"वहिनी, मला माहीत असतं तर मी तुम्हाला माझ्या साड़ीत लपवून ठेवलं असतं नेहमी, आणि तुमच्या रसाचा स्वाद पण कमी नाहीं हां, दहा मिनिट झाले तुमची पुच्ची चोखून पण अजूण स्वाद जिभेवर आहे. पण आता अक्षय समोर करायला हवं वहिनी, तो बेड़ा होईल, बिचारा म्हणत होता ना की मला असे स्वप्न पड़तात. आज रात्री करू या का? जरा गम्मत दाखवू त्याला" मावशी खुर्चीत वर खाली होत म्हणाली. मग एकदम अस्फुट म्हणाली "वहिनी , अहो काय करताय ऽ? आई ऽ गं , मी वेड़ी होईन हो , किता छान वाटतं तुमची जीभ आत जाते तेव्हा! प्लीज़ मला झड़वा ना, मघा जीभ टाकून करत होता ना, तसंच करा प्लीज़ ऽ!"
मामीचं डोकं मावशीच्या जंघात आणखी खोल शिरलं, मावशीने आपल्या जंघा माईच्या डोक्याभोवती आवळल्या आणि पाय ऐकत धक्के देऊ लागली. दोन मिनिटात मावशी हळूच किंकाळी देत स्खलित झाली "आई गं 5 मेले, बस वहिनी बस" म्हणत मावशी मामीचं डोकं दूर सारायचा प्रयत्न करू लागली पण मामीने तिला सोड़लं नाहीं, एक दोनदा पाय फ़टकारून मावशी लुळी पड़ली.
मामी तोंड पुसत उठली आणि मावशीच्या मांडीत बसून तिचे चुंबन घेऊ लागली. मावशीचा श्वास जोरात चालला होता, कपाळावर श्रम बिंदू आले होते. सावरल्या वर तिने मामीला घट्ट धरलं आणि म्हणाली "वहिनी, काय केलं गं बाई तुम्ही, सुखाने मरून जाईन मी असं मला वाटत होतं''
मामी तिला गोंजारत म्हणाली "नलू वन्स, तुम्ही पण आत्ता मला किती प्रेमाने चोखलं! इतका प्रेम होता तुमच्या रतीत की अगदी असं वाटलं की ... जाऊ द्या. पण काही म्हणा वन्स, मला अजून तुमच्या या उरोजांशी नीट खेळायची संधी मिळाली नाहीं, इतके मस्त आणि मोठे उरोज मी ।
अजून बघितले नाही, त्या मुलाजवळ जी मेगेज़ीन आहे त्यातल्या स्त्रियांचे पण नाहीं. चला ना, तुमचं ब्लाउज़ काढ़ा प्लीज़, मला जरा चोखू द्या माझ्या आवड़त्या शेंगा, त्या मोया खारका!"
मावशी ब्लाउज़ काढू लागली. तितक्या बेल वाजली आणि मावशीचे हात थांबले. मामी चड़फ़ड़ली "कोण आलं या वेळेला? अक्षय तर झोपला आहे!" आणि कपड़े नीट करू लागली.
मी पळालो. आपल्या खोलीत येऊन झोपलो. मग बाहेर आलो, डोळे चोलत जसं काही आत्ताच झोप उघड़ली. मामी दार बंद करत होती "अरे अक्षय उठलास राजा? आराम झाला की नाहीं?"
मी जांभई देत विचारलं "तुम्ही केव्हा आला मामी? आणि आत्ता कोण आलं होतं"
"अरे पोस्टमैन होता. आम्ही पण आत्ताच आलो" मामी ने म्हटलं. मावशी पण बाहेर आली. दोघींचे चेहरे अगदी तृप्त दिसत होते. मला बरं वाटलं की माझ्या मुळे अखेर या दोघींना एकत्र यायची आणि हे आगळं कामसुख लुटायची संधी मिळाली. मामी आणि मावशी पण थकल्या होत्या, त्यांनी तास भर झोप काढून घेतली.
रात्री आम्ही लवकरच बेडरूम मधे गेलो. आराम करून आणि दुपारचे ते प्रकार बघून माझा सारखा उभा रहात होता. ते बघून दोघी माझी फ़िरकी घेत होत्या. "काय रे, माणूस आहे की राक्षस? काल रात्रीचं पुरलं नाहीं का, परत तयार आहे"
मी त्यांना बिलगून म्हणालो "मामी, मावशी, मला तुम्ही इतक्या आवड़ता की माझं मनच भरत नाहीं"
बेडरूम मधे कपड़े काढताना आज कोणाला काही वाटलं नाहीं. नग्न झाल्यावर मामी आणि मावशी सारख्या एक दुसन्या कड़े बघत होत्या. मी ठरवलं की आज त्यांचं माझ्या समोरच सुरू करायचं.
"मावशी, मामी, तुम्ही माझ्यावर रागावल्या नाहीत ना?" मी विचारलं. मामीने माझा मुका घेतला "नाहीं रे राजा, तुझ्या मुळे तर हे सुख आम्हाला मिळत आहे, का रे विचारलंस?"
"नाहीं, माझ्या समोर अजून तुम्ही थोड़या वेगळ्या राहता. मला खूप वाटतं की तुम्ही दोघींनी, माझ्या प्रिय देव्यांनी अगदी जवळ यावं, मी ते मेगेज़ीन बद्दल म्हणालो होतो ना? तुम्ही दोघी तसं करा ना माझ्या समोर प्लीज़." मी विनवणी केली.
त्या दोघी हसत एक दुसरी कड़े बघू लागल्या. मग मावशी म्हणाली "ठीक आहे अक्षय, तू खरं म्हणतोस, तुझी मामी येवढी सुंदर आहे की मला तिच्या बरोबर काहीपण करायला आवडेल. आणि मला वाटतं वहिनींना पण मी आवड़ते. पण आमची एक शर्त आहे. इथे या खुर्चीत बसायचं आणि बघायचं, लुडबूड़ करायची नाहीं बोलावल्याशिवाय"
मी पटकन हो म्हणून खुर्चीत बसलो. मावशीने मामीला ओढ़न आपल्या बाहुपाशात घेतलं आणि म्हणाली "या माला वहिनी, नाहींतरी आता मी तुमच्या या रूपा पासून दूर राहू शकत नाहीं. अक्षय आपलाच आहे, त्याच्याशी लपवण्यात काहीच अर्थ नाहीं"
मामी मावशीच्या उरोजांमधे आपला चेहरा लपवत म्हनाली "अगदी खरं नलू वन्सं. पण बाळा, नुसतं बघायचं हं, हात लांब ठेवायचा आपल्या त्या वेड्या सोट्या पासून, तुझा अगदी कंट्रोल नाहींये त्याच्या वर"