तृप्ती

adeswal
Expert Member
Posts: 3205
Joined: Sat Aug 18, 2018 4:09 pm

Re: तृप्ती

Post by adeswal »

“क्षणापुरतं जगणारी जनावरं! माणसाला जनावरसारखं जगून नाही चालत.” तिला त्याच्यासोबतचा हा संवादही खुप आनंद देत होता. तिच्या रुक्ष यांत्रिक नवऱ्याशी असा संवाद या आयुष्याततरी होण्याची सुतराम शक्यता नव्हती.

“शेवटी माणूसही जनावरच! आपली गुप्तांगे झाकली म्हणून त्याला वासना झाकता येत नाहीत. उलट माणसापेक्षा जनावरे बरी. ती खरी असतात. त्यांची मनं झाकून ठेवत नाहीत ती. निर्मळ असतात जनावरं! माणसा सारखी गलिच्छ मनं नसतात त्यांची. एकमेकांशीच नव्हे तर स्वतःशीदेखील कमालीची प्रामाणिक असतात ती नाही का?” तो

“पण माणसांमध्ये जगायचं तर त्यांनी आखलेल्या रेषा पुसून कसं चालेल? नियम अटी पाळल्या गेल्या नाही तर जग चालेल असं वाटतं का तुम्हाला?” ती आता सावरली होती.

त्याच्या बोलण्यावरून तो तिच्यावर जबरंदस्ती करणार नाही एवढं तर तिला नक्की समजलं होतं. ती समोरच्या एका दगडावर बसली. तिला आता भीती वाटत नव्हती. होती फक्त उत्सुकता… एक अनामिक हुरहुर आणि कमालीची उत्कटता!

“कसले नियम कसल्या अटी? कुणी केले हे नियम? आणि हे नियम किती पाळले जातात? दर दुसऱ्या घरात कुणी नराधम चिमुरड्यांच्या अंगाला हात घालतो. चित्रपटातल्या कलाकारांकडे पाहून मनातल्या मनात जिभल्या चाटतो आणि कुणी बाहेर त्याच्या बायकोकडे कुणी पाहिलं तर तोंडातल्या तोंडात शिव्या देतो. जर हे नियम अस्तित्त्वात आहेत आणि पाळले जात आहेत तर तो त्या माणसाच्या कानाखाली जाळ काढण्याची हिम्मत का दाखवू शकत नाही?” तो अजूनही तिच्याकडे पाहत नव्हता.

“माणसाच्या नियमांचं ठीक आहे तुम्हाला नाहीत मान्य! पण स्वतः स्वतःसाठी नियम घालणे, स्वतःच्या मर्यादा निश्चित करणं आणि त्या पाळणं हे त्याच्या स्वाभिमानासाठी गरजेचं नाही?” ती त्याच्या युक्तिवादांवर खरं तर फिदा होतं होती पण तिला आता हाव सुटली होती. तिला आणखी ऐकायचं होतं!

“का? मला हवं तसं आयुष्य मी का जगू नये? का म्हणून स्वतःला बांधून ठेऊ मी? मला अभिमान वाटेल जेव्हा जग म्हणेल बेट्याने सगळं धुडकावलं, स्वतःच्या मर्जीने जगला! स्वतःला मर्यादा तरी का घालतात माणसं? सगळ्यांनी त्याला चांगलं म्हणावं, त्याला नावजावं म्हणूनच ना? कुणी काहीही म्हणो, कितीही निस्वार्थी जगायचं म्हटलं तरी आपलं आयुष्य ‘स्व’ या दीड शब्दातच सुरु होतं आणि त्यातच संपतं!” तो

“जगात निस्वार्थीपणाची अनेक उदाहरणं आहेत. मी तुम्हाला सांगायला नकोत ती!” ती

“एकही नाही! माझ्यावर विश्वास ठेवा आणि बारकाईने विचार करा! असा एकही माणूस या जगात नाही ज्याला ‘स्व’ पासून मुक्ती मिळालीय” तो

“आणि हो हे सगळं मी बोलतोय ते तुम्हाला कशासाठीही कनव्हीन्स करण्यासाठी नाही. बऱ्याच दिवसांनी असं कुणीतरी भेटलंय ज्याला मी जे बोलतोय ते कळतंय म्हणून!” त्याने बऱ्याच वेळानंतर तिच्याकडे पहिले. अगदी तिच्या डोळ्यात. त्याची नजर तिच्या काळजाच्या आरपार गेली. तिच्या सर्वांगावर शहारा फुटला.

