एवढे बोलुन ती गप्प बसली. तिच्या चेह-यावर नाराजी स्पष्ट दिसत होती तरीही ती अपेक्षेने माझ्याकडे पहात होती. मला तिचा तो चेहरा पाहुन गहिवरुन आलं होत. माझ्या मनात ही चळवळ चालली होती. ती चळवळ होती माझे जुने संस्कारी विचार विरुध्द दिपाने रुजवलेले सकाळचे विचार. मी त्याच विचारात मग्न झालो होतो. मनात चाललेल्या चळवळीच्या निकालावर माझा निर्णय अवलंबुन होता. तेवढ्यात कधीतरी वेटरने आमची ऑर्डर आणुन ठेवली. स्वप्नाने जेव्हा मला हलविले तेव्हा मी माझी कॉफी संपवली. स्वप्ना मात्र निवांतपणे कॉफीचा आनंद घेत होती. अध्येमध्ये माझ्या कडे पहात होती.
थोड्यावेळाने आम्ही तेथुन बाहेर पडलो. गाडीत बसलो. जेंव्हा गाडीत बसलो काही बोलायला लागु नये किंबहुना बोलायचे टाळण्यासाठी मी सकाळी घेतलेले पुस्तक हातात घेतले व वाचु लागलो. पुस्तक वाचताना मी त्या पुस्तकात एवढा गुंतलो गेलो. मी ते पुस्तक अधाश्यासारखे वाचुन काढले. त्यात म्हटले होते संभोग हा वाईट नसतो तुम्ही तो कोणत्या परिस्थितीत करता त्यावर तो अवलंबुन असतो. थोडक्यात दिपा मला जे काही सकाळी सांगत होती तेच तर म्हणतोय हा बाबा.
म्हणजे मी काल रात्री केला तो गुन्हा नव्हता. तसेच मी स्वप्ना जर मदत केली तर ते पाप न ठरता विर्यदान ठरेल. जसे महर्षी व्यासांनी महाभारतात धुतराष्ट, पांडु तसेच विधुराला योग शक्तीने जन्म देण्याचे काम केले तसे मी स्वप्नाला तिच्या मुलाला जन्म द्यायला मदत करायची. माझ्या मनातल्या चळवळीला त्या पुस्तकाच्या रुपाने मार्ग दाखवला होता.
माझे पुस्तक जेंव्हा वाचुन झाले तेव्हा स्वप्नाच्या घरी येउन तिने तिची कार उभी करुन ठेवली होती. स्वप्ना मात्र स्टेरिंगवर डोके ठेवुन डुलकी काढत होती. तिचे दोन्ही हात तिच्या कपाळाखाली होते. तिचा चेहरा शांत, निर्विकार दिसत होता. काल माझ्या अंगाशी लगट करणारी स्वप्ना सकाळपासुन मात्र नेहमीसारखी सोज्ज्वळपणे वागत होती. तिचा तरी काय दोष होता. ति नियतीविरुध्द लढ़ पहात होती. त्या लढाईत तिने माझ्याकडे मदतीचा हात मागितला एवढेच.
मी तिला तिच्या हाताला धरुन हलवले. तशी ती जागी होत सांगु लागली कि ती माझ्या तंद्रि भंगण्याची वाट पहात बसुन राहीली. तिने मला डिस्टर्ब होऊ नये म्हणुन जवळ जवळ तासभर गाडी थांबवुन तिथेच बसुन राहिली. तिने गाडीतले सर्व सामान आवरले व गाडी लॉक करुन घराकडे चालु लागली. मी ही तिच्या मागोमाग जावे असे मला वाटत होतं पण मी माझ्या मनाला मुरड घालत तिला बाय करुन तेथुन निघालो.
मला आश्चर्य वाटत होते कि तिने मला काहीच आग्रह न करता कस काय जाऊ दिल. तिने हॉटेलात विचारलेला प्रश्न परत का विचारला नाही.
माझ्या मनाची तयारी झाली होती. स्वप्नाला मदत करायची, पण माझ मन पुढाकार घ्यायला धजावत नव्हत. मी ही ठरवुन टाकल जर स्वप्नाने पुन्हा आपल्याला विचारल तर आपण होकार द्यायचा. नाहीतर चालले आहे ते चांगल
आहे.
मी घरी येऊन दार उघडण्यासाठी चावी माझ्या खिश्यात शोधु लागलो. पण मला चावी काही सापडेना. मला आठवत होत सकाळी निघताना मी आठवणीने चावी माझ्या पँटच्या खिशात ठेवली होती. म्हणजे माझी चावी कोठेतरी पडली असणार असे वाटुन मी शेजारच्या घराकडे वळलो. माझ्या घराची एक चावी नेहमीच त्यांच्याकडे असते. त्याच तर चावीने दिपा काल घरात शिरली होती.
