यशामागची प्रेरणा

[rajsharma]

"अगं, पोटात भुकेचा आगडोंब उसळला आहे. घरी प्रेयसी... नव्हे... भावी बायको असताना तिच्या कडून मी एका ओमलेट सॅन्डविचची पण अपेक्षा करू नको?” त्याचे ते समर्थन ऐकून प्रेरणा एकदम खजील झाली. तिचा चेहेरा त्याला सांगुन गेला की तिचा भ्रमनिरास झाला आहे. तिची नाराजगी त्याला बिलकुल चालणार नव्हती. आकाश पुढे झाला आणि तिचा चेहेरा ओंजळीत पकडून त्याने तिच्या ओठांवर आपले ओठ ठेवले. तिच्या अत्यंत गोंधळलेल्या मनस्थितीत तो तिला चक्क लीप टू लीप कीस करायला लागला. सद्यस्थिती जाणून घेउन प्रेरणा रंगात यायला लागली आणि चुंबन घेणाऱ्या ओठांचे चुंबकीय आकर्षण तोडून आकाश दूर झाला. तिच्या नाराज नजरेत नरज रोखुन आकाश बोलला
"प्रेरणा, माझे तुझ्यावर मनापासुन प्रेम आहे. त्या प्रेमात वासनेचा लवलेश नाही. तू मला सर्वार्थाने हवी आहेस हे जरी खरे असले तरी लग्न होईपर्यंत थांबायला माझी तयारी आहे. मघाशी भावनेच्या भरात मी जरा वाहवलो होतो

पण ती माझी चुक होती. मला परत ती चुक करायची नाही. मी आता आपली ही पातळी ओलांडेन ती लग्न
झाल्यावरच. आपल्या पहिल्या रात्री. सुहागरात्री...”
"पण मी तुला आत्ता सांगितले ना? मी तुला मनोमन माझा पती मानले आहे. मला आता आपल्या संबंधात कुठलीही अडचण नाही. 'त्या' अर्थाने आपण आपली 'सुहागरात' आज आत्ता करू शकतो” बोलून गेली आणि आपल्या बोलण्याचा अर्थ लक्षात येऊन प्रेरणा भयंकर लाजली. तिच्या त्या लाजण्याने संमोहित होऊन आकाश पुढे झाला आणि त्याने तिला आपल्या मिठीत सामावून घेतले. दोन प्रेमी जीव एकमेकांच्या बाहुपाशात बद्ध झाले.
"पण एक अडचण आहे" काही क्षणाने आपल्या मिठीतून प्रेरणाला किंचित विलग करून आकाश तिच्या कानात पुटपुटला. प्रश्नार्थक नजरेने प्रेरणा त्याच्याकडे बघायला लागली.
“कायदेशीर लग्नानंतर पहिल्या रात्री प्रत्येक पुरुषाची अपेक्षा असते की त्याची बायको वर्जिन असावी. आपण आत्ता मजा मारली तर 'त्या' रात्रीसाठी मी दुसरी वर्जिन कुठून शोधुन आणू?” आकाशच्या प्रश्नावर आणि त्यानंतरच्या खळाळून हसण्यावर खवळून प्रेरणा त्याच्या छातीवर बुक्के मारायला लागली. तिलाही त्याच्या चावटपणामुळे जाम हसायला येत होते. शेवटी आपले हसणे थांबवून आकाशने तिचे हात धरले आणि पटकन ओढन आपल्या मिठीत घेतले. आताची एकमेकांच्या ओठांची पकड दोघांनाही खपच हवीहवीशी वाटत होती. चंबन थांबवून आकाश किंचित मागे झाला. बोलताना त्याचे ओठ तिच्या ओठांना स्पर्श करत होते.
"प्रेरणा आत्ता थांबलोय पण आता नाही थांबवत. उद्याच्या उदया आपण एक महिन्याची नोटीस देऊ आणि नोटीस पिरियड संपला की लगेच लग्न करू. तुझा काही प्रॉब्लेम नाही ना?"
"मला कुणीही लग्नाच्या गोष्टी बोलाव्या अथवा ठरवाव्या इतके जवळचे नाही. माझा कसला प्रॉब्लेम असणार
आहे?"
"तसे नाही ग, पण एकदा नीट बघुन घे. नाहीतर नोटीस पिरियड संपायचा आणि तुझा पिरियड सुरु व्हायचा"
पुढची प्रेरणाची हालचाल गृहीत धरून आकाश आधीच आपले वाक्य पूर्ण करून लांब झाला म्हणुन बचावला. नाहीतर “नालायक....” म्हणत त्याच्या मागे धावलेल्या प्रेरणाने त्याला नक्कीच फटकावले असते.
“जा पटकन कपडे घालुन ये आणि मस्त खाऊया आपण... भुकेने जीव कासावीस झाला आहे अगदी"
त्याच्या ओठांचे पुसट चुंबन घेउन प्रेरणा बेडरूममध्ये गेली. आकाश प्रेरणाच्या पाठमोऱ्या चालीकडे बघत राहिला. तिच्या चालण्यात एक डौल होता. ते चालणे जरी रॅम्प वॉकिंग नव्हते तरी तिच्या चालण्यात ग्रेस होती. चालताना होणारी कंबरेची हालचाल जीवघेणी नक्कीच होती. शिवाय आत्ता टॉवेलने तिची पाठ आणि मागचे कुंभ जेमतेम झाकले जात होते. वर खांदे आणि खाली मांड्यांपासून संपुर्ण पाय उघडे होते. पाठीवर मागे रुळणारे काही चुकार केस सोडले तर तिचे टॉवेलने लपेटलेलं रूप बघून आकाश खूप उत्तेजीत होत होता. प्रेरणाला बहुदा माहिती होते की आकाश तिथेच उभा राहून तिच्याकडे बघतो आहे. त्यामुळे तिची चाल आणि हालचाल संथ होती. प्रत्येक गोष्ट वेळ घेउन नजाकतीने केलेली होती.