“जरी कन्विन्स करत असतात तरी मी ऐकलं असत सगळं! शेवटी माझ्यातही ‘स्व’ आहेच! फक्त त्याला मी कोंडून ठेवलंय एवढंच,” तिच्याकडून त्याला पहिल्यांदा सूचक प्रतिसाद मिळाला.

“असं होतं नसतं! त्याच्यावर तुमचा ताबा नाही. तुम्ही त्याच्या ताब्यात आहात! आजच्या घडीला लोक तुम्हाला काय म्हणतात, ते तुमच्याबद्दल काय विचार करतात हे तुमच्यासाठी महत्त्वाचं आहे. पण विचार करा ती ही तुमच्या ‘स्व’ चीच गरज आहे! नंतर हळूहळू त्याला याचा कंटाळा येईल मग लोकांनी तुमच्याबद्दल चांगलं बोलण्याची तुम्हाला सवय होऊन जाईल! नंतर तुमच्या ‘स्व’ ला दुसरं काहीतरी नवीन हवं असेल. म्हणून तर ठराविक वयानंतर माणूस लोक त्याच्याबद्दल काय बोलतात याची पर्वा करत नाहीत. कारण त्यांचा ‘स्व’ तेव्हा बदलेला असतो.”

त्याचं स्वतःचं असं वेगळंच तत्वज्ञान होतं एकदम नवीन एकदम शुद्ध! आणि त्याचे विचार ही अगदी खणखणीत होते. बोलताना त्याला एक क्षणही विचार करावा लागत नव्हता. जीवनातल्या एकटेपणाचा त्याने पुरेपूर फायदा उठवला होता.

तिला त्याला बोलतं ठेवायचं होतं पण आता तिच्याकडचे प्रतिप्रश्न संपले होते. “बोलत रहा ना! खूप छान बोलता तुम्ही!” तिने शेवटी हार मानली.

“चोपन्न पुस्तके लिहिली आहेत जेव्हा प्रकाशित करीन तेव्हा तुम्हाला नक्की पाठवीन. माझ्या कोणत्या बोलण्याचा किंवा कृत्याचा राग आला असेल तर विसरून जा!” त्याने माफीही त्याच्या अनोख्या पध्दतीनेच मागितली.


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
adeswal
Expert Member
Posts: 3205
Joined: Sat Aug 18, 2018 4:09 pm

Re: तृप्ती

Post by adeswal »

ती उठून त्याच्या जवळ आली. अगदी त्याच्या समोर तिने तिच्या हातांच्या नाजूक तळव्यामध्ये त्याचा चेहरा अलगद पकडला आणि तिचा चेहरा त्याच्या चेहऱ्यासमोर आणला!

इतका जवळ की त्यांचे उच्छवास एकमेकांच्या चेहऱ्यावर धडकत होते. तिचा चेहरा लालबुंद झाला होता तिची कानशिलेही तापली होती. दोघेही एकमेकांच्या डोळ्यांत रोखून पाहत होते अगदी खोल. तिने हळूच डोळे मिटले आणि तिचे नाजूक टपोरे ओठ त्याच्या ओठांवर अलगद टेकवले.

त्यानेही तिच्या हातांवर हात ठेवत तिचा ओठ आपल्या ओठांमध्ये अलगद पकडला आणि अगदी हळुवारपणे आत ओढला. तिच्या कपाळावर आठ्यांचे जाळे पसरले. दोघांचे ओठ एकमेकांचा पूर्ण आस्वाद घेत होते.

तिला त्याचे ओठ सोडवेनात! ती अजून उत्कटपणे त्याच्या ओठांना कुरवाळू लागली. उत्तेजना सहन न झाल्याने तिच्या हळुवार हातांची पकड हळूहळू एकदम घट्ट-घट्ट होऊ लागली.

आवेगामध्ये तिच्या पदर खांद्यावरन सरकून तिच्या कोपऱ्यांत येऊन अडकला. पण तिला कशाचेच भान नव्हते. आपण कुठे आहोतं, आपण कुणासोबत आहोतं एवढंच नाही तर आपण आहोतं की नाही हेही तिला समजत नव्हते!

