतर तिच्या लक्षात आले की ती तिच्या बेडरूममध्ये होती... तिच्या बेडवर झोपली होती... त्याची जाणीव झाली आणि तिने एक सुटकेचा निश्वास सोडला!... आणि मग तिच्या लक्षात आले की बाहेर मेन डोअरची बेल वाजत होती... तिने बेडसाइड क्लॉकवर नजर टाकली तर सकाळचे सहा वाजले होते... डोअर बेल वाजत होती म्हणजे 'दुधवाला' आला होता... तिने एक आळस दिला आणि ती बेडवरून उठू लागली...

आज पण तिला सकाळी सकाळी ते स्वप्न पडले होते... गेले आठ दिवस हेच चालले होते... दहा दिवसापुर्वी त्यांच्या समोरच्या बंगल्यात रहात असलेले ते जुळे भाऊ राज-दिप तो बंगला सोडून गेले होते... तेव्हापासून रोज सकाळी तिला असे स्वप्न पडत होते की ती अजुनही त्या दोघांकडुन झवून घेत आहे... अजुनही म्हणजे ती त्या दोघांकडुन ते जायच्या आदल्या रात्रीपर्यंत झवून घेत होती... ज्या दिवसापासून तिने त्या दोघांबरोबर लैंगीक संबंध चालू केले होते त्या दिवसापासून ती त्या दोघांना एकत्र किंवा वेगवेगळे चढवुन घेत होती...

राज-दिपकडुन चोदून घ्यायची तिला इतकी सवय झाली होती की चान्स मिळेल तेव्हा ते दोघे तिच्या घरात तरी असायचे किंवा ती त्यांच्या घरात असायची... ह्याचा परिणाम व्हायचा तोच झाला!... राज-दिपचे त्यांच्या स्टडीमधुन लक्ष उडू लागले आणि त्यांचा कॉलेजमधला रेकॉर्ड पूअर यायला लागला... ही बाब त्यांच्या मम्मीच्या म्हणजे 'मिसेस शर्मा'च्या लक्षात यायला लागली... तिने ३/४ वेळा येथे येवून त्यांना समज देण्याचा प्रयत्न केला... जेव्हा ती येथे यायची तेव्हा त्या दोघांचे वागणे आणि नमिताचे वागणे पाहून तिला काय भानगड आहे ह्याचा अंदाज लावायला वेळ लागला नाही.. तिच्या लक्षात आले की आपल्या मुलांना येथून नेल्याशिवाय त्यांच्यात काही फरक पडणार नव्हता...

तेव्हा एक दिवस मिसेस शर्मांनी तेथला गाशा गुंडाळला आणि आपल्या दोन्ही मुलांना घेवून ती निघून गेली... नमिता त्या दोन कोवळ्या मुलांबरोबर जी झवाझवीची मजा घेत होती ती बंद झाली... त्यामुळे त्यांच्या कमतरतेने ती अतृप्त राहू लागली... एक तर तिचा नवरा पण टूरवरून लवकर यायचा नाही... आणि त्यात ही मुलें पण गेली होती... तेव्हा तिच्या योनीची खाज भागवायला कोणीही नव्हते...

गेले आठ दिवस ती अशीच ऊपाशी उठत होती आणि झोपत होती... रोज सकाळी तिला स्वप्न पडायचे आणि स्वप्नात ती राज-दिपबरोबर तुफान सेक्स करत असायची... त्यात गेले दोन दिवस तिच्या स्वप्नात तिला तिचा नवरा, संजय पण दिसायचा... त्याचा अर्थ काय होता ते तिला समजत नव्हते पण ती त्या मुलांना मिस करत होती आणि आपल्या नवऱ्यालाही मिस करत होती हे तिला चांगले कळत होते...

[rajsharma]

आत्ताही नमिता उठली तेव्हा तिच्या योनीत हुळहुळ होत होती... कोणीतरी आपले योनी चांगली रगडुन काढावी, चाटावी, चोखावी असे तिला वाटत होते... आपला दाणा कोणीतरी ओठात घेवून चुपावा, दाण्याला जीभेने आंजरावे-गोंजरावे अशी तिव्र इच्छा तिच्या योनीतून मेंदूकडे जात होती... अतृप्त वासनेच्या विचारातच ती दरवाज्याकडे वळली... किंचीत झोपेच्या तंद्रीत, किंचीत वासनेच्या नशेत ती जड पाऊलांनी दरवाज्याजवळ आली... दरवाजाचे लॉक तिने उघडले आणि दरवाजा उघडला...

त्यांच्या घरी नेमाने दुध देणारा दुधवाला 'गोपाळ' दारात दुधाची हंडी घेवून उभा होता... नमिताला पाहून त्याच्या अंगात एक बिजली सळसळून गेली आणि तो लालसेच्या नजरेने तिच्याकडे पाहू लागला... त्याच्या नजरेची जाणीव झाली तेव्हा तिचे स्वत:कडे लक्ष गेले...

नमिताने गुलाबी रंगाचा पारदर्शक गाऊन घातला होता जो जेमतेम तिच्या गुढग्याच्या खाली पोहचत होता... रात्री झोपताना ती अंर्तवस्त्रे घालत नसे त्यामुळे आत ती एकदम 'मोकळी मोकळी' होती... गाऊनच्या आत तिने स्लिप घातली नव्हती त्यामुळे तिच्या छातीचे भरगच्च गोळे गाऊनच्या पातळ कपड्यावरून दिसत होते... आतला तिचा डार्क अरोला आणि कडक झालेली बोंडुसे गाऊनवरून दिसत होती... खाली तिने पॅन्टी घातलेली नव्हती त्यामुळे तिच्या मांड्यांमधल्या काळसर केसांचा पॅच गाऊनवरून दिसत होता... अश्या अवस्थेत आपण ह्या 'गोपाळ'समोर उभे आहोत ह्याची जाणीव तिला पहिल्यांदाच झाली!

दुधवाला 'गोपाळ' २५ वर्षाचा हटटाकटटा गबरू जवान होता... त्याच्या बापाचा हा दुधाचा धंदा होता आणि तो आपल्या बापाला ह्या धंद्यात मदत करत होता... त्यांच्याकडे ५० म्हशी आणि ५० गायी होत्या आणि त्यांचे दुध काढुन ते आजुबाजुच्या परीसरात पुरवत विकत होते... त्यांच्याकडे बरीच गडी-माणसे कामाला होती पण नमिताभाभीच्या घरी दुध द्यायला खास 'गोपाळ' रोज सकाळी यायचा... कारण सोपे होते की नमिताभाभीसारखी 'दुभती गाय' त्याला रोज बघता यावी आणि खास करून अश्या सकाळच्या वेळी 'चुरगळलेल्या' अवस्थेत तिला पहाता यावी म्हणून तो न चुकता तिच्याकडे दुध घेवून यायचा...

रोज ४ लिटर दुध पिणारा गोपाळ आडदांड गडी होता... रोजची २ तास कसरत करून त्याने पिळदार अंग कमावले होते... दहा जणांना सहज लोळवेल असे हत्तीचे बळ त्यात होते आणि वीस जणींना तासभर झुंजवत बसेल असा दम त्याच्या लवड्यात होता... गोपाळ बारावीपर्यंत शिकला होता पण नंतर त्याच्या बापाने त्याला आपल्या दुधाच्या धंद्यात लावले. तसे गोपाळला पुढे शिकायचे होते पण तो कॉलेमध्ये शिकण्यावर लक्ष देण्याऐवजी कॉलेजमधल्या गाया-म्हशींना गाभण करायला लागला होता तेव्हा बापाने वेळीच ह्या सांडाला वेसण घालुन धंद्याला बांधला होता...

