वैजू वहिनी

[rajsharma]

काय बोलावं ने न सुचून मी गप्पच बसलो. "मला माहित आहे की मी तुला खूप खूप आवडते. तू पप मला खूप अबडतोस."
'तू माझे असे लपून काढलेले फोटो बघून मला खूप मजा बाटली रे... लग्न झालं असल तरी अजून मी कोपाला तरी हवीहवीशी वाटते... हेच मला खूप आवडल. आपि माहित नाही मी कशी वाहावत गेले."

"पण माझं लग्न झालय. मी कोपाची तरी बायको आहे.... है मला नाही विसरता आल..."

"गगावला आहेस ना..." "नाही ग..."

"तुझ्या ह ह वरून ते समजतंय मला.... चल आता मी फोन ठेवते. मी नंतर स्टुडिओत येईन तेव्हा आपण बोलू बैजूवहिनीने कॉल कट केला.

अयला! ह्याला म्हणतात नशीब! म्हपजे वैजूबहिनी अजून चान्स देऊ शकत ...! आज जे झालं त्याला तिच ऑबजेक्शन नाहीये... फक्त जग अनपेक्षितपपे घडल्यामुळे ती अजून त्याला तयार नाहीये... डोंट वरी वैजूबहिनी! होशील तयार! मी अहे ना इथे... तुला तयार करायला.....!

अणि मी तिच्या आतीचे वगैरे चोरुन फोटो काढले म्हपुनसुक्ष ती रागावली नाहीये.. त्या फोटोंची आठवप होताच मी समोरच असलेल्या पीसीचा माऊस क्लीक केला तस स्क्रिनसेव्हर बंद होऊन मघाशी ओपन केलेले फोटो मॉनिटरवर अले. माऊसच्या प्रत्येक क्लिकवरोबर बैजूवहिनीची छाती, कबर आणि गांड माझ्या डोळ्यापुढे येऊ लागली. अर्धवट ताठलेला लंड परत ताठू लागला. स्टुडि अंचा मेन डोअर लाथ मारून बंद केला आपि पट खाली करून लद्याला मोकळ करत मी पीसीपुढे बसलो. बैजूबहिनीचे सगळे क्लोज-अप्स' बघून झाल्यावर मी त्या दिवशी शूट केलेली क्लीप प्ले केली. पीसीमध्ये अर्धनग्न बैजूबहिनी कपडे बदलू लागली तस माझा हात लडाबर मागे-पुढे होऊ लागला. बैजूवहिनीच घेतलेलं पहिलं चुंबन..... मग घेतलेली असंख्य चुबन.... तिच्या शरीगचा गध... स्पर्श.... सगळ परत एकदा आठवलं. कलीप संपेपर्यंत मी काही टिकलो नाही!

दुसऱ्या दिवशी मी बेड्यासारखा वैजूवहिनीची वाट बघत स्टुडिओत बसून होतो. कामात अजिबात लक्ष लागत नव्हत. ती नॉर्मली ज्या वेळी जायची ती वेळ उलटून गेली.... मी सारखा दरवाजाकडे नजर लावून ती आली का? हे बघत होतो. माझ्या वैतागात भर टाकायला एकामागून एक फालतू कस्टमरसुद्धा येत होते. एका क्षणी वाटलं की स्टुडिओ बंद करून मार्केटमध्ये आपि तिच्या घरी चक्कर मारून बघावं. पप मी बाहेर गेलो आपि ती इथे आली तर?


पण ती आलीच नाही. दुस-या दिवशी स्टुडिओत बैजूबहिनी आली नाही, तिसऱ्या दिवशी अली नाही, असेच चार दिवस गेले. वैजूबहिनी मला भेटायला स्टुडिअंत अली नाही की तिने मला पनही केला नाही. वैजूबहिनीला मोबाईलवर फोन करायचा मोह अनेकदा झाला पप तो मी निग्रहाने टाळला. अजिबात फोन केला नाही. तिच्या घरी जायचा विचारही मनात आला होता पण गेला नाही. मला माहिती होत की बैजूबहिनीला आता 'मी तिला फॉलो करेन' अशी भीती वाटन असल अपि तेच मला होऊन द्यायचं नव्हतं.