[rajsharma]

[rajsharma]

प्रेरणा बेडरूममध्ये पोहोचली. तिने तिचा ओला केशसंभार संपुर्ण गोळा करून पुढच्या बाजुला घेतला. एक क्षण ती तशीच स्तब्ध उभी राहिली. तिने तिचे हात पुढे घेतले. आकाश पुतळ्यासारखा खिळून तिच्याकडे बघत होता. तिचे हात बाजुला झाले तेव्हा दोन्ही हातात टॉवेलची कड होती. तिने पुढून टॉवेल सोडला होता. लग्नात आंतरपाटाआड उभ्या असलेल्या नवरी सारखी प्रेरणा त्या टॉवेलच्या मागे उभी होती. फरक इतकाच होता की ती पाठमोरी उभी होती आणि अंगावर एकही कपडा नव्हता. आकाशचा श्वास अडकला. धपापत्या अंतःकरणाने डोळ्याची पापणीही न
लववता एकटक तो प्रेरणाकडे बघत होता.
आणि प्रेरणाच्या हातातून टॉवेल सुटला आणि जमीनीवर पडला. स्पेलबाउंड झाल्यासारखे आकाश प्रेरणाचे मागून दिसणारे नग्न ओलेते रूप बघत होता. आशाचा सुमधुर आवाज चारही कोपऱ्यातील स्पीकर मधुन त्याच्या कानातून सरळ हृदयावर आदळत होता...
भीगा बदन जलने लगा
मौसम बदलने लगा जैसे अरमान कोई, जैसे मेहमान कोई
__दिल में मचलने लगा...!!!
तशीच पाठमोरी राहुन प्रेरणा वाकली आणि तिने बाजूच्या पलंगावरून आकाशने तिच्यासाठी ठेवलेला टी-शर्ट उचलला. नग्न शरीरावर वरती फक्त टी-शर्ट घालुन तिने उघडी पाठ झाकली. मानेला एक झटका देऊन तिने जमतील तितके केस पाठीवर टाकले. तिच्या खालच्या उघडया पार्श्वभागावर ते अभिमानाने रुळायला लागले. परत वाकुन तिने बाजूची ट्रॅक पॅन्ट घेतली. ह्यावेळेस तिचा उघडा दिसणारा पार्श्वभाग आकाश डोळे फाडून बघत होता. वाकल्यावर दोन अर्धगोलांत पडलेली भेगेत त्याची नजर अडकली. धडधड उडणारी छाती आणि थडथड उडणारा लंड ह्याशिवाय आकाश निश्चल उभा होता. प्रेरणाने ट्रॅक पॅन्ट एकेका पायातून घालुन हळूहळू वर घेतली.
धीम्यागतीने ते अर्धगोल त्या पॅन्टच्या आड दिसेनासे झाले.
अंगावर दोन्ही कपडे चढवून प्रेरणा वळली. तिच्याकडे मंत्रमुग्धपणे बघणाऱ्या आकाशकडे बघत परत तशाच धीम्या चालीने ती त्याच्या जवळ आली. आत्ता तिच्या सावळ्या चेहेऱ्यावर मादकता ओसंडून वाहत होती. आकाशच्या अगदी जवळ येऊन त्याची तंद्री न तोडता तिने त्याच्या ओठांचा अलगद कीस घेतला. खाली बघितले आणि स्वतःशी हसत ती किचनकडे वळली.
प्रेरणाच्या हालचालींचा वेध घेत आकाशची नजर वळली, नजरे बरोबर आकाश वळला आणि बाजूचा भिंतीला टक्करला. भानावर आल्यावर त्याच्या लक्षात आले की काय झाले, त्याने काय पहिले. आपसुक त्याची नजर खाली वळली. त्याची शॉर्ट्स जबरदस्त ताणली गेली होती आणि समोरच्या बाजूने त्यावर एक मोठ्ठा ओला डाग पडला होता. बधीर झाल्यासारखा आकाश बेडरूममध्ये गेला. त्याने कपडे काढुन टाकले. प्रेरणाने जमिनीवर टाकलेला टॉवेल घेतला आणि तो शॉवरखाली जाऊन थंडगार पाण्याखाली उभा राहिला. थंडगार पाण्याचा गारवा जेव्हा हाडापर्यंत पोहोचला तेव्हा आकाश भानावर आला. चटकन शॉवर घेउन त्याने अंग कोरडे केले आणि तोच टॉवेल कंबरेला गुंडाळुन आकाश बाहेर आला.