नाही म्हटले तरी दोन वर्षापुर्वी त्याच्या बापाने त्याचे लग्न करून त्याच्या लवड्याची सोय केली होती पण त्याचा लवडा असा होता की 'बाहेर' शिंग मारल्याशिवाय समाधानीच होत नव्हता... तेव्हा एरियात जेवढ्या जर्सी गाया होत्या, मस्तावलेल्या म्हशी होत्या त्यांच्या मागावर हा सांड असायचा... अश्या दुभत्या माद्यांच्या घरी गोपाळ स्वत: जावून रतीब घालायचा. म्हणून ह्या दुभत्या नमिताभाभीच्या घागरीत त्याला डुबकी मारायची होती... ह्या भरगच्च जर्सी गाईला त्याला गाभण करायची होती... तिच्या आचळातील पौष्टिक दुधाची त्याला चव घ्यायची होती... त्या आशेनेच तो रोज तिच्याकडे दुध द्यायला येत होता...

नमिताला त्याची कल्पना होती... त्याची हपापलेली, भुकेली नजर तिला चांगली कळत होती... पण तिने कधी त्याची दखल घेतली नव्हती... ती इकडे-तिकडे तोंड घालण्यात इतकी बिझी होती की तिला गोपाळच्या डेअरीत तोंड घालायची इच्छा होत नव्हती... पण गेल्या एक आठवड्यापासून तिला त्याच्या लालसेच्या नजरेची चांगली जाणीव व्हायला लागली होती... खास करून ते राज-दिप निघुन केले होते त्यानंतर तिला गोपाळच्या नजरेची जाणीव खूप प्रकर्षाने व्हायला लागली होती...

एक तर ती रोज रात्री अतृप्तपणे झोपत होती... वासनेच्या आगीत होरपळत आपल्या अतृप्त शरीराची खाज आपल्या हाताने भागवत ती सकाळी कामूक स्वप्नांच्या धुंदीत उठत होती... त्यात आणि तिचा गाऊन रोज असा पारदर्शक असायच्या आणि आत काहीही घातलेले नसायचे... तेव्हा तिच्या मादक, सेक्सी, अतृप्त अंगाची झलक गोपाळला रोज मिळत होती... आणि कळत-नकळत ती रोज त्याला चाळवत होती... अतृप्तीमुळे तिच्याकडुन त्याला रोज काही ना काही इशारे मिळत जात होते... त्या इशाऱ्यांचा फायदा घेत गोपाळही तिच्याकडे आवर्जुन बघत रहायचा आणि तिच्या ते प्रकर्षाने लक्षात यायचे...

तेव्हा आत्ताही नमिताला जाणवले की आपल्या पारदर्शक गाऊनमधुन गोपाळला ती सगळे दर्शन देत होती आणि आतल्या तिच्या 'ऐवजा'ची त्याला सगळी माहिती करून देत होती... तिच्या लक्षात आले की आपल्या तंद्रीत येताना ती दुधासाठी भांडे आणायलाही विसरली होती... किंचीत त्रासिकपणे ती म्हणाली,

"चॅक... बघ, मी भांडे आणायला पण विसरले!... थांब जरा, गोपाळ..."

असे बोलून ती आत जायला वळली तेवढ्यात गोपाळ म्हणाला,

"नमिताभाभी... ते... मला... जोराची तहान लागली आहे... जरा पाणी देता का?"

त्याच्या मागणीने तिच्या कपाळावर एक अठी उमटली!... पण पाण्याला कोणाला नाही म्हणून नये हे तिला माहीत होते तेव्हा ती म्हणाली 'ठिक आहे'... पण मग काहितरी विचार करून ती त्याला म्हणाली,

"तू आत ये किचनमध्ये... पाणी पण पी आणि दुध पण दे..."

असे बोलून नमिताभाभी वळली आणि चालायला लागली... नंदीबैलासारखा गोपाळ तिच्या मागे मागे दुधाची हंडी घेवून निघाला... त्याचे लक्ष तिच्या गाऊनमधुन डुचमळणाऱ्या तिच्या हंड्यांकडे होते... नमितालाही जाणीव होती की तो आपल्या डेरेदार घागरी बघत असणार तेव्हा ती आपल्या घागरी जरा जास्तच मटकवत चालली होती... किचनमध्ये आल्यावर गोपाळने आपल्या हातातील दुधाची हंडी खाली ठेवली आणि तो उभा राहिला... नमिताभाभीने एक ग्लास घेवून फ्रिज उघडला आणि आतली थंड पाण्याची बाटली काढु लागली.. फ्रिज उघडल्यामुळे आतली लाईट चालू झाली आणि त्या लाईटचा प्रकाश नमिताच्या गाऊनमधुन आरपार जावू लागला...

त्याने नमिताची गाऊनच्या आत असलेली नग्न काया उठून दिसू लागली... तिच्या मादक भरगच्च अंगाची ती रुपरेषा पाहून गोपाळच्या लंडाने एक ढुशी दिली... पायजम्यात त्याने आपला लंड ॲडजस्ट केला आणि त्याला सरळ उभे ठेवले, जेणेकरून त्याचा ताठलेला आकार नमिताभाभीच्या नजरेस न पडावा... नमिताभाभीने पाण्याची बाटली काढली आणि फ्रिज बंद केला. मग किचनच्या ओट्यावर ग्लास ठेवून ती बाटली उघडुन त्यात पाणी टाकू लागली.. तिच्यापासून साधारण चार फूटावर उभा असलेला गोपाळ तिला पाठमोरी पहात होता आणि तिच्या मागच्या हंड्यांचे माप काढत होता...

'हे घे' असे म्हणत नमिताभाभी वळायला लागली... ती ग्लास देतेय म्हणून गोपाळ लगबगीने पुढे झाला... एक तर तो तिच्या हातून ग्लास घ्यायला अधीर झाला होता तेव्हा त्याची पुढे यायची हालचाल जरुरीपेक्षा जरा जास्तच वेगात झाली... वळुन त्याला ग्लास देण्याच्या नादात नमिताभाभीला वाटले की तो अजुनही चार फूटावर आहे तेव्हा लवकर त्याच्या जवळ पोहचायला तिची हालचालही जरा जोराची झाली... ह्याचा परिणाम व्हायचा तोच झाला!... ग्लास घेवून वळलेली नमिताभाभी आणि पुढे येत ग्लास घेणारा गोपाळ ह्यांची टक्कर झाली!... ग्लासातील सगळे पाणी नमिताभाभीच्या अंगावर सांडले आणि ग्लास तिच्या हातातून खाली पडला...

"सॉरी, सॉरी, भाभी..." म्हणत गोपाळ पटकन खाली बसला आणि त्याने ग्लास उचलला... नशीब ग्लास स्टीलचा होता... ग्लास उचलुन तो वर व्हायला लागला आणि त्याची नजर नमिताभाभीच्या अंगावर गेली... सगळ्यात पहिले त्याला काय स्ट्राईक झाले असेल तर ते म्हणजे तिच्या अंगावर पाणी सांडुन तिच्या पारदर्शक गाऊनचे अस्तित्व नाहीसे झाले होते... म्हणजे भिजुन तो तिच्या अंगाला चिकटला होता... म्हणजेच तिचे आतील मादक अंग भिजलेल्या गाऊनमधुन अजुन स्पष्ट दिसायला लागले... नमिताभाभीच्या केळीच्या खांबासारख्या मांड्या त्याच्या नजरेस प्रथम पडल्या... मग तिची निमुळती जांघ... मग त्याच्या जांघेत असलेला काळ्या केसांचा झुपका त्याला स्पष्ट दिसला...

