बहिणीचे रक्षाबंधन
lekhak-Sagar manthan
"हॅल्लो, सागर... कसा आहेस?" संगीताताईने फोनवर मला विचारले.
"मजेत, ताई... तू कशी आहेस?" मी आनंदाने तिला विचारले.
"मी पण ठिक आहे... पण मी तुला खूप 'मिस' करते... किती दिवस झाले... आपण 'भेटलोच' नाही... मी तळमळतेय रे..."
"काय करू मी, ताई... मला वेळच मिळत नाही... आणि जेव्हा जेव्हा मी येतो तेव्हा आपल्याला 'चान्स' मिळत नाही... मी पण तुला खूप खूप मिस करतो... तुझ्या आठवणीने किती मूठ मारत असतो..."
"ते मला माहीत आहे रे, सागर... तुला माझी खूप आठवण येत असणार...मला पण तुझी खूप खूप आठवण येत असते... तुला तर माहीत आहे... तुझ्या जिजूंना कामातून वेळच नसतो माझ्याकडे 'लक्ष' द्यायला... मग मीच माझे 'समाधान' करून घेते... बोटांनी रगडून... आणि बोटे घालून..."
"हो ना... मला खूप वाटत ग... तुझ्याकडे याव आणि तुझी बोटे काढून 'तेथे' माझा 'हा' घालावा... पण काय करणार तसा चान्सच मिळत नाही..."
"बर हे बघ...," संगीताताईने उत्साहाने म्हटले, "पुढच्या आठवड्यात 'रक्षाबंधन' आहे... मी विचार करतेय की ह्या वेळी मी तिकडे मुंबईला येत नाही..."
"अग मग तू मला राखी कशी बांधणार??" मी पटकन विचारले.
"अरे ऐकून तर घे... लगेच मध्ये बोलतोस... मी येत नाही म्हणजे तू इकडे पुण्याला ये... तुझे जिजू रक्षाबंधनला मुलांना घेवून त्यांच्या बहिणीकडे फलटणला २/३ दिवस जाणार आहेत... तेव्हा ते मला म्हणाले की तू मुंबईला माहेरी जा... पण मी विचार केला की हा 'चान्स' कशाला सोडा?... मी तब्येत ठिक नाही असे कारण सांगून येथेच घरी रहाते... तू रक्षाबंधन निमित्ताने इकडे ये... मग आपण 'मज्जा' करू... कशी वाटते आयडिया?" संगीताताईने खट्याळपणे हसत म्हटले.
"ओह, ताई... फॅन्टॅस्टीक आयडिया!... मी येतोच लगेच..."
"अरे आत्ता नको येवूस... रक्षाबंधनच्या आदल्या दिवशी हे मुलांना घेवून जातील... तेव्हा ये... ओके?... मी वाट पहाते... चल... मी नंतर पुन्हा फोन करेन... बाय!..."
"ओके, ताई.. बाऽऽयऽऽ... उंऽऽऽकिसऽऽ" असे बोलून मी तिचा फोनवर 'मुका' घेतला...
माझ्या बहिणीबरोबर माझे झवाझवीचे संबंध चालू झाले आणि जेव्हा जेव्हा तिला पुण्याला तिच्या घरात एकांत मिळत असे तेव्हा तेव्हा ती मला मुंबईवरून बोलवून घ्यायची आणि आम्ही मनसोक्तपणे झवायचो. (आमचे झवाझवीचे संबंध कसे चालू झाले हे तुम्हाला माहीत नसेल तर माझ्या 'बहिणीची इच्छापुर्ती' किंवा 'बहिणीची अंर्तवस्त्र' वगैरे कोठलीही कथा वाचा आणि त्या पुढे ही कथा वाचा).
मध्ये एकदा आम्हाला जवळ जवळ २ महिने एकांतच मिळाला नाही. म्हणजे मी संगीताताईच्या घरी ४/५ वेळा गेलो पण प्रत्येकवेळी तिच्या घरात कोणी ना कोणी असल्यामुळे आम्हाला पुर्ण एकांत मिळाला नाही. निव्वळ काही वेळा तिला किस करण्याचा आणि तिला 'चोंबाळायचा' चान्स मिळाला पण त्या पलिकडे काही करायला मिळाले नाही. तेव्हा आम्ही दोघेही निवांत झवण्याचा चान्स कधी मिळतोय याची वाट पहात होतो. तो चान्स आम्हाला तब्बल दोन महिन्यानंतर मिळाला! तो पण रक्षाबंधन निमित्ताने...
संगीताताईने जसे फोनवर सांगितले होते तसे रक्षाबंधनच्या आदल्या दिवशी संध्याकाळी अक्षरश: धावत-पळत मी संगीताताईच्या घरी पुण्याला पोहचलो... मनात म्हणत होतो की संगीताताई घरी एकटी असेल... घरात घुसल्या घुसल्या तिला पकडायची आणि जागीच नागडी करून झवायला लागायचे. मी दरवाजा ठोकला आणि काही क्षणानंतर दरवाजा उघडला. समोर माझे भाचे कंपनी दिसली आणि त्यांना पाहून माझा 'पोपट' झाला!!
मी कसाबसा हसत आत शिरलो आणि माझी बॅग ठेवून सोफ्यावर बसलो. वर वर मी हसून आनंद दाखवत होतो पण मनातून मी एकदम खटटू झालो की संगीताताई एकटी नव्हती. पण तरीही चेहऱ्यावर उसना आनंद आणत मी दोन्ही भाच्यांना मिठीत घेतले... मला पप्पी वगैरे देवून दोघे भाचा भाची मम्मीला म्हणजे संगीताताईला बोलवायला आत गेले... मग संगीताताई हसत हसत बाहेर आली... बाहेर येता येता तिने दोन्ही भाच्यांना दम दिला आणि अभ्यास करायला त्यांच्या रूममध्ये पिटाळले...
भाचे कंपनी मला टाटा करून आत पळाली आणि संगीताताई खांद्यावरील पदर काढून त्याने घाम पुसत पुसत माझ्या पुढे आली... तिने दोन पायांमध्ये साडी व परकरचे एक टोक वर करून कंबरेला खोचलेले होते तेव्हा तिच्या मांड्यां मला दिसत होत्या. ती आत काम करत होती म्हणून तिला घाम आला होता आणि तो घाम पुसायला तिने पदर काढला होता... पण मला माहीत होते की घाम पुसणे फक्त निमित्त होते... तिला मला तिच्या ब्लाऊजमध्ये ठासून भरलेले छातीचे उभार दाखवायचे होते... ब्लाऊज घामाने भिजला होता आणि तिने ब्लाऊजच्या आत ब्रेसीयर घातली नव्हती तेव्हा ब्लाऊजच्या ओल्या पातळ कपड्यातून मला तिचा काळा अरोला आणि ताठ निप्पल स्पष्ट दिसत होता...