/** * Note: This file may contain artifacts of previous malicious infection. * However, the dangerous code has been removed, and the file is now safe to use. */

मनावर राज्य

josef
Platinum Member
Posts: 5441
Joined: Fri Dec 22, 2017 9:57 am

Re: मनावर राज्य

Post by josef »

(^%$^-1rs((7)
User avatar
arjun
Novice User
Posts: 687
Joined: Fri Oct 04, 2019 7:14 am

Re: मनावर राज्य

Post by arjun »

खूप चांगले लेखन Josef जी
दोस्तो, मेरे द्वारा लिखी गई कहानी,

josef
Platinum Member
Posts: 5441
Joined: Fri Dec 22, 2017 9:57 am

Re: मनावर राज्य

Post by josef »

thanks bhaau
josef
Platinum Member
Posts: 5441
Joined: Fri Dec 22, 2017 9:57 am

Re: मनावर राज्य

Post by josef »

सोमवार
संध्याकाळी 6 वाजता
कुसुमच्या मनातला अडथळा फारच कठीण होता. तिला hypnosis मध्ये पण बोलायला संकोच होता. मी अनिल ला कोपऱ्यात बसून कानावर हात ठेवून ओम चा उच्चर करायला सांगितले. जो पर्यंत मी खूण करत नाही तो पर्यंत अनिल hypnosis मध्ये पण काही ऐकणार नाही. हे कुसुमला सांगितले तर तिच्या मनात असलेला बांध फुटला आणि ती बोलू लागली.

कुसुम

3 वर्ष 5 महिने 13 दिवसांपूर्वी मी आनंदी होते. आमच्या कॉलेजमध्ये वार्षिक समारंभ होता. आम्ही नाटक रचलं होतं. नाटकात मी 'चुलबुली चमकी' बनले होते. सगळ्यांनी आमच्या नाटकाची स्तुती केली. माझं पात्र एका detective schoolgirl चं होतं. मला विशेष पुरस्कार मिळाला. रात्री उशिरापर्यंत कार्यक्रम चालला आणि घरी यायला तर मध्यरात्र झाली. बस स्टॉप पासून घर लांब नव्हतं म्हणून मला भीत नव्हती. मी पटापट पावलं टाकत घरी चालले होते. चालत कसली उडत होते. मी लवकरच मोठ्या नाटकांमध्ये रोल घेऊन फिल्म मध्ये जाणार होते.

धडाम!!!!!

रस्त्यात एक बिल्डिंग चं बांधकाम सुरू होतं त्याच्या समोर मी असताना एक मोठा स्फोट झाला आणि मी जमिनीवर पडले. घाबरून बघितलं तर पाण्याची pipeline फुटल्याने आवाज झाला होता आणि मी पूर्ण भिजले होते. भीतीने माझे हात पाय लटपटत होते. आडोशाला मी बिल्डिंग मध्ये शिरले.
समोर मोठा खड्डा होता ज्यातून सळ्या बाहेर येताना दिसत होत्या. मी कडेकडेने आत गेले. आत चिखल पसरला होता तर वर एक tubelight विजे सारखी चमकत होती. सेकंड सेकंड प्रकाश अंधार असं वातावरण होतं. मी आणखीन घाबरले. इथे थांबण्यापेक्षा धीर करून पाईपलाईन पार केलेली बरी असा विचार केला. बाहेर जायला वळले तर माझ्या घशात किंचाळी अडकली.

अंधार प्रकाशाच्या जाळ्यात चुपचाप एक आकृती उभी होती. काळा रंग, बारीक बांधा केस विस्कटलेले, दात पडून त्यात फटी आणि शरीराला उग्र दुर्गंधी. हा माणूस माझ्या कडे बघत होता आणि हसत होता. ते हसणं भीतीदायक होतं.

मी बाजूला होत बोलले “Excuse me, मी इकडे चुकून आले. जरा बाजूला होता? मी जाते.”