उठता उठता जसजशी गोपाळची नजर उठत होती तसतसे त्याला नजारा दिसत होता!... तिच्या जांघेच्या वर कंबरेचा भाग, त्याच्या वर तिच्या पोटाचा भाग... पोटाच्या मध्यावर असलेल्या खोलगट बेंबीची खोली त्याला दिसत होती... आणि मग नजर अजुन वर उचलली गेली आणि त्याला दुधाने भरलेले दोन घडे नजरेस पडले... ग्लासातले पाणी नमिताभाभीच्या गोळ्यांवर जास्त सांडले होते तेव्हा त्या भागाचा गाऊन पुर्ण भिजला होता आणि तिचे गोळे जवळ जवळ नग्न झाले होते... गाऊनचा पातळ कपडा तिची त्वचा असल्यासारखा तिच्या अंगाला चिकटला होता... तिच्या भरगच्च गोळ्यावरील काळा काळा अरोला आणि ताठरलेला बोंडूस गाऊनचा कपडा फाडुन बाहेर पडायला बघत होता...

उठताना गोपाळची नजर आपल्या अंगावरून अशी रेंगाळत वर येतेय ह्याचे नमिताला काही वाटले नाही... पण जेव्हा उठून उभा राहिल्यानंतर त्याची नजर तिच्या उभारांवर दावणीला बांधल्यासारखी बंदिस्त झाली तेव्हा तिने खाली आपल्या अंगाकडे पाहिले... भिजल्याने गाऊनची अवस्था काय झाली आहे हे लक्षात आल्यावर नमिता अवाक झाली! तिने गाऊनचा कपडा पकडला आणि अंगाला चिकटलेला ओढुन काढला... त्याने तिच्या जांघेतला काळा पॅच दिसायचा बंद झाला पण तिच्या गोळ्यांची बोंडुसे अजुन दिसत होती... नमिताभाभीच्या चेहऱ्यावरची किंचीत त्रासिक मुद्रा पाहून गोपाळ ओशाळत म्हणाला,

"सॉरी हं नमिताभाभी... मला वाटलं नव्हत तुम्ही असे पटकन वळाल..."

"ठिक आहे रे..." असे म्हणत नमिताभाभीने गाऊन सोडून दिला...

आता जे दिसायचे ते त्याला ऑलरेडी दिसले होते... मग आता लपवून काय फायदा होता म्हणून नमिताने गाऊन सोडून दिला... गोपाळने हातातला ग्लास तिच्या पुढे केला आणि ती ग्लास घेवून वळली... तिने ओट्यावरची पाण्याची बाटली घेतली आणि पुन्हा ग्लासमध्ये पाणी ओतले... मग वळुन तो भरलेला ग्लास तिने गोपाळच्या हातात दिला... गोपाळने 'थॅंक्यु' म्हणत ग्लास घेतला आणि तो पाणी पिऊ लागला... पाणी पिता पिता त्याची नजर नमिताभाभीच्या ओलेत्या गाऊनवर होती आणि परत त्याला तिच्या आतला सगळा ऐवज स्पष्ट दिसत होता... पाणी पिऊन त्याच्या तोंडाची तहान भागत होती पण नमिताभाभीला पाहून त्याच्या लंडाची तहान वाढत होती... तहानलेला त्याचा लंड पायजम्याच्यावरून आपला आकार दाखवत होता...

नमिताभाभी जणू काही अंगभर साडी घालुन उभी आहे इतक्या सहजपणे ओट्याला टेकून उभी होती... गोपाळची नजर तिच्या छातीच्या गोळ्यावर होती तर तिची नजर त्याच्या पायजम्यातील 'सांडा'वर होती... आपल्या दिसत असलेल्या मालमत्तेमुळे त्याचा सांड फुरफुरायला लागला आहे हे तिच्या लक्षात आले... नकळत तिचे मन विचार करू लागले...

[rajsharma]

'कसा असेल ह्या गबरू जवानाचा लवडा?... हो! लवडाच... कारण लंड तर लहान मुलांचा असतो.. ह्या सांडाचा लवडाच असणार... ह्या आकारावरून तरी मस्तवाल वाटतोय... एकदम त्याच्यासारखा आडदांड... खरचं असेल का ह्याचा लवडा महाकाय?... कित्ती मजा येईल ह्याचा लवडा घ्यायला!... ह्याची बायको कसा घेत असेल ह्याचा लवडा?... कसा घालुन घेत असेल ह्या सांडाचा लवडा... हा पण कसा हेपत असेल तिला... ओहहहह... नुसत्या कल्पनेने माझी योनी पाझरतेय... बरे झालें अंगावर पाणी पडलेय... नाहीतर जांघेत माझ्या रसाने ओला झालेला गाऊन ह्या सांडाला दिसला असता'...

असे काही विचार नमिताभाभीच्या मनात येत होते आणि तिच्या योनीतली गरमी वाढत होती... पाणी पिऊन झाल्यावर गोपाळने रिकामा ग्लास तिच्या हातात दिला आणि हसून पुन्हा तिला 'थँक्स' म्हटले... मग तिने ओट्याखालच्या कपाटातून दुधाचे भांडे काढले आणि गोपाळच्या हातात दिले... गोपाळ भांडे घेवून त्याच्या हंडीकडे गेला आणि तो त्या भांड्यात दुध काढु लागला... त्याच्याशी काहितरी बोलावे म्हणून नमिताभाभीने त्याला त्याच्या धंद्याबद्दल विचारायला सुरुवात केली... गोपाळ पण उत्साहाने तिला आपल्या धंद्याची माहिती देवू लागला... शेवटी दुधाने भरलेले भांडे गोपाळने नमिताभाभीच्या हातात दिले आणि ती हसून म्हणाली,

"पण एक गोष्ट आहे... तुझ्या डेअरीच्या दुधाची चव काही औरच आहे... मी बारा गावचे दुध प्यायलेय... पण तुझ्या दुधाची जी चव आहे त्याची सर कशालाही नाही..."

"अहो भाभी... अजुन तुम्ही माझ्या खऱ्या दुधाची चव घेतलीच नाहीय..." गोपाळ हसत म्हणाला.

"म्हणजे काय? मला नाही कळले??" त्याचे वाक्य ऐकून नमिताभाभी चपापली!

"म्हणजे मला असे म्हणायचेय... आमच्याकडे जी एक खरी जर्सी गाय आहे तिच्या दुधाची चव अजुन तुम्ही घेतलेली नाही... असे म्हणायचेय मला..." तो पुन्हा हसत म्हणाला.

"हंम्म्म... मग का नाही देत ते दुध तु आम्हाला चाखायला?" नमिताभाभीने विचारले.

"अहो असे कसे देणार... त्याला एक टाईम असतो... काळ-वेळ असते..." गोपाळ म्हणाला.

"इश्श... दुध प्यायला आता कसला टाईम बघायचा... आण की ते दुध चाखायला कधी पण..." नमिताभाभी हसत म्हणाली.

