वैजू वहिनी

[rajsharma]

"अगं एकटयाने काम हाताने करावं लागतं. आता त्यात मजा येत नाही." म्हणताना मी हाताची मूठ वळवून मागे पुढे करत मूठ मारायची ऐक्शन केली. तस बैजूबहिनी "शी55" म्हपत उठलीच, ____ तेवढयात म्हातारी बाहेर आली. तिने एक प्लेट मरुन पपईच्या फोडी आपल्या होत्या. डायनिंग टेबलवर ती प्लेट ठेवली तसं मी उठून डायनिंग टेबलवर गेलो. म्हातारीने कापताना एका पपईच्या चार फोडी केल्या होत्या... मोठ्या अकाराच्या... लालसर रंगाच्या... पपईच्या औलसर फोडी! त्या बघताना मला रिटाची पुच्ची आठवली... बोटानी फाकवून उघडली की अशीच लाल-लाल दिसते!

"खा रे म्पत म्हातारी अत गेली. मी एक फोड हातात घेतली. दोन्ही हातात आडवी पकडून फोडीवस्न हलकेच जीम फिरवली. पपईचा ओलसरपपा जीभेवर उतरला.... रिटाच्या पुच्चीचा रस पसरतो तसाच! पपईच्या फोडीवरून तशीच जीम तीन-चाखेळ फिखून मी बैजूबहिनीकडे बघितल. ती डोळे मोठे करून माझ्याकडेच बघत होती. तिच्या नजरेत नजर मिसन मी ओठ उघडून पपईच्या फोडीवर टेकवले. तोंड बंद करत पपईचा गर ओठात दाबला..... रसाची एक चिळकांडी माझ्या तोंडात उडाली... थोडासा रस अघळून बाहेर आला.....

अठ उघडून मी परत जीभ पपईच्या फोडीवरुन फिरवू लागलो... उभी... आयी.... खाल्लेल्या भागातून निघालेला रस अठावर आला... ओठाचा चबू करून मी स्ससरर्रर' आवाज करत तो रस शोषून घेतला. एक-दोनद्या जीभ फोडीवरून फिरवून मग परत ओठ उघडून पपई खाऊ लागलो.... दात न लावता.... फक्त ओठानी.... काल रिटाची पुच्ची खाल्ली होती तसंच मी आज अठांनी पपई खात होतो! वैजूवहिनीच्या समोरच! तिच्या नजरेत नजर गुनवून!!

बैजूबहिनीला नस माझ्याकडे बघत राहाय अशक्य झाल.... "काय चाललय?" "पॉपॉई खाँतीय ना..." तोंद्यातली पपई सांभाळन मी उत्तर दिलं. मग तोंड उघडून जीभेवरचा पपईचा गर वैजूवहिनीला दाखवून गिळून टाकला.

"हे असं?

"मी अशीच खाता पपई.... पपईला अवडेल अस." हपत मी परत गपईची फोड चोखू लागलो. जीम बाहेर काढून पपईचा रस चाटताना माझी नजर डायनिंग टेबलवर ठेवलेल्या फ्रूट कास्केटकडे गेली. त्यात काही सफरचंद आपि संत्री होती. पपईची फोड एका हातात सांभाळत मी दुसरा हात एका संन्यावर नेला. बाईचा स्तन कुरवाळावा तस मी ते संत्र कुरवाळू लागलो. त्या गोलाकार संत्र्यावर बोट हलकेच फिरवताना मध्येच मी हातात संत्र पकडून हलकेच दाबल. जणू मी रिटाचे बॉल्स दाबतोय अशी कल्पना मनात आली. रिटाला 'घेताना' मी असंच करायचो. खाली तिची पुच्ची चाटताना हात वर करून तिची दोन्ही सन्नी दावायचो. तेच डोळ्यापुढे आपून मी पाई खाताना हातानल संत्र दाबू लागलो... पिळू लागलो.... माझी नजर मात्र वैजूबहिनीकडेच होती आपि तिची माझ्याकडे! माझ नेमकं काय चाललंय है वैजूबहिनीला नक्कीच समजत होत.... पण काहीही न बोलता ती माझ्याकडे एकटक बघत होती.

"तुला ने सत्र खायचं आहे का?" अचानक म्हातारीचा अवाज ऐकून मी भानावर आलो. हातातला पाण्याचा ग्लास माझ्यापुढे ठेवत म्हातारी बाजूलाच बसली.

"नको नको मावशी... पपई आहे ना..." हातातली पपई सांभाळत मी संत्र ठेवून दिलं.

"हवं असेल तर दे ग त्याला सं.... अरे आज हिचा चतु धींचा उपवास आहे ना म्हणून भरपूर फळ आपली अहेत..." अयला ही म्हातारी नेमकी ऐन टायमाला का कडमडली?

