दैवी शक्ती
पाणी पिण्यासाठी पूजा ऑफीसच्या पॅन्ट्रीमध्ये शिरली. ऑफीसमध्ये अजून फारसे कोणीही आलेले नव्हते. ती इतरांपेक्षा लवकरच ऑफीसमध्ये यायची कारण ती बसने यायची आणि तिची बस लवकरची होती जी वेळेच्या पंधरा वीस मिनीट आधीच ऑफीसच्या एरीयात यायची. तशी ती उशीराची लोकल ट्रेन पकडून वेळेवर येवू शकत होती पण बसने यायला तिची काही हरकत नव्हती. बसने येता-जाता तिला थोडी झोप काढायला मिळायची तेव्हा ती बसने येणे-जाणे प्रिफर करत असे.
ईशा, ऑफीसमधील तिची खास मैत्रीण कॉफी मशीनजवळ उभी राहून कॉफी बनायची वाट पहात उभी होती. कॉफी प्यायल्याशिवाय तिची बुद्धीच चालत नसे इतके तिला कॉफीचे व्यसन होते. पण पूजाने स्वत:ला असे चहा-कॉफीच्या 'आधीन' केलेले नव्हते तेव्हा त्याऐवजी ती एक ग्लास पाणी पिण्यासाठी पुढे गेली.
"गूड मॉर्नींग, ईशा!" पूजाने शांतपणे तिला म्हटले.
"मॉर्नींग!" ईशाने टिपिकल टोनमध्ये उत्तर दिले.
तिचे लक्ष अजूनही कॉफी मशीनवर होते. पूजा वॉटर कूलरजवळ गेली आणि तिने ग्लासात पाणी घेतले. बहुधा ईशाचे लक्ष आता पूजावर गेले होते कारण लगबगीने तिच्याजवळ येत तिने विचारले,
"हाच तो ड्रेस का, जो तुला 'पवन'ने प्रेजेंट दिला?"
"हो!..." पूजाने हसत म्हटले आणि लाडात एक गिरकी घेत तिला आपला ड्रेस तिने दाखवला.
"छान आहे हं ड्रेस!..." ईशाने उत्साहाने म्हटले.
"हं... त्याचा चॉईस खरेच चांगला आहे..." पूजाने हसत म्हटले.
"वेल! तुझ्या अंगावर कोठलाही ड्रेस शोभून दिसतो म्हणा..." ईशाने तिला कॉम्प्लीमेंट देत म्हटले.
जरी स्वत:ची स्तुती ऐकायची ही तिची पहिली वेळ नव्हती तरी ईशाच्या स्तुतीने पूजाला लाजल्यासारखे झाले...
"गूड मॉर्नींग ईशा!... गूड मॉर्नींग, पूजा!..." तेवढ्यात 'रमेश' तेथे आला व त्यांच्या संभाषणात व्यत्यय आणत म्हणाला.
"गूड मॉर्नींग!" दोघींनीही एकाच वेळी त्याला उत्तर दिले. रमेश कॉफी मशीनजवळ गेला. पूजा आणि ईशा दोघीही पॅन्ट्री मधून बाहेर पडल्या. तेथून बाहेर निघताना पूजाला जाणवले की रमेशचे डोळे तिला न्याहाळत होते... ऑफीसच्या हॉलमध्ये आल्यावर ईशा तिला हळूच म्हणाली,
"चोंबडा, रमेश... तुला वरून-खालून न्याहाळत होता..."
तिच्या म्हणण्यावर पूजाने काही प्रतिक्रीया दिली नाही... पण ईशा जे बोलत होती ते खरे होते... इव्हन ईशापेक्षा जास्त तिला ते जाणवले होते...
रमेश पूजावर 'मरत' होता... इतका मरत होता की तिच्यासाठी तो 'वेडापिसा' झाला होता... इतका वेडा की त्याला जर ती मिळाली नाही तर वेडाच्या भरात तो तिचे काहीही बरे-वाईट करू शकत होता... कोणालाही ते माहीत नव्हते... फक्त पूजा सोडून... आणि ते पूजाला चांगलेच माहीत होते...