"अहो तसे नाही... ती जर्सी गाय अजुन 'फळायची' आहे... आत्ता चार दिवसापुर्वीच तिच्यावर चार सांड 'चढवले' होते... तेव्हा कोठे आता ती 'गाभण' राहिल... आणि मग भळाभळा दुध द्यायला लागेल..." त्याने खुलासा केला...

"इश्श... किती चावट बोलतोस रे तू... लाज पण वाटत नाही तुला बाई माणसाशी असे बोलायला..." नमिताभाभीने लाडिक तक्रार करत म्हटले.

"त्यात काय लाजायचे भाभी... आता तुम्ही काय कुवांऱ्या आहात काय लाजायला? तुमचं लग्न झालेय... माझे पण झालय... काय असतं ते तुम्हाला माहीत आहे... मग तुमच्यासमोर असं बोलायला काय लाजायचं..." गोपाळ हसून म्हणाला.

"अरे तरी पण... बरं ते जाऊ दे... मग कधी देतोय त्या जर्सी गाईचे दुध मला चाखायला?..." नमिताभाभीने विचारले.

"बस्स दोन दिवसात ती फळेल बघा... एकदम बोटासारख्या धारेने दुध द्यायला लागेल... तिची आचळ पिळायची गरजच पडणार नाही... नुसता हात लावला तरी भळाभळा गळलं..." गोपाळा ॲक्शन करत म्हणाला...

त्याचे बोलणे ऐकून नमिताभाभीच्या जांघेत तिच्या योनीच्या दुधाची धार पाझरत होती... तिच्या योनीत प्रचंड खळबळ माजली होती... असे वाटत होते की ह्या सांडाचे मुसळ घुसळुन घ्यावे आपल्या डेअरीत... पण तिला घाई करायची नव्हती... ती वेळ त्यासाठी योग्य नव्हती असे तिला वाटले... तेव्हा तिने त्याच्याबरोबरील बोलणे आटोपते घेतले...

"बर गोपाळ... तू निघ आता... तुला ऊशीर होतोय आणि मला पण कामं आहेत..."

"हा हा... निघतो म्हणा मी... अहो पण भाभी... तुम्हाला कसलं आलय सकाळी सकाळी काम?.. जावून पुन्हा ताणून द्यायची अजुन तास दोन तास..." गोपाळ म्हणाला.

"हो रे... मी अजुन तासभर झोपणार आहेच... पण नंतर तर उठावं लागतच ना..." नमिताभाभी हसत म्हणाली.

"पण काहीही म्हणा.. तुम्हा बायकांच नशीब एकदम भारी... बराच वेळ झोपायला मिळतं... आम्हाला पण तुमच्याबरोबर झोपायला मिळाल असतं तर किती बरं झाल असतं..."

गोपाळ हसत म्हणाला आणि नमिताभाभी चपापली... त्याच्या बोलण्यातील डबल अर्थ तिच्या लक्षात आला हे पाहून तो गडबडत म्हणाला,

"म्हणजे... मला म्हणायचेय की आम्हाला पण असं सकाळी ऊशीरापर्यंत झोपायला मिळालं असता तर किती बरं झाल असतं... पण ह्या धंद्यामुळं कसलं आम्हाला झोपायला मिळतय..."

असे बोलून गोपाळ घाईघाईत निघाला... नमिताभाभी त्यावर काही बोलली नाही. आणि मग गोपाळ तिच्या घरातून बाहेर पडला आणि नमिताने दरवाजा लावून लॉक केला... आपल्या बेडरूममध्ये आल्यावर तिने अंगावरचा ओला गाऊन काढला आणि स्वत:ला बेडवर झोकून दिले... आपल्या नग्न अंगावरून हात फिरवत ती गोपाळचा विचार करू लागली...

'गोपाळला माझे हे भरलेले गोळे दिसले असावेत... माझी ही ताठरली बोंडुस त्याने डोळे भरून पाहिली असावीत... माझे हे सपाट पोट, ही खोलगट बेंबी त्याने बरोबर हेरली असावी... माझी ही केसाळलेली जांघ त्याला स्पष्ट दिसली असावी... आवडली असेल का त्याला माझी ही केसाळ जांघ?... काय वाटले असेल त्याला माझे हे ओलेते अंग पाहून?... तो उत्तेजीत झालेला दिसत होता... त्याचा लवडा ताठ झालेला वाटत होता... म्हणजे त्याला पण मला झवावेसे वाटले असेल... मला अंगाखाली घेवून माझा माज उतरवासा वाटला असेल...

ओहहहह... कसे झवेल तो मला?... कसा चोदेल तो माझी योनी??... आपला मुसळासारखा गलेलठ्ठ लवडा तो माझ्या डेअरीत चांगला घुसळेल... त्याच्या जर्सी गाईवर त्याने चार सांड चढवले पण माझ्यासारख्या माजलेल्या गाईला तो एकच सांड पुरेसा आहे... आहहहह... कसा चढवुन घेईन मी त्याला?... तासन तास कुटत बसेल तो मला... खालुन-वरून मागुन-पुढून चांगला चोदून काढेल तो मला... माझ्या सारख्या जर्सी गाईला हा सांड नक्कीच गाभण करेल... तशी तर मी फळणारी नाही पण हा सांड मला पण फळवेल... ओहहहह... आहहहह...'

आणि नमिताभाभीच्या योनीतून तिच्या पाणचट दुधाची धार पाझरू लागली... तिच्या योनीतून सायेसारखी तिची वासना झिरपू लागली... आणि ती झडायला लागली... आपल्या फुरफुरणाऱ्या योनीत ३ बोटे घालुन ती घुसळत होती आणि झडत होती... झडुन ती शांत झाली आणि मग तिला झोप लागली...

******

नंतर दिवसभर नमिताच्या मनात 'गोपाळ'चा विचार होता... आपली अतृप्त योनी त्याच्याकडुन शांत करून घ्यावी का असा प्रश्न तिला सारखा भेडसावत होता... नमिताचा नवरा अजुन २/३ आठवडे येण्याची शक्यता नव्हती त्यामुळे तो रिलीफ दूर होता... समोर रहात असलेले राज-दिप निघुन गेले होते तेव्हा ती मजा बंद झाली होती... ऑफीसमध्ये तिचा बॉस तिला नेहमीसारखा घेत होता पण त्याच्याबरोबरची चुदाई म्हणजे 'फक्त रुटीन' झाले होते... तेव्हा गोपाळसारख्या सांडाकडुन आपली डेअरी चांगली घुसळुन घ्यावी हा विचार तिच्या मनात पक्का होत होता... पण ते कसे आणि कधी साध्य करावे ह्याचाच तिला मुख्य प्रश्न सतवत होता...

बराच विचार केल्यावर तिने आठ दिवसाने येणाऱ्या 'कोजागिरी पौर्णिमे'चा मुहूर्त नक्की केला!... त्या दृष्टीने नमिता गोपाळवर आपले जाळे टाकून त्याला अडकवायला सुरुवात करू लागली... दुसऱ्या दिवशी सकाळी गोपाळ दुध द्यायला आला तेव्हा तिने मुद्दाम आदल्या दिवशीसारखा पारदर्शक गाऊन घालून दरवाजा उघडायला गेली... कालच्यासारखे तिच्या अंगावर पाणी पडण्याची काही शक्यता नव्हती म्हणून तिने मुद्दाम जास्तच पारदर्शक गाऊन घातला होता जेणेकरून आतले सगळे स्पष्टच दिसावे... दरवाजा उघडल्यावर जेव्हा तिची नजर गोपाळवर पडली तेव्हा तिने त्याच्याकडे पाहून एक मादक कटाक्ष टाकला आणि त्याला म्हटले,

"आता तुला कालच्यासारखी तहान लागणार आणि तू पाणी मागणार... हो ना?"

