इच्छापुर्ती
लेखक - निक
माझं नाव रखी, ठाण्यातल्या एका चांगल्या सोसायटीत मी राहतो. ही गोष्ट आहे जेव्हा मी १८ वर्षांचा होतो आणि माझी आई साधारण ३८ वर्षांची. माझे वडील नोकरी निमित्त परदेशी असतात, वर्षातून एकदाच एखाद्या आठवड्यासाठी घरी परततात.
एकदा जेव्हा बाबा घरी आले होते तेव्हाची ही गोष्ट. रात्री मी पाणी प्यायला उठलो होतो. आई बाबांच्या खोलीवरून स्वयंपाक घरात जाताना सहज आत डोकावलो. दार थोडंसं उघडं होतं, आतून आवाज येत होते. मी दाराच्या फटीतून डोकावलो. आत बेड लॅम्प चालू होत आणि पलंगावर आई बाबांची प्रणयक्रीडा चालू होती. आई बाबांच्या सोट्यावर (त्यांच्याकडे पाठ करून, म्हणजेच दाराकडे तोन्ड करून) बसली होती आणि वर खाली हलत होती.
आईला मी अश्या अवस्थेत पहिल्यांदाच पाहात होतो. म्हणजे तसं मी नागवी बाई पाहिली नव्हती असं नाही. आमच्या शेजारच्या काकू एकदा त्यांच्या बाथरूममध्ये पाणी नव्हतं म्हणून आमच्या घरी आंघोळीला आल्या होत्या, तेव्हा मी चोरून बाथरूमच्या दाराच्या फटीतून त्यांना बघितलं होतं. पन्नाशीच्या काकूचे ओघळलेले स्तन, लठ्ठ मांड्या आणि मोद्या घागरीसारखे बोचे बघून मी पुढे कित्यक दिवस मूठ मारताना त्यांचीच मूर्ती डोळ्यासमोर आणायचो. पण शेवटी त्या शेजारच्या काकूच, कितीही झालं तरी त्या परक्याच होत्या. त्यामुळं त्यांना असं बघताना मला काही वावगं वाटलं नव्हतं.
इथं मात्र माझी सख्खी आई, जिच्या पोटी माझा जन्म झाला, जिच्याकडं अश्या नजरेनं बघणंसुद्धा पाप होतं, तिला मी आज संपूर्ण नग्नावस्थेत बघत होतो. तसं घरात आम्ही दोघंच असायचो, त्यामुळं वाकून काम करताना, कपडे बदलताना, तिच्या अर्धवट उघड्या शरीराचं किंवा उरोजांचं मला अधूनमधून दर्शन व्हायचं, पण ती माझी आई आहे या जाणीवेनं मी शरमून मान वळवून घ्यायचो. आता मात्र माझं पाऊल पुढं हालेना.
माझी आई सावळीच होती पण चेहरा छान होता, एखाद्या मराठी हिरोईनसारखा, घरेलू, पण सुंदर, बटबटीत नाही, एरवी तिचे केस वेणीत बांधलेले असायचे ते आता मोकळे सोडले होते, खांद्यांच्या खाली पसरलेले तिचे थोडेसे कुरळे केस मी पहिल्यांदाच पाहात होतो. आनंदानं तिनं डोळे मिटलेले होते, ओठांवर दात दाबून ती वर खाली होत होती आणि त्या अॅक्शनबरोबर तिचे गोल गुबगुबीत गोळे वर खाली हिन्दकळत होते. पोट अगदी किंचितसं सुटलं होतं, काकूच्या मानानं आई तरूण होती आणि म्हणूनच मस्त घाटदार होती.
माझा लवडा नकळत ताठला, मी त्यांची क्रीडा पाहण्यात रंगून गेलो. बाबांनी आईचे मधुकुंभ पकडले आणि जोरजोरात आवळू लागले. आई आनंदानं चित्कारु लागली. बाबा त्यांची कंबर वर-खाली हलवून आईला दणके देत होते. अचानक बाबांनी एक मोठा उसासा टाकल आणि मग बहुधा त्यांनी पाणी सोडलं असावं. आई उठून बाजूला बसली आणि बाबांना म्हणाली,
"काय हो हे, किती लवकर पाणी सोडता, माझं अजिबात समाधान होत नाही. परत एकदा करावं म्हटलं तर तुमच्यात दमच नसतो, काय करावं मी वर्षभर?"
बाबांनी काहीच उत्तर दिलं नाही, पांघरूण घेतलं आणि घोरायला सुद्धा लागले. आई वैतागली होती, तिनं आपली बोटं आपल्या योनीत घातली आणि आत-बाहेर करू लागली. मी असं एका मित्राकडे ब्लू-फिल्ममध्ये पाहिलं होतं, बायका स्व:ताच्या समाधानासाठी असं करतात हे मला माहित होतं, मुलं मुठया मारतात, तसं. मी गुपचुप पाणी प्यायलो आणि माझ्या खोलीत परतलो. पण माझ्या डोळ्यासमोरून ते दृश्य हालत नव्हतं, नागडी होऊन बाबांचा लवडा पुच्चीत घालून घेणारी माझी मस्त भरलेली आई, माझी असंतुष्ट आई, माझी सुंदर आई.........
नकळत माझा लवडा ताठ होऊन डोलू लागला, माझ्या नकळतच माझी मूठ त्याभोवती वळली गेली आणि मी आईला डोळ्यासमोर आणून खसखसा मूठ मारू लागलो. हे चुकीचं आहे, पाप आहे, याची जाणीवच मला जास्त उत्तेजित करत होती बहुतेक...... एक-दोन मिनिटातच माझं पाणी गळलं, पण आईचं ते रूप डोळ्यासमोर ठेवतच मला झोप लागली.
त्या दिवसापासून रोज रात्री मी आई बाबांच्या खोलीत डोकावू लागलो, पण नंतर कधी त्यांचा प्रणय होताना पाहिला नाही, बाबा तर घोरत असायचे. मला नवल वाटायचं, माझ्या आईसारखी 'माल' शेजारी असून त्यांना काहीच कसं वाटत नाही? आठवड्यातच त्यांच्या परत जाण्याची तारीख आली. आदल्या रात्री मी सवयीनं पुन्हा डोकावलो. आई रडत असावी, तिचे डोळे लाल होते, बाबा मात्र निर्विकारपणानं बॅग भरत होते. आई त्यांना विनवत होती.
"अहो, अशी नोकरी कशाला करता, इथं सुद्धा मिळेल की, थोडे पैसे कमी मिळतील, पण निदान आमच्याबरोबर राहता येईल, तुम्ही वर्ष-वर्ष बाहेर असता, माझी काय हालत होते तुम्हाला कसं सांगू, दिवसा कामात वेळ जातो पण रात्र खायला उठते, अश्शी तळमळत राहते मी रात्रभर......... पोटाशिवाय माणसाला इतर भुका असतातच की ........ तुम्हाला नाही का काही वाटत??"
मला आईचं वाईट वाटलं, तिचं म्हणणं १०० टक्के खरं होतं, पण बाबांना काही फरक पडत नव्हता. मख्खपणानं ते म्हणाले,
"हे बघ, माझ्या नोकरीवरून मला चर्चा नकोय, तुझ्या बाकी सगळ्या गरजा मी व्यवस्थित भागवतोय ना, मग एखादी गरज नाही भागली तर त्यात काय एवढं मोठंसं? आणि मागच्या वेळेला मी तुला तो व्हायब्रेटर आणून दिला ना, तो वापर की "
माझा माझ्या कानांवर विश्वासच बसेना, असा कोणता नवरा वागत असेल?