अशी उत्कटता आणि असं सुख यापूर्वी तिने कधी अनुभवलं नव्हतं! यौवनाचा उन्माद काय असतो याची ओळख आज तिला प्रथमच होतं होती. काही मिनिटांनी त्याने स्वतःला सोडवलं आणि तिला दूर लोटत तो म्हणाला,

“तुमच्या स्वचा लहरीपणा ओळखायला जोपर्यंत तुम्ही शिकत नाही तोपर्यंत तुम्ही जगायला सुरवात करत नाही. तरीही हे सगळं तुमच्यासाठी खूप नवीन आहे पचायला वेळ लागेल. इथून गेल्यावर तुमच्या मनात सल राहू नये असं वाटतं. नीट विचार करा. तशी रात्री दहा साडेदहा नंतर माझी एक चक्कर असते इकडे.” अस म्हणून तो चालू लागला.

तिने स्वतःला सावरलं साडी नीट केली, केस पुन्हा बांधले आणि तीही चालू लागली. त्याने तिचा आयुष्याकडे पाहण्याचा दृष्टीकोनच बदलून टाकला होता. क्षणभरासाठी तिला वाटलं ‘हा आपला नवरा असता तर?’ तिच्या स्वला जे नवं काहीतरी आता हवं होतं ते तिला बहुधा कळायला सुरवात झाली होती.

तो गेटमधून आत आला आणि थेट मचाणावर गेला. गिटार घेऊन तो तारा छेडत बसला. ती आत येऊन हॉलच्या पायऱ्यांवर बसली. दुपारचे साडेबारा वाजत होते. ऊन मी म्हणत होतं.

त्यांच्यापैकी काही लोक उठून इकडे तिकडे झाडांखाली बसून टाईमपास करत होते काही गप्पा मारत होते. दमट हवेमुळं घाम फुटत होता.

कोकणातली दुपार म्हणजे बाहेरून आलेल्या लोकांसाठी अक्षरशः परीक्षेचा काळ असतो. सगळं चिकट चिकट वाटतं. वारंवार चेहरा धुवून किंवा अगदी अंघोळ करूनही घामापासून सुटका मिळवणं अशक्य असतं.

तो उठला आणि बाथरूम्सच्या समोरून सरळ जाणाऱ्या रस्त्याने आत गेला. तो रस्ता बाथरूम्स, त्याचं घर आणि तो हॉल यांना छेदून पुढे जात होता. तसं त्या हॉलवरून थेट या रस्त्याला यायचं म्हणजे मधील कुत्र्याची जाळी आणि काटेरी गुलाबाची बाग ओलांडून यावं लागे.

तिने त्याला तिकडे जाताना पाहिलं. तिने मनोमन काहीतरी ठरवलं आणि ती त्या बागेतून येऊन त्या रस्त्याने त्याच्या मागोमाग जाऊ लागली. जेवणास आणखी चांगला दोन अडीच तास अवकाश होता.

तो रस्ता एका आणखी एका मोठ्या हॉलला जाऊन मिळत होता. त्या हॉलच्या मोठ्या काचेच्या दरवाजातून तो आत शिरला. त्याच्यामगोमाग हीदेखील आत गेली. या बाजूने जरी तो हॉल वाटत असला तरी तो हॉल नव्हता.

तो स्वामींग पूल होता. त्याच्या तिन्ही बाजूंनी पंधरा ते वीस फूट उंच भिंती व भिंतीपलीकडे पुन्हा सुरु नारळ आणि पोफळी! समुद्रकडील बाजू उघडी.

आत गेल्यावर डाव्या बाजूला काही छत्र्या व त्याखाली टेबल खुर्च्या आणि बीचवर असतात त्या प्रकारच्या खुर्च्या होत्या. उजव्या बाजूला दोन तीन खोल्या आणि पुढे काही शॉवर होते शॉवरच्या पलीकडे पुन्हा काही खोल्या होत्या.

ती आत येईपर्यंत तो कुठेतरी गायब झाला. ती त्याला इकडे तिकडे शोधू लागली पण तो तिला कुठेच दिसेना. शॉवरच्या पलीकडे असणाऱ्या एका खोलीतून तिला पाण्याचा आवाज आला. तिने आवाज न करता हळूच दार ढकललं.

