माझी आई, तिचा मित्र

[SATISH]

फारच मस्त स्टोरी आहे भाऊ एकदम मस्त कामुकतेने परिपूर्ण मजा आली पुढच्या भागाची आतुरतेने वाट पाहत आहे

[rajsharma]

धन्यवाद मित्रानो

[rajsharma]

अधुन बोलणार पण नाहिस की याची आई आहे." सुनील - क्या बात है यार ! मानला सरच. मी आना एक आठवडा आहे इथे. बघ ना काहि चांस आहे का? समीर – आहे ना. कालचीच गोष्ट आहे. म्हणाली मला आवडतात नविन प्रयोग! तिचा नवरा वेळ नाहि देत म्हणुन फक्त नि तयार नाहि झाली तर ति सेक्शुअली वरीच अक्टिव आहे. या वयान एवढे हार्मोन्स ।। मला विश्वास बसत नाहिए।"

बहुदा सुनील समीर पेक्षा जास्त अनुभवि होता बायकांच्या वापतित कारण तो म्हणाला, "ओ हार्मोन्स म्हणजे.....कस आहे, नवऱ्याने सतत झवल नसेल तिला म्हणुन आना पुर्ण प्रतिसाद देत आहे. अजुन काहि वर्ष असाच झवन गहिलास तर येणाऱ्या २-३ वर्षात कमी होईल तिचा अॅक्टिव्हनेस, काहि वर्षाने मेनोपॉजहि सुरु होईल."

समीर म्हणाला "अरे पण मी ऐकल आहे आणि वाचालहि आहे कि मेनोपॉजनंतर वायकांची सेक्स भुक वाढने म्हणुन." सुनील म्हणाला "मी सुद्धा वाचल आहे. मेनोपॉज नंतर वायका सेक्स एन्जॉय करतात. कदाचित काहि शारीरीक बदल होत असतिल महत्वाचे. शेवटि काय आहे...... सानन तिची भुक भागवण्याने तिची पहिले तर मानसीक त्रुप्ति होईल. मनाने एकदा का शांत झाली कि शरीगने पण होईल."

समीर म्हणाला "ति शांत हायच्या आधिच चांगलाच वाजवुन घेवुया तिला." सुनील - आता अजुन दोन एक वर्ष चांगलाच झवुन काढ तिला. सोडु नकोस. कारण काहिहि असु देत गंड शेवटि रांडच, अश्या बायकाची लायकी फक्त झवा आणि सोडुन द्या, असा अनुभव परत नाहि मीळणार. तो पर्यंत कॉलेजहि संपेल. नाहि तरी एखाद्या बाईला जास्तित जास्त २ वर्ष ठेवायच. त्यानाहि हेच हव असत. त्याना फ़क्त चोदण्यापुरत रीस्पेक्ट द्यायचा."

समीर - "आजच प्रयत्न करू मग तिच्यावर रात्री." सुनील - "अरे गंड आहे पण बिन पैश्याची हे विसरतो आहेस. त्याना सुद्ध काहि दिवस रोस्पेक्ट द्यावा लागतो. शेवटि काय आहे बाईची इज्जत हवी असेल तर आधि तिला इज्जत द्यावी लागते ना, मी सांगतो बघ, ति काहि वेळेला नखरे करणारच मुयमुन, अश्या वायकाना पुरुषाना झुलवत ठेवुन युश करण्यात मजा येते. नि देईल हे मात्र नक्कि फ़क्त एक चांगला वेळ वधुन घेतो मी व्यवस्थित. एकदा आलि तावडिन तर ठेवतो त्या गंडेला जिथे तिची लायक आहे तिथे."

जेवणानंतर आम्हि तिघे हि घरी आलो. आई वाट बघत होती. आईने दरवाजा उघडला. त्याचे हसुन स्वागत केले.

आमच्या समोरच समीरने आईला आलिंगन दिल. त्याच्या मित्राची ओळख करून दिली. आईने सुनीलालाहि आलिंगन दिल. मग आईने कॉफ़ि दिली. एकमेकासमोर बसुन त्याच्या गप्पा सुरू झाल्या. आईने गाउन घातला होना केस बांधलेली होती. हलकिशी गुलाबी लिपस्टिक लावली होती आणि एक पाय दुसऱ्या पायावर ठेवला होता.

चेहऱ्यावर स्माईल होता. काफ़ि पीता पीता आई तिरकस नजरेने त्याच्या कडे बघत होती. सुनीलही आत्मविश्वासाने चेह-यावर हास्य ठेवत आई समोर बसला होता.