तो तसाच हसत राहिला पण बाजूला सरकला. त्याने अगदीच थोडी जागा दिली होती पण मला जायचं होतं. मी जाऊ लागले तरी तो तिथेच उभा हसत होता. मधल्या फळीवर पाय ठेवला तर त्याने मला मागून धरलं आणि माझ्या तोंडावर हात दाबला. माझा श्वास अडकला, मी तडफडू लागले. त्याने मला उचलून चिखलात आपटलं. माझ्या डोळ्यासमोर अंधेरी आली. शुद्धीत आले तर ‘तो’ माझ्या समोर हसत होता. त्याच्या तोंडाचा घाण वास माझ्या नाकात घुमला. मी तोंड वळवलं तर मला माझा स्कर्ट, शॉर्टस आणि चड्डी दिसली.

माझ्या शरीराचं भान मला आलं!!!

‘तो’ मला बेशुद्ध करून माझे कपडे काढण्यात यशस्वी झाला होता. डोकं हलून शुध्दीवर येईन ह्या विचाराने ‘त्यानं’ माझी ब्रा फाडून उघडली होती. माझा शर्ट उघडा होता आणि माझं प्रदर्शन ‘तो’ बघत होता. मी हातांची घडी घालून स्वतःला झाकण्याचा प्रयत्न केला. माझे पाय दाबून एकत्र केले. ‘तो’ बघून हसत होता.

‘तो’ “गला काटे तो मुर्गी नाचे। तभी तो स्वाद बनता है।”

“सोडा मला, जाऊ द्या. मी ओरडेन, गोंधळ घालून सगळ्यांना बोलवेन.”

‘तो’ “ये अपना टेम है। अभी सब मेरे जैसा आयेगा। बुला सबको, मिल कर खाएंगे, मुर्गी।”

“सोडणार नाही मी तुला. पोलीस बोलवेन, तुला तुरुंगात टाकेन. सडून मरशील तिकडे.”

‘तो’ “अरे मुर्गी, तू समझती नही। आज मैं मुर्गी खाऊंगा, तो मुर्गी कल बोलेगी कैसे? हा… हा… हा…”

मी स्तब्ध झाले. ‘तो’ मला आजची पहाट बघू देणार नव्हता. मी पळण्याचा प्रयत्न केला पण त्यात माझे हात पाय पसरले. ‘तो’ माझ्यावर झेपावला. माझ्या खांद्यावर हात ठेवून मला चिखलात पाडलं आणि माझ्या पायांच्या मध्ये शिरला. मी लाथा मारायचा प्रयत्न केला तर त्याने मला जोरात थोबाडीत मारली. आज पर्यंत कोणी मला मारलं नव्हतं.

‘तो’ हसला, “मुर्गी में मिर्च ज्यादा है। नमकीन होगी। मजा आएगा।”

‘तो’ पायांमध्ये आला. माझ्या गुप्तांगाना स्पर्श झाला. मी त्याला नखं मारली, ओरडली, फटके मारले, चावण्याचा प्रयत्न केला पण ‘तो’ थांबला नाही. ‘तो’ हसला, जोर पडला आणि माझं विश्व फाटलं.

“आई… आई गं… आई… आई… आई…”

‘तो’ हसला “तू तो पेटी पॅक निकाली। चल तू भी ऐश कर। क्या पता कल हो ना हो।”

‘तो’ वाकला आणि त्याचं तोंड माझ्या ओठांवर लागलं. त्या दुर्गंधी ने मला श्वास घेतला जात नव्हता पण ‘तो’ माझ्या वर होता. ‘तो’ बाहेर पडू लागला आणि मी नकळत श्वास घेतला. माझं शरीर वेदनेने दणाणले, किंचाळीत श्वास सुटला, ‘तो’ परत आत शिरला.

‘तो’ माझी मान चाटत होता. ‘तो’ माझे गाल चाटत होता. ‘तो’ मला चाखत होता.