ती बहुधा स्त्रियांची शॉवररूम होती. आणि त्यातल्या एका शॉवरखाली तो डोळे मिटून स्तब्ध बसला होता. त्याने फक्त स्विमिंग शॉर्ट घातली होती.
adeswal
Expert Member
Posts: 3205
Joined: Sat Aug 18, 2018 4:09 pm

Re: तृप्ती

Post by adeswal »

त्याच्या सर्वांगावरून पाणी वाहत होते. त्याचे शरीर कपड्यातून जेवढं दिसतं त्यापेक्षा कितीतरीपट आकर्षक होतं. त्याचा प्रत्येक स्नायू जणू कोरून काढला होता. त्याचे खांदे, छाती, पोट, दंड सगळंच अगदी आखीव!

त्याच्या पिळदार शरीरावर असणाऱ्या असंख्य वळणांवरून पाणी ओघळत होतं. क्षणभर तिचं भान हरपलं! पुढचे काही मिनिट ती त्याच्याकडे एकटक पाहत राहिली. त्याने अचानक डोळे उघडले. चेहऱ्यावर कसलेही हावभाव न दाखवता तो बोलला,

“तुम्ही इथे काय करताय?”

“काही नाही!” ती फक्त एवढंच बोलली.

तो तिथून उठला व तिच्या जवळ गेला तिला वाटलं आता तो पुन्हा लगट करणार. आतातर ती स्वतःहुन त्याच्या मागे आली होती. पण तो सरळ बाहेर गेला आणि त्याने जाऊन हॉलच्या मुख्य दरवाजाला कडी घातली.

“तुम्ही इथे यायला नको होतं. दोघेतिघे उठलेत आता.” तो

ती काहीच बोलली नाही. तो तिच्याकडे न जाता सरळ पूलच्या दिशेला गेला आणि त्याने पूलमध्ये उडी मारली. पूलच्या तीनचार चकरा न थांबता मारून तो बाहेर आला आणि बंद असलेल्या खोलीत गेला.

ती पुन्हा त्याच्या मागे जाऊन रूमच्या दरात उभी राहिली. प्रत्येक वेळी तिला वाटे हा आता काहीतरी करेल पण तो तिच्याकडे दुर्लक्ष करत होता. कदाचित जाणूनबुजून!

रुममधील टॉवेल घेऊन त्याने अंग पुसले. आणि टॉवेल कमरेभोवती धरून त्याने त्याची शॉर्ट उतरवली आणि टॉवेल कमरेभोवती गुंडाळला. तिच्यासमोर! ती अजूनही एकटक त्याचाकडेच पाहत होती.

मगाशी त्याला विरोध केल्याचा तिला खरंच पश्चाताप होतं होता. ती आत गेली. त्याच्याजवळ! खरंतर लग्नानंतर तिने कित्येकवेळा संभोग केला होता पण पहिल्या वेळी जी अस्वस्थता मनात दाटते तिचा अनुभव ती आत्ता घेत होती.

तिला कशाचेही भान राहिले नव्हते. ती त्याच्या अगदी जवळ गेली. तो काही बोलणार इतक्यात तिने तिचे बोट त्याच्या ओठांवर ठेवले आणि त्याला शांत राहण्यास सांगितले.

ती आता थेट त्याच्या डोळ्यात पाहत होती. शाब्दिक द्वंद्वात झालेल्या पराभवाचा वचपा काढण्यास जणू ती सज्ज झाली होती. तो मागे सरकत होता आणि ती आणखी पुढे!

शेवटी तो नाईलाजाने मागे असणाऱ्या बेडवर बसला. ती मागे फिरली आणि तिने रूमचा दरवाजा बंद केला. कडी घातली व त्याच्याकडे तोंड फिरवले.

सुरवातीच्या दोन तीनवेळा सोडल्या तर इतर वेळी बेडवर निपचित पडून तिच्या शरीरावर होणारे भावनाशून्य आघात तिला आठवले आणि आज तिला हवं असलेलं ओरबाडून घेण्याचा तिचा निश्चय आणखी दृढ झाला.

हा विश्वास त्यानेच तर दिला होता तिला. आताही तिचा उर धडधडत होता पण भीतिने नव्हे. त्याच्याकडे पावलं टाकत टाकत तिने आपल्या साडीचा पदर अलगद खाली सोडून दिला. तिचे पोट अगदी सपाट होते, साडीच्या अगदी वर बेंबीची खळी खुलली होती.