किचनमधून मस्त ओम्लेटचा वास येत होता. चोटाच्या नाही पण पोटाच्या भुकेने आपसुक त्याचे पाय किचनकडे वळले. किचन मधल्या लहानशा डायनिंग टेबलावर प्रेरणाने सर्व मांडून ठेवले होते आणि ती आकाशचीच वाट बघत होती. अमित कुमार आणि लताच्या आवाजात आवाज मिसळुन तीही गुणगुणत होती... 'देखो मैने देखा है ये एक सपना, फुलों के शेहेर में है घर अपना, क्या समा है तू कहा है...” “मै आया आया आया आया... आजा" म्हणत आकाशने एन्ट्री घेतली आणि दोघांच्याही चेहेऱ्यावर हास्य फुलले.
“आकाश, न विसरता आज जाताना मला ही आरडी ची सीडी हवी आहे. नो एक्सक्युज... मला आजच हवीच
आहेच"
"सॉरी, आज नाही देऊ शकणार तुला. फारतर उदया देईन” आकाशने खुर्चीवर बसत आपली डिश स्वतःकडे ओढून घेत ठामपणे सांगितले. नाही म्हटले तरी प्रेरणाचा चेहेरा पडला. 'एक सीडी ती काय आणि ती पण मी हक्काने मागू शकत नसेन तर काय उपयोग...?' मनातील बायकी विचार तिच्या चेहेऱ्यावर स्पष्टपणे दिसायला लागले. उत्साह गेल्यासारखी ती पण आपल्या खुर्चीवर बसली. खिन्नपणे तिने आपली डिश स्वतःकडे ओढून घेतली. आकाशचे तिच्याकडे पूर्ण लक्ष होते, पण तो काही बोलला नाही. झालेला अपमान सहज झेलला हे दाखवण्यासाठी प्रेरणाने ओढूनताणून सहज आवाजात विचारले...
“मग एखादी दुसरी सीडी दे... ही नसेल द्यायची तर..."
"दुसरी कशाला? उदया जाताना हीच घेउन जा की..." सहज स्वरात आकाशने सांगितले. आत्ता नाही म्हणत होता आता हो म्हणतोय... तिने मनातल्या मनात परत त्याचे वाक्य रिपीट केले... डोक्यात हजारो दिवे एकदम खाडकन पेटले. तिने चमकून त्याच्याकडे बघितलं. मिश्कील नजरेने आकाश प्रेरणाकडेच बघत होता. त्याची तिला अप्रत्यक्षपणे 'आज रात्री इथेच थांब' सांगण्याची पद्धत तिला भयंकर आवडून गेली. काही क्षणापूर्वी एका शुल्लक सीडी वरून ह्याच आकाशचा आपण संशय घेतला होता हे आठवुन ती खजील झाली. त्याची परतफेड करण्यासाठी तशीच उठून तिने हाताचे खरकटे लागणार नाही याची काळजी घेत त्याला अलगद मिठी मारली आणि त्याच्या
ओठांवरचा सॉस आपल्या ओठांनी टिपून घेतला.