"हॅ हॅ हॅऽऽऽ... ते... आता... काय... तुम्ही देणार असाल... तर पिईन पाणी..."

खरे तर गोपाळला आज तहान नव्हती लागली पण तिने स्वत:हून विचारले तेव्हा तो पण तयार झाला. आणि नमिताभाभीने त्याला पाणी पाजायचेच ह्या उद्देशाने स्वत:च विचारले होते... तेव्हा त्याला तहान लागली जरी नसेल तरी तो हो म्हणणार होता ह्याची तिला खात्री होती... म्हणून तिने आज पण दुधाचे भांडे बरोबर आणले नव्हते... त्याला घरात घेवून ती किचनमध्ये चालू लागली आणि तो तिच्या मागून तिचे माप काढत गेला... फ्रिजमधून पाण्याची बाटली काढताना ती चावटपणे हसत म्हणाली,

[rajsharma]

"आज बाकी मी पाणी अंगावर सांडून घेणार नाही हं... तेव्हा तिकडेच उभा रहा..."

"हॅ हॅ हॅऽऽऽ... अहो भाभी... काल ते चुकून झालं.. रोज रोज थोडीच होणार..." गोपाळ कसेनुसे हसत म्हणाला...

"हंम्म्म्म.. नाहीतर रोज मला भिजवत बसशील... आणि नको ते बघत बसशील..." नमिताभाभी बिनधास्त म्हणाली...

"अहो पाणी सांडायची गरजच नाही आज... कालच्यासारखच दिसतय आज..." गोपाळ पण चावटपणे हसत म्हणाला.

त्यावर नमिताभाभी काही बोलली नाही आणि लाजेने तिने मान फिरवली... वळुन तिने ओट्याच्या खालचा दरवाजा उघडला आणि दुधाचे भांडे बाहेर काढले... पाठमोरी किंचीत वाकुन भांडे काढताना तिच्या डेरेदार नितंबानी पारदर्शक गाऊनमधून गोपाळला चांगले दर्शन दिले... तिच्या नितंबाच्या मधली फट पण त्याला व्यवस्थित दिसली... गोपाळच्या लवड्याने पायजम्यात आचका दिला आणि तो ताठायला लागला...

मग नमिताभाभीच्या हातातले भांडे घेवून तो त्यात दुध ओतायला लागला... नमिताभाभी मग त्याच्याशी कालच्यासारखीच गप्पा मारायला लागली... गोपाळ उत्साहाने तिला उत्तर द्यायला लागला... थोडेसे मिश्किल आणि चावट बोलून ते दोघेही एकमेकांना सुचक बोलत होते आणि इशारे देत होते... नमिताभाभी जमेल तितके त्याला आपल्या मादक सेक्सी अंगाचे प्रदर्शन घडवत होती आणि तो चोरट्या नजरेने तिच्या अंगाची पाझरत असलेली जवानी पित होता. दुध देवून गोपाळ घराच्या बाहेर पडेपर्यंत नमिताभाभी त्याला रिझवत होती, भुलवत होती... त्याच्या लंडाचा झालेला फुगवटा पाहून तिला खात्री होती की त्याचा लवडा कासावीस करण्यात ती चांगली यशस्वी झाली होती...

कोजागिराचा दिवस येईपर्यंत रोज ती त्याला असेच आपली मादक जवानी दाखवत होती, त्याला भुलवत होती, त्याला चेतवत होती...

******

कोजागिरी पौर्णिमा असलेला दिवस उजाडला आणि सकाळपासून नमिताच्या योनीतील सायेचा पाझर फुटलेला होता... गोपाळ सकाळी दुध देवून गेला पण तेव्हा ती त्याला काही बोलली नव्हती... दुपारी तिने त्याला निवांतपणे फोन केला...

"हॅल्लो गोपाळ... मी नमिताभाभी बोलतेय..."

"अहो मला माहीत आहे... तुमचा नंबर माझ्या मोबाईलमध्ये तुमच्या नावाने सेव्ह आहे..." गोपाळ आनंदाने पलिकडुन म्हणाला.

"अस्स... बरं ते जाऊ दे... मी फोन अश्यासाठी केला की आज 'कोजागिरी पौर्णिमा' आहे... तेव्हा रात्री मला तुझी गरज लागेल..." नमिताभाभी मादक स्वरात म्हणाली.

"म्हणजे? माझी कसली गरज??" गोपाळ गोंधळत म्हणाला.

"अरे तुझे गरज म्हणजे तुझ्या दुधाची गरज लागेल..." नमिताभाभी म्हणाली.

"हां... मग तस बोला नां... मी तर कधी पण तयार आहे तुम्हाला माझं दुध पाजायला..." तो हसत चावट बोलत म्हणाला.

"अरे वेड्या... मला तुझ दुध नकोय... म्हणजे तुझच दुध हवय... म्हणजे तुझ्या गाईंच... पण मला एकट्याला नाही तर माझ्याकडे कार्यक्रम आहे त्याला..." नमिताभाभी पण चावट बोलत म्हणाली.

"हॅ हॅ हॅऽऽऽ... अहो मी कुठ म्हणतोय मी माझ दुध पाजतो... मी तर माझ्या गाई अन म्हशीचच दुध म्हणत होतो..." तो परत हसत म्हणाला.

"फाजिलपणा पुरे... मी काय म्हणत होते... तू आज रात्री माझ्याकडे ५० लिटर दुध घेवून ये... माझ्याकडे कोजागिरीचा कार्यक्रम आहे... बरीच लोक येणार आहेत..."

"चालेल ना... ५० मिटर काय मी १०० लिटर दुध घेवून येतो... आख्खा बॅरल उचलून आणतो ना..." तो खुषीत म्हणाला.

"अरे १०० लिटरची गरज नाही रे... ५० लिटर पुरे आहे... असेल ना तितके दुध रात्रीपर्यंत शिल्लक?" नमिताभाभी म्हणाली.

"म्हणजे काय... असणारच... आज कोजागिरी आहे... आमच्यासाठी खास दिवस आहे..." तो खुषीत म्हणाला.

"हो का?... ते कसे काय??" नमिताभाभीने कुतुहलाने विचारले.

"अहो कसे काय म्हणून काय विचारता... कोजागिरी म्हणजे खास दुधाचा सण... आजच्या दिवशी दुधाला डबल मागणी असते रोजच्यापेक्षा... इतर दिवशी आम्ही फक्त सकाळचच दुध काढतो पण कोजागिरीच्या दिवशी आम्हाला संध्याकाळी पण दुध काढावे लागते... तेवढी मागणी असते ना दुधाला... आता हेच बघा ना... तुम्हाला आज खास ५० लिटर दुधाची गरज आहे... त्या आमच्या खास जर्सी गाईला कालपासूनच पान्हा फुटला आहे... घेवून येतो तिचे स्पेशल दुध... काय..." गोपाळ खुषीत म्हणाला.

"चालेल... आण ना... मी पण खूप आतूर आहे... तुझ्या दुधाची चव घ्यायला..." नमिताभाभी चावटपणे म्हणाली.

"माझ्या दुधाची चव??" गोपाळने मिश्किलपणे विचारले.

