जन-गणना
भाग १
लेखक - विंड्या
********
मी शाळेतुन घरी निघायच्या तयारीत होतो आणि तेवढ्यात, शिपायाने सर्व कर्मचा-याना मुख्याध्यपकांनी मिटिंगकरिता बोलवल्याचा निरोप दिला. खरे तर मला घरी लवकर जायचे होते कारण माझ्या गुंजनचा आज वाढदिवस होता. मला घरी जाऊन वाढदिवसाची तयारी करायची होती. तेव्हा मी नेहमी प्रमाणे मुख्याध्यपकांना इंटरकॉम वरुन त्यांची परवानगी घेण्याकरीता फोन केला. (मी नेहमीच मला मिटिंग टाळायची असली कि त्यांना फोन करुन परवानगी घेतो व ते तशी सुट देतात.)
मी त्यांना माझी व्यथा सांगितली पण ह्यावेळी मात्र त्यांनी मला मिटिंग बुडवण्याची परवानगी दिली नाही. मिटिंग बुडवण्याची परवानगी न मिळाल्यामुळे मला मिटिंगला थांबणे आवश्यक होते आणि तसेहि काही खास कारण असल्याखेरीज सर मला कधीच अडवत नाहित त्यामुळे मी डोक्यातील सर्व विषय बाजुला ठेवुन मिटिंग करिता गेलो.
मिटिंगचा विषय होता जनगणना २०१०! जनगणना करण्याकरीता विशेष प्रशिक्षण देण्यात येणार होते. त्याकरीता कर्मचा-यांची निवड करायची होती. ह्या प्रशिक्षणाकरीता तुर्तास दोन व्यक्तिंची गरज होती. सरांनी स्वतःहुन पुढे येण्याकरीता सर्वांना आवाहन केले तेव्हा कोणीच पुढे आले नाहि. सरांनी एकेकाची नावे पुकारायची सुरवात केली. पण जनगणनेसारख्या रुक्ष कामाकरीता कोण स्वतःहुन तयार होईल? पुन्हा ते काम हाती घेतल्यावर कितीहि महत्वाचे वैयक्तिक काम असल्यास सुटीहि घेता येणार नव्हती कारण त्या सुट्टीचा परिणाम सरळ बढतीवर होणार. त्यामुळे सर्वच जण टाळत होते.
अश्या प्रसंगाना हार मानणारे माझे सर मुळिच नव्हते ते हा सगळा प्रकार पाहुन हसले व म्हणाले,
"माझ्याकडे एक अफलातुन शक्कल आहे आपण चिठ्या टाकुया, ज्या कोणाचे नाव त्या चिट्ठित येइल त्याने काहिहि
आढेवेढे न घेता प्रशिक्षणा करीता जायचे. सर्वांना मान्य आहे का?"
ह्या कल्पनेवर सर्वच जण तसे नाखुष होते पण दुसरा काहिहि पर्याय नसल्यामुळे सर्वांनी अनुमती दिली. सरांनी चिट्ठी काढली तेव्हा सर्वच जण देवाच्या जप करत होते.
सरांनी त्या चिठ्ठीतले नाव वाचायला सुरवात केली "अनिल दांडे, स्वप्ना लेले"
अनिल दांडे म्हणजे दुसरे कोणीहि नाहि मीच आणि हे ऐकुन सहाजिकच माझा हिरमोड झाला, कारण ह्या असल्या रुक्ष कामाचा मला वीट येतो. त्यात प्रशिक्षणाला जायचे म्हणजे माझी ह्या महिन्यात घेणार होतो ती सुट्टी कॅन्सल होणार. मी तर गुंजन बरोबर बंगलोरला जाणार होतो.
मला गुंजनच्या वाढदिवसाची आठवण झाली व मी निघणार तेवढ्यात सरांनी मला हाक मारुन बोलवुन घेतले आणि म्हणाले,
"अनिल, तुला परवापासुन प्रशिक्षणाला जायचे आहे तेंव्हा तुझी सुट्टी कॅन्सल झाली आहे. वाटल्यास उद्या तु येऊ नकोस पण तुला दुसरा काहिच मार्ग नाही आहे. घरी जा बायको वाट पहात असेल आणि माझ्यातर्फे हि तिला शुभेच्छा दे."
आता माझी सुट्टी कॅन्सल झाली आहे हे गुंजनला कसे सांगायचे? गुंजन, माझी बायको लग्नानंतरचा तिचा पहिलाच वाढदिवस जो मला अविस्मरणीय रित्या साजरा करायचा होता. मी हा दिवस कसा साजरा करायचा ह्याचे आराखडे हि मांडले होते पण आता वेगळाचाच घोळ निर्माण झालाय. तो कसा निस्तरायचा हा विचार करतच घरात पोहोचलो.
मरुम रंगाचा जवळ जवळ पारदर्शक असणारा पंजाबी गुंजनने परिधान केला होता. त्यात तिने मारलेल्या सेटचा वास आणि तिच्या नाजुक ओठांवर मॅचिंग लिपस्टिक व तिचे कमरेपर्यंत येणारे मोकळे केस. आज एवढी सेक्सी दिसत होती माझी राणी. तिला पाहताच माझा लवडा पॅट मध्ये कडक झाला.
मी हि सर्व काही विसरुन तिला मिठीत सामावुन घेतले. हलकेच तिच्या त्या सेक्सी ओठांवर ओठ टेकवले. त्याचवेळी मी तीचे छोटे पण कडक असलेले उरोज दाबत होतो. उरोज दाबता-दाबता मी तिच्या कपाळावर किस करत तिचा प्लॅन विचारला.