[rajsharma]

दोघांनी मग गप्पाटप्पा करत गाणी गुणगुणत खाणे संपवले. खाणे झाल्यावर आकाश डिशेस उचलायला लागला तेव्हा प्रेरणाने त्याला थांबवले. तिच्या उपस्थितीत त्याने किचनची कामे केलेली तिला आवडणार नाहीत हे स्पष्ट केल्यावर आकाश हात धुवून आला आणि तिथेच उभा राहून प्रेरणाची किचनमधली लगबग बघत राहिला. टेबल साफ करून सगळी भांडी तिने सिंकमध्ये ठेवली आणि टेबल स्वच्छ पुसून घेतले. सगळीकडे एक एक्स्पर्ट बायकी नजर टाकुन ती सिंकमधील भांड्यांकडे वळली.
सिंकला टेकून प्रेरणा उभी राहिली आणि भराभर भांडी घासायला लागली. तिची होणारी हालचाल पाठीमागून बघुन आकाशला तिचे मघाचचे रूप आठवले. माघाशीही तिला असेच पाठीमागून बघितले होते, पण तेव्हा तिच्या अंगावर सुतभर कपडा नव्हता. आणि आता? आताही फक्त हे दोन कपडेच आहेत. त्यांच्या आत काहीही घातले नाही हे त्याने स्वतः बघितले होते. ते दृश्य आठवुन आकाश परत एक्साईट झाला. ती तिच्या कामात गुंतलेली बघुन तो तिच्या मागे जाऊन उभा राहिला.

काहीवेळ स्वतःशी संघर्ष केल्यावर आकाशने तिच्या खांद्यावर आपले हात ठेवले. त्याची चाहूल लागल्यावर आणि खांद्यावर त्याचे हात जाणवल्यावर काम करता करता प्रेरणाने मान वळवली आणि खांद्यावर ठेवलेल्या त्याच्या हाताचा हलकेच कीस घेतला. परत ती आपल्या कामाला लागल्यावर आकाश हळुवारपणे तिचे खांदे दाबू लागला. खांदे दाबताना मधेच त्याने तिचे भरगोस केस उचलले आणि त्यात नाक घुसळून एक दीर्घ श्वास घेतला. त्याच्याकडे शाम्पू नसला तरी तिच्या केसांना चक्क शाम्पूचा वास येत होता. एखादया तरुणीचे इतके भरघोस केस असे हाताळायची त्याची ही पहिलीच वेळ होती. चक्क त्या केसांच्या मंद वासाने आकाशचा सरसरून उठला.
न राहवून त्याने केस सोडले आणि तिच्या हातांच्या खालून आपले हात पुढे आणून त्याने तिला मागून मिठी मारली. तिच्या पोटावर त्याच्या हातांचा घट्ट विळखा पडला आणि मागून तिला तिच्या पार्श्वभागावर त्याची उत्तेजना टोचली. आकाशचे ओठ हलकेच प्रेरणाच्या मानेवर टेकले आणि तिच्या तोंडून एक सुस्कारा बाहेर पडला. हातात अर्धवट घासलेले भांडे तसेच धरून ती डोळे मिटून आकाशचा स्पर्श अनुभवायला लागली. तिच्या मानेपासून सुरु करून आकाश कीस करत वरती झाला आणि तिच्या कानाच्या पाळीला हलकेच दंश करून त्याने तिच्या कानात जीभेच्या टोकाने स्पर्श केला. सर्वांगातून वीज गेल्यासारखी प्रेरणा त्याच्या मिठीत उभी थरथरली. हातातले भांडे तसेच सिंकमध्ये ठेऊन ती त्याच्या मिठीत वळली आणि त्याला सामोरी झाली.
पण आकाशला ती आत्ता 'अशी' नको होती. त्याच्या डोळ्यासमोर तिचे मघाचचे पाठमोरे रूप होते. त्याने तिला
परत वळवले आणि काम करायला सांगितले.
"पण तू असा त्रास देत राहिलास तर मी कशी काम करणार?” प्रेरणाने वैतागुन विचारले.
"कसला त्रास? मी कशाला तुला त्रास देईन? मी माझे काम करतोय तू तुझे काम कर. एकाच वेळी दोघांनी कामे केली तर वेळ वाचेल. टाईम इज मनी... लेट्स सेव्ह मनी फॉर अवर फ्युचर...” तोंडाला येईल ते बडबडत आकाश तिच्याशी खेळत राहिला.
तिच्या पोटावरची मिठी सोडून त्याने हाताचे पंजे पोटावर ठेवले आणि बोटे तिच्या पोटावर फिरवायला लागला. प्रियकराचा पोटावर गुदगुल्या करणारा स्पर्श सहन करत बिचारी प्रेरणा भराभर काम करू लागली. एकदाचे काम झाले की इथुन सुटका होईल हीच तिची आशा होती. पोटावर फिरणारे आकाशचे हात जरा जास्त स्वैर झाले आणि एका बेसावध क्षणी त्यांनी तिच्या छातीवर हल्ला चढवला आणि युद्ध सुरु व्हायच्या आधीच दोन्ही गड कब्जात घेतले. धोधो नळ चालू ठेऊन साबण लावलेले भांडे हातात धरून प्रेरणा स्तब्ध झाली. हातात आलेले तिचे भरगच्च ज खजिना असल्यागत नाजकपणे धरून त्याचा स्पर्श अनभवत आकाश स्थिर उभा राहिला.