"अरे तुझ्या म्हणजे तुझ्या त्या गाईच्या दुधाची... काहीतरी फाजीलच बोलतोस नेहमी..." नमिताभाभी हसत म्हणाली...

"बस काय... आता तुम्हीच आधी बोललात ना, भाभी..." गोपाळ तक्रारीच्या सुरात म्हणाला...

"बर तू ये हं रात्री अकरा वाजता... दुध घेवून... मी वाट बघते..." नमिताभाभी म्हणाली.

"अकरा वाजता?.. का हो इतक्या ऊशीरा??" गोपाळने विचारले.

"अरे दुधाचा कार्यक्रम बरोबर बारा वाजता असतो... तेव्हा त्याच्या जस्ट थोडा आधी ये..."

"अहो पण भाभी... हे ५० लिटर दुध गरम पण करावं लागल ना?... मग तासाभरात गरम करून थंड होईल का??" गोपाळने शंकेने विचारले...

"अरे गरम कशाला करायचे?... असेच कच्चे दुध घ्यायचे... म्हणजे प्यायचे... कच्चे दुध प्यायला पण एक वेगळी मजा असते.. तूच म्हणाला होतास ना एकदा?..."

"हा म्हणालो होतो मी... पण ते आम्ही रोज कच्चच दुध पितो... आम्हाला सवय आहे म्हणून... पण तुम्ही प्यायचे म्हणजे..." गोपाळ संभ्रमात म्हणाला.

"अरे ते पाहू आपण रात्री... तू ये तर खरं... चल मी फोन ठेवते... ऊशीर करू नकोस... बरोबर अकरा वाजता..." नमिताभाभीने त्यांच्यातील संभाषण संपवत म्हटले.

"बरं बरं... येतो मी वेळेवर..." गोपाळ म्हणाला.

आणि नमिताभाभीने फोन बंद केला... नंतर मग रात्र होईपर्यंत नमिताचे मन काही थाऱ्यावर नव्हते... दिवसभर तिची योनी नुसती पाझरत होती... गोपाळसारख्या सांडाचा मुसळासारखा लवडा आज आपल्याला घुसळायला मिळणार ह्याचा एक वेगळाच आनंद तिला झाला होता... तिच्याकडे ज्या नजरेने तो बघायचा, तिच्याशी चावट चावट बोलायचा, त्याचा लवडा जसा फुगीर व्हायचा त्यावरून तिला माहीत होते की तो तिला झवायला एका पायावर (मधल्या) तयार होणार होता...

इकडे गोपाळची अवस्थाही साधारण तशीच होती... नमिताभाभीसारख्या सेक्साट बाईने त्याला रात्री अकरा वाजता दुध घेवून बोलावले होते... ज्या तऱ्हेने हल्ली ती त्याच्याशी बोलत होती, त्याला आपल्या मादक जवानीची झलक देत होती त्यावरून ती त्याच्याकडे आकर्षित झाली होती हे त्याला कळत होते... आणि तिच्या सेक्साट अंगाकडे पाहून त्याचा लवडा पण कायम ताठरलेला असायचा... तिची ही सेक्साट जवानी आपल्याला अंगाखाली घ्यायला मिळेल तो दिवस भाग्यवान असेल हे त्याला माहीत होते... कोजागिरीच्या रात्री नमिताभाभीने खास दुध घेवून बोलावले होते म्हणजे त्या रात्रीच त्याचे नशीब फळणार होते असा त्याला अंदाज होता...

गोपाळने कल्पना केली की त्याला तिने दुध द्यायला बोलावले होते... मग तिच्याकडे कार्यक्रम होईल... ती आपल्याला कार्यक्रमाला थांब म्हणेन... मग कार्यक्रम संपला की आपल्याला आवराआवरीला मदत करायला थांबवेल... आणि मग तिच्या बंगल्यात फक्त ती आणि मीच फक्त असतील... मग आवराआवरीच्या बहाण्याने ती माझ्याशी लगट करेल... मी पण चान्स सोडणार नाही आणि तिला पटकन आवळेल... मग आम्ही झोंबाझोंबी करू... एकमेकांचे कपडे ओढून काढू... आणि मग रात्रभर मी तिला चोदत राहील... रात्रभर मी तिच्या जवानीच्या दुधात डुबकी मारत राहील...

अश्या मादक कल्पनेमुळे गोपाळ पुर्ण तयारीनिशीच नमिताभाभीच्या घरी जायला निघाला होता... त्याने मस्त अंघोळ करून अंगावर परफ्युम मारला होता. कधी क्वचीत घालायचा तसे एक पांढरे टि-शर्ट आणि सफेद पॅन्ट त्याने घातली होती... फटफटीच्या बाजुला ५० लिटर दुधाचा बॅरल लावून तो बरोबर रात्री अकरा वाजता नमिताभाभीच्या बंगल्यावर पोहचला...

नमिताभाभीने पण त्या रात्री जंगी तयारी केली होती... मनसोक्त अंघोळ करून तिनेही धुंद करणारा परफ्युम अंगावर मारला होता... एक नवीन ट्रान्सफरंट पांढऱ्या सिल्की ब्रा-पॅन्टीचा सेट तिने अंगावर घातला होता... त्यावर परकर, ब्लाऊज आणि वर शिफॉनची पांढरी साडी तिने नेसली होती... चेहऱ्यावर हलका पण आकर्षक मेकप करून ती अजुनच सुंदर दिसत होती!... साडी तिने चांगली चापून-चोपून नेसली होती आणि बेंबीच्या खूप खाली बांधली होती... साडीचा पदर आपल्या दोन्ही उभारांच्या मध्ये तिने असा खुबीने घेतला होता की तिचे ब्लाऊजमध्ये ठासून भरलेले दोन्ही गोळे पुर्ण दिसत होते आणि पदरही छातीवर असल्यासारखा वाटत होता...

गोपाळने बेल मारल्यावर नमिताभाभीने दरवाजा उघडला... तिला पहाताच तो तिच्याकडे पहातच राहिला आणि ती पण त्याच्याकडे पहात राहिली... त्याने तर या आधी तिला जवळ जवळ नग्न अवस्थेत पाहिली होती पण आत्ता ती अंगभर साडीवर त्याला सगळ्यात जास्त मादक आणि सेक्सी दिसत होती!... तिनेही त्याला आत्तापर्यंत शर्ट आणि पायजमा अश्या साध्या वेषात पाहिले होते पण आत्ता तो टि-शर्ट आणि पॅन्टवर एकदम हॅन्डसम आणि स्मार्ट दिसत होता... अंगाने तर तो पिळदार आधीपासूनच होता पण ह्या टि-शर्ट-पॅन्टमध्ये त्याचे कमावलेले शरीर अगदी उठून दिसत होते... त्याच्या त्या भरदार अंगाच्या कल्पनेनेच तिच्या अंगावर काटा आला आणि तिच्या योनीतून साय बाहेर पडली...

"अरे ये ना आत... नुसताच काय बघत बसलास?"

"हं?... ह... हो... नाही... तुम्ही आज खूप छान दिसताय... एकदम मस्त!..." गोपाळने धाडस करून म्हटले.

"खरचं?... थँक्स!... तू पण खूप हॅन्डसम दिसतोय आज!... मी पहिली वेळ तुला असे टि-शर्टमध्ये पहातेय... खूप छान दिसते तुला टि-शर्ट! नेहमी का घालत नाहीस?..." नमिताभाभीने त्याचे कौतुक करत म्हटले.

