अभ्यंगस्नान
लेखक फाटकी चड्डी
"अहो उठाना...उशीर होतोय!...पाणी केव्हाचे गरम करुन ठेवले आहे." माझी प्रिय बायको मनाली मला अगदी लाडेलाडे बोलुन झोपेतून जागे करण्याचा प्रयत्न करत होती. मी केव्हाचाच जागा झालो होतो. पण मनुला सतवायचे म्हणुन मी मुद्दाम झोपेत असल्याचे नाटक करीत होतो. रात्री तिला जवळ घेतानाच तिने मला उद्या आंघोळीसाठी लवकर उठायचे आहे म्हणुन टाळण्याचा प्रयत्न केला होता. खरेतर आजपासुन दिवाळी सुरु होत होती आणि मी मात्र मनुबरोबर आदल्या रात्रीच दिवाळी मनोसक्त साजरी केली होती. पहाटे पहाटे केव्हातरी सुखाच्या गुंगीत आम्ही झोपलो होतो.
माझी मनु म्हणजे एक आदर्श स्त्री आहे. एक परफ़ेक्ट हाउसवाईफ़. निखिल आणि प्रियाचा अभ्यास, शाळा, त्यांची आजारपणात ती आदर्श आई, घराची काळजी घेताना ती आदर्श सुन आणि गृहिणी तर माझ्या सहवासात असताना एक परफ़ेक्ट पत्नी. बिछान्यात तर ती एखाद्या निष्णात वेश्येसारखी मला वेगवेगळ्या पद्धतीने सुख देते. माझी कामदेवीच आहे ती. असो, मला हाक मारुन ती निखील आणि प्रियाकडे गेली. आणि मला गेली कित्येक वर्षे मनाच्या एका कोप-यात जपुन ठेवलेली अभ्यंगस्नाची आठवण आली. त्यावेळेच्या अभ्यंगस्नानाने माझ्या जीवनात सुखाचे नविन दालन उघडले होते. आज इतक्या वर्षानंतरही मला सर्वकाही कालच घडल्यासारखे वाटते. आज का कुणास ठाऊक पण राहुन राहुन तेच दिवस आठवत आहेत....
आमचे अगदी छोटेखानी आणि सुखवस्तु कुटुंब. आई-बाबा, मी म्हणजेच विनोद आणि माझी धाकटी बहीण सुजाता. मी इंजिनिअरिंगच्या दुस-या वर्षाला होतो तर सुजाता दहावीत. खरेतर आईने आमच्यावर खुप चांगले संस्कार केलेले होते त्यामुळे सेक्सवगैरे गोष्टींकडे माझा इंजिनिअरींग कॉलेजला जाईपर्यंत फारसा ओढा नव्हता. पण नंतर मात्र मी बदललो. म्हणजे मला बायकांचे आकर्षण नव्हते असे नव्हते पण ते एखादी सुंदर बाई दिसली की तेव्हढ्यापुरते असायचे. त्यातही मला फक्त एखादीचा चेहेरा सुंदर असेल तर फक्त तिच्या चेहेत्याकडेच पाहात राहावेसे वाटत असे.
जास्तीत जास्त नजर जायची ती बायकांच्या छातीकडे. स्त्रीशरीराच्या ह्या भागाचे मला प्रचंड आकर्षण. शाळेत असल्यापासुन सेक्सबद्दल माहीती होती आणि कॉलेजमधे गेल्यावर त्यात भरच पडली होती.
आमच्या शेजारचा मदन हा माझा अगदी जिवलग मित्र. हा मदल्या म्हणजे जरा टारगट कटेगरीतला मुलगा. वागण्या-बोलण्यात बिनधास्त. तो कुठून कुठुन कामविषयक माहिति आणि चित्रे असलेली पुस्तके मिळवायचा, स्वत: पाहायचा आणि मलाही पहायला लावायचा. एखादी ब-यापैकी सुंदर बाई किंवा मुलगी दिसली की बस...मदल्या अगदी रंगात यायचा. आताही दोन मुलांचा बाप झाल्यावरही तो किंचितही बदलेला नाही. एखाद्या स्त्रीच्या सौंदर्याचे वर्णन करावे ते मदल्यानेच, खुप चावट गोष्टी वाचल्यामुळे बहुतेक त्याला ते जमत असावे. तर मदल्यामुळे मी पण थोडाफार चावट बनत होतो. तो स्वतः त्याच्या बरयाच मैत्रिणींबरोबर कशी मजा घेतो हे रंगवुन रंगवुन सांगायचा. पण तरीही माझी कधीच हिम्मत झाली नाही असले काही प्रकार करण्याचे, कारण संस्कार आणि कोणाला समजले तर काय होईल हा विचार, मदल्यामुळेच मला हातगाडी कशी चालवायची याचे प्रशिक्षण मिळाले होते. रोज रात्री झोपताना मी दिवसभरात दिसलेल्या सुंदर बायकांचा विचार करुन हातगाडी चालवायचो. त्यातही मला माझ्यापेक्षा वयाने चांगल्या १०-१२ वर्षाने मोद्या असलेल्या, लग्न झालेल्या आणि १-२ मुलांच्या आया असलेल्या बायकांबद्दलच जास्त आकर्षण होते.
आम्ही जेव्हा जेव्हा भेटत असु तेव्हा तेव्हा आमच्या बोलण्याचा विषय एकच असे तो म्हणजे बायका. त्यातही मग कोणत्या मित्राची बहीण माल आहे, कोणाची आई सालीड आहे याबाबतही आमचे बोलणे व्हायचे.
एक दिवशी मदल्या म्हणाला "साल्या विन्या एक सांगु का यार ...?"