सांगायची गोष्ट म्हणजे पूजाकडे एक 'दैवी-शक्ती' होती. अशी उपजत शक्ती की ज्याने ती पुरुषांची कामवासना जाणू शकत होती. तिने तिच्या ह्या दैवी-शक्ती बद्दल क्वचित एखाद-दुसऱ्या मैत्रीणीला सांगितले होते पण कोणीही तिच्यावर विश्वास ठेवला नाही. तिच्या मैत्रीणींनी तिचे म्हणणे हसण्यावारी नेत म्हटले की पूजा सारखे कमनीय आणि मादक शरीर असेल तर कोणतीही स्त्री पुरुषांची कामवासना जाणू शकेल...
पण पूजाला तिला पहात असलेल्या पुरुषाच्या निव्वळ वरवरील शारिरीक आकर्षणाची जाणीव होत नसे तर त्यांच्या मनातील कामूक विचारही ती जाणू शकत होती... म्हणजे तिला पाहिल्यावर त्या पुरुषांच्या मनात तिची काय इमेज येते... तिला पाहून त्यांना काय कामूक कल्पना सुचतात... तिच्याबरोबर त्यांना कसा सेक्स करावासा वाटतो... तिला त्यांना कसे झवावेसे वाटते... हे सगळे ती जाणू शकत असे आणि त्या सगळ्या काम-कल्पना तिच्या डोळ्यासमोर सिनेमा पहात असल्यासारख्या उभ्या रहायच्या...
तिच्या कंपनीतील अकाऊंटंट तिला पाहिले की कामूक कल्पना करायचा की ती डार्क निळ्या रंगाची पँटीज घालून त्याच्या समोर उभी आहे व तिने ब्रेसीयर घातलेली नाही आणि तिच्या छातीचे उन्नत उभार त्याला खुणावत आहे... कारण त्याने पाहिलेल्या डेबोनीयर मासीकातील एक मॉडेल तिच्यासारखी दिसते म्हणून...
हेमंत, तिचा इमिजियेट बॉस, तिच्याबद्दल कामूक कल्पना करायचा की तो तिला एक्स्ट्रा बोनस देत आहे व त्या बदल्यात ती त्याला झवायला देते... तो नेहमी कल्पना करायचा की त्याच्या केबीनमध्ये ती आली की तो तिला आपल्या डेस्कवर पाय फाकवून बसवतोय... आणि मग तो तिची ओलसर पुच्ची चाटतोय तरी किंवा झवतोय तरी... त्या बदल्यात तो तिला बोनस आणि पगारवाढ रेकमंड करतोय...
अर्थात हेमंत निव्वळ कल्पना करायचा प्रत्यक्षात त्याने तसे कधी सुचवले नाही की कधी काही केले नाही. तिच्याबरोबर तो एकदम प्रोफेशनल रिलेशन्स ठेवून होता पण तो कधी कधी सुचक हालचाली करायचा... कधी कधी काही सिच्युयेशन क्रियेट करायचा जेणे करून तिला त्याचा 'उद्देश' कळावा... पण तिने कधी त्याला रिस्पॉन्स दिला नाही...
आणि तिचा ऑफीस कलीग, रमेश... रमेशला नेहमी तिच्यावर बलात्कार करावासा वाटत असे... तो तिच्याबद्दल कामूक कल्पना करायचा की चान्स मिळाला तर तिच्यावर पाशवी बलात्कार करावा... म्हणूनच पूजा त्याच्यापासून सावध रहात असे. त्याच्याबरोबर क्वचितच जास्त वेळ एकटी रहात असे... घरी जाताना तो तिला बऱ्याचवेळा 'कंपनी' देतो म्हणून विचारायचा पण ती कधीही त्याच्याबरोबर गेली नाही... ती चुकूनही कधी त्याला आपल्या विक-एंड प्लानींग किंवा शॉपींग प्लानींगबद्दल सांगायची नाही... त्याला तिच्याबरोबर कोठेही एकांत मिळेल अशी कोठलीही गोष्ट ती त्याला सांगत नसे...