शेजा-यांकडे जेंव्हा चौकशी केली तेव्हा कळल की दिपा चावी त्यांच्याकडे न देताच गेली होती. थोडक्यात काय तर मला आज रात्रभर बाहेर रहावे लागणार नाही म्हणायला शेजा-यांनी त्यांच्याकडे रहाण्यासाठी आग्रह केला, पण मला अस रहाण पटात नव्हत. मी त्यांना नकार देत तेथुन निघालो. दिपाला फोन केला तिने चावी तिच्याकडे ठेवल्याचे सांगितले कारण तिने मला चावी घेताना पाहिल होत व तिला निघायला उशीर होत होता.
मी माझी चावी कुठे पडली असेल ह्याचा विचार करत तेथुन बाहेर पडलो. कदाचित चावी स्वप्नाच्या गाडीत पडली असेल असा विचार मनात येऊन गेला. मी ही शक्यता पडताळण्याकरता बाईकवरुन तिच्या घराकडे निघलो. तिच्या बंगल्यात शिरल्यावर मी कारजवळ गेलो. कारमध्ये डोकावुन पाहु लागलो तेव्हा मला चावीसारखे टोक असलेली वस्तु मॅटिनखाली दिसली. विजयी मुद्रेने मी स्वप्नाच्या घरात शिरलो. मी तिच्या दिवाणखान्यात उभा राहुन तिला हाक मारणार तोच स्वप्ना माझ्यासमोर उभी होती.
तिला पाहुन मी मला स्वतःलाच विसरलो. मला तर स्वप्ना माझ्यासमोर नसुन कोणीतरी सुंदर अप्सरा असल्यासारखे वाटत होते. ती अशी काही नटली होती मी डोळे विस्फारुन पहात होतो. मी ज्या कामासाठी आलो होतो ते काम मी विसरुन गेलो. तिच्या मोरपिशी रंगाच्या जरिकाठाच्या साडीने तिच्या सौंदर्यात भर टाकली होती. तिच्या गळ्यातले दागदागिने तिच्या व्यक्तिमत्वला वेगळीच झळाळी देत होते. तिचा चेहरा तिने केलेल्या साज शृंगाराने अधिकच मोहक वाटत होता.
मी स्वप्नाला कितीतरी वेळा नटुन थटुन आलेल पाहिल होत. पण तिची आताची छबी काही न्यारीच होती. कोणी दुरदेशीची राजकुमारी असल्यासारखी ती भासत होती. तिच्या त्या रुपाने मला मंत्रमुग्ध केले होते. मी तिचे ते रुप डोळ्यात साठवत तसाच तिला पहात उभा राहिलो.
"सर, अनिल सर" स्वप्ना मला हाक मारत होती.
त्या हाकेने माझ्या तंद्रिचा भंग करत अडखळत तिला बोललो "का. ... ही ... ना ..... ही. मी .... माझी . ... चा. . वी ....गा ... डी....
"एक मिनिट सर. शांत व्हा. सर" माझी ती गोंधळलेली स्थिती पाहुन स्वप्ना माझ्या हाताला धरत मला सोफ्यावर बसवु लागली. तिही माझ्या बाजुला बसत म्हणाली "काय झाल सर?"
मी त्याच गोंधळलेल्या अवस्थेत तिला चावी बद्दल सांगितले. ती माझा एक हात तिच्या हातात घेउन दुसन्या हाताने कुरवाळत होती. तीच्या त्या कृतीने मी मात्र उत्तेजित होऊ लागलो. स्वप्नाने माझा हात सोडुन मला पाणी आणुन दिले. मी पाणी पित असताना तिने मला ति कोणत्यातरी पार्टित जात असल्याचे सांगितले. ती मला तिथे जाण्यासाठी सोबत देण्याबद्दल विचारु लागली.
मी तिच्या रुपाने एवढा खुळावलो होतो. मी नकळत होकार देऊन बसलो. मी फ्रेश होऊन तिच्या बरोबर बाहेर पडलो. ती मला कोणत्यातरी मोठ्या हॉटेलमध्ये घेऊन आली होती. मी खरतर तिला आत येण्यास नकार देत होतो. पण तिने मला हाताला धरुन गाडीतुन बाहेर खेचल्यामुळे मीही तिच्यासोबत चालु लागलो. तिने माझ्या हातात तिचा हात गुंफला होता. आम्ही हॉटेलात जात असताना सर्वांच्या नजरा स्वप्नावरती फिरत होत्या, तर माझ्याकडे त्यांच्याच जळजळीत नजरा रोखुन पहात होत्या. मला त्या नजरा पाहुन छाती अभिमानाने फुलु लागली.
आम्ही जेंव्हा हॉलमध्ये पोहोचलो, तेव्हा लक्षात आल की आम्ही कोणाच्या तरी बारश्यासाठि आलो आहोत. तिथे आधीच बारश्याचा सोहळा उरकला होता. माझ्यामुळे स्वप्नाला कदाचित उशिर झाला होता. स्वप्नाने माझी ओळख तिच्या मैत्रिणीशी करुन दिली. जीच्या मुलाच्या बारश्याकरिता हा सोहळा आयोजित केला होता. तिने माझ स्वागत करत पार्टि एन्जॉय करायला सांगुन निघुन गेली.