कमरेला गुंडाळलेल्या साडीवर किंचित पोट रुळले होते. तिचे नुकतेच स्फुरू लागलेले उरोज तिच्या ब्लाउजने अगदी घट्ट थोपवून धरले होते. उरोजांच्या मधली घळई ब्लाउजच्या दाबाने दाट झाली होती आणि तिच्या वर तिचे नाजूक काळ्या मण्यांचे मंगळसूत्र झुलत होते.

तिने केस कसेबसे अस्ताव्यस्त गुंडाळून वर बांधले होते. डाव्या खांद्यावर ब्लाउजच्या खालून तिच्या गुलाबी रंगाच्या ब्राचा स्ट्रॅप बाहेर डोकावत होता. त्याच्याजवळ पोचेपर्यंत तिने ब्लाउजची वरची दोन हूकदेखील काढली.

ती त्याच्या अगदी समोर येऊन उभी राहिली अन अचानक तिने कमरेवरून साडीत हात घालून पेटीकोटची गाठ सोडली. क्षणार्धात तिचा पेटीकोट तिच्या साडीह तिच्या पायात आला.

आणखी पुढे होतं तिने त्याचा उजवा हात अलगद हातात घेतला आणि स्वतःच्या डाव्या खांद्यावर ठेवला. तिचं सर्वांग मुसमुसलेलं होतं. कुठंही जास्तीच मांस किंवा चरबी नव्हती.

मांड्या आणि नडग्या अगदी हव्या तिथे टच्च झाल्या होत्या. कमरेचं वळण तर अवर्णनीय असंच होतं. त्याच्या डोळ्यांत पाहत ती त्याच्या मांडीवर बसली. तिचे दोन्ही पाय त्याच्या अंगाभोवती लपेटून त्याच्यावर घट्ट पकड घेतली.

एका हाताने त्याचा खांदा तिने घट्ट पकडला आणि दुसरा हात त्याच्या काखेतून मागे घालून पाठीवर धरला. त्याच्या टॉवेलला आलेला फुगवटा तिच्या मांड्यांना जाणवत होता.

त्याने त्याचे दोन्ही हात तिच्या पाठीभोवती गुंडाळले होते. तिची छाती त्याच्या अगदी डोळ्यांसमोर होती. तिचे स्तन मध्यम आकाराचे होते. पण तिचा ब्लाउज एकदम परफेक्ट शिवलेला होता. तिच्या ब्लाउजचा गळा खूप खोल होता. तिचे मांसल मुलायम उरोज धडधडत होते.

तिने दोन्ही हातांनी त्याचे केस घट्ट आवळून धरले आणि त्याच्या ओठांना ओठ भिडवले. ते दोघेही इतक्या उत्कटपणे एकमेकांच्या ओठांचा आस्वाद घेऊ लागले की असं वाटत होतं की दोघेही तोंडावाटे एकमेकांच्या शरिरातच घुसण्याचा प्रयत्न करत होते जणू.


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
adeswal
Expert Member
Posts: 3205
Joined: Sat Aug 18, 2018 4:09 pm

Re: तृप्ती

Post by adeswal »

ती आवेगाने त्याचे केस ओढत होती आणि त्याचे हात कधी त्याच्या मांडीवर फिरत होते कधी कमरेवर तर कधी पाठीवर फिरत होते. बऱ्याच वेळ तिच्या नाजूक ओठांचा आस्वाद घेतल्यानंतर त्याने तिच्या ओठांतून स्वतःची सुटका करून घेतली.

तिला तसेच धरून तो उभा राहिला. तिच्या पायांनी त्याच्या कमरेभोवती विळखा घेतला होता. एकमेकांच्या शरीराचा सुखद स्पर्श त्यांच्यात अंगार फुलवीत होता. तिला उचलून तो भिंतीशी गेला.

तिला तसेच कडेवर धरून त्याने तिची पाठ भिंतीशी टेकवली आणि आपल्या शरीराचा दाब तिच्यावर टाकला. तिचे स्तन त्याच्या छातिने दाबले गेले. तिच्या ओठांवर, गालावर, मानेवर व छातीवर त्याने चुंबनांचा वर्षाव सुरु केला. उत्तेजनेने तिचा श्वास घुसमटू लागला.