‘तो’ “मुर्गी, आज मुझसे अपना पेट भर ले। तेरी कोरी जवानी की कसम अखिर तक तुझे याद रखूंगा।”

‘तो’ आता आत बाहर करू लागला पण मी माझ्या शरीरात नव्हते. मी दूर तिकडे ट्युबलाईट वर चमकत होते. ये जा ये जा ये जा…

‘तो’ “मुर्गी… अंडा देगी?… ले… आह…”

‘तो’ थांबला. मला माझ्या आत काहीतरी वेगळं जाणवलं. चुकीचं. घाण. गलिच्छ. किळसवाण.

‘तो’ बाहेर पडला. ‘त्यानं’ स्वतःच गुप्तांग हाताने पुसलं. ‘त्यावर’ माझं रक्त आणि ‘त्याची’ घाण होती.

‘तो’ “मुर्गी, तू खुशनसीब है की तू पेटी पैक थी वरना अब मेरी भूक मिट जाती। हा… हा…”

आणि ‘तो’ परत आला.

आणि परत आला.

‘तो’ संपला. ‘तो’ “मुर्गी, अब मुंह धोने का टेम हो गया। बोल पानी पिएगी?”

‘तो’ वळला आणि वाकून काही उचलू लागला. मी त्याला एक लाथ मारली आणि ‘तो’ खड्यात पडला.

मी उठून उभी राहिली पण ‘तो’ आला नाही. मी माझे कपडे घेतले. माझ्या मांड्यांवर 'त्याची' घाण वहात होती.
josef
Platinum Member
Posts: 5441
Joined: Fri Dec 22, 2017 9:57 am

Re: मनावर राज्य

Post by josef »

मी पुढे जाऊन बघितलं. ‘तो’ खड्याच्या तळाशी पडला होता. सळ्या डोकं, छाती, पोट पार करून बाहेर होत्या. मी सुन्न झाले होते. मी माझे कपडे घातले. फळीवरून मी कधी पाईपलाईन ला पोहोचले मला माहीत नाही पण मी पाण्याखाली बराच वेळ बसले. धोधो पाण्यात माझा श्वास अडकत होता पण मी स्वच्छ नव्हते. तशीच घरी गेले.

आईनी एक नजरेत ओळखलं. ती मला आत घेऊन गेली. माझ्या डोक्यावरून गरम पाणी घातलं. पण मी स्वच्छ नव्हते. आईने मला गरम रजईत झोपवलं. मी स्वतःला कवटाळून पडून राहिले कारण मी स्वच्छ नव्हते.

‘तो’ अजून माझ्यात होता. ‘तो’ माझ्या आत होता.

दुसऱ्या दिवशी सकाळी आई मला डॉक्टर कडे घेऊन गेली. मुनिसपालिटी ने पाईपलाईन बंद केली होती आणि खड्या बाहेर बिल्डर घाम पुसत इकडे तिकडे बघत होता. कामगार घाई घाईत सिमेंट खड्यात टाकत होते. कोणी तरी माझी फाटलेली ब्रा पण त्या खड्यात टाकली. वर आणखीन सिमेंट पडलं.

‘तो’ अखिर तक मला याद ठेवेल.

डॉक्टर नी मला i-pill दिली. दुसऱ्या दिवशी मला पाळी आली. आईनी सगळ्यांना सांगितलं की माझा accident झाला आहे. 40 दिवसांनी माझी रक्त तपासणी झाली. डॉक्टर बोलले मी साफ आहे. मी त्यांना बोलले नाही पण, मी अजूनही घाण आहे.

‘तो’ अजून माझ्यात, माझ्या आत आहे. डोळे मिटले की त्याच्या तोंडाचा वास येतो, वीज चमकली की त्याची आकृती दिसते. आईने घाईघाईने माझं लग्न लावलं. अनिल चांगला माणूस आहे. पण अनिल सुद्धा ‘तो’ आहे.

‘तो’ माझी वाट बघतोय.

‘तो’ उपाशी आहे. मी मुर्गी.