"ते... रोज आपलं मेहनतीच काम असतं... तेव्हा नाही घालत... पण आता तुम्ही इतक म्हणताय 'छान दिसतो' तर मग घालेल आता..." गोपाळ लाजत म्हणाला.

"ये ये... आत ये लवकर..." नमिताभाभीने त्याला लगबगीने आत घेतले...

दुधाचा बॅरल उचलून गोपाळ आत शिरला... घरात त्याला कोणीही दिसले नाही... तेव्हा त्याने आश्चर्याने विचारले,

"काय हो, भाभी... घरात तर कोणीही दिसत नाही?... कोजागिरीचा कार्यक्रम आहे ना??"

"हो हो... आहे तर... कार्यक्रम वर गच्चीवर आहे... चल तो बॅरल घेवून आपण गच्चीवर जावुया..." हसत नमिताभाभी म्हणाली...

आणि मग नमिताभाभी आपली गांड मटकवत पुढे चालू लागली आणि गोपाळ तिच्या मागे दुधाचा बॅरल घेवून निघाला... आज साडीमध्ये तिचे दोन्ही डेरे त्याला भलतेच मादक दिसत होते... त्याच्या बॅरलमध्ये दुध जसे हलत होते तसे तिचे डोन्ही डेरे डुचमुळत होते... दोघेही गच्चीवर पोहचले... गच्चीच्या दरवाज्यातून गोपाळ आत शिरला आणि गच्चीवर दाखल झाला... पुर्ण गच्ची रिकामी होती... म्हणजे कोणाचाही मागमूस तेथे नव्हता... ते पाहून पुन्हा त्याला आश्चर्य वाटले आणि त्याने नमिताभाभीला विचारले,

"काय हो... इथे तर कोणीही नाही?"

"हो... अरे त्याचे काय झाले... आजचा कार्यक्रम मला कॅन्सल करावा लागला..." गच्चीवर असलेल्या एका छोट्या पाळण्यावर बसत नमिताभाभीने सांगितले...

"कॅन्सल झाला? का बुवा??" गोपाळने तिच्या समोर उभे रहात नवल करत विचारले.

[rajsharma]

"अरे ते दोन तीन खास माणसे येणार होती त्यांना काही कारणाने यायला जमणार नव्हते तेव्हा मग मी कार्यक्रमच कॅन्सल केला..." नमिताभाभी म्हणाली.

"अहो पण... दोन तीन जण नाही येणार होते... पण इतर बाकी कोणी आले असते ना... त्यासाठी कार्यक्रम कशाला कॅन्सल करायचा?" गोपाळने म्हटले.

"अरे ते दोन तीन जण एकदम खास होते आणि कार्यक्रमाची तेच शान असणार होते... तेव्हा तेच नाही तर मग कार्यक्रमाला मजाच आली नसती म्हणून मी पुर्ण कार्यक्रम रद्द केला..."

"अस्स होय... अहो मग हे दुध?... इतके ५० लिटर मागवले तुम्ही ते...?" गोपाळने आश्चर्याने विचारले.

"ते काय वापरू आता 'कशाला तरी'..." नमिताभाभीने थोडे बेफिकरीत म्हटले.

"अहो मग मला सांगायच ना फोन करून... कार्यक्रम कॅन्सल झाला ते... मी नसते आणले दुध..." गोपाळ म्हणाला...

"व्वा... असे कसे?... मी इतकी ५० लिटरची ऑर्डर दिली... ती कॅन्सल कशी करणार??" नमिताभाभी म्हणाली.

"मग काय झालं... करायची होती कॅन्सल... मी दिले असते दुसऱ्या कोणाला हे दुध..." गोपाळ म्हणाला.

"नाही नाही... उगाच तुमचे ५० लिटरचे नुकसान झाले असते... त्यापेक्षा मी ठरवले आणू दे तुला हे दुध... वापरेन मी ते..." नमिताभाभी हसत म्हणाली.

"अहो, पण इतके दुध कशाला वापरणार?... तुम्ही तर एकट्याच आहात..." गोपाळ हसत म्हणाला.

"एकटी का?... तू पण आहेस ना माझ्याबरोबर..." नमिताभाभी पुन्हा हसत म्हणाली.

"अहो, मी तर जाईल आता... मग तुम्हीच एकट्या रहाणार..."

"अरे व्वा... असा कसा तू जाशील?... मी जर म्हटले थांब तर तू थांबणार नाहीस का??..." नमिताभाभीने त्याला खोड्यात पकडले.

"नाही... मी तर थांबेन... पण थांबून करु काय?.. कार्यक्रम तर रद्द झाला आहे ना..." गोपाळ म्हणाला.

"मग काय झालं?... मी आहे तू आहे... आपण दोघांनी कार्यक्रम साजरा करायचा..." नमिताभाभीने डोळे मिचकावत त्याला म्हटले.

"आपण दोघच फक्त?... कसा साजरा करणार??"

"न करायला काय झालं?... तू तयार आहेस ना थांबायला? ते सांग आधी..." नमिताभाभीने त्याला विचारले.

"अहो मी तर एका 'पायावर' तयार आहे थांबायला..." गोपाळ खुषीत म्हणाला...

"झालं तर मग... करू आपण आजची कोजागिरी साजरी... आपल्या परीने... ये... इथे बैस माझ्या जवळ... आपण गप्पा मारुया थोडा वेळ..."

असे बोलून नमिताभाभीने त्याला पाळण्यावर स्वत:च्या बाजुला बसायचा इशारा केला... गोपाळ खुषीत पाळण्यावर तिच्या बाजुला सहा इंचाचे अंतर ठेवून बसला... नमिताभाभीने पायाला रेटा देवून थोडा झोका घ्यायला सुरुवात केली... दोघेही गुलुगुलू आवाजात गप्पा मारायला लागले... गच्चीच्या पुर्ण कठड्याला चारी बाजुने ३ फूटाची जाळी लावून त्यावर मनी प्लान्ट आणि अनेक वेगवेगळ्या वेलीं सोडलेल्या होत्या. त्याने गच्चीवर एकप्रकारे प्रायव्हसी निर्माण करण्यात आली होती... तसाही नमिताभाभीचा हा बंगला एका बाजुला एकांतात होता तेव्हा गच्चीवर काय चालले आहे ते कोणाला दिसण्याची शक्यता नव्हती की कळण्याची शक्यता नव्हती...

मंद हवा सुटली होती... वर आकाशात चांदण्याचा सडा विखुरला होता आणि त्याच्या मध्यावर कोजागिरी पौर्णिमेचा गोलाकार चंद्र कपाळावरील बिंदीसारखा दिसत होता. संपुर्ण गच्ची पिठूर चंद्राच्या प्रकाशाने न्हावून निघाली होती... नाही म्हटले तरी नमिताभाभीने गच्चीच्या मध्यावर दोन गाद्या घालुन त्यावर पांढरीशुभ्र चादर अंथरूण एक बैठक तयार केली होती... तिने आधीच ठरवले होते की गोपाळला घेवून गच्चीवरच कोजागिरी 'साजरी' करायची तेव्हा तिने ही तजवीज केलेली होती... गच्चीच्या एका बाजुला पांढऱ्या रंगाचा नक्षीदार छोटा पाळणा लावलेला होता ज्यावर पांढऱ्या वेषात नमिताभाभी आणि गोपाळ बसले होते... एक प्रकारे सगळे वातावरण दुधासारखे पांढरे आणि शुभ्रमय झाले होते!...