जोराच्या श्वासोछवासामुळे तिचे उरोज भराभर वर खाली होऊ लागले. चुंबने बरंसवतच त्याने ब्लाउजचे उरलेले हूक काढले. तिच्या उरोजांवरचा दाब थोडा कमी झाला. एका झटक्यात तिने स्वतःच ब्लाउज उतरवून दूर भिरकावला. आणि पुन्हा त्याच्या ओठांना ताब्यात घेतलं. तिच्या मध्यम आकाराच्या स्तनावर त्याचा डावा हात अलगद स्थिरावला.

तो हलके हलके तिच्या स्तनाला ब्रावरूनच कुरवाळू लागला. ती तिच्या पायांनी त्याच्या कमरेवर दाब टाकत त्याला स्वतःकडे खेचत होती. तिच्या ब्राच्या स्ट्रॅपशी तो जीभेने खेळू लागला. तिच्या स्ट्रॅप आणि शरीराच्या मध्ये आपली जीभ कोंबून तो गुदगुल्या करत होता.

तिने तिचा चेहरा वर केला व छताकडे पाहत तिने आपली छाती त्याच्यासाठी खुली करून दिली. स्ट्रॅप मध्ये बोट घालत त्याने तो तिच्या खांद्यावरून उतरवून तिच्या कोपराशी सोडून दिला. तिचा घट्ट लोण्यासारखा मऊ आणि गुलाबी स्तन ब्राच्या कपमधून बाहेर बाहेर आला.

बरोबर त्याच्या तळव्यात बसेल एवढासाच होता तो. त्यांची पूर्ण वाढ झालेलीच नव्हती. नुकतंच बाळसं धरू लागलेला तो आंबा त्याने आपल्या मुठीत धरून पिळला. तिने दीर्घ सुस्कारा सोडला.

तिचे निपल्स गडद गुलाबी रंगाचे आणि अगदी एखाद्या मोठ्या मनुक्याएवढे होते. उत्तेजनेने ते फटफटत होते. अगदी अलगद त्याने ते दोन बोटांत पकडले आणि चिमटवले. “आऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽ ह!” ती कण्हली!

तिच्या पाठीवर हात फिरवत त्याने तिच्या ब्राची हूक काढली आणि हळुवारपणे तिची ब्रा उतरवून टाकली. ब्राच्या दाबाने तिच्या खांद्यावर काखेत आणि दोन उरोजांच्या खाली पुढे पोटावर व्रण पडला होता. जीभेने तो अलगद ते व्रण असलेल्या जागा चाटू लागला. तिला काही कळत नव्हते.

ती त्याला हवं ते करू देत होती. एवढ्या हावरटपणे तिच्या शरीरावर कधी कुणी तुटून पडले नव्हते. तिचे स्तन म्हणजे त्याच्यासाठी पर्वणीच होती. अगदी नवे कोरे, गोरे पान, मुलायम आणि एकदम जेवढे हवेत अगदी तेवढीच साईझ!

बराच वेळ त्याच्या कमरेस बसून तिची पाठ अवघडू लागली. तिने त्याच्या खांद्यांना दोन्ही हातांनी दूर ढकलले आणि पायांचा विळखा सैल केला. उतरून ती जमिनीवर उभी राहिली. दोघेही चुंबने घेऊनच दमले होते.

दोघांचाही श्वास जोरात चालत होता. कपाळांवर घर्मबिंदू जमा झाले होते. तो तिच्या शरीराला नजरेने पिऊन टाकत होता. एव्हाना तिचे बांधलेले केस मोकळे झाले होते. तिचे स्तन अगदी किंचित जमिनीकडे झुकले होते.

तिचे सर्वांग लालभडक झाले होते. त्याचे हात अलगद तिच्या कमरेवर स्थिरावले आणि त्याने तिला पुन्हा त्याचा मिठीत ओढले. तिने पुन्हा मान उंचावत स्वतःला त्याच्या स्वाधीन केले. त्याने पुन्हा आपले डोके तिच्या मानेत घुसवले आणि तिची नितळ त्वचा चाटू लागला चोखु लागला.

शृंगाराच्या उसळत्या समुद्रात त्यांची शरीरे आणि मनेही मनसोक्त डुंबत होती. डुंबत कसली, बुडून गेली होती. तिचा नवराही कधी तिच्या शरीराशी एवढा खेळला नव्हता. खरा शृंगार काय असतो हे तिला आत्ता कळत होतं.

