"कसे वाटले, ताई?"
"एकदम छान!!"
"असे सुख कधी तु घेतले होतेस का??"
"कधीही नाही! काहितरी वेगळ्याच भावना होत्या त्या....पहिली वेळ मला असा अनुभव आला...."
"जिजुंनी कधी तुला असा आनंद दिला नाही?? मी केले तसे त्यांनी कधीच केले नाही??"
"नाही रे, सागर! त्यांनी असे कधीही केले नाही. त्यांना हा प्रकार माहितच नसावा."
"आणि तुला, ताई! तुला तरी माहित होता का हा प्रकार?"
"माहित म्हणजे... मी ऐकून होते की असेही तोंडाने चोखून सुख घेतात या जगात."
"मग तुला कधी वाटले नाही की जिजुंना सांगून तसे करावे?"
"कधी कधी ’इच्छा’ व्हायची..... पण त्यांना ते आवडणार नाही हे मला माहित होते म्हणून मी त्यांना काही बोलले नाही."
"मग आता तुझी ’इच्छा’ पुर्ण झाली की नाही, ताई?"
"हो! हो! पुर्ण झाली... व मी तृप्त ही झाले.... कोठे शिकलास तु हे सगळे?? बराच ’छुपा रुस्तम’ आहेस की रे तू!"
"आणि कोठून ताई... त्या पुस्तकातूनच शिकलो मी हे सगळे. अर्थात! मला फक्त पुस्तकी ज्ञान होते पण तुझ्यामुळे मला प्रॅक्टीकल अनुभव मिळाला."
"अजून काय काय शिकलास तु त्या पुस्तकातून, सागर?" संगीताताईने हसत हसत मला विचारले.
"तसे तर बरेच काही शिकलो आहे... आता त्याचा प्रॅक्टीकल अनुभव तुझ्याकडून मिळणार असेल तर सांगतो मी तुला सगळे..." मी तिला डोळा मारत उत्तर दिले.
"नाही हा, सागर! आता काही करायचे नाही. आपण आधीच आपल्या नात्याच्या सीमा पार केल्या आहेत. आता याच्या पुढे जायचे नाही. मी नाही तुला आता काही करू देणार मला."
"मला एक सांग, ताई! आत्ता जे सुख तु अनुभवलेस तसे तुला जिजुंकडून मिळाले होते का?"
"नाही.... तरीही..."
"हेच, ताई!.... हेच.... याचीच कमी आहे तुमच्या संसारात!"
"म्हणजे काय???" तिने प्रश्नार्थक नजरेने माझ्याकडे बघितले.
"म्हणजे असे की.... जिजुं थोड्या जुन्या वळणाचे आहेत त्यामुळे त्यांना पुर्ण लैंगीक सुख घेणे आणि देणे याबद्दल माहित नसावे. आणि त्यामुळेच एक मुल झाल्यावर त्यांचा तुझ्यातला इंटरेस्ट संपला. त्यांना वाटत असेल एक मुल झाले म्हणजे त्यांचे बायकोविषयीचे कर्तव्य संपले. पण तसे नसते.... निव्वळ घर, खाणे पिणे, कपडालत्ता दिला म्हणजे संसार होत नाही. लैंगीक दृष्ट्याही त्यांनी तुला सुखी ठेवले पाहिजे. ते तसे करत नाहीत म्हणूनच तु दु:खी असतेस."
"तु बोलतोस ते कदाचित बरोबर असावे, सागर! पण ते असले काही करणार नाही. तेव्हा मग मला आहे ती परिस्थिती स्विकारून राहिले पाहिजे."
"नाही, ताई! पुर्ण लैंगीक सुख घेणे हा तुझा हक्क आहे आणि ते तुला जिजूंकडून मिळत नसेल तर मी तुला देईन! भाऊ म्हणून माझ्या बहिणीला सुखी करणे हे माझे कर्तव्य आहे मग ते कोठलेही सुख असो."
"अरे पण वेड्या! बहिण भावामध्ये असले संबंध चालत नाही. समाज ते मान्य करत नाही."
"मला कळते ते, ताई! पण आपण समाजापुढे थोडीच तसे करणार आहोत? सगळ्यांच्या नकळत आपण ते करायचे."
"तरीही, सागर.... आपले बहिण-भावाचे नातेच असे आहे की आपल्याला असे संबंध ठेवताच येणार नाही."
"का नाही, ताई?? आज सकाळपासून आपण जी मजा केली ती एखाद्या प्रेमी युगुलासारखी केली तेव्हा आपण बहिण-भाऊ नव्हतो का?? जर एकमेकांच्या सहवासात आपण अगदी मोकळे वागतो, एकमेकांकडून आनंद घेण्यात आपल्याला अवघड वाटत नाही तर मग का नाही आपण तो आनंद घ्यावा?"
"आता मला सांग, ताई! मघाशी आपण जे केले त्यातून तुला सुख मिळाले की नाही?"
"आपण केले नाही.... तु केलेस, सागर! मी विरोध करत होते पण तु मला जबरदस्ती पकडून ठेवले होते."
"बरे, बाई... मी केले.... पण तुही मला साथ दिलीस ना?"
"मी कोठे तुला साथ दिली?" तिने मिश्किलपणे म्हटले.