"नको... मला पपईबगेकर खायला संत्र नाही, आंबा आवडतो."

"अरे आता पौषात आंबे कुठचे मिळायला?" च्यायला.... ही म्हातारी पंचांगामधून बाहेर येत नव्हती आपि आतल्या खोलीत पप जात नव्हती! अग मावो... मी बघतो आब्याच काय ते...तू जा ना आत... इथे तुझ्या घरात आहेत ना अबे... हापूसच! मस्त पिकलेले. इतके दिवस डोळा ठेवून आहे त्याच्यावर.... ते मिळतात का बघायला तर मी आलोय.

गण म्हातारी काही आन जाईना. कॉलनीतल्या पचाईझी करू लागली. मग शेवटी पपईच्या दोन फोडी संपवून मीच "चला मावशी येतो मी' म्हणत कलटी मारली.

"अरे हात तर धू..." म्हातारी बोलली तसं वैजूवहिनीने "ये इकडे" हपत मला आत बेसिनजवळ नेल. "तुझी पपई मस्त रसदार आहे हे...." मी अगदी हळू अवाजात बोललो तसं वैजूवहिनीने डोळे वटारले. "माझी पपई?"

"अगं तुझ्यासाठी आपलेली ना.... म्हणून तुझी हटलं... तुझ्याकडे पपई नाही... ३४ इंची अवे असतात.... पपई नाही... पपई हपजे कमीतकमी ४० इंची.." मी तिच्या छातीवर नजर ठेवत बोललो.

"बर बर..... जास्त चहाटळपपा करू नकोस." दबक्या आवाजात मला दम देत वैजूबहिनीने माझ्या हातात नॅपकीन दिला. पप तिच्या चेहयावर मात्र अजिबात गग नव्हता. उलट तिचे डोळे तर माझी मस्करी आवडल्याचंच दाखवत होते.....!

बैजूवहिनीबरोबरचे माझे संबंध अता एका वेगळ्याच लेव्हलवर पोचले होते. मी रिटाला चोदताना... सॉरी तिच्याशी सेक्स करताना बैजूबहिनीने बघितलं होतं. तिने कधी ब्ल्यू फिल्म बघितली होती की नाही ह्याची मला कल्पना नव्हती पप मी तर तिला लाईव्ह ब्ल्यू फिल्म दाखवली होती. नंतर आमचं सेक्सवर बोलपसुद्धा झालं होतं. अपि आज माना तिच्यापुढे पुच्ची चौखल्यासारखं पपई खाप! स्तन दाबल्यासारखे सत्र दाबप! ह्या सगळ्या घडलेल्या घटना अठवून 'आता पुढे काय स्टेप्स घ्याव्यात' याचा विचार मी रात्री झोपताना करत होतो. पप झालेल्या घटना आठवून आठवून माझा लंड वारंवार ताठ होऊ लागला. इतका टाईट झाला की मूठ मारताना डोळ्यापुढे हातात पपई घेऊन बैजूबहिनी आली आपि मी काही सेकंदात गळली.

[rajsharma]

दुस-या दिवशी बैजूबहिनी स्वत:हून स्टुडिओत आली. आधी आत बेडरूममध्ये एक फैरी मारून अली मग "काय चाललंय जय?" म्हपत माझ्यासमोर बसली.

"आज अधी बेडरूम मध्ये का गेलीस?" वैजूवहिनीने बाजूला ठेवलेल्या बँगकई माझ लक्ष गेल. त्यात सगळ्यात वर केळी दिसत होती.

"म्हटलं बघू या डिस्टर्ब तर नाही ना होत आहे..." वैजूबहिनी खटयाळपणे हसत बोलली. "टोट बरी, अणि परत तू तसं डिस्टर्ब केलंस तर ती रिटाच तुला काय ते बोलेल." बैजूबहिनी हसत बोलली, "ती काय बोलणार?"

"ने मी कसं सांगू? तुला हवं तर मी तिला सांगतो की त्या दिवशी माझ्या बहिनीने आपल्याला चौदताना बघितलं." मी मुद्यमहून चौदताना शब्द वापरला आपि अपेक्षेप्रमाणेच वैजूबहिनीने "ई 55 करत कानावर हात ठेवले.

"कसले घाप शब्द वापरतोस रे तू?"

"ह्यात पाप काय? च्युत ह्या शब्यापासून तयार झालेल क्रियापद अहे है. आता च्युत हा मूळ शब्द तुला माहित असेलच." मी हसत हसत बोललो तशी बैजूबहिनी छलीच!