शेवटी ती खामोशी मोडून आणि त्याच्याकडून आपली सुटका करून घेत प्रेरणा परत वळली. त्याच्या ओठांना ओठ लावल त्याचा नजरेत खोल बघत कामुक शब्द तिच्या तोंडून बाहेर पडले...
“आत बेडरूममध्ये चल नं...”
आकाशला येणारी मज्जा सोडायची नव्हती. तिला छळत, स्वतः आनंद घेत, स्वतः ठरवलेल्या मर्यादेत राहून तो मजा घेत होता. त्याने तिचे पुसट चुंबन घेतले आणि तिला परत फिरवून त्याने परत तिचे उरोज आपल्या हातात

घेतले. त्याचा इरादा कळल्याने हतबल होऊन प्रेरणा बिचारी उरलेली भांडी विसळायला लागली. आकाश हळूहळू तिचे स्तन चाचपुन बघु लागला. ते मस्तवाल स्तन एका कापडाआडून त्याला जबरदस्त उत्तेजीत करत होते.
त्याची बोटे तिच्या अरोल्या भोवती फिरायला लागली. मधेच तो तिचे स्तन हातात उचलुन तोलून बघायचा. कधी त्यावर तळवे दाबून त्यांना पार सपाट करायला बघायचा. कधी बोटांनी निप्पलच्या टोकांना छेडायचा तर कधी उत्तेजनेने ताठर झालेले निप्पल पकडून चुरगळून टाकायचा. जरी तो आक्रमक आणि धसमुसळा नव्हता तरी त्या पायरीपासून तो जास्त दूर देखील नव्हता. हळुहळू त्याचा आक्रमकपणा वाढायला लागला आणि त्याचा तिच्या स्तनांवरचा जोर वाढायला लागला. मागे तिला त्याची उत्तेजना व्यवस्थित जाणवायला लागली. आपल्या सणसणीत उठलेल्या लंडाला आवर घालण्यासाठी आणि गच्च बांधलेल्या टॉवेलमध्ये होणारी त्याची घुसमट कमी करण्यासाठी आकाशने आपला डावा हात तिच्या छातीवरून खाली आणला आणि टॉवेलची पुढची बाजू थोडीशी बाजुला केली. मिळलेल्या जागेतून त्याच्या पौरुषाची गाज बाहेर डोकावली.
प्रेरणाची सगळी भांडी धुवून विसळून झाली होती आणि नळ बंद करून ती तशीच उभी होती. आकाशला आत्ता तिथेच तसेच हवे आहे हे तिला कळले होते. त्याचे दोन्ही हात परत तिच्या छातीशी खेळायला लागले आणि त्याच्या होणाऱ्या स्पर्शसुखाने प्रेरणासुद्धा उत्तेजीत होऊ लागली. तिचा श्वासही वाढू लागला. मघाशी मागे टोचणारा स्पर्श नीट जाणवत नसल्याने तिने आपली कंबर किंचित मागे घेतली. आपल्या उघडया लंडाचा डायरेक्ट स्पर्श प्रेरणाला होऊ नये म्हणुन काळजी घेणाऱ्या आकाशला ही हालचाल जाणवली तेव्हा त्याचा लंड तिच्या मागच्या फटीत घासला जात होता. येणारे फीलिंग त्याला भयंकर आवडले आणि नकळत त्याची कंबर हलायला लागली.
त्याने जोर लावताच लंड अजुन जरासा आत घुसला. प्रेरणाला जाणीव झाली की आत्ता झालेला स्पर्श हा टॉवेल वरून झालेला नसून त्याचे पौरुष तिच्या स्त्रीत्वाच्या शोधात टॉवेलच्या आवरणातून बाहेर पडले आहे. ही जाणीव तिला भयंकर उत्तेजीत करून गेली आणि तिच्या कंबरेची हालचाल वाढली. आपले पाय किंचित बाजुला करून तिने त्याच्या लिंगाचे स्वागत केले आणि त्याला व्यवस्थित जागा करून दिली. आकाशला मिळणारे सुख वाढले आणि तो उत्तेजनेच्या पायऱ्या चढायला लागला. त्याचे हात आता तिची छाती व्यवस्थित चोंबाळत होते. होणाऱ्या वेदना सहन करत प्रेरणा त्याला साथ देत होती. उत्तेजना आणि वेदना ह्यामुळे तिच्या तोंडातून हंकार निघत होते. ते मादक हंकार आकाशला जास्तच उत्तेजीत करत होते.
दोघांच्या कंबरेचा मेळ एकदोनदा चुकला आणि आकाशचा लंड तिरका झाला. त्याला जोरात दुखले. वेदना पचवून त्याने दोन्ही हात पुढून खाली आणले आणि तिच्या कंबरेवर धरले. दोन्ही हातांनी त्याने तिच्या कंबरेला हेलकावे देऊन एक हीदम दिला आणि दोघांच्या कंबरेचा मेळ बसला. त्याचा हात तिच्या योनीच्या इतका जवळ आल्याने प्रेरणा खुपच माजावर आली. आता एक मस्त ह्रीदम मिळाल्याने आकाशला मिळणारे सुख वाढले आणि त्याची उत्तेजना परत वाढायला लागली. त्याचा आता स्खलनाकडे प्रवास सुरु झाला.
आता शेवटचा काही प्रवास बाकी होता. त्याने तिची कंबर सोडली आणि हात वर घेतले. हात वर घेताना तिच्या शरीराला घासत वर घेतले. आपसूकच ते तिच्या पोटावर आले तेव्हा टी-शर्टच्या आत होते. पोटाला झालेला त्याच्या हातांचा स्पर्श तिला स्तंभित करून गेला. पण तिच्याकडे लक्ष न देता तिच्या बेंबीला स्पर्श करून त्याचे
वर हलती ठेऊन दोघेही हा हातांचा प्रवास श्वास रोखन धडधडत्या अंतःकरणाने टिपत होते. आकाशच्या हातांचा स्पर्श प्रेरणाच्या नग्न स्तनांना झाला आणि दोघांनाही प्रचंड झटका बसला.