तिचा बॉस, हेमंत सारखे रमेश कधी काही 'सुचीत करायचा नाही पण पूजाला चांगलेच माहीत होते की त्याच्या मनात तिच्याबद्दल काय कामूक कल्पना आहेत त्या... आणि त्या कल्पना अगदी 'भयानक' होत्या... त्याला पूजाशी फ्लर्ट करून तिला 'पटवायचे' नव्हते... तर त्याला तिच्यावर 'सूड' उगवायचा होता... त्याच्या काही कामूक स्वप्नात तो कल्पना करायचा की तिचा बॉयफ्रेंड, पवनला त्याने बांधून ठेवले आहे आणि त्याच्या समोर तो तिच्यावर पाशवी बलात्कार करत आहे...
काही स्वप्नात रमेश कल्पना करायचा की तो पूजाला त्वेशाने झवत आहे... आणि एकदा का तिच्या पुच्चीत विर्य सोडून तो सत्खलीत झाला की तो एक भला मोठा सुरा काढून तिच्या छातीत खुपसत आहे... आणि त्याच्या ह्या स्वप्न-कल्पनेची तिला फार भिती वाटत होती... त्याची ही कामूक पाशवी कल्पना आठवली की तिच्या अंगावर शहारे उभे रहायचे...
ऑफीसच्या हॉलमधून जाताना त्या दोघी अमरच्या क्युबीकल समोरून पुढे गेल्या... पूजाला लगेच 'जाणवले' की अमरचे कामूक डोळे तिला तिच्या नवीन, टाईट ड्रेसवरून स्कॅन करत आहेत... पुढच्याच क्षणी तिच्या मनात इमेज उभी राहिली की ती अमरच्या टेबलवर वाकून उभी आहे... तिचा ब्लॅक, टाईट ड्रेस मागून तिच्या नितंबावरून वर केला गेला आहे... अमर तिच्या मागे नग्न उभा आहे... व तो तिची पँटीज बाजूला सारून तिच्या पुच्चीत आपला कडक लंड मागून घालून तिला डॉगी स्टाईलने झवत आहे... मागून झवताना तो तिच्यावर वाकला आहे व त्याचे हात खालून तिच्या ड्रेसमध्ये घुसले आहेत व तिचे रसरशीत गोळे तो कुस्करत आहे...
त्याच्या क्युबीकलपासून पुढे गेल्यावर काही सेकंद तिच्या मनात ते चित्र उमटून चालू राहिले होते... जसे ती त्याच्या नजरेआड झाली तसे ते चित्र धुसर होत नाहीसे झाले... पूजाला माहीत होते की तिला जाणवलेले चित्र 'खरे' होते म्हणजे ते अमरच्या मनातील खरे विचार होते... ज्या पुरुषासमोरून ती जात असे किंवा उभी असे त्या पुरुषाच्या मनात तिच्याबद्दल ज्या कामूक कल्पना यायच्या त्या तिला जाणवायच्या आणि मनात दिसायच्या... एकदा त्या पुरुषाच्या नजरेआड ती झाली की त्या कल्पना तिच्या मनातून नाहिश्या व्हायच्या... हे म्हणजे रेडिओ फ्रिक्वेंसी सारखे होते... ती त्यांच्या समोर असली की तिला त्यांच्या मनातील तिच्याबद्दलच्या कामूक कल्पना कॅच व्हायच्या आणि एकदा ती नजरेआड झाली की 'रेडिओ फ्रिक्वेंसी' ब्रेक व्हायची आणि कामूक कल्पना नाहीश्या व्हायच्या...