पाळण्याचा हलका झोका घेत दोघेही मस्त गप्पा मारत होते... त्यांचे बोलणे बहुतांशी डबल अर्थी आणि चावट होते... दोघेही जास्तीत जास्त चावट बोलून दुसऱ्याला हसवायला जात होते आणि दोघेही एकमेकांना कॉम्प्लिमेंट देत हसत-खिदळत होते... गोपाळ दुधवाला होता खरा पण बारावी शिकलेला असल्याने हुशार होता... अपेक्षेपेक्षा तो जास्त स्मार्ट होता हे नमिताभाभीच्या लक्षात आले... तेव्हा तिने ह्या कोजागिरीच्या रात्री कार्यक्रमाची थाप मारून त्याला एकट्याला मुद्दाम बोलावले होते हे त्याच्या बरोब्बर लक्षात आले!... आता फक्त त्या एकांताचा फायदा घेवून कसे पुढे सरकावे ह्याचा दोघेही आपापल्या परीने मनात विचार करत होते...

गच्चीच्या दरवाज्याच्या भिंतीवर लावलेल्या घड्याळात 'बारा' वाजले! तसे नमिताभाभी गोपाळला म्हणाली,

"चला!... कोजागिरीच्या सेलिब्रेशानची वेळ झाली... थांब हं... मी दुध घेते आपल्या दोघांना..."

असे म्हणून नमिताभाभी पाळण्यावरून उठली. पाळण्याच्या बाजुला एका टेबलावर स्टिलचा एक जग आणि काही ग्लासेस ठेवले होते... तिने जाऊन त्यातला जग उचलला आणि गोपाळने आणलेल्या बॅरलचे झाकण उघडले. मग त्यात जग टाकुन तिने दुध बाहेर काढले... नंतर त्या टेबलावर ठेवलेल्या ग्लासांपैकी दोन ग्लासात तिने दुध टाकले आणि ते दोन्ही ग्लास घेवून ती परत पाळण्याकडे येवू लागली... पुर्ण वेळ गोपाळ ती काय करतेय हे पाळण्यावर बसून बघत होता.. पिठूर चंद्र प्रकाशात पांढऱ्या साडीतली मादक सेक्सी नमिताभाभी त्याला स्वर्गातून उतरलेली अप्सरा भासत होती!... आपल्या नाजूक आणि मादक हालचाली करत ती सगळे करत होती आणि भारावल्यासारखा गोपाळ तिचे निरीक्षण करत होता...

दुधाने भरलेले ग्लास घेवून नमिताभाभी गोपाळजवळ आली आणि हसून तिने एक ग्लास त्याच्या हातात दिला.. गोपाळनेही हसत ग्लास घेतला आणि मग नमिताभाभी पाळण्यावर परत त्याच्या बाजुला बसली... पण ती बसताना किंचीत त्याच्या जवळ सरकली आणि त्यांच्यात जेमतेच तीन इंचाचे अंतर होते... दुधाने भरलेला ग्लास समोर धरत ती गोपाळला म्हणाली,

"हंम्म्म... आता दुधाचा ग्लास असा सरळ पुढे धरायचा... आणि ग्लासातील दुधामध्ये चंद्र दिसेल असे पहायचे... हे अस्से... दिसतोय का तुला चंद्र?"

"हो हो.. दिसतोय ना..." गोपाळनेही आपल्या हातातील ग्लास समोर धरत त्यातून चंद्र पाहिला...

"हां म्हणजे आता ह्या दुधात कोजागिरीच्या चंद्राचे सत्व मिसळले गेले आहे... म्हणजे आता हे दुध सत्वयुक्त झाले आहे... पौष्टिक झाले आहे... हं.. पी आता हे..."

असे म्हणून नमिताभाभीने ग्लास आपल्या ओठाला लावला... गोपाळ ती काय बोलतेय हे तिच्याकडे पाहून ऐकत होता तेव्हा तिने ओठाला लावलेला ग्लास तो लक्ष देवून पहात होता... तिच्या लालचुटूक टपोऱ्या ओठांचा ग्लासाला स्पर्श झाला आणि पांढऱ्या दुधाचा स्पर्श तिच्या ओठांना झाला... तिने हळुच आपला ओठ उचलला आणि दुध तिच्या तोंडात शिरायला लागले... पहिलाच घोट घेतलेले दुध तिच्या जीभेवरून तिच्या घश्यात शिरले असावे अशी त्याने कल्पना केली आणि आपोआप त्याचे लक्ष तिच्या गळ्याकडे गेले... घोट घेतलेले दुध तिने गिळले तसे तिच्या गळ्याची गिळल्याची हालचाल झाली... गोपाळला तिच्या मुलायम गळ्याची ती गिळण्याची हालचाल प्रचंड सेक्सी आणि मादक वाटली... पॅन्टमध्ये त्याच्या लंडाने उत्तेजीत होत एक आचका दिला!

दुधाचे दोन घोट घेतल्यावर नमिताभाभीने वळुन गोपाळकडे पाहिले... तो हातात ग्लास धरुन आपल्याकडे पहात बसलाय हे तिच्या लक्षात आले... तिने खाकरून त्याचे लक्ष वेधून घेत म्हटले,

"अरे असा माझ्याकडे बघत काय बसलाय?... दोन घोट घे ह्या सत्वयुक्त दुधाचे..."

त्यावर गोपाळ ओशाळला आणि त्याने ग्लास आपल्या ओठाजवळ आणला... आधी जसे गोपाळ नमिताभाभीला दुध पिताना निरखून बघत होता तसे आता नमिताभाभी गोपाळला निरखून पाहू लागली... गोपाळनेही तिच्यासारखाच दुधाचा एक घोट घेतला... त्याच्या दुधाचा घोट त्याच्या घश्यात गेला आणि नमिताभाभीची नजरही त्याच्य घश्यावर गेली... काहीसा कणखर असा दिसणारा त्याचा घसा हलला आणि ती हालचाल नमिताभाभीलाही एकदम सेक्सी वाटली!... एक कणखर पुरुष आपल्या जवळ बसून असा दुध पितोय ही भावना तिच्या योनीतही उत्तेजनेची एक लहेर उठवून गेली...

जेव्हा गोपाळने दुधाचे दोन घोट घेतले आणि तो पुढे घोट घेत राहिला तेव्हा नमिताभाभीच्या मनात एक विचार चमकून आला! ती मंदपणे हसली आणि तिने पायाला रेटा दिला...

अचानक पाळणा हलला आणि त्याला झोका बसला... गोपाळ आपल्याच तंद्रीत हळुवारपणे दुधाचे घोट घेत होता तेव्हा पाळण्याच्या हलण्याने तो प्रचंड दचकला!... त्याच्या हाताचा बॅलन्स गेला आणि ग्लासातले दुध त्याच्या अंगावर सांडले... ग्लास सावरण्याच्या गडबडीत ग्लास अजुन उडाला आणि सगळे दुध त्याच्या अंगावर सांडले... त्याची त्रेधापीट आणि अवस्था पाहून नमिताभाभी खळखळुन हसायला लागली... गोपाळ अवाक होवून जागीच स्तब्ध होवून पाहू लागला की हे काय झाले?... नमिताभाभीला आपले हसूं काही आवरेना... ती खळखळुन मनमुरादपणे हसत राहिली...सगळे दुध आपल्या अंगावर सांडून आपला टि-शर्ट ओला झालेला पाहून गोपाळ किंचीत हिरमुसला झाला...