"मी जाते... मला नाही असले पाप शब्द ऐकायची सवय..." म्हणत फपका-याने तिने बॅग उचलली. तिच्या हातावर हात ठेवून तिला थांबवत मी बोललो, "अग आपण दोघही ऍडल्ट आहोत. दोघांनाही सेक्स म्हपजे काय हे माहित आहे. तू तर मला ते करताना बघितलं पप आहेस. मग त्या विषयी बोलताना असे शब्द वापरले तर काय झालं?"

“शी 5 असे शब्द उच्चारताना काहीच कस वाटत नाही तुला?" "वाटतं ना..."

काय वाटत?"
"खूप एक्साईड वाटतं ग.... च्युत हा शब्द फक्त उच्चारला ना तरी डोळ्यापुढे दिसते.... अहाहा..." म्हपत मी नाटकीपपे डोळे मिटून घेतले. "नालायक आहेस..." म्हपत वैजूवहिनीने मला मारायला हात उचलला. तिचा हात वरच्या वर मी धरला. वैजूबहिनीन हात सोडून घ्यायचा प्रयन केला तसं तिला जवळ खेचायचा मोह टाळन मी तिचा हात सोडून

"चल.. मी जाते. तुला दुसर काही सुचतच नाही असं दिसतंय." एकदम खरी गोष्ट आहे ग वंजू..... हल्ली मला दुसरं काहीच सुचत नाहीये... फक्त तू आणि मी.. तुझी च्यात आणि माझ चोदप... तुझ अबे आणि माझ केळ.....

केळं आठवताच एक कल्पना डोक्यात चमकली. डोळे उघडून मी समोर पडलेल्या बॅगमधून केळीच्या पाण्यातून एक केळं तो इल, बैजूबहिनी माझ्याकडे बघते आहे ह्याची खात्री करून मी केळं सोललं. तोंडापुढे केळ धरत बैजूबहिनीच्या नजरेत नजर मिळवली. ती माझ्याकडेच स्थिर नजरेने बघत होती. हलकेच तोंड उघडत मी जीभ बाहेर काढून केळ्यावर फिरवली. मग केल्यावर अंठ अलगद टेकबून केळ चोखल, तोंडात धरून बाहेर काढल, जीभ बाहेर काढून केळ्यावर गोल गोल फिरवली... एखादया बाईने लंड चोखावा तस मी केळ चोखत होतो... आपि माझ केळ जिने चोखाव अशी माझी इच्छा होती ती बैजूवहिनी ते बघत होती. तिच्याकडे बघत मी केळ चोखप चालूच ठेवलं.

"हे काय चाललंय?" शेवटी वैजूबहिनीने विचारलच. "केळ खातोय आपि काय....

"हे अस?"

हो... मला असंच आवडतं. म्हपत मी परत केल्यावर जीभ फिरवली. तसं बैजूबहिनीने पुढे होत माझा हान पकटन केळ आपल्या तोंडाजवळ नेल. तोंडाचा 'अ' वासत केळ नोंडात धरल आपि कचकन केळ्याचा वास घेतला. त्याच वेळी मी 'आई ग करत पटकन हात मागे घेतला.

[rajsharma]

"काय झाल?" तोंडातला घास चावत वैजूबहिनीन विचारलं.

कळ्याला दुखलं ना... असं खातात केळं?" मी नाटकीपपे विचारल.

"हो! असंच खातात केळ समजलं?" वैजूबहिनी खोटया गगाने बोलली आणि मग हसायला लागली. तिच्या हसण्यात सामील होत मी बोलली, "नू नेहमीच केळ असं खानेस?"

"त्या केळ्याचा काही विचार? त्याला किती दुखत असेल ग..." बोलून मी केळ परत अलगद तोंडात धरून अगदी हलकेच दात रोवले. मग अगदी सावकाश तोड मिटन केळ्याचा तुकडा मोडला. तोंड उघडून जीभेवर केळ्याचा तुकडा काहेर काढून बैजूबहिनीला दाखवला. मग अगदी सावकाश चावत घास गिळून टाकला.

"हे असं खायचं असतं केलं. त्याला दात लावून दुखवायचं नाही.... हपतानाच मला हसू फुटलं आपि बैजूवहिनीलापप! अचानक सुरु झालेल्या आमच्या ह्या खेळातून मी काया सुचवतो आहे है वैजूवहिनीला नक्की समजत होत. शेवटी तिला रमेशदादाचं केळं खायचा अनुभव होताच!

"हसतेस काय? मी तर नेहमीच फळांचा विचार करून खातो. आपप खाताना त्या फळालापप आनंद मिळाला पाहिजे असा विचार करून मी फाची चक घेत घेत खातो."

"हो... ते मी बघितलं ना काल आमच्या घरी पपई खाताना...."

