"संग्राम दादाऽऽऽ... आज रक्षाबंधनाला हाय अन खरे म्हंजी भाव आपल्या बहिणीला भेट द्येतो... पण आज म्या तुला, एक बहिण बावाला खास भेट देणार हाय... माझी ही ईस्पेशल 'रक्षाबंधनाची भेट' काय हाय ह्ये मी तुला सांगीनच पण त्ये सांगितल्यावर मला तुज्याकडुन एक वचन हव हाय..."
"कसलं वचन, सुगंधा अक्का??? तुला काय पायजे ते सांग... म्या नक्की देईल तुला त्ये..." संग्रामने आनंदाने म्हटले...
"न्हाई दादाऽऽऽ... आदी ऐकून घे... त्यावर ईचार कर... आन मगच मला व्हकार दे... मला तुजा व्हकारच पायजेल... तवा नीट ऐक..."
"बरं सांग अक्काऽऽऽ... काय पायजेल तुला??" संग्रामने अधीरपणे विचारले...
"तुला माज दुद प्यावस वाटत व्हत ना? मग आज म्या तुला माज दुद पाजील... तुला पाईजे तितकं माज्या दोन्ही थान्यातलं समद दुद तु पी... फकस्त आत्तान नाई तर रातच्याला पन पी... उद्याच्याला परवाच्याला, म्या अजुन जितक दोन चार दिस हाय तवर रोज माज दुद पी... अगदी म्या जाईपर्यंत शेवटच्या वक्तापातून तुला दुद पाजत ऱ्हाहिल... आन तुला झवाया पन द्येते... आता मला तु पाहिजे तशी झव... तुज मन भरस्तव झवत ऱ्हा... रातच्याला झव, उद्याला झव, म्या जाईपर्यंत रोज चार टाईम झव... तु ममईला माझ्याकड आलास के मला झव... जवा कवा तुला मला झवायच वाटलं तवा झव... म्या नाई म्हनणार नाय..."
"खरचं अक्काऽऽऽ???" संग्रामने अविश्वासाने विचारले.
"व्हय... म्या खरच सांगतीया... म्या तुला जबान देते... पण त्याबदली तुला मला एक वचन द्याव लागल... म्या म्हनते तसं तुला करावं लागलं..."
"काय अक्का???" संग्रामने प्रचंड कुतुहलाने विचारले...
"तुला लगीन कराव लागलं... ह्या वरीसात... वरसात काय पन दोन तीन मासात तुला लगीन कराव लागल..."
"लगीन??? अन म्या??? त्ये कसं काय??? आग ते कस काय जमायचं आता??? माज वय झालयं..." संग्राम संभ्रमाने म्हणाला.
"आर दादाऽऽऽ... कोन म्हनत तुज वय झालं... आता तुज्यात किती पावर हाय त्ये बघ की... मला जस हाताळतुया... चोंबाळतुया... आन आता झवशील बी... तुला कोन म्हातार म्हनल??"
"आग पण, आक्का..." संग्राम पुढे बोलायला गेला पण सुगंधाने त्याला थांबवत म्हटले,
"दादाऽऽऽ... आता पन नाय अन बीन नाय... तुला माज दुद पायजे असल... मला झवायच आसल... तर मग तुला लगीन करायाला पायजे... तस मला वचन दे... आन फेड माज ह्ये लुगड... कर मला इथ नागडी... आन प्ये माज सगळ दुद... झव मला इथ तुज्या ह्या बिछान्यात... आगदी मन भरीस्तवर झवून काड माजी पुच्ची... कशी पन झव... किती पन झव... म्या हु की चू करायची नाय... आज मला तुजी रांड समज... तु रांडेला झवाया जातोस ह्ये कळले मला... आज तुजी बहिण तुजी रांड हाय आस समज... आणि कुस्कर मला मनाजोगती... फकस्त लगीन करायच वचन द्ये... आन लगीन कर..."
आपल्या बहिणीच्या तोंडुन तिच दुध प्यायचं आणि तिला मनसोक्त झवायच असं खुल खुल आमंत्रण तिच्या तोंडुन ऐकून संग्रामचा लंड प्रचंड टाईट झाला! फक्त त्यासाठी त्याला लग्नाचे वचन द्यावे लागणार होते... नुसते वचन देवून भागणार नव्हते तर दोन तीन महिन्यात खरोखर लग्न करावे लागणार होते... तेव्हा तिची ही मागणी मान्य करावी की नाही ह्या विचारात संग्राम पडला! तिने मागितलेली ही 'रक्षाबंधनाची भेट' तिला देवून आपली 'भेट' घ्यावी की नाही ह्या गहन प्रश्नात तो पडला!
तो विचार करत ऊभा होता तोपर्यंत सुगंधा त्याच्या बिछान्यावर जावुन ऊभी राहिली... वळुन संग्राम आपल्या बहिणीकडे बघायला लागला... मग ती सावकाश खाली बसली आणि अलगद बिछान्यावर लवंडली... पाठीवर पडल्यानंतर तिने एक मादक आळस दिला आणि आपल्या ऊरोजावरचा पदर ओढुन बाजुला टाकला... संग्राम श्वास रोखून तिची प्रत्येक हालचाल बघत होता... आपल्या भावाच्या डोळ्याला डोळा भिडवुन सुगंधा एक एक हालचाल करत होती... तिने पदर बाजुला टाकला तसे ब्लाऊजमध्ये करकचुन बांधलेले तिचे दुधाने भरलेले छातीचे दोन गोळे त्याला खुणावू लागले... तिने सावकाश त्याच्या डोळ्यात डोळे घालुन आपल्या हाताची बोटे ब्लाऊजच्या बटणावर नेली आणि एक एक करत ती सावकाश ब्लाऊजची बटणे काढू लागली... जस जशी एक एक बटणे निघू लागली तसे तिच्या ऊरोजावर कसलेला ब्लाऊज बाजुला ताणू लागला... शेवटचे बटण निघाले आणि तिने सावकाश आपल्या ऊरोजावरील ब्लाऊज बाजुला करून आपले ऊरोज भावाच्या अधाशी नजरेसमोर उघडे केले!
आपल्या बहिणीचे दुधाने तुडूंब भरलेले ऊरोज पाहून संग्रामच्या लंडाने आचका दिला! अनाहुतपणे त्याचा हात आपल्या लंडाकडे गेला आणि त्याने तो लेंग्यावरून दाबला... त्याची ती हालचाल सुगंधा टक लावून बघत होती आणि त्याच्या लंडाचा तो कासावीसपणा पाहून ती मादकपणे हसत म्हणाली,