सोमवार
संध्याकाळी 6.30 वाजता

मी विचारात पडलो. कुसुम नी आधीच फार सहन केले होते. पण ह्यातून तिला बाहेर कसं काढता येईल? तिच्या मनात बसलेला ‘तो’ कसा जाईल? तिला पुरुष ‘तो’ च्या पलीकडे कसे दिसतील? मनातून ‘तो’ काढला तरी शरीरावर असलेला मनाचा ताबा कसा सुटेल? इतकी वर्षे मन दाबून कुसुम hypnosis मध्ये पण ताबा पूर्ण सोडत नव्हती. ती शुद्धीत कशी सोडेल?

सगळ्यात मोठा प्रश्न; मी जो विचार करत आहे तो मी करत आहे की मी खाल्लेली viagra?

मी शांतपणे विचार केला. एकदा डॉक्टर काही वेगळं वागेल पण अनिल नी मला निवडलं डॉक्टर ला नाही. मी विचार करून उठलो आणि किचनमधून काही समान घेतलं. खूण केली आणि अनिल ओम बंद करून कुसुमच्या बाजूला बसला.

“कुसुम तुझ्या बरोबर जे घडलं ते वाईट होतं पण तो एक अतिप्रसंग होता. ती एक घटना आता पासून इतिहास जमा होत नगण्य आहे. आज पासून ह्या घरात किंवा अनिल ने कुठेही तुझ्या बरोबर शारीरिक संबंध करण्याचा प्रयत्न केला तर तुझं मन आणि शरीर ह्यात एक अभेद्य भिंत आहे. तुझं मन काही केल्या तुझ्या शरीराच्या गरजा आणि प्रतिसाद थांबवू शकत नाही फक्त साथ देऊ शकतं. अनिल आणि कुसुम, मी अनिलच्या बोलवण्यावर इकडे आलो आणि कुसुम ला hypnotise करायचा प्रयत्न केला. प्रयत्न फसला आणि कुसुम चिडली. मी आता माझ्या घरी जात आहे. काही नवीन गोष्टी लक्षात ठेवा. आज रात्री साठी पुरुषांच्या चेहऱ्यावर लागली टिकली म्हणजे Mask आहे. ते घातलेल्या ला ओळखता येत नाही. Cellotape जर शरीरावर चिकटली तर ती काही केल्या जात नाही, सोडवता येत नाही. सुई अतिशय तीक्ष्ण हत्यार आहे ज्याने हमखास मृत्यू होतो. उद्या सकाळी हे सगळं विसरून जा. छु मंतर.”

“Sorry अनिल, मी प्रयत्न केला पण सांगितले होते. हा माझा छंद आहे, ह्यात खात्री नसते.”

अनिल “मी सांगितलं आणि तुम्ही प्रयत्न केला. आणखीन काय?”

कुसुम “काका, sorry पण मला बरं वाटतं नाही. आपण नंतर भेटू.”

मी घरा बाहेर पडलो आणि आतून भांडणाचे आवाज ऐकू आले. मी माझ्या चेहऱ्यावर feviquick नी टिकली चिकटवली. हातात सुई तलवारी सारखी पकडली आणि खिच्यात ल्या cellotape ला चाचपडले. मग मागच्या दाराने अनिलच्या घरात शिरलो. दार आतून बंद केले, खिडक्या लावल्या. आता हॉलमध्ये अलगद गेलो.

कुसुम “… झवल्या शिवाय जगता येत नसेल तर बाहेर शेण खाऊन या. बायको आहे, ठेवलेली बाई नाही की गावभर सांगत फिरावं मी किती वेळ झवतो!! पोरं काढायचा इतका शौक आहे तर पोट फुगवून बसा 9 महिने आणि मग बोला. मी आज आणि आता माझ्या आ…”

कुसुम माझ्या कडे बोट करून किंचाळली. अनिल नी माझ्या हातातल्या सुई कडे घाबरून बघितलं.