[rajsharma]

आकाशने तिचे नग्न उरोज आपल्या हातात घट्ट धरून जमतील तसे चिवडायला सुरवात केली आणि खाली दोघांच्याही कंबरेचा स्पीड वाढला. आकाशच्याही तोंडातून हुंकार निघून प्रेरणाच्या हुंकारात मिसळायला लागले
आणि वातावरण दोघांच्या आवाजांनी आणि मादक हुंकारांनी भरून गेले.

आकाशला लक्षात आले की तो आता टोकावर पोहोचत आला आहे. शेवटच्या क्षणी उत्तेजना वाढवण्यासाठी त्याने उजव्या हाताने प्रेरणाचा स्तन गच्च धरला आणि डावा हात खाली केला. घाईघाईत तो तिच्या पॅन्टच्या आत न शिरता पॅन्टवरून खाली आला. हात तिच्या योनीवर ठेवून तो तिची कंबर आपल्या लंडावर दाबून घ्यायला लागला. आतमध्ये काहीच नसल्याने पॅन्टवरून योनीला झालेल्या त्याच्या हातांचा स्पर्शाने प्रेरणाला जबरदस्त शॉक बसला आणि घशातून खोल हुंकार काढत ती प्रचंड आवेगाने स्खलित व्हायला लागली.
प्रेरणा स्खलित झाली हे आकाशला कळले आणि टोकावर पोहोचलेल्या आकाशचा कडेलोट झाला. आपण आपल्या प्रेयसीला स्खलित केले हा आनंद उराशी घेउन तो स्वतःसुद्धा स्खलनाच्या खोल गर्तेत बुडाला. त्याची तोफ सर्व दारूगोळा संपेपर्यंत तिच्या पॅन्टवर फायर करत राहिली. त्याचा डावा हात तिच्या पायांमध्ये बंदिस्त होता आणि त्याला भरपूर चिकटपणा जाणवत होता.
काही क्षणांनी दोघांचे उसवलेले श्वास जरा नॉर्मल झाल्यावर आकाशने प्रेरणाला सोडले आणि तो मागे झाला. आपले काम संपवून त्याचा पोपट कधीच टॉवेलमध्ये अंतर्धान पावला होता. आकाशने खाली बघितले तर प्रेरणाने घातलेल्या पॅन्टवर मागे आकाशने चितारलेले रम्य चित्र दिसत होते. काळ्या पॅन्टवर पांढऱ्या घट्ट शाईचे ते चित्र नयनरम्य वाटत होते. आकाशने प्रेरणाच्या खांद्यावर हात ठेवले आणि तिला वळवले.
"ह्यासाठी मी थांबायला हवी आहे? चांगले म्हटले चल बेडरूममध्ये तर नको म्हणाला, मग हे काय होते?"
अजिबात न रागावता कृतःकोपाने प्रेरणा बोलली.
"नाही ग, तसा माझा अजिबात इरादा नव्हता. पण मघाशी तुला... हेsss... येस... काय ग, मघाशी काय चालू होते तुझे? तुला माहित होते मी इथे उभा आहे आणि बघतो आहे. का केलेस असे?” मघाच्या आठवणीने आणि
त्या दृश्याने झालेल्या आत्ताच्या कारनाम्याने वैतागुन आकाशने पृच्छा केली.
"मी काय केले? मी तुला सांगितले आहे, तू आता माझा पती आहेस... मग पती समोर कपडे बदलले तर काय चुक आहे त्यात? तूच म्हणाला होतास ना की लग्नाच्या आगोदर काही नाही? मग तू का बघत राहिलास? निघून जायचेस किंवा तोंड फिरवायचेस किंवा डोळे बंद करायचे...” साळसूदपणे प्रेरणा बोलली.
"किंवा तुला तसे बघुन पाघळायचे, तिथे यायचे, तुला संपुर्ण नग्न बघायचे आणि मग सगळ्या मर्यादा निबंध झुगारून दयायचे. मग उदया मीच बहकलो म्हणायला तू मोकळी, राईट? म्हणजे तुला हवे तसे तू करवून घेणार आणि वर त्यासाठी आयुष्यभर मी दोषी म्हणुन मिरवणार..." आपला प्लॅन आकाशने बरोबर ओळखला हे बघुन प्रेरणा लाजली आणि त्याच्या मिठीत बध्द झाली.
आकाश मग परत क्विक शॉवर घेउन आला. प्रेरणाने तोपर्यंत दुसरे कपडे शोधुन घातले होते. आकाश देखील कपडे बदलुन आला.