[rajsharma]

[arjun]

चांगले अद्यतन

[rajsharma]

पण ती आलीच नाही. दुस-या दिवशी स्टुडिओत बैजूबहिनी आली नाही, तिसऱ्या दिवशी अली नाही, असेच चार दिवस गेले. वैजूबहिनी मला भेटायला स्टुडिअंत अली नाही की तिने मला पनही केला नाही. वैजूबहिनीला मोबाईलवर फोन करायचा मोह अनेकदा झाला पप तो मी निग्रहाने टाळला. अजिबात फोन केला नाही. तिच्या घरी जायचा विचारही मनात आला होता पण गेला नाही. मला माहिती होत की बैजूबहिनीला आता 'मी तिला फॉलो करेन' अशी भीती वाटन असल अपि तेच मला होऊन द्यायचं नव्हतं.
खरं तर तिला भेटायची जबरदस्त अढ मला लागली होती. तिची घेतलेली चुंबन मला आठवत होती. चुंबन घेताना मिच्या अठाची मिळालेली चव अजून माझ्या अंबंवर होती. माझ्या मिठीत ती असताना तिच्या शरीराचा गंध अजून मला पेटवत होता. आपि ते सगळं परत अनुभवायच्या अढीन... 'माझी वैजू मला कधी परत भेटते?' हा विचार करत करत मी माझं रोजचं जीवन जगत होतो, पप तिला कॉन्टॅक्ट करायचा प्रयत्न केला नाही.

आण एकदाची बैजूबहिनी स्टुडिओत अली. नेहमीसारखीच दुपारच्या वेळेला... मी पीसीपुढे काम करत बसलो होतो.

"हाय.. कशी आहेस?" बोलून मी काम करत गहिलो. तिने अर्थातच माझ्याकडून अशा स्वागताची अपेक्षा केली नव्हती.

"ठीक आहे..." म्हपून बैजूबहिनी समोर बसली. मी काही बोलण्याची वाट बघत.... पप मी तिच्याकडे दुर्लक्ष करत काम करत कसलो. शेवटी वैजूवहिनीनेच सुरुवात केली

"त्या दिवशी जे झाल..." म्हपून ती घुटमळली. हीच वेळ होती पुढचं पाऊल उचलायची! मी ठरवल्याप्रमाणे बोलू लागलो.

"हे बघ बहिनी, मला तू खूप खूप आवडतेस. अगदी स्पष्ट बोलायचं झालं तर माझा तुझ्यावर प्रेम आहे. पण मला ह्याचीसुद्धा जापीब अहे की तुझं लग्न झालंय. आणि माझ्यामुळे तुझ्या वैवाहीक आयुष्यात मला काहीही प्रॉब्लेम तयार करायचे नाहीयेत. ह्यासाठीच मी स्वत:बर कंट्रोल ठेवून तुझी वाट बघत होतो. त्या दिवशी जे झालं ते झाल.... माझ्या स्वत बरचा कंट्रोल सुटला पण मी तुझ्या मनाविरुद्ध काहीच करणार नाहीये. कधीच नाही. तुला माझा राग आला असेल म्हपून तू झके दिवस दूर गहिलीस पप मला खात्री होती की तुला मी अवडत असेन तर तू नक्कीच येशील." माझ्या ह्या लब्याचवडया भाषणावर वैजूवहिनी जग वेळ विचार करत राहिली.

तू म्हपतोस ते खर आहे. पप तू असा माझ्यात मनाने गुतलास तर ते अपल्या दोघासाठी योग्य नाही. माझ लग्न झालंय अणि मी तुझ्यात गुंतपं तर पूर्णपर्प चुकीचं आहे. आपि त्या दिवशी जे झालं त्यात माझी पप चूक होती. मी असं वाहावत जायला नको होतं."

"इटस के बहिनी आपप दोघ एकाच वयाचे आहोत आणि आजपर्यंत झक फिली वागत आलोय.... मला तू खूप अधीपासून आवडतेस पप मी स्वत:ला नेहमीच अवरत अलो. त्या दिवशी कसं कोण माझा तोल गेला... मी नाही थांबवू प्रकलो स्वतःला..."