तिचं रोम रोम फुलत चाललं होतं. एका क्षणासाठी तिला तिने तिच्या नवऱ्याबरोबर घालवलेल्या रात्री आठवल्या. मोजके अपवाद सोडले तर स्वतः सगळे कपडे काढून त्याच्या शेजारी पडायचं आणि त्याने तिच्या स्रीत्वासोबत संवेदनाहीन संभोग करायचा आणि कंटाळलोय म्हणून तोंड फिरवून झोपून जायचं.

छताला फिरणाऱ्या पंख्याकडे पाहत हिने रात्रभर पडून रहायचं डोळ्याची पापणीही न लववता. तिच्यासाठी हाच शृंगार होता. हे असंच असतं असंच तिला आत्तापर्यंत वाटायचं. तिला अचानक त्या सगळ्याची किळस आली आणि तिने तो विचार मनातून झटकून टाकला.

तिला ओढत तो बेडजवळ घेऊन गेला आणि तिला त्याने बेडवर बसवले. तिच्यासमोर उभे राहत त्याने कमरेभोतीचा टॉवेल काढला. त्याचे थाठरून फडफडत असलेले शिश्न तिच्यासमोर मोकळे झाले.

इतक्या वेळ आपल्याला लाज कशी वाटली नाही याचं तिला खरोखरच आश्चर्य वाटलं आणि ती लाजेने चुर झाली तिने आपल्या तळाव्यांमध्ये आपला चेहरा लपविला.

त्याने एका हाताने तिचा एक हात घट्ट धरला आणि तिच्या चेहऱ्यापासून दूर केला. तिने मान खाली घातली आणि डोळे गच्च मिटले. तिने दोन्ही हातांनी बेडच्या कडा घट्ट आवळल्या होत्या.
adeswal
Expert Member
Posts: 3205
Joined: Sat Aug 18, 2018 4:09 pm

Re: तृप्ती

Post by adeswal »

त्याने तिचे दोनही खांदे हातांनी घट्ट पकडले आणि तिला जवळ ओढले. तिला पुन्हा तिच्या नवऱ्याची आठवण झाली. त्याने कित्येकदा तिला यासाठी बळजबरी केली होती. पण तिने आजपर्यंत कधीही हे केलेलं नव्हतं आणि त्यामुळे तिला कितीतरीवेळा इच्छा असूनही काही न करता झोपावं लागलं होतं.

त्याच्या कडक झालेल्या शिश्नाचा अलगद स्पर्श तिच्या ओठांवर झाला आणि तिची तंद्री भंग पावली. तिने मन वर करून त्याच्याकडे पाहिलं आणि म्हणाली, “हे नको! प्लीज!” पहिल्यांदा शांततेचाही भंग होतं होता.

“घे!” त्याच्या आवाजात जरब होती की प्रेम होतं की आणखी काय हे तिला कळलं नाही पण तिने आपले दोन्ही हात त्याच्या शिश्नाभोवती गुंफले आणि आपले टपोरे ओठ अलगद त्याच्या टोकावर टेकवले.

त्याने त्याचा एक हात तिच्या खांद्यावर आणि एक डोक्याच्या मागे धरला. तिला कसेसेच वाटत होते. पराकोटीची उत्तेजनाही आता तिला सहन होतं नव्हती. तिने आपला हात आपल्या पॅंटीत कोंबून स्वतःच योनिशी खेळण्यास सुरवात केली आणि एका हाताने त्याचे शिश्न घट्ट धरले.

जेवढे तिच्या मुठीत होते तेवढेच आणखी तिच्या मुठीच्या बाहेर होते. तिने डोळे गच्चं मिटले आणि तो गरम झालेला पोलादी भाला आत घेतला. इतका आत की त्याचे टोक तिच्या घश्यात पोचले.

तिचा श्वास कोंडला आणि एक जोरदार उबळ आली. झटक्यात तिने ते बाहेर काढलं आणि जोरजोरात खोकू लागली.

“राहू देत! तुला जमणार नाही. सराव लागतो त्यासाठी. तू अगदीच नवखी आहेस.” तिला जणू तो आव्हान देत होता.