"आकाश, तुला खरचं वाटते मी इथे झोपावे? मला काहीच प्रॉब्लेम नाही कारण मला तू हवाच आहेस... एक महिना मला थांबायचेच नाही. पण तुला खरचं थांबायचे असेल तर माझे आत्ता इथे थांबणे चांगले नाही"
"हे बघ, तुझ्याकडून काहीच आडकाठी नाही ना? मग रहा आरामात. बघु जमले तर. नाही जमले तर नाही... काय प्रॉब्लेम आहे? उदया सकाळी मात्र पहिले काम म्हणजे नोटीस दयायची.
दोघेही मग एकमेकांच्या कुशीत खूप वेळ आपल्या भविष्या विषयी बोलत राहिले. पण आता भविष्याचा विषय हा करिअर विषयी नव्हता तर फक्त त्यांच्या संसाराविषयी, त्यांच्या विश्वाविषयी... जे विश्व त्यांच्यापासून सुरु होत होते आणि त्यांच्यापाशीच संपत होते... बोलता बोलता त्यांच्या पापण्या कधी फितूर झाल्या आणि जडावलेल्या पापण्या न उघडल्याने दोघेही कधी गाढ झोपुन गेले, कळलेच नाही. रात्री प्रचंड अपुरी झोप होऊनही सकाळी जाग आल्यावर टेरिफिक फ्रेश वाटणे कसे असते ते त्या दिवशी दोघांनाही कळले. प्रेमात खरचं किती ताकद असते नाही...!
दोघांनी एकदमच जाऊन नोटीस दिली आणि पुढचा महिना तयारीत कसा निघून गेला दोघांनाही समजले नाही. फ़ाइनन्शिअल सपोर्ट फारच कमकुवत असल्याने प्रत्येक गोष्ट बजेट बघुन करणे चालू होते पण आपल्या संसारासाठी, आपल्या जोडीदारासाठी एखादी गोष्ट करण्याचा आनंद तसाही पैशावर अवलंबून नसतोच. दोघांच्याही नातलगांचा काही प्रॉब्लेम नव्हताच. राहता राहिले मित्रमंडळ. त्यातल्या काही खास मित्र-मैत्रिणींना साक्षीदार म्हणुन लग्नाला बोलावून इतरांना संध्याकाळी हॉटेलमध्ये डिनर पार्टी साठी आमंत्रण दिले गेले.
दोघांचीही परिस्थिती माहित असलेल्यांनी मनापासून कौतुक करत 'राईट चॉईस', 'राईट डिसिजन' म्हणुन पाठींबा दिला तर काहींनी आडवळणाने पाय ओढायचा प्रयत्न केला. आकाश दिसायला प्रेरणापेक्षा उजवा असल्याने काहींनी त्याला अजुन चांगली मुलगी मिळायचे आमिष दाखवले. काहींनी 'जब दिल आया गधी पे तो परी क्या चीज है' असे टॉटींग सुद्धा केले.