"अगं पपई खातानाची मजा तर वेगळीच. प्रत्येक पपईची चव वेगळी असते आणि खाताना रस पण तोंद्यात येतो ना.... मम्म्म्म्म ... एकदम यमी वाटतं खाताना.... मी तर पपई खाताना बाकीच सगळं विसरून जातो." मी जीभ बाहेर काढून औठावर फिरवत बोललो.

"अच्छा? पपई खायला नक आवडतं तुला?"

"हो ग.... मी कोवळी पपई खातो ना निची चवच वेगळी... पण परफेक्ट जस्ट पिकलेली पपई खायला जास्त अवडेल मला...."

"जस्ट पिकलेली परफैक्ट पपई म्हपजे कशी?" बैजूवहिनीन गालात जीभ घोळवत विचारलं. तिच्या डोळ्यात खटयाळ हसू चमकत होतं.

"हपजे जी पपई आकाराने जास्त लहान नाही पप जास्त मोठीसुद्धा नाही. जास्त कडक नाही आपि जास्त नरम पप नाही... जस्ट परफेक्ट. उघडल्यावर अतमध्ये लाल लाल गर दिसतो.... आपि आतमध्ये भरपूर रस आहे अशी. ज्या पपईलासुद्धा वाटतं की पाखरांनी येऊन आपल्याया चोच मारावी अशी.... अशा पपईवर तर सगळ्याचाच डोळा असतो..."

कोलताना माझ्या डोळ्यासमोर मी कल्पनेत बघितलेली बैजूवहिनीची पुच्ची आली.... उघडी... आतमधला लाल लाल गर दाखवणारी! बैजूबहिनीची रसाळ पुच्ची!

"दुसरी कोणती फळ आवडतान तुला खायला?" बैजूवहिनीच्या प्रश्नाला उत्तर न देता मी हातातल केळ तिच्यापुढे केलं तस तिने माझ्या हातातूनच केल्याचा एक घास घेतला. मी घेतला होता तसाच.... अगदी अलगद वात रोवून.... हलकेच केळ्याचा तुकद्य मोडला. बैजूवहिनीच्या तोंडापुढे केळ तसंच पकडून मी कोलला, “खरं तर मला केळ खाण्यापेक्षा केळं खिलवायलाच जास्त आवडते. ती रिटा तर माझ केळ झक मस्त खाते ना.... " वैजूबहिनीच्या घशात घास अडकला. ती खोकू लागली... हसत हसन मच्या पाठीवर हात फिरवत मी बोललो, "सॉरी सॉरी... माझ्याकडून केळं मस्त खाते असं म्हणायचं होतं मला."

डोळ्यांत आलेलं पाणी पुसून वैजूबहिनी माझ्याकडे खोटया गगाने बघत बोलली, "हो... माहिती आहे ते मला..."

"अरे हो...न तर तिला माझ केळ खाताना बघितलं आहेस ना..." "शी 55 मी नाही ह असलं काही बघितल...." म्हणत वैजूवहिनीने रागाने माझ्या हातातलं केळ काढून घेतलं. "मग कधीपर्यंत बघितलस तू आम्हाला?" "प्लीज... तो विषय परत काढ़पार असशील तर मी जाते. म्हपत बैजूवहिनी झली.

"ओके ओके..." करन मी तिला हाताला धरून खुर्चीवर क्सवली. इनका वेळ सुरु असलेला आमचा खेळ मला झक्यान संपवायचा नव्हता. मी बैजूबहिनीच्या बॅगेत हात घातला. "अजून काय काय फळ आपली अहेस?"

"तुला आपखी कोपती फळं अवडतात? संत्री आवडत नाही ना....." "का? असं का वाटलं तुला?" "काल तर असंच बोललास...." "

"ऍक्चुअली खर तर मला संत्र्यांचा कंटाळ अलाय." मनात म्हटलं, स्टुडिओत जास्त करून कॉलेजच्या मुलीच येतात ना.... त्यामुळे संत्री आपि मोसंबीच असतात डोळ्यापुढे....'

"मग दुसरं अवडनं फळ?"

"मला अवडनात आ.... रसाळ... गोड गोड आवे..." बोलताना बैजूवहिनीच्या छातीवर फिरणारी माझी नजर तिने ताडली. माझ डबल मिनि गचं कोलणं तर ती इतका वेळ ऐकतच होती. त्यात अता माझी नजर तिच्या 'आंब्यावर!

"आबे इतन्या सहजासहजी मिळत नाहीत... म्हपत जागेवर असलेला पदर तिने परत सावरला. हे म्हपजे मला इशागच होता..... तुला माड़ो आवे इतक्या सहज मिळापार नाहीत.'

[rajsharma]

[SATISH]

मस्त स्टोरी आहे भाऊ कामुकतेने भरपूर