तिने नकारार्थी मान हलवत त्याचे लिंग पुन्हा दोन्ही हातांत घट्ट धरले आणि त्याचे फक्त पुढचे टोक ओठांनी अलगद कुरवाळू लागली. तिच्या ओठांतून जणू वीजेचा प्रवाह त्याच्या सर्वांगात सळसळला.

त्याने तिचे केस गच्च पकडले. थोडं थोडं करून तिने अर्ध्याहून अधिक लिंग तिच्या तोंडात घेतलं होतं. आतल्या आत तिची जीभ त्याच्या एकएका शिरेला उत्तेजित करत होती. डोळे मिटून ती त्याच्यावर तुटून पडली.

सुरवातीला तिला कसंसंच वाटलं पण आता तिलाही मजा येऊ लागली होती. तिच्या जिभेला होणारा तो नवीनच स्पर्श तिला आवडू लागला होता. ती आता अधाशीपणे चोखू लागली. तिच्या लाळेचे ओघळ त्याच्या अगदी मांड्यांपर्यंत आले होते.

तिच्या हनुवटीवरून लाळ ठिबकत होती. पण ती थांबायला तयार नव्हती. डोके जोरात पुढे मागे करून ती त्याच्या लिंगाचे दणके स्वतःच्या घशावर घेत होती. अचानक त्याने तिचे केस ओढून तिला थांबवले व तिला उभे केले.

तिने आपल्या दंडाला आपली हनुवटी पुसली. तो तिला तिच्या पाठीमागून बिलगला. आणि तिच्या पोटांवर अलगद हात फिरवू लागला. आपलं तोंड त्याने तिच्या दाट काळ्याशार केसांत घुसवला. तो गंध त्याला वेड लावीत होता.

तिच्या मानेवर खांद्यावर आणि पाठीवर त्याने चुंबनांनाचा वर्षाव सुरु केला. मध्येच तो तिचा कान चावत होता. आता आवेगामुळे तो तिच्या मांसल शरीरावर त्याचे दात रुतवू लागला.

ती विव्हळत कण्हत त्या उन्मादाचा आनंद उपभोगत होती. पोटावरून सरकत सरकत त्याचा हात तिच्या स्तनांवर पोचला. चेंडू तळव्यात धरावा तसे त्याने त्याचे हात तिच्या स्तनांखाली अलगद धरले आणि तो तिचे स्तन अगदी हळुवारपणे कुरवाळू लागला.

चाटून चोखून आता त्याने तिची पाठही लालबुंद करून टाकली होती. मध्येच तो तिचे स्तनाग्र बोटांत धरून पिरगळत होता. तिने डोळे गच्च मिटले होते आणि मान मागे त्याच्या खांद्यावर सोडून दिली होती. त्या

च्या एकेका स्पर्शाबरोबर तिचे शरीर शाहारत होतं. तिच्या स्तनांबरोबर मनसोक्त खेळल्यानंतर त्याने तिला फिरवले. तिने बहुधा आता डोळे उघडायचेच नाहीत असंच ठरवलं होतं.

दोन्ही हातांची बोटे त्याने तिच्या कमरेवरील पँटीत घुसवली आणि खाली बसत त्याने तिची पँटी तिच्या घोट्यांपर्यंत खाली घेतली. उतरवताना त्याची बोटे तिच्या पूर्ण पायावरून फिरली.

ती शहारून बेडवर बसली आणि शरीर मागे झोकून देत तिने भिंतीला पाठ टेकली. त्याने तिचा डावा पाय अलगद आपल्या हातात धरून उचलला. आपले ओठ तिच्या घोट्याजवळ टेकवले. ती वळवळत सुस्कारे सोडू लागली. चाटत चोखत तो तिच्या गुडघ्यांपर्यंत आला.

जेव्हा त्याच्या ओठांनी तिच्या मांडीला स्पर्श केला तेव्हा ती अक्षरशः थरथरली. त्याने तिच्या दोन्ही गुडघ्यांना धरून तिचे पाय फाकवले. तिची योनि लालभडक होती हलकी काळसर सोनेरी लव सर्वत्र फुलली हाती.

एवढी उजळ योनि त्याने कधीच पहिली नव्हती. काय होतं होतं, काय होणार होतं हे तिला काहीच समजत नव्हतं! त्याने आपल्या हाताच्या बोटांनी एकमेकांना बिलगलेले ती तिच्या योनिद्वाराचे पडदे अलगद वेगळे केले.

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,