"जे झालं ते झालं. आता आपण परत असं वागायला नको. मी अता नेहमी स्टुडिओत येणार नाही म्हपजे प्रश्नच मिटला."

"असं बोलू नकोस. तू माझ्याशी आधीसारखंच फ़िली बागावस अशी माझी इच्छा अहे, तरच तू मला माफ केलंस असं मी समजैन." मी वैजूवहिनीला एमोशनल ब्लॅकमलिंग सुरु केल. अमचे संबंध आधीसारखेच सुरु झाले तरच मला चान्स होता ना.... पप वैजूबहिनी तशीच बसून राहिली. मग अचानक बोलू लागली.

"आमच्या घरात इतकं स्ट्रीक्ट वातावरण अहे ना... अगदी जुनाट विचाराची मापस आहेत. ड्रेस घालायचे नाहीत.... गनी पिक्चरला पण जायचं नाही... कुठे बाहर फिरायला जायचं नाही... सारख आपल ने घर आपि घरकाम... मार्केटला जाता येता तुझ्याशी गप्पा मारते तोच काय तो विरंगुळ्य आहे... फक्त इथेच मी फ़िली वागू शकते ... नाही तर अगदी काकूबाईसारखं वागावं लागतं घरान."

बैजूबहिनीच्या मनस्थितीचा मी फायदा उचलन बोललो, "मी आहे ना इथे... तुझा मित्र! नाही तर त्या दिवशी मी तुला माझ पर्सनल आयुष्यातल्या गोष्टी का सांगितल्या असत्या? रिटाचे आणि माझे संबंध तुझ्याशी का डिस्कस केले
असते? आपप मित्र अहोत म्हपूनच ना..." वैजूबहिनी माझ्याकडे बघत राहिली.

मी हात पुढे केला. "फ्रेंडस?" "फ्रेडस..." म्हपत बैजूबहिनीन हात मिळवला. तिच्या चेह-यावरचं हसू अंठानी टिपायचा मोह कसाक्सा आवरला.
++++
मग वैजूबहिनीच्या स्टुडिओमधल्या फे-या आधीप्रमाणेच सुरु झाल्या. पण त्या दिवसानंतर वैजूवहिनी फोटोशूटसाठी माझ्यापुढे कधीच उभी राहिली नाही. मी परत अधीसारखेच मच्या छातीचे वगैरे फोटो काढेन अशी तिला भीती वाटत असावी. त्यामुळे माझ्या खाजगी संग्रहात नवीन भर पडली नाही. पप काही दिवस गेल्यानंतर ती फ्रिली वागू लागली. मग अधून मधून घोडस नॉन-वेज बोलप, एखाद्या ऍडल्ट फिल्मबद्दल बोलप, बोलताना हात हातात घेप... बगैर प्रकार मी सुरु केले. बैजूबहिनी हसून कधी विषय बदलायची तर कधी उम्र द्यायची. मी पप हळुहळू पावल टाकत होतो. बैजूबहिनीशी गप्पा मारताना तिच्या ओठांची होणारी मोहक हालचाल बघताना त्या ओठांचा स्पर्श अठवून संयम सुटायची वेळ येत होती. तिला जवळ खेचून परत तिचे ओठ चौखायचा अनावर मौह व्हायचा. पप घाई करण्यात अर्थ नव्हता. बैजूवहिनीची फळे रसाळ गोमटी चाखायची असतील तर धिर धरे धिरापोटीला पर्याय नव्हता.

एक दिवस मी स्टुडिओत सिगरेट पीत असतानाच बैजूवहिनी आत आली. "शी.... किती घाण वास येतो. कशी काय तुम्ही लोक सिगरेट पिता..."

कशी म्हणजे? ही अशी..." म्हणत मी एक झुरका घेऊन धूर सोडला. बैजूबहिनीने माझ्याकडे गगाने बघितलं. "आज तू लवकर कशी काय अलीस?" समोरचा धूराचा ढग हाताने हलवत मी विचारलं. "कशाला सिगरेट पितोस? उगीच तब्येतीची नासाडी." वैजूवहिनी काळजीने माझ्याकडे बघत म्हणाली.

