या भागात मी आपल्याला विद्याकाकूंना त्यांच्या पतींशी झवतानाची हकीकत सांगणार आहे जी मी रात्री चोरून खिडकीतून बघितली.
तर विद्याकाकू बाथरूम बाहेर पडल्या आणि घरात शिरून पूजा करायला लागल्या. आज त्यांच्यासाठी विशेष दिन होता कारण माहिन्याभराची पूजा आणि व्रत आज संपणार होतं आणि त्या पुन्हा एकदा झवायला तयार होणार होत्या. मी आज दिवसभर त्यांचेकडे लक्ष ठेऊन होतो. केव्हा एकदाची रात्र होते असं मला वाटायला लागलं होतं. एक एक मिनिट मला एकेक तासासमान भासत होतं. आज त्या मोठ्या खुशीतच गुणगुणत घरकाम करत होत्या.
आता संध्याकाळ होत आली होती. विद्याकाकूंचे पती घरी आले. ते आल्याबरोबर विद्याकाकूंनी त्यांचं हसून स्वागत केलं.
विद्याकाकू: “या आलात.. आज जरा लवकरच आलात ना घरी? आणि हे काय आणलं पिशवीमध्ये, बघू.”
पती (पिशवी लपवत): “नाही आत्ता नाही, सरप्राईज आहे, रात्रीच दाखवीन.”
विद्याकाकू: “होय का? बघूच बरं रात्री कसलं सरप्राईज आहे ते.”
असं त्या बोलल्या आणि पतींनी त्यांच्या गळ्यात हात घालून त्यांच्या गालांचे चुंबन घेतले.
विद्याकाकू (लटकेच रागवत): “जावा तिकडं..”
मी त्यांचं हे सर्व संभाषण झाडाच्या आड उभा राहून ऐकत होतो. आता मलाही उत्सुकता लागली होती की असं काय सरप्राईज आणलं असणार यांनी. मग मी घरी गेलो आणि रात्र होण्याची चातकासारखी वाट बघत बसलो.
आता रात्र होत आली होती. विद्याकाकूंच्या घरी चहलपहल कमी झाली. रात्रीचे 12 वाजत आले होते. त्यांच्या घरची बाकीची सर्व मंडळी झोपी गेली होती. फक्त यांच्याच रूमचा दिवा पेटलेला होता.
मी पुन्हा त्यांच्या अंगणातल्या झाडाच्या आडोश्याला लपून बसलो. आतमध्ये काय सुरु आहे याचा कानोसा घेत होतो. नेहमीप्रमाणे त्यांनी रूमची खिडकी उघडी ठेवली होती. बाहेर किट्ट काळोख आल्यामुळे मी सहजासहजी दिसू शकत नव्हतो. मी चोरपावलांनी त्यांच्या खिडकीजवळ गेलो आणि आतमध्ये डोकावलं. त्यांच्या रूमचा लाईट सुरु असल्यामुळं मला आतमधलं सर्व पूर्ण स्पष्ट दिसत होतं.
विद्याकाकूंनी शृंगार केला होता. त्यांनी लाल साडी परिधान केली होती. डोक्याच्या भांगेत सिंदूर, कपाळावर टिकली, नाकात नथ, कानांत सोन्याचे रिंग, गळयात मंगळसूत्र, हातांत सोन्याचे कंगण आणि हिरव्या बांगड्या, बोटांत अंगठी, पायांत चांदीच्या चाळा, पायांच्या बोटांत चांदीचे रिंग्ज असं त्यांचं अप्सरेलाही लाजवेल असं रुपडं होतं. त्यांचं हे रूप बघून मला त्यांच्या पतींविषयी हेवा वाटायला लागला. अतिशय नशीबवान पुरुष होता हा ज्याला एवढी रूपवती रोज ठोकायला मिळत असे. त्याने कुर्ता पायजमा घातला होता. तोही त्यांच्यासारखाच धिप्पाड देहाचा होता.
ते दोघेही बेडवर लेटून हंसीमजाक करत होते. एकमेकांच्या बोटांत बोटं घालून एकमेकांबद्दल प्रेम व्यक्त करत होते. त्यांचे पती त्यांच्या केसांना कुरवाळत होते. मग ते एकदम बेडवरून उठले आणि दुसऱ्या रूम मध्ये जायला लागले.
विद्याकाकू: “अहो, कुठं चाललाय?”
पती: “मी तुझ्यासाठी काहीतरी आणलंय.”
असे म्हणून ते आत गेले आणि मोगऱ्याचा गजरा घेऊन आले.
ते बघून..
विद्याकाकू: “अय्या…कित्ती छान! मला आवडते केसांत गजरा माळायला.”
मग त्यांचे पती त्यांच्या केसांत गजरा माळून द्यायला लागले.
पती: “आणखी एक विशेष सरप्राईज आहे, ते मी नंतर दाखवेन.”
विद्याकाकू: “असं काय आणलं आहे विशेष देव जाणे.”