आईच्या नजरेला तो नजर देउन नो बोलत होता. आईने नेहेमीप्रमाणे विचारपुस सुरु केली. काय करतोस वगैरे. सुनीलहि जोलण्यात ते वढाच हजरजवाजी आणि हुशार होता.

आई - ईथे किनि दिवस आहे ? सुनील म्हणाला "एक आठवडा. बाय द वे तुम्हि सरच छान मेन्टेन केल आहे स्वत:ला । कोणीहि हे बोलणार नाहि कि तुम्हि एवढ्या मोद्या मुलाची आई आहात."

[rajsharma]

आई म्हणाली "थंक्यु वेरी मच. तु सुद्धा देखणा आहेस. कॉलेजमधे असल्यापासुन नियमित पणे योगा करत आहे मी. पण तु एकच आठवडा आहेस ?" सुनील - हो नाईलाज आहे. तुम्हि फ़क्त योगाच केला आहे? एरोबिक्स नाहि ?

आई - काहि महिने केले होते. पण एरोबिक्स इज नॉट गुड फॉर बॉडि. सतत करू नये एरोबिक्स, योगा केव्हाह सर्वोत्तम. सुनील - नाईस इन्फोरमेशन. वर एक विचारतो. तुम्हाला चालेल ना मी जर इथे एक आठवडा गहिलो तर ?

आई - जरूर....एक आठवडा काय महिना सुद्धा ग्रहा. सुनील - मुवन आलो आहे तर मजा करुनच जाईन. बर एक विचारु का तुम्हाला ?

आई - उगाच फ़ॉर्मल नको वनुसरे विचार सुनील - आपल नाव काय आहे ? गर तर मला तुम्हाला आण्टि म्हणुन हाक मारायला नाहि आवडणार आई डोळे मिचकावत – का वर ? आण्टि तर आहेच ना मी। सुनील - तस नाहि. तरी पण..... नावाने नाहितरी निदान भाभी म्हणन जाईन मी. तुम्हाला आण्टि म्हणण अपमान आहे तुमचा.

आई - "नावानेच हाक मार चालेल मला. सुनीता नाव आहे माझा. मला सुद्धा यंग फ़ील होईल"

म्हणत तिने त्याला एक टाळी दिली. सुनीलने तिचा तळहात एक क्षण धरून तिच्या हातावरुन अंगठा फिवला आणि हलकस हास्य चेहऱ्यावर ठेवत हळु आवाजात म्हणाला,

"सुनीता आपली त्वचा फ़ार मुलायम आहे." हे वो लाना जोलता अंगठा तळहाताच्या मागच्या भागावर चोळत होता.

आईने हात सोडवला आणि हसत म्हणाली "हो हो बस कर । किति नारीफ़ करशील? आहेस ना एक आठवडा. उगाच अलंकारीक भाषा नको वापरूस, आपली वगैरे काय आहे ? तुझी म्हण. म्हातारी नाहि मी. अभ्यास नाहि शिकला तरी फ्लर्टिग मान लगेच शिकता तुम्हि कॉलेज मधली पोर. अरे समीर एवढा गप्प का?"

समीर – म्हटल तुमच्या दोघांच बोलण संपु दे मग मी बोलतो.

आई- झाल बोलण जोल आता तु.

आणि आई कप उचलुन किचन मधे जायला निघाली.

समीर - "आना रूम मधे आगम करतो आम्हि......बोलायला काय ? तुझ्याशि तर बोलायच आहेच. दोघानाही अरज्या आठवडा आहे. रात्री रुम मधे ये वोलुया."

आईने चमकुन मागे वघितल आणि त्याच्याकडे एकटक बघत राहिली. त्याच्या बोलण्याने तिच्या चेहऱ्यावरचे भाव क्षणात बदलले. पण सावरून घेत म्हणाली "ते तर आहेच. ठिक आहे आराम करा आता."

[rajsharma]

बोलुन नि किचन मधे गेली. जाताना हे दिसत होत की नि कसला तरी विचार करत आहे. त्याच्या बोलण्या मागचा हेतु आणि शरीराचे हावभाव तिच्या चाणाक्ष नजरेतुन सुटले नाहि. नि जाई पर्यंत दोघेहि तिच्या कमनिय कंबरेची हालचाल आणि तिच्या चांगल्याच भरलेल्या गांडिकडे बघत होते. निहि आत जाताना कमरेला लचक देउन हळु हळु चालत होती त्यामुळे तिच्या गांडिची वरखाली होणारी हालचाल बघण्यासारगि होती.

