मी मनीषा वय 40 वर्षे राहणार नवी मुंबई. आज मी तुम्हाला मा झ्या आयुष्यातील घडलेल्या अविस्मरनीय गोष्ट आज सांगणार आहे.. माझे लग्न 1998 साली बालू याच्याशी झाले प्रतेक मुली प्रमाने माझी पण माझ्या नवर्या कडून खुप अपेक्षया होत्या मी 2000 साली मुम्बई ला आले त्या च वेळी माझी पाहिले मूलगी प्रिया झाली त्या नंतर मला दूसरा मुलगा चेतन झाला. आमचे मुम्बई मधे घर नसल्या मुले आम्ही एकच एरिया मधे 2004 परयन्त वेग वेगळ्या घर भाड्याने घेत राहत होतो असेच 2004 साली आम्ही परत घर बदलून जुन्या घरा पासून थोड्या दूर च्या घरी शिफ्ट झाले माझी मुले पण जवल च्या शालेत शिकत होती त्या मूळे आम्हाला कसला ही त्रास नवता… माझे पति कामगार आहेत ते सकाळी 7 ला जतात ते रात्रि 10 ला च कामावरून येतात रविवार सुट्टी असते परन्तु ते रविवार काम वर च काढतात त्या मुले आमचा नेहमी अपेक्षया भंग होतात बाकि स्त्री या प्रमने पण वाटते सुट्टी च्या वेळी आम्ही दोघांनी बाहेर फिरावे सुखाचा सुखद आनंद घ्यावा परन्तु नेहमी अपेक्षया भंग होतात असा एक ही दिवस नाही की मज्या नवर्या ने मला जवळ गेवुन प्रेमा ने 2 छान गोष्टी केल्या या बोलल्या अस्ततील.. असो 2004 साली आम्ही परत नवीनं घरी शिफ्ट झाले
नविन्न घर पत्रा ची होते अणी त्या मधे 4 मजबूत भिंती 2 दारे होती एक दार पुढे एक दार मागे मागचे दार पण किचन मधून खुले करता येत होते अणि बाथरूम अणि टॉयलेट घरा मधे च होते… आम्ही मे मधे त्या घरी शिफ्ट झाले घराच्या बाजूला 2-4पत्रा ची पक्की सिड्को ची घरे होती आमच्या सरवाच्या घरा बाजूला हिरवी गार झाडे होती हलू हलू मी अणि माझे पति ची आजू बाजु च्या शेजारी बरोबर ओळख होवू लागली त्या मधे पहिले होती रेखा ताई त्याना 2 मुले होती अणि त्यांचा नवरा सर्जेराव बेस्ट मध्ये नोकरी ला होता त्याचा एक मुलगा मनसिक रित्या अजारी होता त्याचे नाव दिलीप होते अणि दूसरा मुलगा समीर जो शाळेत शिकत होता दुसरे शेजारी होत्ते कदम कुटुंब त्या मधे सारिका या थोर भावजय होत्या त्याचे पति तात्या ड्राईवर होते अणि छोटे दिर पक्या कम्पनी मधे कामाला होते…. हळूहळू आमच्या सर्वान मधे नेहमी सारखा बोलने सुरु होवू लगले…. माज्या मुलीची शाळा दुपारची होती तर मुलाची शाळा सकाळी असायची 2004 साली आम्ही आमचा पहिला मोबाईल खरीदी केला.. माझा मुलगा आता शेज्रर्च्या मुलान मधे खेलू मग्न होवू लगला…. आमच्या घरी टीवी असल्या मुले अजू बाजू ची शेजारी रेखा वाहिनी सारिका ताई दिलीप सर्व येवून टीवी पाहू लागले त्यातच माझी ओळख सर्जेराव म्हणजे रेखा च्या नवर्या शी झाली तो एक आयुर्वेदिक् औधदे पण बनवत असे… एकदा मी पानी भरताना जोरदार पडले त्या वेळी मझा पाय मुरगाला…. त्या वेळी रेखा वाहिनी ने सांगितले की त्याचे ‘हे’ मुरगाला काढतात त्या वेळी मला थोड़े अवगड ल्या सारखे वाटू लागले होते की पर पुरुष ला अपन हाथ कसा लावून द्यायचा पण न्नाइलाज होता खुप दुखने वाढत होते शेवटी माझ्या या ने त्याना विनती केली मुरगाला काढ़ायला त्यानी सांगितले आता सकळी ची शिफ्ट चालू आहे रात्रि येतो त्या वेळी काढतो…. त्या वेळी सर्जेराव रात्रि 9 ला आले घरी मुले बाहेर गेली होती ते आले त्यानी विचारपूस केलि कसे जाले वैगेरे… नंतर आम्ही पलंगा वर बसलो मी त्याना पाय दाखवला पाय सुजला होता…. त्यानी थोड़ी साड़ी वर करायला सांगितली प्रथम कोणत्या तरी पर पुरुष चा हाथ माज्या पाया च्या पोटरी वर लागत होता… जसा सर्जेराव चा हाथ माज्या पाया च्या पोटरी वर लागला तसे शरीरातून एक वीज बाहेर आल्या सारखे वाटले अणि माजा शासोश्वास वाढला भीती ही वाटू लागली कोणी पाहिले तर आम्हास….