[rajsharma]

"माशुका से तो सिगरेट अच्छी है... दिल जलाती है मगर कमसेकम होटों से तो लगती है..." मी एक फालतू शेर मारला. अपेक्षेप्रमापंच बैजूबहिनीचे डोळे मोठे झाले.

"हे काय आता नवीन? एकदम शेरोशयरी वगैरे..."

"नवीन नाही... माशुका मिळत नसलेले माझ्यासारखे सगळे अशीक असेच शेरोशायरीमध्ये आपल दिल कहलवतात.... तुझे ओठ तर चाखायला मिळत नाहीत... मग सिगरेट पिऊनच माझ्या ओठाची प्यास बुढ़ावतो... आय मीन तहान भागवतो." माझ्या उर्दू-कम-मराठीमधल्या उसने बैजूबहिनीचे डोळे आपखी मोठे झाले.

"हे कोप शहापं बोललं?"

"शायरी कौपाची माहित नाही पप सध्या तर मी हा शेर जगतो आहे... तू तर तुझे ओठ माझ्यापासून लांब ठेवतैस ना... म्हपून सिगरेटवरच काम भागवतो."

बैजूवहिनी माझ्याकडे बघत बसली. तिच्या नजरेत नजर मिळवून मी सिगरेटचा अजून एक कश मारला. त्या धुराने निला ठसका लागला.

"प्लिज... सिगरेट सोड ना..."

"सांगितल ना.... माझ्या आठांना एक काही तरी हवं... एक तर हे नाही तर ते..." बोलताना मी हात पुढे कस्न बैजूवहिनीच्या अठांवर बोट टेकली. वैजूबहिनीने मान खाली घातली. म्हपजे ती कसला तरी विचार करत होती. निची ही सवय आता माझ्या लक्षात आली होती. तिला डिस्टर्व न करता मी पण बसून राहिलो.

मग अचानक वैजूवहिनीने मान वर केली... अपला हात पुढे करून माझ्या हातातली सिगरेट काढून घेत ऐश ट्रे मध्ये विझवली.

"कबूल कर आजपासून सिगरेट सोडली अस...." "अगं पप..." "माझ्यासाठी सोड..." "आणि माझा काय?"

बैजूबहिनीने लाजून मान खाली घातली. हळूच पुटपुटली, "मी तयार आहे..." आपि अत बेडरुममध्ये पळून गेली. च्यायला! बैजूबहिनी तयार अहे! घाईघाईन मी आत बासनवर जाऊन चूळ भरली... माऊथ फ्रेशनरचा सौ तोंडात उडवला अपि बेडरूममध्ये गेलो.

बैजूबहिनी अत बेडवर बसली होती. तिच्याजवळ जात मी तिच्या हनुवटीखाली हान दिला तसं तिने मान उचलली. निच्या अठांवर अठ टेकत मी तिला जवळ खेचली. आपले ओठ उघडून तिने मला अमाप दिल. ते स्विकारत मी तिचे अठ चोखू लागलो. ओठानी अठांचा चोळामोळा करतानाच माझी जीभ तिच्या तोंडात शिरली. आत तिच्या जीभेवर फिरून अली. परत औठांची घट्ट पकड तिच्या ओठावर पडली.

बैजूबहिनीचा भास गुदमरला तसं तिने माझे ओठ सोडले. माग होत मी तिच्याकडे बघू लागलो. "खूश? अता नाही ना सिगरेट पिपार?" "आता एक सिगरेट कमी पिणार...."

"म्हपाजे मी दररोज दहा सिगरेट पितो. एका किसला एक सिगरेट कमी... ह्या हिशोकाने तू गैज इथे येऊन मला कमीतकमी दहा किस तरी...."