पण कुणालाच कळत नव्हते की 'लैला को देखो मजनू की आखोंसे...' आकाशच्या दृष्टीने प्रेरणा म्हणजे रति होती तर प्रेरणाच्या दृष्टीने आकाश म्हणजे मदन. एकमेकांच्या प्रेमात आकंठ बुडालेल्या ह्या दोन प्रेमी जीवांना कसलाही फरक पडत नव्हता. प्रेमाच्या जाड घट्ट आवरणात गुरफटून गेल्यामुळे इतर कुणाचे चांगले वाईट कॉमेंट्स त्यांच्या पर्यंत पोहोचलेच नाहीत.
काहीच दिवसांनी आपली राहती 'पेईंगगेस्टची' जागा सोडून प्रेरणा आकाशच्या घरी - स्वतःच्या भावी घरी शिफ्ट झाली. यात प्रेम आणि सहवास याच बरोबर महिन्याचे भाडे वाचवणे हा व्यावहारिक उद्देशही होता. जरी आता ते दोघे एकत्र रहात होते तरी आकाशने स्वतःला एखादया अलगद किसिंगच्या पुढे जाऊ दिले नाही. त्याला खरचं मनापासुन 'पहिली रात्र' एन्जॉय करायची होती. तशी त्याची तयारीही चालू होती...
शेवटी तो शुभ दिवस उगवला जेव्हा त्यांचा 'वेटींग पिरियड' संपला. त्या दिवशी दोघेही एकत्रच घरून बाहेर पडले आणि थोडयाच वेळात चार मित्रांच्या साक्षीने विवाहबद्ध झाले. संध्याकाळी मित्रमंडळी हॉटेलमध्ये जमले आणि लग्नाचे रिसेप्शन आठ दहा लोकांच्या साक्षीने झोकात पार पडले. सुट्टी आणि लो बजेट ह्यामुळे हनिमून विकेंडला

जोडून ठरवला होता. त्याला दोन दिवस वेळ असल्याने दोघेही घरी परतले. सकाळी आकाश आणि प्रेरणा ह्याच घरून निघाले होते आणि आता आकाश बरोबर प्रेरणा त्याची पत्नी म्हणुन अभिमानाने चालत होती...
आकाशने दरवाजाचे कुलूप काढले आणि लॅच उघडून दार उघडले. स्वतः पुढे झाला आणि दार अडवून उभा राहिला. त्याला असे दार अडवून उभा राहिलेला बघून प्रेरणाने प्रश्नार्थक नजरेने त्याच्याकडे बघितले.
"आपण कमीतकमी पैशात जे करू शकत होतो ते सगळे करताना आपले लग्न तर झालं पण लग्नाचा एकही विधी किंवा रितीरिवाज पार पडला नाही. मला माहित आहे तुझी तशी मागणीही नव्हती आणि अपेक्षाही नव्हती. पण एकही पैसा न खर्च करता मला माझ्या बायकोकडून एक रीत पूर्ण करून हवी आहे. घरात शिरण्याआधी तू नाव घे... नाव म्हणजे उखाणा... मी आत्तापर्यंत इतरांना त्यांच्या पतीसाठी उखाणे घेताना बघितले आहे आणि माझी खूप खूप इच्छा आहे, माझ्या बायकोने माझे नाव असलेला उखाणा घ्यावा. प्लीज..."