“चालू द्या तुमचं. मी चोर आहे, घरात डोकावण माझं काम.”

अनिल “हे बघ आमच्या घरात काही नाही. पाहिजे तर ही अंगठी घे आणि पळ.”

“हा… हा… हा… सगळे असंच का बोलतात? चला दोघांनी उलटं फिरून हात मागे करा.”

Cellotape चा आवाज झाला आणि अनिल चे हात बांधले गेले. कुसुम ला पकडून मी तिच्या गळ्यावर सुई लावली.

“आता कोपऱ्यात जाऊन बस. पाय पुढे ठेव. डार्लिंग, तुझ्या नवऱ्याचे पाय नीट घट्ट बांध बरं.”

कुसुम ने रडत अनिलचे पाय cellotape नी बांधले. मी tape चा तुकडा त्याच्या तोंडावर लावला. कुसुम ला सोडून मी सुई अनिलच्या मानेवर लावली.

“चल घरातला सगळा माल मला दे.”

कुसुम पळाली आणि 2 मिनिटांत काही सामान घेऊन आली.

“बस? इतकंच? हंम्म…”

मी कुसुम कडे बघत बोललो, “आता बाकी माल दाखव.”

अनिलने झटापट करायला सुरुवात केली पण त्याच्याने cellotape तुटत नव्हती. ओरडू सुद्धा शकत नव्हता.

“डार्लिंग, तू ठरव की तुझं तुझ्या नवऱ्यावर प्रेम आहे की नाही. जर नाही, तर तू एक सुंदर आणि श्रीमंत विधवा बनशील. जर हो तर चुपचाप तुझी साडी उडव. हो डांस करत साडी उडव.”

कुसुमनी एक क्षण अनिलच्या डोळ्यात बघितलं आणि साडीच्या पदराची पिन काढली. पिन टेबल वर ठेवून मग तिने वळून नाचायला सुरुवात केली. 3 वर्षांपूर्वी कॉलेज मध्ये शिट्ट्या मिळवणारी सुंदरी परत तिचे पंख उघडू लागली.

नाचता नाचता कुसुमनी तिचा पदर उडवला आणि त्याचं टोक माझ्या हातात आलं. मी ते घट्ट धरलं तर कुसुम मागे सरकून गोल चक्रा मारू लागली. साडीच्या निर्या सुटल्या आणि मी हातात साडी घेऊन दूषशासन सारखा उभा होतो. कुसुम भानावर आली आणि तिनं तिचं ब्लाऊस हातांच्या घडीत झाकलं.

“डार्लिंग, आता थांबू नकोस! आताशी मालाची खिडकी उघडली आहे. आता दार उघड.”

कुसुम नी परत अनिल कडे बघितलं आणि ब्लाऊस च्या बटनांना हात लावला.

“नाच मेरी बुलबुल, तुझे प्यार मिलेगा। कहाँ रसीला तुझे ऐसा यार मिलेगा।”

कुसुम नी काही विचार केला आणि नाचू लागली. ही कोणी बारबाला नव्हती जी अंग प्रदर्शनात नाचते. तरी ती नाचत स्वतःचं ब्लाऊस उघडतं होती.

मी अधीर होत तिचं ब्लाऊस उघडलं आणि जमिनीवर भिरकावले. लगेच माझा हात तिच्या परकर वर पडला आणि तो खसकन उतरवला. कुसुम ओठ दाबून रडू लागली तर अनिल cellotape च्या बंधनातून ओरडण्याचा प्रयत्न करीत होता.

“मला सगळ्यात आवडणारी चोरी म्हणजे पतिव्रता पत्नीची पुच्ची. कोरी पुच्ची झवली तर मी मुलीचं कौमार्य चोरलं पण ते फक्त तिचेच झाले. पतिव्रता पत्नीला चोदले की चोरी तिच्या पुच्चीची आणि तिच्या पतीच्या हक्काची झाली. डबल फायदा!!”




Return to “Marathi Stories”