बैजूवहिनी कमालीची लाजली. पण काहीच बोलली नाही. मान खाली घालून गप्प बसली. मी तिचा चेहरा वर उचलला. डोळे बंद कस्न तिने मान उचाबली. तिच्या कपाळावर आलेली एक बट बोटानी दूर करत मी तिच्या चेह-यावर कोट फिरवू लागला. फिरत फिरत बोट तिच्या नरम ओठांवर आली. चिमटीत तिचे ओठ पकडले तसं बैजूवहिनीन अपलं तोंड उघडलं, माझं बोट अलगद अंठात धरुन चोखल, बोट सोडवून घेत मी वैजूबहिनीच्या ओठावर माझे ओठ नेले.

अलगद ओठांवर ओठ टेकत पुसटसा स्पर्श केला. तसं बैजूबहिनीनेच आपले ओठ उघडून माझ्या ओठांना पकडलं. तिचे रसरशीत ओठ चोखतानाच मी जीमेने तिची जीभ शोधू लागलो. पप बैजूबहिनीची जीमच माझ्या जीभेला शोधत आली चार औठाच्या आत दोन जीमा एकमेकीशी खेळू लागल्या. कधी माझी जीभ तिच्या जीभेवर फिरायची तर कधी तिची जीभ मागे जाऊन परत माझ्या जीभेवर हल्ला करायची. माझ्या मानेमागे हात टाकून मला आपल्या छातीवर घट्ट दाबून धरत बैजूवहिनी मला आपखीन पेटवत होती

वरती ओठाची मिठी घट्ट करन मी वैजूबहिनीच्या गालावस्न हान फेखत गळ्यावर नेला. बाजूला सरकत खांदयावर अपि निधून खाली सरकवत पोटावर नेला. तिच्या मऊ मऊ कंबरवर हाताची बोट फिखून हात वर तिच्या छातीवर सरकला. तसं बैजूबाहिनीने माझा हात पकडून मागे खेचला. औठ सोडवून घेत अस्पष्ट आवाजात "नको" म्हपत तिने माझ्या खांदयावर डोक टेकल. श्वास चढल्यामुळे तिची अती धपापत होती. पदराअडचे आबे वर-खाली होत मला कोलवत होते. न राहवून मी बैजूवहिनीला परत चुंबू लागलो. माझ्या छातीशी निला घट्ट अवळन तिच्या चेह-यावर जीभ फिरवू लागलो. अतीशी घट्ट आवळल्याने बैजूबहिनीच अब माझ्या छातीवर दाबले गेले होते. मला छळपाया अव्यांचा पहिला स्पर्श माझ्या हाताला नाही तर छातीला मिव्यला होता.

चेह-यावर जीभ फिरवतानाच माझी जीभ वैजूबहिनीच्या ओठावर पोचली नस तीच माझे ओठ चोखू लागली. तिला प्रतिसाद देत मी वर चुबनांची बरसात करू लागलो. त्यान भिजून बैजूबहिनी चिब झाली. त्याचाच फायदा घेत माझा हात निच्या अतीवर पोचला. गूर्प उघडलेला पंजा तिच्या स्तनावर गेला. मूठ आवळन दाबला! बैजूवहिनीचा स्तन अखेरीस दाबला!! इतक्या मुलीचे बॉल्स दाबूनसुद्धा मला आज पहिल्यांदाच स्तन दाबत असल्यासारखं वाटलं. लहान मुलाला नवीन खेळप मिळाल्यावर तो त्यानेच खेळत राहतो तस मी वैजूवहिनीचा स्तन दाबत सुटलो. पंजान करकचून अवळन मी मला छणा-या त्या अन्यांवरचा राग काढू लागलो.

बैजूबहिनी कसमसली. मिठीतून सुटायची धडपड करू लागली. तिच्या धडपडीला दाद न देता मी तिला चुबन तिच्या चेह-यावरून खाली गळ्यावर आलो. पदर खाली पाडत छत्तीतल्या घळीत माझं तोंड पोचल. त्या खोल दरीत माझी जीभ घुसली. दोन्ही हातानी वैजूवहिनीचे आबे दाबत मधल्या घळीन जीभ घुसवत राहिलो. जपू मी जीभेने तिच्या छातीनली घळ चोदन होतो....!