दुपारी आगम करून झाल्यावर नेहेमीप्रमाणे आम्हि बाहेर फ़िायला गेलो. सुनीलला मुंबई फ़िखुन झाल्यावर गनि परत आलो. तिने डिनर तयार ठेवला होता. आम्हि फ्रेश होवुन जेवायला आलो. डिनर झाल्यावर गप्पा सुरू झाल्या. समीर रूम मधे होता. त्याने जाणुन बुजुन सुनीलला आई बरोबर एकान दिला. नि खाली गालिच्यावर बसली होती. एक पाय मुडपुन दुसरा पाय सरळ ठेवला होता. तिने गाउन थोडासा वर उचलला होता गुडघ्यापर्यंत.

आई - सुनील कोणी गर्लफ्रेंड आहे की नाहि । सुनील – आहे. दिल्लीत गहाते. कॉलेज मधे ओळख झाली होती. आई- वाटलच होत. असणार म्हणुन. आजकालची पोर-पोरी शांत थोडिच बसतिल. सुनील - अस काहि नाहि सुनीता. आमच्या मागची पिडिहि काहि कमि नन्हति. फक्त आना थोडा मोकळेपणा आला आहे आणि भिड सुद्धा चेपली आहे. आधी बहुदा लपुन छान व्हायच एवढच. तुमच कॉलेज लाईफ कस होत?"

आई- कॉलेजसारखच! सुनील - आणि लग्न ? ऐरेंज्ड कि लब?

आई - ऐरेंज्ड, माझ सोड रे. नुझि गर्ल फ्रेंड कशि आहे? सुनील - चांगली आहे. आई हसत म्हणाली - वेष आहे का ? एकदम झकास माल.

निच्या या अशा शब्दाची त्याला अपेक्षा नव्हति. नि हे बोलुन त्याची मजा बघत होती.

सुनीलहि उगाच लाजण्याच नाटक करत म्हणाला - म्हणु शकतो.

आई अजुनहि हसत होती. भुवयाना वर करत विचारले – सीरियस की कंजुअल?

सुनील - म्हणजे ?

आईने त्याच्या मांडिवर चापट मारली - उगाच लपवु नको रे. मी काहि असेच दिवस नाहि काढलेत.

सुनील - तुमच्याशी काय लपवायच. कॅजुअल आहे.

आई - ओके. किति कंजुअल? सुनील - आ.....
आई- कॉलेजलाईफ परत येत नाहि. पुर्ण एन्जॉय कगयच. डोंट लिव हर वर्जीन.

आई त्याला बोलण्यात लाजवुन त्याची मजा बघत होती. सुनीलहि तिचा ईगो सुखावण्याकरीता तिच्या मनासारख वागुन दाखवत होता. बोलता बोलता तो तिला हळू हळू हात लावण्याचा प्रयत्न करत होता. त्याने आधि म्हटल्याप्रमाणे कि अशा गायकाना पुरुषाना झुलवत ठेवुन गुश करण्यात मजा येते, त्याप्रमाणे नि वागत होती. त्याचा हात काहि वेळ तसाच ठेवुन दुर करत होती.

निलाहि याची कल्पना होती कि या दोघाचा प्लॅन काय आहे ते. पण सहजा सहजी देण्यात तिला इंटरेस्ट नव्हता. सुनील भोळेपणाचा अभिनय किति करतो ते तिला बघायच होत. एक मात्र तिला आवडल होत कि तो घाई करत नव्हता आणि निचा फ़ार आदर करत होता. नि गन्न अशिच गेली. रात्रि उशीग पर्यंत सुनील आणि समीरच बोलण चालु होत.

दोघे हि पहाटे उठले. पहाटे पहाटेची वेळ असल्याने चांगलेच मुड मधे होते. सुनील वाथरुम मधे गेला. परत येताना त्याने आईच्या रूमचा दरवाजा हलकेच ढकलाला आणि आत डोकाउन बघितले. आई छातिवर झोपली होती. एक पाय गुडध्यामधे दुमडुन वर केला होता. गाउन माडिपर्यंत वर आला होता. तिच्या गांडिचा घेर मस्तच मोठा झाला होता. झोपत्ता झोपत्ता नि दुसऱ्या बाजुला कलंडली. तिचा एक स्तन बऱ्यापैकी बाहेर आला होता. गादिवर दाबल्या गेल्यामुळे स्तन चांगलेच मोठे दिसत होते.